Mikrobiyota

Mikrobiyota, "kommensal, simbiyotik ve patojenik mikroorganizmaların oluşturduğu ekolojik komünitelerdir" ve bitkilerden hayvanlara kadar incelenmiş tüm çok hücreli organizmaların iç ve dış yüzeylerinde bulunurlar. Mikrobiyota, bakteriler, arkeler, protistler, mantarlar ve virüsleri içerir. Mikrobiyotanın, konak canlının immünolojik, hormonal ve metabolik homeostazı açısından çok önemli olduğu bulunmuştur. terimi, ekolojik bir nişteki yaşayan mikroorganizmaların genomlarının toplamını ya da mikroorganizmaların kendilerini tanımlamak amacıyla kullanılmaktadır.

Bitki mikrobiyomları, çeşitli mikrobiyal komünitelerden oluşur ve konak bitkinin dış yüzeylerinde, iç dokularında ve ayrıca bitkiyi çevreleyen toprakta bulunurlar.

Mikrobiyom ve konak, evrim sürecinde epigenetik ve genetik özellikler bakımından birbirleriyle etkileşim içinde bir birim olarak ortaya çıkmış, bazen ikisi birden topluca olarak da adlandırılmıştır.

Giriş

İnsan derisinde en fazla bulunan bakteriler

Basit yaşam formlarından insanlara kadar, tüm bitki ve hayvanlar, mikroorganizmalarla yakın ilişki içinde yaşarlar. Birtakım gelişmeler mikrobiyomların anlaşılabilmesinin önünü açmıştır:

• ve disiplinlerin çalışmalarıyla, tek tek hücrelerin veya mikrobiyal komünitenin tamamının genomik ve gen ekspresyon analizlerinin gerçekleştirilebilmesi,
• Farklı disiplinlerdeki araştırmacıların erişemine açık veritabanları,
• Karmaşık veri setlerine uyarlanabilen matematiksel analiz yöntemleri

Biyologlar, mikropların, gelişmiş bir organizmanın fenotipinin önemli bir parçasını oluşturduğunu, nadir simbiyotik vakalara göre daha ileri seviyede kavramaya başladılar.

Mikrop-konak ilişkisinin türleri

Kommensalizm, Louvain Üniversitesi'nde Belçikalı profesör Pierre-Joseph van Beneden (1809-1894) tarafından geliştirilen bir kavramdır. Mikrobiyota kavramının merkezinde yer alır ve mikrobiyomun zararsız bir şekilde konakta kolonize olma durumunu anlatır. Konak konakçı ilişkisi, konak için faydalı görevler yerine getiriliyorsa mutualizm, konak için dezavantajlı olduğunda parazitlik, olarak adlandırılır. Farklı yazarlar, her iki tarafında fayda sağladığı durumu mutualizm, konağın etkilenmediği ama simbiyoza fayda sağladığı durumu kommensalizm olarak tanımlarlar. Besin alışverişi çift veya tek yönlü, içeriğe bağlı olabilir ve çeşitli şekillerde gerçekleşebilir. Her zaman mevcut olması beklenen ve normal şartlar altında hastalığa neden olmayan mikrobiyota, normal flora veya normal mikrobiyota olarak kabul edilir. Normal flora sadece zararsız olmakla kalmaz, aynı zamanda konak için koruyucu da olabilir.

Oluşum ve değişim

Memelilerden, deniz süngerlerine kadar hayvanlarda mikrobiyotanın ilk oluşumu doğumda gerçekleşir. Bitkilerde kolonileşme süreci, toprak altında kök bölgesinde filizlenen tohumun etrafındaki spermosphere bölgesinden veya yer üstü kısımları [1] 9 Mart 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ve çiçek bölgesi anthosphere'den başlayabilir. Rizosfer mikrobiyotasının stabilitesi, bitki türüne, fakat daha çok toprak bileşimine, yani canlı ve cansız çevreye bağlıdır.

Kronik C. difficile enfeksiyonu gibi enfeksiyonları tedavi etmek için, fekal mikrobiyota nakli yoluyla klinik olarak yeni mikrobiyota oluşturulması mümkündür.

Akciğerde iltihaplanmaya neden olan patojenik mikrobiyota

İnsan mikrobiyotası

İnsan mikrobiyotası bakteriler, mantarler, arkeler ve virüslerden oluşur. İnsan vücudunda yaşayan mikrobiyotaya dahil edilmezler. , mikrobiyotaya dahil olan mikroorganizmaların genomlarını ifade eder.

İnsan vücudu birçok mikroorganizma tarafından kolonize edilir; geleneksel tahmin, insan hücrelerinden on kat daha fazla insan dışı hücre yaşadığıydı; güncel tahminler bu oranın 3:1'e ve hatta yaklaşık 1:1 olduğunu belirtmektedir.

, özellikle cilt, ağız, burun, sindirim sistemi ve vajinadaki normal mikrobiyotaya odaklanarak, insan mikrobiyotasının genom dizilimini belirlemiştir. 2012 yılında ilk sonuçların yayınlasmasıyla, projede önemli bir aşamaya ulaşılmıştır.

Kaynakça

1. ^ Dastogeer, K.M., Tumpa, F.H., Sultana, A., Akter, M.A. and Chakraborty, A. (2020) "Plant microbiome–an account of the factors that shape community composition and diversity". Current Plant Biology, 23: 100161. DOI:10.1016/j.cpb.2020.100161. Material was copied from this source, which is available under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
2. ^ Lederberg (2001). "'Ome Sweet 'Omics—a genealogical treasury of words". Scientist. 15: 8. 30 Aralık 2013 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Mart 2022. 
3. ^ NIH HMP Working Group (2009). "The NIH Human Microbiome Project". Genome Res. 19 (12): 2317-2323. doi:10.1101/gr.096651.109. (PMC) 2792171 $2. (PMID) 19819907. 
4. ^ Backhed (2005). "Host-Bacterial Mutualism in the Human Intestine". Science. 307 (5717): 1915-1920. doi:10.1126/science.1104816. (PMID) 15790844. 
5. ^ Turnbaugh (2007). "The Human Microbiome Project". Nature. 449 (7164): 804-810. doi:10.1038/nature06244. (PMC) 3709439 $2. (PMID) 17943116. 
6. ^ Ley (2006). "Ecological and Evolutionary Forces Shaping Microbial Diversity in the Human Intestine". Cell. 124 (4): 837-848. doi:10.1016/j.cell.2006.02.017. (PMID) 16497592. 
7. ^ Salvucci (2016). "Microbiome, holobiont and the net of life". Critical Reviews in Microbiology. 42 (3): 485-494. doi:10.3109/1040841X.2014.962478. (PMID) 25430522. 
8. ^ Guerrero (2013). "Symbiogenesis: The holobiont as a unit of evolution". International Microbiology. 16 (3): 133-43. doi:10.2436/20.1501.01.188. (PMID) 24568029. 
9. ^ Mendes (2015). "Cross-kingdom similarities in microbiome functions". The ISME Journal. 9 (9): 1905-1907. doi:10.1038/ismej.2015.7. (PMC) 4542044 $2. (PMID) 25647346. 
10. ^ ^{a b} Bosch (2011). "Metaorganisms as the new frontier". Zoology. 114 (4): 185-190. doi:10.1016/j.zool.2011.04.001. (PMC) 3992624 $2. (PMID) 21737250. 
11. ^ Poreau B., Biologie et complexité : histoire et modèles du commensalisme 18 Ekim 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde .. PhD Dissertation, University of Lyon, France, 2014.
12. ^ ^{a b c} Prescott's Microbiology. 9th. New York: McGraw Hill. 2013. ss. 713-721. ISBN . OCLC 886600661. 
13. ^ Quigley (Sep 2013). "Gut bacteria in health and disease". Gastroenterol Hepatol (N Y). 9 (9): 560-9. (PMC) 3983973 $2. (PMID) 24729765. 
14. ^ "Four hundred-million-year-old vesicular arbuscular mycorrhizae". Proc. Natl. Acad. Sci. USA. 91 (25): 11841-3. 1994. doi:10.1073/pnas.91.25.11841. (PMC) 45331 $2. (PMID) 11607500. 
15. ^ Copeland (Sep–Oct 2017). . Healthcare Journal of New Orleans. 7 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2021. 
16. ^ "Use of Plant Growth-Promoting Bacteria for Biocontrol of Plant Diseases: Principles, Mechanisms of Action, and Future Prospects". Appl Environ Microbiol. 71 (9): 4951-9. 2005. doi:10.1128/AEM.71.9.4951-4959.2005. (PMC) 1214602 $2. (PMID) 16151072. 
17. ^ Tkacz (Nov 2015). "Stability and succession of the rhizosphere microbiota depends upon plant type and soil composition". ISME J. 9 (11): 2349-2359. doi:10.1038/ismej.2015.41. (PMC) 4611498 $2. (PMID) 25909975. 
18. ^ . Vitalacy. 19 Nisan 2019. 7 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
19. ^ Judah L. Rosner for Microbe Magazine, Feb 2014. Ten Times More Microbial Cells than Body Cells in Humans? 17 Eylül 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
20. ^ Alison Abbott for Nature News. Jan 8 2016 Scientists bust myth that our bodies have more bacteria than human cells 17 Ocak 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
21. ^ Sender (Jan 2016). "Are We Really Vastly Outnumbered? Revisiting the Ratio of Bacterial to Host Cells in Humans". Cell. 164 (3): 337-40. doi:10.1016/j.cell.2016.01.013. (PMID) 26824647. 
22. ^ . NIH News. 13 Haziran 2012. 17 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi.