Katolik dua kitabı Latince breviarium Hristiyanlıkta kanonik saatlerde dua etmek için kullanılan bir litürjik kitap

Katolik dua kitabı (Latince : breviarium) Hristiyanlıkta kanonik saatlerde dua etmek için kullanılan bir litürjik kitaptır. Genellikle yedi sabit ibadet vaktinde okunur.

15. yüzyılda İsveç'in Strängnäs Piskoposluğunda kullanılan bir Katolik dua kitabından sayfalar

Kronolojik olarak Hristiyan âleminde Aberdeen'in Dua Kitabı, Bellevile'in Dua Kitabı, Stowe'un Dua Kitabı ve Isabella'nın Dua Kitabı gibi birçok Katolik dua kitapları kullanıldı. Yine de Roma Katolik Dua Kitabı, Roma Kilisesi'yle özdeşleşti ve genel olarak bu kitap okundu. Daha sonra da Saatlerin Litürjileri kitabı ile yer değiştirdi. Lütercilik gibi diğer Hristiyan mezheplerinde, Kardeşlik Dua Kitabı (The Brotherhood Prayer Book) gibi farklı dua kitapları okunmaya başlanmaktadır.

Kaynakça

^ "breviary" (İngilizce). Merriam-Webster. 23 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2022. : a book of the prayers, hymns, psalms, and readings for the canonical hours
^ A History of Liturgical Books from the Beginning to the Thirteenth Century. Liturgical Press. 1998. s. 169. ISBN . It is the Franciscan breviary deriving from the second rule of the order approved by Innocent III in 1223 that for the first time expressly bears the name breviarium: Clerici facient divinum offocoum secundum ordinem sanctae Romanae Ecclesia excepto Psalterio, ex quo habere poterunt breviaria ["The clerics will celebrate the Office according to the ordo of the holy Roman Church, except for the psalter which they may use in shortened forms"]. Yazar |ad1= eksik |soyadı1= ()
^ The Bible, the missal, and the breviary; or, Ritualism self-illustrated in the liturgical books of Rome. T. & T. Clark. 1853. s. 71. The Goths of Spain had their Breviary; the French Church had its Breviary; England—"the Breviary of Salisbury"—and Scotland, "the Breviary of Aberdeen"—all which, along with many more evidences of the independence of national churches, Rome has laboured to obliterate by commanding the exclusive use of the Roman Breviary, and thus extinguishing every appearance of a divided worship, and of independent national and self-regulated churches. Yazar |ad1= eksik |soyadı1= ()
^ "Daily Prayer Books in the History of German and American Lutheranism" (PDF) (İngilizce). Lutheran Liturgical Prayer Brotherhood. 5 Eylül 2004. 13 Ekim 2004 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2020.

[1] "breviary" (İngilizce). Merriam-Webster. 23 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2022. : a book of the prayers, hymns, psalms, and readings for the canonical hours

[Palazzo1998-2] A History of Liturgical Books from the Beginning to the Thirteenth Century. Liturgical Press. 1998. s. 169. ISBN . It is the Franciscan breviary deriving from the second rule of the order approved by Innocent III in 1223 that for the first time expressly bears the name breviarium: Clerici facient divinum offocoum secundum ordinem sanctae Romanae Ecclesia excepto Psalterio, ex quo habere poterunt breviaria ["The clerics will celebrate the Office according to the ordo of the holy Roman Church, except for the psalter which they may use in shortened forms"]. Yazar |ad1= eksik |soyadı1= ()

[Lewis1853-3] The Bible, the missal, and the breviary; or, Ritualism self-illustrated in the liturgical books of Rome. T. & T. Clark. 1853. s. 71. The Goths of Spain had their Breviary; the French Church had its Breviary; England—"the Breviary of Salisbury"—and Scotland, "the Breviary of Aberdeen"—all which, along with many more evidences of the independence of national churches, Rome has laboured to obliterate by commanding the exclusive use of the Roman Breviary, and thus extinguishing every appearance of a divided worship, and of independent national and self-regulated churches. Yazar |ad1= eksik |soyadı1= ()

[Mayes2004-4] "Daily Prayer Books in the History of German and American Lutheranism" (PDF) (İngilizce). Lutheran Liturgical Prayer Brotherhood. 5 Eylül 2004. 13 Ekim 2004 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2020.