Kolombiya Bağımsızlık Savaşı

Kolombiya Bağımsızlık Savaşı, (İspanyolca: Independencia de Colombia) 1810-1819 yılları arasında yapılmış bağımsızlık savaşıdır.

İspanya'daki Yarımada Savaşı sırasında İspanya Kralı VII. Ferdinand'ın tahttan indirilmesi ile beraber, Kolombiya'da Bogota'da bulunan kasaba konseyi, krala sadakatini bildirdi ancak 1810 itibarıyla konsey resmî görevlileri görevlerinden aldı ve eyaletsel bir cunta kurdu.

Çeşitli cuntalar, Kralcılara karşı ortak savunma için birleşmek yerine, kendi aralarında savaşlar gerçekleştirerek devrimci hareketi zayıflatıyorlardı.

Simon Bolivar komutasındaki asiler bazı başarılar elde ettiler ancak, 1815'te Pablo Morillo yönetimindeki İspanyol birlikleri tarafından, Santa Maria'da mağlup edildiler. Kral yanlıları, Kolombiya'da komutayı tekrar ele aldılar. Bolivar önce Jamaika'ya sonra da Haiti'ye kaçtı.

1816 yılında Bolivar, Angostura'da bir üs kurduktan sonra cüretkar bir plan uygulamaya koyarak eksikleri olan ancak iyi silahlandırılmış 3.500 kişilik bir orduyu Venezuela, yedi nehir ve yüksek Andes üzerinden Bogota'ya saldırmak için komuta etti.

Bu çetin yürüyüş sırasında asilerin ordusuna Avrupalı bazı gönüllüler de katıldılar.

7 Ağustos 1819'da gerçekleşen Boyaca Savaşı'na gelene kadar 1.000 kayıp vermişlerdi bile. Savaşta İspanyolları mağlup ettiler ve Bogota'yı ele geçirdiler.

Savaştan sonra

Bolivar, yeni cumhuriyetin başkanı oldu. Daha sonra Angosturya, Venezuela, Ekvator gibi ülkelere destek asker gönderdiler ve İspanyollarla mücadeleye devam ettiler.

24 Mayıs 1822'de Pichincia volkanı yakınlarında bulunan Sucre'de kesin bir zafer alana kadar savaşlar devam etti. Zaferden sonra İspanyol hakimiyeti, Kolombiya, Panama ve Venezuela gibi yerlerden kalkmış oldu. böylece hem savaş kazanılmış hem de toprak geri alınmış .

Ayrıca bakınız

Notlar

1. ^ Savaş Sözlüğü, George Childs Kohn, sf:386