Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Glial tümör, astrositomlar, ependimomlar, oligodendrogliom ve embriyonik tümörler dahil olmak üzere merkezi sinir sisteminin (MSS) sayısız tümörleri için kullanılan genel bir terimdir. Dünya Sağlık Örgütü (WHO) tümörleri ciddiyet ve nüks açısından farklı kategorilere ayırmaktadır. Bu kategorilendirme en son 2016 yılında yenilenmiştir. Derece I olarak sınıflandırılan ilk tümöre pilositik astrositom denir ve en sık çocukluk çağında görülür. Bir sonraki tümör, difüz astrositomlar derece II-III ve IV olabilirler. Düşük evreli glial tümörler zamanla evre atlayabilirler. Bu tümörler davranışsal olarak agresif yani malign özellik gösterirler. Evre 3 astrositomlar anaplastik astrositom, evre 4 astrositom ise Glioblastom olarak isimlendirilir.
Merkezi sinir sisteminin bir diğer glial tümör tipi, ependimal tümörlerdir. Bunlar beyindeki ventriküllerin ve omuriliğin ependimal hücrelerine benzeyen hücrelerdir. Bunlar da saldırganlık derecelerine göre farklı kategorilerde sınıflandırılır. En az agresif (Evre 1) ependimal tümörler Subependimom'lar ve Miksopapiller ependimom bulunur. En şiddetli derece III olarak sınıflandırılır ve anaplastik ependimomlar olarak adlandırılır ve bunlar genellikle omurganın tabanında görülür.
Oligodendrogliom nadir görülen başka bir glial ttümördür. Normalde beynin ak maddesinde görülürler. Sebepler bilinmemekle birlikte, 1p / 19q silinmesinin pozitif olduğu vakalarda kemoterapi tedaviye yanıt daha iyidir. Oligodendroglioma, keskin sınırları ve ayırt edici "kızarmış yumurta" özellikleri nedeniyle beyin dokusundan histolojik olarak çok farklıdır.
Tarihçe
Beyin tümörleri tarihte ilk kez 1829'da bir anatomist ve patolog olan tarafından makroskopik olarak tanımlanmış ve 1836'da tarafından sınıflandırılmıştır. Tarihte Gliom terimini ilk kez kullanan kişi Rudolf Virchow'dur. Harvey Williams Cushing ve 1926 yılında Tumors Arising from the Blood-Vessels of the Brain isimli yayınlarında ilk sistematik sınıflandırmayı yaptılar. Ancak bu sınıflandırma karmaşık olduğu için ilgi görmedi. Yirminci yüzyılın ortalarında James Watson Kernohan yeni basit bir sınıflandırma geliştirdi. Karmaşık histogenetik sınıflandırmayı: Astoristom, ependimom, nöroastrositom, medulloblastom, oligodendrogliom olarak 5 glial tümör kategorisine indirdi. Ayrıca bu tümörlerin 4 derece şeklinde gruplandırma sistemini geliştirdi. Bu sistem günümüzde kullanılan sistemin temellerini atmış oldu. İlk kez Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) 1979'da uluslararası olarak tümörlerin sınıflandırmasını yapmıştır. Bu sınıflandırma yine Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) tarafından 1993'te revize edilmiştir. 2000 yılında Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) standardizasyonu sağlamak, bazı moleküler ve genetik bilgileri kapsamak, ICD hastalık tanımlama kodlarını içerecek, tanısal kriterleri belirlemek amacıyla sınıflamayı revize etti. 2007 yeni yılında yine DSÖ tarafından tüm tümörler 7 ana gruba ve 13 alt gruba ayrıldı. 2014 yılında ISN (International Society of Neuropathology) tarafından yapılan toplantıda (HAARLEM 2014) DSÖ'nün en 2007 yılında yaptığı sınıflamanın tekrar gözden geçirilmesi gerektiği, genetik ve moleküler bilgilerin gözden geçirilmesi önerildi. Ayrıca genetik/moleküler bilgilerin tanıda kullanımını öngören entegre tanı kavramını ortaya attılar. Mevcut sınıflandırma aşağıda açıklandığı gibi en son DSÖ tarafından 2016 yılında güncellendi.
Dünya Sağlık Örgütü (WHO) 2016 Merkezi Sinir Sistemi tümörlerinin sınıflandırılması
Dünya sağlık örgütü santral sinir sistemi tümörlerinin sınıflandırmasını en son 2016 yılında yapılmıştır. En son 2007 yılında yapılmış olan bu sınıflamaya 2016 yılında Histolojik değerlendirmelere ek olarak artık moleküler parametreler de eklendi. Bu yeni sınıflamayla birlikte bazı tümör tanımlamaları kaldırıldı, yeni tümör tanımlamaları eklendi. Geçen yüzyılda beyin tümörlerinin sınıflandırılması tümör hücrelerinin mikroskop altındaki görünümleri ve hücresel düzeydeki farklılıkları ile yapılırdı.
Son 20 yılda tümör oluşumundaki genetik faktörlerin, aynı tümör içinde bile genetik farklılıkların olduğunu ve bunların tedavide ve sağ kalımda farklılıklar gösterdiği ortaya konuldu. Bu sayede yeni tümör alt tiplerinin varlığı ortaya konuldu. Bu nedenele 2016 yılında yapılan yeni sınıflandırma ile yüzyıldır uygulanan ve tümör tiplendirilmesinde kullanılan ışık mikroskopik incelemere genetik/moleküler incelemeler eklenmiş oldu. 20 ülkeden 117 katılımcının bulunduğu, 3 gün süren konsensusun ardından 2016 sınıflandırılması yayınlandı.
Sınıflandırma
| Diffüz astrositom, ''IDH-mutant'' | |||
| Gemistositik astrositom, ''IDH-mutant'' | |||
| Diffüz astrositom, ''IDH- wild tip'' | |||
| Diffüz astrositom, ''NOS'' | |||
| Anaplastik astrositom | IDH-mutant | ||
| IDH-wilt tip | |||
| NOS | |||
| Glioblastom, ''IDH wild-tip'' | Dev hücreli glioblastom | ||
| Gliosarkom | |||
| Epiteloid glioblastom | |||
| Glioblastom | IDH mutant | ||
| NOS | |||
| Diffüz Orta Hat Gliomu (midline glioma) | H3 K27M-mutant | ||
| Oligodendrogliom | IDH-mutant ve 1p-19q co-deletion | ||
| Oligodendrogliom | NOS | ||
| Anaplastik oligodendrogliom | IDH-mutant ve 1p/19q co-deletion | ||
| Anaplastik oligodendrogliom | NOS | ||
| Oligoastrositom | NOS | ||
| Anaplastik oligoastrositom | NOS | ||
| Diğer astrositomlar | Diğer astrositik tümörler | Pilositik astrositom | |
| ''Pilomiksoid astrositom'' | |||
| Subependimal dev hücreli astrositom | |||
| Pleomorfik ksantoastrositom | |||
| Anaplastik pleomorfik ksantoastrositom | |||
| Ependimomlar | Ependimal tümörler | Subependimom | |
| Miksopapiller ependimom | |||
| Ependimom | Papiller pendimom | ||
| Berrak hücreli ependimom | |||
| Tanisitik ependimom | |||
| Ependimom, RELA-füzyon pozitif | |||
| Anaplastik ependimom | |||
| Diğer gliomlar | 3. ventrikülün koroid gliomu | ||
| Anjiojenik gliom | |||
| Astroblastom | |||
| Embriyonel tümörler | Medulloblastom (genetik tanımlama) | Medulloblastom, WNT-aktif | |
| Medulloblastom, SHH-aktif ve TP53 mutant | |||
| Medulloblastom, SHH aktif ve TP53-wild tip | |||
| Medulloblastom, non-WNT/non-SHH grup 3 ve grup 4 | |||
| Medulloblastom (histolojik tanımlama) | Klasik tip | ||
| desmoplastik/boduler | |||
| yaygın nodüler tip | |||
| dev hücreli/anaplastik | |||
| Medulloblastom, NOS | |||
| Çok tabakalı rozetlerden oluşan embriyonel tümör | C19MC-değişken | ||
| Çok tabakalı rozetlerden oluşan embriyonel tümör | NOS | ||
| Medulloepitelyoma | |||
| Nöroblastom | |||
| Ganglionöroblastom | |||
| Embriyonel Tümör | NOS | ||
| Atipik teratoid/rabdoid tümör | |||
| Rabdoid özellik gösteren santral sinir sistemi embriyonel tümörü | |||
| Kranial ve paraspinal sinir tümörleri | Schwannom | Sellüler Schwannom | |
| Pleksiform Schwannom |
| alt tip | Evre | |
|---|---|---|
| Diffüz astrositik ve oligodendroglial tümörler | Diffüz astrositom, IDH mutant | II |
| Anaplastik astrositom, IDH mutant | III | |
| Gliblastom, IDH-Wild tip | IV | |
| Glioblastom, IDH-mutant | IV | |
| Diffüz orta hat gliomu, H3 K27M-mutant | IV | |
| Oligodendrogliom, IDH-mutant, 1p-19q co-deltion | II | |
| Anaplastik oligodendrogliom, IDH mutant ve 1p-19q co-deletion | III | |
| diğer astrositik tümörler | Pilositik astrositom | I |
| Subependimal dev hücreli astrositom | I | |
| Pleomorfik ksantoastrositom | II | |
| Anaplastik pleomorfik ksantoastrositom | III | |
| ependimal tümörler | Subependimom | I |
| Miksopapiller ependimom | I | |
| Ependimom | II | |
| Ependimom RELA-fusion pozitif | II-III | |
| Anaplastik ependimom | III | |
| Diğer gliomlar | Anjiosentrik gliom | I |
| 3. ventrikülün kordoid tümörü | II | |
| Nöronal veya nöronal-glial tümörler | Disembriyoplastik nöroepitelyal tümörler | I |
| Gangliositom | I | |
| Gangliogliom | I | |
| Anaplastik gangliogliom | III | |
| Serebellumun displastik gangliositomu (Lhermitte_Duclos) | I | |
| Desmoplastik infantil astrositom ve gangliogliom | I | |
| Papiller glionöronal tümör | I | |
| Rozet oluşturan glionöronal tümör | I | |
| Santral nörositom | II | |
| Ekstraventriküler nörositom | II | |
| Serebellar liponörositom | II | |
| Embriyonel tümörler | Medulloblastom (tüm alt tipler) | IV |
| Embriyonel tümör, çok katlı rozet oluşturan, C19MC-altered | IV | |
| Medulloepitelyoma | IV | |
| Santral sinir sistemi embriyonel tümörü, NOS | IV | |
| Atipik teratoid/rabdoid tümör | IV | |
| Rabdoik özellik gösteren santral sinir sistemi embriyonel tümörü | IV | |
| Kranial ve paraspinal sinirlerin tümörleri | Schwannom | I |
| Neurofibrom | I | |
| Perinöroma | I | |
| Malin periferik sinir kılıfı tümörü (MPNST) | II, III, IV | |
| Evre II: Hücresel atipi, Evre III: Artmış mitoz, Evre IV: mikrovasküler proliferasyon ve nekroz | ||
Diffüz astrositik ve oligodendroglial tümörler
Difüz astrositomlar ve Anaplastik astrositomlar
Difüz gliomlar Dünya sağlık örgütünün en son 2016 yılında tanımladığı, birçok farklı alt tipe sahip glial tümörün genel ismidir. Beynin kendi dokusu olan glial hücrelerden kaynaklanan tümör alt tiplerinden biridir. Daha önceki glial tümör sınıflandırılması sadece histopatolojik incelemeye göre yapılırken son sınıflamada moleküler ve genetik incelemeler sınıflamaya dahil edilmiştir. Artık hem astrositik hem de oligodendroglial tümörler bu sınıflamaya dahil edilmiştir. Bunun nedeni büyüme paternlerinin benzerlik göstermesiyle birlikte benzer genetik mutasyonlar göstermelerinden kaynaklanmaktadır. Bu sınıftaki tümörler hem fenotipik hem de genetik özelliklerine göre sınıflandırılmıştır. Hastalığın seyrinin belirlenmesi, genel veya hedefe yönelik tedavilerin belirlenmesi açısından bu sınıflamanın önemi çok fazladır.
Son sınıflamaya göre Difüz gliomlar, derece II ve III astrositik tümörler, derece II ve III oligodendroglial tümörler, derece IV glioblastomlar ve çocukluk çağı difüz gliomlardan oluşur. Işık mikroskobu altında yapılan incelemelerde; derece II artmış hücresel atipi, derece III atipi ile birlikte artmış mitoz, derece IV ise öncekilere ek olarak mikrovasküler proliferasyon ve nekroz özelliği gösteren tümörlerdir.
WHO derece II astrositomlar ve WHO derece III anaplastik astrositomlar ayrı ayrı IDH-mutant, IDH-wild tip (vahşi tip) ve NOS kategorilerine ayrıldı. Eğer IDH testi yapılabiliyorsa derece II ve derece III tümörler çoğunlukla IDH-mutant'tır. Eğer immünohistokimyasal olarak R132H IDH1 codon 132 ve IDH2 codon 172 gen proteinleri negatif ise veya IDH1 codon 132 ve IDH2 codon 172 genlerinden herhangi biri negatif ise mevcut lezyon IDH-wild (vahşi) tip olarak sınıflandırılır. Akılda tutulmalıdır ki IDH-wild tip diffüz astrositom nadir konulan tanılardan biridir. IDH mutasyonunun varlığı yüksek dereceli gliomlarda (Derece III-IV) prognozun belirlenmesinde histolojik dereceden ve diğer moleküler özelliklerden daha önemlidir. IDH mutasyonu varlığı durumunda Derece III difüz astrositom derece II gibi davranabilirken, IDH mutasyon yokluğunda derece IV olan glioblastom gibi davranabilir. Ancak gliom klasik tedavi protokollerinde IDH mutasyon durumunun tedaviye yanıtta etkisi olmadığı gösterilmiştir. 2016 yılında yapılan son güncellemede önceki sınıflamada olan protoplazmik astrositom ve fibriler astrositom sınıflandırmadan çıkarılmıştır.
Gliomatosis cerebri son sınıflandırmadan çıkarılmıştır. Bunun nedeni aslında bu durumun ister IDH mutant ister IDH-wild tip olsun tüm alt sınıflarda gözlenebilen bir büyüme paterni olmasından kaynaklanmaktadır.gliomatosis serebri terimi bir tümör sınıflandırmasından ziyade artık tüm tümör tipleri için tümörün üç ve daha fazla loba yayılması anlamında kullanılmaktadır.
Glioblastom
Glioblastomlar derece IV tümörler olarak tanımlanır. Daha önceki sınıflandırmada sadece histopatolojik değerlendirme ile sınıflandırılırken, son sınıflamada IDH mutasyonunun varlığı gibi moleküler farklar gösterilmiştir. Bu farklılıklar Glioblastomun kendi alt tiplerinde prognozun belirlenmesinde oldukça büyük öneme sahiptir. Glioblastomlar WHO 2016 sınıflandırmasında iki ana başlık altında değerlendirilmektedir. Birincisi en sık 55 yaş üstünde görülen, de-novo glioblastom olarak da bilinen, vakaların %90'ını oluşturan IDH-wild (vahşi) tip glioblastomdur. Önceki tanımlamada bu tümör primer glioblastom olarak isimlendirildi. IDH-wild tip glioblastomların alt sınıfı olan dev hücreli glioblastom ortalama olarak daha uzun sağ kalıma sahiptir (13 ay). Yine bu tipin bir alt varyantı olan epiteloid glioblastom ise yeni tanımlanmıştır. Daha çok gençlerde görülen bu tip daha kötü prognoza sahiptir. IDH-wild tip tüm glioblastomların yaklaşık %90 kadarını oluşturur. Yıllık insidansı 3-4/100000'dir. Median yaş 62 olup erkeklerde daha sık görülür.
Daha önce sekonder glioblastom olarak bilinen ve glioblastomların diğer alt tipi olan IDH-mutant glioblastom ise vakaların kalan %10'unu oluşturan, daha önceden düşük dereceli difüz gliom olarak bilinen ve daha genç yaşlarda ortaya tipidir. Eğer tam IDH testi yapılamıyorsa glioblastom, NOS olarak sınıflandırılır. Median yaş 45 olup kadın-erkek insidansı eşittir. Daha sıklıkla frontal bölgeyi tutar.
İlkel nöronal komponenti olan Glioblastom (Glioblastoma with primitive neuronal component sınıflandırmaya dâhil edilmiştir. Bu tanımlama daha önce PNET benzeri içeriğe sahip glioblastom (Glioblastoma with PNET-like component) olarak bilinmekteydi. Bu tanımlama diffüz astrositomlar hatta nadir olarak oligodendrogliomlar ile karışabilmekteydi. %25'i düşük dereceli gliomlardan gelişir. Bu sınıflamanın önemi, bu alt tipteki tümörlerde Beyin omurilik sıvısı yoluyla omuriliğe yayılım görülebileceğinden dolayı takiplerde omuriliğin de takip edilmesi önerilir.
