Erdel, Balıkesir ilinin İvrindi ilçesine bağlı bir mahalledir.
Erdel | |
---|---|
Balıkesir'ın Türkiye'deki konumu | |
Ülke | Türkiye |
İl | Balıkesir |
İlçe | İvrindi |
Coğrafi bölge | Marmara Bölgesi |
Nüfus (2000)[1] | 346 |
Zaman dilimi | (TSİ) |
İl alan kodu | 0266 |
Posta kodu | 10770 |
Resmî site [2] |
Tarihçe
Büyük Fındık mahallesi güney doğusunda bulunan Hasırcı Tepesinde hayvanlarını yaylatan Göçebe Türk Beylerinden Ayvaz Bey emrinde yaşamaya çalışan dokuz çadırlık bir topluluğun 1825? yılında Ahmed Vefik Paşa (1823-1891)'nın “Herkes olduğu yere yerleşsin” fermânıyla üç gruba ayrılmış; beş âile bulundukları mevkiin kuzey doğusunda bulunan eski Rum yerleşim kalıntılarının bulunduğu şimdiki Erdel denilen yere hayvanlarının kışlığını iyi geçireceklerini düşünerek yerleşmişler, Ayvaz Bey'in dayısı ve ailesi hayvanlarının rahatını düşünerek şimdiki Ada adı verilen yere, eniştesi olan Köse Ali de yine hayvanlarının rahatını düşünerek Ali Köseler denilen yere yerleşmişlerdir. Merkez olan köye yerleşim gerçekleştiğinde mahallenin olduğu yerde kullanılabilecek durumda bir ev vardı. Bu ev tamir edilerek kullanılmıştır. Diğer mahallede kalan Ayvaz Bey’in dayısı yerleşim yerinin bir tepenin üzerinde oluşu, etrafının deniz gibi ormanla çevrili oluşu nedeniyle buraya Ada adını vermişlerdir. Üçüncü mahallesi olan “Ali Köseler” adını buraya ayrılan diğer üç çadırın başında bulunan Köse Ali denilen Beyden almıştır. (Tarihçe: Yunus AYVAZOĞLU'nun anlatımı)
Tarih kaynakları incelendiğinde bu iskan şu şekilde anlatılır:
1861 yılında İmparatorluğun neresinde konargöçer oymak dolaşıyorsa oranın valisi aşiretleri iskân etmekle görevlendirilir. Konup göçme tamamen kaldırılacağından hayvancılık ve göçer hayvancılığa bağlı ekonomik düzen de tamamen değişecektir. Büyük bir kolluk kuvvetiyle Balıkesir’e gelen Ahmet Vefik Paşa, Karesi Sancağı hudutları içindeki göçer oymak beylerini ve ileri gelenlerini, bugün bile “Koca İskân” olarak bilinen yere çağırır. Artık konar-göçerliği bırakıp toprağa yerleşmelerini bildirerek tespit ettikleri iskân yerlerine yerleşmeleri için gerekli emirleri verir.
Defterin tanzim edildiği dönemde başlayan mecburi iskân, Ahmet Vefik Paşa döneminde tamamlanmıştır. İlk dönemde kayda alınmayan ya da kayıtlarda rastlanılmayan Yörük obaları 1860’lar sonrasında yerleşik hayata geçmiştir.
Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğü Arşivi’ndeki 982 tarihli Tapu Tahrir Defteri’nde Ankara Karakeçilileri “Ulu Yörük” adıyla anılmaktadırlar.[] En eski Yörük ve en köklü boy anlamına gelen bu kayıt, Karakeçililerin tarihi hakkında bize önemli bilgiler vermektedir.
1854-64 yıllarında Balıkesir, Edremit ve Bergama'da yaşayan aşiretler için kırka yakın iskan mahalli kurulmuş, bazı aşiretler köy teşkil edecek şekilde parçalanarak değişik bölgelere dağıtılmıştır. Bölgedeki Karakeçili aşiretleri de bu maksatla 14 parça halinde yerleştirilmiştir. Akabinde, H.1259 (1843/44) yılında bulundukları Manisa (Saruhan) ve Bursa (Hüdavendigar) vilayetlerinde ve diğer sakin oldukları mahallerde iskan edilen Karakeçililer, H.1l83 (1866) tarihinde kendileri için sonuçları önemli bir kararla karşı karşıya kalmışlardır. Bu tarihte Ahmet Vefik Paşa devlet katında, aşiretlerin Balıkesir' den "fekk"ini yani çıkarılmasını ve bulundukları kazalara dahil edilmesini sağladığı gibi, "beylik" unvanını da lağvetmiştir.
Köyde "köyyeri", "gavur pınarı" gibi muhit adlarının olması, düğün konağı denilen muhitte topraktan bolca ateş tuğlası çıkması sebebiyle tuğla ocağı olarak işletilmiş olma ihtimalı yüzünden tatarlardan sonra rumların da bölgede varlık gösterdikleri tahmin edilmektedir.
Cengiz Orhonlu, Aşiretlerin İskanı .., s. 118; KSu, a.g.e., s. i52-153; KSu'nun verdiği tabloda Karakeçili Aşireti şu iskan mahallerinde bulunmaktadır: Naldöken, Kuşca, Çukurtarla, Erdel, Kurtluca, Develer, Küpeli, Giresun Kazası, Çevikçe, Mastavra, Fındıklı, Cinge, Kepsut-Boyacık iskanı.
Balıkesir vilayeti ile ilgili en eski kayıtların yer aldığı 166 numaralı muhasebe-i vilayet-i anadolu defterinde erdel ismi geçmemektedir. 1840'lı yıllara ait 8276 nolu Temettuat Defterinde ve vilayet genelindeki İvrindi'nin dahil olduğu diğer temettuat defterlerinde köy/karye adı olarak Erdel ismine rastlanmamaktadır. Ancak Tapu Kadastro kayıtlarında Kuyud-i Kadime Defterlerinde Erdel ismi, şimdiki Savaştepe'ye bağlı olarak (Erdelili k., Giresin n., İvrindi kz., Karesi l., Anadolu vt.: TK KKA 152/158a) geçmektedir. (Kaynak: Osmanlı Yer Adları: II ) Bu dizinin hazırlanmasında 1530 tarihli “Muhasebe-i Vilayet” ismi verilen ve Tahrir Defterleri Osmanlı Arşivi Tapu Tahrir Defterleri Kataloğu'nda 438, 166, 387 ve 998 numaralarla kayıtlı defterlerin kullanıldığı dikkate alınırsa, 1500'lü yıllarda Erdel adında bir köyün var olduğu kesinleşmektedir.
Devlet Arşivleri tarafından hazırlanan Osmanlı Yer Adları adlı yayının 261. sayfasında Erdel/Erdelobası k., Tataran-ı Bozapa: TD (Tahrir Defterleri) 226/72 Erdelobası k., Tataran-ı Aktav: MAD (Maliyeden Müdevver Defterler) 4995/65 ibareleri geçmektedir. Gökbilgin, 1543 yılında Rumelin’de dört Tatar grubu olduğunu belirtmiştir. Bunlar Tataran-ı Aktav, Tataran-ı Bozapa, Tataran-ı Yanbolu ve Tataran-ı Tırhala’dır. Yanbolu Tatarları için Tataran ı Nev ifadesi kullanılmaktadır. Köy mezarlığında bulunan iki adet mezar taşı üzerindeki işaretler bu durumla örtüşmektedir. Mezar taşındaki sembol, Altınordu Devleti sembolüne çok benzemektedir. 1500'lü yıllarda Anadolu'ya gelen tatar göçlerinin bir kısmının Balıkesir bölgesinde olduğu bilinmektedir. Bu bölgeye tatarların yerleştiği, köye ilk adını tatarların verdiği de ayrı bir düşüncedir.
Büyüklerimizin anlatımlarında önce Karaçepiş'e yerleştikleri, sonra orada çıkan bir kavga sonucu Karaçepiş'i terkedip şimdiki köy ile Küçükfındık arasındaki Hasırcı bölgesine yerleştikleri anlatılmakta idi. Çepni oymaklarının yerleşimlerinin anlatıldığı bir yazıda Ahmet Vefik Paşa iskânında 1859-1864 yılları arasında İvrindi-Karaçepiş mahallesi civarındaki Kocagedik İskânı'ndan söz edilmektedir.
Yine büyüklerimiz Bursa Işık Dağı yaylalarını anlatırlardı. Osmanlı arşivlerinde Söğüd Efradı olarak bahsedilen karakeçililerden bir kısmı da Uludağ Yörükleri olarak zorunlu iskanda o bölgelerde kalmışlardır. Bazı kaynaklarda bahsedilen Keşiş Dağı eskiden Uludağ'a verilen addır ve muhtemelen bu Işık Dağı, Uludağdır. Numaralı kaynakta bahsi geçen "Eskiden Bursa'nın 'Dağ Yöresi'nde yaşayan Karakeçili Yörükleri kışın İzmir çukuruna ve Menemen taraflarına giderlerdi. Soğuk günleri oralarda geçirirlerdi. Yazı ise Keşiş dağı (Uludağ) yaylalarında karşılarlardı. Bunlar XIX.yy.a değin meskun değillerdi. Belli bir köyleri ve yurtları yoktu." ifadesi dedelerimizin anlattıkları ile örtüşmektedir. Yine'da yer alan bilgiler, dedelerimizin göç yolları ile ilgili bize fikir vermektedir.
Resmi nüfus kayıtlarında 1840'lı yıllara ait bilgilere ulaşılmaktadır. Defterdeki ilk kayıt Halil Çadır (1870-1925), ikinci sayfa ise Yakup (Karakavuk) (1853-1920) a aittir. Katrancı Halil (Köse)'in babası Yusuf (Köse) 1844 doğumludur.
Yine bu yıllara ait bazı tapu kayıtları (Ayvaz oğlu İsmail - Sened-i Hakani) mevcuttur. 1841/2’de 110 olan nüfus, 1898’de 37, 1906 yılında toplam: 107'dir. (25 hane, 56 erkek, 51 kadın).
Konar-göçer bütün aşiretlerin yerleşik hayata geçirilmesi yönündeki ferman uyarınca Balıkesir Abahanesine bağlı olan otuz altı adet cemaat ve aşiretin iskânının da kararlaştırıldığı, Cumhurbaşkanlığı Osmanlı Arşivi’nde 1237 numara ile kayıtlı olan nüfus defterine göre Erdel'de yerleşenlerin yaylaları yarım saat mesafedeki Fındıkalanı’dır. Erdel'de 19 hanede 52 Karakeçili kayıtlı olup Kıldonlu cemaatine mensup 3 erkek haneden bağımsız olarak yazılmış, toplam 55 erkek nüfus bulunmaktadır. En yaşlısı 100 yaşında olup, ortalama yaş 30’dur. Ortalama hane başına erkek nüfus üçe yakın, sabi erkek sayısı iki haneye birdir. Göz rengi çoğunlukla kara ve ela, boy orta-uzun, kaş açık, sakal-bıyık kumral ve siyah renktedir. Armağan oğulları, Çöllü oğulları, Erkek oğulları, Hamza oğulları, Hanife oğulları, Kara Ali oğulları, Mestan oğulları, Molla İsa oğulları, Murad oğulları, Nasuh oğulları, Resul oğulları, Sarı Ali oğulları, Sarıca oğulları, Uzun oğulları, Zırta oğulları kayıt altına alınmıştır.
Coğrafya
Balıkesir il merkezine 40 km, İvrindi ilçesine 13 km uzaklıktadır.
