Malurus elegans, Maluridae familyasından ötücü kuş türü. Göçmen değildir ve Batı Avustralya’nın güneybatı köşesine endemiktir. Eşeysel dimorfizm gösteren bu türün erkekleri üreme döneminde parlak gümüşi-mavi tepe, kulak örtüsü ve sırt tüyleri ile kızıl omuz tüyleri ve siyah boğaz, boz-kahve kuyruk, kanat ile soluk alt tüylerden oluşan oldukça dikkat çekici tüylere sahiptir. Üreme dönemi dışında erkekler ile dişi ve genç kuşlar asıl olarak boz-kahve tüylere sahiptir ancak erkeklerde bazen mavi ve kara tüylere de rastlanır. Farklı ırklar tanımlanmamıştır. Malurus lamberti ve Malurus pulcherrimus türlerine çok benzer ve yakından ilişkilidir ancak birlikte bulundukları yerlerde geçiş tiplerine rastlanmadığı için ayrı bir tür olarak sınıflandırılır. Yerel olarak yaygın olsa da sayılarının azaldığına dair kanıtlar bulunmaktadır.
Malurus elegans | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Erkek üreme dönemi tüyleri ile | ||||||||||||||
Korunma durumu | ||||||||||||||
Biyolojik sınıflandırma | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Malurus elegans Gould, 1837 | ||||||||||||||
Dar gagalı bir kuş olan bu tür böcekleri yakalamak için adapte olmuş bir türdür ve asıl olarak böcekçildir. Çoğunluğu Eucalyptus marginata ağacıyla oluşmuş ılıman ve nemli ormanlarda fundalık ve çalılıklarda beslenir ve yaşar. Malurus cinsi kuşlarda yaygın olduğu üzere sosyal olarak tekeşli çift ile yavruları beslemek için yardımcı olan kuşlardan oluşan küçük gruplar hâlinde bulunur. Bu tür için diğer türlere nazaran daha fazla dişi yardımcı kuş tespiti yapılmıştır. İletişim ve kur yapmak için değişik şakıma ve ötüşler ile görsel olaylar saptanmıştır. Bölgelerini belirtmek için şakırlar ve kuşlar diğer bireyleri şakımalarından ayırt edebilir. Erkek kuşlar sarı taç yapraklarını kopararak kur sırasında dişilere sunar.
Taksonomi
Malurus elegans taksonomi kayıtlarına 1837 yılında ornitolog John Gould tarafından geçirildi. Kuşun bilimsel adı Latince “zarif” anlamına gelen elegans sözcüğünden gelir. Bulunduğu yer olarak Avustralya’nın doğu kıyısını belirten Gould, daha sonra John Gilbert tarafından Güneybatı Avustralya’dan getirilen diğer örnekleri incelerken hatasını anlamıştır. Amatör ornitolog Gregory Mathews, 1916 yılında dişilerin daha koyu tüylerine dayanarak güney ormanlarında bulunan kuşları warreni ırkı olarak tanımlamıştır. Ancak başka gözlemciler bu farklılığı daha sonra tespit edememiştir ve ayrı bir ırk bu tür için tanımlanmamıştır. Aslında populasyonlar ve bireyler arasında boyut ve renk açısından çok az varyasyon bulunur.
Avustralya ve Yeni Gine’de bulunan Malurus cinsinin 12 türünden biridir. Bu cins içinde diğer üç ayrı tür ile kestane renkli omuz tüyleri nedeniyle bir grup oluşturur. Diğer üç tür Cape York Yarımadası’nda bulunan Malurus amabilis, kıtanın çoğu yerinden bulunan Malurus lamberti ve Batı Avustralya’nın güneyi ile Eyre Yarımadası’nda bulunan Malurus pulcherrimus türleridir. Moleküler DNA çalışmaları en yakın akrabasının M. pulcherrimus olduğunu göstermiştir.
Maluridae familyasındaki tüm kuşlar gibi M. elegans türü de gerçek çit kuşları (Troglodytidae familyası) ile akraba değildir. Önceleri sinekkapangiller (Muscicapidae) familyası içinde, daha sonra ötleğengiller (Sylviidae) familyasında sınıflandırılmış olup; 1975 yılında ise kendine ait Maluridae familyası tanınmıştır. Son zamanlarda yapılan DNA analizleri, Maluridae familyasının Meliphagidae ve Pardalotidae familyaları ile akraba olduğu ve büyük Meliphagoidea üst familyasında sınıflandırılabileceğini ortaya çıkarmıştır.
Evrimsel tarihçe
Ornitolog Richard Schodde 1982 yılında, omuz tüyleri kestane renkli olan dört türün kuzeyde form çeşitliliği olması ve kıtanın güneydoğusunda bu çeşitliliğin görülmemesi nedeniyle kökenlerinin kuzeyde olduğunu önerdi. Kuşların atalarının güneye ve güneybatıya, yaklaşık 2 milyon yıl önce, Pliyosen Çağın sonunda ya da Buzul Çağının başında sıcak ve nemli bir dönemde yayılmış olabilir. Takip eden daha soğuk ve kurak iklim yaşam alanlarının azalmasına ve populasyonların parçalanıp ayrı kalmasına neden olmuş olması muhtemeldir. Güneybatıda kalan kuşlar M. elegans türüne, kuzeybatıda kalanlar da M. lamberti türüne dönüşmüştür. Tekrar iklimin ısınması ve nemli olması sonucu kuşlar tekrar güneye yayılmış ve bu yeni grup orta ve güney Avustralya ile Eyre Yarımadası'na kadar olan bölgeye dağılarak M. pulcherrimus türüne dönüşmüştür. Buna da etken serin iklimin bu populasyonu diğerlerinden izole etmesi olmuştur. En sonunda Buzul Çağının sonunda 12.000-13.000 yıl önce kuzeydeki kuşlar tekrar güneye yayılmıştır. Bu yayılma sonucunda farklı üç türün aynı bölgede yaşamasına neden olmuştur. İleride yapılacak olan daha gelişmiş moleküler analizler bu hipotezleri değiştirebilir.
Fiziksel özellikleri
Malurus elegans 15 cm boyu ve 8-11 g ağırlığı ile Maluridae familyasının en iri üyesidir. Ortalama kuyruk uzunluğu 7,5 cm’dir. Uzunluğu erkeklerde ortalama 10 mm ve dişilerde 9,3 mm olan gaga görece uzun, dar ve sivridir; tabanı da geniştir. Yüksek olduğundan çok geniş olan gaga çevrelerinde böcek arayarak beslenen kuş türleri ile benzerdir.
