Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Viral protein, virüsün hem bir bileşeni hem de bir ürünüdür. Viral proteinler işlevlerine göre yapısal proteinler, yapısal olmayan proteinler, düzenleyici ve yardımcı proteinler olarak gruplandırılırlar. Virüsler canlı değildir (Canlı olduklarını kabul eden araştırmacılar da vardır) ve kendi başlarına çoğalma araçlarına sahip değildirler. Çoğalmak için konakçı hücrelerinin enerji metabolizmalarına, enzimlerine ve yapı öncüllerine bağlıdırlar. Bu nedenle, virüsler kendi viral proteinlerinin birçoğunu kodlamazlar, aksine çoğaltma için ihtiyaç duydukları viral proteinleri üretmek için konakçı hücrenin organellerini ve döngülerini kullanırlar.
Viral yapısal proteinler
Çoğu viral yapısal protein, virüsün kapsid ve zarf bileşenlerdir.
Kapsid
Bir virüsün genetik materyali, kapsid adı verilen viral bir protein yapısında depolanır. Kapsid, viral nükleik asitlerin, konakçı enzimleriyle, kimyasal maddelerle veya diğer zararlıların etkinliğiyle bozunmasını önleyen bir "kalkandır". Ayrıca virionun konakçıya tutunmasını ve konakçı hücre zarına nüfuz etmesini sağlar. Tek bir viral proteinin veya bir dizi farklı viral proteinin birçok kopyası kapsidi oluşturur ve bu viral proteinlerin her biri, viral genomdan bir gen tarafından kodlanır. Kapsidin yapısı, virüsün geniş bir kapside sahip olması için az sayıda viral gen kullanmasına izin verir.
Birkaç öncül yapı (protomer), oligomerik (viral) protein alt birimleri, kapsomerleri oluşturmak üzere birleşir ve kapsomerler ise kapsidi oluşturmak için bir araya gelir. Kapsomerler bir ikosahedral, sarmal veya karmaşık kapsid yapısına katılabilirler. Üç asimetrik ve özdeş olmayan viral protein birimi, ikosahedral kapsiddeki yirmi özdeş üçgen yüzün her birini oluşturur.
Viral zarf
Bazı virüslerin kapsidi, viral zarf adı verilen bir zar içinde bulunur. Bir virüs konakçı hücresini tomurcuklanma adı verilen bir işlemle terk ettiğinde; viral zarf, konakçı hücrenin plazma zarından elde edilir. Viral zarf, viral glikoproteinler de dahil olmak üzere viral proteinlerle gömülü bir çift katlı lipid katmanından oluşur. Bu viral glikoproteinler, konakçı hücrelerin zarındaki spesifik reseptörlere ve koreseptörlere bağlanır ve virüslerin hedef konakçı hücrelerine tutunmasını sağlar. Bu glikoproteinlerden bazıları şunlardır:
- İnfluenza virüsünde hemagglutinin, nöraminidaz ve M2 proteini.
- İnsan immün yetmezlik virüsünde (HIV) gp120 ve gp41 alt birimlerinden oluşan gp160.
Viral glikoproteinler virüs-hücre birleşiminde (füzyon) kritik bir rol oynar. Virüs-hücre birleşimi, viral glikoproteinler konak hücrenin reseptörlerine bağlandığında başlatılır.
Viral zarf füzyon proteinleri
Viral zarın, konak hücresinin zarı ile kaynaşması için, yüksek enerji gereklidir. Viral zarf füzyon proteinleri, bu yüksek enerji bariyerini aşmak için katalizör görevi görür. Hücresel reseptörlere viral glikoproteinlerin bağlanmasını takiben, viral membran füzyon proteinleri yapılarında bir değişikliğe uğrarlar. Bu yapısal değişiklik daha sonra viral zarf üzerindeki füzyon halkalarının (FH'ler) veya hidrofobik füzyon peptitlerinin (FP'ler) hücre zarıyla etkileşmesine izin vererek viral zarfın hücre zarıyla etkileşimini ve birleşimini (füzyonunu) kolaylaştırır. Çoğu viral membran füzyon proteini, füzyondan sonra saç tokası benzeri bir yapıya dönüşür.
