Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Marie Edme Patrice Maurice de Mac-Mahon, 1. Magenta Dükü, (Fransızca telaffuz: ; 13 Temmuz 1808 – 17 Ekim 1893) unvanına sahip eski Fransız general ve siyasetçi. 1873'ten 1875'e kadar Fransa Genelkurmay Başkanı olan Mac-Mahon, 1875-1879 yılları arasında Üçüncü Cumhuriyet dönemi cumhurbaşkanı olarak görev yaptı.
| Patrice de Mac-Mahon | |
|---|---|
 | |
| 3.Fransa cumhurbaşkanı | |
| Görev süresi 24 Mayıs 1873 - 30 Ocak 1879 | |
| Yerine geldiği | Adolphe Thiers |
| Yerine gelen | Jules Grévy |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 13 Temmuz 1808 , Fransa |
| Ölüm | 17 Ekim 1893 (85 yaşında) , Fransa |
| Partisi | Monarşist () |
İlk yılları
Patrice de Mac-Mahon, 17 kardeşin 16.'sı olarak, Saône-et-Loire departmanının bölgesinde doğdu. Ailesi Fransız soylularındandı (dedesi Jean-Baptiste de Mac-Mahon, XV. Louis tarafından Marquis de Mac-Mahon olarak nitelenmişti).
Ataları, III. William'ın hükümdarlığında Fransa'ya giden II. James'i destekleyerek, İrlanda'nın bölgesinden gelerek Fransa'ya yerleşti. 1749 yılında Fransa vatandaşlığına geçişleri kabul edildi.
Patrice de Mac-Mahon 'nde ve sonrasında 'nde eğitim gördü; 1827'de buradan mezun oldu.
MacMahon, 1870'te Almanlara karşı savaşta ana Fransız ordusuna liderlik etti. Eylül 1870'te Sedan Savaşı'nda tuzağa düşürüldü ve yaralandı. Ordu, MacMahon ve İmparator Napolyon III dahil olmak üzere Almanlara teslim oldu. Böylece Fransa savaşı kaybetti ve İmparator sürgüne gitti. İyileşme döneminden sonra MacMahon, Mayıs 1871'de Paris Komünü isyanını bozguna uğratan ve siyasi kariyerine zemin hazırlayan Versailles Ordusu'nun başına atandı. MacMahon, sosyalizmi hor gören ve laik Cumhuriyetçilere şiddetle güvenmeyen, dindar bir muhafazakar Katolikti. Anayasanın tarafsız koruyucusu olarak görevini ciddiye aldı ve monarşist bir darbenin önerilerini reddetti. Cumhuriyetçilerin lideri Gambetta ile görüşmeyi de reddetti. Meclisin Üçüncü Cumhuriyet'in iktidar hükûmetini seçtiği bir parlamenter sistem için hareket etti, ancak aynı zamanda bir üst meclis üzerinde ısrar etti. Daha sonra Temsilciler Meclisini feshederek halkın öfkesine ve Cumhuriyetçi seçim zaferine yol açtı. Kısa bir süre sonra MacMahon istifa etti ve özel hayata çekildi.
Biyografi
Aile kökenleri
Mac Mahon ailesi İrlanda kökenlidir. İrlanda'da Corcu Baiscind Lordlarıydılar ve İrlanda Yüksek Kralı Muirchertach Ua Briain'in oğlu Mahon'un soyundan geliyorlardı. Cromwellian el koymalarında topraklarının çoğunu kaybettikten sonra, bir şube Kral III.William döneminde Fransa'ya yerleşmeden önce bir süreliğine Limerick'e taşındı. Görkemli Devrim'de görevden alınan Kral II. James'e destek verdiler. 1749; ailenin Fransa'da kesin olarak kurulmasından sonra, soyluları Fransa Kralı XV. Louis'in patent mektubuyla tanındı.
Askeri bir aile (de Mac Mahon'un evinin 14 üyesi ordudaydı), 13 Haziran 1808'de Patrice de Mac Mahon'un on altıncı ve son oğlu olan Patrice de Mac Mahon'un doğduğu Chateau de Sully'de Autun, Burgundy'ye yerleştiler. Baron Maurice-François de Mac Mahon (1754-1831), Baron of Sully, Count de Mac Mahon ve de Charnay ve Pierre-Paul Riquet'in soyundan olan Pélagie de Riquet de Caraman (1769-1819).
Patrice de MacMahon (genellikle kendi adına bir dük unvanına yükseltilmeden önce bilindiği gibi) Saône-et-Loire bölümünde, Autun yakınlarındaki Sully'de doğdu. Zaten Fransız asaletinde olan bir ailenin 17 çocuğundan 16'sıydı; dedesi Şövalye Lordu Overlord Jean-Baptiste de MacMahon, Kral Louis XV tarafından Marquis de MacMahon ve 1st Marquis d'Éguilly (eşi Charlotte Le Belin, Dame d'Éguilly'den) olarak adlandırıldı ve Fransa'daki aile kesinlikle kraliyetçi siyaset yapıyordu.