Nüfus
Yıllara göre mahalle nüfus verileri | |
---|---|
1841/2 | 110 |
1898 | 37 |
1906 | 107 |
1935 | 205 |
2008 | |
2007 | 289 |
2000 | 346 |
1997 | 382 |
Kaynakça
- ^ Ayhan, Aydın (1999). Balıkesir ve Çevresinde Yörükler, Çepniler ve Muhacırlar. Zağnos Kültür ve Eğitim Vakfı.
- ^ a b c d Bilir, Mehmet (2022). İvrindi'de Yörükler: 1237 Numaralı Nüfus Defterine Göre İvrindi'de Yörükler, Iskanları, Kışlıkları ve Yaylakları. İvrindi Belediyesi Kültür Yayınları. Ankara: İvrindi Belediyesi. s. 240.
- ^ (PDF). 2 Haziran 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2016.
- ^ BOA ML.VRD.TMT.d.8276 İvrindi kazası kurasının temettuat defteri
- ^ a b Arzu Dündar (2010). . T.C. BALIKESİR ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ TARİH ANABİLİM DALI. 29 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2023.
- ^ Sevim, Sezai (1993). "XVI. yüzyılda Karasi Sancağı: Tahrir Defterlerine göre". 4 Şubat 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Şubat 2023.
- ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 20 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 24 Haziran 2016.
- ^ (PDF). 5 Şubat 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2016.
- ^ M. Tayyib Gökbilgin, Rumeli’de Yörükler, Tatarlar ve Evlâd-ı Fatihan, Osman Yalçın Matbaası, İstanbul 1957, s. 86-90.
- ^ "Facebook". www.facebook.com. Erişim tarihi: 31 Ekim 2023.
- ^ a b "Arşivlenmiş kopya". 22 Mart 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Nisan 2016.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 16 Haziran 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Nisan 2016.
- ^ "XIX. YÜZYILIN İLK YARISINDA BALIKESİR VE ÇEVRESİNDEKİ KARAKEÇİLİLER" (PDF). Şimşir, N. 11 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 10 Mayıs 2021.
- ^ "OSMANLI DEVLETi'NİN SON YILLARINDA BALYA KAZASI'NIN DEMOGRAFiK DURUMU" (PDF). Şimşir, N. 28 Haziran 2020 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 10 Mayıs 2021.
- ^ Genel Nüfus Sayımı: 20 İlk Teşrin 1935, Katî ve Mufassal Neticeler: Köyler Nüfusu (PDF). Türkiye Cumhuriyeti Başbakanlık İstatistik Genel Direktörlüğü (TCBİGD). 1937. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 6 Ağustos 2022.
Dış bağlantılar
- Google haritası ve köye ulaşım
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Erdel Balikesir ilinin Ivrindi ilcesine bagli bir mahalledir ErdelMahalleMahallenin haritadaki yeriBalikesir in Turkiye deki konumuUlke TurkiyeIlBalikesirIlceIvrindiCografi bolgeMarmara BolgesiNufus 2000 1 346Zaman dilimiUTC 03 00 TSI Il alan kodu0266Posta kodu10770Resmi site 2 TarihceBuyuk Findik mahallesi guney dogusunda bulunan Hasirci Tepesinde hayvanlarini yaylatan Gocebe Turk Beylerinden Ayvaz Bey emrinde yasamaya calisan dokuz cadirlik bir toplulugun 1825 yilinda Ahmed Vefik Pasa 1823 1891 nin Herkes oldugu yere yerlessin fermaniyla uc gruba ayrilmis bes aile bulunduklari mevkiin kuzey dogusunda bulunan eski Rum yerlesim kalintilarinin bulundugu simdiki Erdel denilen yere hayvanlarinin kisligini iyi gecireceklerini dusunerek yerlesmisler Ayvaz Bey in dayisi ve ailesi hayvanlarinin rahatini dusunerek simdiki Ada adi verilen yere enistesi olan Kose Ali de yine hayvanlarinin rahatini dusunerek Ali Koseler denilen yere yerlesmislerdir Merkez olan koye yerlesim gerceklestiginde mahallenin oldugu yerde kullanilabilecek durumda bir ev vardi Bu ev tamir edilerek kullanilmistir Diger mahallede kalan Ayvaz Bey in dayisi yerlesim yerinin bir tepenin uzerinde olusu etrafinin deniz gibi ormanla cevrili olusu nedeniyle buraya Ada adini vermislerdir Ucuncu mahallesi olan Ali Koseler adini buraya ayrilan diger uc cadirin basinda bulunan Kose Ali denilen Beyden almistir Tarihce Yunus AYVAZOGLU nun anlatimi Tarih kaynaklari incelendiginde bu iskan su sekilde anlatilir 1861 yilinda Imparatorlugun neresinde konargocer oymak dolasiyorsa oranin valisi asiretleri iskan etmekle gorevlendirilir Konup gocme tamamen kaldirilacagindan hayvancilik ve gocer hayvanciliga bagli ekonomik duzen de tamamen degisecektir Buyuk bir kolluk kuvvetiyle Balikesir e gelen Ahmet Vefik Pasa Karesi Sancagi hudutlari icindeki gocer oymak beylerini ve ileri gelenlerini bugun bile Koca Iskan olarak bilinen yere cagirir Artik konar gocerligi birakip topraga yerlesmelerini bildirerek tespit ettikleri iskan yerlerine yerlesmeleri icin gerekli emirleri verir Defterin tanzim edildigi donemde baslayan mecburi iskan Ahmet Vefik Pasa doneminde tamamlanmistir Ilk donemde kayda alinmayan ya da kayitlarda rastlanilmayan Yoruk obalari 1860 lar sonrasinda yerlesik hayata gecmistir Tapu ve Kadastro Genel Mudurlugu Arsivi ndeki 982 tarihli Tapu Tahrir Defteri nde Ankara Karakecilileri Ulu Yoruk adiyla anilmaktadirlar kaynak belirtilmeli En eski Yoruk ve en koklu boy anlamina gelen bu kayit Karakecililerin tarihi hakkinda bize onemli bilgiler vermektedir 1854 64 yillarinda Balikesir Edremit ve Bergama da yasayan asiretler icin kirka yakin iskan mahalli kurulmus bazi asiretler koy teskil edecek sekilde parcalanarak degisik bolgelere dagitilmistir Bolgedeki Karakecili asiretleri de bu maksatla 14 parca halinde yerlestirilmistir Akabinde H 1259 1843 44 yilinda bulunduklari Manisa Saruhan ve Bursa Hudavendigar vilayetlerinde ve diger sakin olduklari mahallerde iskan edilen Karakecililer H 1l83 1866 tarihinde kendileri icin sonuclari onemli bir kararla karsi karsiya kalmislardir Bu tarihte Ahmet Vefik Pasa devlet katinda asiretlerin Balikesir den fekk ini yani cikarilmasini ve bulunduklari kazalara dahil edilmesini sagladigi gibi beylik unvanini da lagvetmistir Koyde koyyeri gavur pinari gibi muhit adlarinin olmasi dugun konagi denilen muhitte topraktan bolca ates tuglasi cikmasi sebebiyle tugla ocagi olarak isletilmis olma ihtimali yuzunden tatarlardan sonra rumlarin da bolgede varlik gosterdikleri tahmin edilmektedir Cengiz Orhonlu Asiretlerin Iskani s 118 KSu a g e s i52 153 KSu nun verdigi tabloda Karakecili Asireti su iskan mahallerinde bulunmaktadir Naldoken Kusca Cukurtarla Erdel Kurtluca Develer Kupeli Giresun Kazasi Cevikce Mastavra Findikli Cinge Kepsut Boyacik iskani Balikesir vilayeti ile ilgili en eski kayitlarin yer aldigi 166 numarali muhasebe i vilayet i anadolu defterinde erdel ismi gecmemektedir 1840 li yillara ait 8276 nolu Temettuat Defterinde ve vilayet genelindeki Ivrindi nin dahil oldugu diger temettuat defterlerinde koy karye adi olarak Erdel ismine rastlanmamaktadir Ancak Tapu Kadastro kayitlarinda Kuyud i Kadime Defterlerinde Erdel ismi simdiki Savastepe ye bagli olarak Erdelili k Giresin n Ivrindi kz Karesi l Anadolu vt TK KKA 152 158a gecmektedir Kaynak Osmanli Yer Adlari II Bu dizinin hazirlanmasinda 1530 tarihli Muhasebe i Vilayet ismi verilen ve Tahrir Defterleri Osmanli Arsivi Tapu Tahrir Defterleri Katalogu nda 438 166 387 ve 998 numaralarla kayitli defterlerin kullanildigi dikkate alinirsa 1500 lu yillarda Erdel adinda bir koyun var oldugu kesinlesmektedir Devlet Arsivleri tarafindan hazirlanan Osmanli Yer Adlari adli yayinin 261 sayfasinda Erdel Erdelobasi k Tataran i Bozapa TD Tahrir Defterleri 226 72 Erdelobasi k Tataran i Aktav MAD Maliyeden Mudevver Defterler 4995 65 ibareleri gecmektedir Gokbilgin 1543 yilinda Rumelin de dort Tatar grubu oldugunu belirtmistir Bunlar Tataran i Aktav Tataran i Bozapa Tataran i Yanbolu ve Tataran i Tirhala dir Yanbolu Tatarlari icin Tataran i Nev ifadesi kullanilmaktadir Koy mezarliginda bulunan iki adet mezar tasi uzerindeki isaretler bu durumla ortusmektedir Mezar tasindaki sembol Altinordu Devleti sembolune cok benzemektedir 1500 lu yillarda Anadolu ya gelen tatar goclerinin bir kisminin Balikesir bolgesinde oldugu bilinmektedir Bu bolgeye tatarlarin yerlestigi koye ilk adini tatarlarin verdigi de ayri bir dusuncedir Buyuklerimizin anlatimlarinda once Karacepis e yerlestikleri sonra orada cikan bir kavga sonucu Karacepis i terkedip simdiki koy ile Kucukfindik arasindaki Hasirci bolgesine yerlestikleri anlatilmakta idi Cepni oymaklarinin yerlesimlerinin anlatildigi bir yazida Ahmet Vefik Pasa iskaninda 1859 1864 yillari arasinda Ivrindi Karacepis mahallesi civarindaki Kocagedik Iskani ndan soz edilmektedir Yine buyuklerimiz Bursa Isik Dagi yaylalarini anlatirlardi Osmanli arsivlerinde Sogud Efradi olarak bahsedilen karakecililerden bir kismi da Uludag Yorukleri olarak zorunlu iskanda o bolgelerde kalmislardir Bazi kaynaklarda bahsedilen Kesis Dagi eskiden Uludag a verilen addir ve muhtemelen bu Isik Dagi Uludagdir Numarali kaynakta bahsi gecen Eskiden Bursa nin Dag Yoresi nde yasayan Karakecili Yorukleri kisin Izmir cukuruna ve Menemen taraflarina giderlerdi Soguk gunleri oralarda gecirirlerdi Yazi ise Kesis dagi Uludag yaylalarinda karsilarlardi Bunlar XIX yy a degin meskun degillerdi Belli bir koyleri ve yurtlari yoktu ifadesi dedelerimizin anlattiklari ile ortusmektedir Yine da yer alan bilgiler dedelerimizin goc yollari ile ilgili bize fikir vermektedir Resmi nufus kayitlarinda 1840 li yillara ait bilgilere ulasilmaktadir Defterdeki ilk kayit Halil Cadir 1870 1925 ikinci sayfa ise Yakup Karakavuk 1853 1920 a aittir Katranci Halil Kose in babasi Yusuf Kose 1844 dogumludur Yine bu yillara ait bazi tapu kayitlari Ayvaz oglu Ismail Sened i Hakani mevcuttur 1841 2 de 110 olan nufus 1898 de 37 1906 yilinda toplam 107 dir 25 hane 56 erkek 51 kadin Konar gocer butun asiretlerin yerlesik hayata gecirilmesi yonundeki ferman uyarinca Balikesir Abahanesine bagli olan otuz alti adet cemaat ve asiretin iskaninin da kararlastirildigi Cumhurbaskanligi Osmanli Arsivi nde 1237 numara ile kayitli olan nufus defterine gore Erdel de yerlesenlerin yaylalari yarim saat mesafedeki Findikalani dir Erdel de 19 hanede 52 Karakecili kayitli olup Kildonlu cemaatine mensup 3 erkek haneden bagimsiz olarak yazilmis toplam 55 erkek nufus bulunmaktadir En yaslisi 100 yasinda olup ortalama yas 30 dur Ortalama hane basina erkek nufus uce yakin sabi erkek sayisi iki haneye birdir Goz rengi cogunlukla kara ve ela boy orta uzun kas acik sakal biyik kumral ve siyah renktedir Armagan ogullari Collu ogullari Erkek ogullari Hamza ogullari Hanife ogullari Kara Ali ogullari Mestan ogullari Molla Isa ogullari Murad ogullari Nasuh ogullari Resul ogullari Sari Ali ogullari Sarica ogullari Uzun ogullari Zirta ogullari kayit altina alinmistir CografyaBalikesir il merkezine 40 km Ivrindi ilcesine 13 km uzakliktadir NufusYillara gore mahalle nufus verileri1841 2 1101898 371906 1071935 20520082007 2892000 3461997 382Kaynakca Ayhan Aydin 1999 Balikesir ve Cevresinde Yorukler Cepniler ve Muhacirlar Zagnos Kultur ve Egitim Vakfi a b c d Bilir Mehmet 2022 Ivrindi de Yorukler 1237 Numarali Nufus Defterine Gore Ivrindi de Yorukler Iskanlari Kisliklari ve Yaylaklari Ivrindi Belediyesi Kultur Yayinlari Ankara Ivrindi Belediyesi s 240 PDF 2 Haziran 2018 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 6 Subat 2016 BOA ML VRD TMT d 8276 Ivrindi kazasi kurasinin temettuat defteri a b Arzu Dundar 2010 T C BALIKESIR UNIVERSITESI SOSYAL BILIMLER ENSTITUSU TARIH ANABILIM DALI 29 Kasim 2014 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 31 Ekim 2023 Sevim Sezai 1993 XVI yuzyilda Karasi Sancagi Tahrir Defterlerine gore 4 Subat 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 4 Subat 2023 Arsivlenmis kopya PDF 20 Agustos 2016 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 24 Haziran 2016 PDF 5 Subat 2016 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 24 Haziran 2016 M Tayyib Gokbilgin Rumeli de Yorukler Tatarlar ve Evlad i Fatihan Osman Yalcin Matbaasi Istanbul 1957 s 86 90 Facebook www facebook com Erisim tarihi 31 Ekim 2023 a b Arsivlenmis kopya 22 Mart 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 18 Nisan 2016 Arsivlenmis kopya 16 Haziran 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 18 Nisan 2016 XIX YUZYILIN ILK YARISINDA BALIKESIR VE CEVRESINDEKI KARAKECILILER PDF Simsir N 11 Mayis 2021 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 10 Mayis 2021 OSMANLI DEVLETi NIN SON YILLARINDA BALYA KAZASI NIN DEMOGRAFiK DURUMU PDF Simsir N 28 Haziran 2020 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 10 Mayis 2021 Genel Nufus Sayimi 20 Ilk Tesrin 1935 Kati ve Mufassal Neticeler Koyler Nufusu PDF Turkiye Cumhuriyeti Basbakanlik Istatistik Genel Direktorlugu TCBIGD 1937 16 Ocak 2020 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 6 Agustos 2022 Dis baglantilarGoogle haritasi ve koye ulasim