Viral glikoproteinler ve bunların üç boyutlu yapıları, füzyondan önce ve sonra, çok çeşitli yapısal konformasyonların keşfedilmesine izin vermiştir. Viral membran füzyon proteinleri dört farklı sınıfa ayrılmıştır ve her sınıf karakteristik yapılarıyla tanımlanır:
- Sınıf I: Füzyon sonrası konformasyon, α-sarmal saç tokalarının trimerlerinden oluşan ayrı bir merkezi sarmal bobin yapısına sahiptir. Sınıf I viral füzyon proteininin bir örneği HIV glikoproteinidir, gp41.
- Sınıf II: Protein, merkezi sarmal bobin yapısından yoksundur. Bir saç tokası trimeri vermek için yeniden katlanan karakteristik bir uzun yapraklı dış bölge yapısı içerir. Sınıf II viral füzyon proteinlerinin örnekleri arasında dang virüsü E proteini ve batı Nil virüsü E proteini bulunur.
- Sınıf III: Yapısal konformasyon, Sınıf I ve Sınıf II viral membran füzyon proteinlerinin özelliklerinin bir kombinasyonudur. Sınıf III viral füzyon proteininin bir örneği kuduz virüsü glikoproteinidir, G.
- Sınıf IV: Sınıf IV viral füzyon proteinleri, füzyonla ilişkili küçük transmembran (FAST) proteinlerdir. Saç tokası veya trimer yapılarından oluşmazlar ve bilinen en küçük viral füzyon proteinleridir. FAST proteinleri, zarfsız reovirüs ailesinin üyeleri tarafından kodlanır.
Viral yapısal olmayan proteinler
Viral yapısal olmayan proteinler, virüsün genomu tarafından kodlanan proteinlerdir ve enfekte olmuş hücrelerde eksprese edilir. Bununla birlikte, bu proteinler virion içinde toplanmaz. Virüslerin replikasyonu sırasında, bazı viral yapısal olmayan proteinler replikasyon süreci etkileyen önemli işlevler yerine getirir. Benzer şekilde, virüslerin montajı (yapısal elemanlarının birleşimi) sırasında, bu proteinlerin bazıları ayrıca montaj işlemini etkileyen önemli işlevleri yerine getirir. Bu viral yapısal olmayan protein fonksiyonlarından bazıları, replikon oluşumu, immünomodülasyon ve viral yapısal proteini kodlayan genlerin transaktivasyonudur.
Replikon oluşumu
Viral yapısal olmayan proteinler, replikasyon kompleksi olarak da bilinen replikonu oluşturmak için konak hücre proteinleri ile etkileşir. Hepatit C virüsünde, viral yapısal olmayan proteinler replikonu birleştirmek için hücresel vezikül membran nakil proteini hVAP-33 ile etkileşime girer. Viral yapısal olmayan 4b (NS4B) proteini, konakçı hücrenin zarını değiştirir ve replikasyon kompleksinin oluşum sürecini başlatır. NS5A, NS5B ve NS3 gibi diğer viral yapısal olmayan proteinler de komplekse alınır ve NS4B onlarla etkileşerek viral RNA'ya bağlanır.
İmmünomodülasyon
Bir konağın enfekte olmuş bir hücreye bağışıklık yanıtı, viral yapısal olmayan proteinlerin immünomodülatör özellikleri yoluyla ayarlanabilir. Birçok büyük DNA virüsü türü, konakçı bağışıklık tepkisini bozan ve virüsün çoğalmasına izin veren proteinleri kodlar. Bu proteinlerin, insanlarda enflamatuar (yangısal) hastalıklar için yeni biyo-farmasötik tedaviler geliştirme potansiyeli vardır, çünkü proteinlerin enflamatuar bağışıklık aracılarını bozduğu kanıtlanmıştır. Batı Nil virüsündeki viral yapısal olmayan protein NS1, bir kompleman kontrol proteinine, H faktörüne bağlanarak kompleman aktivasyonunu önler. Sonuç olarak, enfekte olmuş hücrelerin kompleman tarafından tanınması zorlaşır ve enfekte olmuş hücreler, konakçının bağışıklık sistemi tarafından zarar görmez.
Viral düzenleyici ve yardımcı proteinler
Viral düzenleyici ve yardımcı proteinlerin birçok işlevi vardır. Bu viral proteinler, viral yapısal gen transkripsiyon oranları da dahil olmak üzere viral genomdaki viral gen ekspresyonlarını kontrol eder ve etkiler. Viral düzenleyici ve yardımcı proteinler ayrıca konakçı hücrenin genlerin düzenlenmesi ve apoptoz gibi hücresel fonksiyonlarını etkiler ve ayarlar.
DNA virüsleri ve retrovirüslerde viral düzenleyici proteinler, viral gen transkripsiyonunu artırabilir, benzer şekilde, bu proteinler ayrıca konakçı hücresel gen transkripsiyonunu da artırabilir.
Yardımcı proteinler olarak da bilinen viral aksesuar proteinler, retrovirüslerin genomu tarafından kodlanır. Çoğu viral aksesuar protein, işlevlerini sadece belirli hücre tiplerinde yerine getirir. Ayrıca, virüsün replikasyonu üzerinde çok fazla etkisi yoktur. Bununla birlikte, bazı durumlarda virüslerin replikasyonunun sürdürülmesi, viral aksesuar proteinlerinin yardımını (ve fonksiyonunu) gerektirir.
Endojen retroviral proteinler
Syncytin, memeli genomunda bulunan ve plasental morfogenezde membran füzyonuna izin vermek için kullanılan bir proteindir. Aynı zamanda memeli genomundan elde edilenendojen bir retrovirüs proteinidir.
Kaynakça
- ^ a b c d e f g h Vladimir Uversky; Sonia Longhi (20 Ekim 2011). Flexible Viruses (İngilizce). John Wiley & Sons. ISBN .
- ^ a b Slonczewski, Joan (2014). Microbiology : an evolving science. New York: W.W. Norton & Company. ISBN . OCLC 881060733.
- ^ Lodish (1 Ocak 2000). "Viruses: Structure, Function, and Uses" (İngilizce). 9 Nisan 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Şubat 2020.
- ^ Pornillos (1 Aralık 2002). "Mechanisms of enveloped RNA virus budding". Trends in Cell Biology. 12 (12). ss. 569-579.
- ^ a b White (1 Ocak 2008). "Structures and Mechanisms of Viral Membrane Fusion Proteins". Critical Reviews in Biochemistry and Molecular Biology. 43 (3). ss. 189-219.
- ^ a b c Podbilewicz (2014). "Virus and Cell Fusion Mechanisms". Annual Review of Cell and Developmental Biology. 30 (1). ss. 111-139.
- ^ Gouttenoire (1 Mart 2010). "Hepatitis C virus nonstructural protein 4B: a journey into unexplored territory". Reviews in Medical Virology. 20 (2). ss. 117-129.
- ^ Engel (2012). "Viral immunomodulatory proteins: usurping host genes as a survival strategy". Advances in Experimental Medicine and Biology. Cilt 738. ss. 256-278.
- ^ Lucas (2004). "Secreted immunomodulatory viral proteins as novel biotherapeutics". J Immunol.
- ^ Chung (12 Aralık 2006). "West Nile virus nonstructural protein NS1 inhibits complement activation by binding the regulatory protein factor H". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 103 (50). ss. 19111-19116.
- ^ Flint (1997). "Viral Transactivating Proteins". Annual Review of Genetics. 31 (1). ss. 177-212.
- ^ Coffin (1 Ocak 1997). "Accessory Proteins and Assembly" (İngilizce). Cold Spring Harbor Laboratory Press. 3 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Şubat 2020.
- ^ Mi S, Lee X, Li X, Veldman GM, Finnerty H, Racie L, LaVallie E, Tang XY, Edouard P, Howes S, Keith JC Jr, McCoy JM (2000). "Syncytin is a captive retroviral envelope protein involved in human placental morphogenesis". Nature. 403 (6771). ss. 785-9.
Dış bağlantılar
- UniProt'da bilinen tüm Viral Proteinlerin listesi 31 Mayıs 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Viral protein virusun hem bir bileseni hem de bir urunudur Viral proteinler islevlerine gore yapisal proteinler yapisal olmayan proteinler duzenleyici ve yardimci proteinler olarak gruplandirilirlar Virusler canli degildir Canli olduklarini kabul eden arastirmacilar da vardir ve kendi baslarina cogalma araclarina sahip degildirler Cogalmak icin konakci hucrelerinin enerji metabolizmalarina enzimlerine ve yapi oncullerine baglidirlar Bu nedenle virusler kendi viral proteinlerinin bircogunu kodlamazlar aksine cogaltma icin ihtiyac duyduklari viral proteinleri uretmek icin konakci hucrenin organellerini ve dongulerini kullanirlar Sadece iki protein molekulunden bir viral kapsidin nasil olusabildigini gosteren sema Viral yapisal proteinlerCogu viral yapisal protein virusun kapsid ve zarf bilesenlerdir Kapsid Bir virusun genetik materyali kapsid adi verilen viral bir protein yapisinda depolanir Kapsid viral nukleik asitlerin konakci enzimleriyle kimyasal maddelerle veya diger zararlilarin etkinligiyle bozunmasini onleyen bir kalkandir Ayrica virionun konakciya tutunmasini ve konakci hucre zarina nufuz etmesini saglar Tek bir viral proteinin veya bir dizi farkli viral proteinin bircok kopyasi kapsidi olusturur ve bu viral proteinlerin her biri viral genomdan bir gen tarafindan kodlanir Kapsidin yapisi virusun genis bir kapside sahip olmasi icin az sayida viral gen kullanmasina izin verir Birkac oncul yapi protomer oligomerik viral protein alt birimleri kapsomerleri olusturmak uzere birlesir ve kapsomerler ise kapsidi olusturmak icin bir araya gelir Kapsomerler bir ikosahedral sarmal veya karmasik kapsid yapisina katilabilirler Uc asimetrik ve ozdes olmayan viral protein birimi ikosahedral kapsiddeki yirmi ozdes ucgen yuzun her birini olusturur Viral zarf Bazi viruslerin kapsidi viral zarf adi verilen bir zar icinde bulunur Bir virus konakci hucresini tomurcuklanma adi verilen bir islemle terk ettiginde viral zarf konakci hucrenin plazma zarindan elde edilir Viral zarf viral glikoproteinler de dahil olmak uzere viral proteinlerle gomulu bir cift katli lipid katmanindan olusur Bu viral glikoproteinler konakci hucrelerin zarindaki spesifik reseptorlere ve koreseptorlere baglanir ve viruslerin hedef konakci hucrelerine tutunmasini saglar Bu glikoproteinlerden bazilari sunlardir Influenza virusunde hemagglutinin noraminidaz ve M2 proteini Insan immun yetmezlik virusunde HIV gp120 ve gp41 alt birimlerinden olusan gp160 Viral glikoproteinler virus hucre birlesiminde fuzyon kritik bir rol oynar Virus hucre birlesimi viral glikoproteinler konak hucrenin reseptorlerine baglandiginda baslatilir Viral zarf fuzyon proteinleri Viral zarin konak hucresinin zari ile kaynasmasi icin yuksek enerji gereklidir Viral zarf fuzyon proteinleri bu yuksek enerji bariyerini asmak icin katalizor gorevi gorur Hucresel reseptorlere viral glikoproteinlerin baglanmasini takiben viral membran fuzyon proteinleri yapilarinda bir degisiklige ugrarlar Bu yapisal degisiklik