Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
P tipi asteroitler, düşük albedoya ve özelliksiz kırmızımsı bir spektruma sahip asteroitlerin sınıflandığı bir asteroit tayf tipidir. Organik olarak zengin silikatlar, karbon ve susuz silikatlardan oluşan, muhtemelen içlerinde su buzu bulunan bir bileşime sahip oldukları öne sürülmüştür. P tipi asteroitler, dış asteroit kuşağı ve ötesinde bulunur. Sınıflandırmaya bağlı olarak, 46 Hestia, 65 Cybele, , 87 Sylvia, 153 Hilda, ve bazı sınıflandırmalarda P tipi olarak gösterilen 107 Camilla olmak üzere 33 adet bilinen P tipi asteroit vardır.
Taksonomi
Erken bir asteroit taksonomisi sistemi, 1975'te doktora tez çalışmasından kuruldu. Bu, 110 asteroitten oluşan bir grubun gözlemlerine dayanıyordu. U tipi sınıflandırma, C ve S tipi asteroit sınıflandırmalarına uymayan olağandışı spektrumlu asteroitler için farklı bir sınıf olarak kullanıldı. 1976'da, olağandışı orta derecede albedo seviyelerine sahip bu U-tipi asteroitlerden bazıları M-tipi olarak etiketlendi.
1981 civarında, M-tipi asteroitlerin bir alt dalı olarak, spektrumları M-tipinden ayırt edilemeyen, ancak aynı zamanda M tipi ile de uyumlu olmayan, düşük albedoya sahip küçük gezegenler için önerildi. Bunlar başlangıçta X-tipi asteroitler olarak etiketlendi, daha sonra P tipi asteroitler olarak kendi benzersiz sınıflandırmalarını almadan önce DM (koyu M) veya PM (sözde-M) olarak farklı şekillerde adlandırıldı.
Özellikleri
P-tipi asteroitler, Güneş Sistemi'ndeki çok düşük albedolu (pv<0.1) en karanlık nesnelerden bazılarıdır ve karbonlu kondritlere benzer şekilde organik açıdan zengin görünmektedirler. Renkleri S tipi asteroitlerden biraz daha kırmızıdır ve ayırt edici tayfsal özellikler göstermezler. Kırmızı renklenmenin, kerojenle ilgili organik bileşiklerden kaynaklanabileceği değerlendirilmektedir. P-tipi asteroitlerin yansıma spektrumları, termal metamorfizma ve uzay aşınmasından sonra %31 CI ve %49 CM karbonlu kondrit göktaşları ve %20 bir kombinasyonu yoluyla çoğaltılabilmiştir.
Sadece iki iyi karakterize edilmiş P tipi asteroidin, 87 Sylvia ve 107 Camilla yoğunluğu 1,3 g/cm3'den düşük gibi görünmektedir. Bu sayı C tipi asteroitlerin yoğunluğundan bile daha düşüktür. Bu verilere ilişkin net bir yorumlama veya çıkarım yapılamamaktadır. Bu kapsamda, hem Sylvia hem de Camilla'nın uyduları olduğuna ve aşınma gibi farklı etkilerle bozulduklarına dair belirtiler bulunmaktadır. Bununla birlikte, bu tipte yer alan asteroitlerin ×1019 kg'ın üzerinde, yani oldukça ağır oldukları tespit edilmiştir. Bu nedenle yoğunluklarını etkileyen çok fazla iç gözenekliliğe sahip olmalarının pek mümkün olmadığı düşünülmektedir.
Ana asteroit kuşağının Güneş'ten 2,6 AU ötedeki dış kısmında, düşük albedo C, D ve P tipi asteroitler fazlaca bulunmaktadır. Bu ilkel asteroitlerin, iç bileşenleri su ile kimyasal olarak tepkimeye girmiş olabilir. Buna ek olarak, P tipi asteroitlerin dış asteroit kuşağı ve ötesinde yoğun olarak bulunduğu düşünülmektedir. P tipi asteroitlerin dağılımı, 4 AU'luk bir yörünge mesafesinde zirve yapmaktadır.
Kaynakça
- ^ "JPL Small-Body Database Search Engine: spec. type = P (Tholen)". JPL Solar System Dynamics. 18 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2015.
- ^ a b Hiroi, T. (March 15–19, 2004). "What are the P-type Asteroids Made Of?". Proceedings, 35th Lunar and Planetary Science Conference. League City, Texas. Bibcode:2004LPI....35.1616H.
- ^ Ziffer, J.; Campins, H.; Licandro, J.; Fernandez, Y. R.; Bus, S. (August 2005). "Near-infrared Spectra of Two Asteroids with Low Tisserand Invariant". Bulletin of the American Astronomical Society. 37: 644. Bibcode:2005DPS....37.1529Z.
- ^ a b Tholen, D. J.; Bell, J. F. (March 1987). "Evolution of Asteroid Taxonomy". Proceedings, 18th Lunar and Planetary Science Conference. Houston, Texas. ss. 1008-1009. Bibcode:1987LPI....18.1008T.
- ^ ; Lissauer, Jack Jonathan (2001). Planetary Sciences. Cambridge University Press. s. 353. ISBN .
- ^ Ehrenfreund, Pascale (2004). Ehrenfreund, P.; Irvine, W.M.; Owen, T.; Becker, L.; Blank, J.; Brucato, J.R.; Colangeli, L.; Derenne, S.; Dutrey, A.; Despois, D.; Lazcano, A.; Robert, F. (Ed.). Astrobiology: Future Perspectives. Springer Science & Business. s. 159. ISBN .
- ^ P. Vernazza et al. (2021) VLT/SPHERE imaging survey of the largest main-belt asteroids: Final results and synthesis. Astronomy & Astrophysics 54, A56
- ^ Lazzarin, M.; Barbieri, C.; Barucci, M. A. (December 1995). "Visible Spectroscopy of Dark, Primitive Asteroids". Astronomical Journal. 110: 3058. Bibcode:1995AJ....110.3058L. doi:10.1086/117747.
- ^ McSween, Harry Y. (1999). Meteorites and their parent planets (2.2yayıncı=Cambridge University Press bas.). s. 101. ISBN .
Ayrıca bakınız
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
P tipi asteroitler dusuk albedoya ve ozelliksiz kirmizimsi bir spektruma sahip asteroitlerin siniflandigi bir asteroit tayf tipidir Organik olarak zengin silikatlar karbon ve susuz silikatlardan olusan muhtemelen iclerinde su buzu bulunan bir bilesime sahip olduklari one surulmustur P tipi asteroitler dis asteroit kusagi ve otesinde bulunur Siniflandirmaya bagli olarak 46 Hestia 65 Cybele 87 Sylvia 153 Hilda ve bazi siniflandirmalarda P tipi olarak gosterilen 107 Camilla olmak uzere 33 adet bilinen P tipi asteroit vardir TaksonomiErken bir asteroit taksonomisi sistemi 1975 te doktora tez calismasindan kuruldu Bu 110 asteroitten olusan bir grubun gozlemlerine dayaniyordu U tipi siniflandirma C ve S tipi asteroit siniflandirmalarina uymayan olagandisi spektrumlu asteroitler icin farkli bir sinif olarak kullanildi 1976 da olagandisi orta derecede albedo seviyelerine sahip bu U tipi asteroitlerden bazilari M tipi olarak etiketlendi 1981 civarinda M tipi asteroitlerin bir alt dali olarak spektrumlari M tipinden ayirt edilemeyen ancak ayni zamanda M tipi ile de uyumlu olmayan dusuk albedoya sahip kucuk gezegenler icin onerildi Bunlar baslangicta X tipi asteroitler olarak etiketlendi daha sonra P tipi asteroitler olarak kendi benzersiz siniflandirmalarini almadan once DM koyu M veya PM sozde M olarak farkli sekillerde adlandirildi OzellikleriP tipi asteroitler Gunes Sistemi ndeki cok dusuk albedolu pv lt 0 1 en karanlik nesnelerden bazilaridir ve karbonlu kondritlere benzer sekilde organik acidan zengin gorunmektedirler Renkleri S tipi asteroitlerden biraz daha kirmizidir ve ayirt edici tayfsal ozellikler gostermezler Kirmizi renklenmenin kerojenle ilgili organik bilesiklerden kaynaklanabilecegi degerlendirilmektedir P tipi asteroitlerin yansima spektrumlari termal metamorfizma ve uzay asinmasindan sonra 31 CI ve 49 CM karbonlu kondrit goktaslari ve 20 bir kombinasyonu yoluyla cogaltilabilmistir Sadece iki iyi karakterize edilmis P tipi asteroidin 87 Sylvia ve 107 Camilla yogunlugu 1 3 g cm3 den dusuk gibi gorunmektedir Bu sayi C tipi asteroitlerin yogunlugundan bile daha dusuktur Bu verilere iliskin net bir yorumlama veya cikarim yapilamamaktadir Bu kapsamda hem Sylvia hem de Camilla nin uydulari olduguna ve asinma gibi farkli etkilerle bozulduklarina dair belirtiler bulunmaktadir Bununla birlikte bu tipte yer alan asteroitlerin 1019 kg in uzerinde yani oldukca agir olduklari tespit edilmistir Bu nedenle yogunluklarini etkileyen cok fazla ic gozeneklilige sahip olmalarinin pek mumkun olmadigi dusunulmektedir Ana asteroit kusaginin Gunes ten 2 6 AU otedeki dis kisminda dusuk albedo C D ve P tipi asteroitler fazlaca bulunmaktadir Bu ilkel asteroitlerin ic bilesenleri su ile kimyasal olarak tepkimeye girmis olabilir Buna ek olarak P tipi asteroitlerin dis asteroit kusagi ve otesinde yogun olarak bulundugu dusunulmektedir P tipi asteroitlerin dagilimi 4 AU luk bir yorunge mesafesinde zirve yapmaktadir Kaynakca JPL Small Body Database Search Engine spec type P Tholen JPL Solar System Dynamics 18 Haziran 2015 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 17 Haziran 2015 a b Hiroi T March 15 19 2004 What are the P type Asteroids Made Of Proceedings 35th Lunar and Planetary Science Conference League City Texas Bibcode 2004LPI 35 1616H Ziffer J Campins H Licandro J Fernandez Y R Bus S August 2005 Near infrared Spectra of Two Asteroids with Low Tisserand Invariant Bulletin of the American Astronomical Society 37 644 Bibcode 2005DPS 37 1529Z a b Tholen D J Bell J F March 1987 Evolution of Asteroid Taxonomy Proceedings 18th Lunar and Planetary Science Conference Houston Texas ss 1008 1009 Bibcode 1987LPI 18 1008T Lissauer Jack Jonathan 2001 Planetary Sciences Cambridge University Press s 353 ISBN 0 521 48219 4 Ehrenfreund Pascale 2004 Ehrenfreund P Irvine W M Owen T Becker L Blank J Brucato J R Colangeli L Derenne S Dutrey A Despois D Lazcano A Robert F Ed Astrobiology Future Perspectives Springer Science amp Business s 159 ISBN 1 4020 2304 9 P Vernazza et al 2021 VLT SPHERE imaging survey of the largest main belt asteroids Final results and synthesis Astronomy amp Astrophysics 54 A56 Lazzarin M Barbieri C Barucci M A December 1995 Visible Spectroscopy of Dark Primitive Asteroids Astronomical Journal 110 3058 Bibcode 1995AJ 110 3058L doi 10 1086 117747 McSween Harry Y 1999 Meteorites and their parent planets 2 2yayinci Cambridge University Press bas s 101 ISBN 0 521 58751 4 Ayrica bakinizAsteroit tayf tipleri