Aynı familyada bulunan diğer kuşlar gibi bu tür de belirgin eşeysel dimorfizmi ile tanınır. Erkeklerin üreme dönemi tüyleri kara ve boz-kahverengi tüyleriyle kontrast yaratan parlak mavi ve kestane renklidir. Oldukça parlak renkli olan tepe, kulak örtüsü ve üst sırt tüylerini kur sırasında gösterir. Üreme döneminde erkeğin tepesi, kulak örtüsü ve üst sırtı gümüşi mavi tüylerle kaplıyken boğazı ve ensesi kara renklidir, omuzlarında parlak kızıl-kahverengi tüyler bulunur. Uzun kuyruğu ve kanatları boz-kahverengindedir, karnı ise boz-beyaz renklidir. Üreme dönemi dışında olan erkekler ile genç ve dişiler genel olarak boz-kahverengindedir ancak erkekler bazen mavi ve siyah tüylerin bazılarını koruyabilir. Tüm erkeklerin gagaları ve sürmeleri kara renklidir. Dişilerin ise gagaları kara iken sürmeleri pas rengi ve göz halkaları soluk boz rengindedir. Erişkin olmayan erkeklerin sürmeleri altı haftalık iken kararır ve yumurtadan çıktıktan sonraki ilk üreme döneminde tüyleri tam olarak üreme tüylerine değişmez. Bu tüyler kafada mavi ve boz, göğüste kara ve boz lekeli ve parçalı görünüme neden olur. Erkeklerin çoğu ikinci yıllarında üreme tüylerinin tamamına kavuşurken bir kısmı bunun için üçüncü yıllarını beklemek durumundadır. Tek bir grup içinde farklı erkek bireylerin üreme tüylerine sahip olduğu gözlemlenmiştir ama bunun çiftleşme durumuna ve baskınlığa nasıl etkisi olduğu bilinmemektedir.
Hem erkek hem de dişi üreme döneminden sonra sonbaharda tüylerini değiştirir ve erkekler eklips tüylerine bürünür. Kışın ya da ilkbaharda tekrar üreme tüylerine kavuşurlar. Gövde tüyleri her iki tüy değiştirmede de değişir ama kanat ve kuyruk tüyleri yalnızca ilkbaharda değişir. Kuyruk tüyleri aşındığında ya da zarar gördüğünde herhangi bir zaman değişebilir. Erkeklerin, özellikle kulak örtülerinde bulunan mavi tüyler oldukça parlaktır. Bu parlak mavi tüyler aynı zamanda morötesi ışığıda oldukça iyi yansıtır. Görüşleri morötesini algılayabilen bu cins kuşlar için mavi tüyler daha da parlak gözükmektedir.
Kuş sesi
Malurus elegans sosyal grubu içindeki bireylerle haberleşmek ve bölgelerini belirtip savunmak için sesli iletişimi kullanır. Bireyleri şakımalarından ayıredebilirler böylece grup üyeleri ile yabancıları tanıyabilirler. Ana şakımaları, 1-4 saniyelik tiz sesli ve saniyede 10-20 öge içeren bir şakımadır. Hem erkek hem de dişiler tarafından, özellikle bölge sınırları konusunda bir sorun olduğunda kullanılır. Genellikle şafak sökmeden hemen önce ve söktükten hemen sonra şakırlar. Beslenmek için dolaşan kuşlar diğerleriyle alçak tonlu ve azalan tonda sii-sii-sii sesinin tekrarıyla iletişim içinde olur. Yüksek ve keskin tsit sesi alarm çığlığıdır.
Yaşam süreleri
Maluridae familyasında bulunan kuşların bir sezona sağ kalma oranları bu kadar küçük kuşlar için oldukça yüksektir. Malurus elegans bir sonraki yıla erkeklerin %78’i ve dişilerin %77’sinin kalması oranlarıyla familya içinde en yüksek hayatta kalma oranına sahiptir. 10 yaşına ulaşmaları olağandışı değildir ve bilinen en yaşlı Malurus elegans 16 yaşına ulaşmıştır.
Dağılımı ve yaşam alanı
Malurus elegans Batı Avustralya’nın güneybatı köşesinde Perth’in kuzeyinde Moore Nehri’nden güneyde Margaret Nehri’ne ve doğuda da Albany’ye kadar olan bölgede yaşar. Bulunduğu bölgelerde yaygındır ancak bataklıkların kuruması nedeniyle populasyonunun azaldığına dair bazı kanıtlar vardır.Eucalyptus diversicolor ve Eucalyptus marginata ağaçlarından oluşan ormanların alt bölümlerinde yaşar. Eski ormanlar daha az tercih ettikleri yerlerdir ancak kuşların ağaç kesilen bölgelere geldikleri dikkat çekmiştir. Yangın sonucu da populasyonlar uzaklaşır ve iki yıldan önce geri dönmez. Altında çalılık bulunmayan Pinus cinsi çam ormanları yaşamaları için uygun değildir.
Orman içinde daha nemli olan dereyatağı yanında bulunan Lepidosperma effusum sazlıklarını tercih eder. Yaşadığı bölgenin kuzeyinde M. lamberti, doğusunda da M. pulcherrimus türlerinin yaşam alanlarıyla komşudur. Diğer iki tür daha kuru çalılıklarda yaşarken M. elegans daha nemli ormanları tercih eder. Ara formların olmaması nedeniyle bu üç kuş ayrı tür olarak kabul edilir.
Davranışı
Normal hareket şekli iki ayağın da aynı anda yerden kesilip tekrar yere bastığı hoplayarak ilerlemedir ama koştukları da görülebilir. Dengesini oldukça uzun kuyruğuyla sağlar. Kuyrukları yukarı doğru dik durur ve nadiren hareketsiz kalır. Kısa, yuvarlak kanatlar ilk kalkışın iyi olmasını sağlar ve kısa uçuşlar için yararlıdır ancak uzun uçuşlarda yarar sağlamaz.
Malurus elegans az sayıda kuştan oluşan gruplar halinde yaşayan ve ortaklaşa yavrularını büyüten bir türdür ve bölgelerini yıl boyunca savunurlar. Bu bölgeler doğal yaşam alanlarını oluşturan ormanlarda 0,4-2,4 hektar civarındadır ama daha az tercih edilen yerlerde daha küçük de olabilir. Yaşadıkları alan iyi geçen bir üreme döneminde gruba yeni katılan bireyleri de destekleyebilecek kadar geniştir. Gruplar iki ila dokuz kuştan oluşur ve ortalama dört kuş bulunur. Kendi familyası içinde en büyük gruba sahip türdür. Bunun nedeninin yüksek yıllık hayatta kalma oranı ve uygun bölgelerde yaşamaları olduğu düşünülmektedir. Üreme oranları düşük de olsa genç kuşların doldurabileceği boşluklar bulunmaktadır. Çiftler sosyal olarak tekeşlidir ve eşlerden biri ölünceye kadar birlikte kalırlar. Hayatta kalan kuş genelde grupta bulunan yardımcı kuşlardan birini eş olarak seçer. Üzerinde çok araştırma yapılmasa da bu türün çiftleşirken birkaç bireyle birlikte çiftleştiği bilinmektedir. Bu türde diğerlerine nazaran dişi yardımcı kuş sayısı daha fazladır. Grupların yarıdan fazlasında genelde dişi olan iki ya da daha fazla yardımcı kuş barındırır. Yardımcı kuşlar yavruları besleyerek üreme döneminde çiftleşen dişilerin yükünü azaltır. Yardımcı kuşların yılda başarıyla büyütülen yavru kuş oranını 1,3’ten 2 kuşa çıkarttığı ve dolayısıyla üreme şansını arttırdığı gösterilmiştir. Erkek yardımcısı olan grupların dişi yardımcılardan biriyle yeni bir çift oluşturup bölgeyi genişlettikleri görülmüştür.
Yuvalara saldıran başlıca avcılar arasında Avustralya saksağanı (Cracticus tibicen), diğer Cracticus cinsi kuşlar, Dacelo novaeguineae, Strepera cinsi kuşlar, kargalar ve kuzgunlar (Corvus cinsi kuşlar), Colluricincla cinsi kuşlar ile kızıl tilki (Vulpes vulpes), kedi ve keme (Rattus rattus) gibi memeliler bulunur. Hem erkek hem de dişi erişkin kuşlar, tehlike karşısında yavru kuşların olduğu yuvadan uzaklaşmak için koşarak avcıları kendilerine çeker. Koşu sırasında baş, boyun ve kuyruk aşağı iniktir, kanatlar açık tutulur ve tüyler kabartılır. Kuş bu sırada durmadan koşarken aynı sırada alarm çağrısı yapar.
Bu türde dişiler erkeklerin kur gösterisine cevap verirken, yavrular yiyecek isterken, yardımcıların daha yaşlı kuşlara ve gençlerin kendinden büyüklerine yaptıkları belirgin bir “kanat çırpma” davranışı gözlemlenmiştir. Bu davranışta kuş başını ve gagasını eğer, kanatlarını gererek hızlıca çırpar ve gagasını ses çıkarmadan açık tutar.
Beslenme
Malurus cinsi bütün türler gibi bu tür de aktif ve hareketli bir besin avcısıdır.Eğrelti otları (Pteridium esculentum), fundalıklar ve orman tabanında yaparak örtüsü içinde sürekli olarak besin arar. Özellikle yaz ve sonbahar aylarında dökülen ökaliptus kabuklarının eklem bacaklılar ile kaynadığı dönemde ormanın altındaki korunaklı otlardan çıkıp 5 m kadar yüksekte ağaç gövdelerine çıkar. Ancak muhtemel avcılara göründüğü için bu çıkışlar kısa sürelidir. Çoğu böcek olan çok çeşitli küçük hayvan ile beslenir. Yıl boyunca karıncaları, çeşitli böcekleri yer ve üreme döneminde örümcekleri, tırtılları da besin listesine katar. İlkbahar ve yaz aylarında kuşlar gün içinde dönem dönem aktif olur ve besin arayışında şakımaları duyulur. Günün sıcaklığında grup bir arada saklanarak dinlenir. Kışın besin bulmak zorlaştığı için tüm gün besin ararlar. Özellikle kış mevsiminde karıncalar besin listelerinin çok önemli bir bölümünü oluşturur.
Kur ve üreme
Maluridae familyasındaki diğer türler gibi Malurus elegans erkekleri de kur sırasında dişiye göstermek için renkli çiçek taç yaprakları taşır. Bu türün sarı ve nadiren de beyaz taç yaprağı taşıdığı gözlemlenmiştir. Taşınan taç yaprakları erkeğin kendi bölgesinde ya da başka bir bölgede dişiye sunulur. "Yüz yelpazesi" davranışı saldırgan ya da kur gösterisi olarak değerlendirilir. Bu davranış sırasında mavi kulak örtüsü tüyler kabartılır. Gümüşi mavi sırt tüyleri de bu tarz davranışlarda diğer türlerden daha çok kabartılır.
Üreme mevsimi familyada bulunan diğer türlerden daha kısadır ve ekim ayından (nadiren eylül ayından) aralık ayına kadar devam eder. Hemen hemen tamamen dişi tarafından yapılan yuva yerden 20 cm yükseklikte yoğun bitki örtüsü içindedir. Yuvarlak ve kubbeli bir yuvadır; bir yanından giriş bulunur ve kurumuş otlar ile örümcek ağlarından yapılır. İç tarafı daha ince otlar ya da Clematis pubescens ve Banksia grandis ile döşenir. Üreme mevsimde bir nadiren de iki kez kuluçkaya yatılır. İkinci kuluçka dönemi birinciden ortalama 51 gün sonradır. Bir kerede iki ya da üç yumurta yumurtlanır. Yumurtalar mat krem-beyaz renkte, kızıl-kahverengi lekeler bulunan oval şekildedir. Boyu 12x16 mm’dir. Dişi bir saatliğine kuluçkaya yatar, sonra erkeğin çağrısıyla 15-30 dakikalığına besin aramaya çıkıp geri döner. Uzun kuyruğu genellikle dar yuvadan kıvrılmıştır ve sahada gözlem yapılırken kuluçkaya yatıldığının anlaşılmasına yardımcı olur. Kuluçka 14-15 gün sürer ve ikinci sefer bir gün az sürer. Yumurtadan yavru çıkma oranı %94'tür. Yumurtadan yeni çıkan yavrular çiğ kırmızı renkte, tüysüz ve gözleri kapalıdır; beslenmeye ihtiyaçları vardır. Bir gün içinde derileri mavi-boz renge dönüşür ve tüyler oluşmaya başlar. Üçüncü gün içinde primer tüyler deriden çıkmaya başlar. Beşinci gün açılmaya başlayan gözler bir gün içinde tamamen açılır. Tüm grup üyeleri tarafından beslenen yavruların dışkı torbaları 11-12 gün boyunca taşınır. Bu süre içinde palazlanan yavruların kuyrukları ve kanatları tam gelişmemiştir ve iyi uçamazlar. Kanatlarının tam olarak gelişmesi gereken on gün boyunca yuvaya yakın yerlerde saklanırlar. Palazlandıktan sonra bir ay boyunca grupta bulunan bütün kuşlar tarafından beslenirler. Başka gruba geçmeden önce yavrular yardımcı olarak bir yıl boyunca grup ile kalır. Kuşlar cinsel olgunluğa bir yaşında erişir ancak dişiler üçüncü yaşlarına kadar çiftleşmezler.
Kaynakça
- Genel
- Rowley, Ian (1997). Bird Families of the World:Fairy-wrens and Grasswrens. Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Özel
- ^ Gould J (1837). The Birds of Australia and the adjacent islands, Part 1. Londra: J. Gould.
- ^ a b c d e f g h Rowley & Russell, s. 173
- ^ Mathews GM (1916). "List of additions of new subspecies to, and changes to, my list of the birds of Australia". The Austral Avian Record. Cilt 3. s. 25–68.
- ^ a b Schodde R (1982) The fairy-wrens: a monograph of the Maluridae. Lansdowne Editions, Melbourne.
- ^ Rowley & Russell, s. 40–41
- ^ Rowley & Russell, s. 143
- ^ Rowley & Russell, s. 159
- ^ Christidis L, Schodde R (1997). . 45 (2). Australian Journal of Zoology. s. 113–129. doi:10.1071/ZO96068. 17 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2007.
- ^ Sharpe, Richard Bowdler (1879). Catalogue of the Passeriformes, or perching birds, in the collection of the British museum. Cichlomorphae, part 1. Londra: Trustees of the British Museum.
- ^ Sharpe, Richard Bowdler (1883). Catalogue of the Passeriformes, or perching birds, in the collection of the British museum. Cichlomorphae, part 4. Londra: Trustees of the British Museum.
- ^ Sharpe, Richard Bowdler (1903). A handlist of the genera and species of birds. Volume 4. Londra: British Museum.
- ^ Schodde, Richard (1975). Interim List of Australian Songbirds: passerines. Melbourne: Royal Australasian Ornithologists Union (RAOU). OCLC 3546788.
- ^ Barker, FK (2002). "A phylogenetic hypothesis for passerine birds; Taxonomic and biogeographic implications of an analysis of nuclear DNA sequence data". Proc. R. Soc. Lond. B. Cilt 269. s. 295–308. doi:10.1098/rspb.2001.1883. (PMC) 1690884 $2. (PMID) 11839199.
- ^ Barker, FK (2004). (PDF). Proc. Natl. Acad. Sci. USA. 101 (30). ss. 11040-45. doi:10.1073/pnas.0401892101. (PMC) 503738 $2. (PMID) 15263073. 25 Ekim 2007 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ekim 2007.
- ^ Simpson K, Day N, Trusler P (1993). Field Guide to the Birds of Australia. Ringwood, Victoria: Viking O'Neil. s. 392. ISBN .
- ^ Rowley & Russell, s. 36
- ^ Wooller RD (1984). "Bill size and shape in honeyeaters and other small insectivorous birds in Western Australia". Australian Journal of Zoology. Cilt 32. s. 657–62. doi:10.1071/ZO9840657.
- ^ Rowley & Russell, s. 43-44
- ^ Rowley & Russell, s. 172–73
- ^ Russell EM, Rowley I, Brown RJ, Brown MN (1991). "Acquisition of nuptial plumage in the Red-winged Fairywren Malurus elegans". Corella. Cilt 15. s. 125–33.
- ^ Rowley & Russell, s. 46
- ^ Rowley & Russell, s. 45
- ^ Rowley & Russell, s. 44
- ^ Bennett ATD, Cuthill IC (1994). "Ultraviolet vision in birds: what is its function?". Vision Research. 34 (11). s. 1471–78. doi:10.1016/0042-6989(94)90149-X. (PMID) 8023459.
- ^ Rowley & Russell, s. 63
- ^ Payne RB, Payne LL, Rowley I, Russell EM (1991). "Social recognition and response to song in cooperative Red-winged Fairy-wrens". Auk. Cilt 108. s. 811–19.
- ^ Rowley & Russell, s. 65–66
- ^ Rowley & Russell, s. 66
- ^ Rowley & Russell, s. 128-29
- ^ Rowley & Russell, s. 130
- ^ Flegg J, Madge S (1995). Birds of Australia. Kenthurst, NSW: New Holland Press. ISBN .
- ^ Higgins PJ, Peter JM, Steele WK (Eds.) (2001). Handbook of Australian, New Zealand & Antarctic Birds: Volume 5 (Tyrant-flycatchers to Chats). Oxford University Press, Victoria. isbn 0-19-553258-9
- ^ Wade P. (ed.) (1977). Every Australian Bird Illustrated. Rigby. s. 191. ISBN .
- ^ Williams MR, Abbott I, Liddelow GL, Vellios C, Wheeler IB, Mellican AF (2001). "Recovery of bird populations after clearfelling of tall open eucalypt forest in Western Australia" (PDF). Journal of Applied Ecology. Cilt 38. s. 910–20. doi:10.1046/j.1365-2664.2001.00645.x. Erişim tarihi: 25 Aralık 2007.[]
- ^ Christensen PE, Kimber PC (1975). "Effects of prescribed burning on the flora and fauna of south-west Australian forest". Proceedings of the Ecological Society of Australia. Cilt 9. s. 85–106.
- ^ Rowley & Russell, s. 134
- ^ a b c d e f g Rowley & Russell, s. 175
- ^ Rowley & Russell, s. 164
- ^ a b Rowley & Russell, s. 42
- ^ Rowley & Russell, s. 41
- ^ Rowley & Russell, s. 58
- ^ Rowley & Russell, s. 56
- ^ a b c d Rowley I, Russell EM, Payne RB, Payne LL (1988). "The ecology and breeding biology of the Red-winged Fairy-wren Malurus elegans". Emu. Cilt 88. s. 161–76. doi:10.1071/MU9880161.
- ^ Rowley & Russell, s. 93
- ^ Rowley & Russell, s. 94
- ^ Rowley & Russell, s. 99
- ^ Rowley & Russell, s. 121
- ^ Rowley & Russell, s. 77
- ^ Wooller RD, Calver MC (1981). "Feeding segregation within an assemblage of small birds in the karri forest understorey". Australian Wildlife Research. Cilt 8. s. 401–10. doi:10.1071/WR9810401.
- ^ Rowley & Russell, s. 61–62
- ^ Rowley & Russell, s. 49–52
- ^ Rowley I (1991). "Petal Carrying by Fairy-wrens of the genus Malurus". Australian Bird Watcher. Cilt 14. s. 75–81.
- ^ Rowley & Russell, s. 75
- ^ Rowley & Russell, s. 76
- ^ Rowley & Russell, s. 91
- ^ Beruldsen, G (2003). Australian Birds: Their Nests and Eggs. Kenmore Hills, Qld. s. 279–80. ISBN .
- ^ Rowley & Russell, s. 116
- ^ Rowley & Russell, s. 117
- ^ Rowley & Russell, s. 175–76
Dış bağlantılar
- Red-winged Fairy-wren videoları Internet Bird Collection
- BirdLife Species Factsheet 5 Ocak 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Malurus elegans Maluridae familyasindan otucu kus turu Gocmen degildir ve Bati Avustralya nin guneybati kosesine endemiktir Eseysel dimorfizm gosteren bu turun erkekleri ureme doneminde parlak gumusi mavi tepe kulak ortusu ve sirt tuyleri ile kizil omuz tuyleri ve siyah bogaz boz kahve kuyruk kanat ile soluk alt tuylerden olusan oldukca dikkat cekici tuylere sahiptir Ureme donemi disinda erkekler ile disi ve genc kuslar asil olarak boz kahve tuylere sahiptir ancak erkeklerde bazen mavi ve kara tuylere de rastlanir Farkli irklar tanimlanmamistir Malurus lamberti ve Malurus pulcherrimus turlerine cok benzer ve yakindan iliskilidir ancak birlikte bulunduklari yerlerde gecis tiplerine rastlanmadigi icin ayri bir tur olarak siniflandirilir Yerel olarak yaygin olsa da sayilarinin azaldigina dair kanitlar bulunmaktadir Malurus elegansErkek ureme donemi tuyleri ileKorunma durumuAsgari endise altinda IUCN 2 3 Biyolojik siniflandirmaAlem AnimaliaSube ChordataSinif AvesTakim Passeriformes Otucu kuslar Familya MaluridaeCins MalurusTur M elegansIkili adlandirmaMalurus elegans Gould 1837 Dar gagali bir kus olan bu tur bocekleri yakalamak icin adapte olmus bir turdur ve asil olarak bocekcildir Cogunlugu Eucalyptus marginata agaciyla olusmus iliman ve nemli ormanlarda fundalik ve caliliklarda beslenir ve yasar Malurus cinsi kuslarda yaygin oldugu uzere sosyal olarak tekesli cift ile yavrulari beslemek icin yardimci olan kuslardan olusan kucuk gruplar halinde bulunur Bu tur icin diger turlere nazaran daha fazla disi yardimci kus tespiti yapilmistir Iletisim ve kur yapmak icin degisik sakima ve otusler ile gorsel olaylar saptanmistir Bolgelerini belirtmek icin sakirlar ve kuslar diger bireyleri sakimalarindan ayirt edebilir Erkek kuslar sari tac yapraklarini kopararak kur sirasinda disilere sunar TaksonomiMalurus elegans taksonomi kayitlarina 1837 yilinda ornitolog John Gould tarafindan gecirildi Kusun bilimsel adi Latince zarif anlamina gelen elegans sozcugunden gelir Bulundugu yer olarak Avustralya nin dogu kiyisini belirten Gould daha sonra John Gilbert tarafindan Guneybati Avustralya dan getirilen diger ornekleri incelerken hatasini anlamistir Amator ornitolog Gregory Mathews 1916 yilinda disilerin daha koyu tuylerine dayanarak guney ormanlarinda bulunan kuslari warreni irki olarak tanimlamistir Ancak baska gozlemciler bu farkliligi daha sonra tespit edememistir ve ayri bir irk bu tur icin tanimlanmamistir Aslinda populasyonlar ve bireyler arasinda boyut ve renk acisindan cok az varyasyon bulunur Avustralya ve Yeni Gine de bulunan Malurus cinsinin 12 turunden biridir Bu cins icinde diger uc ayri tur ile kestane renkli omuz tuyleri nedeniyle bir grup olusturur Diger uc tur Cape York Yarimadasi nda bulunan Malurus amabilis kitanin cogu yerinden bulunan Malurus lamberti ve Bati Avustralya nin guneyi ile Eyre Yarimadasi nda bulunan Malurus pulcherrimus turleridir Molekuler DNA calismalari en yakin akrabasinin M pulcherrimus oldugunu gostermistir Maluridae familyasindaki tum kuslar gibi M elegans turu de gercek cit kuslari Troglodytidae familyasi ile akraba degildir Onceleri sinekkapangiller Muscicapidae familyasi icinde daha sonra otlegengiller Sylviidae familyasinda siniflandirilmis olup 1975 yilinda ise kendine ait Maluridae familyasi taninmistir Son zamanlarda yapilan DNA analizleri Maluridae familyasinin Meliphagidae ve Pardalotidae familyalari ile akraba oldugu ve buyuk Meliphagoidea ust familyasinda siniflandirilabilecegini ortaya cikarmistir Evrimsel tarihce Ornitolog Richard Schodde 1982 yilinda omuz tuyleri kestane renkli olan dort turun kuzeyde form cesitliligi olmasi ve kitanin guneydogusunda bu cesitliligin gorulmemesi nedeniyle kokenlerinin kuzeyde oldugunu onerdi Kuslarin atalarinin guneye ve guneybatiya yaklasik 2 milyon yil once Pliyosen Cagin sonunda ya da Buzul Caginin basinda sicak ve nemli bir donemde yayilmis olabilir Takip eden daha soguk ve kurak iklim yasam alanlarinin azalmasina ve populasyonlarin parcalanip ayri kalmasina neden olmus olmasi muhtemeldir Guneybatida kalan kuslar M elegans turune kuzeybatida kalanlar da M lamberti turune donusmustur Tekrar iklimin isinmasi ve nemli olmasi sonucu kuslar tekrar guneye yayilmis ve bu yeni grup orta ve guney Avustralya ile Eyre Yarimadasi na kadar olan bolgeye dagilarak M pulcherrimus turune donusmustur Buna da etken serin iklimin bu populasyonu digerlerinden izole etmesi olmustur En sonunda Buzul Caginin sonunda 12 000 13 000 yil once kuzeydeki kuslar tekrar guneye yayilmistir Bu yayilma sonucunda farkli uc turun ayni bolgede yasamasina neden olmustur Ileride yapilacak olan daha gelismis molekuler analizler bu hipotezleri degistirebilir Fiziksel ozellikleriDisi solda kara gaga ve kizil surme erkek kara ve mavi lekeleri gosteren eklips tuyleri ile Malurus elegans 15 cm boyu ve 8 11 g agirligi ile Maluridae familyasinin en iri uyesidir Ortalama kuyruk uzunlugu 7 5 cm dir Uzunlugu erkeklerde ortalama 10 mm ve disilerde 9 3 mm olan gaga gorece uzun dar ve sivridir tabani da genistir Yuksek oldugundan cok genis olan gaga cevrelerinde bocek arayarak beslenen kus turleri ile benzerdir Ayni familyada bulunan diger kuslar gibi bu tur de belirgin eseysel dimorfizmi ile taninir Erkeklerin ureme donemi tuyleri kara ve boz kahverengi tuyleriyle kontrast yaratan parlak mavi ve kestane renklidir Oldukca parlak renkli olan tepe kulak ortusu ve ust sirt tuylerini kur sirasinda gosterir Ureme doneminde erkegin tepesi kulak ortusu ve ust sirti gumusi mavi tuylerle kapliyken bogazi ve ensesi kara renklidir omuzlarinda parlak kizil kahverengi tuyler bulunur Uzun kuyrugu ve kanatlari boz kahverengindedir karni ise boz beyaz renklidir Ureme donemi disinda olan erkekler ile genc ve disiler genel olarak boz kahverengindedir ancak erkekler bazen mavi ve siyah tuylerin bazilarini koruyabilir Tum erkeklerin gagalari ve surmeleri kara renklidir Disilerin ise gagalari kara iken surmeleri pas rengi ve goz halkalari soluk boz rengindedir Eriskin olmayan erkeklerin surmeleri alti haftalik iken kararir ve yumurtadan ciktiktan sonraki ilk ureme doneminde tuyleri tam olarak ureme tuylerine degismez Bu tuyler kafada mavi ve boz goguste kara ve boz lekeli ve parcali gorunume neden olur Erkeklerin cogu ikinci yillarinda ureme tuylerinin tamamina kavusurken bir kismi bunun icin ucuncu yillarini beklemek durumundadir Tek bir grup icinde farkli erkek bireylerin ureme tuylerine sahip oldugu gozlemlenmistir ama bunun ciftlesme durumuna ve baskinliga nasil etkisi oldugu bilinmemektedir Hem erkek hem de disi ureme doneminden sonra sonbaharda tuylerini degistirir ve erkekler eklips tuylerine burunur Kisin ya da ilkbaharda tekrar ureme tuylerine kavusurlar Govde tuyleri her iki tuy degistirmede de degisir ama kanat ve kuyruk tuyleri yalnizca ilkbaharda degisir Kuyruk tuyleri asindiginda ya da zarar gordugunde herhangi bir zaman degisebilir Erkeklerin ozellikle kulak ortulerinde bulunan mavi tuyler oldukca parlaktir Bu parlak mavi tuyler ayni zamanda morotesi isigida oldukca iyi yansitir Gorusleri morotesini algilayabilen bu cins kuslar icin mavi tuyler daha da parlak gozukmektedir Kus sesi Malurus elegans sosyal grubu icindeki bireylerle haberlesmek ve bolgelerini belirtip savunmak icin sesli iletisimi kullanir Bireyleri sakimalarindan ayiredebilirler boylece grup uyeleri ile yabancilari taniyabilirler Ana sakimalari 1 4 saniyelik tiz sesli ve saniyede 10 20 oge iceren bir sakimadir Hem erkek hem de disiler tarafindan ozellikle bolge sinirlari konusunda bir sorun oldugunda kullanilir Genellikle safak sokmeden hemen once ve soktukten hemen sonra sakirlar Beslenmek icin dolasan kuslar digerleriyle alcak tonlu ve azalan tonda sii sii sii sesinin tekrariyla iletisim icinde olur Yuksek ve keskin tsit sesi alarm cigligidir Yasam sureleri Maluridae familyasinda bulunan kuslarin bir sezona sag kalma oranlari bu kadar kucuk kuslar icin oldukca yuksektir Malurus elegans bir sonraki yila erkeklerin 78 i ve disilerin 77 sinin kalmasi oranlariyla familya icinde en yuksek hayatta kalma oranina sahiptir 10 yasina ulasmalari olagandisi degildir ve bilinen en yasli Malurus elegans 16 yasina ulasmistir Dagilimi ve yasam alaniEucalyptus diversicolor ormani tercih edilen dogal yasam alanidir Malurus elegans Bati Avustralya nin guneybati kosesinde Perth in kuzeyinde Moore Nehri nden guneyde Margaret Nehri ne ve doguda da Albany ye kadar olan bolgede yasar Bulundugu bolgelerde yaygindir ancak batakliklarin kurumasi nedeniyle populasyonunun azaldigina dair bazi kanitlar vardir Eucalyptus diversicolor ve Eucalyptus marginata agaclarindan olusan ormanlarin alt bolumlerinde yasar Eski ormanlar daha az tercih ettikleri yerlerdir ancak kuslarin agac kesilen bolgelere geldikleri dikkat cekmistir Yangin sonucu da populasyonlar uzaklasir ve iki yildan once geri donmez Altinda calilik bulunmayan Pinus cinsi cam ormanlari yasamalari icin uygun degildir Orman icinde daha nemli olan dereyatagi yaninda bulunan Lepidosperma effusum sazliklarini tercih eder Yasadigi bolgenin kuzeyinde M lamberti dogusunda da M pulcherrimus turlerinin yasam alanlariyla komsudur Diger iki tur daha kuru caliliklarda yasarken M elegans daha nemli ormanlari tercih eder Ara formlarin olmamasi nedeniyle bu uc kus ayri tur olarak kabul edilir DavranisiNormal hareket sekli iki ayagin da ayni anda yerden kesilip tekrar yere bastigi hoplayarak ilerlemedir ama kostuklari da gorulebilir Dengesini oldukca uzun kuyruguyla saglar Kuyruklari yukari dogru dik durur ve nadiren hareketsiz kalir Kisa yuvarlak kanatlar ilk kalkisin iyi olmasini saglar ve kisa ucuslar icin yararlidir ancak uzun ucuslarda yarar saglamaz Malurus elegans az sayida kustan olusan gruplar halinde yasayan ve ortaklasa yavrularini buyuten bir turdur ve bolgelerini yil boyunca savunurlar Bu bolgeler dogal yasam alanlarini olusturan ormanlarda 0 4 2 4 hektar civarindadir ama daha az tercih edilen yerlerde daha kucuk de olabilir Yasadiklari alan iyi gecen bir ureme doneminde gruba yeni katilan bireyleri de destekleyebilecek kadar genistir Gruplar iki ila dokuz kustan olusur ve ortalama dort kus bulunur Kendi familyasi icinde en buyuk gruba sahip turdur Bunun nedeninin yuksek yillik hayatta kalma orani ve uygun bolgelerde yasamalari oldugu dusunulmektedir Ureme oranlari dusuk de olsa genc kuslarin doldurabilecegi bosluklar bulunmaktadir Ciftler sosyal olarak tekeslidir ve eslerden biri olunceye kadar birlikte kalirlar Hayatta kalan kus genelde grupta bulunan yardimci kuslardan birini es olarak secer Uzerinde cok arastirma yapilmasa da bu turun ciftlesirken birkac bireyle birlikte ciftlestigi bilinmektedir Bu turde digerlerine nazaran disi yardimci kus sayisi daha fazladir Gruplarin yaridan fazlasinda genelde disi olan iki ya da daha fazla yardimci kus barindirir Yardimci kuslar yavrulari besleyerek ureme doneminde ciftlesen disilerin yukunu azaltir Yardimci kuslarin yilda basariyla buyutulen yavru kus oranini 1 3 ten 2 kusa cikarttigi ve dolayisiyla ureme sansini arttirdigi gosterilmistir Erkek yardimcisi olan gruplarin disi yardimcilardan biriyle yeni bir cift olusturup bolgeyi genislettikleri gorulmustur Yuvalara saldiran baslica avcilar arasinda Avustralya saksagani Cracticus tibicen diger Cracticus cinsi kuslar Dacelo novaeguineae Strepera cinsi kuslar kargalar ve kuzgunlar Corvus cinsi kuslar Colluricincla cinsi kuslar ile kizil tilki Vulpes vulpes kedi ve keme Rattus rattus gibi memeliler bulunur Hem erkek hem de disi eriskin kuslar tehlike karsisinda yavru kuslarin oldugu yuvadan uzaklasmak icin kosarak avcilari kendilerine ceker Kosu sirasinda bas boyun ve kuyruk asagi iniktir kanatlar acik tutulur ve tuyler kabartilir Kus bu sirada durmadan kosarken ayni sirada alarm cagrisi yapar Bu turde disiler erkeklerin kur gosterisine cevap verirken yavrular yiyecek isterken yardimcilarin daha yasli kuslara ve genclerin kendinden buyuklerine yaptiklari belirgin bir kanat cirpma davranisi gozlemlenmistir Bu davranista kus basini ve gagasini eger kanatlarini gererek hizlica cirpar ve gagasini ses cikarmadan acik tutar Beslenme Malurus cinsi butun turler gibi bu tur de aktif ve hareketli bir besin avcisidir Egrelti otlari Pteridium esculentum fundaliklar ve orman tabaninda yaparak ortusu icinde surekli olarak besin arar Ozellikle yaz ve sonbahar aylarinda dokulen okaliptus kabuklarinin eklem bacaklilar ile kaynadigi donemde ormanin altindaki korunakli otlardan cikip 5 m kadar yuksekte agac govdelerine cikar Ancak muhtemel avcilara gorundugu icin bu cikislar kisa surelidir Cogu bocek olan cok cesitli kucuk hayvan ile beslenir Yil boyunca karincalari cesitli bocekleri yer ve ureme doneminde orumcekleri tirtillari da besin listesine katar Ilkbahar ve yaz aylarinda kuslar gun icinde donem donem aktif olur ve besin arayisinda sakimalari duyulur Gunun sicakliginda grup bir arada saklanarak dinlenir Kisin besin bulmak zorlastigi icin tum gun besin ararlar Ozellikle kis mevsiminde karincalar besin listelerinin cok onemli bir bolumunu olusturur Kur ve ureme Maluridae familyasindaki diger turler gibi Malurus elegans erkekleri de kur sirasinda disiye gostermek icin renkli cicek tac yapraklari tasir Bu turun sari ve nadiren de beyaz tac yapragi tasidigi gozlemlenmistir Tasinan tac yapraklari erkegin kendi bolgesinde ya da baska bir bolgede disiye sunulur Yuz yelpazesi davranisi saldirgan ya da kur gosterisi olarak degerlendirilir Bu davranis sirasinda mavi kulak ortusu tuyler kabartilir Gumusi mavi sirt tuyleri de bu tarz davranislarda diger turlerden daha cok kabartilir Ureme mevsimi familyada bulunan diger turlerden daha kisadir ve ekim ayindan nadiren eylul ayindan aralik ayina kadar devam eder Hemen hemen tamamen disi tarafindan yapilan yuva yerden 20 cm yukseklikte yogun bitki ortusu icindedir Yuvarlak ve kubbeli bir yuvadir bir yanindan giris bulunur ve kurumus otlar ile orumcek aglarindan yapilir Ic tarafi daha ince otlar ya da Clematis pubescens ve Banksia grandis ile dosenir Ureme mevsimde bir nadiren de iki kez kuluckaya yatilir Ikinci kulucka donemi birinciden ortalama 51 gun sonradir Bir kerede iki ya da uc yumurta yumurtlanir Yumurtalar mat krem beyaz renkte kizil kahverengi lekeler bulunan oval sekildedir Boyu 12x16 mm dir Disi bir saatligine kuluckaya yatar sonra erkegin cagrisiyla 15 30 dakikaligina besin aramaya cikip geri doner Uzun kuyrugu genellikle dar yuvadan kivrilmistir ve sahada gozlem yapilirken kuluckaya yatildiginin anlasilmasina yardimci olur Kulucka 14 15 gun surer ve ikinci sefer bir gun az surer Yumurtadan yavru cikma orani 94 tur Yumurtadan yeni cikan yavrular cig kirmizi renkte tuysuz ve gozleri kapalidir beslenmeye ihtiyaclari vardir Bir gun icinde derileri mavi boz renge donusur ve tuyler olusmaya baslar Ucuncu gun icinde primer tuyler deriden cikmaya baslar Besinci gun acilmaya baslayan gozler bir gun icinde tamamen acilir Tum grup uyeleri tarafindan beslenen yavrularin diski torbalari 11 12 gun boyunca tasinir Bu sure icinde palazlanan yavrularin kuyruklari ve kanatlari tam gelismemistir ve iyi ucamazlar Kanatlarinin tam olarak gelismesi gereken on gun boyunca yuvaya yakin yerlerde saklanirlar Palazlandiktan sonra bir ay boyunca grupta bulunan butun kuslar tarafindan beslenirler Baska gruba gecmeden once yavrular