Aydaki İlk İnsanlar

Ay’daki İlk İnsanlar (İngilizce: The First Men in The Moon), 1901 tarihli, İngiliz yazar H. G. Wells tarafından yazılmış bilimkurgu romanıdır. H. G. Wells’in “fantastik hikâyelerinden” saydığı, 1901 yılında yayımlandığında C. S. Lewis’i derinden etkileyen Ay’daki İlk İnsanlar, yerçekimini tersine çeviren bir maddeyi keşfettikten sonra Ay’a seyahat eden iki karakterin maceralarını anlatıyor. Bu romanda Profesör Cavor adlı idealist bir bilim insanı, yerçekimini etkisiz bırakan "Cavorite" adını verdiği özel bir madde icat eder. Bu maddeyle kapladığı bir kapsül inşa edip, kapitalist çıkarcı komşusu Bedford’la birlikte Ay’a doğru bir keşif gezisine çıkar (Ticari çabaları hüsranla sonuçlanan Bedford eksantrik bilim insanı Cavor’la tanıştığında bu sohbetin onu Ay’a kadar götüreceğini elbette düşünmez, aklı fikri para kazanmaktadır). Bu uyumsuz ikili burada Ay’ın yeraltı tünellerinde kurulmuş, böceğe benzeyen Aylıların (Seleniteliler) kurduğu dünyadakinin tersi yapıda bir toplum bulurlar. Çok geçmeden dev bir beyine sahip Ay başkanıyla tanışırlar.

Bu görsel Aydaki ilk insanları temsil eden karakalem çalışması ile yapılmış temsili bir resimdir.

Etkileri

Wells’in ilham kaynağı Jules Verne olmuştur, ama Verne’in Ay’a Seyahat’i (De la Terre à la Lune) ile Wells’in Ay’daki İlk İnsanlar (The First Men in the Moon) romanını karşılaştıracak olursak, kolaylıkla görebileceğimiz gibi Wells; Verne'in teknolojiye verdiği önemi paylaşır, ama Verne’in romanında “Nasıl ve hangi teknolojik olanakla?” sorusu ortaya atılırken, Wells’te Ay yolculuğunun teknik sorunu baştan savma bir biçimde geçiştirilir. Çünkü Wells’in derdi, teknolojik olanakların gelecekteki muhtemel ürünlerini tahmin etmek değil, Ay’daki toplumsal hayatın bizzat kendisi üzerine, tıpkı bir zamanlar Thomas More’un Ütopya örneğinde olduğu gibi, model düşünceler geliştirmektir. Günümüzden bakınca bazı öğeleri gerçekten “fantastik” olsa da H. G. Wells, Ay’daki İlk İnsanlar’da hem eğlenmekte, hem de iştahı hiç kesmemektedir.