Türkiye nin enerji politikası kaynak ülke ve güzergâh çeşitliliğine gidilmesini Türkiye de enerji karışımın

Türkiye'nin enerji politikası, kaynak ülke ve güzergâh çeşitliliğine gidilmesini, Türkiye'de enerji karışımında yenilenebilir enerjinin payını arttırırken, nükleer enerjiden de yararlanılmaya başlanılmasını, enerji verimliliğinin arttırılmasına yönelik çalışmalarda bulunulmasını ve Avrupa’nın enerji güvenliğine katkıda bulunulmasını amaçlamaktadır. 2019 itibarıyla, Türkiye'nin elektrik enerjisi toplam kurulu gücü 91 giga watt'tır (GW). Bunun %31'ini hidroelektrik, %29'unu doğal gaz, %22'sini kömür, %8'ini rüzgâr, %6'unu güneş ve %2'sini jeotermal enerjisi oluşturmaktadır.

Türkiye'de birincil enerji arzı kaynaklar bazında dağılımı

Türkiye'nin enerji politikası Türkiye’nin Hükümetlerarası İklim Değişikliği Paneli hedefi birlikte yürütülemez. Bu durum Türkiye'de küresel ısınma daha kötü hale getirir.

Enerji kaynakları

Yenilenebilir enerji

Hükûmetin rüzgâr, güneş, jeotermal gibi enerji kaynaklarının potansiyelinin yüksekliği sebebiyle 2023 yılı için verdiği hedefler ile bu kaynakların elektrik üretimindeki payının %30'un üzerine çıkacağı beklenmektedir.

Bazı kaynaklara göre yenilenebilir enerji kaynaklarının önemi Türkiye'de yeterince anlaşılabilmiş değildir.

Rüzgâr

2015 yılı ilk 11 ayında tüketim karşılama oranı %4.37 seviyesindedir. 2015 Temmuz itibarıyla işletmede olan rüzgâr enerji santralarının kurulu gücü ise 5 GW'tır.

21 Mayıs 2009 tarihli Elektrik Enerjisi Piyasası ve Arz Güvenliği Strateji Belgesinde, rüzgâr enerjisi kurulu gücünün 2023 yılına kadar 20 GW’a çıkarılmasının hedeflendiği belirtilmektedir. Bu amaca ulaşabilmek için, Türkiye'de mevzuat düzenlemeleri ile yenilenebilir kaynak kullanan santrallerdeki elektrik üretimi için bir destekleme mekanizması oluşturulmuş olup, özel sektör yatırımcıları rüzgâr enerjisi santrallerinin inşası konusunda teşvik edilmektedir.

Türkiye'nin rüzgâr enerjisi için 7 m/s ve üzerindeki rüzgâr hızları için 48 GW, 6 m/s ve üzerindeki rüzgâr hızları için 131 GW potansiyeli bulunmaktadır.

Ayrıca bakınız

Avrupa Birliği'nin Enerji Politikası

Kaynakça

2019-2023 Stratejik Plani (PDF). Enerji Bakanlığı. Mayıs 2020.

^ . enerji.gov.tr. 12 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2021.
^ "TÜRKİYE'NİN ENERJİ PROFİLİ VE STRATEJİSİ". Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 23 Mart 2016.
^ "Arşivlenmiş kopya". 17 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Temmuz 2020.
^ KÖMÜR ATLASI (PDF). Heinrich Böll Stiftung Derneği. 2017. 8 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 29 Mayıs 2019.
^ . WWF-Türkiye. 18 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 18 Nisan 2015 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 3 Haziran 2016.
^ Akyüz, Emrah (Mayıs-Haziran 2015). "TÜRKİYE'NİN ENERJİ GÖRÜNÜMÜ VE YENİLENEBİLİR ENERJİ KAYNAKLARININ ÖNEMİ" (PDF). AKADEMİK BAKIŞ Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi, 49. ^[]
^ . 15 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2016.
^ ^a ^b "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 17 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 3 Haziran 2016.

Siyaset ile ilgili bu madde seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

Türkiye ile ilgili bu madde seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

[1] . enerji.gov.tr. 12 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2021.

[Dışişleri_Bakanlığı-2] "TÜRKİYE'NİN ENERJİ PROFİLİ VE STRATEJİSİ". Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 23 Mart 2016.

[3] "Arşivlenmiş kopya". 17 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Temmuz 2020.

[HBSD2017-4] KÖMÜR ATLASI (PDF). Heinrich Böll Stiftung Derneği. 2017. 8 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 29 Mayıs 2019.

[5] . WWF-Türkiye. 18 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.

[6] "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 18 Nisan 2015 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 3 Haziran 2016.

[AKYÜZ-7] Akyüz, Emrah (Mayıs-Haziran 2015). "TÜRKİYE'NİN ENERJİ GÖRÜNÜMÜ VE YENİLENEBİLİR ENERJİ KAYNAKLARININ ÖNEMİ" (PDF). AKADEMİK BAKIŞ Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi, 49. ^[]

[8] . 15 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2016.

[:0-9] "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 17 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 3 Haziran 2016.