Crenarchaeota, Archaea âlemine bağlı ökaryotlarla ilişkili bir algae şubesidir. Başlangıçta, Crenarchaeota'nın kükürt bağımlı ekstremofiller olduğu düşünülüyordu, ancak son çalışmalar, organizmaların deniz ortamında en bol bulunan arke olabileceğini gösteren karakteristik Crenarchaeota çevresel rRNA'sını tanımladı. Başlangıçta, rRNA dizilerine dayalı olarak diğer arkelerden ayrılmışlardı; bazı crenarchaea'ların histonlara sahip olduğu tespit edilmesine rağmen, histon eksikliği gibi diğer fizyolojik özellikler bu bölünmeyi desteklemiştir. Yakın zamana kadar kültürlenmiş tüm Crenarchaealar, bazıları 113 °C'ye kadar büyüme yeteneğine sahip olan termofilik veya hipertermofilik organizmaların. Bu organizmalar gram negatif boyanır ve morfolojik olarak çeşitlidir; çubuk, kok, ipliksi ve tuhaf şekilli hücrelere sahiptir.
Crenarchaeota | |||||
---|---|---|---|---|---|
Belirli bir virüs STSV-1 ile enfekte Archaea Sulfolobus | |||||
Korunma durumu | |||||
Değerlendirilmedi (IUCN 3.1) | |||||
Biyolojik sınıflandırma | |||||
| |||||
Sinonimler | |||||
|
Taksonomi
Crenarchaeota şubesine bağlı sınıflar (2022):
Sulfolobus
Crenarcheota'nın en iyi karakterize edilmiş üyelerinden biri Sulfolobus solfataricus'tur. Bu organizma orijinal olarak İtalya'daki jeotermal olarak ısıtılan sülfürik kaynaklardan izole edilmiştir ve 80 °C'de ve 2-4 pH'da büyür. Termofil ve arke araştırmalarında bir öncü olan Wolfram Zillig tarafından ilk karakterizasyonundan bu yana, aynı cinse ait benzer türler dünya çapında bulunmuştur. Kültürlü termofillerin büyük çoğunluğunun aksine, Sulfolobus aerobik ve kemoorganotrofik olarak büyür (enerjisini şekerler gibi organik kaynaklardan alır). Bu faktörler, laboratuvar koşullarında anaerobik organizmalardan çok daha kolay bir büyümeye izin verir ve Sulfolobus'un hipertermofiller ve bunların içinde çoğalan çok çeşitli virüslerin incelenmesi için model bir organizma haline gelmesine yol açmıştır.
Deniz türleri
1992'den başlayarak, deniz ortamlarında Crenarchaea'ya ait gen dizilerini bildiren veriler yayınlandı. O zamandan beri, açık okyanustan alınan Crenarchaea zarlarından bol miktarda lipidlerin analizi, bu “düşük sıcaklıklı Crenarchaea” konsantrasyonunu belirlemek için kullanılmıştır (Bkz. TEX-86). İmza lipitlerinin bu ölçümlerine dayanarak, Crenarchaea'nın çok bol olduğu ve karbonun sabitlenmesine ana katkıda bulunanlardan biri olduğu düşünülmektedir.[] Crenarchaea'dan gelen DNA dizileri toprak ve tatlı su ortamlarında da bulunmuştur, bu da bu filumun çoğu ortamda her yerde bulunduğunu düşündürmektedir.
2005 yılında, ilk kültürlü “düşük sıcaklıklı Crenarchaea”nın kanıtı yayınlandı. Nitrosopumilus maritimus adlı, bir deniz akvaryumu tankından izole edilen ve 28 yaşında yetiştirilen amonyak oksitleyici bir organizmadır. °C.
Eosit hipotezi
1980'lerde James Lake tarafından önerilen eosit hipotezi, ökaryotların prokaryotik eositler içinde ortaya çıktığını öne sürer.
Crenarchaea ve ökaryotlar arasında yakın bir ilişkiyi destekleyen olası bir kanıt, Crenarchea'da RNA polimeraz alt birimi Rbp-8'in bir homologunun varlığıdır, ancak bu Euryarchaeota'da bulunmaz.
Ayrıca bakınız
Dış bağlantılar
- Wikimedia Commons'ta Crenarchaeota ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur.
- Vikitür'de Crenarchaeota ile ilgili ayrıntılı taksonomik bilgiler bulunur.
Kaynakça
- ^ "Crenarchaeota". itis.gov.
- ^ . 30 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2022.
- ^ See the NCBI webpage on Crenarchaeota 29 Ocak 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- ^ C.Michael Hogan. 2010. Archaea. eds. E.Monosson & C.Cleveland, Encyclopedia of Earth. National Council for Science and the Environment, Washington DC. 11 Mayıs 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- ^ Data extracted from the . National Center for Biotechnology Information. 12 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2007.
- ^ Brock Biology of Microorganisms. 11th. Prentice Hall. 2005. ISBN .
- ^ "Histones in Crenarchaea". Journal of Bacteriology. 187 (15): 5482-5485. 2005. doi:10.1128/JB.187.15.5482-5485.2005. (PMC) 1196040 $2. (PMID) 16030242.
- ^ "Pyrolobus fumarii, gen. and sp. nov., represents a novel group of archaea, extending the upper temperature limit for life to 113 °C". Extremophiles. 1 (1): 14-21. 1997. doi:10.1007/s007920050010. (PMID) 9680332.
- ^ Bergey's Manual of Systematic Bacteriology Volume 1: The Archaea and the Deeply Branching and Phototrophic Bacteria. 2nd. Springer. 2001. ISBN .
- ^ "The Sulfolobus-"Caldariellard" group: Taxonomy on the basis of the structure of DNA-dependent RNA polymerases". Arch. Microbiol. 125 (3): 259-269. 1980. doi:10.1007/BF00446886.
- ^ "Novel major archaebacterial group from marine plankton". Nature. 356 (6365): 148-9. 1992. doi:10.1038/356148a0. (PMID) 1545865.
- ^ DeLong EF (1992). "Archaea in coastal marine environments". Proc Natl Acad Sci USA. 89 (12): 5685-9. doi:10.1073/pnas.89.12.5685. (PMC) 49357 $2. (PMID) 1608980.
- ^ "Perspectives on archaeal diversity, thermophily and monophyly from environmental rRNA sequences". Proc Natl Acad Sci USA. 93 (17): 9188-93. 1996. doi:10.1073/pnas.93.17.9188. (PMC) 38617 $2. (PMID) 8799176.
- ^ "Isolation of an autotrophic ammonia-oxidizing marine archaeon". Nature. 437 (7058): 543-6. 2005. doi:10.1038/nature03911. (PMID) 16177789.
- ^ Cox, C. J. (2008). "The archaebacterial origin of eukaryotes". Proc Natl Acad Sci USA. 105 (51): 20356-61. doi:10.1073/pnas.0810647105. (PMC) 2629343 $2. (PMID) 19073919.
- ^ Kwapisz (2008). "Early evolution of eukaryotic DNA-dependent RNA polymerases". Trends Genet. 24 (5): 211-5. doi:10.1016/j.tig.2008.02.002. (PMID) 18384908.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Crenarchaeota Archaea alemine bagli okaryotlarla iliskili bir algae subesidir Baslangicta Crenarchaeota nin kukurt bagimli ekstremofiller oldugu dusunuluyordu ancak son calismalar organizmalarin deniz ortaminda en bol bulunan arke olabilecegini gosteren karakteristik Crenarchaeota cevresel rRNA sini tanimladi Baslangicta rRNA dizilerine dayali olarak diger arkelerden ayrilmislardi bazi crenarchaea larin histonlara sahip oldugu tespit edilmesine ragmen histon eksikligi gibi diger fizyolojik ozellikler bu bolunmeyi desteklemistir Yakin zamana kadar kulturlenmis tum Crenarchaealar bazilari 113 C ye kadar buyume yetenegine sahip olan termofilik veya hipertermofilik organizmalarin Bu organizmalar gram negatif boyanir ve morfolojik olarak cesitlidir cubuk kok ipliksi ve tuhaf sekilli hucrelere sahiptir CrenarchaeotaBelirli bir virus STSV 1 ile enfekte Archaea SulfolobusKorunma durumuDegerlendirilmedi IUCN 3 1 Biyolojik siniflandirmaUst alem ArchaeaSube CrenarchaeotaSinonimlerEocyta Eocytes Thermoproteaeota Oren vd 2015 Thermoproteota Whitman 2018 TaksonomiCrenarchaeota subesine bagli siniflar 2022 Aigarchaeota Korarchaeota Thaumarchaeota ThermoproteiSulfolobusCrenarcheota nin en iyi karakterize edilmis uyelerinden biri Sulfolobus solfataricus tur Bu organizma orijinal olarak Italya daki jeotermal olarak isitilan sulfurik kaynaklardan izole edilmistir ve 80 C de ve 2 4 pH da buyur Termofil ve arke arastirmalarinda bir oncu olan Wolfram Zillig tarafindan ilk karakterizasyonundan bu yana ayni cinse ait benzer turler dunya capinda bulunmustur Kulturlu termofillerin buyuk cogunlugunun aksine Sulfolobus aerobik ve kemoorganotrofik olarak buyur enerjisini sekerler gibi organik kaynaklardan alir Bu faktorler laboratuvar kosullarinda anaerobik organizmalardan cok daha kolay bir buyumeye izin verir ve Sulfolobus un hipertermofiller ve bunlarin icinde cogalan cok cesitli viruslerin incelenmesi icin model bir organizma haline gelmesine yol acmistir Deniz turleri1992 den baslayarak deniz ortamlarinda Crenarchaea ya ait gen dizilerini bildiren veriler yayinlandi O zamandan beri acik okyanustan alinan Crenarchaea zarlarindan bol miktarda lipidlerin analizi bu dusuk sicaklikli Crenarchaea konsantrasyonunu belirlemek icin kullanilmistir Bkz TEX 86 Imza lipitlerinin bu olcumlerine dayanarak Crenarchaea nin cok bol oldugu ve karbonun sabitlenmesine ana katkida bulunanlardan biri oldugu dusunulmektedir kaynak belirtilmeli Crenarchaea dan gelen DNA dizileri toprak ve tatli su ortamlarinda da bulunmustur bu da bu filumun cogu ortamda her yerde bulundugunu dusundurmektedir 2005 yilinda ilk kulturlu dusuk sicaklikli Crenarchaea nin kaniti yayinlandi Nitrosopumilus maritimus adli bir deniz akvaryumu tankindan izole edilen ve 28 yasinda yetistirilen amonyak oksitleyici bir organizmadir C Eosit hipoteziEosit hipotezi1980 lerde James Lake tarafindan onerilen eosit hipotezi okaryotlarin prokaryotik eositler icinde ortaya ciktigini one surer Crenarchaea ve okaryotlar arasinda yakin bir iliskiyi destekleyen olasi bir kanit Crenarchea da RNA polimeraz alt birimi Rbp 8 in bir homologunun varligidir ancak bu Euryarchaeota da bulunmaz Ayrica bakinizEuryarchaeotaDis baglantilarWikimedia Commons ta Crenarchaeota ile ilgili coklu ortam belgeleri bulunur Vikitur de Crenarchaeota ile ilgili ayrintili taksonomik bilgiler bulunur Kaynakca Crenarchaeota itis gov Arsivlenmesi gereken baglantiya sahip kaynak sablonu iceren maddeler link 30 Ekim 2013 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 30 Temmuz 2022 See the NCBI webpage on Crenarchaeota 29 Ocak 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde C Michael Hogan 2010 Archaea eds E Monosson amp C Cleveland Encyclopedia of Earth National Council for Science and the Environment Washington DC 11 Mayis 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde Data extracted from the National Center for Biotechnology Information 12 Ekim 2012 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 19 Mart 2007 Brock Biology of Microorganisms 11th Prentice Hall 2005 ISBN 978 0 13 144329 7 Histones in Crenarchaea Journal of Bacteriology 187 15 5482 5485 2005 doi 10 1128 JB 187 15 5482 5485 2005 PMC 1196040 2 PMID 16030242 Pyrolobus fumarii gen and sp nov represents a novel group of archaea extending the upper temperature limit for life to 113 C Extremophiles 1 1 14 21 1997 doi 10 1007 s007920050010 PMID 9680332 Bergey s Manual of Systematic Bacteriology Volume 1 The Archaea and the Deeply Branching and Phototrophic Bacteria 2nd Springer 2001 ISBN 978 0 387 98771 2 The Sulfolobus Caldariellard group Taxonomy on the basis of the structure of DNA dependent RNA polymerases Arch Microbiol 125 3 259 269 1980 doi 10 1007 BF00446886 Novel major archaebacterial group from marine plankton Nature 356 6365 148 9 1992 doi 10 1038 356148a0 PMID 1545865 DeLong EF 1992 Archaea in coastal marine environments Proc Natl Acad Sci USA 89 12 5685 9 doi 10 1073 pnas 89 12 5685 PMC 49357 2 PMID 1608980 Perspectives on archaeal diversity thermophily and monophyly from environmental rRNA sequences Proc Natl Acad Sci USA 93 17 9188 93 1996 doi 10 1073 pnas 93 17 9188 PMC 38617 2 PMID 8799176 Isolation of an autotrophic ammonia oxidizing marine archaeon Nature 437 7058 543 6 2005 doi 10 1038 nature03911 PMID 16177789 Cox C J 2008 The archaebacterial origin of eukaryotes Proc Natl Acad Sci USA 105 51 20356 61 doi 10 1073 pnas 0810647105 PMC 2629343 2 PMID 19073919 Kwapisz 2008 Early evolution of eukaryotic DNA dependent RNA polymerases Trends Genet 24 5 211 5 doi 10 1016 j tig 2008 02 002 PMID 18384908