Cezayir'de erken askeri kariyer ve hizmet
1820'de MacMahon, Autun'daki Petit Séminaire des Marbres'e girdi; daha sonra eğitimini Paris'te Lycée Louis-le-Grand'da tamamladı. Daha sonra 23 Ekim 1825'te Saint-Cyr'deki Özel Askeri Okul'a girdi. Daha sonra 1 Ekim 1827'de Genelkurmay Karargahı'ndaki uygulama okuluna iki yıl süreyle katıldı.
Saint-Cyr'den mezun olduktan sonra, MacMahon 1827'de Fransız Ordusuna girdi. 1830'da 4. Hussars Alayına atandı. MacMahon daha sonra Fransızların Cezayir fethine 20. Hat Piyade Alayı sous-teğmen olarak katıldı. Cezayir'in ele geçirilmesi sırasındaki kapasitesi ve cesaretinden ötürü takdir edildi. 24 Kasım 1830'da MacMahon, Mouzaïa dağı savaşı sırasında Medea seferi sırasında alayıyla birlikte hizmet ederken kendini daha da öne çıkardı. Legion of Honor Şövalye Nişanı ile ödüllendirildi.
Fransa'ya çağrılan MacMahon, 1832'de Anvers Kuşatması sırasında tekrar fark edildiği On Gün Kampanyasına katıldı.
1833'te kaptan oldu ve bu kez 1836'da General Bertrand Clausel'in ve ardından General Charles-Marie Denys de Damrémont'un emri altına alındığı Cezayir'e döndü. Kabile işgali altındaki ovalarda birkaç cüretkar süvari baskınına öncülük etti ve hafif yaralandığı 1837'de Konstantin Kuşatması sırasında kendini gösterdi. 1840'ta Afrika'dan (Cezayir) ayrıldı ve Fransa'ya döndüğünde, filo başına (süvari filosu şefi) terfi edildiğini öğrendi.
Mayıs 1841'de, Nisan ayında Bab el-Thaza Muharebesi'nde ve 25'te Emir Abdelkader askerlerine karşı, birlikte öne çıktığı 10. Chasseur Taburu à Pied [fr] başında tekrar Cezayir'e döndü.
31 Aralık 1842'de Fransız Yabancı Lejyonu 2ème R.E.L.E'nin 2. Alayında yarbaylığa terfi etti. 1843'te, hasta sahibini değiştirerek, 1845'e kadar tuttuğu bir emir olan alay komutanlığının görevlerini üstlendi.
MacMahon, 14 Ekim ve 17 Ekim 1844'te Chaab el-Gitta savaşı ve Aïn Kebira savaşı sırasında kendisini tekrar ayırt etti.
Aralık 1845'te albaylığa aday gösterilerek, Marnia'da garnizonda bulunan 41. Hat Piyade Alayı'nın komutasını üstlendi.
1848'de MacMahon, aynı yıl 12 Haziran'da tuğgeneral olarak atandığı Tlemcen alt bölümünün başına aday gösterildi.
1849'da Legion d'honneur Tarikatı Komutanı oldu ve Oran Eyaleti genelkurmay başkanı General Aimable Pélissier'e bağlı olarak görev yaptı.
1852'de MacMahon, Cezayir'de, 1851 Fransız darbesini onaylamaya yönelik evrensel oy hakkı ile meşruiyet plebisitini düzenledi. Aynı yıl, Général de division'a terfi etmeden önce, aynı yıl Konstantin Tümeni [fr] komutanlığına atandı.
Kırım Savaşı, Sivastopol
Kırım Savaşı sırasında, 2. Doğu Ordusu Kolordusu 1. Piyade Tümeni'nin komutasına verildi ve Eylül 1855'te Sivastopol Kuşatması sırasında Malakoff Muharebesi'nde zafer kazandı. Savaş sırasında "İşte buradayım; burada kalacağım!" (Fransızca: Ben oradayım, orada kalacağım!).
Senatör ve daha fazla Cezayir hizmeti
Fransa'ya döndükten sonra bir dizi onursal ödül aldı ve Senatör olarak atandı. Daha aktif bir yaşam arzulayarak, Fransız metropol ordusunda üst düzey bir görevi reddetti ve Cezayir'e döndü. Burada Kabyles'a karşı görev yaptı. Fransa'ya döndüğünde, Felice Orsini'nin İmparator Napolyon III'e karşı başarısız suikast girişiminden sonra önerilen genel güvenlik hakkındaki anayasaya aykırı yasaya karşı senatör olarak oy kullandı.
Eflatun: Fransa Mareşali
MacMahon, 1859 İtalyan Seferi sırasında öne çıktı. Fransızların zaferini garantileyen Eflatun Muharebesi sırasında kritik bir anda emir almadan birliklerini ilerletti.
Askeri hizmetleri için İmparator III.Napolyon tarafından Fransa Mareşali olarak atandı ve Eflatun Dükü unvanını aldı.
Cezayir Genel Valisi
1861'de MacMahon, I. William'ın taç giyme töreninde Prusya Kralı olarak Fransa'yı temsil etti. 1864'te Cezayir Genel Valisi seçildi. MacMahon bu atamada kendisini ayırt etmedi. Birkaç reform başlatırken, aleyhine çok sayıda şikayette bulunuldu. 1870'in ilk yarısında istifasını Napolyon III'e sundu. Olivier kabine kurulduğunda, İmparator Cezayir projelerini terk etti ve MacMahon geri çağrıldı.
Savaş ve Paris Komünü
MacMahon, Alsas'ta birkaç yenilgiye uğradığı Fransa-Prusya Savaşı'nda ana Fransız ordusuna liderlik etti. Sedan Savaşı sırasında ağır yaralandı. 1871'de Fransız ordusu teslim oldu ve Almanlar açıkça savaşı kazandı. Genel olarak stratejik planlaması karışıktı ve kararsızlıkla işaretlendi. 1 Eylül'de Sedan'ın teslim olması sırasında İmparator dahil ordunun geri kalanıyla birlikte esir düştü.
1871'de, Üçüncü Fransız Cumhuriyeti'nin emriyle Paris Komünü'nü bastıran, binlerce insanı öldüren veya esir alan Versaylı Ordusu'nun [fr] başkanı oldu.
Fransa, Ocak 1871'de Prusyalılara teslim oldu ve Versay merkezli yeni bir geçici hükûmet kurdu. Paris'teki radikaller bu hükûmeti reddettiler ve Paris Komünü'nü kurdular. Mayıs 1871'de MacMahon, Versailles hükûmetinin birliklerini Komün'e karşı yönetti. Daha sonra La Semaine Sanglante ("Kanlı Hafta") olarak adlandırılan şeyin sert mücadelesinde, MacMahon komutasındaki hükûmet güçleri Komün'ü birçok komünarın idam edilmesiyle ezdi. Baskı için suçlanmadı, bunun yerine sağ için saatin kahramanı oldu.
Cumhurbaşkanı
Mayıs 1873'te MacMahon, Ulusal Mecliste kralcı ve muhafazakar çoğunluk tarafından Fransız Cumhuriyeti'nin Cumhurbaşkanı seçildi. Ona karşı sadece bir oy kullanıldı. Popülerliği ile tanınan Mac Mahon, 24 Mayıs 1873'te Adolphe Thiers'in başarısızlıkla sonuçlanmasının ardından seçildi. Başbakan Jules Armand Dufaure'un yerine, bir monarşist olan 4. duc de Broglie Dük Albert'i getirdi. Duke Broglie Başbakan olarak, bir dizi "ahlaki düzen" [fr] önlemi benimsedi.
MacMahon monarşinin yeniden kurulmasını destekledi, ancak bu proje başarısız olunca Meclisin kendisine 9 Kasım 1873'te verdiği yedi yıllık bir yetkiyi kabul etti. Mac Mahon kendisini ülkeye karşı parlamentodan sorumlu saydı ve bu da onu Meclis ile çatışmaya sürükledi. Milletvekilleri.
MacMahon hala yayınlanmamış anılarında siyasi inançlarını şöyle anlatıyordu: "Aile geleneği ve erken eğitimimin bana aşıladığı kraliyet evine yönelik duygularla, bir Meşruiyetçiden başka bir şey olamazdım." Bununla birlikte, Kasım 1873'te, Bourbon tahtın davacısı Chambord Kontu Henri ile bunun Cumhuriyet Cumhurbaşkanı olarak görevleriyle bağdaşmadığını düşündüğü için görüşmeyi reddetti. 4 Şubat 1874'te MacMahon, yerleşik yasal düzene saygı duyacağını ilan etti. "Partilerin üstünde" kalmayı tercih ederek (partilerin üstünde), Ocak ve Şubat 1875'te Fransız Üçüncü Cumhuriyeti'ni hükûmeti olarak kuran 1875 Fransız Anayasa Kanunlarına yol açan prosedürlere katılmak yerine gözlemledi. Fransa.
23–24 Haziran 1875 gecesi Garonne bölgesi şiddetli sellere maruz kaldı. Su altında kalan şehirleri ve köyleri ziyaret ederken "o su… o su!…" (Sudan başka bir şey değil… sadece su!…) İlan etti. Bölüm başkanı ona cevap verdi: "Ve yine Sayın Başkan, siz sadece tepeyi görüyorsunuz!" (Sonra yine Sayın Başkan, sadece yüzeyin üstünde olanı görüyorsunuz!.
Eylül 1875'te üçüncü ordunun büyük manevralarını hazırlamak için birkaç gün Vernon'da kaldı. Cumhuriyetçi çoğunluk ile sonuçlanan 1876 Fransız yasama seçiminin ardından, Cumhuriyetçilerin hakim olduğu başbakanlar Jules Dufaure ve Jules Simon altında hükûmetlerin kurulmasına büyük bir isteksizlikle katıldı.
