Aglaonike Agloanice veya Tesalyalı Aganice Grekçe Ἀγλαονίκη Aglaoníkē Mö 2 veya 1 yüzyılda yaşamış b

Aglaonike, Agloanice veya Tesalyalı Aganice (Grekçe: Ἀγλαονίκη, Aglaoníkē), MÖ 2. veya 1. yüzyılda yaşamış bir Yunan astronomdur.Plutarkhos'un yazmalarında ve Rodoslu Apollonius'un çalışmalarında, kadın bir astronom ve Tesalyalı Hegetor'un (veya Hegemon) kızı olarak geçmektedir. Ay'ın gökyüzünden kaybolmasını sağlayabildiği için bir büyücü olarak görülmekteydi-ki bu Ay tutulmalarının gerçekleşme zamanı ve yerini tahmin edebildiği şeklinde yorumlanabilir.

Bir Yunan atasözü, Aglaonike'nin söz konusu olan iddialarına "Evet, Ay Aglaonike'ye itaat eder" şeklinde atıfta bulunmaktadır. Anlaşıldığı kadarıyla büyücü olarak görülen birtakım kadın astronomlar, Aglaonike'yle ilişkilendirilmiştir. "Tesalyalı cadılar" olarak bilinen bu kadınlar, MÖ 3. yüzyıldan, 1. yüzyıla kadar aktiflerdi.

Platon'un diyaloglarından Gorgias'ta, Sokrates, "Lanetlenme pahasına, semadan Ay'ı indirdiği söylenen Tesalyalı bir büyücü kadından" bahsetmektedir.

Plutarkhos, Aglaonike'nin "dolunayın tutulmasının söz konusu olduğu döngülere derinlemesine hakim olduğunu ve Ay'ın Dünya'nın gölgesi tarafından ele geçirileceği zamanı önceden bildiği için kadınları etkileyerek, onları Ay'ı aşağıya indirdiğine inandırdığını" yazmaktadır.

Venüs'teki kraterlerden birine, Aglaonike'nin adı verilmiştir. "Aglaonike" adıyla, bir Jean Cocteau filmi olan Orfe'de, Eurydice'in bir arkadaşı ve Kadınlar Ligi'nin lideridir. Aglaonike, 'ndaki 999 isimden biri olarak, 'nun Akşam Yemeği Partisi adındaki enstalasyonunda yer almaktadır.

Kaynakça

^ Peter Bicknell: "The witch Aglaonice and dark lunar eclipses in the second and first centuries BC." In: Journal of the British Astronomical Association, Bd. 93, Nr. 4, S. 160–163, Bibcode: 1983JBAA...93..160B
^ Coniugalia praecepta 48 = 145c 14 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., De defectu oraculorum 13 = 417a 14 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
^ Scholion to Argonautica 4.59
^ Ogilvie, Marilyn Bailey (1986). Women in Science. The MIT Press. ISBN .
^ Schmitz, Leonhard (1867), , Smith, William (Ed.), Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, 1, Boston, s. 59, 16 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 24 Şubat 2015
^ ^a ^b ^c Howard, Sethanne (2008). Hidden Giants, 2nd Edition. Lulu.com. s. 31. ISBN .
^ "Gorgias". 14 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Şubat 2015.
^ "Plutarch, Conjugalia Praecepta". 14 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Şubat 2015.
^ . Elizabeth A. Sackler Center for Feminist Art: The Dinner Party: Heritage Floor: Aglaonice. Brooklyn Museum. 2007. 19 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2011.

[1] Peter Bicknell: "The witch Aglaonice and dark lunar eclipses in the second and first centuries BC." In: Journal of the British Astronomical Association, Bd. 93, Nr. 4, S. 160–163, Bibcode: 1983JBAA...93..160B

[2] Coniugalia praecepta 48 = 145c 14 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., De defectu oraculorum 13 = 417a 14 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde .

[3] Scholion to Argonautica 4.59

[Ogilvie-4] Ogilvie, Marilyn Bailey (1986). Women in Science. The MIT Press. ISBN .

[5] Schmitz, Leonhard (1867), , Smith, William (Ed.), Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, 1, Boston, s. 59, 16 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 24 Şubat 2015

[Howard_2008_31-6] Howard, Sethanne (2008). Hidden Giants, 2nd Edition. Lulu.com. s. 31. ISBN .

[7] "Gorgias". 14 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Şubat 2015.

[8] "Plutarch, Conjugalia Praecepta". 14 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Şubat 2015.

[Aglaonice-9] . Elizabeth A. Sackler Center for Feminist Art: The Dinner Party: Heritage Floor: Aglaonice. Brooklyn Museum. 2007. 19 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2011.