Nikolay Nikolayeviç Ge (Rusça: Николай Николаевич Ге; (27 Şubat 1831 – 13 Haziran 1894), Rus sembolizminin gelişiminde etkili olan bir Rus ressamdı. Tarihi ve dini konulardaki eserleriyle ünlüdür. Geziciler olarak bilinen sanat hareketinin üyelerinden biriydi.
Nikolay Ge | |
---|---|
Otoportresi (1892) | |
Genel bilgiler | |
Doğum adı | Nikolay Nikolayeviç Ge |
Doğum | 27 Şubat 1831 Voronej, Rus İmparatorluğu |
Ölüm | 13 Haziran 1894 (63 yaşında) Çernigov Guberniyası, Rus İmparatorluğu |
Uyruk | Rus |
Alanı | Resim |
Katıldığı akımlar | Sembolizm, Geziciler |
Hayatı
İlk yılları ve eğitimi
Nikolay Nikolayeviç Ge, 27 Şubat 1831'de Voronej'de, Rus soylularından bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Bir Fransız soylusu olan büyükbabası 18. yüzyılda Rusya'ya göç etmiş ve bir Rus kadınla evlenmişti. Soyadının orijinal Fransızca yazılışı Gay olup birçok Fransız kaynağı Rusça transliterasyon yerine bu yazılışı kullanmaktadır. Ge'nin annesi Ge üç aylıkken koleradan vefat etti. Ge, Podolya'da Mohıliv-Podilskıy yakınlarındaki Popelukhy'de aile arazisinde büyükannesi ve bir serf hemşire büyütüldü.Nikolay Kostomarov'un öğretmenlerinden biri olduğu Kiev'deki 1 No'lu Gymnasium'dan mezun oldu. Ardından Kiev Üniversitesi ve Sankt-Peterburg Devlet Üniversitesi'nde fizik ve matematik eğitimi aldı.
Kariyeri
Ge, 1850 yılında fen kariyerini bırakarak Sankt-Peterburg'daki İmparatorluk Güzel Sanatlar Akademisi'ne kaydoldu. Ressam 'in yanında çalıştı. 1857'de, Samuel Peygamber'in Ruhunu Çağıran Endor Cadısı tablosuyla altın madalya aldığı Akademi'den mezun oldu. Ge daha sonra, kariyerinin bu döneminde Karl Bryullov'dan fazla bir şekilde etkilendiğini belirtti. Altın madalya Ge'ye yurtdışında eğitim görmesi için burs sağladı. Almanya, İsviçre ve Fransa'yı ziyaret etti. 1860 yılında İtalya'ya yerleşti ve Roma'da Aleksandr İvanov ile tanıştı. Rus sanatçı, Ge'nin gelecekteki çalışmaları üzerinde güçlü bir etki yarattı.
Ge, 1861'de Aleksandr Herzen'in bir fotoğrafını İsa'nın ana figürü için bir imge olarak kullanarak Son Akşam Yemeği tablosunu yaptı. Fotoğraf, Herzen'in kuzeni fotoğrafçı Sergey Lvovich Levitsky tarafından çekilmişti. Bu, fotoğrafın bir tablodaki ana karakter için ana kaynak olarak kullanıldığı bilinen ilk olaydı ve fotoğrafın daha sonra sanatta ve Fransız Empresyonizmi gibi sanatsal hareketlerde yaratacağı derin etkilere işaret ediyordu. İlk olarak Rus Çarı II. Aleksandr tarafından satın alınan tablo, 1863 yılında Sankt-Peterburg'da sergilendiğine o kadar güçlü bir etki yarattı ki Ge, İmparatorluk Sanat Akademisi profesörlüğüne getirildi.
Ge 1864'te Floransa'ya dönerek Herzen'in portresini, Diriliş Ulakları ve Zeytin Dağı'ndaki İsa’nın ilk versiyonuyla birlikte resmetti. Yeni tablolar pek başarılı olmadı ve İmparatorluk Akademisi yıllık sergisinde bu resimleri sergilemeyi reddetti.
Nikolay Ge 1870'te tekrar Sankt-Peterburg'a döndü ve konu olarak Rus tarihine yöneldi. Büyük Petro Çareviç Aleksey'i Peterhof'ta Sorguya Çekiyor (1871) adlı tablosu büyük başarı kazandı, ancak diğer tarihi tabloları çok az ilgi gördü ya da hiç ilgi görmedi. Ge, anılarında bir insanın çiftçilikle geçinmesi gerektiğini ve sanatın satılık olmaması gerektiğini yazdı. Çernigov Guberniyası'nda küçük bir (çiftlik) satın aldı ve oraya taşındı. Ge, bu dönemde Lev Tolstoy ile de tanışarak Tolstoy'un öğretilerinin takipçisi oldu.
1880'lerin başında dini konulara ve portrelere geri döndü. Her insanın kişisel bir portreye sahip olma hakkı olduğunu iddia etti ve portresini yapacağı kişinin ödeyebileceği ücret karşılığında çalışmayı kabul etti. Daha sonraki portre konuları arasında Tolstoy, ve İncil'den Yahuda da vardı.
Daha sonra Yeni Ahit'i konu alan tabloları Vladimir Stasov gibi liberal eleştirmenler tarafından övülürken muhafazakârlar tarafından Yeni Ahit yerine Ernest Renan'ın fikirlerini resmettiği için eleştirildi. Eserleri dine küfür ettiği gerekçesiyle yasaklandı. Meşhur tablolarından biri olan Quid Est Veritas? İsa ve Pilatus (1890) adlı eseri de bir sergide yasaklandı. Sanhedrin'in Kararı: O Suçludur! (1892) tablosu yıllık Sanat Akademisi sergisine kabul edilmedi. Golgota (1893) yarım kalırken, İsa'nın Çarmıha Gerilişi (1894) Çar III. Aleksandr tarafından yasaklandı.
Hatırası
Nikolay Ge, 1894 yılında çiftliğinde öldü. Eserlerinin çoğunun akıbeti gizemini korumaktadır. Ge, tüm eserlerini İsviçreli hayırsever Béatrice de Vattville'e, yaşamı boyunca ondan alacağı küçük bir maaş karşılığında vermişti. Vattville 1952'de öldüğünde, Ge'nin eserlerinden hiçbiri malikanesinde bulunamadı. Magnum opus tablosu İsa'nın Çarmıha Gerilişi, 1903 yılında oğlu tarafından Paris'teki Lüksemburg Müzesi'ne verilmişti. Eser şu anda Orsay Müzesi'nde bulunmaktadır.
Ge'nin çizimleri daha sonra sanat koleksiyoncuları tarafından 1974 gibi geç bir tarihte İsviçre'deki ikinci el dükkanlarında keşfedildi. Birçoğu genç bir koleksiyoncu olan Christoph Bolman tarafından satın alındı. Bolman'ın eserlerin geçmişi hakkında hiçbir fikri yoktu, sadece değerlerinin farkındaydı. Eserler ancak 15 yıl kadar sonra, Perestroyka döneminde Sovyet tanıdıkları tarafından ziyaret edildiğinde kime ait oldukları netleşti. Bunların satın alınması ve Rusya'ya iadesi için yapılan görüşmeler -parçalar halinde satılmak yerine tam bir koleksiyon olarak- 1990'lı yıllarda defalarca başarısızlıkla sonuçlandı. Müzakereler ancak 2011 yılında Tretyakov Devlet Galerisi'nin bir Rus devlet bankasından sponsor bulup eserleri galerinin daimi koleksiyonuna bağışlanmak üzere satın almasıyla sonuçlandı.
Galeri
- Carrara Mermeri
- Aleksandr Puşkin Mikhailovsky Köyünde
- Büyük Petro Çareviç Aleksey'i Peterhof'ta Sorguya Çekiyor, 1871
-
- Lev Tolstoy, 1882
- Sofiya Tolstaya (Tolstoy'un eşi)
- 'in Portresi
- Yuhanna'nın başının incelenmesi
- Getsemani Bahçesinde
- Hakikat Nedir? İsa ve Pontius Pilatus, 1890
- Golgota
- İsa'nın Çarmıha Gerilişi
- Son Akşam Yemeği, 1863
- Vicdan: Yahuda
- Sanhedrin'in Kararı: O Suçludur!
- Lazarus'un kız kardeşi Maria, evlerine gitmekte olan İsa'yla karşılaşıyor
- İsa Getsemani Bahçesinde Dua Ediyor (1888)
- Diriliş Ulakları
Kaynakça
- ^ a b "Художник Николай Николаевич Ге: биография и картины". 6 Mart 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 11 Mayıs 2024.
- ^ a b Stech, Marko Robert. "Ge, Mykola". www.encyclopediaofukraine.com. 19 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Haziran 2020.
- ^ [Nikolai Nikolaevich Ge: From the 'Bibliographical Dictionary' of the priest Alexander Men] (Rusça). Krotov.info. 9 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2017.
- ^ Birchenough, Tom (6 Kasım 2011). . Theartsdesk.com. 7 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2017.
Dış bağlantılar
Wikimedia Commons'ta Nikolay Ge ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır. |
- Nikolay Ge'nin galerisi ve biyografisi
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Nikolay Nikolayevic Ge Rusca Nikolaj Nikolaevich Ge 27 Subat 1831 13 Haziran 1894 Rus sembolizminin gelisiminde etkili olan bir Rus ressamdi Tarihi ve dini konulardaki eserleriyle unludur Geziciler olarak bilinen sanat hareketinin uyelerinden biriydi Nikolay GeOtoportresi 1892 Genel bilgilerDogum adiNikolay Nikolayevic GeDogum27 Subat 1831 1831 02 27 Voronej Rus ImparatorluguOlum13 Haziran 1894 63 yasinda Cernigov Guberniyasi Rus ImparatorluguUyrukRusAlaniResimKatildigi akimlarSembolizm GezicilerHayatiIlk yillari ve egitimi Nikolay Nikolayevic Ge 27 Subat 1831 de Voronej de Rus soylularindan bir ailenin cocugu olarak dunyaya geldi Bir Fransiz soylusu olan buyukbabasi 18 yuzyilda Rusya ya goc etmis ve bir Rus kadinla evlenmisti Soyadinin orijinal Fransizca yazilisi Gay olup bircok Fransiz kaynagi Rusca transliterasyon yerine bu yazilisi kullanmaktadir Ge nin annesi Ge uc aylikken koleradan vefat etti Ge Podolya da Mohiliv Podilskiy yakinlarindaki Popelukhy de aile arazisinde buyukannesi ve bir serf hemsire buyutuldu Nikolay Kostomarov un ogretmenlerinden biri oldugu Kiev deki 1 No lu Gymnasium dan mezun oldu Ardindan Kiev Universitesi ve Sankt Peterburg Devlet Universitesi nde fizik ve matematik egitimi aldi Kariyeri Ge 1850 yilinda fen kariyerini birakarak Sankt Peterburg daki Imparatorluk Guzel Sanatlar Akademisi ne kaydoldu Ressam in yaninda calisti 1857 de Samuel Peygamber in Ruhunu Cagiran Endor Cadisi tablosuyla altin madalya aldigi Akademi den mezun oldu Ge daha sonra kariyerinin bu doneminde Karl Bryullov dan fazla bir sekilde etkilendigini belirtti Altin madalya Ge ye yurtdisinda egitim gormesi icin burs sagladi Almanya Isvicre ve Fransa yi ziyaret etti 1860 yilinda Italya ya yerlesti ve Roma da Aleksandr Ivanov ile tanisti Rus sanatci Ge nin gelecekteki calismalari uzerinde guclu bir etki yaratti Ge 1861 de Aleksandr Herzen in bir fotografini Isa nin ana figuru icin bir imge olarak kullanarak Son Aksam Yemegi tablosunu yapti Fotograf Herzen in kuzeni fotografci Sergey Lvovich Levitsky tarafindan cekilmisti Bu fotografin bir tablodaki ana karakter icin ana kaynak olarak kullanildigi bilinen ilk olaydi ve fotografin daha sonra sanatta ve Fransiz Empresyonizmi gibi sanatsal hareketlerde yaratacagi derin etkilere isaret ediyordu Ilk olarak Rus Cari II Aleksandr tarafindan satin alinan tablo 1863 yilinda Sankt Peterburg da sergilendigine o kadar guclu bir etki yaratti ki Ge Imparatorluk Sanat Akademisi profesorlugune getirildi Ge 1864 te Floransa ya donerek Herzen in portresini Dirilis Ulaklari ve Zeytin Dagi ndaki Isa nin ilk versiyonuyla birlikte resmetti Yeni tablolar pek basarili olmadi ve Imparatorluk Akademisi yillik sergisinde bu resimleri sergilemeyi reddetti Nikolay Ge 1870 te tekrar Sankt Peterburg a dondu ve konu olarak Rus tarihine yoneldi Buyuk Petro Carevic Aleksey i Peterhof ta Sorguya Cekiyor 1871 adli tablosu buyuk basari kazandi ancak diger tarihi tablolari cok az ilgi gordu ya da hic ilgi gormedi Ge anilarinda bir insanin ciftcilikle gecinmesi gerektigini ve sanatin satilik olmamasi gerektigini yazdi Cernigov Guberniyasi nda kucuk bir ciftlik satin aldi ve oraya tasindi Ge bu donemde Lev Tolstoy ile de tanisarak Tolstoy un ogretilerinin takipcisi oldu 1880 lerin basinda dini konulara ve portrelere geri dondu Her insanin kisisel bir portreye sahip olma hakki oldugunu iddia etti ve portresini yapacagi kisinin odeyebilecegi ucret karsiliginda calismayi kabul etti Daha sonraki portre konulari arasinda Tolstoy ve Incil den Yahuda da vardi Daha sonra Yeni Ahit i konu alan tablolari Vladimir Stasov gibi liberal elestirmenler tarafindan ovulurken muhafazakarlar tarafindan Yeni Ahit yerine Ernest Renan in fikirlerini resmettigi icin elestirildi Eserleri dine kufur ettigi gerekcesiyle yasaklandi Meshur tablolarindan biri olan Quid Est Veritas Isa ve Pilatus 1890 adli eseri de bir sergide yasaklandi Sanhedrin in Karari O Sucludur 1892 tablosu yillik Sanat Akademisi sergisine kabul edilmedi Golgota 1893 yarim kalirken Isa nin Carmiha Gerilisi 1894 Car III Aleksandr tarafindan yasaklandi HatirasiNikolay Ge 1894 yilinda ciftliginde oldu Eserlerinin cogunun akibeti gizemini korumaktadir Ge tum eserlerini Isvicreli hayirsever Beatrice de Vattville e yasami boyunca ondan alacagi kucuk bir maas karsiliginda vermisti Vattville 1952 de oldugunde Ge nin eserlerinden hicbiri malikanesinde bulunamadi Magnum opus tablosu Isa nin Carmiha Gerilisi 1903 yilinda oglu tarafindan Paris teki Luksemburg Muzesi ne verilmisti Eser su anda Orsay Muzesi nde bulunmaktadir Ge nin cizimleri daha sonra sanat koleksiyonculari tarafindan 1974 gibi gec bir tarihte Isvicre deki ikinci el dukkanlarinda kesfedildi Bircogu genc bir koleksiyoncu olan Christoph Bolman tarafindan satin alindi Bolman in eserlerin gecmisi hakkinda hicbir fikri yoktu sadece degerlerinin farkindaydi Eserler ancak 15 yil kadar sonra Perestroyka doneminde Sovyet tanidiklari tarafindan ziyaret edildiginde kime ait olduklari netlesti Bunlarin satin alinmasi ve Rusya ya iadesi icin yapilan gorusmeler parcalar halinde satilmak yerine tam bir koleksiyon olarak 1990 li yillarda defalarca basarisizlikla sonuclandi Muzakereler ancak 2011 yilinda Tretyakov Devlet Galerisi nin bir Rus devlet bankasindan sponsor bulup eserleri galerinin daimi koleksiyonuna bagislanmak uzere satin almasiyla sonuclandi GaleriCarrara Mermeri Aleksandr Puskin Mikhailovsky Koyunde Buyuk Petro Carevic Aleksey i Peterhof ta Sorguya Cekiyor 1871 Carrara Lev Tolstoy 1882 Sofiya Tolstaya Tolstoy un esi in Portresi Yuhanna nin basinin incelenmesi Getsemani Bahcesinde Hakikat Nedir Isa ve Pontius Pilatus 1890 Golgota Isa nin Carmiha Gerilisi Son Aksam Yemegi 1863 Vicdan Yahuda Sanhedrin in Karari O Sucludur Lazarus un kiz kardesi Maria evlerine gitmekte olan Isa yla karsilasiyor Isa Getsemani Bahcesinde Dua Ediyor 1888 Dirilis UlaklariKaynakca a b Hudozhnik Nikolaj Nikolaevich Ge biografiya i kartiny 6 Mart 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 11 Mayis 2024 a b Stech Marko Robert Ge Mykola www encyclopediaofukraine com 19 Mayis 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Haziran 2020 Nikolai Nikolaevich Ge From the Bibliographical Dictionary of the priest Alexander Men Rusca Krotov info 9 Agustos 2017 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 9 Agustos 2017 Birchenough Tom 6 Kasim 2011 Theartsdesk com 7 Kasim 2011 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 9 Agustos 2017 Dis baglantilarWikimedia Commons ta Nikolay Ge ile ilgili ortam dosyalari bulunmaktadir Nikolay Ge nin galerisi ve biyografisi