Fransa'yı kontrol altına almak ve istikrarsızlaştırmak için Almanya Başbakanı Otto von Bismarck, MacMahon'un ruhban monarşist destekçilerini stratejik ve ideolojik olarak izole ederek Fransa'da cumhuriyetçiliği teşvik etmeye çalıştı. Bismarck'ın çevreleme politikası, 1875'te "Görüşte Savaş" krizi sırasında neredeyse kontrolden çıktı. Almanya ve Fransa'da, Alman basını, Fransa'nın 1871'deki yenilgiden hızlı bir şekilde kurtulması ve yeniden silahlanma programından endişe duyan nüfuzlu Almanların Fransa'ya önleyici bir saldırı başlatmaktan bahsettiğini bildirdiğinde, Almanya ve Fransa'da bir savaş korkusu vardı. İngiltere ve Rusya, bu tür saldırılara müsamaha göstermeyeceklerini açıkça ortaya koydular. Bismarck da savaş istemedi, ancak beklenmedik kriz onu, saldırgan politikalarının ve Almanya'nın hızla büyüyen gücünün komşuları arasında neden olduğu alarmı dikkate almaya zorladı.
16 Mayıs 1877 krizi, MacMahon'un Temsilciler Meclisi ile olan ihtilafını artırdı. Poitiers, Nimes ve Nevers piskoposlarının Roma Sorunu'nda Fransız hükûmetinin Pius IX'una desteğini sağladıktan sonra, Daire, hükûmetten "ultramontanizm tezahürlerini bastırmasını" isteyen bir kararı kabul etti. On iki gün sonra, Başbakan Jules Simon'u görevden aldı ve Albert de Broglie'yi tekrar atadı. Muhafazakar bir zafer umuduyla MacMahon, Senatoyu Temsilciler Meclisini dağıtmaya ikna etti ve cumhuriyeti devirmek gibi bir niyeti olmadığını protesto ederken ülke çapında kampanya yürüttü. 15 Ağustos 1877'de, Léon Gambetta şunları söyledi: "Başkanın sadece bu seçeneği vardır: boyun eğmeli veya istifa etmelidir."
14 Ekim seçimleri Cumhuriyetçilere 120 sandalyenin çoğunluğunu verdi ve buna göre başbakan Broglie 19 Kasım'da istifa etti. MacMahon önce General Gaëtan de Rochebouët altında bir hükûmet kurmaya çalıştı, ancak Daire onunla işbirliği yapmayı reddetti. Ertesi gün Rochebouët istifa etti ve Başkan Dufaure'u bir Cumhuriyet hükûmeti kurması için geri çağırdı. 5 Ocak 1879'da, Senato seçimleri de Cumhuriyetçi çoğunluk ile sonuçlandı ve MacMahon'u son parlamento desteğinden mahrum etti. MacMahon, bir dizi askeri yetkiliye ve bazı generallere el koyma ve bunları azaltma etrafında dönen bir kararname ile karşı karşıya kalan MacMahon, 30 Ocak 1879'da istifa etmeyi tercih etti.
Başkanlığı şu şekilde özetlenebilir: Bir yandan Cumhuriyetin kendisini kurmasına izin verdi; Öte yandan, yasal imtiyazlarının izin verdiği ölçüde, Katolik Kilisesi'ne düşman olan partilerin siyasi ilerleyişini kısıtladı ve Radikalizmin zaferinin ulusun aleyhine olacağına ikna oldu. MacMahon hükûmeti sola doğru hafifçe baskıcıydı. Gazeteler kovuşturuldu, üst düzey yetkililer cumhuriyetçiliği desteklediklerinden şüpheleniliyorsa görevden alındı. Hükûmet kendi propagandasını yayarken eleştirel broşürler bastırıldı. Toplantı yerlerinin sahiplerine, hükûmeti eleştirenlerin toplantılarına izin vermemeleri tavsiye edildi. Öte yandan, monarşistlerin darbesine destek vermedi. MacMahon, Ulusal Meclisin cumhurbaşkanını değil Fransa'yı yönetmesi gerektiğine gerçekten inanıyordu.
Son yıllar
1887'den 1893'e kadar, Société de aide aux yaralı (S.S.B.M) - 1940'ta Fransız Kızıl Haçı olan Yaralı Askerleri Kurtarma Derneği'ni yönetti.
Patrice de MacMahon, anılarını yazdıktan sonra 17 Ekim 1893'te Montcresson'daki Château de la Forêt [fr] 'da öldü. La Madeleine'deki bir devlet cenazesi ve dini ayin sonrasında 22 Ekim'de Hôtel des Invalides'e gömüldü. Cenaze arabasının beş kordonu (süs ipleri), Legion d'Honneur Büyük Şansölyesi General Victor February [fr] tarafından tutuldu; Amiral Henri Rieunier, Deniz Kuvvetleri Bakanlığı; General Julien Loizillon [fr], Savaş Bakanı; Senatodan Charles Merlin; ve Temsilciler Meclisinden M. Malvy.
Askeri kariyeri
Mac-Mahon orduda General Achard komutasında aide-de-camp olarak yer aldı; 1830'da Cezasyir'deki mücadeledeye katıldı. 1834-1854 döneminde 'de kaldı. 1837'de Konstatin'deki bir saldırıda yaralandı. 1843 yılında Yabancı Lejyon'un komutanlığına getirildi. Daha sonra 1852'de ise generalliğe terfi ettirildi.
Kırım Savaşı'nda, Sivastopol'deki Malakoff Muharebesi'yle (8 Eylül 1855) tanındı. Mücadele sırasında, bugün kendisine atfedilen J'y suis, j'y reste ("İşte buradayım, burada kalacağım") şeklindeki ifadeyi kullandığı rivayet edildi. Savaş sonrası Fransız Kara Kuvvetleri'nin başına geçmesi teklif edildiyse de, Cezayir'e dönmeyi tercih etti.
1856'da Fransa Senatosu'nda görev aldı.
Mac-Mahon İkinci İtalyan Bağımsızlık Savaşı'nda İkinci Kolordu ("")'nun komutanıydı. Fransızların rol oynadı (4 Temmuz 1859) ve savaş sırasında mareşalliğe yükseltildi. Sonraki dönemde kendisine, III. Napolyon tarafından Magenta Dükü unvanı verildi.
Kaynakça
- ^ Firinne, D.H. and Eugene O'Curry, Life of Marshal MacMahon, Duke of Magenta. (The "Irishman" Office, Dublin, 1859) ss. 5-6.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Marie Edme Patrice Maurice de Mac Mahon 1 Magenta Duku Fransizca telaffuz patʁis de makma ɔ 13 Temmuz 1808 17 Ekim 1893 unvanina sahip eski Fransiz general ve siyasetci 1873 ten 1875 e kadar Fransa Genelkurmay Baskani olan Mac Mahon 1875 1879 yillari arasinda Ucuncu Cumhuriyet donemi cumhurbaskani olarak gorev yapti Patrice de Mac Mahon3 Fransa cumhurbaskaniGorev suresi 24 Mayis 1873 30 Ocak 1879Yerine geldigi Adolphe ThiersYerine gelen Jules GrevyKisisel bilgilerDogum 13 Temmuz 1808 1808 07 13 FransaOlum 17 Ekim 1893 85 yasinda FransaPartisi Monarsist Ilk yillariPatrice de Mac Mahon 17 kardesin 16 si olarak Saone et Loire departmaninin bolgesinde dogdu Ailesi Fransiz soylularindandi dedesi Jean Baptiste de Mac Mahon XV Louis tarafindan Marquis de Mac Mahon olarak nitelenmisti Atalari III William in hukumdarliginda Fransa ya giden II James i destekleyerek Irlanda nin bolgesinden gelerek Fransa ya yerlesti 1749 yilinda Fransa vatandasligina gecisleri kabul edildi Patrice de Mac Mahon nde ve sonrasinda nde egitim gordu 1827 de buradan mezun oldu MacMahon 1870 te Almanlara karsi savasta ana Fransiz ordusuna liderlik etti Eylul 1870 te Sedan Savasi nda tuzaga dusuruldu ve yaralandi Ordu MacMahon ve Imparator Napolyon III dahil olmak uzere Almanlara teslim oldu Boylece Fransa savasi kaybetti ve Imparator surgune gitti Iyilesme doneminden sonra MacMahon Mayis 1871 de Paris Komunu isyanini bozguna ugratan ve siyasi kariyerine zemin hazirlayan Versailles Ordusu nun basina atandi MacMahon sosyalizmi hor goren ve laik Cumhuriyetcilere siddetle guvenmeyen dindar bir muhafazakar Katolikti Anayasanin tarafsiz koruyucusu olarak gorevini ciddiye aldi ve monarsist bir darbenin onerilerini reddetti Cumhuriyetcilerin lideri Gambetta ile gorusmeyi de reddetti Meclisin Ucuncu Cumhuriyet in iktidar hukumetini sectigi bir parlamenter sistem icin hareket etti ancak ayni zamanda bir ust meclis uzerinde israr etti Daha sonra Temsilciler Meclisini feshederek halkin ofkesine ve Cumhuriyetci secim zaferine yol acti Kisa bir sure sonra MacMahon istifa etti ve ozel hayata cekildi BiyografiAile kokenleriMac Mahon ailesi Irlanda kokenlidir Irlanda da Corcu Baiscind Lordlariydilar ve Irlanda Yuksek Krali Muirchertach Ua Briain in oglu Mahon un soyundan geliyorlardi Cromwellian el koymalarinda topraklarinin cogunu kaybettikten sonra bir sube Kral III William doneminde Fransa ya yerlesmeden once bir sureligine Limerick e tasindi Gorkemli Devrim de gorevden alinan Kral II James e destek verdiler 1749 ailenin Fransa da kesin olarak kurulmasindan sonra soylulari Fransa Krali XV Louis in patent mektubuyla tanindi Askeri bir aile de Mac Mahon un evinin 14 uyesi ordudaydi 13 Haziran 1808 de Patrice de Mac Mahon un on altinci ve son oglu olan Patrice de Mac Mahon un dogdugu Chateau de Sully de Autun Burgundy ye yerlestiler Baron Maurice Francois de Mac Mahon 1754 1831 Baron of Sully Count de Mac Mahon ve de Charnay ve Pierre Paul Riquet in soyundan olan Pelagie de Riquet de Caraman 1769 1819 Patrice de MacMahon genellikle kendi adina bir duk unvanina yukseltilmeden once bilindigi gibi Saone et Loire bolumunde Autun yakinlarindaki Sully de dogdu Zaten Fransiz asaletinde olan bir ailenin 17 cocugundan 16 siydi dedesi Sovalye Lordu Overlord Jean Baptiste de MacMahon Kral Louis XV tarafindan Marquis de MacMahon ve 1st Marquis d Eguilly esi Charlotte Le Belin Dame d Eguilly den olarak adlandirildi ve Fransa daki aile kesinlikle kraliyetci siyaset yapiyordu Cezayir de erken askeri kariyer ve hizmet1820 de MacMahon Autun daki Petit Seminaire des Marbres e girdi daha sonra egitimini Paris te Lycee Louis le Grand da tamamladi Daha sonra 23 Ekim 1825 te Saint Cyr deki Ozel Askeri Okul a girdi Daha sonra 1 Ekim 1827 de Genelkurmay Karargahi ndaki uygulama okuluna iki yil sureyle katildi Saint Cyr den mezun olduktan sonra MacMahon 1827 de Fransiz Ordusuna girdi 1830 da 4 Hussars Alayina atandi MacMahon daha sonra Fransizlarin Cezayir fethine 20 Hat Piyade Alayi sous tegmen olarak katildi Cezayir in ele gecirilmesi sirasindaki kapasitesi ve cesaretinden oturu takdir edildi 24 Kasim 1830 da MacMahon Mouzaia dagi savasi sirasinda Medea seferi sirasinda alayiyla birlikte hizmet ederken kendini daha da one cikardi Legion of Honor Sovalye Nisani ile odullendirildi Fransa ya cagrilan MacMahon 1832 de Anvers Kusatmasi sirasinda tekrar fark edildigi On Gun Kampanyasina katildi 1833 te kaptan oldu ve bu kez 1836 da General Bertrand Clausel in ve ardindan General Charles Marie Denys de Damremont un emri altina alindigi Cezayir e dondu Kabile isgali altindaki ovalarda birkac curetkar suvari baskinina onculuk etti ve hafif yaralandigi 1837 de Konstantin Kusatmasi sirasinda kendini gosterdi 1840 ta Afrika dan Cezayir ayrildi ve Fransa ya dondugunde filo basina suvari filosu sefi terfi edildigini ogrendi Mayis 1841 de Nisan ayinda Bab el Thaza Muharebesi nde ve 25 te Emir Abdelkader askerlerine karsi birlikte one ciktigi 10 Chasseur Taburu a Pied fr basinda tekrar Cezayir e dondu 31 Aralik 1842 de Fransiz Yabanci Lejyonu 2eme R E L E nin 2 Alayinda yarbayliga terfi etti 1843 te hasta sahibini degistirerek 1845 e kadar tuttugu bir emir olan alay komutanliginin gorevlerini ustlendi MacMahon 14 Ekim ve 17 Ekim 1844 te Chaab el Gitta savasi ve Ain Kebira savasi sirasinda kendisini tekrar ayirt etti Aralik 1845 te albayliga aday gosterilerek Marnia da garnizonda bulunan 41 Hat Piyade Alayi nin komutasini ustlendi 1848 de MacMahon ayni yil 12 Haziran da tuggeneral olarak atandigi Tlemcen alt bolumunun basina aday gosterildi 1849 da Legion d honneur Tarikati Komutani oldu ve Oran Eyaleti genelkurmay baskani General Aimable Pelissier e bagli olarak gorev yapti 1852 de MacMahon Cezayir de 1851 Fransiz darbesini onaylamaya yonelik evrensel oy hakki ile mesruiyet plebisitini duzenledi Ayni yil General de division a terfi etmeden once ayni yil Konstantin Tumeni fr komutanligina atandi Kirim Savasi SivastopolKirim Savasi sirasinda 2 Dogu Ordusu Kolordusu 1 Piyade Tumeni nin komutasina verildi ve Eylul 1855 te Sivastopol Kusatmasi sirasinda Malakoff Muharebesi nde zafer kazandi Savas sirasinda Iste buradayim burada kalacagim Fransizca Ben oradayim orada kalacagim Senator ve daha fazla Cezayir hizmetiFransa ya dondukten sonra bir dizi onursal odul aldi ve Senator olarak atandi Daha aktif bir yasam arzulayarak Fransiz metropol ordusunda ust duzey bir gorevi reddetti ve Cezayir e dondu Burada Kabyles a karsi gorev yapti Fransa ya dondugunde Felice Orsini nin Imparator Napolyon III e karsi basarisiz suikast girisiminden sonra onerilen genel guvenlik hakkindaki anayasaya aykiri yasaya karsi senator olarak oy kullandi Eflatun Fransa MaresaliMacMahon 1859 Italyan Seferi sirasinda one cikti Fransizlarin zaferini garantileyen Eflatun Muharebesi sirasinda kritik bir anda emir almadan birliklerini ilerletti Askeri hizmetleri icin Imparator III Napolyon tarafindan Fransa Maresali olarak atandi ve Eflatun Duku unvanini aldi Cezayir Genel Valisi1861 de MacMahon I William in tac giyme toreninde Prusya Krali olarak Fransa yi temsil etti 1864 te Cezayir Genel Valisi secildi MacMahon bu atamada kendisini ayirt etmedi Birkac reform baslatirken aleyhine cok sayida sikayette bulunuldu 1870 in ilk yarisinda istifasini Napolyon III e sundu Olivier kabine kuruldugunda Imparator Cezayir projelerini terk etti ve MacMahon geri cagrildi Savas ve Paris KomunuMacMahon Alsas ta birkac yenilgiye ugradigi Fransa Prusya Savasi nda ana Fransiz ordusuna liderlik etti Sedan Savasi sirasinda agir yaralandi 1871 de Fransiz ordusu teslim oldu ve Almanlar acikca savasi kazandi Genel olarak stratejik planlamasi karisikti ve kararsizlikla isaretlendi 1 Eylul de Sedan in teslim olmasi sirasinda Imparator dahil ordunun geri kalaniyla birlikte esir dustu 1871 de Ucuncu Fransiz Cumhuriyeti nin emriyle Paris Komunu nu bastiran binlerce insani olduren veya esir alan Versayli Ordusu nun fr baskani oldu Fransa Ocak 1871 de Prusyalilara teslim oldu ve Versay merkezli yeni bir gecici hukumet kurdu Paris teki radikaller bu hukumeti reddettiler ve Paris Komunu nu kurdular Mayis 1871 de MacMahon Versailles hukumetinin birliklerini Komun e karsi yonetti Daha sonra La Semaine Sanglante Kanli Hafta olarak adlandirilan seyin sert mucadelesinde MacMahon komutasindaki hukumet gucleri Komun u bircok komunarin idam edilmesiyle ezdi Baski icin suclanmadi bunun yerine sag icin saatin kahramani oldu CumhurbaskaniMayis 1873 te MacMahon Ulusal Mecliste kralci ve muhafazakar cogunluk tarafindan Fransiz Cumhuriyeti nin Cumhurbaskani secildi Ona karsi sadece bir oy kullanildi Populerligi ile taninan Mac Mahon 24 Mayis 1873 te Adolphe Thiers in basarisizlikla sonuclanmasinin ardindan secildi Basbakan Jules Armand Dufaure un yerine bir monarsist olan 4 duc de Broglie Duk Albert i getirdi Duke Broglie Basbakan olarak bir dizi ahlaki duzen fr onlemi benimsedi MacMahon monarsinin yeniden kurulmasini destekledi ancak bu proje basarisiz olunca Meclisin kendisine 9 Kasim 1873 te verdigi yedi yillik bir yetkiyi kabul etti Mac Mahon kendisini ulkeye karsi parlamentodan sorumlu saydi ve bu da onu Meclis ile catismaya surukledi Milletvekilleri MacMahon hala yayinlanmamis anilarinda siyasi inanclarini soyle anlatiyordu Aile gelenegi ve erken egitimimin bana asiladigi kraliyet evine yonelik duygularla bir Mesruiyetciden baska bir sey olamazdim Bununla birlikte Kasim 1873 te Bourbon tahtin davacisi Chambord Kontu Henri ile bunun Cumhuriyet Cumhurbaskani olarak gorevleriyle bagdasmadigini dusundugu icin gorusmeyi reddetti 4 Subat 1874 te MacMahon yerlesik yasal duzene saygi duyacagini ilan etti Partilerin ustunde kalmayi tercih ederek partilerin ustunde Ocak ve Subat 1875 te Fransiz Ucuncu Cumhuriyeti ni hukumeti olarak kuran 1875 Fransiz Anayasa Kanunlarina yol acan prosedurlere katilmak yerine gozlemledi Fransa 23 24 Haziran 1875 gecesi Garonne bolgesi siddetli sellere maruz kaldi Su altinda kalan sehirleri ve koyleri ziyaret ederken o su o su Sudan baska bir sey degil sadece su Ilan etti Bolum baskani ona cevap verdi Ve yine Sayin Baskan siz sadece tepeyi goruyorsunuz Sonra yine Sayin Baskan sadece yuzeyin ustunde olani goruyorsunuz Eylul 1875 te ucuncu ordunun buyuk manevralarini hazirlamak icin birkac gun Vernon da kaldi Cumhuriyetci cogunluk ile sonuclanan 1876 Fransiz yasama seciminin ardindan Cumhuriyetcilerin hakim oldugu basbakanlar Jules Dufaure ve Jules Simon altinda hukumetlerin kurulmasina buyuk bir isteksizlikle katildi Fransa yi kontrol altina almak ve istikrarsizlastirmak icin Almanya Basbakani Otto von Bismarck MacMahon un ruhban monarsist destekcilerini stratejik ve ideolojik olarak izole ederek Fransa da cumhuriyetciligi tesvik etmeye calisti Bismarck in cevreleme politikasi 1875 te Goruste Savas krizi sirasinda neredeyse kontrolden cikti Almanya ve Fransa da Alman basini Fransa nin 1871 deki yenilgiden hizli bir sekilde kurtulmasi ve yeniden silahlanma programindan endise duyan nufuzlu Almanlarin Fransa ya onleyici bir saldiri baslatmaktan bahsettigini bildirdiginde Almanya ve Fransa da bir savas korkusu vardi Ingiltere ve Rusya bu tur saldirilara musamaha gostermeyeceklerini acikca ortaya koydular Bismarck da savas istemedi ancak beklenmedik kriz onu saldirgan politikalarinin ve Almanya nin hizla buyuyen gucunun komsulari arasinda neden oldugu alarmi dikkate almaya zorladi 16 Mayis 1877 krizi MacMahon un Temsilciler Meclisi ile olan ihtilafini artirdi Poitiers Nimes ve Nevers piskoposlarinin Roma Sorunu nda Fransiz hukumetinin Pius IX una destegini sagladiktan sonra Daire hukumetten ultramontanizm tezahurlerini bastirmasini isteyen bir karari kabul etti On iki gun sonra Basbakan Jules Simon u gorevden aldi ve Albert de Broglie yi tekrar atadi Muhafazakar bir zafer umuduyla MacMahon Senatoyu Temsilciler Meclisini dagitmaya ikna etti ve cumhuriyeti devirmek gibi bir niyeti olmadigini protesto ederken ulke capinda kampanya yuruttu 15 Agustos 1877 de Leon Gambetta sunlari soyledi Baskanin sadece bu secenegi vardir boyun egmeli veya istifa etmelidir 14 Ekim secimleri Cumhuriyetcilere 120 sandalyenin cogunlugunu verdi ve buna gore basbakan Broglie 19 Kasim da istifa etti MacMahon once General Gaetan de Rochebouet altinda bir hukumet kurmaya calisti ancak Daire onunla isbirligi yapmayi reddetti Ertesi gun Rochebouet istifa etti ve Baskan Dufaure u bir Cumhuriyet hukumeti kurmasi icin geri cagirdi 5 Ocak 1879 da Senato secimleri de Cumhuriyetci cogunluk ile sonuclandi ve MacMahon u son parlamento desteginden mahrum etti MacMahon bir dizi askeri yetkiliye ve bazi generallere el koyma ve bunlari azaltma etrafinda donen bir kararname ile karsi karsiya kalan MacMahon 30 Ocak 1879 da istifa etmeyi tercih etti Baskanligi su sekilde ozetlenebilir Bir yandan Cumhuriyetin kendisini kurmasina izin verdi Ote yandan yasal imtiyazlarinin izin verdigi olcude Katolik Kilisesi ne dusman olan partilerin siyasi ilerleyisini kisitladi ve Radikalizmin zaferinin ulusun aleyhine olacagina ikna oldu MacMahon hukumeti sola dogru hafifce baskiciydi Gazeteler kovusturuldu ust duzey yetkililer cumhuriyetciligi desteklediklerinden supheleniliyorsa gorevden alindi Hukumet kendi propagandasini yayarken elestirel brosurler bastirildi Toplanti yerlerinin sahiplerine hukumeti elestirenlerin toplantilarina izin vermemeleri tavsiye edildi Ote yandan monarsistlerin darbesine destek vermedi MacMahon Ulusal Meclisin cumhurbaskanini degil Fransa yi yonetmesi gerektigine gercekten inaniyordu Son yillar1887 den 1893 e kadar Societe de aide aux yarali S S B M 1940 ta Fransiz Kizil Haci olan Yarali Askerleri Kurtarma Dernegi ni yonetti Patrice de MacMahon anilarini yazdiktan sonra 17 Ekim 1893 te Montcresson daki Chateau de la Foret fr da oldu La Madeleine deki bir devlet cenazesi ve dini ayin sonrasinda 22 Ekim de Hotel des Invalides e gomuldu Cenaze arabasinin bes kordonu sus ipleri Legion d Honneur Buyuk Sansolyesi General Victor February fr tarafindan tutuldu Amiral Henri Rieunier Deniz Kuvvetleri Bakanligi General Julien Loizillon fr Savas Bakani Senatodan Charles Merlin ve Temsilciler Meclisinden M Malvy Askeri kariyeriMac Mahon orduda General Achard komutasinda aide de camp olarak yer aldi 1830 da Cezasyir deki mucadeledeye katildi 1834 1854 doneminde de kaldi 1837 de Konstatin deki bir saldirida yaralandi 1843 yilinda Yabanci Lejyon un komutanligina getirildi Daha sonra 1852 de ise generallige terfi ettirildi Kirim Savasi nda Sivastopol deki Malakoff Muharebesi yle 8 Eylul 1855 tanindi Mucadele sirasinda bugun kendisine atfedilen J y suis j y reste Iste buradayim burada kalacagim seklindeki ifadeyi kullandigi rivayet edildi Savas sonrasi Fransiz Kara Kuvvetleri nin basina gecmesi teklif edildiyse de Cezayir e donmeyi tercih etti 1856 da Fransa Senatosu nda gorev aldi Patrice de Mac Mahon Fransa cumhurbaskani 1873 1879 Mac Mahon Ikinci Italyan Bagimsizlik Savasi nda Ikinci Kolordu nun komutaniydi Fransizlarin rol oynadi 4 Temmuz 1859 ve savas sirasinda maresallige yukseltildi Sonraki donemde kendisine III Napolyon tarafindan Magenta Duku unvani verildi Kaynakca Firinne D H and Eugene O Curry Life of Marshal MacMahon Duke of Magenta The Irishman Office Dublin 1859 ss 5 6