Yazılım, hümanistik (insani), bilimsel teoriler, yönetim ve organizasyon gibi çeşitli alanlarda kullanılan, yukarıdan aşağıya ve aşağıdan yukarıyanın her ikisi de bilgi işleme ve bilgi sıralama stratejisidir. Pratikte, bir düşünce, öğretim veya liderlik biçimi olarak görülebilirler.
Basamaklı (aşamalı) tasarım olarak da bilinen ve bazı durumlarda dekompozisyonun eşanlamlısı olarak kullanılan yukarıdan aşağıya doğru yaklaşım, temel olarak bir sistem hakkında fikir edinmek için sistemin ters mühendislik tarzına uygun olarak bilişimsel (düzensel) alt sistemlere parçalanmasıdır (ayrılmasıdır).
Yukarıdan aşağıya doğru bir yaklaşımda, birinci seviye alt sistemler detayına girmeden belirtilerek sisteme genel bir bakış oluşturulur. Ardından, tüm belirtimler temel öğelerine indirilinceye kadar her alt sistem daha ayrıntılı olarak ve bazen daha çok ek alt sistem seviyesinde işlenir.
Yukarıdan aşağıya bir model genellikle "kara kutular" yardımıyla belirtilir ve bu da daha kolay işlenmesini sağlar. Bununla birlikte, kara kutular temel mekanizmaları açıklığa kavuşturmada başarısız olabilir veya modeli gerçekçi bir şekilde doğrulamak için yeterince detaylı olmayabilir. Yukarıdan aşağıya yaklaşımı, büyük resimle başlar, buradan daha küçük parçalara bölünür.
Aşağıdan yukarıya doğru yaklaşım, sistemlerin birbirine eklenmesiyle daha karmaşık sistemlerin ortaya çıkmasını sağlar. Aşağıdan yukarıya işleme, bir algı oluşturması için ortamdan gelen verilere dayanan bir bilgi işleme türüdür. Bilişsel psikoloji perspektifinden bakıldığında, bilgiler bir yönden göze girer (duyusal girdi ve aşağı) ve daha sonra beyin tarafından yorumlanır ve algılanabilen bir görüntü haline dönüşür (işlemeden nihai kavramaya kadar oluşturulmuş çıktı).
Aşağıdan yukarıya doğru bir yaklaşımda, sistemin temel unsurları ilk önce ayrıntılı olarak belirtilir. Daha sonra bu elemanlar, büyük alt sistemler oluşturmak üzere bir araya getirilir ve bu alt sistemler tam bir üst düzey sistem oluşturulana kadar, bazen birçok seviyede bağlanır. Bu strateji, genellikle başlangıçların küçük olduğu ancak sonunda karmaşıklık ve bütünlük içinde büyüyen bir tohum modelini andırıyor. Bununla birlikte, organik stratejiler, global bir amacı karşılamak yerine yalıtılmış olarak geliştirilen ve yerel optimizasyona tabi tutulan öğelerin ve alt sistemlerin birbirine karışmasına neden olabilir.
Bilgisayar bilimi
Yazılım geliştirimi
Yazılım geliştirme sürecinde yukarıdan aşağıya ve aşağıdan yukarıya yaklaşımları önemli bir rol oynamaktadır.
Yukarıdan aşağıya yaklaşımlar, planlamayı ve sistemin tam bir anlayışını vurgular. Sistemin en azından bir bölümünün tasarımında yeterli bir detay seviyesine ulaşılıncaya dek hiçbir kodlamanın başlamaması doğası gereğidir. Yukarıdan aşağıya yaklaşımlar, modül yerine koçanlar eklenerek gerçekleştirilir. Ancak bu, kayda değer tasarım tamamlanıncaya kadar bir sistemin nihai işlevsel birimlerinin testini geciktirir.
Aşağıdan yukarıya yaklaşımda, kodlama ve ilk modül belirtilir belirtilmez başlanabilecek erken testi vurgular. Bununla birlikte, bu yaklaşım, modüllerin, modüllerin sistemin diğer bölümlerine nasıl bağlanacağı hakkında net bir fikir olmadan kodlanabilme ve bu bağlantıların ilk düşünüldüğü kadar kolay olmama riskini taşır. Kodun yeniden kullanılabilirliği, aşağıdan yukarıya yaklaşımın en önemli yararlarından biridir.
Yukarıdan aşağıya tasarım, 1970'lerde IBM araştırmacıları Harlan Mills ve Niklaus Wirth tarafından duyuruldu (yaygınlaştırıldı). Mills, pratik kullanım için yapılandırılmış programlama kavramları geliştirdi ve bunları New York Times morg indeksini otomatikleştiren 1969'daki bir projede test etti. Bu projenin mühendislik ve yönetim başarısı, yukarıdan aşağıya doğru yaklaşımın IBM ve bilgisayar endüstrisinin geri kalanı aracılığıyla yayılmasına yol açtı. Diğer başarılar arasında, Pascal programlama dilinin geliştiricisi Niklaus Wirth'in yazdığı etkili makale Program Development by Stepwise Refinement yazması gösterilebilir. Niklaus Wirth, (programın tüm özelliklerini bilmeden bir modül tanımlayabilmesine izin veren) Modula ve Oberon gibi dilleri geliştirme yoluna gittiği için tam olarak desteklediği şeyin yukarıdan aşağıya programlama olduğu söylenemez. Yukarıdan aşağıya yöntemler, 1980'lerin sonuna kadar yazılım mühendisliğinde tercih edilmiştir ve nesneye dayalı programlama, yukarıdan aşağıya ve aşağıdan yukarıya programlama bakış açılarının her ikisinin de kullanılabileceği fikrini göstermeye yardımcı olmuştur.
Modern yazılım tasarımı yaklaşımları genellikle yukarıdan aşağıya ve aşağıdan yukarıya yaklaşımlarını birleştirir. İyi bir tasarım için komple sistemin anlaşılması genellikle gerekli olmakla birlikte ve bu da teorik olarak yukarıdan aşağıya doğru bir yaklaşıma yönlendirse de çoğu yazılım projesi mevcut kodu bir dereceye kadar kullanmaya çalışır. Önceden var olan modüller, tasarımlara aşağıdan yukarıya bir tat katar. Bazı tasarım yaklaşımlarıysa kısmen işlevsel bir sistemin tamamlanması için tasarlanmış ve kodlanmış bir yaklaşım kullanıyor ve bu sistem daha sonra projenin tüm gereksinimlerini karşılayacak şekilde genişletiliyor.
Programlama
Yukarıdan aşağıya, tasarımın karmaşık parçaların belirlenip daha sonra daha küçük parçalara bölünerek başladığı geleneksel prosedürel dillerin temelini oluşturan bir programlama stilidir. Yukarıdan aşağıya yöntemini kullanarak bir program yazmak, ihtiyaç duyulan tüm önemli işlevleri tanımlayan bir ana yordam yazmaktır. Daha sonra programlama ekibi bu işlevlerin her birinin gereksinimlerine bakar ve süreç tekrarlanır. Kolayca ve öz bir şekilde kodlanmış bu bölümlendirilmiş alt rutinler sonunda basitçe işlemleri gerçekleştirecektir. Tüm alt rutinler kodlandığında program test için hazırdır. Uygulamanın yüksek seviyede nasıl bir araya geldiği tanımlanarak alt seviye işin kendi kendine yeterli olması sağlanabilir. Alt seviye soyutlamaların daha üst seviyedeki soyutlamalara nasıl entegre edileceği tanımlanarak arayüzler net bir şekilde belirtilir.
Aşağıdan yukarıya doğru bir yaklaşımda, sistemin temel unsurları ilk önce ayrıntılı olarak belirtilir. Daha sonra bu öğeler, daha büyük alt sistemler oluşturmak üzere bir araya getirilir ve alt sistemler tam bir üst düzey sistem oluşturulana kadar birçok seviyede bağlanır. Nesne yönelimli programlama, uygulama ve bilgisayar programlarını tasarlamak için nesneler kullanan bir paradigmadır. Makine mühendisliğinde Pro/ENGINEER, Solidworks ve Autodesk Inventor gibi yazılımlarla kullanıcılar ürünlerin tamamını bir seferde değil parça parça tasarlayabilir ve daha sonra bu parçaları bir araya getirerek LEGO'larla inşa eder gibi montajlarını oluşturabilir. Mühendisler buna küçük parça tasarımı der.
Aşağıdan yukarıya doğru yaklaşımda, modül tarafından sağlanacak işlevselliği belirlemek için iyi sezgiler gereklidir. Eğer bir sistem mevcut bir sistemden kurulacaksa bazı var olan modüllerden yola çıkıldığı için bu yaklaşım daha uygundur.
Ayrıştırma
Ayrıştırma, gramer yapısını belirlemek için (dosyadan veya klavyeden okunan) bir girdi sırasını çözümleme sürecidir. Bu yöntem, bir derleyicide olduğu gibi hem doğal dillerin hem de bilgisayar dillerinin analizinde kullanılır. Aşağıdan yukarıya ayrıştırma, ilk önce en temel birimleri tanımlamaya ve daha sonra üst düzey yapıları onlardan çıkarmaya çalışan bilinmeyen veri ilişkilerini analiz etme stratejisidir. Diğer taraftan yukarıdan aşağıya doğru ayrıştırıcılar, genel ayrıştırma ağacı yapılarını varsayar ve ardından bilinen temel yapıların hipotezle uyumlu olup olmadığını değerlendirir.
Dış bağlantılar
- Aşağıdan yukarı ve yukarıdan aşağı işleme
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Yazilim humanistik insani bilimsel teoriler yonetim ve organizasyon gibi cesitli alanlarda kullanilan yukaridan asagiya ve asagidan yukariyanin her ikisi de bilgi isleme ve bilgi siralama stratejisidir Pratikte bir dusunce ogretim veya liderlik bicimi olarak gorulebilirler Basamakli asamali tasarim olarak da bilinen ve bazi durumlarda dekompozisyonun esanlamlisi olarak kullanilan yukaridan asagiya dogru yaklasim temel olarak bir sistem hakkinda fikir edinmek icin sistemin ters muhendislik tarzina uygun olarak bilisimsel duzensel alt sistemlere parcalanmasidir ayrilmasidir Yukaridan asagiya dogru bir yaklasimda birinci seviye alt sistemler detayina girmeden belirtilerek sisteme genel bir bakis olusturulur Ardindan tum belirtimler temel ogelerine indirilinceye kadar her alt sistem daha ayrintili olarak ve bazen daha cok ek alt sistem seviyesinde islenir Yukaridan asagiya bir model genellikle kara kutular yardimiyla belirtilir ve bu da daha kolay islenmesini saglar Bununla birlikte kara kutular temel mekanizmalari acikliga kavusturmada basarisiz olabilir veya modeli gercekci bir sekilde dogrulamak icin yeterince detayli olmayabilir Yukaridan asagiya yaklasimi buyuk resimle baslar buradan daha kucuk parcalara bolunur Asagidan yukariya dogru yaklasim sistemlerin birbirine eklenmesiyle daha karmasik sistemlerin ortaya cikmasini saglar Asagidan yukariya isleme bir algi olusturmasi icin ortamdan gelen verilere dayanan bir bilgi isleme turudur Bilissel psikoloji perspektifinden bakildiginda bilgiler bir yonden goze girer duyusal girdi ve asagi ve daha sonra beyin tarafindan yorumlanir ve algilanabilen bir goruntu haline donusur islemeden nihai kavramaya kadar olusturulmus cikti Asagidan yukariya dogru bir yaklasimda sistemin temel unsurlari ilk once ayrintili olarak belirtilir Daha sonra bu elemanlar buyuk alt sistemler olusturmak uzere bir araya getirilir ve bu alt sistemler tam bir ust duzey sistem olusturulana kadar bazen bircok seviyede baglanir Bu strateji genellikle baslangiclarin kucuk oldugu ancak sonunda karmasiklik ve butunluk icinde buyuyen bir tohum modelini andiriyor Bununla birlikte organik stratejiler global bir amaci karsilamak yerine yalitilmis olarak gelistirilen ve yerel optimizasyona tabi tutulan ogelerin ve alt sistemlerin birbirine karismasina neden olabilir Bilgisayar bilimiYazilim gelistirimi Yazilim gelistirme surecinde yukaridan asagiya ve asagidan yukariya yaklasimlari onemli bir rol oynamaktadir Yukaridan asagiya yaklasimlar planlamayi ve sistemin tam bir anlayisini vurgular Sistemin en azindan bir bolumunun tasariminda yeterli bir detay seviyesine ulasilincaya dek hicbir kodlamanin baslamamasi dogasi geregidir Yukaridan asagiya yaklasimlar modul yerine kocanlar eklenerek gerceklestirilir Ancak bu kayda deger tasarim tamamlanincaya kadar bir sistemin nihai islevsel birimlerinin testini geciktirir Asagidan yukariya yaklasimda kodlama ve ilk modul belirtilir belirtilmez baslanabilecek erken testi vurgular Bununla birlikte bu yaklasim modullerin modullerin sistemin diger bolumlerine nasil baglanacagi hakkinda net bir fikir olmadan kodlanabilme ve bu baglantilarin ilk dusunuldugu kadar kolay olmama riskini tasir Kodun yeniden kullanilabilirligi asagidan yukariya yaklasimin en onemli yararlarindan biridir Yukaridan asagiya tasarim 1970 lerde IBM arastirmacilari Harlan Mills ve Niklaus Wirth tarafindan duyuruldu yayginlastirildi Mills pratik kullanim icin yapilandirilmis programlama kavramlari gelistirdi ve bunlari New York Times morg indeksini otomatiklestiren 1969 daki bir projede test etti Bu projenin muhendislik ve yonetim basarisi yukaridan asagiya dogru yaklasimin IBM ve bilgisayar endustrisinin geri kalani araciligiyla yayilmasina yol acti Diger basarilar arasinda Pascal programlama dilinin gelistiricisi Niklaus Wirth in yazdigi etkili makale Program Development by Stepwise Refinement yazmasi gosterilebilir Niklaus Wirth programin tum ozelliklerini bilmeden bir modul tanimlayabilmesine izin veren Modula ve Oberon gibi dilleri gelistirme yoluna gittigi icin tam olarak destekledigi seyin yukaridan asagiya programlama oldugu soylenemez Yukaridan asagiya yontemler 1980 lerin sonuna kadar yazilim muhendisliginde tercih edilmistir ve nesneye dayali programlama yukaridan asagiya ve asagidan yukariya programlama bakis acilarinin her ikisinin de kullanilabilecegi fikrini gostermeye yardimci olmustur Modern yazilim tasarimi yaklasimlari genellikle yukaridan asagiya ve asagidan yukariya yaklasimlarini birlestirir Iyi bir tasarim icin komple sistemin anlasilmasi genellikle gerekli olmakla birlikte ve bu da teorik olarak yukaridan asagiya dogru bir yaklasima yonlendirse de cogu yazilim projesi mevcut kodu bir dereceye kadar kullanmaya calisir Onceden var olan moduller tasarimlara asagidan yukariya bir tat katar Bazi tasarim yaklasimlariysa kismen islevsel bir sistemin tamamlanmasi icin tasarlanmis ve kodlanmis bir yaklasim kullaniyor ve bu sistem daha sonra projenin tum gereksinimlerini karsilayacak sekilde genisletiliyor Programlama Yukaridan asagiya tasarimin karmasik parcalarin belirlenip daha sonra daha kucuk parcalara bolunerek basladigi geleneksel prosedurel dillerin temelini olusturan bir programlama stilidir Yukaridan asagiya yontemini kullanarak bir program yazmak ihtiyac duyulan tum onemli islevleri tanimlayan bir ana yordam yazmaktir Daha sonra programlama ekibi bu islevlerin her birinin gereksinimlerine bakar ve surec tekrarlanir Kolayca ve oz bir sekilde kodlanmis bu bolumlendirilmis alt rutinler sonunda basitce islemleri gerceklestirecektir Tum alt rutinler kodlandiginda program test icin hazirdir Uygulamanin yuksek seviyede nasil bir araya geldigi tanimlanarak alt seviye isin kendi kendine yeterli olmasi saglanabilir Alt seviye soyutlamalarin daha ust seviyedeki soyutlamalara nasil entegre edilecegi tanimlanarak arayuzler net bir sekilde belirtilir Asagidan yukariya dogru bir yaklasimda sistemin temel unsurlari ilk once ayrintili olarak belirtilir Daha sonra bu ogeler daha buyuk alt sistemler olusturmak uzere bir araya getirilir ve alt sistemler tam bir ust duzey sistem olusturulana kadar bircok seviyede baglanir Nesne yonelimli programlama uygulama ve bilgisayar programlarini tasarlamak icin nesneler kullanan bir paradigmadir Makine muhendisliginde Pro ENGINEER Solidworks ve Autodesk Inventor gibi yazilimlarla kullanicilar urunlerin tamamini bir seferde degil parca parca tasarlayabilir ve daha sonra bu parcalari bir araya getirerek LEGO larla insa eder gibi montajlarini olusturabilir Muhendisler buna kucuk parca tasarimi der Asagidan yukariya dogru yaklasimda modul tarafindan saglanacak islevselligi belirlemek icin iyi sezgiler gereklidir Eger bir sistem mevcut bir sistemden kurulacaksa bazi var olan modullerden yola cikildigi icin bu yaklasim daha uygundur Ayristirma Ayristirma gramer yapisini belirlemek icin dosyadan veya klavyeden okunan bir girdi sirasini cozumleme surecidir Bu yontem bir derleyicide oldugu gibi hem dogal dillerin hem de bilgisayar dillerinin analizinde kullanilir Asagidan yukariya ayristirma ilk once en temel birimleri tanimlamaya ve daha sonra ust duzey yapilari onlardan cikarmaya calisan bilinmeyen veri iliskilerini analiz etme stratejisidir Diger taraftan yukaridan asagiya dogru ayristiricilar genel ayristirma agaci yapilarini varsayar ve ardindan bilinen temel yapilarin hipotezle uyumlu olup olmadigini degerlendirir Dis baglantilarAsagidan yukari ve yukaridan asagi isleme