I Muzaffer şah asıl adı Zafer Han Orta çağ Hindistan ında Muzafferi hanedanının kurucusu ve 1391 1403 ve daha so

I. Muzaffer Şah, asıl adı Zafer Han, Orta Çağ Hindistan'ında Muzafferi hanedanının kurucusu ve 1391-1403 ve daha sonra 1404-1411 yılları arasında Gucerât Sultanlığı'nı yönetmiştir.

I. Muzaffer Şah
Gucerât valisi Gucerât sultanı
Hüküm süresi	1391–1403
Önce gelen
Sonra gelen
Hüküm süresi	1404–10 Ocak 1411
Önce gelen
Sonra gelen
Doğum	30 Haziran 1342
Ölüm	10 Ocak 1411
Defin	Anhilwada Patan
Çocuk(lar)ı
Hanedan	Muzafferî hanedanı
Babası	Vacih-ül-Mülk
Dini	İslam

Delhi Sultanlığı'nın Tuğluk Hanedanı tarafından Gucerât valisi olarak atanmış ve daha sonra Timur'un işgali sonrasında Delhi'de yaşanan kaos ortamında Gucerât Sultanlığı'nın bağımsızlığını ilan etmiştir. Hırslı oğlu Tatar Han tarafından tahttan indirilmiş ancak kısa bir süre sonra ölünce tahta tekrar geçmiştir.

Atalar

Muzafferî Hanedanı, I. Muzaffer Şah tarafından kurulmuştur.

Muzaffar Şah'ın kökenine dair birden fazla teori mevcuttur, kendisi günümüz Haryana'sındaki Thanesar'da yaşayan bir Tank Rajput veya Güney Pencap kökenli bir Khatri olarak belirtilmiştir. Misra, Tank'ların Güney Pencap'a ait tarımcı bir halk olan Khatris olduğunu belirtiyor. Amerikalı tarihçi Richard M. Eaton, Zafer Han'ı basitçe "İslam'a dönen bir köylünün" oğlu olarak tanımlamıştır. Dr. V. K. Agnihotri ve Saiyid Athar Abbas Rizvi gibi tarihçiler bile Sadhāran'ın İslam'a dönen bir Jat olduğunu yazmıştır. Gucerât Sultanları'nın çağdaşı olan Şeyh İskender bin Muhammed'in Mirati Sikandari'sine göre, Sadhāran/Sahāran'ın sonunda Rāmacandra'ya kadar uzanan uzun bir atalar listesi vardı. Sultanların güneş soyundan geldiğine dair bu iddia, himaye ettikleri metinlerde ve yazıtlarda pek sık rastlanmamaktadır.

Erken dönem

Zafer Han, Hicri 25 Muharrem 743 (30 Haziran 1342) tarihinde doğmuştur.

Zafer Han, Vacih-ül-Mülk'ün oğludur. Bir rivayete göre, evliya Buhari, evindeki fakirlere yiyecek sağlanması karşılığında, peygamberlik yoluyla Gucerât'ı Zafer Han'a vaat etmiştir. Ona bir avuç hurma vererek, "Senin soyundan gelenler sayıca bunlara benzer şekilde Gucerât'a hükmedecek" demiştir. Çeşitli kaynaklara göre tohumların sayısı on bir ile on üç arasında değişiyordu.

Muhammed bin Tuğluk, bir savaşa müdahale etmek için çıktığı seferde, 1351 yılında İndus Nehri kıyısındaki Thatta'da balık fazlalığının neden olduğu ateşten ölmüştür. Oğlu olmadığı için kuzeni Firuz Şah Tuğluk yerine geçmiştir.

Firuz Şah Tuğluk, 1377'de Farhat-ül-Mülk Rasti Han olarak da bilinen Malik Mufarrah'ı Gucerât'a vali olarak atamıştır. 1387 yılında yerine İskender Han gönderildi ancak Ferhat-ül-Mülk tarafından yenilerek öldürüldü. Firuz Şah 1388 yılında ölmüş ve yerine torunu Gıyâseddin II. Tuğluk Şah geçmiş ancak sadece beş ay hüküm sürmüştür. Yerine bir diğer torunu Ebu Bekir Şah geçmiş ancak dokuz ay sonra Firuz Şah'ın oğlu Nâsırüddin III. Muhammed Şah tarafından tahttan indirilmiştir ve Nâsırüddin III. Muhammed Şah 1389-1392 yılları arasında üç yıl hüküm sürmüştür.

Saltanatı

Tuğlukların yönetiminde Gucerât Valiliği (1391–1407)

1391 yılında Sultan Nâsırüddin III. Muhammed Şah, Vecih-ül-Mülk'ün oğlu Zafer Han'ı Gucerât valisi olarak atamış ve ona Muzaffar Han unvanını vermiştir. Nagor'dan geçerken Rasti Han'ın zulmünden şikâyet eden Cambay'dan gelen bir heyet ile karşılaşmıştır. Onları teselli ettikten sonra hükûmetin merkezi olan Patan'a doğru yola çıkmış ve ardından Rásti Han'a doğru yürümüştür. Ordular, Patan'a bağlı Kamboi köyü yakınlarında karşılaşmışlar ve Ferhat-ül-Mülk Rasti Han öldürülerek ordusu bozguna uğratılmıştır. Zaferi anmak için Zafer Han, savaş alanında Jítpur (zafer şehri) adını verdiği bir köy kurmuş ve ardından Cambay'a doğru yola çıkarak halkın şikayetlerini gidermiştir. Ferhat-ül-Mülk'ün Gucerât'ta bağımsız bir yönetim kurmaya çalıştığı dedikoduları vardı. 1392 yılında Ferhat-ül-Mülk, Anhilwada Patan yakınlarındaki Kambor (günümüzde Gambhu ) muharebesinde yenilerek öldürüldü ve Anhilwada, Patan şehrini işgal etti. Zaferin gerçekleştiği yerde Jitpur'u kurmuştur.

1392 yılında Nâsırüddin III. Muhammed Şah'ün ölümü üzerine oğlu İskender tahta geçti ancak o da 45 gün sonra ölmüştür. Yerine kardeşi Nâsırüddin II. Mahmud Şah geçti ancak kuzeni Nâsırüddin Nusret Şah da Firuzabad'da benzer bir rütbeye sahipti.

Zafer Han'ın ilk savaş seferi, 1393 yılında geleneksel haracını ödemeyi reddeden Idar'daki Rao'ya karşıydı ve bu şefi aşağıladı. Dönemin tarih kayıtları, önceki valilerin, bağımsızlıklarını koruyan Junagadh Ráo'su ve Rajpipla Rája'sı hariç, Gucerât şeflerinin tamamından veya çoğundan haraç aldıklarını göstermektedir. Zafer Han sonra ünlü Somnat tapınağına karşı bir sefer planlamış, ancak Ásír-Burhánpur'lu Âdil Han'ın Sultánpur ve Nandurbar'ı işgal ettiğini duyunca birliklerini o yöne doğru hareket ettirmiş ve Âdil Han, Âsir'e çekilmiştir.

1394 yılında Junágaḍh Ráo'suna doğru yürümüş ve haraç toplamıştır. Daha sonra Somnath'a geçerek tapınağı yıktırmış, Cuma Camii'ni yaptırmış, İslam'ı tanıtmış, Müslüman hukuk memurları bırakmış ve Somnath Patan veya Deva Patan şehrinde bir thána veya karakol kurmuştur. Mandu Hindularının Müslümanlara baskı yaptığını duymuş ve bunun üzerine oraya yürüyerek bir yıl boyunca o kaleyi kuşatmış, ancak alamayınca Raca'nın mazeretlerini kabul etmekle yetinmiştir. Mándu'dan Ajmer'e hac ziyaretini gerçekleştirmiştir. Burada Sambhar ve şeflerine karşı ilerlemiş ve ardından Delváḍa ve Jháláváḍa'nın Rájputlarına saldırarark onları yenmiş ve 1396'da Patan'a geri dönmüştür.

Bu sıralarda oğlu Tatar Han, ordu teçhizatını Panipat kalesinde bırakarak Delhi'ye bir saldırı girişiminde bulundu. Fakat İkbal Han, Panipat kalesini ele geçirdi, Tatar Han'ın ordu teçhizatını ele geçirdi ve onu Gucerât'a çekilmeye zorladı. 1397'de, Ídar'ı ele geçirmek amacıyla Zafer Han, kaleyi kuşattı ve komşu ülkeyi harap etti.

Bu durumda Timur Hindistan'ı işgal ederek 1398'de Delhi'ye yürüdü. 1399 yılı başlarında II. Mahmud'u yenip Delhi'nin büyük bölümünü yağmalayıp tahrip etmiştir. Sultan II. Mahmut kaçıp birçok yer dolaştıktan sonra Patan'a ulaştı. Zafer Han'ın Delhi'ye yürümesi için ittifak sağlamayı umuyordu ancak Zafer Han reddetti. Malwa'ya gitti, ancak burada da yerel vali tarafından reddedildi. Bu arada Veziri İkbal Han, Nusrat Han'ı Delhi'den kovmuştu, bu yüzden Delhi'ye geri döndü ancak valileri tarafından bağımsız olarak yönetilen eyaletler üzerinde artık yeterli yetkisi yoktu.

Zafer Han, İdar kalesini almadan önce Timur'un Delhi'yi fethettiği haberini alan Zafer Han, İdar kralıyla barış yaparak Patan'a döndü. 1398'de Somnáth halkının bağımsızlık iddia ettiğini duyan Zafer Han, onlara karşı bir ordu yönetti, onları yendi ve İslam'ı sağlam bir temele oturttu.

1403 yılında Zafer Han'ın oğlu Tatar Han, babasını Delhi üzerine yürümeye zorladı ancak babası bu isteği reddetti. Bunun üzerine Tatar, 1403 yılında onu Aşaval'e (gelecekteki Ahmedabad) hapsetti ve Muhammed Şah unvanıyla kendini sultan ilan etti. Rajpipla'da Nandod şefini alçakgönüllü kıldı. Delhi'ye doğru yürüdü, ancak yolda Narmada Nehri'nin kuzey kıyısındaki Sinor'da amcası Şems Han Dandani tarafından zehirlendi. Bazı kaynaklarda ise hava muhalefeti veya aşırı içki içme alışkanlığı nedeniyle doğal yollarla öldüğü belirtiliyor. Muhammed Şah'ın ölümünden sonra Zafer 1404 yılında hapisten çıktı. Zafer Han, küçük kardeşi Şems Han Dandani'den hükûmeti devralmasını istedi ancak kardeşi reddetti. Zafer Han buna göre Celal Han Khokhar'ın yerine Şems Han Dandáni'yi Nágor'a gönderdi. Yönetim Zafer'in eline geçti. 1407'de Birpur veya Şerpur'da kendini Sultan Muzaffar Şah ilan etti, kraliyet nişanlarını aldı ve kendi adına paralar bastırdı.

Gucerât Sultanlığı (1407–1411)

Bu sırada Mâlvâ sultanı Dilâver Han'ın oğlu Alp Han'ın babasını zehirlediği ve Sultan Hûşeng Şah ünvanıyla tahta çıktığı söylentileri çıkmıştı. Bunu duyan Muzaffer Şah, Hûşeng'in üzerine yürüyüp onu Dhar'da kuşattı. Kontrolü altına giren Dhar'a (Mâlvâ) karşı başarılı bir sefer düzenlemiştir.

Muzaffer, Hûşeng'i kardeşi Şems Han'ın himayesine verdi ve ona Nasret Han unvanını verdi. Hûşeng bir yıl esaret altında kaldı ve akrabalarından Musa Han onun yetkisini gasbetti. Bunu duyan Hûşeng serbest bırakılması için yalvardı ve Muzaffer Şah onun duasını kabul etmekle kalmadı, torunu Ahmed Han'ı (sonradan I. Ahmed Şah) bir orduyla göndererek onu tekrar tahta çıkardı. Bu sefer başarıya ulaştı; Mandu Kalesi alındı ve gaspçı Musa Han kaçırıldı. Ahmed Han 1409-10'da Gucerât'a döndü. Bu arada Muzaffar Nâsırüddin II. Mahmud Şah'a yardım etmek için Delhi'ye doğru ilerlerken, Jaunpur'lu Sultan İbrahim'in o şehre yönelik planlı saldırısını engelledi.

Bir isyanı bastırmış veya Kutch'taki Kanthkot'a başarısız bir sefer göndermişti. Mirat-ı Ahmedi'ye göre sağlığının bozulması nedeniyle 1410 yılında tahtı torunu I. Ahmed Şah'a bırakmıştır. Beş ay 13 gün sonra ölmüştür. Mirat-ı Sikandari'ye göre Ahmed Şah, Aşavel'deki Kolilerin isyanını bastırmak üzere sefere çıkıyordu. Patan'dan ayrıldıktan sonra ulemayı bir araya toplayarak, babasının haksız ölümünün intikamını alması gerekip gerekmediği sorusunu sordu. Ulemalar olumlu cevap verdiler ve yazılı cevaplar aldı. Patan'a döndü ve dedesi Muzaffer Şah'a zorla zehir içirerek onu öldürdü. Patan'a gömüldü. I. Ahmed Şah, 1411 yılında 19 yaşındayken tahta çıkmıştır.

Notlar

^ Delváḍa ve Jháláváḍa'nın tanımlanması biraz zordur. Bağlam, Racastan'daki Jalore'yi veya Racastan'ın en güneydoğu ucunda, Kota'nın güneyindeki Jháláváḍa'yı önermektedir. Delváḍa ve Jháláváḍa kombinasyonu, Diu yakınlarında Saurashtra'nın güneyinde bir Delvada ve kuzeydoğusunda bir Jháláváḍa olduğu için Gujarat'ın Saurashtra bölgesini tercih ediyor gibi görünüyor. Ancak metindeki Delváda'nın Diu'ya yakın olması pek mümkün değil. Görünüşe göre Udaipur'un yaklaşık yirmi mil kuzeyindeki Eklingji yakınlarındaki Delváda'dır. 'ın 1431'de aynı yere yaptığı seferin anlatımı bu tanımlamayı doğruluyor.

Kaynakça

Özel

^ Kapadia, Aparna (2018). In Praise of Kings Rajputs, Sultans and Poets in Fifteenth-century Gujarat. Cambridge University Press. s. 8. ISBN . These men, a certain Saharan and his brother Sadhu, were, mostly likely peasants or pastoralists, non-Muslim Tank Rajputs from in northwestern India (modern-day Haryana).
^ Stein, Burton (12 Nisan 2010). A History of India (İngilizce). John Wiley & Sons. s. 142. ISBN . Ahmedabad in Gujarat received its great congregational mosque in 1423, though it had been a province of Delhi since 1297. It was built by Ahmad Shah, a converted Rajput, who, when governor, declared the province an independent sultanate in 1411.
Chandra, Satish (2004). Medieval India ( From Sultanat to the Mughals), PART ONE Delhi Sultanat ( 1206-1526) (İngilizce). Har-Anand Publications. s. 218. ISBN . Sadharan a Rajput who converted to Islam
Saran, Kishori Lal (1992). The legacy of Muslim Rule in India. Aditya Prakashan. s. 233. ISBN .
Journal of Oriental Studies, Volume 39 (İngilizce). 1989. s. 120. Wajih- al - Mulk was by birth a Hindu Rajput of Tanka
Jutta, Jain-Neubauer (1981). The Stepwells of Gujarat: In Art- Historical perspective. s. 62.
Kapadia, Aparna (2018). Gujarat: The Long Fifteenth Century and the Making of a Region. Cambridge University Press. s. 8. ISBN .
^ Kapadia, Aparna (16 Mayıs 2018). Gujarat: The Long Fifteenth Century and the Making of a Region (İngilizce). Cambridge University Press. s. 120. ISBN . the Gujarati historian Sikandar does narrate the story of their ancestors having once been Hindu 'Tanks', a branch of Khatris
Wink, André (2003). Indo-Islamic society: 14th - 15th centuries (İngilizce). BRILL. s. 143. ISBN . Similarly, Zaffar Khan Muzaffar, the first independent ruler of Gujarat was not a foreign muslim but a Khatri convert, of low subdivision called Tank, originally from southern Punjab.
Khan, Iqtidar Alam (25 Nisan 2008). Historical Dictionary of Medieval India (İngilizce). Scarecrow Press. s. 107. ISBN . The founder of the Gujarat Sultanate he was a convert from a sect of Hindu Khatris known as Tanks.
Misra, S. C. (Satish Chandra) (1963). The rise of Muslim power in Gujarat; a history of Gujarat from 1298 to 1442. Internet Archive. New York, Asia Pub. House. s. 137. Zafar Khan was not a foreign muslim. He was a convert to Islam from a sect of the Khatris known as Tank.
Khan, Iqtidar Alam (2004). Gunpowder and Firearms: Warfare in Medieval India (İngilizce). Oxford University Press. s. 57. ISBN . Zafar Khan (entitled Muzaffar Shah) himself was a convert to Islam from a sub-caste of the Khatris known as Tank.
Yarshater, Ehsan (2003). Encyclopaedia Iranica: Giōni. Mazda Publishers. ISBN .
^ Misra, S.C. (1963). The Rise of Muslim in Gujarat: A History of Gujarat from 1298 to 1442. Asia Publishing House. ss. 137-139.
^ Eaton, Richard M. (17 Eylül 2019). India in the Persianate Age: 1000–1765. ISBN .
^ Agnihotri, V.K (1988). Indian History. ss. B-131. ISBN .
^ Rizvi, S.A.A (1987). The Wonder That Was India. s. 69. ISBN . The independent kingdom of Gujarat was founded by Zafar Khan, son of Sadharan, a Jat convert to Islam.
^ Kapadia, Aparna (16 Mayıs 2018). Gujarat: The Long Fifteenth Century and the Making of a Region (İngilizce). Cambridge University Press. s. 120. ISBN .
^ Misra, Satish Ch. (1960). "Muzaffar Shah, the Founder of the Dynasty of the Sultans of Gujarat—an Appreciation". Proceedings of the Indian History Congress. Cilt 23. ss. 163-167. ISSN 2249-1937. JSTOR 44304056.
^ Taylor 1902, s. 2.
^ Nayak 1982, s. 66.
^ Taylor 1902, ss. 3.
^ ^a ^b Taylor 1902, ss. 4.
^ ^a ^b Campbell 1896, s. 233.
^ ^a ^b ^c Majumdar, R.C. (2006). The Delhi Sultanate, Mumbai: Bharatiya Vidya Bhavan, pp. 155–7
^ ^a ^b Taylor 1902, ss. 5.
^ ^a ^b ^c Campbell 1896, s. 234.
^ ^a ^b Taylor 1902, ss. 6–7.
^ ^a ^b Nayak 1982, ss. 66–73.
^ ^a ^b Campbell 1896, s. 235.
^ ^a ^b Campbell 1896, s. 236.

Genel

Taylor, Georg P. (1902). The Coins Of The Gujarat Saltanat. XXI. Mumbai: Royal Asiatic Society of Bombay. hdl:2015/104269. 1 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Bu madde, bu kaynaktan alınan kamu malı olan bir metni içermektedir.
Nayak, Chhotubhai Ranchhodji (1982). ગુજરાતમાંની ઇસ્લામી સલ્તનતનો ઈતિહાસ (ઇ.સ. ૧૩૦૦થી ઇ.સ.૧૫૭૩ સુધી) [History of Islamic Sultanate in Gujarat] (Güceratça). Ahmedabad: .
Campbell, James Macnabb (1896). "Chapter I. Early Musalmán Governors.(A.D. 1297–1403.) and II. ÁHMEDÁBÁD KINGS. (A. D. 1403–1573.)". (Ed.). History of Gujarát. Gazetteer of the Bombay Presidency. I. Part II. Musalmán Gujarát. (A.D. 1297–1760.). The Government Central Press. ss. 230-236. Bu madde bu kaynaktan gelen kamu malı içermektedir.

[17] Delváḍa ve Jháláváḍa'nın tanımlanması biraz zordur. Bağlam, Racastan'daki Jalore'yi veya Racastan'ın en güneydoğu ucunda, Kota'nın güneyindeki Jháláváḍa'yı önermektedir. Delváḍa ve Jháláváḍa kombinasyonu, Diu yakınlarında Saurashtra'nın güneyinde bir Delvada ve kuzeydoğusunda bir Jháláváḍa olduğu için Gujarat'ın Saurashtra bölgesini tercih ediyor gibi görünüyor. Ancak metindeki Delváda'nın Diu'ya yakın olması pek mümkün değil. Görünüşe göre Udaipur'un yaklaşık yirmi mil kuzeyindeki Eklingji yakınlarındaki Delváda'dır. 'ın 1431'de aynı yere yaptığı seferin anlatımı bu tanımlamayı doğruluyor.

[1] Kapadia, Aparna (2018). In Praise of Kings Rajputs, Sultans and Poets in Fifteenth-century Gujarat. Cambridge University Press. s. 8. ISBN . These men, a certain Saharan and his brother Sadhu, were, mostly likely peasants or pastoralists, non-Muslim Tank Rajputs from in northwestern India (modern-day Haryana).

[2] Stein, Burton (12 Nisan 2010). A History of India (İngilizce). John Wiley & Sons. s. 142. ISBN . Ahmedabad in Gujarat received its great congregational mosque in 1423, though it had been a province of Delhi since 1297. It was built by Ahmad Shah, a converted Rajput, who, when governor, declared the province an independent sultanate in 1411.
Chandra, Satish (2004). Medieval India ( From Sultanat to the Mughals), PART ONE Delhi Sultanat ( 1206-1526) (İngilizce). Har-Anand Publications. s. 218. ISBN . Sadharan a Rajput who converted to Islam
Saran, Kishori Lal (1992). The legacy of Muslim Rule in India. Aditya Prakashan. s. 233. ISBN .
Journal of Oriental Studies, Volume 39 (İngilizce). 1989. s. 120. Wajih- al - Mulk was by birth a Hindu Rajput of Tanka
Jutta, Jain-Neubauer (1981). The Stepwells of Gujarat: In Art- Historical perspective. s. 62.
Kapadia, Aparna (2018). Gujarat: The Long Fifteenth Century and the Making of a Region. Cambridge University Press. s. 8. ISBN .

[3] Kapadia, Aparna (16 Mayıs 2018). Gujarat: The Long Fifteenth Century and the Making of a Region (İngilizce). Cambridge University Press. s. 120. ISBN . the Gujarati historian Sikandar does narrate the story of their ancestors having once been Hindu 'Tanks', a branch of Khatris
Wink, André (2003). Indo-Islamic society: 14th - 15th centuries (İngilizce). BRILL. s. 143. ISBN . Similarly, Zaffar Khan Muzaffar, the first independent ruler of Gujarat was not a foreign muslim but a Khatri convert, of low subdivision called Tank, originally from southern Punjab.
Khan, Iqtidar Alam (25 Nisan 2008). Historical Dictionary of Medieval India (İngilizce). Scarecrow Press. s. 107. ISBN . The founder of the Gujarat Sultanate he was a convert from a sect of Hindu Khatris known as Tanks.
Misra, S. C. (Satish Chandra) (1963). The rise of Muslim power in Gujarat; a history of Gujarat from 1298 to 1442. Internet Archive. New York, Asia Pub. House. s. 137. Zafar Khan was not a foreign muslim. He was a convert to Islam from a sect of the Khatris known as Tank.
Khan, Iqtidar Alam (2004). Gunpowder and Firearms: Warfare in Medieval India (İngilizce). Oxford University Press. s. 57. ISBN . Zafar Khan (entitled Muzaffar Shah) himself was a convert to Islam from a sub-caste of the Khatris known as Tank.
Yarshater, Ehsan (2003). Encyclopaedia Iranica: Giōni. Mazda Publishers. ISBN .

[4] Misra, S.C. (1963). The Rise of Muslim in Gujarat: A History of Gujarat from 1298 to 1442. Asia Publishing House. ss. 137-139.

[5] Eaton, Richard M. (17 Eylül 2019). India in the Persianate Age: 1000–1765. ISBN .

[6] Agnihotri, V.K (1988). Indian History. ss. B-131. ISBN .

[7] Rizvi, S.A.A (1987). The Wonder That Was India. s. 69. ISBN . The independent kingdom of Gujarat was founded by Zafar Khan, son of Sadharan, a Jat convert to Islam.

[:2-8] Kapadia, Aparna (16 Mayıs 2018). Gujarat: The Long Fifteenth Century and the Making of a Region (İngilizce). Cambridge University Press. s. 120. ISBN .

[9] Misra, Satish Ch. (1960). "Muzaffar Shah, the Founder of the Dynasty of the Sultans of Gujarat—an Appreciation". Proceedings of the Indian History Congress. Cilt 23. ss. 163-167. ISSN 2249-1937. JSTOR 44304056.

[FOOTNOTETaylor19022-10] Taylor 1902, s. 2.

[FOOTNOTENayak198266-11] Nayak 1982, s. 66.

[FOOTNOTETaylor19023-12] Taylor 1902, ss. 3.

[FOOTNOTETaylor19024-13] Taylor 1902, ss. 4.

[FOOTNOTECampbell1896233-14] Campbell 1896, s. 233.

[m1-15] Majumdar, R.C. (2006). The Delhi Sultanate, Mumbai: Bharatiya Vidya Bhavan, pp. 155–7

[FOOTNOTETaylor19025-16] Taylor 1902, ss. 5.

[FOOTNOTECampbell1896234-18] Campbell 1896, s. 234.

[FOOTNOTETaylor19026–7-19] Taylor 1902, ss. 6–7.

[FOOTNOTENayak198266–73-20] Nayak 1982, ss. 66–73.

[FOOTNOTECampbell1896235-21] Campbell 1896, s. 235.

[FOOTNOTECampbell1896236-22] Campbell 1896, s. 236.