Oligodendrogliom
Oligodenrogliomlar WHO 2016 sınıflamasına göre derece II veya derece III tümörler olarak sınıflandırılırlar. Derece II olan oligodendrogliom ve derece III olan anaplastik oligodendrogliom ayrımı, IDH mutasyonu ile birlikte 1p/19q genlerinin ikisinin birden delesyon varlıklarına göre yapılır. IDH-mutant sınıflaması için IDH1 codon 132 ve IDH2 codon 172 genlerinin her ikisinde de mutasyon olmalıdır. Eğer genetik test yapılamıyorsa veya anlamlı sonuç alınamıyorsa Oligodendrogliom, NOS olarak isimlendirilmelidir. IDH mutant oligodendrogliomlar tedaviden bağımsız olarak uzun sağ kalıma sahiptirler.
Oligoastrositom
Oligoastrositom 2016 WHO sınıflaması oldukça problemlidir. Bunun nedeni histolojik özellik olarak neredeyse tüm astrositik ve oligodendroglial varlık gösteren tümörler genetik testler kullanıldığında astrositom veya oligodendrogliom olarak değerlendirilebilirler. Derece II oligoastrositom ve derecce III anaplastik oligoastrositom tanısı NOS tanımalamasına bağlıdır ve ancak uygun tanısal moleküler testlerin negatif olduğu durumlarda tanı alabilir. Literatürde oligodendrogliom ve astrositom komponentinin her ikisinin fenotipik ve genetik özelliklerinin birlikte bulunduğu gerçek oligoastrositomlar nadir olarak bulunur.
Diffüz orta hat gliomları
Geçmişte çocukluk çağı gliomlar, davranışsal farklarına rağmen erişkin tip gliomlar gibi sınıflandırılırdı. Altta yatan genetik farklılıklardan dolayı çocukluk çağı difüz gliomları erişkin tiplerinden ayrılırlar. Sınıflandırılmış gruplardan biri çocukluk çağında (nadir olarak erişkinde de izlenebilir) bir Histon geni olan H3 H3F3A'da K27M mutasyonu izlenir. Bu yapıya sahip tümörler yaygın büyüme paterni, orta hat yerleşimi (talamus, beyin sapı, omurilik) gibi özellikler gösterirler. Daha önce Difüz intrinsik pontin gliom (DIPG) olarak tanımlanan bu tümör artık Difüz Orta Hat gliomu, H3 K27M-mutant olarak isimlendirilmektedir.
Diğer astrositomlar
2016 WHO sınıflamasında daha önce neoplastik özellik gösteren Pleomorfik ksantoastrositom olarak bilinen tümör artık Anaplastik pleomorfik ksantoastrositom, WHO grade III olarak sınıflandırılmaktadır. Pleomorfik ksantorastrositomu anaplastik olarak sınıflandırmak için ışık mikroskobunda 10 kat büyütmede sahada beş ve daha fazla mitoz izlenmesi gereklidir. Nekroz izlenebilir ama mitozun düşük olduğu durumlarda nekrız varlığının anlamı tartışmalıdır. Anaplatik alt tipte sağ kalım derece II tümöre göre kısadır.
pilomiksoid astrositom derecelendirilmesi de 2016 WHO sınıflandırmasında değişmiştir. daha önce WHO derece II olarak sınıflandırılmış olan bu tümör, bir varyantı olan pilositik astrositomlardan farklı olarak, özellikle erişkinlerde daha agresif seyir göstermektedir. Bu nedenle pilomiksoid astrositom sınıflandırılmasının direkt olarak derece II olması konusu halen tartışmalıdır.
İyi sınırlı tümörlerdir. IDH gen değişikliği göstermezler. Sıklıkla BRAF (PA ve PXA) ve TSC1/TSC2 (SEGA) gen mutasyonu gösteren gliomlar difüz gliomlardan ayrılarak diğer astrositik tümörler grubu içine girerler.
Ependimomlar
Daha önceki ependimomlarda ki sınıflandırma klinik kullanımda zorluklara sebep olduğu gibi prognozun belirlenmesinde ve tedavi algoritmalarının oluşturulmasında faydası olmadığı biliniyordu. Beklenti daha ileri çalışmalarla genetik olarak ependimomların daha fazla sınıflandırılması yönünde. Son sınıflandırmada kabul edilen tek genetik alt tip Ependimom, RELA fusion-pozitiftir. Bu tümör tipi çocukluk çağı supratentorial tümörlerin büyük çoğunluğunu oluşturmaktadır. L1CAM proteinin ekspresyonundaki artış bu tümör için uygun bir immuno-histokimyasal tetkik olabilir. Daha önce mevcut olan ve standart ependimomlar ile karışan selüler ependimomlar sınıflandırmadan çıkarılmıştır.
Ependimom RELA-füzyon pozitif sınıflandırmaya yeni eklenen ve moleküler tiplendirmenin esas alındığı ilk ependimomdur. DSÖ derece II-III tümörlerdir. Daha çok çocuklarda ve supratentoryal yerleşimli tümörlerdir. Genetik olarak C1 10rf95-RELA olarak tanımlanır. RELA bir NFĸβ sinyal yolunda bir transkripsiyon faktörüdür. Kötü prognoza sahiptir.
Nöronal ve nöronal-glial tümörler
Yeni tanımlanmış Difüz leptomeningeal glionöronal tümör daha önce literatürde farklı benzer isimli tümörlerle anılmış olsa da en sık Çocukluk çağının oligodendroglial benzeri leptomeningeal tümörü olarak var olmuştur. Bu tümör daha çok omurilikte olmak üzere parankimal komponenti olmayan difüz leptomeningeal tutulum gösterir. Daha çok çocuk ve adolesanlarda görülür. Bu tümör grubu IDH mutasyonu göstermez. Prognoz değişkenlik gösterir. Yavaş büyüyen bir tümör olmasına rağmen hidrosefaliye bağlı komplikasyonlar izlenebilir.
Histolojik olarak nöronal diferansiyasyon ve hem nöronal hem de glial diferansiyasyon gösterebilirler. Nöronal diferansiasyonu gösteren morfolojik özellikler neoplastik nöronlar, ganglioid hücre morfolojisi ve nörositik rozetlerdir. Glial diferansiasyon ise astrositik, oligodendroglial, ependimal difreransiasyonun morfolojik olarak belirlenmesiyle tanınabilir.
Ganglion hücreli tümör ile benzerlik gösteren, multinodüler ve vakuollu yapıya sahip yeni bir alt tip tanımlanmıştır. Serebrumun multinodüler ve vakuollü tümörü olarak sınıflandırılmıştır. Düşük dereceli tümörlerdir, glial ve nöronal farklılaşmalar gösterebilirler. İyi prognoz gösterirler.
Medulloblastom
Medulloblastomlar histolojik ve genetik olmak üzere iki şekilde sınıflandırılırlar. Histolojik olarak: desmoplastik/nodüler, nodüler yayılım, dev hücreli, anaplastik sınıflandırılır. Genetik (moleküler) olarak ise: WNT-aktif, SHH-aktif ve numerik olarak Grup 3 ve Grup 4. Bu histolojik ve genetik alt tipler dramatik olarak sağ kalım farklılıkları gösterirler.
Medulloblastom sınıflandırılması
| Genetik profil | Histoloji | Prognoz |
|---|---|---|
| Medulloblastom, WNT-akrif | Klasik Büyük hücreler / anaplatik (nadir) | Düşük riskli tümör, tüm WNT aktif tümörlerde aynı klasik morfolojik yapı bulunmaktadır. |
| Medulloblastom, SHH-aktif, TP53-mutant | Klasik Büyük hücreler/ anaplastik Desmoplastik/nodüler (çok nadir) | Nadir görülen yüksek riskli tümör En sık 7-17 yaş arasında izlenir |
| Medulloblastom, SHH-aktif, TP53-wild tip | Klasik Büyük hücre/anaplastik Desmoplastik/nodüler Artmış nodülarite | Standart riskli tümör İnfantlarda düşük riskli tümör |
| Medulloblastom, non-WNT, non-SHH Grup 3 | Klasik Büyük hücre/anaplastik | Standart risk Yüksek riskli tümör |
| Medulloblastom, non-WNT, non-SHH Grup 4 | Klasik Büyük hücre /anaplastik (nadir) | Standart risk Bilinmeyen klinikopatolojik farklılık |
WNT alt tip
| SHH alt tip
|
Grup 3 MB/non-WNT, non-SHH
| Grup 4 non-WNT, non-SHH
|
Diğer embriyonal tümörler
Medulloblastom dışındaki embriyonel tümörlerden Primitif nöroektodermal Tümör (PNET) tanımı kaldırılmıştır. Yeni sınıflama 19. kromozomun (19q13.42) C19MC bölgesinin amplifikasyonuna göre yapılmıştır. Daha önceden ETANTR, ependimoblastom, medulloepitelyoma şeklinde isimlendirilen tümörler artık C19MC-amplifiye tümörler olarak sınıflandırılmaktadır.
Atipik teratoid/rabdoid tümörler (AT/RT) artık INI1 ve daha nadir olarak BRG1 gen mutasyonlarına göre sınıflandırılmakta. Bu genlerdeki farklılıklar karşılığı olan proteinlerin immünohistokimyasal olarak ölçülen değişiklikleri üzerinden değerlendirilmektedir. Eğer bir tümör histolojik olarak AT/RT gibi görünüp, genetik değişiklikler tespit edilemez ise merkezi sinir sisteminin rabdoid özzellik gösteren embriyonel tümörü (CNS embriyonal tumor with rhabdoid features olarak isimlendirilir. Sonuç olarak AT/RT tanısı konabilmesi için genetik mutasyonun gösterilmesi şarttır.
Sinir kılıfı tümörleri
Sinir kılıfı tümörleri sınıflandırılması 2007 sınıflandırılması ile ufak farklar dışında benzerlik gösterir. Melanositik schwannom artık klasik schwannomlardan tamamen ayrı bir sınıf olarak değerlendirilmektedir. Hibrit sinir kılıfı tümörleride 2016 sınıflandırmasına dahil edilmiştir. malin periferik sinir kılıfı tümörlerine (MPNST) iki yeni alt tip eklenmiştir: ""Epiteloid MPNST ve perinöral farklılaşma gösteren MPNST.
Kaynakça
- ^ a b c d e Louis (9 Mayıs 2016). "The 2016 World Health Organization Classification of Tumors of the Central Nervous System: a summary". Acta Neuropathologica. 131 (6). ss. 803-820. doi:10.1007/s00401-016-1545-1.
- ^ a b Bond (1 Şubat 2018). "Adult Pilocytic Astrocytoma: An Institutional Series and Systematic Literature Review for Extent of Resection and Recurrence". World Neurosurgery (İngilizce). Cilt 110. ss. 276-283. doi:10.1016/j.wneu.2017.11.102. ISSN 1878-8750.
- ^ "Ependymal cell anatomy". Encyclopedia Britannica (İngilizce). 30 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 12 Nisan 2020.
- ^ a b c Wang, Wang (Şubat 2015). "Genomic discoveries in adult astrocytoma". Current opinion in genetics & development. Cilt 30. ss. 17-24. doi:10.1016/j.gde.2014.12.002. (PMID) 25616158.
- ^ Van den Bent, Van den Bent (1 Haziran 2008). "Oligodendroglioma". Critical Reviews in Oncology/Hematology (İngilizce). 66 (3). ss. 262-272. doi:10.1016/j.critrevonc.2007.11.007. ISSN 1040-8428.
- ^ Harvey, Harvey (Mayıs 1930). "Tumors Arising From the Blood-Vessels of the Brain: Angiomatous Malformations and Hemangioblastomas". The Yale Journal of Biology and Medicine. 2 (5). ss. 403-405. ISSN 0044-0086.
- ^ a b c d e Louis, Louis (1 Haziran 2016). "The 2016 World Health Organization Classification of Tumors of the Central Nervous System: a summary". Acta Neuropathologica (İngilizce). 131 (6). ss. 803-820. doi:10.1007/s00401-016-1545-1. ISSN 1432-0533. 25 Mart 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 15 Nisan 2020.
- ^ Broniscer, Broniscer (7 Ocak 2016). "Gliomatosis cerebri in children shares molecular characteristics with other pediatric gliomas". Acta Neuropathologica. 131 (2). ss. 299-307. doi:10.1007/s00401-015-1532-y.
- ^ Herrlinger, Herrlinger (22 Ekim 2015). "Gliomatosis cerebri: no evidence for a separate brain tumor entity". Acta Neuropathologica. 131 (2). ss. 309-319. doi:10.1007/s00401-015-1495-z.
- ^ a b Ohgaki, Ohgaki (3 Aralık 2012). "The Definition of Primary and Secondary Glioblastoma". Clinical Cancer Research. 19 (4). ss. 764-772. doi:10.1158/1078-0432.CCR-12-3002.
- ^ Sahm, Sahm (21 Ağustos 2014). "Farewell to oligoastrocytoma: in situ molecular genetics favor classification as either oligodendroglioma or astrocytoma". Acta Neuropathologica. 128 (4). ss. 551-559. doi:10.1007/s00401-014-1326-7.
- ^ Wiestler, Wiestler (10 Temmuz 2014). "Integrated DNA methylation and copy-number profiling identify three clinically and biologically relevant groups of anaplastic glioma". Acta Neuropathologica. 128 (4). ss. 561-571. doi:10.1007/s00401-014-1315-x.
- ^ Huse, Huse (31 Ekim 2014). "Mixed glioma with molecular features of composite oligodendroglioma and astrocytoma: a true "oligoastrocytoma"?". Acta Neuropathologica. 129 (1). ss. 151-153. doi:10.1007/s00401-014-1359-y.
- ^ a b Korshunov, Korshunov (10 Mart 2015). "Integrated analysis of pediatric glioblastoma reveals a subset of biologically favorable tumors with associated molecular prognostic markers". Acta Neuropathologica. 129 (5). ss. 669-678. doi:10.1007/s00401-015-1405-4. Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>etiketi: ":24" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: ) - ^ Ramkissoon, Ramkissoon (30 Nisan 2013). "Genomic analysis of diffuse pediatric low-grade gliomas identifies recurrent oncogenic truncating rearrangements in the transcription factor MYBL1". Proceedings of the National Academy of Sciences. 110 (20). ss. 8188-8193. doi:10.1073/pnas.1300252110.
- ^ "Whole-genome sequencing identifies genetic alterations in pediatric low-grade gliomas". Nature Genetics. 45 (6). 14 Nisan 2013. ss. 602-612. doi:10.1038/ng.2611.
- ^ "Somatic histone H3 alterations in pediatric diffuse intrinsic pontine gliomas and non-brainstem glioblastomas". Nature Genetics. 44 (3). 29 Ocak 2012. ss. 251-253. doi:10.1038/ng.1102.
- ^ Khuong-Quang, Khuong-Quang (3 Haziran 2012). "K27M mutation in histone H3.3 defines clinically and biologically distinct subgroups of pediatric diffuse intrinsic pontine gliomas". Acta Neuropathologica. 124 (3). ss. 439-447. doi:10.1007/s00401-012-0998-0.
- ^ Ida, Ida (Eylül 2015). "Pleomorphic Xanthoastrocytoma: Natural History and Long-Term Follow-Up". Brain Pathology. 25 (5). ss. 575-586. doi:10.1111/bpa.12217.
- ^ Ellison, Ellison (31 Mayıs 2011). "Histopathological grading of pediatric ependymoma: reproducibility and clinical relevance in European trial cohorts". Journal of Negative Results in BioMedicine. 10 (1). doi:10.1186/1477-5751-10-7.
- ^ a b Parker, Parker (19 Şubat 2014). "C11orf95–RELA fusions drive oncogenic NF-κB signalling in ependymoma". Nature. 506 (7489). ss. 451-455. doi:10.1038/nature13109.
- ^ Pietsch, Pietsch (22 Şubat 2014). "Supratentorial ependymomas of childhood carry C11orf95–RELA fusions leading to pathological activation of the NF-κB signaling pathway". Acta Neuropathologica. 127 (4). ss. 609-611. doi:10.1007/s00401-014-1264-4.
- ^ Rodriguez, Rodriguez (1 Eylül 2012). "Disseminated oligodendroglial-like leptomeningeal tumor of childhood: a distinctive clinicopathologic entity". Acta Neuropathologica. 124 (5). ss. 627-641. doi:10.1007/s00401-012-1037-x.
- ^ Huse, Huse (Eylül 2013). "Multinodular and Vacuolating Neuronal Tumors of the Cerebrum: 10 Cases of a Distinctive Seizure-Associated Lesion". Brain Pathology. 23 (5). ss. 515-524. doi:10.1111/bpa.12035.
- ^ Taylor, Taylor (2 Aralık 2011). "Molecular subgroups of medulloblastoma: the current consensus". Acta Neuropathologica. 123 (4). ss. 465-472. doi:10.1007/s00401-011-0922-z.
- ^ Woehrer, Woehrer (15 Aralık 2010). "Incidence of atypical teratoid/rhabdoid tumors in children". Cancer. 116 (24). ss. 5725-5732. doi:10.1002/cncr.25540.
- ^ Judkins, Judkins (Eylül 2007). "Immunohistochemistry of INI1 Expression: A New Tool for Old Challenges in CNS and Soft Tissue Pathology". Advances in Anatomic Pathology. 14 (5). ss. 335-339. doi:10.1097/PAP.0b013e3180ca8b08.
- ^ Hasselblatt, Hasselblatt (Haziran 2011). "Nonsense Mutation and Inactivation of SMARCA4 (BRG1) in an Atypical Teratoid/Rhabdoid Tumor Showing Retained SMARCB1 (INI1) Expression". The American Journal of Surgical Pathology. 35 (6). ss. 933-935. doi:10.1097/PAS.0b013e3182196a39.
- ^ Biegel, Biegel (Ocak 2006). "Molecular genetics of atypical teratoid/rhabdoid tumors". Neurosurgical Focus. 20 (1). ss. 1-7. doi:10.3171/foc.2006.20.1.12.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Glial tumor astrositomlar ependimomlar oligodendrogliom ve embriyonik tumorler dahil olmak uzere merkezi sinir sisteminin MSS sayisiz tumorleri icin kullanilan genel bir terimdir Dunya Saglik Orgutu WHO tumorleri ciddiyet ve nuks acisindan farkli kategorilere ayirmaktadir Bu kategorilendirme en son 2016 yilinda yenilenmistir Derece I olarak siniflandirilan ilk tumore pilositik astrositom denir ve en sik cocukluk caginda gorulur Bir sonraki tumor difuz astrositomlar derece II III ve IV olabilirler Dusuk evreli glial tumorler zamanla evre atlayabilirler Bu tumorler davranissal olarak agresif yani malign ozellik gosterirler Evre 3 astrositomlar anaplastik astrositom evre 4 astrositom ise Glioblastom olarak isimlendirilir Merkezi sinir sisteminin bir diger glial tumor tipi ependimal tumorlerdir Bunlar beyindeki ventrikullerin ve omuriligin ependimal hucrelerine benzeyen hucrelerdir Bunlar da saldirganlik derecelerine gore farkli kategorilerde siniflandirilir En az agresif Evre 1 ependimal tumorler Subependimom lar ve Miksopapiller ependimom bulunur En siddetli derece III olarak siniflandirilir ve anaplastik ependimomlar olarak adlandirilir ve bunlar genellikle omurganin tabaninda gorulur Oligodendrogliom nadir gorulen baska bir glial ttumordur Normalde beynin ak maddesinde gorulurler Sebepler bilinmemekle birlikte 1p 19q silinmesinin pozitif oldugu vakalarda kemoterapi tedaviye yanit daha iyidir Oligodendroglioma keskin sinirlari ve ayirt edici kizarmis yumurta ozellikleri nedeniyle beyin dokusundan histolojik olarak cok farklidir TarihceBeyin tumorleri tarihte ilk kez 1829 da bir anatomist ve patolog olan tarafindan makroskopik olarak tanimlanmis ve 1836 da tarafindan siniflandirilmistir Tarihte Gliom terimini ilk kez kullanan kisi Rudolf Virchow dur Harvey Williams Cushing ve 1926 yilinda Tumors Arising from the Blood Vessels of the Brain isimli yayinlarinda ilk sistematik siniflandirmayi yaptilar Ancak bu siniflandirma karmasik oldugu icin ilgi gormedi Yirminci yuzyilin ortalarinda James Watson Kernohan yeni basit bir siniflandirma gelistirdi Karmasik histogenetik siniflandirmayi Astoristom ependimom noroastrositom medulloblastom oligodendrogliom olarak 5 glial tumor kategorisine indirdi Ayrica bu tumorlerin 4 derece seklinde gruplandirma sistemini gelistirdi Bu sistem gunumuzde kullanilan sistemin temellerini atmis oldu Ilk kez Dunya Saglik Orgutu DSO 1979 da uluslararasi olarak tumorlerin siniflandirmasini yapmistir Bu siniflandirma yine Dunya Saglik Orgutu DSO tarafindan 1993 te revize edilmistir 2000 yilinda Dunya Saglik Orgutu DSO standardizasyonu saglamak bazi molekuler ve genetik bilgileri kapsamak ICD hastalik tanimlama kodlarini icerecek tanisal kriterleri belirlemek amaciyla siniflamayi revize etti 2007 yeni yilinda yine DSO tarafindan tum tumorler 7 ana gruba ve 13 alt gruba ayrildi 2014 yilinda ISN International Society of Neuropathology tarafindan yapilan toplantida HAARLEM 2014 DSO nun en 2007 yilinda yaptigi siniflamanin tekrar gozden gecirilmesi gerektigi genetik ve molekuler bilgilerin gozden gecirilmesi onerildi Ayrica genetik molekuler bilgilerin tanida kullanimini ongoren entegre tani kavramini ortaya attilar Mevcut siniflandirma asagida aciklandigi gibi en son DSO tarafindan 2016 yilinda guncellendi Dunya Saglik Orgutu WHO 2016 Merkezi Sinir Sistemi tumorlerinin siniflandirilmasiDunya saglik orgutu santral sinir sistemi tumorlerinin siniflandirmasini en son 2016 yilinda yapilmistir En son 2007 yilinda yapilmis olan bu siniflamaya 2016 yilinda Histolojik degerlendirmelere ek olarak artik molekuler parametreler de eklendi Bu yeni siniflamayla birlikte bazi tumor tanimlamalari kaldirildi yeni tumor tanimlamalari eklendi Gecen yuzyilda beyin tumorlerinin siniflandirilmasi tumor hucrelerinin mikroskop altindaki gorunumleri ve hucresel duzeydeki farkliliklari ile yapilirdi Son 20 yilda tumor olusumundaki genetik faktorlerin ayni tumor icinde bile genetik farkliliklarin oldugunu ve bunlarin tedavide ve sag kalimda farkliliklar gosterdigi ortaya konuldu Bu sayede yeni tumor alt tiplerinin varligi ortaya konuldu Bu nedenele 2016 yilinda yapilan yeni siniflandirma ile yuzyildir uygulanan ve tumor tiplendirilmesinde kullanilan isik mikroskopik incelemere genetik molekuler incelemeler eklenmis oldu 20 ulkeden 117 katilimcinin bulundugu 3 gun suren konsensusun ardindan 2016 siniflandirilmasi yayinlandi SiniflandirmaGlial Tumor Siniflandirmasi WHO 2016 Difuz astrositomlar ve Anaplastik astrositomlar Diffuz astrositom IDH mutant Gemistositik astrositom IDH mutant Diffuz astrositom IDH wild tip Diffuz astrositom NOS Anaplastik astrositom IDH mutantIDH wilt tipNOSGlioblastom IDH wild tip Dev hucreli glioblastomGliosarkomEpiteloid glioblastomGlioblastom IDH mutantNOSDiffuz Orta Hat Gliomu midline glioma H3 K27M mutantOligodendrogliom IDH mutant ve 1p 19q co deletionOligodendrogliom NOSAnaplastik oligodendrogliom IDH mutant ve 1p 19q co deletionAnaplastik oligodendrogliom NOSOligoastrositom NOSAnaplastik oligoastrositom NOSDiger astrositomlar Diger astrositik tumorler Pilositik astrositom Pilomiksoid astrositom Subependimal dev hucreli astrositomPleomorfik ksantoastrositomAnaplastik pleomorfik ksantoastrositomEpendimomlar Ependimal tumorler SubependimomMiksopapiller ependimomEpendimom Papiller pendimomBerrak hucreli ependimomTanisitik ependimomEpendimom RELA fuzyon pozitifAnaplastik ependimomDiger gliomlar 3 ventrikulun koroid gliomuAnjiojenik gliomAstroblastomEmbriyonel tumorler Medulloblastom genetik tanimlama Medulloblastom WNT aktifMedulloblastom SHH aktif ve TP53 mutantMedulloblastom SHH aktif ve TP53 wild tipMedulloblastom non WNT non SHH grup 3 ve grup 4Medulloblastom histolojik tanimlama Klasik tipdesmoplastik boduleryaygin noduler tipdev hucreli anaplastikMedulloblastom NOSCok tabakali rozetlerden olusan embriyonel tumor C19MC degiskenCok tabakali rozetlerden olusan embriyonel tumor NOSMedulloepitelyomaNoroblastomGanglionoroblastomEmbriyonel Tumor NOSAtipik teratoid rabdoid tumorRabdoid ozellik gosteren santral sinir sistemi embriyonel tumoruKranial ve paraspinal sinir tumorleri Schwannom Selluler SchwannomPleksiform SchwannomWHO 2016 siniflamasina gore tumorlerin evrelendirilmesi Tumor alt tip EvreDiffuz astrositik ve oligodendroglial tumorler Diffuz astrositom IDH mutant IIAnaplastik astrositom IDH mutant IIIGliblastom IDH Wild tip IVGlioblastom IDH mutant IVDiffuz orta hat gliomu H3 K27M mutant IVOligodendrogliom IDH mutant 1p 19q co deltion IIAnaplastik oligodendrogliom IDH mutant ve 1p 19q co deletion IIIdiger astrositik tumorler Pilositik astrositom ISubependimal dev hucreli astrositom IPleomorfik ksantoastrositom IIAnaplastik pleomorfik ksantoastrositom IIIependimal tumorler Subependimom IMiksopapiller ependimom IEpendimom IIEpendimom RELA fusion pozitif II IIIAnaplastik ependimom IIIDiger gliomlar Anjiosentrik gliom I3 ventrikulun kordoid tumoru IINoronal veya noronal glial tumorler Disembriyoplastik noroepitelyal tumorler IGangliositom IGangliogliom IAnaplastik gangliogliom IIISerebellumun displastik gangliositomu Lhermitte Duclos IDesmoplastik infantil astrositom ve gangliogliom IPapiller glionoronal tumor IRozet olusturan glionoronal tumor ISantral norositom IIEkstraventrikuler norositom IISerebellar liponorositom IIEmbriyonel tumorler Medulloblastom tum alt tipler IVEmbriyonel tumor cok katli rozet olusturan C19MC altered IVMedulloepitelyoma IVSantral sinir sistemi embriyonel tumoru NOS IVAtipik teratoid rabdoid tumor IVRabdoik ozellik gosteren santral sinir sistemi embriyonel tumoru IVKranial ve paraspinal sinirlerin tumorleri Schwannom INeurofibrom IPerinoroma IMalin periferik sinir kilifi tumoru MPNST II III IVEvre II Hucresel atipi Evre III Artmis mitoz Evre IV mikrovaskuler proliferasyon ve nekrozDiffuz astrositik ve oligodendroglial tumorlerDifuz astrositomlar ve Anaplastik astrositomlar Difuz gliomlar Dunya saglik orgutunun en son 2016 yilinda tanimladigi bircok farkli alt tipe sahip glial tumorun genel ismidir Beynin kendi dokusu olan glial hucrelerden kaynaklanan tumor alt tiplerinden biridir Daha onceki glial tumor siniflandirilmasi sadece histopatolojik incelemeye gore yapilirken son siniflamada molekuler ve genetik incelemeler siniflamaya dahil edilmistir Artik hem astrositik hem de oligodendroglial tumorler bu siniflamaya dahil edilmistir Bunun nedeni buyume paternlerinin benzerlik gostermesiyle birlikte benzer genetik mutasyonlar gostermelerinden kaynaklanmaktadir Bu siniftaki tumorler hem fenotipik hem de genetik ozelliklerine gore siniflandirilmistir Hastaligin seyrinin belirlenmesi genel veya hedefe yonelik tedavilerin belirlenmesi acisindan bu siniflamanin onemi cok fazladir Son siniflamaya gore Difuz gliomlar derece II ve III astrositik tumorler derece II ve III oligodendroglial tumorler derece IV glioblastomlar ve cocukluk cagi difuz gliomlardan olusur Isik mikroskobu altinda yapilan incelemelerde derece II artmis hucresel atipi derece III atipi ile birlikte artmis mitoz derece IV ise oncekilere ek olarak mikrovaskuler proliferasyon ve nekroz ozelligi gosteren tumorlerdir WHO derece II astrositomlar ve WHO derece III anaplastik astrositomlar ayri ayri IDH mutant IDH wild tip vahsi tip ve NOS kategorilerine ayrildi Eger IDH testi yapilabiliyorsa derece II ve derece III tumorler cogunlukla IDH mutant tir Eger immunohistokimyasal olarak R132H IDH1 codon 132 ve IDH2 codon 172 gen proteinleri negatif ise veya IDH1 codon 132 ve IDH2 codon 172 genlerinden herhangi biri negatif ise mevcut lezyon IDH wild vahsi tip olarak siniflandirilir Akilda tutulmalidir ki IDH wild tip diffuz astrositom nadir konulan tanilardan biridir IDH mutasyonunun varligi yuksek dereceli gliomlarda Derece III IV prognozun belirlenmesinde histolojik dereceden ve diger molekuler ozelliklerden daha onemlidir IDH mutasyonu varligi durumunda Derece III difuz astrositom derece II gibi davranabilirken IDH mutasyon yoklugunda derece IV olan glioblastom gibi davranabilir Ancak gliom klasik tedavi protokollerinde IDH mutasyon durumunun tedaviye yanitta etkisi olmadigi gosterilmistir 2016 yilinda yapilan son guncellemede onceki siniflamada olan protoplazmik astrositom ve fibriler astrositom siniflandirmadan cikarilmistir Gliomatosis cerebri son siniflandirmadan cikarilmistir Bunun nedeni aslinda bu durumun ister IDH mutant ister IDH wild tip olsun tum alt siniflarda gozlenebilen bir buyume paterni olmasindan kaynaklanmaktadir gliomatosis serebri terimi bir tumor siniflandirmasindan ziyade artik tum tumor tipleri icin tumorun uc ve daha fazla loba yayilmasi anlaminda kullanilmaktadir Glioblastom Glioblastom makroskopik kesitsel gorunumuGlioblastom un kontrastli T1 MRG goruntusu Cevresel yogun kontrast tutan merkezinde ise hipointens nekroz alani izlenen tumorlerdir Glioblastomlar derece IV tumorler olarak tanimlanir Daha onceki siniflandirmada sadece histopatolojik degerlendirme ile siniflandirilirken son siniflamada IDH mutasyonunun varligi gibi molekuler farklar gosterilmistir Bu farkliliklar Glioblastomun kendi alt tiplerinde prognozun belirlenmesinde oldukca buyuk oneme sahiptir Glioblastomlar WHO 2016 siniflandirmasinda iki ana baslik altinda degerlendirilmektedir Birincisi en sik 55 yas ustunde gorulen de novo glioblastom olarak da bilinen vakalarin 90 ini olusturan IDH wild vahsi tip glioblastomdur Onceki tanimlamada bu tumor primer glioblastom olarak isimlendirildi IDH wild tip glioblastomlarin alt sinifi olan dev hucreli glioblastom ortalama olarak daha uzun sag kalima sahiptir 13 ay Yine bu tipin bir alt varyanti olan epiteloid glioblastom ise yeni tanimlanmistir Daha cok genclerde gorulen bu tip daha kotu prognoza sahiptir IDH wild tip tum glioblastomlarin yaklasik 90 kadarini olusturur Yillik insidansi 3 4 100000 dir Median yas 62 olup erkeklerde daha sik gorulur Daha once sekonder glioblastom olarak bilinen ve glioblastomlarin diger alt tipi olan IDH mutant glioblastom ise vakalarin kalan 10 unu olusturan daha onceden dusuk dereceli difuz gliom olarak bilinen ve daha genc yaslarda ortaya tipidir Eger tam IDH testi yapilamiyorsa glioblastom NOS olarak siniflandirilir Median yas 45 olup kadin erkek insidansi esittir Daha siklikla frontal bolgeyi tutar Ilkel noronal komponenti olan Glioblastom Glioblastoma with primitive neuronal component siniflandirmaya dahil edilmistir Bu tanimlama daha once PNET benzeri icerige sahip glioblastom Glioblastoma with PNET like component olarak bilinmekteydi Bu tanimlama diffuz astrositomlar hatta nadir olarak oligodendrogliomlar ile karisabilmekteydi 25 i dusuk dereceli gliomlardan gelisir Bu siniflamanin onemi bu alt tipteki tumorlerde Beyin omurilik sivisi yoluyla omurilige yayilim gorulebileceginden dolayi takiplerde omuriligin de takip edilmesi onerilir Oligodendrogliom Oligodenrogliomlar WHO 2016 siniflamasina gore derece II veya derece III tumorler olarak siniflandirilirlar Derece II olan oligodendrogliom ve derece III olan anaplastik oligodendrogliom ayrimi IDH mutasyonu ile birlikte 1p 19q genlerinin ikisinin birden delesyon varliklarina gore yapilir IDH mutant siniflamasi icin IDH1 codon 132 ve IDH2 codon 172 genlerinin her ikisinde de mutasyon olmalidir Eger genetik test yapilamiyorsa veya anlamli sonuc alinamiyorsa Oligodendrogliom NOS olarak isimlendirilmelidir IDH mutant oligodendrogliomlar tedaviden bagimsiz olarak uzun sag kalima sahiptirler Oligoastrositom Oligoastrositom 2016 WHO siniflamasi oldukca problemlidir Bunun nedeni histolojik ozellik olarak neredeyse tum astrositik ve oligodendroglial varlik gosteren tumorler genetik testler kullanildiginda astrositom veya oligodendrogliom olarak degerlendirilebilirler Derece II oligoastrositom ve derecce III anaplastik oligoastrositom tanisi NOS tanimalamasina baglidir ve ancak uygun tanisal molekuler testlerin negatif oldugu durumlarda tani alabilir Literaturde oligodendrogliom ve astrositom komponentinin her ikisinin fenotipik ve genetik ozelliklerinin birlikte bulundugu gercek oligoastrositomlar nadir olarak bulunur Diffuz orta hat gliomlari Gecmiste cocukluk cagi gliomlar davranissal farklarina ragmen eriskin tip gliomlar gibi siniflandirilirdi Altta yatan genetik farkliliklardan dolayi cocukluk cagi difuz gliomlari eriskin tiplerinden ayrilirlar Siniflandirilmis gruplardan biri cocukluk caginda nadir olarak eriskinde de izlenebilir bir Histon geni olan H3 H3F3A da K27M mutasyonu izlenir Bu yapiya sahip tumorler yaygin buyume paterni orta hat yerlesimi talamus beyin sapi omurilik gibi ozellikler gosterirler Daha once Difuz intrinsik pontin gliom DIPG olarak tanimlanan bu tumor artik Difuz Orta Hat gliomu H3 K27M mutant olarak isimlendirilmektedir Diger astrositomlar 2016 WHO siniflamasinda daha once neoplastik ozellik gosteren Pleomorfik ksantoastrositom olarak bilinen tumor artik Anaplastik pleomorfik ksantoastrositom WHO grade III olarak siniflandirilmaktadir Pleomorfik ksantorastrositomu anaplastik olarak siniflandirmak icin isik mikroskobunda 10 kat buyutmede sahada bes ve daha fazla mitoz izlenmesi gereklidir Nekroz izlenebilir ama mitozun dusuk oldugu durumlarda nekriz varliginin anlami tartismalidir Anaplatik alt tipte sag kalim derece II tumore gore kisadir pilomiksoid astrositom derecelendirilmesi de 2016 WHO siniflandirmasinda degismistir daha once WHO derece II olarak siniflandirilmis olan bu tumor bir varyanti olan pilositik astrositomlardan farkli olarak ozellikle eriskinlerde daha agresif seyir gostermektedir Bu nedenle pilomiksoid astrositom siniflandirilmasinin direkt olarak derece II olmasi konusu halen tartismalidir Iyi sinirli tumorlerdir IDH gen degisikligi gostermezler Siklikla BRAF PA ve PXA ve TSC1 TSC2 SEGA gen mutasyonu gosteren gliomlar difuz gliomlardan ayrilarak diger astrositik tumorler grubu icine girerler EpendimomlarDaha onceki ependimomlarda ki siniflandirma klinik kullanimda zorluklara sebep oldugu gibi prognozun belirlenmesinde ve tedavi algoritmalarinin olusturulmasinda faydasi olmadigi biliniyordu Beklenti daha ileri calismalarla genetik olarak ependimomlarin daha fazla siniflandirilmasi yonunde Son siniflandirmada kabul edilen tek genetik alt tip Ependimom RELA fusion pozitiftir Bu tumor tipi cocukluk cagi supratentorial tumorlerin buyuk cogunlugunu olusturmaktadir L1CAM proteinin ekspresyonundaki artis bu tumor icin uygun bir immuno histokimyasal tetkik olabilir Daha once mevcut olan ve standart ependimomlar ile karisan seluler ependimomlar siniflandirmadan cikarilmistir Ependimom RELA fuzyon pozitif siniflandirmaya yeni eklenen ve molekuler tiplendirmenin esas alindigi ilk ependimomdur DSO derece II III tumorlerdir Daha cok cocuklarda ve supratentoryal yerlesimli tumorlerdir Genetik olarak C1 10rf95 RELA olarak tanimlanir RELA bir NFĸb sinyal yolunda bir transkripsiyon faktorudur Kotu prognoza sahiptir Noronal ve noronal glial tumorlerYeni tanimlanmis Difuz leptomeningeal glionoronal tumor daha once literaturde farkli benzer isimli tumorlerle anilmis olsa da en sik Cocukluk caginin oligodendroglial benzeri leptomeningeal tumoru olarak var olmustur Bu tumor daha cok omurilikte olmak uzere parankimal komponenti olmayan difuz leptomeningeal tutulum gosterir Daha cok cocuk ve adolesanlarda gorulur Bu tumor grubu IDH mutasyonu gostermez Prognoz degiskenlik gosterir Yavas buyuyen bir tumor olmasina ragmen hidrosefaliye bagli komplikasyonlar izlenebilir Histolojik olarak noronal diferansiyasyon ve hem noronal hem de glial diferansiyasyon gosterebilirler Noronal diferansiasyonu gosteren morfolojik ozellikler neoplastik noronlar ganglioid hucre morfolojisi ve norositik rozetlerdir Glial diferansiasyon ise astrositik oligodendroglial ependimal difreransiasyonun morfolojik olarak belirlenmesiyle taninabilir Ganglion hucreli tumor ile benzerlik gosteren multinoduler ve vakuollu yapiya sahip yeni bir alt tip tanimlanmistir Serebrumun multinoduler ve vakuollu tumoru olarak siniflandirilmistir Dusuk dereceli tumorlerdir glial ve noronal farklilasmalar gosterebilirler Iyi prognoz gosterirler MedulloblastomMedulloblastoma ait Aksityal T1 kontrastli MRG goruntusu Tumor orta hat 4 ventrikul yerlesimli olarak izlenmektedir Desmoplastik medulloblastoma ait MIB 1 immunohistokimyasal tutulum gosteren patoloji kesiti Medulloblastomlar histolojik ve genetik olmak uzere iki sekilde siniflandirilirlar Histolojik olarak desmoplastik noduler noduler yayilim dev hucreli anaplastik siniflandirilir Genetik molekuler olarak ise WNT aktif SHH aktif ve numerik olarak Grup 3 ve Grup 4 Bu histolojik ve genetik alt tipler dramatik olarak sag kalim farkliliklari gosterirler Medulloblastom siniflandirilmasi Genetik profil Histoloji PrognozMedulloblastom WNT akrif Klasik Buyuk hucreler anaplatik nadir Dusuk riskli tumor tum WNT aktif tumorlerde ayni klasik morfolojik yapi bulunmaktadir Medulloblastom SHH aktif TP53 mutant Klasik Buyuk hucreler anaplastik Desmoplastik noduler cok nadir Nadir gorulen yuksek riskli tumor En sik 7 17 yas arasinda izlenirMedulloblastom SHH aktif TP53 wild tip Klasik Buyuk hucre anaplastik Desmoplastik noduler Artmis nodularite Standart riskli tumor Infantlarda dusuk riskli tumorMedulloblastom non WNT non SHH Grup 3 Klasik Buyuk hucre anaplastik Standart risk Yuksek riskli tumorMedulloblastom non WNT non SHH Grup 4 Klasik Buyuk hucre anaplastik nadir Standart risk Bilinmeyen klinikopatolojik farklilikGruplarin ozellikleri WNT alt tip WNT sinyal yolagi mutasyonlari Buyuk cocuklarda Klasik morfoloji Kromozom 6 monozomisi Nukleer b katenin Iyi prognoz 5 yillik sag kalim 90 SHH alt tip Sonic Hedgehog yolagi mutasyonu Infantlarda ve genc eriskinlerde Desmoplastik noduler morfoloji MYCN amplifikasyonu p53 mutasyonu intermediyer prognozGrup 3 MB non WNT non SHH Cocuk ve infantlarda MYC amplifikasyonu izokromi 17 i17q Klasik ya da buyuk hucreli morfoloji Kotu prognoz Grup 4 non WNT non SHH i17q MYC amplifikasyonu yok MYYN amplifikasyonu klasik ya da buyuk hucreli morfoloji Intermediyer prognozDiger embriyonal tumorlerMedulloblastom disindaki embriyonel tumorlerden Primitif noroektodermal Tumor PNET tanimi kaldirilmistir Yeni siniflama 19 kromozomun 19q13 42 C19MC bolgesinin amplifikasyonuna gore yapilmistir Daha onceden ETANTR ependimoblastom medulloepitelyoma seklinde isimlendirilen tumorler artik C19MC amplifiye tumorler olarak siniflandirilmaktadir Atipik teratoid rabdoid tumorler AT RT artik INI1 ve daha nadir olarak BRG1 gen mutasyonlarina gore siniflandirilmakta Bu genlerdeki farkliliklar karsiligi olan proteinlerin immunohistokimyasal olarak olculen degisiklikleri uzerinden degerlendirilmektedir Eger bir tumor histolojik olarak AT RT gibi gorunup genetik degisiklikler tespit edilemez ise merkezi sinir sisteminin rabdoid ozzellik gosteren embriyonel tumoru CNS embriyonal tumor with rhabdoid features olarak isimlendirilir Sonuc olarak AT RT tanisi konabilmesi icin genetik mutasyonun gosterilmesi sarttir Sinir kilifi tumorleriSinir kilifi tumorleri siniflandirilmasi 2007 siniflandirilmasi ile ufak farklar disinda benzerlik gosterir Melanositik schwannom artik klasik schwannomlardan tamamen ayri bir sinif olarak degerlendirilmektedir Hibrit sinir kilifi tumorleride 2016 siniflandirmasina dahil edilmistir malin periferik sinir kilifi tumorlerine MPNST iki yeni alt tip eklenmistir Epiteloid MPNSTveperinoral farklilasma gosteren MPNST Kaynakca a b c d e Louis 9 Mayis 2016 The 2016 World Health Organization Classification of Tumors of the Central Nervous System a summary Acta Neuropathologica 131 6 ss 803 820 doi 10 1007 s00401 016 1545 1 a b Bond 1 Subat 2018 Adult Pilocytic Astrocytoma An Institutional Series and Systematic Literature Review for Extent of Resection and Recurrence World Neurosurgery Ingilizce Cilt 110 ss 276 283 doi 10 1016 j wneu 2017 11 102 ISSN 1878 8750 Ependymal cell anatomy Encyclopedia Britannica Ingilizce 30 Temmuz 2015 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 12 Nisan 2020 a b c Wang Wang Subat 2015 Genomic discoveries in adult astrocytoma Current opinion in genetics amp development Cilt 30 ss 17 24 doi 10 1016 j gde 2014 12 002 PMID 25616158 Van den Bent Van den Bent 1 Haziran 2008 Oligodendroglioma Critical Reviews in Oncology Hematology Ingilizce 66 3 ss 262 272 doi 10 1016 j critrevonc 2007 11 007 ISSN 1040 8428 Harvey Harvey Mayis 1930 Tumors Arising From the Blood Vessels of the Brain Angiomatous Malformations and Hemangioblastomas The Yale Journal of Biology and Medicine 2 5 ss 403 405 ISSN 0044 0086 a b c d e Louis Louis 1 Haziran 2016 The 2016 World Health Organization Classification of Tumors of the Central Nervous System a summary Acta Neuropathologica Ingilizce 131 6 ss 803 820 doi 10 1007 s00401 016 1545 1 ISSN 1432 0533 25 Mart 2020 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 15 Nisan 2020 Broniscer Broniscer 7 Ocak 2016 Gliomatosis cerebri in children shares molecular characteristics with other pediatric gliomas Acta Neuropathologica 131 2 ss 299 307 doi 10 1007 s00401 015 1532 y Herrlinger Herrlinger 22 Ekim 2015 Gliomatosis cerebri no evidence for a separate brain tumor entity Acta Neuropathologica 131 2 ss 309 319 doi 10 1007 s00401 015 1495 z a b Ohgaki Ohgaki 3 Aralik 2012 The Definition of Primary and Secondary Glioblastoma Clinical Cancer Research 19 4 ss 764 772 doi 10 1158 1078 0432 CCR 12 3002 Sahm Sahm 21 Agustos 2014 Farewell to oligoastrocytoma in situ molecular genetics favor classification as either oligodendroglioma or astrocytoma Acta Neuropathologica 128 4 ss 551 559 doi 10 1007 s00401 014 1326 7 Wiestler Wiestler 10 Temmuz 2014 Integrated DNA methylation and copy number profiling identify three clinically and biologically relevant groups of anaplastic glioma Acta Neuropathologica 128 4 ss 561 571 doi 10 1007 s00401 014 1315 x Huse Huse 31 Ekim 2014 Mixed glioma with molecular features of composite oligodendroglioma and astrocytoma a true oligoastrocytoma Acta Neuropathologica 129 1 ss 151 153 doi 10 1007 s00401 014 1359 y a b Korshunov Korshunov 10 Mart 2015 Integrated analysis of pediatric glioblastoma reveals a subset of biologically favorable tumors with associated molecular prognostic markers Acta Neuropathologica 129 5 ss 669 678 doi 10 1007 s00401 015 1405 4 Kaynak hatasi Gecersiz lt ref gt etiketi 24 adi farkli icerikte birden fazla tanimlanmis Bkz Kaynak gosterme Ramkissoon Ramkissoon 30 Nisan 2013 Genomic analysis of diffuse pediatric low grade gliomas identifies recurrent oncogenic truncating rearrangements in the transcription factor MYBL1 Proceedings of the National Academy of Sciences 110 20 ss 8188 8193 doi 10 1073 pnas 1300252110 Whole genome sequencing identifies genetic alterations in pediatric low grade gliomas Nature Genetics 45 6 14 Nisan 2013 ss 602 612 doi 10 1038 ng 2611 Somatic histone H3 alterations in pediatric diffuse intrinsic pontine gliomas and non brainstem glioblastomas Nature Genetics 44 3 29 Ocak 2012 ss 251 253 doi 10 1038 ng 1102 Khuong Quang Khuong Quang 3 Haziran 2012 K27M mutation in histone H3 3 defines clinically and biologically distinct subgroups of pediatric diffuse intrinsic pontine gliomas Acta Neuropathologica 124 3 ss 439 447 doi 10 1007 s00401 012 0998 0 Ida Ida Eylul 2015 Pleomorphic Xanthoastrocytoma Natural History and Long Term Follow Up Brain Pathology 25 5 ss 575 586 doi 10 1111 bpa 12217 Ellison Ellison 31 Mayis 2011 Histopathological grading of pediatric ependymoma reproducibility and clinical relevance in European trial cohorts Journal of Negative Results in BioMedicine 10 1 doi 10 1186 1477 5751 10 7 a b Parker Parker 19 Subat 2014 C11orf95 RELA fusions drive oncogenic NF kB signalling in ependymoma Nature 506 7489 ss 451 455 doi 10 1038 nature13109 Pietsch Pietsch 22 Subat 2014 Supratentorial ependymomas of childhood carry C11orf95 RELA fusions leading to pathological activation of the NF kB signaling pathway Acta Neuropathologica 127 4 ss 609 611 doi 10 1007 s00401 014 1264 4 Rodriguez Rodriguez 1 Eylul 2012 Disseminated oligodendroglial like leptomeningeal tumor of childhood a distinctive clinicopathologic entity Acta Neuropathologica 124 5 ss 627 641 doi 10 1007 s00401 012 1037 x Huse Huse Eylul 2013 Multinodular and Vacuolating Neuronal Tumors of the Cerebrum 10 Cases of a Distinctive Seizure Associated Lesion Brain Pathology 23 5 ss 515 524 doi 10 1111 bpa 12035 Taylor Taylor 2 Aralik 2011 Molecular subgroups of medulloblastoma the current consensus Acta Neuropathologica 123 4 ss 465 472 doi 10 1007 s00401 011 0922 z Woehrer Woehrer 15 Aralik 2010 Incidence of atypical teratoid rhabdoid tumors in children Cancer 116 24 ss 5725 5732 doi 10 1002 cncr 25540 Judkins Judkins Eylul 2007 Immunohistochemistry of INI1 Expression A New Tool for Old Challenges in CNS and Soft Tissue Pathology Advances in Anatomic Pathology 14 5 ss 335 339 doi 10 1097 PAP 0b013e3180ca8b08 Hasselblatt Hasselblatt Haziran 2011 Nonsense Mutation and Inactivation of SMARCA4 BRG1 in an Atypical Teratoid Rhabdoid Tumor Showing Retained SMARCB1 INI1 Expression The American Journal of Surgical Pathology 35 6 ss 933 935 doi 10 1097 PAS 0b013e3182196a39 Biegel Biegel Ocak 2006 Molecular genetics of atypical teratoid rhabdoid tumors Neurosurgical Focus 20 1 ss 1 7 doi 10 3171 foc 2006 20 1 12