Eat Me, Drink Me

Eat Me, Drink Me, Marilyn Manson'ın altıncı stüdyo albümüdür. Tüm dünyada 5 Haziran 2007 tarihinde piyasaya çıkmıştır. Müziği bırakma kararı almasına rağmen fikrini değiştiren Marilyn Manson, bas gitarist Tim Skold ile beraber stüdyoya girmiş ve albümü kaydetmiştir.

Eat Me, Drink Me
Marilyn Manson (stüdyo albümü)
Yayımlanma	5 Haziran 2007
Kaydedilme	31 Ekim 2006 - 26 Şubat 2007; Hollywood, Kaliforniya
Tarz	Gotik rock, alternatif rock, endüstriyel rock
Süre	52:22
Şirket	Interscope
Yapımcı	Marilyn Manson, Tim Skold
Marilyn Manson kronolojisi
Lest We Forget (2004) The High End of Low (2009)

Albüm Marilyn Manson'un diğer albümlerinden, hem eleştirel olmayan aşk konulu sözleriyle hem de keyboard kullanımının çok az olmasıyla ayrılmaktadır. Albüm Billboard listelerinde 2 numaraya kadar çıkmıştır. Albüm sonrası grubun Marilyn Manson'dan sonra en uzun süredir elemanı olan Madonna Wayne Gacy de gruptan ayrılmıştır.

Albümün gotik marş sıfatını alan "", içeriğinde pek çok bağlantıyı barındıran Eat Me, Drink Me’nin giriş şarkısı olduğu gibi Manson’ın 2007 konserlerinin ve Radar Live performansının giriş şarkısı olmuştur.

Her albümde politika, din vb. konularla ilgili sorunlara kendi tarzıyla yanıtlar veren ve eleştirilerle birlikte tam gediğine oturttuğu göndermeleri yapan Manson, bu yeni albümde sembolik bir Manson’dan çok kendini anlatıyor ve her zamanki agresifliğini sahne performanslarına, albüm adına, kapak tasarımına ve daha çok da şarkı sözlerine yansıtıyor. Albüm adını oluştururken İncil’deki son akşam yemeğine göndermeler yapıyor ve yönetmenliğini üstlendiği, yıl sonunda gösterime girmesi beklenen filmi ile şimdiden bağlantılar kuruyor.

Aşkı vahşi, vampirik ve romantik bir bakış açısıyla anlatıyor. Bu biraz da yakın zamanda atlattığı ağır depresyon (bunalım) döneminden gelen bir ifade tarzıdır ve bu bunalım döneminde geçtiğimiz yılın son günlerinde bitirdiği evliliğin payı da yok değildir. Bunu da en iyi şarkı sözlerinin “I love you so much/ you must kill me now”, “love is a fire/ burns down all that it sees” gibi bölümlerinden anlayabiliriz.

Manson böylelikle başından beri yarattığı (2000’deki Holy Wood (In the Shadow of the Valley of Death) albümü ile başlayan bir süreçtir bu) Celebritarinizm ideolojisini Eat Me, Drink Me ile farklı bir boyuta taşıyor ve başka bir deyişle pekiştiriyor.

11 şarkıdan oluşan, Tim Skold ’un sololarıyla gaza gelebileceğiniz, Manson’ın sesini en iyi şekilde kullandığı bu albümün başından sonuna dinlenilmesi, bittikten sonra tekrar dinlenilmesi tavsiye olunur.

Şarkılar

1. "If I Was Your Vampire" – 5:56 (Manson, Skold)
2. "Putting Holes In Happiness" – 4:31 (Manson, Skold)
3. "The Red Carpet Grave" – 4:05 (Manson, Skold)
4. "They Said That Hell's Not Hot" – 4:17 (Manson, Skold)
5. "Just a Car Crash Away" – 4:55 (Manson, Skold)
6. "Heart-Shaped Glasses (When the Heart Guides the Hand)" – 5:05 (Manson, Skold)
7. "Evidence" – 5:19 (Manson, Skold)
8. "Are You the Rabbit?" – 4:14 (Manson, Skold)
9. "Mutilation is the Most Sincere Form of Flattery" – 3:52 (Manson, Skold)
10. "You and Me and the Devil Makes 3" – 4:24 (Manson, Skold)
11. "Eat Me, Drink Me" – 5:40 (Manson, Skold)