Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Bu madde, uygun değildir. (Haziran 2010) |
Yönlendirme protokolleri, yönlendirici üzerinde koşan ve tablonun güncellenmesini sağlayan kurallardır; genelde yazılım ile gerçekleşirler. Protokoller iç (interior) ve dış (exterior) olarak iki sınıfa ayrılmıştır. İç protokoller daha çok pek fazla büyük olmayan özel ağ içindeki yönlendiriciler arasında kullanılırken, dış protokoller birbirinden bağımsız ve geniş ağlar arasındaki yönlendiriciler üzerinde koşturulur. Yönlendirme protokolleri (routing protocols) ile yönlendirmeli protokoller (routed protocols), genelde birbiriyle karıştırılır; ancak farklı tanımlamalardır. İlki, yani yönlendirme protokolleri, dinamik yönlendirme protokoller ise IP (IP ), IPX (IPX ), DECnet (DECnet ), XNS (XNS ), AppleTalk (AppleTalk ) gibi protokolleri anlatır.
IGP ( Interior Gateway Protocol )
IGP (IGP), özel ve bağımsız ağlar içindeki yönlendiricilerde kullanılan bir iç protokoldür. Bağımsız özel ağlarda temel kriter hız ve başarımın (performansın) yüksek olmasıdır. Ağ içerisinde olabilecek herhangi bir kesintiye karşı, diğer en uygun yol hızlıca belirlenmelidir. IP ağ uygulamalarından iyi bilinen RIP (RIP ) ve OSPF (OSPF ) bu protokole dayanır.
RIP ( Routing İnformation Protocol )
RIP (RIP ) uzaklık vektör algoritmasına dayanır ve IGP’nin bir uygulamasıdır. İlk olarak XNS protokol kümesi içinde kullanılmış olup daha sonra IP ağ uygulamalarında kendisine geniş bir alan bulmuştur. UNIX (UNIX ) işletim sistemiyle beraber gelen ‘routed’ özelliği bir RIP uygulamasıdır. Bu protokolde, en uygun atlama sayısına dayanılarak hesaplanır; tabloda her varış adresi için en iyi yol bilgisi tutulur. Uygulamada RIP için atlama sayısının en fazla 15 olacağı kabul edilmiştir; bu değerden daha uzak yerler ulaşılmaz durum olarak değerlendirilir. Ağ topolojisindeki (Ağ Topolojisi ) herhangi bir değişiklik, oraya bağlı olan yönlendirici tarafından sezilir ve yönlendirici hemen yeni durum için değerlendirme yapar. Eğer daha iyi bir yol olduğunu öğrenirse, önce kendi tablosunu günceller (aynı varış adresli daha kötü yol varsa tablodan siler) ve daha sonra komşularına yansıtır. Komşu yönlendiriciler de yeni durumu göz önüne alarak kendi tablolarını güncelleyip kendi komşularına haber verirler. Ancak değişikliği ilk yansıtan yönlendiriciye tekrar gönderilmemelidir. Aksi durumda kısır döngü oluşur.
OSPF ( Open Shorthest Path First )
OSPF (OSPF ) geniş IP ağlarda kullanılan ve bağlantı durum algoritmasına dayanan bir protokoldür. Bu protokol hiyerarşik yapı içinde çalışır ve benzer hiyerarşik düzeyde olan yönlendiriciler arasında tablo güncellemesi için kullanılır. Genel olarak IP ağlarda omurgayı oluşturan yönlendiriciler üzerinde koşturulur. IETF (IETF ) tarafından geliştirilmiş olup tanımlamaları RFC 1247 içinde yapılmıştır. OSPF genişçe ağlarda RIP’e göre daha iyi sonuç vermektedir ve dolayısıyla onun yerine de facto standart haline gelmeye başlamıştır.
EGP ( Exterior Gateway Protocol )
EGP (EGP ) bağımsız ağ içindeki yönlendiricilerde değil de, bu tür ağları birbirine bağlayan yönlendiricilerde kullanılan bir protokol sınıfıdır. Bu algoritmada temel gereksinim IGP’de olduğu gibi işlerin hızlı gerçekleşmesi olmayıp güvenliğin daha sıkı tutulmasıdır.
Aşağıdaki şekilde IGP ve EGP’nin uygulamadaki yeri görülmektedir.
Resimde görüldüğü gibi komple geniş bir ağ uygulamasında IGP ve EGP aynı anda kullanılabilmektedir; IGP bağımsızca ağ içerisindeki en uygun yolu belirlemek için kullanılırken, EGP bağımsız ağlar arasında en uygun yolun belirlenmesinde kullanılmaktadır. Çok bilinen iki uygulama EGP2 ve BGP’dir.
EGP2 ( Exterior Gateway Protocol 2 )
Bu protokol bağımsız ağlar arasında yönlendirme bilgisi değiş tokuş işini kotarır, İnternetin yayılmasından sonra uygulamada etkin olmamıştır. EGP2 yerine BGP (BGP ) kullanılmaya başlanmıştır.
BGP ( Border Gateway Protocol )
Bağımsız ağlar arası yönlendirme bilgisi değiş tokuşu için EGP2’nin eksikliklerini gidermek amacıyla geliştirilmiştir. Yönlendirme tablosu güncellemesinde EGP2’ye daha az bilgi transferi gerektirir ve gerçeklemesi daha kolay bir protokoldür.
IGRP ( Interior Gateway Routing Protocal )
Kullandığı yöntemler Bandwith,Load,Delay dır.Max 255 atlama yapar.
