Compagnons du Devoir tam adı Compagnons du Devoir et du Tour de France Orta çağ dan kalma bir Fransız zanaatkâr ve

Compagnons du Devoir, tam adı Compagnons du Devoir et du Tour de France, Orta Çağ'dan kalma bir Fransız zanaatkâr ve zanaatkâr kuruluşudur. Geleneksel, teknik eğitimleri, Fransa çevresinde bir Tour de France turuna çıkmayı ve ustalarla çıraklık yapmayı içerir. Compagnonnage, günümüzde genç bir erkek veya genç kadın için, topluluk yaşamını deneyimleyerek ve seyahat ederek karakter geliştirirken bir yandan da bir zanaat öğrenmek için kullanılan geleneksel bir mentörluk ağıdır.

2005 yılına kadar compagnonların hepsi erkekti. Bugün, beş kıtada 49 ülkede bulunabilirler ve pek çok farklı meslek grubuna dahillerdir.

Benzer bir gelenek, Alman Wandergesellen veya kalfaların Wanderjahre'ye geziye çıkmaları üzerinden yaşamaya devam ediyor.

"Fransa Turu" basitçe, Compagnon'ların Fransa'yı baştan sona dolaştığını ifade eder; altı ay ile bir yıl arasında bir iş yerlerini değiştirmeleri gerekmektedir. Bunun Tour de France bisiklet yarışmasıyla ilgisi yoktur. Compagnon (refakatçi) kelimesi, ekmeği bölen kişi anlamına gelen Eski Fransız compaignon'dan türemiştir.

Aşamalar

Tour de France'a başlamanın ön koşulu, mesleki yetenek sertifikası sahibi olmaktır. Sınıflardan ve bir çıraklıktan oluşan bu sertifika, temel Fransız ticaret yeterliliğini temsil eder.

Çırak olarak bilinen birinci sınıf öğrencisi adayları, hafta içi ticarette tam zamanlı çalışır ve compagnon evinde yaşar. Akşam yemeği, kompagnonların kuşatmasında yemek birlikte yenir. Compagnon olmak isteyenler evlat edinme törenine başvurur.

Daha sonra stagiaire, aday olmak için sunulması gereken bir proje olan bir travail d'adoption üstlenir. Adaya daha sonra bölgelerine veya menşe kasabalarına göre bir isim verilir; Örneğin, Burgonya'dan birine "Bourguignon" denilebilir. Aday, organizasyonun gezici doğasını temsil eden bir kuşak ve tören yürüyüş personeli alır. Tören özeldir ve yalnızca ortakları ve adayları içerir.

Adaylar hafta içi tam gün çalışır ve Compagnon evinde kalır. Akşam yemeği evde birlikte yenir. Aday, ticareti öğrenmek için sonraki üç ila beş yıl boyunca çeşitli kasabalarda kalır ve turlara çıkar.

Sonunda aday, compagnons kuruluna bir şaheser sunar. Bu başyapıtlar adayın ticaret kapasitesine göre değişir. Kabul edilirse, kişi bir compagnon gezgini olabilir, bir compagnon adı alabilir ve kendisine kalbin yüksekliğine ulaşan yeni bir baston sunulabilir. Başyapıtlardan bazıları, Tours ve Paris'teki Musées du Compagnonnage'de sergileniyor.

Compagnon itinérant olarak daha sonra üç yıl daha gezerler. Sonra bir compagnon sédentaire olurlar ve nerede yaşayacaklarını ve çalışacaklarını seçebilmeye başlarlar. Sonrasında çıraklara ticareti öğretmeye başlarlar.

Günlük hayat

Bir marangoz için tipik bir hafta içi günü, adayı çalıştıran şirket için tam zamanlı olarak sahada bir gün boyunca çalışır. Akşam yemeği genellikle evde yaşayan toplulukla birlikte 7:00-8:00 saatleri arasında yapılır. Daha sonra teknik resim, teknoloji, Fransızca, İngilizce, matematik vb. Dersler saat 22'ye kadar devam eder. Cumartesi günleri dersler 08:00-12:00 ve 13:30-17:30 arasındadır. Marangozlar, farklı projeler ve dersler üzerinde çalışarak beceri kazanırlar. Pek çok maket icra ederler; Planlanan bir projenin ahşap maketleri, önce çizimlerle tasarlanır, ardından ahşapla birleştirilir. Bir marangoz aday aşamasında bu işlemleri birçok kez yapar. Üretilen her parçanın, belirli bir beceri veya derste uzmanlaşmada kaydedilen ilerlemeyi göstermesi beklenir.

Tarih

Organizasyonun tarihi, Compagnon'ların Fransa'nın kiliselerini ve kalelerini inşa ettiği ama sonrasında krallar ve Katolik Kilisesinin kurallarına bağlı kalarak yaşamak istemedikleri için zulüm gördükleri Orta Çağlara kadar uzanıyor.

Compagnonnage, 1864'te yürürlükten kaldırılan 1791 Le Chapelier Yasası uyarınca Ulusal Meclis tarafından yasaklandı.

Dünya Savaşı sırasında Almanya'nın Fransa'yı işgali sırasında, Compagnon'lar, Masonlarla akraba olduklarını düşünen Nazi işgalcileri tarafından zulme maruz kaldılar.

Meslekleri

taşçı
Duvarcı
marangoz
çatı ustası
tesisatçı -ısıtma mühendisi
çilingir - metalci
marangoz
sıvacı -kalıpçı-lifli sıvacı
ressam
döşemeci
dolap üreticisi
bahçıvan - peyzaj mimarı
bakırcı
kazan üreticisi
mekanik inşaatçı
elektrikçi
hassas mekanik
demirci
nalbant
ayakkabı tamircisi
şarapçı
fırıncı
pasta şefi

Önemli Compagnon'lar

Agricol Perdiguier, Avignonnais la Vertu (1805–1875), marangoz.
Adolphe Clément-Bayard, yak. 1871, demirci
Edmond Le Martin, Dunes'da birçok gezgini ağırlayan demirci/nalbant. Havacı Léon Lemartin'in babası.
Compagnon du Tour de France'ın resmi şefi olan Joël Robuchon, çeşitli bölgesel teknikleri öğrenmek için ülke çapında seyahat etmesini sağladı. Bir refakatçi olarak, ahlaki, el ve fiziksel mükemmelliğe ulaşma ruhu da aşılandı.
, "Guépin le soutien de Salomon" (1859-1917) marangoz, Compagnon Charpentier Du Devoir De Liberté, Gustave Eiffel'in yakın işbirlikçisiydi. Eyfel Kulesi'nin şantiye şefiydi.

Ayrıca bakınız

Musée - Compagnonnage Kütüphanesi

Kaynakça

^ Schofield, Hugh (16 Aralık 2017). . BBC News (İngilizce). BBC News. 17 Aralık 2017 tarihinde kaynağından (article) arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2017.
^ . Carpenters from Europe and Beyond. 7 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi.
^ "Agricol Perdiguier". The French Worker: Autobiographies from the Early Industrial Era. University of California Press. 1993. s. 116. ISBN . Erişim tarihi: 25 Kasım 2014. Yazar |ad1= eksik |soyadı1= ()

(Fransızca) Official website of the Compagnons du Devoir 11 Mayıs 2000 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
(Fransızca) Official website of the museum of compagnonnage 4 Eylül 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde .

[BBC2-1] Schofield, Hugh (16 Aralık 2017). . BBC News (İngilizce). BBC News. 17 Aralık 2017 tarihinde kaynağından (article) arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2017.

[2] . Carpenters from Europe and Beyond. 7 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi.

[3] "Agricol Perdiguier". The French Worker: Autobiographies from the Early Industrial Era. University of California Press. 1993. s. 116. ISBN . Erişim tarihi: 25 Kasım 2014. Yazar |ad1= eksik |soyadı1= ()