yardimci olarak bir yil boyunca grup ile kalir Kuslar cinsel olgunluga bir yasinda erisir ancak disiler ucuncu yaslarina kadar ciftlesmezler KaynakcaGenelRowley Ian 1997 Bird Families of the World Fairy wrens and Grasswrens Oxford Oxford University Press ISBN 0 19 854690 4 Ozel Gould J 1837 The Birds of Australia and the adjacent islands Part 1 Londra J Gould a b c d e f g h Rowley amp Russell s 173 Mathews GM 1916 List of additions of new subspecies to and changes to my list of the birds of Australia The Austral Avian Record Cilt 3 s 25 68 a b Schodde R 1982 The fairy wrens a monograph of the Maluridae Lansdowne Editions Melbourne Rowley amp Russell s 40 41 Rowley amp Russell s 143 Rowley amp Russell s 159 Christidis L Schodde R 1997 45 2 Australian Journal of Zoology s 113 129 doi 10 1071 ZO96068 17 Mayis 2011 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 20 Eylul 2007 Sharpe Richard Bowdler 1879 Catalogue of the Passeriformes or perching birds in the collection of the British museum Cichlomorphae part 1 Londra Trustees of the British Museum Sharpe Richard Bowdler 1883 Catalogue of the Passeriformes or perching birds in the collection of the British museum Cichlomorphae part 4 Londra Trustees of the British Museum Sharpe Richard Bowdler 1903 A handlist of the genera and species of birds Volume 4 Londra British Museum Schodde Richard 1975 Interim List of Australian Songbirds passerines Melbourne Royal Australasian Ornithologists Union RAOU OCLC 3546788 Barker FK 2002 A phylogenetic hypothesis for passerine birds Taxonomic and biogeographic implications of an analysis of nuclear DNA sequence data Proc R Soc Lond B Cilt 269 s 295 308 doi 10 1098 rspb 2001 1883 PMC 1690884 2 PMID 11839199 Barker FK 2004 PDF Proc Natl Acad Sci USA 101 30 ss 11040 45 doi 10 1073 pnas 0401892101 PMC 503738 2 PMID 15263073 25 Ekim 2007 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 12 Ekim 2007 Simpson K Day N Trusler P 1993 Field Guide to the Birds of Australia Ringwood Victoria Viking O Neil s 392 ISBN 0 670 90478 3 KB1 bakim Birden fazla ad yazar listesi link Rowley amp Russell s 36 Wooller RD 1984 Bill size and shape in honeyeaters and other small insectivorous birds in Western Australia Australian Journal of Zoology Cilt 32 s 657 62 doi 10 1071 ZO9840657 Rowley amp Russell s 43 44 Rowley amp Russell s 172 73 Russell EM Rowley I Brown RJ Brown MN 1991 Acquisition of nuptial plumage in the Red winged Fairywren Malurus elegans Corella Cilt 15 s 125 33 KB1 bakim Birden fazla ad yazar listesi link Rowley amp Russell s 46 Rowley amp Russell s 45 Rowley amp Russell s 44 Bennett ATD Cuthill IC 1994 Ultraviolet vision in birds what is its function Vision Research 34 11 s 1471 78 doi 10 1016 0042 6989 94 90149 X PMID 8023459 Rowley amp Russell s 63 Payne RB Payne LL Rowley I Russell EM 1991 Social recognition and response to song in cooperative Red winged Fairy wrens Auk Cilt 108 s 811 19 KB1 bakim Birden fazla ad yazar listesi link Rowley amp Russell s 65 66 Rowley amp Russell s 66 Rowley amp Russell s 128 29 Rowley amp Russell s 130 Flegg J Madge S 1995 Birds of Australia Kenthurst NSW New Holland Press ISBN 1853683531 Higgins PJ Peter JM Steele WK Eds 2001 Handbook of Australian New Zealand amp Antarctic Birds Volume 5 Tyrant flycatchers to Chats Oxford University Press Victoria isbn 0 19 553258 9 Wade P ed 1977 Every Australian Bird Illustrated Rigby s 191 ISBN 0727000098 Williams MR Abbott I Liddelow GL Vellios C Wheeler IB Mellican AF 2001 Recovery of bird populations after clearfelling of tall open eucalypt forest in Western Australia PDF Journal of Applied Ecology Cilt 38 s 910 20 doi 10 1046 j 1365 2664 2001 00645 x Erisim tarihi 25 Aralik 2007 KB1 bakim Birden fazla ad yazar listesi link olu kirik baglanti Christensen PE Kimber PC 1975 Effects of prescribed burning on the flora and fauna of south west Australian forest Proceedings of the Ecological Society of Australia Cilt 9 s 85 106 erisim tarihi kullanmak icin url gerekiyor yardim Rowley amp Russell s 134 a b c d e f g Rowley amp Russell s 175 Rowley amp Russell s 164 a b Rowley amp Russell s 42 Rowley amp Russell s 41 Rowley amp Russell s 58 Rowley amp Russell s 56 a b c d Rowley I Russell EM Payne RB Payne LL 1988 The ecology and breeding biology of the Red winged Fairy wren Malurus elegans Emu Cilt 88 s 161 76 doi 10 1071 MU9880161 KB1 bakim Birden fazla ad yazar listesi link Rowley amp Russell s 93 Rowley amp Russell s 94 Rowley amp Russell s 99 Rowley amp Russell s 121 Rowley amp Russell s 77 Wooller RD Calver MC 1981 Feeding segregation within an assemblage of small birds in the karri forest understorey Australian Wildlife Research Cilt 8 s 401 10 doi 10 1071 WR9810401 Rowley amp Russell s 61 62 Rowley amp Russell s 49 52 Rowley I 1991 Petal Carrying by Fairy wrens of the genus Malurus Australian Bird Watcher Cilt 14 s 75 81 Rowley amp Russell s 75 Rowley amp Russell s 76 Rowley amp Russell s 91 Beruldsen G 2003 Australian Birds Their Nests and Eggs Kenmore Hills Qld s 279 80 ISBN 0 646 42798 9 Rowley amp Russell s 116 Rowley amp Russell s 117 Rowley amp Russell s 175 76Dis baglantilarRed winged Fairy wren videolari Internet Bird Collection BirdLife Species Factsheet 5 Ocak 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde