Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Tunus Krallığı (Arapça: El -Mamlka et-Tūnsīya), sonra 20 Mart 1956'da kurulan ve 25 Temmuz 1957'de cumhuriyetin ilanına kadar süren kısa ömürlü bir krallıktı.
Tunus | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1956-1957 | |||||||||
 Bayrak | |||||||||
 | |||||||||
| Başkent | Tunus | ||||||||
| Yaygın dil(ler) | Tunus Arapçası, Arapça ve Fransızca | ||||||||
| Hükûmet | Anayasal monarşi | ||||||||
| Bey | |||||||||
| |||||||||
| Tarihçe | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Kuruluşundan öncesindeki durum
1954'te Tunus'ta rahatsızlıklar ortaya çıktı. Bu rahatsızlıklar sonucunda Tunus işçi sendikaları ve Arap Birliği tarafından desteklenen Habib Burgiba liderliğindeki Yeni Düstur Partisi ile Fransa arasında özerklik görüşmeleri yapıldı. 1955 yılının Nisan ayında kabul edilen sözleşme ile Fransa, ordu ve dışişleri kontrolünü elinde bulundurduğu, diğer işleri özerk yönetime devrettiğini kabul ediyordu. Bu özerklik anlaşması bir sonraki yıl yürürlüğe sokulacaktı. Ancak anlaşma Yeni Düstur Partisi'ni böler. Salah ben Yusuf liderliğindeki partililer Habib Burgiba'nın Yeni Düstur Partisi'ni ılımlılaştırdığını düşünüyordu. Bu karşı çıkış onların sonu oldu ve Salah ben Yusuf Mısır'a kaçmak zorunda kaldı.
Kuruluşu
Fransa, Cezayir meselesi yüzünden Fas ve Tunus'ta etkisini azalttı. Tunus halkı kamuoyu baskısı ile Habib Burgiba'yı bağımsızlık konusunda sıkıştırıyordu. Tunus'ta bulunan Fransız yerleşimcilerin ısrarlarına rağmen Fransa, Tunus'un bağımsızlığını kabul etmiştir. 20 Mart 1956'da Tunus tam egemenliğini elde etti. Temmuz ayında Tunus'un Birleşmiş Milletler'e üyelik başvurusu kabul edildi.
Fransa, Tunus'u bağımsızlığını tanırken Osmanlı döneminden beri var olan "Bey"lik kurumunun yanında anayasal monarşinin tesis edilmesini istiyordu. Dönemin "Bey"i VIII. Muhammed Amin Bey, önceki "Bey" ve popüler bir milliyetçi olan VII. Muhammed Münsif Bey'in aksine Fransızlara daha ılımlıydı.
Yıkılışı
İlk seçimler 25 Mart 1956'da yapıldı. Monarşi karşıtı Habib Burgiba'nın partisi Yeni Düstur Partisi, birinci parti oldu. 25 Temmuz 1957'de monarşi kaldırıldı ve Tunus Cumhuriyeti ilan edildi. Kurul daha sonra Habib Burgiba'yı ilk başkan olarak seçti.
Kaynakça
- ^ Kenneth J. Perkins, A History of Modern Tunisia (Cambridge University 2004) at 125-129, 131-133.
- ^ Lisa Anderson, The State and Social Transformation in Tunisia and Libya, 1830-1980 (Princeton University 1986) at 231-235.
- ^ Ivan Hrbek, "North Africa and the Horn" 127-160, at 129-132, [under section "The struggle for political sovereignty: from 1945 to independence"], in Ali A. Mazrui, editor, General History of Africa. VIII Africa since 1935 (UNESCO 1993).
- ^ Jane Soames Nickerson, A Short History of North Africa (New York: Devin-Adair 1961) at 162-165.
- ^ Richard M. Brace, Morocco Algeria Tunisia (Prentice-Hall 1964) at 114-116, 121-123.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Tunus Kralligi Arapca El Mamlka et Tunsiya sonra 20 Mart 1956 da kurulan ve 25 Temmuz 1957 de cumhuriyetin ilanina kadar suren kisa omurlu bir krallikti TunusArapca لمملكة التونسية Tunus Kralligi1956 1957Bayrak ArmaBaskentTunusYaygin dil ler Tunus Arapcasi Arapca ve FransizcaHukumetAnayasal monarsiBey 1956 1957VIII Muhammed el AminTarihce Kurulusu1956 20 Mart 1956 Cumhuriyetin deklarasyonu25 Temmuz 1957 Dagilisi1957Onculler ArdillarFransiz Tunusu TunusKurulusundan oncesindeki durum1954 te Tunus ta rahatsizliklar ortaya cikti Bu rahatsizliklar sonucunda Tunus isci sendikalari ve Arap Birligi tarafindan desteklenen Habib Burgiba liderligindeki Yeni Dustur Partisi ile Fransa arasinda ozerklik gorusmeleri yapildi 1955 yilinin Nisan ayinda kabul edilen sozlesme ile Fransa ordu ve disisleri kontrolunu elinde bulundurdugu diger isleri ozerk yonetime devrettigini kabul ediyordu Bu ozerklik anlasmasi bir sonraki yil yururluge sokulacakti Ancak anlasma Yeni Dustur Partisi ni boler Salah ben Yusuf liderligindeki partililer Habib Burgiba nin Yeni Dustur Partisi ni ilimlilastirdigini dusunuyordu Bu karsi cikis onlarin sonu oldu ve Salah ben Yusuf Misir a kacmak zorunda kaldi KurulusuVIII Muhammed el Amin Tunus un ilk ve son beyi Fransa Cezayir meselesi yuzunden Fas ve Tunus ta etkisini azaltti Tunus halki kamuoyu baskisi ile Habib Burgiba yi bagimsizlik konusunda sikistiriyordu Tunus ta bulunan Fransiz yerlesimcilerin israrlarina ragmen Fransa Tunus un bagimsizligini kabul etmistir 20 Mart 1956 da Tunus tam egemenligini elde etti Temmuz ayinda Tunus un Birlesmis Milletler e uyelik basvurusu kabul edildi Fransa Tunus u bagimsizligini tanirken Osmanli doneminden beri var olan Bey lik kurumunun yaninda anayasal monarsinin tesis edilmesini istiyordu Donemin Bey i VIII Muhammed Amin Bey onceki Bey ve populer bir milliyetci olan VII Muhammed Munsif Bey in aksine Fransizlara daha ilimliydi YikilisiIlk secimler 25 Mart 1956 da yapildi Monarsi karsiti Habib Burgiba nin partisi Yeni Dustur Partisi birinci parti oldu 25 Temmuz 1957 de monarsi kaldirildi ve Tunus Cumhuriyeti ilan edildi Kurul daha sonra Habib Burgiba yi ilk baskan olarak secti Kaynakca Kenneth J Perkins A History of Modern Tunisia Cambridge University 2004 at 125 129 131 133 Lisa Anderson The State and Social Transformation in Tunisia and Libya 1830 1980 Princeton University 1986 at 231 235 Ivan Hrbek North Africa and the Horn 127 160 at 129 132 under section The struggle for political sovereignty from 1945 to independence in Ali A Mazrui editor General History of Africa VIII Africa since 1935 UNESCO 1993 Jane Soames Nickerson A Short History of North Africa New York Devin Adair 1961 at 162 165 Richard M Brace Morocco Algeria Tunisia Prentice Hall 1964 at 114 116 121 123