Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Kuzeytacı Süperkümesi, Kuzeytacı takımyıldızında bulunan bir süperküme ve Kuzey Göksel Yarımküre'de türünün en belirgin örneğidir. 0,07'lik bir kırmızıya kayması vardır, bu da Dünya'dan yaklaşık olarak 865,94 MIy (265,5 Mpc)bir mesafeyi gösterir. 100 mega parsek (330 milyon ışık yılı) genişliğinde ve 40 mega parsek (130 milyon ışık yılı) derinliğinde olduğu tahmin edilmektedir. Diğer süperkümelerle karşılaştırıldığında yoğun ve kompakt olan kütlesinin 0,6 ile 12 × 1016güneş kütlesi (M☉) arasında olduğu hesaplanmıştır. Abell 2065, süperküme içindeki en büyük kütleli gökada kümesidir ve büyük ihtimalle bu bölgedeki hâkim kümedir; ancak orada yine zengin olan 9-10 tane daha başka küme bulunmaktadır.
| Kuzeytacı Süperkümesi | |
|---|---|
 Kuzeytacı Süperkümesi'ndeki en parlak galaksileri gösteren harita | |
| Gözlem verisi (Dönem J2000) | |
| Takımyıldız | Kuzeytacı |
| Sağ açıklık (α) | 15sa 25d 16,2s |
| Dik açıklık (δ) | +29° 31′ 30″ |
| Zenginlik sınıfı | 8 |
| Özellikler | |
| Kırmızıya kayma (z) | 0,07 |
| Uzaklık | 865,94 MIy (265,5 Mpc) |
| Bağlanma kütlesi (U) | 0,6-12 × 1016 M☉ |
| Katalog belirtmeleri | |
| Corona Borealis Supercluster • SCL 158 | |
Başlıktaki harita, gökyüzünün bu bölgesinde yer alan 17 kadirden daha parlak tüm galaksileri gösterir. Kuzeytacı Süperkümesi'nin başlıca galaksi kümelerinin konumları, haritanın merkezinde belirtilmiştir. Haritanın sol tarafında, yarı uzaklıktaki Herkül Süperkümesi'nin parçaları yer alır.
Gözlem tarihi
Gök bilimciler C. Donald Shane ve Carl A. Wirtanen, gökyüzündeki ekstragalaktik yapıların büyük ölçekli gözlemleri sırasında bu bölgedeki bir gökada yoğunluğunu ilk fark eden kişilerdi.George Abell, 1958'de Abell Kataloğu'nun ilk yayınında "kümelerin kümeleri" olarak tanımlanan "ikinci dereceden kümelerin" varlığını ilk fark eden kişiydi.
Postman ve meslektaşları, 1988'de süperkümeyi ayrıntılı olarak inceleyen, kütlesini 8,2 × 1015güneş kütlesi olarak hesaplayan ve , Abell 2065, , , ve kümelerini saptayan ilk kişilerdi. , süperküme merkezinden 33 mega parsek (110 milyon ışık yılı) uzaklıkta yer alır ve bazı yazarlar tarafından grubun bir parçası olarak kabul edilir.
Yakınında görünen aslında daha uzakta ve sadece görsel olarak süperkümeyle bağlantılıdır.
Kümeler
Kuzeytacı Süperkümesi'nde yer alan kümeler; , , , , , Abell 2065, , , , , ve 'dür. Bunlardan Abell 2056, 2061, 2065, 2067 ve 2089 kümeleri kütle çekimsel olarak birbirine bağlı ve büyük bir küme oluşturmak için çökme sürecindedir. Burada oldukça verimli olan başka birçok küme olmasına rağmen, Abell 2065 bu kümelerin en meşhur olanıdır. Kümelerden ikisi, Abell 2122 ve Abell 2124 aslında aynı kümedir. Abell 2124 kümenin merkezi, Abell 2122 de onun bir uzantısıdır.
Ayrıca bakınız
- Abell Kataloğu
- (Evrenin büyük_ölçekli_yapısı)
- Abell kümeleri listesi
- (Uzak_süperkümeler)
Kaynakça
- ^ a b c "NED results for object Corona Borealis Supercluster*". NASA/IPAC EXTRAGALACTIC DATABASE. 11 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Nisan 2022.
- ^ a b c d Postman, M.; Geller, M. J.; Huchra, J. P. (1988). "The dynamics of the Corona Borealis supercluster". Astronomical Journal. Cilt 95. ss. 267-83. Bibcode:1988AJ.....95..267P. doi:10.1086/114635.
- ^ a b Pearson, David W.; Batiste, Merida; Batuski, David J. (2014). "The Largest Gravitationally Bound Structures: The Corona Borealis Supercluster - Mass and Bound Extent". Mon. Not. R. Astron. Soc. 441 (2). ss. 1601-1614. arXiv:1404.1308 $2. Bibcode:2014MNRAS.441.1601P. doi:10.1093/mnras/stu693.
- ^ a b Marini, F.; Bardelli, S.; Zucca, E.; De Grandi, S.; Cappi, A.; Ettori, S.; Moscardini, L.; Tormen, G.; Diaferio, A. (2004). "BeppoSAX temperature maps of galaxy clusters in the Corona Borealis supercluster: A2061, A2067 and A2124". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 353 (4). ss. 1219-30. arXiv:astro-ph/0406538 $2. Bibcode:2004MNRAS.353.1219M. doi:10.1111/j.1365-2966.2004.08148.x.
- ^ . 26 Nisan 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2009.
- ^ Shane, C. Donald; Wirtanen, Carl A. (1954). "The distribution of extragalactic nebulae". Astronomical Journal. Cilt 59. ss. 285-303. Bibcode:1954AJ.....59..285S. doi:10.1086/107014.
- ^ Abell, George O. (1958). (PDF). The Astrophysical Journal Supplement Series. Cilt 3. ss. 211-88. Bibcode:1958ApJS....3..211A. doi:10.1086/190036. 21 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2018.
Dış bağlantılar
- Corona Borealis Supercluster 29 Ocak 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde . Atlas of the Universe.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Kuzeytaci Superkumesi Kuzeytaci takimyildizinda bulunan bir superkume ve Kuzey Goksel Yarimkure de turunun en belirgin ornegidir 0 07 lik bir kirmiziya kaymasi vardir bu da Dunya dan yaklasik olarak 865 94 MIy 265 5 Mpc bir mesafeyi gosterir 100 mega parsek 330 milyon isik yili genisliginde ve 40 mega parsek 130 milyon isik yili derinliginde oldugu tahmin edilmektedir Diger superkumelerle karsilastirildiginda yogun ve kompakt olan kutlesinin 0 6 ile 12 1016gunes kutlesi M arasinda oldugu hesaplanmistir Abell 2065 superkume icindeki en buyuk kutleli gokada kumesidir ve buyuk ihtimalle bu bolgedeki hakim kumedir ancak orada yine zengin olan 9 10 tane daha baska kume bulunmaktadir Kuzeytaci SuperkumesiKuzeytaci Superkumesi ndeki en parlak galaksileri gosteren haritaGozlem verisi Donem J2000 TakimyildizKuzeytaciSag aciklik a 15sa 25d 16 2sDik aciklik d 29 31 30 Zenginlik sinifi8OzelliklerKirmiziya kayma z 0 07Uzaklik865 94 MIy 265 5 Mpc Baglanma kutlesi U 0 6 12 1016 M Katalog belirtmeleriCorona Borealis Supercluster SCL 158 Basliktaki harita gokyuzunun bu bolgesinde yer alan 17 kadirden daha parlak tum galaksileri gosterir Kuzeytaci Superkumesi nin baslica galaksi kumelerinin konumlari haritanin merkezinde belirtilmistir Haritanin sol tarafinda yari uzakliktaki Herkul Superkumesi nin parcalari yer alir Gozlem tarihiGok bilimciler C Donald Shane ve Carl A Wirtanen gokyuzundeki ekstragalaktik yapilarin buyuk olcekli gozlemleri sirasinda bu bolgedeki bir gokada yogunlugunu ilk fark eden kisilerdi George Abell 1958 de Abell Katalogu nun ilk yayininda kumelerin kumeleri olarak tanimlanan ikinci dereceden kumelerin varligini ilk fark eden kisiydi Postman ve meslektaslari 1988 de superkumeyi ayrintili olarak inceleyen kutlesini 8 2 1015gunes kutlesi olarak hesaplayan ve Abell 2065 ve kumelerini saptayan ilk kisilerdi superkume merkezinden 33 mega parsek 110 milyon isik yili uzaklikta yer alir ve bazi yazarlar tarafindan grubun bir parcasi olarak kabul edilir Yakininda gorunen aslinda daha uzakta ve sadece gorsel olarak superkumeyle baglantilidir KumelerKuzeytaci Superkumesi nde yer alan kumeler Abell 2065 ve dur Bunlardan Abell 2056 2061 2065 2067 ve 2089 kumeleri kutle cekimsel olarak birbirine bagli ve buyuk bir kume olusturmak icin cokme surecindedir Burada oldukca verimli olan baska bircok kume olmasina ragmen Abell 2065 bu kumelerin en meshur olanidir Kumelerden ikisi Abell 2122 ve Abell 2124 aslinda ayni kumedir Abell 2124 kumenin merkezi Abell 2122 de onun bir uzantisidir Ayrica bakinizAbell Katalogu Evrenin buyuk olcekli yapisi Abell kumeleri listesi Uzak superkumelerKaynakca a b c NED results for object Corona Borealis Supercluster NASA IPAC EXTRAGALACTIC DATABASE 11 Mayis 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 25 Nisan 2022 a b c d Postman M Geller M J Huchra J P 1988 The dynamics of the Corona Borealis supercluster Astronomical Journal Cilt 95 ss 267 83 Bibcode 1988AJ 95 267P doi 10 1086 114635 a b Pearson David W Batiste Merida Batuski David J 2014 The Largest Gravitationally Bound Structures The Corona Borealis Supercluster Mass and Bound Extent Mon Not R Astron Soc 441 2 ss 1601 1614 arXiv 1404 1308 2 Bibcode 2014MNRAS 441 1601P doi 10 1093 mnras stu693 a b Marini F Bardelli S Zucca E De Grandi S Cappi A Ettori S Moscardini L Tormen G Diaferio A 2004 BeppoSAX temperature maps of galaxy clusters in the Corona Borealis supercluster A2061 A2067 and A2124 Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 353 4 ss 1219 30 arXiv astro ph 0406538 2 Bibcode 2004MNRAS 353 1219M doi 10 1111 j 1365 2966 2004 08148 x 26 Nisan 2006 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 14 Mart 2009 Shane C Donald Wirtanen Carl A 1954 The distribution of extragalactic nebulae Astronomical Journal Cilt 59 ss 285 303 Bibcode 1954AJ 59 285S doi 10 1086 107014 Abell George O 1958 PDF The Astrophysical Journal Supplement Series Cilt 3 ss 211 88 Bibcode 1958ApJS 3 211A doi 10 1086 190036 21 Temmuz 2018 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 4 Kasim 2018 Dis baglantilarCorona Borealis Supercluster 29 Ocak 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde Atlas of the Universe