daha sonra viral zarf uzerindeki fuzyon halkalarinin FH ler veya hidrofobik fuzyon peptitlerinin FP ler hucre zariyla etkilesmesine izin vererek viral zarfin hucre zariyla etkilesimini ve birlesimini fuzyonunu kolaylastirir Cogu viral membran fuzyon proteini fuzyondan sonra sac tokasi benzeri bir yapiya donusur Viral glikoproteinler ve bunlarin uc boyutlu yapilari fuzyondan once ve sonra cok cesitli yapisal konformasyonlarin kesfedilmesine izin vermistir Viral membran fuzyon proteinleri dort farkli sinifa ayrilmistir ve her sinif karakteristik yapilariyla tanimlanir Sinif I Fuzyon sonrasi konformasyon a sarmal sac tokalarinin trimerlerinden olusan ayri bir merkezi sarmal bobin yapisina sahiptir Sinif I viral fuzyon proteininin bir ornegi HIV glikoproteinidir gp41 Sinif II Protein merkezi sarmal bobin yapisindan yoksundur Bir sac tokasi trimeri vermek icin yeniden katlanan karakteristik bir uzun yaprakli dis bolge yapisi icerir Sinif II viral fuzyon proteinlerinin ornekleri arasinda dang virusu E proteini ve bati Nil virusu E proteini bulunur Sinif III Yapisal konformasyon Sinif I ve Sinif II viral membran fuzyon proteinlerinin ozelliklerinin bir kombinasyonudur Sinif III viral fuzyon proteininin bir ornegi kuduz virusu glikoproteinidir G Sinif IV Sinif IV viral fuzyon proteinleri fuzyonla iliskili kucuk transmembran FAST proteinlerdir Sac tokasi veya trimer yapilarindan olusmazlar ve bilinen en kucuk viral fuzyon proteinleridir FAST proteinleri zarfsiz reovirus ailesinin uyeleri tarafindan kodlanir Viral yapisal olmayan proteinlerViral yapisal olmayan proteinler virusun genomu tarafindan kodlanan proteinlerdir ve enfekte olmus hucrelerde eksprese edilir Bununla birlikte bu proteinler virion icinde toplanmaz Viruslerin replikasyonu sirasinda bazi viral yapisal olmayan proteinler replikasyon sureci etkileyen onemli islevler yerine getirir Benzer sekilde viruslerin montaji yapisal elemanlarinin birlesimi sirasinda bu proteinlerin bazilari ayrica montaj islemini etkileyen onemli islevleri yerine getirir Bu viral yapisal olmayan protein fonksiyonlarindan bazilari replikon olusumu immunomodulasyon ve viral yapisal proteini kodlayan genlerin transaktivasyonudur Replikon olusumu Viral yapisal olmayan proteinler replikasyon kompleksi olarak da bilinen replikonu olusturmak icin konak hucre proteinleri ile etkilesir Hepatit C virusunde viral yapisal olmayan proteinler replikonu birlestirmek icin hucresel vezikul membran nakil proteini hVAP 33 ile etkilesime girer Viral yapisal olmayan 4b NS4B proteini konakci hucrenin zarini degistirir ve replikasyon kompleksinin olusum surecini baslatir NS5A NS5B ve NS3 gibi diger viral yapisal olmayan proteinler de komplekse alinir ve NS4B onlarla etkileserek viral RNA ya baglanir Immunomodulasyon Bir konagin enfekte olmus bir hucreye bagisiklik yaniti viral yapisal olmayan proteinlerin immunomodulator ozellikleri yoluyla ayarlanabilir Bircok buyuk DNA virusu turu konakci bagisiklik tepkisini bozan ve virusun cogalmasina izin veren proteinleri kodlar Bu proteinlerin insanlarda enflamatuar yangisal hastaliklar icin yeni biyo farmasotik tedaviler gelistirme potansiyeli vardir cunku proteinlerin enflamatuar bagisiklik aracilarini bozdugu kanitlanmistir Bati Nil virusundeki viral yapisal olmayan protein NS1 bir kompleman kontrol proteinine H faktorune baglanarak kompleman aktivasyonunu onler Sonuc olarak enfekte olmus hucrelerin kompleman tarafindan taninmasi zorlasir ve enfekte olmus hucreler konakcinin bagisiklik sistemi tarafindan zarar gormez Viral duzenleyici ve yardimci proteinlerViral duzenleyici ve yardimci proteinlerin bircok islevi vardir Bu viral proteinler viral yapisal gen transkripsiyon oranlari da dahil olmak uzere viral genomdaki viral gen ekspresyonlarini kontrol eder ve etkiler Viral duzenleyici ve yardimci proteinler ayrica konakci hucrenin genlerin duzenlenmesi ve apoptoz gibi hucresel fonksiyonlarini etkiler ve ayarlar DNA virusleri ve retroviruslerde viral duzenleyici proteinler viral gen transkripsiyonunu artirabilir benzer sekilde bu proteinler ayrica konakci hucresel gen transkripsiyonunu da artirabilir Yardimci proteinler olarak da bilinen viral aksesuar proteinler retroviruslerin genomu tarafindan kodlanir Cogu viral aksesuar protein islevlerini sadece belirli hucre tiplerinde yerine getirir Ayrica virusun replikasyonu uzerinde cok fazla etkisi yoktur Bununla birlikte bazi durumlarda viruslerin replikasyonunun surdurulmesi viral aksesuar proteinlerinin yardimini ve fonksiyonunu gerektirir Endojen retroviral proteinlerSyncytin memeli genomunda bulunan ve plasental morfogenezde membran fuzyonuna izin vermek icin kullanilan bir proteindir Ayni zamanda memeli genomundan elde edilenendojen bir retrovirus proteinidir Kaynakca a b c d e f g h Vladimir Uversky Sonia Longhi 20 Ekim 2011 Flexible Viruses Ingilizce John Wiley amp Sons ISBN 9781118135549 a b Slonczewski Joan 2014 Microbiology an evolving science New York W W Norton amp Company ISBN 978 0 393 12367 8 OCLC 881060733 Lodish 1 Ocak 2000 Viruses Structure Function and Uses Ingilizce 9 Nisan 2020 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 7 Subat 2020 Pornillos 1 Aralik 2002 Mechanisms of enveloped RNA virus budding Trends in Cell Biology 12 12 ss 569 579 a b White 1 Ocak 2008 Structures and Mechanisms of Viral Membrane Fusion Proteins Critical Reviews in Biochemistry and Molecular Biology 43 3 ss 189 219 a b c Podbilewicz 2014 Virus and Cell Fusion Mechanisms Annual Review of Cell and Developmental Biology 30 1 ss 111 139 Gouttenoire 1 Mart 2010 Hepatitis C virus nonstructural protein 4B a journey into unexplored territory Reviews in Medical Virology 20 2 ss 117 129 Engel 2012 Viral immunomodulatory proteins usurping host genes as a survival strategy Advances in Experimental Medicine and Biology Cilt 738 ss 256 278 Lucas 2004 Secreted immunomodulatory viral proteins as novel biotherapeutics J Immunol Chung 12 Aralik 2006 West Nile virus nonstructural protein NS1 inhibits complement activation by binding the regulatory protein factor H Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 103 50 ss 19111 19116 Flint 1997 Viral Transactivating Proteins Annual Review of Genetics 31 1 ss 177 212 Coffin 1 Ocak 1997 Accessory Proteins and Assembly Ingilizce Cold Spring Harbor Laboratory Press 3 Mayis 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 7 Subat 2020 Mi S Lee X Li X Veldman GM Finnerty H Racie L LaVallie E Tang XY Edouard P Howes S Keith JC Jr McCoy JM 2000 Syncytin is a captive retroviral envelope protein involved in human placental morphogenesis Nature 403 6771 ss 785 9 Dis baglantilarUniProt da bilinen tum Viral Proteinlerin listesi 31 Mayis 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde