Joachim Otto August Achatius von Kortzfleisch 3 Ocak 1890 20 Nisan 1945 2 Dünya Savaşı nda bir Wehrmacht generaliydi

Joachim Otto August Achatius von Kortzfleisch (3 Ocak 1890-20 Nisan 1945), 2. Dünya Savaşı'nda bir Wehrmacht generaliydi. III. Wehrkreis (Berlin)'ın komutanı olarak 20 Temmuz Komplosu'nu takiben Kortzfleisch'ın uzaktan öz kuzeni olan Claus von Stauffenberg tarafından yönetilen darbe girişiminin başarısız olmasında rol oynadı.


Joachim von Kortzfleisch
General der Infanterie Joachim von Kortzfleisch (sağ), 1941
Doğum	3 Ocak 1890 Braunschweig, Braunschweig Dükalığı, Alman İmparatorluğu
Ölüm	20 Nisan 1945 Sauerland, Nazi Almanyası
Bağlılığı	Alman İmparatorluğu Weimar Cumhuriyeti Nazi Almanyası
Branşı	Alman Ordusu Reichswehr Wehrmacht
Hizmet yılları	1907-1945
Rütbesi	General der Infanterie
Komutası	11. Kolordu III. Wehrkreis 43. Kolordu
Çatışma/savaşları	1. Dünya Savaşı 2. Dünya Savaşı
Ödülleri	Şövalye Haçı

Biyografi

Kortzfleisch, aristokratik bir Vestfalyalı ailede Prusyalı 'ın (1854-1910) ve Elsbeth Kortzfleisch'ın (1862-1937) oğlu olarak Braunschweig, Braunschweig Dükalığı'nda doğdu. 1907'de Alman Ordusu'na katıldı ve 1. Dünya Savaşı'nda bir makineli tüfek taburunda hizmet verdikten sonra Reichswehr'da kaldı. 1937 yılında 'luğa terfi ettirildi. 2. Dünya Savaşı patlak verdiğinde Generalleutnant rütbesiyle 'ne komuta ediyordu. 1 Eylül 1940'da 11. Kolordu komutanı olarak Şövalye Haçıyla taltif edildi.
20 Temmuz 1944'te III. Wehrkreis komutanı olarak General Friedrich Fromm tarafından Bendlerblock'a çağrıldı. Vardığı zaman şaşkınlıkla Fromm'un artık komutada olmadığını artık Ludwig Beck'in komutada olduğunu gördü. Sinirle önde gelen komploculardan biri olan General Friedrich Olbricht tarafından kendisine tebliğ edilen emirlerine uymayı reddetti ve "Führer ölmedi" diye bağırdı ve Hitler Yemini'ne atıfta bulundu. Komplocular tarafından tutuklandı ve yalnızca evine gidip bahçesindeki otları çekmek isteyen bir asker olarak bu darbenin bir parçası olmak istemediğini söyledi.
Yerine General geçirildi ve daha sonra Bendlerblock'tan ayrılmasına izin verildi. Ardından komplo destekçisi Major tarafından sorguya çekildi. Kortzfleisch, daha sonra komployu yöneten subayın kendi uzaktan öz kuzeni olan ve geçen sene beraber bir düğüne katıldıkları Claus von Stauffenberg olduğunu öğrenince şoka uğradı. Mart 1945'te Feldmareşal Walter Model'ın komutasında olan Ordu Grubu B'de Ren Köprübaşı'nın komutanıydı. 20 Nisan 1945'te Amerikan 737. Tank Taburu askerlerince vurularak öldürüldü. Kortzfleisch ve bir avuç asker düşman hattının gerisinden hareket ederek Berleberg'e gitmeye çalıştı. Bir Amerikan devriyesi onlara , Sauerland'da rastgeldi. General Amerikan askerlerce sarılmış vaziyette bulunan kendisini ellerini kaldırmasını istemelerine rağmen makineli tabancayla savundu. Kortzfleisch, bu komuta uymayı reddetti ve yerine Nazi selamı vermek için kolunu kaldırdı. Ardından Amerikan askerlerce derhal ölümcül şekilde göğsünden vuruldu.

Madalyalar

Demir Haç (1914)
- 2. Sınıf Demir Haç
- 1. Sınıf Demir Haç
Yara Rozeti (1918)
- Siyah Yara Rozeti
- Gümüş Yara Rozeti
- 4. Sınıf Wehrmacht Uzun Hizmet Madalyası
- 3. Sınıf Wehrmacht Uzun Hizmet Madalyası
- 2. Sınıf Wehrmacht Uzun Hizmet Madalyası
- 1. Sınıf Wehrmacht Uzun Hizmet Madalyası
Memel Madalyası
Demir Haç'a Toka Eklentisi
- 2. Sınıf Demir Haç'a Toka Eklentisi
- 1. Sınıf Demir Haç'a Toka Eklentisi
Savaş Liyakat Haçı
- Kılıç Eklentili 2. Sınıf Savaş Liyakat Haçı
- Kılıç Eklentili 1. Sınıf Savaş Liyakat Haçı
Şövalye Haçı (4 Eylül 1940)
Gümüş Alman Haçı (30 Aralık 1943)

Kaynaklar

Alıntılar

^ : Ritterkreuzträger 1939–1945. Die Inhaber des Eisernen Kreuzes von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündete Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchivs. 2. Auflage, Scherzers Militaer-Verlag, Ranis/Jena 2007, , S. 467.
^ (1997). The German Opposition to Hitler: The Resistance, the Underground, and Assassination Plots, 1938-1945. McFarland. ISBN .
^ Joachim Fest (1994). . Weidenfeld & Nicolson. ISBN .
^ Augenzeugenbericht der „Fünften Infanterie Division der US-Streitkräfte“, abgedruckt im Jahrbuch Hochsauerlandkreis 1995, , übersetzt von Frank Muermann und Rudolf Salingré, S. 70.
^ Fellgiebel 2000, p. 270.
^ Scherzer 2007, p. 467.

Bibliyografya

(2000) [1986]. Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939–1945 — Die Inhaber der höchsten Auszeichnung des Zweiten Weltkrieges aller Wehrmachtteile [The Bearers of the Knight's Cross of the Iron Cross 1939–1945 — The Owners of the Highest Award of the Second World War of all Wehrmacht Branches] (Almanca). Friedberg, Germany: Podzun-Pallas. ISBN .
Scherzer, Veit (2007). Die Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives [The Knight's Cross Bearers 1939–1945 The Holders of the Knight's Cross of the Iron Cross 1939 by Army, Air Force, Navy, Waffen-SS, Volkssturm and Allied Forces with Germany According to the Documents of the Federal Archives] (Almanca). Jena, Germany: Scherzers Militaer-Verlag. ISBN .

Askerî görevi
Önce gelen: General der Artillerie	Komutanı 1 Ocak 1938-14 Nisan 1940	Sonra gelen: Generalleutnant
Önce gelen: General der Artillerie	11. Kolordu Komutanı 1 Mart 1940-6 Ekim 1941	Sonra gelen: General der Infanterie
Önce gelen: General der Infanterie	11. Kolordu Komutanı 10 Aralık 1941-1 Haziran 1942	Sonra gelen: Generaloberst Karl Strecker
Önce gelen: General der Infanterie Kurt Brennecke	43. Kolordu Komutanı 28 Haziran 1942-15 Ağustos 1942	Sonra gelen: General der Infanterie Kurt Brennecke

[1] : Ritterkreuzträger 1939–1945. Die Inhaber des Eisernen Kreuzes von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündete Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchivs. 2. Auflage, Scherzers Militaer-Verlag, Ranis/Jena 2007, , S. 467.

[GermanOpposition-2] (1997). The German Opposition to Hitler: The Resistance, the Underground, and Assassination Plots, 1938-1945. McFarland. ISBN .

[PlottingHitler'sDeath-3] Joachim Fest (1994). . Weidenfeld & Nicolson. ISBN .

[4] Augenzeugenbericht der „Fünften Infanterie Division der US-Streitkräfte“, abgedruckt im Jahrbuch Hochsauerlandkreis 1995, , übersetzt von Frank Muermann und Rudolf Salingré, S. 70.

[5] Fellgiebel 2000, p. 270.

[6] Scherzer 2007, p. 467.