Stokes kayması aynı elektronik geçişin emisyon ve absorpsiyona eğrilerinin maksimumlarının arasındaki dalga boyu

Stokes kayması, aynı elektronik geçişin, emisyon ve absorpsiyona eğrilerinin maksimumlarının arasındaki dalga boyu veya frekans farkı olarak tanımlanır. İrlandalı fizikçi George G. Stokes'den sonra Stokes kayması olarak adlandırılmıştır. Kuantum sisteminde bir atom ya da molekül, bir foton soğurduğunda enerji kazanarak uyarılmış duruma geçer. Ancak sistem kararlı hale gelmek için foton yayar, yani ışıma yaparak enerji verir. Yayılan bu fotonun enerjisi soğrulan fotonun enerjisinden daha az bir enerjiye sahiptir. Bu enerji farkı Stokes Kayması olarak adlandırılır. Eğer yayınlanan fotonun enerjisi başlangıçta soğrulan fotonun enerjisinden daha fazla ise bu olay Anti-Stokes kayması olarak adlandırılır.

Kaynakça

^ Gispert, J.R. (2008). Coordination Chemistry. Wiley-VCH. s. 483. ISBN . 24 Haziran 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Temmuz 2011.
^ Albani, J.R. (2004). Structure and Dynamics of Macromolecules: Absorption and Fluorescence Studies. Elsevier. s. 58. ISBN . 13 Kasım 2012 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Temmuz 2011.
^ Lakowicz, J.R. 1983. Principles of Fluorescence Spectroscopy, Plenum Press, New York. .
^ Guilbault, G.G. 1990. Practical Fluorescence, Second Edition, Marcel Dekker, Inc., New York. .
^ Kitai, A. (2008). Luminescent Materials and Applications. John Wiley and Sons. s. 32. ISBN . 13 Kasım 2012 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Temmuz 2011.

[1] Gispert, J.R. (2008). Coordination Chemistry. Wiley-VCH. s. 483. ISBN . 24 Haziran 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Temmuz 2011.

[2] Albani, J.R. (2004). Structure and Dynamics of Macromolecules: Absorption and Fluorescence Studies. Elsevier. s. 58. ISBN . 13 Kasım 2012 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Temmuz 2011.

[3] Lakowicz, J.R. 1983. Principles of Fluorescence Spectroscopy, Plenum Press, New York. .

[4] Guilbault, G.G. 1990. Practical Fluorescence, Second Edition, Marcel Dekker, Inc., New York. .

[5] Kitai, A. (2008). Luminescent Materials and Applications. John Wiley and Sons. s. 32. ISBN . 13 Kasım 2012 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Temmuz 2011.