Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Harkiler ya da Harki (Arapça:حركة kelimesinden), 1954-1962 Cezayir savaşı sırasında Fransız Silahlı Kuvvetleri adına görev yapan yardımcıyı ifade eder. Ayrıca, bağımsızlık savaşı sırasında Fransa'ya bağlılığını bildiren ve Cezayir'in bağımsızlığını istemeyen tüm Cezayirli Müslümanlar genellikle bu şekilde adlandırılır.
Arka plan
Cezayir'in Fransa tarafından işgal edilmesinden sonra, Fransız ordusu daha önce Osmanlı idaresinde görev yapmış olan 2.000 yardımcı birlik topladı. 19'un ortası 19. yüzyılda, üç ilin her birinin kendi tüfek alayı vardı ( Régiment des Tirailleurs). 1912'de Fransız hükûmeti yerel nüfus için zorunlu askerlik getirdi. Sonuç olarak, yaklaşık 90.000 Cezayirli Birinci Dünya Savaşı'na asker olarak katıldı. Dünya Savaşı sırasında Fransız silahlı kuvvetlerinde 66.000'den fazla Cezayirli görev yaptı. Birimlerin çekirdeği, ailelerinde askerlik hizmeti birkaç nesildir yaygın olan askerlerden oluşuyordu.
Tarih
1952 yılında, etnolog Jean Servier sömürge idaresi adına çalıştı, bir kabile çatışması bir sadık kabileyi desteklemek amacıyla bir kabadayı olarak (Fransız edebiyatında Harka) bir HaRaKa kurdu. 1955'te, sivil kalkınmayı ve halkla teması teşvik etmesi beklenen ordunun özel idari birimleri, kendi korumaları için birim başına bir Maghzen yardımcı birliği kurdu. Bu tür yaklaşık 40 birlik ile Moghaznis olarak bilinen bu savaşçıların toplam gücü yaklaşık 1.200 kişiydi. 1959'da bu yardımcı birlikler 28.000 kişiden oluşuyordu. 1956'da General Henri Lorillot'tan bir emir, Harkas'ın kolordu düzeyinde kurulduğunu duyurdu. Harkis'e, FLN'nin (Ulusal Kurtuluş Cephesi) gerillalarını takip etmek için bir keşif rolü verildi. Fransız birlikleri, karşıt oluşumların parçalanmasını devralacaktı. Harkis, sadece küçük bir miktar el parasının yanı sıra pansiyon ve konaklama aldı. Savaşta alınan yaralar, Fransız yasalarına göre sivil kazalar olarak kabul edildi. 1962'deki savaşın sonunda, Fransız ordusunda Cezayir'den yaklaşık 45.000 Harkis, 60.000 askere alınmış ve 20.000 profesyonel asker, 60.000 yerel milis üyesi vardı. Orduya ek olarak, yaklaşık 50.000 devlet çalışanı vardı.
Bağımsızlıktan sonra, FLN ve bağımsızlık hareketinin sempatizanları tarafından çok sayıda şiddetli saldırı oldu. İşbirlikçi olarak algılanan Cezayirlilere yönelik intikam, yer yer kendi sadakatlerini kanıtlamak ve yeni rejime yakınlık göstermek için kullanıldı. Neredeyse hiç rakam mevcut değil. Sétif yakınlarındaki Akbou bölgesinde, her 100.000 kişi için işbirlikçi olarak yaklaşık 2.000 kişi öldürüldü. Tahminler, savaş ve bağımsızlık sonrası şiddet döneminin tamamı için Harkiler arasında yaklaşık 6.000 ila 10.000 ölüm olduğunu ortaya koydu. Evian Antlaşması, sömürgeci gücün eski askerleri için hiçbir hüküm içermiyordu. Ancak Charles de Gaulle, Harkis'i kategorik olarak kabul etmeyi reddetti. De Gaulle, ordunun ve savunma bakanı Pierre Messmer'in endişelerini reddetti. Aktif ve eski askerî personel, kabul ettiği yasalara karşı bir ağ kurdu ve tahminlere göre yaklaşık 100.000-260.000 kişi Fransa'ya göç etti.
Eski savaşçılar ve aileleri çoğunlukla askeri kamplarda ve Vichy döneminden kalma eski gözaltı kamplarında bulunuyordu. 1970'lere kadar kamplardan gelen son mülteciler normal apartman dairelerine yerleştirilmedi. Çoğunlukla eğitimsiz kırsal nüfustan gelen çoğunluk, Fransa'da bir sosyal ayrımcılık hayatı yaşadı.
25. Eylül 2001, devlet başkanı Jacques Chirac'ı Harkis'in ulusal olarak tanındığı gün olarak ilan etti. 5'inde Aralık 2007, Başkan Nicolas Sarkozy Harkis temsilcilerini Elysée Sarayı'nda kabul etti. Harki'yi Fransız toplumuna daha iyi entegre etme çabalarına söz verdi. Kendisi de 31 Mart'ta cumhurbaşkanlığı adayı için yürüttüğü seçim kampanyasının bir parçası olduğu için o zamanki vahşet için resmi bir özür. Mart 2007 söz vermişti ama gerçekleşmedi.
2016'da Cumhurbaşkanı François Hollande, Harkilerin katledilmesinden ve "insanlık dışı kabul koşulları"ndan "Fransız devletinin sorumluğunu" kabul etti.
Harkilerin diğer Cezayirlilerle olan çatışma durumu, Harkiler ve Cezayir göçmenlerinden gelen sonraki nesillere aktarılır.
Dış bağlantılar
- Christoph Gunkel: Fransa'nın Cezayirli yardımcı askerleri: İşkence gördü, öldürüldü, unutuldu. 20 Eylül 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde . Bir günde (Spiegel Online) 3. Temmuz 2012
Kaynakça
- ^ Mohand Hamoumou, Abderahman Moumen: L’Histoire des Harkis et Français Musulmans : la fin d’un tabou? In: Mohammed Harbi, Benjamin Stora (Hrsg.): La guerre d’Algérie, 1954–2004. La fin de l’amnésie. Robert Laffont, Paris 2004, , S. 458 f.
- ^ Mohand Hamoumou, Abderahman Moumen: L’Histoire des Harkis et Français Musulmans : la fin d’un tabou? In: Mohammed Harbi, Benjamin Stora (Hrsg.): La guerre d’Algérie, 1954–2004. La fin de l’amnésie. Robert Laffont, Paris 2004, S. 462 f.
- ^ Martin Evans: Algeria: France’s undeclared War. Oxford University Press, Oxford 2012, , S. 325.
- ^ Martin Evans: Algeria: France’s undeclared War. Oxford University Press, Oxford 2012, S. 327 f, S. 351.
- ^ Martin Shipway: Decolonization and its Impact. A Comparative Approach to the End of the Colonial Empires. Blackwell, Oxford 2008, S. 217 f.
- ^ Guy Pervillé: La Guerre d’Algérie : combien des morts? In: Mohammed Harbi, Benjamin Stora (Hrsg.): La guerre d’Algérie, 1954–2004. La fin de l’amnésie. Robert Laffont, Paris 2004, S. 713.
- ^ "Chirac hails Algerians who fought for France", in: The Telegraph, 26. September 2001.
- ^ Zeitung Le Monde vom 31. März 2007 und der discours du 31 mars 2007 de Nicolas Sarkozy, Candidat à la Présidence de la République 11 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde . à im Rahmen eines Treffens mit Repräsentanten der Gemeinschaft der Harki in Paris, Samstag 31 März 2007.
- ^ Michaela Wiegel: Harkis als Opfer anerkannt. In: Frankfurter Allgemeine Zeitung, 26. September 2016, S. 4.
- ^ Régis Pierret: Les filles et fils de harkis : entre double rejet et triple appartenance, Éditions L'Harmattan 2008, S. 148.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Harkiler ya da Harki Arapca حركة kelimesinden 1954 1962 Cezayir savasi sirasinda Fransiz Silahli Kuvvetleri adina gorev yapan yardimciyi ifade eder Ayrica bagimsizlik savasi sirasinda Fransa ya bagliligini bildiren ve Cezayir in bagimsizligini istemeyen tum Cezayirli Muslumanlar genellikle bu sekilde adlandirilir Bir Harki 1961 Ikinci Dunya Savasi gazisi bir Harki 1961 Arka planCezayir in Fransa tarafindan isgal edilmesinden sonra Fransiz ordusu daha once Osmanli idaresinde gorev yapmis olan 2 000 yardimci birlik topladi 19 un ortasi 19 yuzyilda uc ilin her birinin kendi tufek alayi vardi Regiment des Tirailleurs 1912 de Fransiz hukumeti yerel nufus icin zorunlu askerlik getirdi Sonuc olarak yaklasik 90 000 Cezayirli Birinci Dunya Savasi na asker olarak katildi Dunya Savasi sirasinda Fransiz silahli kuvvetlerinde 66 000 den fazla Cezayirli gorev yapti Birimlerin cekirdegi ailelerinde askerlik hizmeti birkac nesildir yaygin olan askerlerden olusuyordu Tarih1952 yilinda etnolog Jean Servier somurge idaresi adina calisti bir kabile catismasi bir sadik kabileyi desteklemek amaciyla bir kabadayi olarak Fransiz edebiyatinda Harka bir HaRaKa kurdu 1955 te sivil kalkinmayi ve halkla temasi tesvik etmesi beklenen ordunun ozel idari birimleri kendi korumalari icin birim basina bir Maghzen yardimci birligi kurdu Bu tur yaklasik 40 birlik ile Moghaznis olarak bilinen bu savascilarin toplam gucu yaklasik 1 200 kisiydi 1959 da bu yardimci birlikler 28 000 kisiden olusuyordu 1956 da General Henri Lorillot tan bir emir Harkas in kolordu duzeyinde kuruldugunu duyurdu Harkis e FLN nin Ulusal Kurtulus Cephesi gerillalarini takip etmek icin bir kesif rolu verildi Fransiz birlikleri karsit olusumlarin parcalanmasini devralacakti Harkis sadece kucuk bir miktar el parasinin yani sira pansiyon ve konaklama aldi Savasta alinan yaralar Fransiz yasalarina gore sivil kazalar olarak kabul edildi 1962 deki savasin sonunda Fransiz ordusunda Cezayir den yaklasik 45 000 Harkis 60 000 askere alinmis ve 20 000 profesyonel asker 60 000 yerel milis uyesi vardi Orduya ek olarak yaklasik 50 000 devlet calisani vardi Bagimsizliktan sonra FLN ve bagimsizlik hareketinin sempatizanlari tarafindan cok sayida siddetli saldiri oldu Isbirlikci olarak algilanan Cezayirlilere yonelik intikam yer yer kendi sadakatlerini kanitlamak ve yeni rejime yakinlik gostermek icin kullanildi Neredeyse hic rakam mevcut degil Setif yakinlarindaki Akbou bolgesinde her 100 000 kisi icin isbirlikci olarak yaklasik 2 000 kisi olduruldu Tahminler savas ve bagimsizlik sonrasi siddet doneminin tamami icin Harkiler arasinda yaklasik 6 000 ila 10 000 olum oldugunu ortaya koydu Evian Antlasmasi somurgeci gucun eski askerleri icin hicbir hukum icermiyordu Ancak Charles de Gaulle Harkis i kategorik olarak kabul etmeyi reddetti De Gaulle ordunun ve savunma bakani Pierre Messmer in endiselerini reddetti Aktif ve eski askeri personel kabul ettigi yasalara karsi bir ag kurdu ve tahminlere gore yaklasik 100 000 260 000 kisi Fransa ya goc etti Eski savascilar ve aileleri cogunlukla askeri kamplarda ve Vichy doneminden kalma eski gozalti kamplarinda bulunuyordu 1970 lere kadar kamplardan gelen son multeciler normal apartman dairelerine yerlestirilmedi Cogunlukla egitimsiz kirsal nufustan gelen cogunluk Fransa da bir sosyal ayrimcilik hayati yasadi 25 Eylul 2001 devlet baskani Jacques Chirac i Harkis in ulusal olarak tanindigi gun olarak ilan etti 5 inde Aralik 2007 Baskan Nicolas Sarkozy Harkis temsilcilerini Elysee Sarayi nda kabul etti Harki yi Fransiz toplumuna daha iyi entegre etme cabalarina soz verdi Kendisi de 31 Mart ta cumhurbaskanligi adayi icin yuruttugu secim kampanyasinin bir parcasi oldugu icin o zamanki vahset icin resmi bir ozur Mart 2007 soz vermisti ama gerceklesmedi 2016 da Cumhurbaskani Francois Hollande Harkilerin katledilmesinden ve insanlik disi kabul kosullari ndan Fransiz devletinin sorumlugunu kabul etti Harkilerin diger Cezayirlilerle olan catisma durumu Harkiler ve Cezayir gocmenlerinden gelen sonraki nesillere aktarilir Dis baglantilarChristoph Gunkel Fransa nin Cezayirli yardimci askerleri Iskence gordu olduruldu unutuldu 20 Eylul 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde Bir gunde Spiegel Online 3 Temmuz 2012Kaynakca Mohand Hamoumou Abderahman Moumen L Histoire des Harkis et Francais Musulmans la fin d un tabou In Mohammed Harbi Benjamin Stora Hrsg La guerre d Algerie 1954 2004 La fin de l amnesie Robert Laffont Paris 2004 ISBN 2 221 10024 7 S 458 f Mohand Hamoumou Abderahman Moumen L Histoire des Harkis et Francais Musulmans la fin d un tabou In Mohammed Harbi Benjamin Stora Hrsg La guerre d Algerie 1954 2004 La fin de l amnesie Robert Laffont Paris 2004 S 462 f Martin Evans Algeria France s undeclared War Oxford University Press Oxford 2012 ISBN 978 0 19 280350 4 S 325 Martin Evans Algeria France s undeclared War Oxford University Press Oxford 2012 S 327 f S 351 Martin Shipway Decolonization and its Impact A Comparative Approach to the End of the Colonial Empires Blackwell Oxford 2008 S 217 f Guy Perville La Guerre d Algerie combien des morts In Mohammed Harbi Benjamin Stora Hrsg La guerre d Algerie 1954 2004 La fin de l amnesie Robert Laffont Paris 2004 S 713 Chirac hails Algerians who fought for France in The Telegraph 26 September 2001 Zeitung Le Monde vom 31 Marz 2007 und der discours du 31 mars 2007 de Nicolas Sarkozy Candidat a la Presidence de la Republique 11 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde a im Rahmen eines Treffens mit Reprasentanten der Gemeinschaft der Harki in Paris Samstag 31 Marz 2007 Michaela Wiegel Harkis als Opfer anerkannt In Frankfurter Allgemeine Zeitung 26 September 2016 S 4 Regis Pierret Les filles et fils de harkis entre double rejet et triple appartenance Editions L Harmattan 2008 S 148