Kaynakça
Andrew S. Tanenbaum, Computer Networks, Prentice Hall 2003
W.Stallings, Data and Computer Communications, Prentice Hall 2004
http://www.gyte.edu.tr/dosya/104/ders/BIL472/ 22 Haziran 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Bu madde Vikipedi bicem el kitabina uygun degildir Maddeyi Vikipedi standartlarina uygun bicimde duzenleyerek Vikipedi ye katkida bulunabilirsiniz Gerekli duzenleme yapilmadan bu sablon kaldirilmamalidir Haziran 2010 Yonlendirme protokolleri yonlendirici uzerinde kosan ve tablonun guncellenmesini saglayan kurallardir genelde yazilim ile gerceklesirler Protokoller ic interior ve dis exterior olarak iki sinifa ayrilmistir Ic protokoller daha cok pek fazla buyuk olmayan ozel ag icindeki yonlendiriciler arasinda kullanilirken dis protokoller birbirinden bagimsiz ve genis aglar arasindaki yonlendiriciler uzerinde kosturulur Yonlendirme protokolleri routing protocols ile yonlendirmeli protokoller routed protocols genelde birbiriyle karistirilir ancak farkli tanimlamalardir Ilki yani yonlendirme protokolleri dinamik yonlendirme protokoller ise IP IP IPX IPX DECnet DECnet XNS XNS AppleTalk AppleTalk gibi protokolleri anlatir IGP Interior Gateway Protocol IGP IGP ozel ve bagimsiz aglar icindeki yonlendiricilerde kullanilan bir ic protokoldur Bagimsiz ozel aglarda temel kriter hiz ve basarimin performansin yuksek olmasidir Ag icerisinde olabilecek herhangi bir kesintiye karsi diger en uygun yol hizlica belirlenmelidir IP ag uygulamalarindan iyi bilinen RIP RIP ve OSPF OSPF bu protokole dayanir RIP Routing Information Protocol RIP RIP uzaklik vektor algoritmasina dayanir ve IGP nin bir uygulamasidir Ilk olarak XNS protokol kumesi icinde kullanilmis olup daha sonra IP ag uygulamalarinda kendisine genis bir alan bulmustur UNIX UNIX isletim sistemiyle beraber gelen routed ozelligi bir RIP uygulamasidir Bu protokolde en uygun atlama sayisina dayanilarak hesaplanir tabloda her varis adresi icin en iyi yol bilgisi tutulur Uygulamada RIP icin atlama sayisinin en fazla 15 olacagi kabul edilmistir bu degerden daha uzak yerler ulasilmaz durum olarak degerlendirilir Ag topolojisindeki Ag Topolojisi herhangi bir degisiklik oraya bagli olan yonlendirici tarafindan sezilir ve yonlendirici hemen yeni durum icin degerlendirme yapar Eger daha iyi bir yol oldugunu ogrenirse once kendi tablosunu gunceller ayni varis adresli daha kotu yol varsa tablodan siler ve daha sonra komsularina yansitir Komsu yonlendiriciler de yeni durumu goz onune alarak kendi tablolarini guncelleyip kendi komsularina haber verirler Ancak degisikligi ilk yansitan yonlendiriciye tekrar gonderilmemelidir Aksi durumda kisir dongu olusur OSPF Open Shorthest Path First OSPF OSPF genis IP aglarda kullanilan ve baglanti durum algoritmasina dayanan bir protokoldur Bu protokol hiyerarsik yapi icinde calisir ve benzer hiyerarsik duzeyde olan yonlendiriciler arasinda tablo guncellemesi icin kullanilir Genel olarak IP aglarda omurgayi olusturan yonlendiriciler uzerinde kosturulur IETF IETF tarafindan gelistirilmis olup tanimlamalari RFC 1247 icinde yapilmistir OSPF genisce aglarda RIP e gore daha iyi sonuc vermektedir ve dolayisiyla onun yerine de facto standart haline gelmeye baslamistir EGP Exterior Gateway Protocol EGP EGP bagimsiz ag icindeki yonlendiricilerde degil de bu tur aglari birbirine baglayan yonlendiricilerde kullanilan bir protokol sinifidir Bu algoritmada temel gereksinim IGP de oldugu gibi islerin hizli gerceklesmesi olmayip guvenligin daha siki tutulmasidir Asagidaki sekilde IGP ve EGP nin uygulamadaki yeri gorulmektedir Resimde goruldugu gibi komple genis bir ag uygulamasinda IGP ve EGP ayni anda kullanilabilmektedir IGP bagimsizca ag icerisindeki en uygun yolu belirlemek icin kullanilirken EGP bagimsiz aglar arasinda en uygun yolun belirlenmesinde kullanilmaktadir Cok bilinen iki uygulama EGP2 ve BGP dir EGP2 Exterior Gateway Protocol 2 Bu protokol bagimsiz aglar arasinda yonlendirme bilgisi degis tokus isini kotarir Internetin yayilmasindan sonra uygulamada etkin olmamistir EGP2 yerine BGP BGP kullanilmaya baslanmistir BGP Border Gateway Protocol Bagimsiz aglar arasi yonlendirme bilgisi degis tokusu icin EGP2 nin eksikliklerini gidermek amaciyla gelistirilmistir Yonlendirme tablosu guncellemesinde EGP2 ye daha az bilgi transferi gerektirir ve gerceklemesi daha kolay bir protokoldur IGRP Interior Gateway Routing Protocal Kullandigi yontemler Bandwith Load Delay dir Max 255 atlama yapar Kaynakca Andrew S Tanenbaum Computer Networks Prentice Hall 2003 W Stallings Data and Computer Communications Prentice Hall 2004 http www gyte edu tr dosya 104 ders BIL472 22 Haziran 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde