NGC 1275 ayrıca Perseus A veya Kahraman A olarak da bilinir Kahraman takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 235 m

NGC 1275 (ayrıca Perseus A veya Kahraman A olarak da bilinir), Kahraman takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 235 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan 1,5 tipi bir Seyfert galaksisi. NGC 1275, çok büyük ve görece yakın Kahraman Kümesi'nin merkezinde yer almakta olup, kümenin baskın bir üyesidir. Muazzam bir x-ışını ve radyo dalgası kaynağı olan NGC 1275, malzemesini üzerine düşen galaksilerden sağlamakta ve böylece merkezinde bulunan çok büyük kütleli bir kara deliği beslemektedir.

NGC 1275

NGC 1275, Hubble Uzay Teleskobu fotoğrafı
Kaynak: HST/NASA/ESA/STScI/.

Gözlem verisi (Dönem J2000)

Takımyıldız

Kahraman

Sağ açıklık ( $α$ )

03^sa 19^d 48,1^s

Dik açıklık ( $δ$ )

+41° 30′ 42″

Galaksi sınıfı

cD;pec;NLRG

Görünür büyüklük (V)

12,6

Yüzey parlaklığı (SB)

13,0

Görünür boyut (V)

2,2′ × 1,7′

Özellikler

Grup veya küme

Kahraman Kümesi

Kırmızıya kayma ( $z$ )

(17.560 ± 40) ∙ 10^-6

Helyo dikey hız ( $v_{r}$ )

5.264 ± 11 km/s

Mesafe

235 MIy

Yarı-ışık yarıçapı ( $R_{e}$ )

17.500 Iy

Keşif

Heinrich Ludwig d'Arrest (1863)

Katalog belirtmeleri

NGC 1275 • GC 675 • IRAS 03164+4119 • 2MASX J03194823+4130420 • H 2.603 • MCG +07-07-063 • PGC 12429 • UGC 2669 • ZWG 540.103 • Perseus A

Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Yapısı

NGC 1275'in merkezini gösteren Hubble Uzay Teleskobu fotoğrafı. Kaynak: HST/NASA/ESA.

NASA'nın Hubble Uzay Teleskobu, NGC 1275 galaksisi civarında güçlü bir manyetik alan tarafından şekillendirilmiş güçlü ama ince ipliksi yapılarla uzun zamandır çözülemeyen bir soruyu yanıtlamıştır. Araştırmacılar bunun ekstragalaktik manyetik alanın uçsuz bucaksız uzantılarının etkisinin en göze çarpan örneği olduğunu belirttiler.

En yakın eliptik galaksilerden biri olan NGC 1275, süper muazzam bir kara delik bulundurmaktadır. Kara deliğin yanındaki gaz türbülansının enerji aktivitesi galaksi kümesi çevresine doğru maddenin baloncuklarını püskürtmektedir. Multi milyon derecede, X-ışını emen, uzun gaz hâlindeki ipliksi yapılar galaksi boyunca uzayarak kümeyi doldurur.

Bu ipliksi yapılar, kara delik ile onu çevreleyen küme arasındaki anlaşılması güç ilişkinin görülebilen tek ışıklı kanıtlarıdır. Kara deliklerin çevresini nasıl etkilediği hakkında önemli ipuçları gösterirler.

Bir grup astronomu tarafından değerlendirilen Hubble'ın görüntüsü, ilk kez ipliksi yapıları oluşturan gaz zerreciğini çözümlemektedir. Herhangi bir gaz zerreciği içerisinde Güneş'imizden yaklaşık 1 milyon kez daha yoğun gaz içermektedir. Bu ipliksi yapılar, sadece 200 ışık yılı genişliğinde, genellikle çok düz ve 20.000 ışık yıllık uzunluktadırlar. İpliksi yapılar, kara delik tarafından püskürtülen baloncukların yükselmesi sonrası, galaksinin göbeğinden gelen, soğuk gazın uzamasıyla oluşur.

Bu ince yapıların 100 milyon yıldan fazla zamandır galaksi kümesinin yüksek enerjili ortamına nasıl dayandığını anlamak astronomlar için bir fırsat olmuştur. Bu yapılar şimdiye dek ısı açığa çıkarmak, dağılmak, buharlaşmak ya da yıldız meydana getirmek üzere kendi ağırlıklarından çökmelilerdi.

Yeni bir çalışma manyetik alanların yüklü gazların tutulduğunu ve ipliksi yapıları bozacak güçlere karşı koruduğunu göstermiştir. Bu iskeletsi yapı ağırlıksal çökmeye de karşı koyabilecek kadar güçlüdür.

Benzer ipliksi yapılar ağı diğer galaksi kümelerinde de görülmektedir. Ancak NGC 1275'te olduğu kadar mukayese edilebilir bir çözünürlükte gözlemlenememektedirler. Yapılacak çalışmalarla astronomlar NGC 1275'i daha iyi tanıyarak daha uzak galaksileri yorumlayabileceklerdir.

Kaynakça

^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g "NASA/IPAC Extragalactic Database". Results for NGC 1275. 14 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Mayıs 2007.
^ SEDS (İngilizce)
^ Ho, Luis C.; Filippenko, Alex V.; Sargent, Wallace L. W. (Ekim 1997), "A Search for "Dwarf" Seyfert Nuclei. III. Spectroscopic Parameters and Properties of the Host Galaxies", Astrophysical Journal Supplement, 112, ss. 315-390, doi:10.1086/313041, 10 Ocak 2016 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 26 Mayıs 2009
^ "Hubblesite". 23 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Mayıs 2009.

Ayrıca bakınız

Dış bağlantılar

NASA image & description17 Aralık 2004 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
Another NASA image, showing unusual gas filaments27 Temmuz 2005 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
Fabian, A.C., et al. A deep Chandra observation of the Perseus cluster: shocks and ripples23 Ekim 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde .. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. Vol. 344 (2003): L43 (arXiv:astro-ph/0306036v2).
Fabian, A.C. Nature 454, 968-97024 Mart 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
Gabany, R. Jay. An image which displays the unusual gas filaments, made with a 20" telescope 12 Mayıs 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde ..
WikiSky'da NGC 1275: DSS2, SDSS, GALEX, IRAS, Hidrojen α, X-Ray, Astrofoto, Gök Haritası

NGC cisimleri

Liste

NGC 1251 | NGC 1252 | NGC 1253 | NGC 1254 | NGC 1255 | NGC 1256 | NGC 1257 | NGC 1258 | NGC 1259 | NGC 1260 | NGC 1261 | NGC 1262 | NGC 1263 | NGC 1264 | NGC 1265 | NGC 1266 | NGC 1267 | NGC 1268 | NGC 1269 | NGC 1270 | NGC 1271 | NGC 1272 | NGC 1273 | NGC 1274 | NGC 1275 | NGC 1276 | NGC 1277 | NGC 1278 | NGC 1279 | NGC 1280 | NGC 1281 | NGC 1282 | NGC 1283 | NGC 1284 | NGC 1285 | NGC 1286 | NGC 1287 | NGC 1288 | NGC 1289 | NGC 1290 | NGC 1291 | NGC 1292 | NGC 1293 | NGC 1294 | NGC 1295 | NGC 1296 | NGC 1297 | NGC 1298 | NGC 1299 | NGC 1300

[ned-1] ^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g "NASA/IPAC Extragalactic Database". Results for NGC 1275. 14 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Mayıs 2007.

[seds-2] SEDS (İngilizce)

[hoetal1997-3] Ho, Luis C.; Filippenko, Alex V.; Sargent, Wallace L. W. (Ekim 1997), "A Search for "Dwarf" Seyfert Nuclei. III. Spectroscopic Parameters and Properties of the Host Galaxies", Astrophysical Journal Supplement, 112, ss. 315-390, doi:10.1086/313041, 10 Ocak 2016 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 26 Mayıs 2009

[4] "Hubblesite". 23 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Mayıs 2009.