Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Bağlama veya ligasyon, rekombinant DNA teknolojisinde klonlanacak geni taşıyan DNA parçaları ile vektörün bir enzim aracığılıyla birbirlerine bağlanması işlemine denir. Bu işlem için ligaz cinsi enzimler görev yapar. Örneğin, DNA Ligaz enzimi 1970'li yıllarda I. Robert Lehman ve ekibi tarafından saflaştırılmış ve karakterize edilmiştir.
DNA ligazları, tüm organizmalarda DNA’nın onarımı ve kopyalanması için önemlidir. Lehman ve ekibi tarafından yapılan çalışmalarda, DNA ligazlarının hücre içindeki birçok temel reaksiyonda kullanıldığı sonucuna varılmıştır. DNA ligazları; Okazaki fragmanlarının birleştirilmesinde, DNA'nın nükleotid ve baz eksizyon onarımı sırasında, DNA zincirlerinin ve DNA segmentlerinin birleştirilmesinde rol almaktır. Tüm organizmalarda bulunmalarına rağmen, DNA ligazları çok çeşitli amino asit dizileri, moleküler boyutlar ve özellikler gösterir. DNA ligazları, ligaz-adenilat oluşumu için gerekli substrata göre ATP'ye bağımlı ligazlar ve NAD+'ya bağımlı ligazlar olarak iki gruba ayrılmaktadır. Bilinen tüm ökaryotik hücresel DNA ligazları ATP'ye bağımlı olup, NAD+ gerekli DNA ligazları yalnızca prokaryotik organizmalarda bulunmuştur.
DNA Ligaz türleri
E.coli DNA ligazları
E. coli DNA ligazı, 671 amino asitten oluşan ve ligA tarafından kodlanan temel bir enzimdir. Çoğu prokaryotta olduğu gibi E. coli'deki DNA ligaz da, fosfodiester bağı oluşturmak için Nikotinamid Adenin Dinükleotit’in (NAD) parçalanmasından elde edilen enerjiyi kullanır. E. coli DNA ligazı, yapışkan uçlu DNA'daki iki bitişik DNA ipliğinin 5'-fosfat ve 3'-hidroksil arasında bir fosfodiester bağının oluşumunu katalize eder. Küt uçlu yüzeylerde çok fazla aktif değildir. E. coli DNA Ligaz, NAD'yi bir kofaktör olarak kullanır. E. coli DNA Ligazı, çeşitli sıcaklıklarda (4 °C – 37 °C) aktiftir ve böylece ısıyla aktivasyonu bloklanabilir.
Bakteriofaj T4 DNA ligazları
Bakteriyofaj T4 DNA ligaz, moleküler biyoloji alanında rekombinant DNA moleküllerinin yapım sürecinde en yaygın olarak kullanılan ligaz türüdür. Genellikle bitişik nükleotitlerin 5'-fosfat ve 3'-hidroksil grupları arasında iki DNA sarmalının tamamlayıcı kohezif veya küt uçlara sahip DNA fragmanlarını birleştirebilir ve bir kofaktör olarak ATP’ye ihtiyaç duyar; NAD’a bağımlı değildir. In vivo, T4 DNA Ligaz, çift sarmallı DNA moleküllerindeki tek sarmallı çentiklerin sızdırmazlığını katalize eder. Enzim ayrıca, RNA'nın bir dubleks molekülde bir DNA veya RNA zincirine bağlanmasını da katalize eder ancak tek sarmallı nükleik asitleri bağlayamaz. T4 DNA ligaz inkübasyonu için en uygun sıcaklık ise 16 °C'dir.
Termostabil DNA ligazları
Termostabil DNA Ligaz, çift sarmal DNA yapılarında bitişik 3'-hidroksil ve 5'-fosfat uçlarının NAD'ye bağlı ligasyonunu katalize eder. Termofilik bir bakteriden türetilen Ampligase DNA Ligaz, geleneksel DNA ligazlarından çok daha yüksek sıcaklıklarda stabil ve aktiftir.
Memeli DNA Ligazları
Memeli DNA ligazları, mRNA kapatma enzimlerini ve RNA ligazlarını da içeren nükleotidil transferaz ailesinin üyeleridir. İnsan hücrelerinde DNA ligazları LIG1, LIG3 ve LIG4 olmak üzere üç gen tarafından kodlanır. Bu ligazlar; DNA ligaz I, DNA ligaz III ve DNA ligaz IV şeklinde adlandırılmıştır. Memeli DNA ligazları ATP'yi kofaktör olarak kullanırlar. DNA ligaz-adenilat ara ürününün oluşumu sırasında açık bir oluşumda düzenlenirken, tek sarmal çentiklerde meydana gelebilecek bitişik 3' hidroksil ve 5' fosfat uçlarıyla birleştiklerinde bir C-kelepçe yapısını benimserler.
- DNA ligazı I yalnızca çekirdekte işlev görür. Ligaz I, klasik bir nükleer lokalizasyon sinyaline sahiptir. Memeli DNA ligaz I, E. coli ve T4 DNA ligazları gibi belirgin asimetrik bir yapıya sahiptir.
- DNA ligaz III hem çekirdekte hem de mitokondride işlev görür. DNA ligaz III, DNA'daki tek sarmal kırılmalarını verimli bir şekilde onarır, ancak küt uçlu birleştirme veya aşırı sarmal DNA'nın AMP'ye bağlı gevşemesini gerçekleştiremez.
- DNA ligaz IV de tıpkı DNA ligaz I gibi yalnızca çekirdekte işlev görür. DNA ligaz IV, DNA çift sarmallı kırılmaları onarmak için gerekli olan, homolog olmayan uç birleştirme mekanizmasının bir parçasıdır.
- DNA ligaz II, DNA ligaz III'ün proteolitik bozunmasıyla ortaya çıkan bir saflaştırma ürünüdür. DNA ligaz II, hücre çekirdeği ile sıkı bir şekilde ilişkilidir ve sadece tuz içeren tamponlar tarafından çözünür forma getirilir. DNA ligaz II genellikle memeli hücrelerinde ve dokularında DNA ligaz I’e kıyasla daha düşük bir aktivitasyon gösterir.
Uçların bağlanma yöntemleri
Bazen, vektörün yabancı DNA'ya bağlanması yerine kendi uçlarının birleşip halka şeklini kazanır. Bu sebeple, bağlama için uygun uçların bulunması ya da oluşturulması gerekir. Bu işlem değişik yollarla gerçekleştirilebilir:
Yapışkan Uçların Bağlanması
DNA parçalarının aynı cins enzimle kesilmiş olanları ve vektör bir araya getirildiğinde, kökenleri farklı olsa bile birbirlerini tamamlayıcı özellikteki yapışkan uçlara sahip olduklarından uçlar arasındaki baz eşleşmeleri ile moleküller bağlanır. Ardından, ligaz enzimi nükleotidler arasında fosfodiester bağları oluşturarak açık uçları kapatır. Bu, rDNA elde etmek için kullanılan basit ve etkili bir yöntemdir.
Bağlayıcı ya da Aracı Moleküller Kullanarak Bağlanma
Küt uçların bağlanmasında kullanılan bu yöntemde, aracı olarak yapay bağlayıcı moleküller kullanılmaktadır. Bu sentetik aracı moleküller 6-10 baz çiftinden oluşur ve bunlar oligonükleotidler. Oligonükleotidler, 5' uçları polinükleotid kinaz ile fosforlanma sonrası T4 DNA ligaz yardımıyla küt uçlara bağlanır ve bir restriksiyon enzimi yardımıyla yapışkan uçlar oluşturulur. Bu şekilde oluşturulmuş diğer bir taşıyıcıya bağlanma ve aralıkların ligaz ile kapanmasıyla bağlanma işlemi tamamlanır.
Homopolimerik Tek Zincirli Kuyruklar Kullanarak Bağlanma
Bu yöntemle de, bağlayıcı ya da aracı moleküller kullanarak bağlanmada olduğu gibi küt uçların bağlanması için kullanılır. Küt uçların 3' uçlarına terminal transferaz enzimi aracılığıyla homopolimerik tek zincirli kuyruklar eklenir. Bu yöntem, çoğunlukla ökaryotik genlerin replikasyonunda kullanılır.
Ligasyon (Bağlama) Reaksiyonu
DNA ligasyonu, birçok moleküler biyoloji ve rekombinant DNA uygulamaları için kritik bir adımdır. DNA Ligasyonu, iki DNA molekülünün DNA ligaz yoluyla birleştirilmesidir. DNA ligaz, ATP'ye bağlı bir reaksiyonda bir nükleotidin 3' hidroksil grubu ile diğerinin 5' fosfat grubu arasında iki kovalent fosfodiester bağının oluşumunu katalize eder.
3' hidroksil ve 5' fosfatı arasında bir fosfodiester bağının oluşumu üç aşamada olur
- İlk olarak ligaz, serbest ATP ile reaksiyona girerek kendi kendine adenillenir.
- Daha sonra adenil grubu, "verici" sarmalın 5'-fosforile edilmiş ucuna aktarılır.
- Son olarak, fosfodiester bağının oluşumu, adenillenmiş verici ucunun bitişik 3' hidroksil akseptörü ile reaksiyonundan ve AMP'nin salınmasından sonra ilerler.
Ligasyon reaksiyonunun kendisini kurmadan önce, ligasyon reaksiyonu için kullanılacak kesici uç ve vektör miktarını belirlemek önemlidir.
- "Yapışkan uçlar" olarak adlandırılan çıkıntılar, vektörün ve ekin birbirine bağlanmasına izin verir. Yapışkan uçta, molekülün her ipliği farklı pozisyonda kesilmiştir. Yapışkan uçlar uyumlu olduğu zaman iki DNA parçası birbirine bağlanabilir ve sonunda ligasyon reaksiyonu ile kaynaşır. Birbirleri ile H bağı yaparak enzim için uygun kararlı yapıyı oluşturmaları sebebiyle yapışkan uçların ligasyon verimi oldukça yüksektir.
- Küt uçta; molekülün her iki ipliği de aynı noktadan kesilmiş olup, uçları düz ve nükleotidlerin her biri eşlenmiştir. Küt uçların ise ligasyonu daha zorlayıcıdır. Çünkü DNA ligazın doğru molekülü yakalaması zor olur. Küt uçla ligasyon, yüksek DNA yoğunluğunda gerçekleştirilirse, doğru birleşme şansı arttırılır. İki küt ucun bir araya getirildiği laboratuvar deneyleri çok verimli değildir. Çünkü ligaz, yapıştırılacak olan molekülü tutamamaktadır. Bu nedenle küt uç ligasyonu, yüksek DNA yoğunluğunda gerçekleştirilmelidir.
Ligasyonu Etkileyen Faktörler
Sıcaklık
Bir ligasyon reaksiyonunun sıcaklığını ayarlarken iki nokta dikkate alınmalıdır. Bunlardan biri DNA ligaz enziminin optimum aktivite sıcaklığı olan 37 °C, diğeri ise DNA'nın erime sıcaklığı olan Tm’dir. Tm ligasyona son verir. DNA'nın baz bileşimi ve uzunluğu, erime sıcaklığını belirler. Baz bileşimi, hidrojen bağları nedeniyle Tm'yi arttırır. G-C baz çifti üç hidrojen bağı, A-T baz çiftleri ise iki hidrojen bağı içerir. Yapılan bağ sayısı arttıkça erime noktası yükselir. Bir ligasyon reaksiyonunun etkinliği, DNA sarmalının uçlarının kararlı bir şekilde birleşmesi için gerekir. Genel olarak ligasyon deneylerinde Tm, 37 °C'den çok daha düşüktür. Bununla birlikte, farklı restriksiyon enzimleri farklı uçlar üretir ve bu enzimler tarafından üretilen uçların baz bileşimi de farklı olabilir. Erime sıcaklığı ve dolayısıyla optimum sıcaklık, kullanılan restriksiyon enzimlerine bağlı olarak büyük ölçüde değişebilir ve ligasyon için optimum sıcaklık değişebilir.
DNA Konsantrasyonu
Ligasyon karışımındaki genel DNA konsantrasyonu, reaksiyonun verimliliği üzerinde önemli bir etkiye sahiptir. Eğer bir ligasyon reaksiyonunda DNA konsantrasyonu yüksekse, bir DNA molekülünün bir ucunun başka bir DNA'nın ucuyla denk gelme ve böylece moleküller arası bir ligasyon oluşturma ihtimali daha yüksek olacaktır. Yani, konsantrasyon çok düşükse, ekleme fragmanı ile bir vektör fragmanı arasındaki ilk temasa daha az rastlanacaktır ve çok az bozulmamış plazmit ile sonuçlanacaktır. Konsantrasyon çok yüksekse, parçalar daha sık çarpışır ve birçok parçadan oluşan uzun moleküller oluşur. Genel bir kural olarak, toplam DNA konsantrasyonu 10 μg/ml'den az olmalıdır.
Ligaz Konsantrasyonu
Ligaz konsantrasyonu, ligasyon hızı ile doğru orantılıdır. Küt uçlu ligasyonun etkinliği her zaman yapışkan uç ligasyonundan çok daha az verimli olduğundan küt uçlu ligasyonlar için daha yüksek bir ligaz konsantrasyonu kullanılmalıdır. Yüksek DNA ligaz konsantrasyonu, daha hızlı bir ligasyon için PEG ile birlikte kullanılabilir.
Tampon Bileşimi
Tamponun iyonik gücü ligasyonu etkileyebilir. Mevcut katyonlar da ligasyon reaksiyonunu etkileyebilir. Örneğin Na+ miktarının fazla olması DNA'nın daha katı hale gelmesine neden olur. Bu, moleküller arası ligasyon olasılığını artırır. Yüksek tek değerlikli katyon konsantrasyonu (>200 mM) ligasyonu neredeyse tamamen engeller. Ligasyon için kullanılan standart tampon, iyonik etkileri en aza indirecek şekilde tasarlanacaktır.
Diğer Ligasyon Metotları
Ticari amaç güden DNA klonlama kitleri, var olan DNA ligazlarının kullanımını gerektirmeyen diğer ligasyon yöntemlerini kullanır. Bu yöntemler, klonlamanın çok daha hızlı yapılmasına izin vermekle birlikte, klonlanmış DNA ekinin farklı vektörlere daha basit bir şekilde aktarılmasına olanak sağlar.
Topoizomeraz Aracılı Ligasyon
TOPO klonlama, hem restriksiyon enzimi hem de ligaz olarak işlev gören DNA topoizomeraz I enzimi içerir. Biyolojik rolü, replikasyon sırasında DNA'yı hem parçalamak, hem de yeniden birleştirmektir. Vaccinia virüsü topoizomeraz I spesifik olarak 5'-(C/T)CCTT-3' pentamerik dizisini tanır ve 3' timidinine bağlı fosfat grubu ile kovalent bir bağ oluşturur. Bir DNA zincirini ayırarak DNA'nın gevşemesini sağlar. Enzim daha sonra bölünmüş sarmalın uçlarını taşır ve kendisini DNA'dan serbest bırakır. Topoizomerazın yeniden bağlanma aktivitesinden yararlanmak için TOPO vektörleri, her 3' fosfata kovalent olarak bağlı topoizomeraz I ile lineerleştirilmiş olarak sağlanır. Bu, vektörlerin DNA dizilerini uyumlu uçlarla kolayca bağlamasını sağlar. Ligasyon oda sıcaklığında sadece 5 dakikada tamamlanır.
Homolog Rekombinasyon
Faj lambdanın iyi karakterize edilmiş sahaya özel rekombinasyon sistemine dayanan Gateway® teknolojisi, yönlendirmeyi ve okuma çerçevesini korurken DNA segmentlerinin yüksek verimli bir şekilde farklı ifade platformları arasında klonlanmasına, ilgilenilen parçanın veya parçaların birleştirilmesine ve aktarılmasına izin verir. Invitrogen Gateway rekombinasyon klonlaması; restriksiyon enzimleri, ligaz, alt klonlama adımları veya sayısız koloninin taranması olmaksızın bir saatlik tersinir rekombinasyon reaksiyonunu kullanır ve böylece zamandan, paradan ve emekten tasarruf etmeyi sağlar.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ^ "Insights into DNA Joining: I. Robert Lehman's Work on DNA Ligase". 5 Aralık 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Aralık 2022.
- ^ Shuman, Stewart (26 Haziran 2009). "DNA Ligases: Progress and Prospects *". Journal of Biological Chemistry (İngilizce). 284 (26): 17365-17369. doi:10.1074/jbc.R900017200. ISSN 0021-9258. (PMID) 19329793.
- ^ Kresge, Nicole; Simoni, Robert D.; Hill, Robert L. (12 Ocak 2007). "Insights into DNA Joining: I. Robert Lehman's Work on DNA Ligase". Journal of Biological Chemistry (İngilizce). 282 (2): e1-e3. doi:10.1016/S0021-9258(20)73504-0. ISSN 0021-9258. 23 Ocak 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 23 Ocak 2023.
- ^ Joanna A Ruszkiewicz, Alexander Bürkle, Aswin Mangerich (2022). "Fueling genome maintenance: On the versatile roles of NAD+ in preserving DNA integrity". doi: 10.1016/j.jbc.2022.102037. 23 Ocak 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 23 Ocak 2023.
- ^ Bruand, Claude; Ehrlich, S. Dusko (2000). "UvrD-dependent replication of rolling-circle plasmids in Escherichia coli". Molecular Microbiology (İngilizce). 35 (1): 204-210. doi:10.1046/j.1365-2958.2000.01700.x. ISSN 0950-382X.
- ^ "E. coli DNA Ligase | NEB". www.neb.com. 25 Ocak 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Ocak 2023.
- ^ Black, Lindsay W.; Rao, Venigalla B. (2012). "Structure, assembly, and DNA packaging of the bacteriophage T4 head". Advances in Virus Research. 82: 119-153. doi:10.1016/B978-0-12-394621-8.00018-2. ISSN 1557-8399. (PMC) 4365992 $2. (PMID) 22420853. 1 Kasım 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Ocak 2023.
- ^ Kuhn, Andreas; Thomas, Julie A. (28 Mart 2022). "The Beauty of Bacteriophage T4 Research: Lindsay W. Black and the T4 Head Assembly". Viruses. 14 (4): 700. doi:10.3390/v14040700. ISSN 1999-4915. (PMC) 9026906 $2. (PMID) 35458430. 25 Ocak 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Ocak 2023.
- ^ Benkovic, Stephen J.; Spiering, Michelle M. (10 Kasım 2017). "Understanding DNA replication by the bacteriophage T4 replisome". The Journal of Biological Chemistry. 292 (45): 18434-18442. doi:10.1074/jbc.R117.811208. ISSN 1083-351X. (PMC) 5682956 $2. (PMID) 28972188. 25 Ocak 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Ocak 2023.
- ^ Baldy, Marian W. (1 Ocak 1968). "Repair and Recombination in Phage T4 II. Genes Affecting UV Sensitivity". Cold Spring Harbor Symposia on Quantitative Biology (İngilizce). 33: 333-338. doi:10.1101/SQB.1968.033.01.038. ISSN 0091-7451. (PMID) 4891973. 25 Ocak 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Ocak 2023.
- ^ "Thermostable DNA Ligase-Mediated PCR Production of Circular Plasmid (PPCP) and Its Application in Directed Evolution via In situ Error-Prone PCR". academic.oup.com. 25 Ocak 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Ocak 2023.
- ^ Lindahl, Tomas; Barnes, Deborah E. (1992). "MAMMALIAN DNA LIGASES". Annual Review of Biochemistry. 61 (1): 251-281. doi:10.1146/annurev.bi.61.070192.001343. ISSN 0066-4154.
- ^ Tomkinson, Alan E.; Sallmyr, Annahita (1 Aralık 2013). "Structure and function of the DNA ligases encoded by the mammalian LIG3 gene". Gene (İngilizce). 531 (2): 150-157. doi:10.1016/j.gene.2013.08.061. ISSN 0378-1119. 24 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Ocak 2023.
- ^ a b Tomkinson, Alan E.; Naila, Tasmin; Khattri Bhandari, Seema (13 Şubat 2020). "Altered DNA ligase activity in human disease". Mutagenesis. 35 (1): 51-60. doi:10.1093/mutage/gez026. ISSN 1464-3804. (PMC) 7317150 $2. (PMID) 31630206. 25 Ocak 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Ocak 2023.
- ^ Howes, Timothy R. L.; Tomkinson, Alan E. (2012). "DNA ligase I, the replicative DNA ligase". Sub-Cellular Biochemistry. 62: 327-341. doi:10.1007/978-94-007-4572-8_17. ISSN 0306-0225. (PMC) 3881551 $2. (PMID) 22918593. 25 Ocak 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Ocak 2023.
- ^ Martin, Ina V.; MacNeill, Stuart A. (2002). "ATP-dependent DNA ligases". Genome Biology. 3 (4): REVIEWS3005. doi:10.1186/gb-2002-3-4-reviews3005. ISSN 1474-760X. (PMID) 11983065. 25 Ocak 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Ocak 2023.
- ^ Arakawa, Hiroshi; Iliakis, George (23 Haziran 2015). "Alternative Okazaki Fragment Ligation Pathway by DNA Ligase III". Genes. 6 (2): 385-398. doi:10.3390/genes6020385. ISSN 2073-4425. (PMC) 4488670 $2. (PMID) 26110316. 25 Ocak 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Ocak 2023.
- ^ Tomkinson, Alan E.; Sallmyr, Annahita (1 Aralık 2013). "Structure and function of the DNA ligases encoded by the mammalian LIG3 gene". Gene. 531 (2): 150-157. doi:10.1016/j.gene.2013.08.061. ISSN 1879-0038. (PMC) 3881560 $2. (PMID) 24013086. 25 Ocak 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Ocak 2023.
- ^ Altmann, Thomas; Gennery, Andrew R. (7 Ekim 2016). "DNA ligase IV syndrome; a review". Orphanet Journal of Rare Diseases. 11 (1): 137. doi:10.1186/s13023-016-0520-1. ISSN 1750-1172. (PMC) 5055698 $2. (PMID) 27717373. 25 Ocak 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Ocak 2023.
- ^ a b c Bae, Chilman; Butler, Peter J. (2006). "Automated single-cell electroporation". BioTechniques. 41 (4): 399-402. doi:10.2144/000112261. ISSN 0736-6205.
- ^ a b c "[PDF] MOLEKÜLER BİYOLOJİDE KULLANILAN YÖNTEMLER I - Free Download PDF". silo.tips (İngilizce). 26 Ocak 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Ocak 2023.
- ^ "Cloning Ligation | NEB". www.neb.com. 26 Ocak 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Ocak 2023.
- ^ "What Is DNA Ligation?". 26 Ocak 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Ocak 2023.
- ^ Biolabs, New England. "Cloning Ligation | NEB". international.neb.com (İngilizce). 26 Ocak 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Ocak 2023.
- ^ "Addgene: Protocol - How to Ligate Plasmid DNA". www.addgene.org. 26 Ocak 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Ocak 2023.
- ^ Berg, Jeremy M. (2007). Biochemistry. 6th ed. John L. Tymoczko, Lubert Stryer, Lubert Stryer. New York: W.H. Freeman. ISBN . OCLC 61500079. 17 Nisan 2009 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Ocak 2023.
- ^ Old, R. W. (1994). Principles of gene manipulation : an introduction to genetic engineering. 5th ed. S. B. Primrose. Oxford: Blackwell Scientific. ISBN . OCLC 29843632.
- ^ "Ligation". MyBioSource Learning Center (İngilizce). 26 Ocak 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Ocak 2023.
- ^ Sambrook, Joseph (2001). Molecular cloning : a laboratory manual. 3rd ed. David W. Russell. Cold Spring Harbor, N.Y.: Cold Spring Harbor Laboratory Press. ISBN . OCLC 45015638. 23 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Ocak 2023.
- ^ IslandPubDev518 (16 Mayıs 2022). "DNA Ligation: 6 easy tips to improve your reactions". bitesizebio.com (İngilizce). 26 Ocak 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Ocak 2023.
- ^ Dykhuizen, Daniel (1993). "Introduction to Molecular Cloning Techniques.Gerard Lucotte, Francois Baneyx". The Quarterly Review of Biology. 69 (2): 265-266. doi:10.1086/418566. ISSN 0033-5770.
- ^ "The Technology Behind TOPO Cloning - US". www.thermofisher.com (İngilizce). 4 Ocak 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Ocak 2023.
- ^ Katzen, Federico (2007). "Gateway®recombinational cloning: a biological operating system". Expert Opinion on Drug Discovery. 2 (4): 571-589. doi:10.1517/17460441.2.4.571. ISSN 1746-0441.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Baglama veya ligasyon rekombinant DNA teknolojisinde klonlanacak geni tasiyan DNA parcalari ile vektorun bir enzim aracigiliyla birbirlerine baglanmasi islemine denir Bu islem icin ligaz cinsi enzimler gorev yapar Ornegin DNA Ligaz enzimi 1970 li yillarda I Robert Lehman ve ekibi tarafindan saflastirilmis ve karakterize edilmistir baglanmasini gosteren bir cizim DNA ligazlari tum organizmalarda DNA nin onarimi ve kopyalanmasi icin onemlidir Lehman ve ekibi tarafindan yapilan calismalarda DNA ligazlarinin hucre icindeki bircok temel reaksiyonda kullanildigi sonucuna varilmistir DNA ligazlari Okazaki fragmanlarinin birlestirilmesinde DNA nin nukleotid ve baz eksizyon onarimi sirasinda DNA zincirlerinin ve DNA segmentlerinin birlestirilmesinde rol almaktir Tum organizmalarda bulunmalarina ragmen DNA ligazlari cok cesitli amino asit dizileri molekuler boyutlar ve ozellikler gosterir DNA ligazlari ligaz adenilat olusumu icin gerekli substrata gore ATP ye bagimli ligazlar ve NAD ya bagimli ligazlar olarak iki gruba ayrilmaktadir Bilinen tum okaryotik hucresel DNA ligazlari ATP ye bagimli olup NAD gerekli DNA ligazlari yalnizca prokaryotik organizmalarda bulunmustur DNA Ligaz turleriE coli DNA ligazlari E coli DNA ligazi 671 amino asitten olusan ve ligA tarafindan kodlanan temel bir enzimdir Cogu prokaryotta oldugu gibi E coli deki DNA ligaz da fosfodiester bagi olusturmak icin Nikotinamid Adenin Dinukleotit in NAD parcalanmasindan elde edilen enerjiyi kullanir E coli DNA ligazi yapiskan uclu DNA daki iki bitisik DNA ipliginin 5 fosfat ve 3 hidroksil arasinda bir fosfodiester baginin olusumunu katalize eder Kut uclu yuzeylerde cok fazla aktif degildir E coli DNA Ligaz NAD yi bir kofaktor olarak kullanir E coli DNA Ligazi cesitli sicakliklarda 4 C 37 C aktiftir ve boylece isiyla aktivasyonu bloklanabilir Bakteriofaj T4 DNA ligazlari Bakteriyofaj T4 DNA ligaz molekuler biyoloji alaninda rekombinant DNA molekullerinin yapim surecinde en yaygin olarak kullanilan ligaz turudur Genellikle bitisik nukleotitlerin 5 fosfat ve 3 hidroksil gruplari arasinda iki DNA sarmalinin tamamlayici kohezif veya kut uclara sahip DNA fragmanlarini birlestirebilir ve bir kofaktor olarak ATP ye ihtiyac duyar NAD a bagimli degildir In vivo T4 DNA Ligaz cift sarmalli DNA molekullerindeki tek sarmalli centiklerin sizdirmazligini katalize eder Enzim ayrica RNA nin bir dubleks molekulde bir DNA veya RNA zincirine baglanmasini da katalize eder ancak tek sarmalli nukleik asitleri baglayamaz T4 DNA ligaz inkubasyonu icin en uygun sicaklik ise 16 C dir Termostabil DNA ligazlari Termostabil DNA Ligaz cift sarmal DNA yapilarinda bitisik 3 hidroksil ve 5 fosfat uclarinin NAD ye bagli ligasyonunu katalize eder Termofilik bir bakteriden turetilen Ampligase DNA Ligaz geleneksel DNA ligazlarindan cok daha yuksek sicakliklarda stabil ve aktiftir Memeli DNA Ligazlari Memeli DNA ligazlari mRNA kapatma enzimlerini ve RNA ligazlarini da iceren nukleotidil transferaz ailesinin uyeleridir Insan hucrelerinde DNA ligazlari LIG1 LIG3 ve LIG4 olmak uzere uc gen tarafindan kodlanir Bu ligazlar DNA ligaz I DNA ligaz III ve DNA ligaz IV seklinde adlandirilmistir Memeli DNA ligazlari ATP yi kofaktor olarak kullanirlar DNA ligaz adenilat ara urununun olusumu sirasinda acik bir olusumda duzenlenirken tek sarmal centiklerde meydana gelebilecek bitisik 3 hidroksil ve 5 fosfat uclariyla birlestiklerinde bir C kelepce yapisini benimserler DNA ligazi I yalnizca cekirdekte islev gorur Ligaz I klasik bir nukleer lokalizasyon sinyaline sahiptir Memeli DNA ligaz I E coli ve T4 DNA ligazlari gibi belirgin asimetrik bir yapiya sahiptir DNA ligaz III hem cekirdekte hem de mitokondride islev gorur DNA ligaz III DNA daki tek sarmal kirilmalarini verimli bir sekilde onarir ancak kut uclu birlestirme veya asiri sarmal DNA nin AMP ye bagli gevsemesini gerceklestiremez DNA ligaz IV de tipki DNA ligaz I gibi yalnizca cekirdekte islev gorur DNA ligaz IV DNA cift sarmalli kirilmalari onarmak icin gerekli olan homolog olmayan uc birlestirme mekanizmasinin bir parcasidir DNA ligaz II DNA ligaz III un proteolitik bozunmasiyla ortaya cikan bir saflastirma urunudur DNA ligaz II hucre cekirdegi ile siki bir sekilde iliskilidir ve sadece tuz iceren tamponlar tarafindan cozunur forma getirilir DNA ligaz II genellikle memeli hucrelerinde ve dokularinda DNA ligaz I e kiyasla daha dusuk bir aktivitasyon gosterir Uclarin baglanma yontemleriBazen vektorun yabanci DNA ya baglanmasi yerine kendi uclarinin birlesip halka seklini kazanir Bu sebeple baglama icin uygun uclarin bulunmasi ya da olusturulmasi gerekir Bu islem degisik yollarla gerceklestirilebilir Yapiskan Uclarin Baglanmasi DNA parcalarinin ayni cins enzimle kesilmis olanlari ve vektor bir araya getirildiginde kokenleri farkli olsa bile birbirlerini tamamlayici ozellikteki yapiskan uclara sahip olduklarindan uclar arasindaki baz eslesmeleri ile molekuller baglanir Ardindan ligaz enzimi nukleotidler arasinda fosfodiester baglari olusturarak acik uclari kapatir Bu rDNA elde etmek icin kullanilan basit ve etkili bir yontemdir Baglayici ya da Araci Molekuller Kullanarak Baglanma Kut uclarin baglanmasinda kullanilan bu yontemde araci olarak yapay baglayici molekuller kullanilmaktadir Bu sentetik araci molekuller 6 10 baz ciftinden olusur ve bunlar oligonukleotidler Oligonukleotidler 5 uclari polinukleotid kinaz ile fosforlanma sonrasi T4 DNA ligaz yardimiyla kut uclara baglanir ve bir restriksiyon enzimi yardimiyla yapiskan uclar olusturulur Bu sekilde olusturulmus diger bir tasiyiciya baglanma ve araliklarin ligaz ile kapanmasiyla baglanma islemi tamamlanir Homopolimerik Tek Zincirli Kuyruklar Kullanarak Baglanma Bu yontemle de baglayici ya da araci molekuller kullanarak baglanmada oldugu gibi kut uclarin baglanmasi icin kullanilir Kut uclarin 3 uclarina terminal transferaz enzimi araciligiyla homopolimerik tek zincirli kuyruklar eklenir Bu yontem cogunlukla okaryotik genlerin replikasyonunda kullanilir Ligasyon Baglama ReaksiyonuDNA ligasyonu bircok molekuler biyoloji ve rekombinant DNA uygulamalari icin kritik bir adimdir DNA Ligasyonu iki DNA molekulunun DNA ligaz yoluyla birlestirilmesidir DNA ligaz ATP ye bagli bir reaksiyonda bir nukleotidin 3 hidroksil grubu ile digerinin 5 fosfat grubu arasinda iki kovalent fosfodiester baginin olusumunu katalize eder 3 hidroksil ve 5 fosfati arasinda bir fosfodiester baginin olusumu uc asamada olur Ilk olarak ligaz serbest ATP ile reaksiyona girerek kendi kendine adenillenir Daha sonra adenil grubu verici sarmalin 5 fosforile edilmis ucuna aktarilir Son olarak fosfodiester baginin olusumu adenillenmis verici ucunun bitisik 3 hidroksil akseptoru ile reaksiyonundan ve AMP nin salinmasindan sonra ilerler Ligasyon reaksiyonunun kendisini kurmadan once ligasyon reaksiyonu icin kullanilacak kesici uc ve vektor miktarini belirlemek onemlidir Yapiskan uclar olarak adlandirilan cikintilar vektorun ve ekin birbirine baglanmasina izin verir Yapiskan ucta molekulun her ipligi farkli pozisyonda kesilmistir Yapiskan uclar uyumlu oldugu zaman iki DNA parcasi birbirine baglanabilir ve sonunda ligasyon reaksiyonu ile kaynasir Birbirleri ile H bagi yaparak enzim icin uygun kararli yapiyi olusturmalari sebebiyle yapiskan uclarin ligasyon verimi oldukca yuksektir Kut ucta molekulun her iki ipligi de ayni noktadan kesilmis olup uclari duz ve nukleotidlerin her biri eslenmistir Kut uclarin ise ligasyonu daha zorlayicidir Cunku DNA ligazin dogru molekulu yakalamasi zor olur Kut ucla ligasyon yuksek DNA yogunlugunda gerceklestirilirse dogru birlesme sansi arttirilir Iki kut ucun bir araya getirildigi laboratuvar deneyleri cok verimli degildir Cunku ligaz yapistirilacak olan molekulu tutamamaktadir Bu nedenle kut uc ligasyonu yuksek DNA yogunlugunda gerceklestirilmelidir Ligasyonu Etkileyen FaktorlerSicaklik Bir ligasyon reaksiyonunun sicakligini ayarlarken iki nokta dikkate alinmalidir Bunlardan biri DNA ligaz enziminin optimum aktivite sicakligi olan 37 C digeri ise DNA nin erime sicakligi olan Tm dir Tm ligasyona son verir DNA nin baz bilesimi ve uzunlugu erime sicakligini belirler Baz bilesimi hidrojen baglari nedeniyle Tm yi arttirir G C baz cifti uc hidrojen bagi A T baz ciftleri ise iki hidrojen bagi icerir Yapilan bag sayisi arttikca erime noktasi yukselir Bir ligasyon reaksiyonunun etkinligi DNA sarmalinin uclarinin kararli bir sekilde birlesmesi icin gerekir Genel olarak ligasyon deneylerinde Tm 37 C den cok daha dusuktur Bununla birlikte farkli restriksiyon enzimleri farkli uclar uretir ve bu enzimler tarafindan uretilen uclarin baz bilesimi de farkli olabilir Erime sicakligi ve dolayisiyla optimum sicaklik kullanilan restriksiyon enzimlerine bagli olarak buyuk olcude degisebilir ve ligasyon icin optimum sicaklik degisebilir DNA Konsantrasyonu Ligasyon karisimindaki genel DNA konsantrasyonu reaksiyonun verimliligi uzerinde onemli bir etkiye sahiptir Eger bir ligasyon reaksiyonunda DNA konsantrasyonu yuksekse bir DNA molekulunun bir ucunun baska bir DNA nin ucuyla denk gelme ve boylece molekuller arasi bir ligasyon olusturma ihtimali daha yuksek olacaktir Yani konsantrasyon cok dusukse ekleme fragmani ile bir vektor fragmani arasindaki ilk temasa daha az rastlanacaktir ve cok az bozulmamis plazmit ile sonuclanacaktir Konsantrasyon cok yuksekse parcalar daha sik carpisir ve bircok parcadan olusan uzun molekuller olusur Genel bir kural olarak toplam DNA konsantrasyonu 10 mg ml den az olmalidir Ligaz Konsantrasyonu Ligaz konsantrasyonu ligasyon hizi ile dogru orantilidir Kut uclu ligasyonun etkinligi her zaman yapiskan uc ligasyonundan cok daha az verimli oldugundan kut uclu ligasyonlar icin daha yuksek bir ligaz konsantrasyonu kullanilmalidir Yuksek DNA ligaz konsantrasyonu daha hizli bir ligasyon icin PEG ile birlikte kullanilabilir Tampon Bilesimi Tamponun iyonik gucu ligasyonu etkileyebilir Mevcut katyonlar da ligasyon reaksiyonunu etkileyebilir Ornegin Na miktarinin fazla olmasi DNA nin daha kati hale gelmesine neden olur Bu molekuller arasi ligasyon olasiligini artirir Yuksek tek degerlikli katyon konsantrasyonu gt 200 mM ligasyonu neredeyse tamamen engeller Ligasyon icin kullanilan standart tampon iyonik etkileri en aza indirecek sekilde tasarlanacaktir Diger Ligasyon MetotlariTicari amac guden DNA klonlama kitleri var olan DNA ligazlarinin kullanimini gerektirmeyen diger ligasyon yontemlerini kullanir Bu yontemler klonlamanin cok daha hizli yapilmasina izin vermekle birlikte klonlanmis DNA ekinin farkli vektorlere daha basit bir sekilde aktarilmasina olanak saglar Topoizomeraz Aracili Ligasyon TOPO klonlama hem restriksiyon enzimi hem de ligaz olarak islev goren DNA topoizomeraz I enzimi icerir Biyolojik rolu replikasyon sirasinda DNA yi hem parcalamak hem de yeniden birlestirmektir Vaccinia virusu topoizomeraz I spesifik olarak 5 C T CCTT 3 pentamerik dizisini tanir ve 3 timidinine bagli fosfat grubu ile kovalent bir bag olusturur Bir DNA zincirini ayirarak DNA nin gevsemesini saglar Enzim daha sonra bolunmus sarmalin uclarini tasir ve kendisini DNA dan serbest birakir Topoizomerazin yeniden baglanma aktivitesinden yararlanmak icin TOPO vektorleri her 3 fosfata kovalent olarak bagli topoizomeraz I ile lineerlestirilmis olarak saglanir Bu vektorlerin DNA dizilerini uyumlu uclarla kolayca baglamasini saglar Ligasyon oda sicakliginda sadece 5 dakikada tamamlanir Homolog Rekombinasyon Faj lambdanin iyi karakterize edilmis sahaya ozel rekombinasyon sistemine dayanan Gateway teknolojisi yonlendirmeyi ve okuma cercevesini korurken DNA segmentlerinin yuksek verimli bir sekilde farkli ifade platformlari arasinda klonlanmasina ilgilenilen parcanin veya parcalarin birlestirilmesine ve aktarilmasina izin verir Invitrogen Gateway rekombinasyon klonlamasi restriksiyon enzimleri ligaz alt klonlama adimlari veya sayisiz koloninin taranmasi olmaksizin bir saatlik tersinir rekombinasyon reaksiyonunu kullanir ve boylece zamandan paradan ve emekten tasarruf etmeyi saglar Ayrica bakinizRekombinant DNA teknolojisi LigazKaynakca Insights into DNA Joining I Robert Lehman s Work on DNA Ligase 5 Aralik 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 5 Aralik 2022 Shuman Stewart 26 Haziran 2009 DNA Ligases Progress and Prospects Journal of Biological Chemistry Ingilizce 284 26 17365 17369 doi 10 1074 jbc R900017200 ISSN 0021 9258 PMID 19329793 Kresge Nicole Simoni Robert D Hill Robert L 12 Ocak 2007 Insights into DNA Joining I Robert Lehman s Work on DNA Ligase Journal of Biological Chemistry Ingilizce 282 2 e1 e3 doi 10 1016 S0021 9258 20 73504 0 ISSN 0021 9258 23 Ocak 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 23 Ocak 2023 Joanna A Ruszkiewicz Alexander Burkle Aswin Mangerich 2022 Fueling genome maintenance On the versatile roles of NAD in preserving DNA integrity doi 10 1016 j jbc 2022 102037 23 Ocak 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 23 Ocak 2023 Bruand Claude Ehrlich S Dusko 2000 UvrD dependent replication of rolling circle plasmids in Escherichia coli Molecular Microbiology Ingilizce 35 1 204 210 doi 10 1046 j 1365 2958 2000 01700 x ISSN 0950 382X E coli DNA Ligase NEB www neb com 25 Ocak 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 25 Ocak 2023 Black Lindsay W Rao Venigalla B 2012 Structure assembly and DNA packaging of the bacteriophage T4 head Advances in Virus Research 82 119 153 doi 10 1016 B978 0 12 394621 8 00018 2 ISSN 1557 8399 PMC 4365992 2 PMID 22420853 1 Kasim 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 25 Ocak 2023 Kuhn Andreas Thomas Julie A 28 Mart 2022 The Beauty of Bacteriophage T4 Research Lindsay W Black and the T4 Head Assembly Viruses 14 4 700 doi 10 3390 v14040700 ISSN 1999 4915 PMC 9026906 2 PMID 35458430 25 Ocak 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 25 Ocak 2023 Benkovic Stephen J Spiering Michelle M 10 Kasim 2017 Understanding DNA replication by the bacteriophage T4 replisome The Journal of Biological Chemistry 292 45 18434 18442 doi 10 1074 jbc R117 811208 ISSN 1083 351X PMC 5682956 2 PMID 28972188 25 Ocak 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 25 Ocak 2023 Baldy Marian W 1 Ocak 1968 Repair and Recombination in Phage T4 II Genes Affecting UV Sensitivity Cold Spring Harbor Symposia on Quantitative Biology Ingilizce 33 333 338 doi 10 1101 SQB 1968 033 01 038 ISSN 0091 7451 PMID 4891973 25 Ocak 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 25 Ocak 2023 Thermostable DNA Ligase Mediated PCR Production of Circular Plasmid PPCP and Its Application in Directed Evolution via In situ Error Prone PCR academic oup com 25 Ocak 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 25 Ocak 2023 Lindahl Tomas Barnes Deborah E 1992 MAMMALIAN DNA LIGASES Annual Review of Biochemistry 61 1 251 281 doi 10 1146 annurev bi 61 070192 001343 ISSN 0066 4154 Tomkinson Alan E Sallmyr Annahita 1 Aralik 2013 Structure and function of the DNA ligases encoded by the mammalian LIG3 gene Gene Ingilizce 531 2 150 157 doi 10 1016 j gene 2013 08 061 ISSN 0378 1119 24 Mayis 2019 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 25 Ocak 2023 a b Tomkinson Alan E Naila Tasmin Khattri Bhandari Seema 13 Subat 2020 Altered DNA ligase activity in human disease Mutagenesis 35 1 51 60 doi 10 1093 mutage gez026 ISSN 1464 3804 PMC 7317150 2 PMID 31630206 25 Ocak 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 25 Ocak 2023 Howes Timothy R L Tomkinson Alan E 2012 DNA ligase I the replicative DNA ligase Sub Cellular Biochemistry 62 327 341 doi 10 1007 978 94 007 4572 8 17 ISSN 0306 0225 PMC 3881551 2 PMID 22918593 25 Ocak 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 25 Ocak 2023 Martin Ina V MacNeill Stuart A 2002 ATP dependent DNA ligases Genome Biology 3 4 REVIEWS3005 doi 10 1186 gb 2002 3 4 reviews3005 ISSN 1474 760X PMID 11983065 25 Ocak 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 25 Ocak 2023 Arakawa Hiroshi Iliakis George 23 Haziran 2015 Alternative Okazaki Fragment Ligation Pathway by DNA Ligase III Genes 6 2 385 398 doi 10 3390 genes6020385 ISSN 2073 4425 PMC 4488670 2 PMID 26110316 25 Ocak 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 25 Ocak 2023 Tomkinson Alan E Sallmyr Annahita 1 Aralik 2013 Structure and function of the DNA ligases encoded by the mammalian LIG3 gene Gene 531 2 150 157 doi 10 1016 j gene 2013 08 061 ISSN 1879 0038 PMC 3881560 2 PMID 24013086 25 Ocak 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 25 Ocak 2023 Altmann Thomas Gennery Andrew R 7 Ekim 2016 DNA ligase IV syndrome a review Orphanet Journal of Rare Diseases 11 1 137 doi 10 1186 s13023 016 0520 1 ISSN 1750 1172 PMC 5055698 2 PMID 27717373 25 Ocak 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 25 Ocak 2023 a b c Bae Chilman Butler Peter J 2006 Automated single cell electroporation BioTechniques 41 4 399 402 doi 10 2144 000112261 ISSN 0736 6205 a b c PDF MOLEKULER BIYOLOJIDE KULLANILAN YONTEMLER I Free Download PDF silo tips Ingilizce 26 Ocak 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 26 Ocak 2023 Cloning Ligation NEB www neb com 26 Ocak 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 25 Ocak 2023 What Is DNA Ligation 26 Ocak 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 26 Ocak 2023 Biolabs New England Cloning Ligation NEB international neb com Ingilizce 26 Ocak 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 25 Ocak 2023 Addgene Protocol How to Ligate Plasmid DNA www addgene org 26 Ocak 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 25 Ocak 2023 Berg Jeremy M 2007 Biochemistry 6th ed John L Tymoczko Lubert Stryer Lubert Stryer New York W H Freeman ISBN 0 7167 8724 5 OCLC 61500079 17 Nisan 2009 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 26 Ocak 2023 Old R W 1994 Principles of gene manipulation an introduction to genetic engineering 5th ed S B Primrose Oxford Blackwell Scientific ISBN 0 632 03712 1 OCLC 29843632 Ligation MyBioSource Learning Center Ingilizce 26 Ocak 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 26 Ocak 2023 Sambrook Joseph 2001 Molecular cloning a laboratory manual 3rd ed David W Russell Cold Spring Harbor N Y Cold Spring Harbor Laboratory Press ISBN 0 87969 577 3 OCLC 45015638 23 Mayis 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 26 Ocak 2023 IslandPubDev518 16 Mayis 2022 DNA Ligation 6 easy tips to improve your reactions bitesizebio com Ingilizce 26 Ocak 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 26 Ocak 2023 Dykhuizen Daniel 1993 Introduction to Molecular Cloning Techniques Gerard Lucotte Francois Baneyx The Quarterly Review of Biology 69 2 265 266 doi 10 1086 418566 ISSN 0033 5770 The Technology Behind TOPO Cloning US www thermofisher com Ingilizce 4 Ocak 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 26 Ocak 2023 Katzen Federico 2007 Gateway recombinational cloning a biological operating system Expert Opinion on Drug Discovery 2 4 571 589 doi 10 1517 17460441 2 4 571 ISSN 1746 0441