Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
İgnati Grinevitski veya Ignacy Hryniewiecki(Rusça: Игнатий Гриневицкий; y.1856 - 13 Mart 1881), II. Aleksandr Suikastı'nı düzenleyen devrimci Narodnaya Volya grubunun Polonyalı bir üyesiydi. Grinevitski, II. Aleksandr'ın öldürüldüğü bombalı suikast saldırısına katılımı ile tanındı. Grinevitski, Çar'ı ve kendisini ölümcül şekilde yaralayan ikinci bombayı atmıştı. Çar'ın ölümünden birkaç saat sonra aynı gün kendisi de öldü. Grinevitski ve suç ortakları, II. Aleksandr'a yapılacak herhangi bir suikastın çarlık otokrasisini devirmek için siyasi veya sosyal bir devrimi tetikleyebileceğine inanmaktaydılar. Birçok tarihçi ise suikastı bir Pirus zaferi olarak görmektedir, zira bir devrime katılmak yerine devletin devrimci hareketi ezmek için kararlılığını güçlendirmiştir ve 1880'lerde devrim hareketinin düşüşüne yol açmıştır.Grinevitski'nin ise suikastteki rolünün İntihar saldırılarının ilk örneklerinden olarak görülmektedir.
İgnati Grinevitski | |
|---|---|
 | |
| Doğum | y. 1856 Babruysk, Minsk Guberniyası, Rus İmparatorluğu |
| Ölüm | 13 Mart 1881 (aged c. 25) Mahkeme Reviri, Sankt-Peterburg, Rus İmparatorluğu |
Hayatı
İgnati Grinevitski, 1855-6'da, Minsk' te (bugünkü Klichaw Bölgesi, Mahilyov Voblastı), Grodno Guberniyası'nda büyük bir ailede dünyaya geldi. Polonyalı soylu, bir katolik toprak sahibinin oğluydu.Eski yoldaşı 'a göre, Grinevitski kendisine bir Polonyalı değil Litvan olarak tanımlardı. Tihomirov onu bir Rus Kutbu olarak kabul etmiş ve ayrıca Rusça ile Lehçe de eşit derecede akıcı olduğunu eklemiştir. Grinevitski, Polonya hareketlerine katılmadığı için suçlandığı bir noktada:"Partizan çatışmalarına başladığınızda, sizinle olacağım. Ama şimdilik Rusya'nın özgürlüğü için çalışacağım." şeklinde ifade etmekteydi. 1875'te Grinevitski, yüksek akademik dereceye sahip Byelostok'taki bir spor okulundan mezun oldu ve sonbaharda Sankt-Peterburg'un Sankt-Peterburg Devlet Teknoloji Enstitüsü'nde makine mühendisliğine kaydolması için ayrıldı.1879'da finansal desteğe katkıda bulunduğu yeraltı Rus devrimci hareketi Narodnaya Volya (Halkın İradesi) ile hareket etti. Derslere katılmadığı için 1 Haziran 1880'de enstitüden çıkarıldı. O yıl, Kotik ve Mihail İvanoviç takma adları altında çalışmalarını sürdüren Grinevitski, hükûmet karşıtı faaliyetlerde bulundu ve öğrenciler ile işçiler arasında devrimci propaganda yaymak amacı ile çabaladı. Ayrıca gizli bir baskı kuruluşunda yer alan Raboçaya Gazetesi'nin yeraltı edebiyatının organizatörüdür. Çağdaş açıklamalara göre, Grinevitski orta boyda, hafif sakallı, kıvırcık saçlara sahipti, ve iyi huylu biriydi.
Çar Suikastı
1880 sonbaharında Grinevitski ve diğer beş kişi, Pazar günü birliklerin düzenli olarak gözden geçirilmesinin ardından Çar'ın çeşitli güzergahları izlemekle görevlendirildi. 26 Şubat 1881'de, gözlemleri Grinevitski'nin, Elnikov soyadı altında yaşadığı 59 Simbirskaya sokağındaki dairesinde yapılan bir toplantıda tartışıldı. Çar'ın sık sık 'nden geçtiğini gözlemlemişlerdi, bu yüzden İcra Komitesi kaldırımın altına bir mayın döşemeye karar verdi. Ancak İtalyanskaya Caddesi'ne dönerek ve 'nı takip ederek farklı bir yol izleyebileceğini, böylece yeraltı madeninden kaçınabileceğini fark ettiler. Bu nedenle kanalı yöneten suikastçıların bomba atması gerekecekti. Grinevitski gönüllü oldu ve bomba atıcısı olarak görevlendirildi.Kimyager Nikolay Kibalçiç tarafından hazırlanan bombalar, hareketli nesnelere zarar verebilecek şekilde özel olarak tasarlandı.Bombaların 5-6 kilo ağırlığında olduğu ve patlayıcı maddenin nitrogliserin ve karışımından oluştuğu ifade edildi. Gizli bir toplantıda, Grinevitski, Kibalçiç, Nikolay Rısakov ve Timofey Mihaylov çevresindeki Neva ötesindeki yarı yüklü bombaları test etmek için çalışmalar yaptılar.
Suikasttan önceki gece, Grinevitski gelecek nesillere bir mektup yazdı ve bir kısmında şunları ifade etti:
" II. Aleksandr ölmeli. O ölecek ve onunla birlikte biz, düşmanları, infazcıları da yeneceğiz [...] Mutsuz ülkemiz kurtarılmadan önce kaç evladını daha kurban verecek ? [...] Ölmek için çok gencim, zaferimizi görmeyeceğim, zaferimizin parlak dönemlerinde bir gün, bir saat yaşamayacağım, ama ölümümle dahi sonuçlansa tüm görevimi yapacağım inanıyorum ve dünyadaki hiç kimse benden daha fazlasını talep edemez. [...]"
13 Mart 1881 Pazar sabahı, Grinevitski ve diğer üç bombacı grubun Telejnaya Caddesi'ndeki dairesinde toplandı. Sabah 9-10 sularında Sofya Perovskaya ve Kibalçiç'in her biri iki bomba getirmişti. Perovskaya daha sonra Catherine Kanalı'na gitmeden önce, Rısakov ve Grinevitski, 'un karşısında yer alan bir şekerleme dükkanında oturdular. II. Aleksandr'ın alayına müdahalede bulunmak için sabırsızlıkla beklemekteydiler. Sadece Grinevitski sakince kendisine servis edilen şekerlemelerin bir kısmını yiyebildi. Oradan yollarını ayırdılar ve kanalda birleştiler. O sırada Grinevitski, iskele üzerindeki pozisyonunu almak için Perovskaya'yı geçerken, ona gülümsedi ve zar zor algılanabilir bir göz kırptı. Eylem sırasında korku ya da kaygı belirtisi göstermiyordu. Yaklaşık 14: 15'te komplocular, Catherine Kanalı yakınlarındaki bir sokak köşesine yaklaşırken imparatorluk arabasını fark ettiler. Perovskaya, eylemin başladığını ifade etmek için mendilini sallayarak bombacılara önceden belirlenmiş bir sinyal verdi. Rısakov işaretten sonra arabaya yanındakş bombayı fırlatarak, cadde de bulunan birkaç kişi ve Çar'ın arabasına zarar verdi. Kendi güvenliğinden emin olmayan II. Aleksandr, yakalanan saldırganı görmek için arabasını terk etmekte ısrar etti. Rısakov'u inceledikten sonra, saraya geri dönmek yerine Çar, patlamanın meydana geldiği yeri araştırmaya karar verdi. Çevresinin endişeli sorgulamalarına cevaben "Tanrıya şükür, yaralanmadan kurtuldum" dedi. Daha sonra merakını gideren Çar, uzaklaşmaya karar verdi ve arabaya doğru yürümeye devam etti. Bu noktada Çar, kanal çiti tarafından korkuluğa yaslanan ve bir mendile sarılı bir şekilde bomba taşıyan Grinevitski'den 1,5 metreden daha az bir mesafeye yaklaşmıştı. Grinevitski, bazı kaynaklara göre, Çar'ın şükran ifadesini duyunca, "Henüz Tanrı'ya şükürler olsun çok erken" dedi. Ardından, Çar'la yüzleşmek için döndü ve her iki kolunu da kaldırarak Çar'ın ayağına elindeki bombayı attı. Aleksandr saldırıdan sonra ağır yaralar aldı ve o gün saat 15:30'da hayatını kaybetti. Bildirildiğine göre, Grinevitski'nin bombası bir öncekinden çok daha fazla kayıp vermiş ve olay mahallinde yer alan bir vatandaş ölümcül bir şekilde yaralanmıştır.
Patlamanın ardından bombacılardan İvan Yemelyanov, Grinevitski'nin yaşanan patlamadan kurtulup kurtulmadığını görmek için olay yerine koştu, ancak kendisini patlamadan ağır yaralı ve bilinçsizce uzanır vaziyette buldu. Yaralı vaziyetteki Grinevitski Kışlık Saraya bağlı yakındaki bir revire kaldırıldı. Saat 21.00'de son nefesini vermeden önce bilincini geri kazandı. Tıbbi muayenenin raporuna göre, sadece bir keresinde başucunda adını ve rütbesini sorgulayan polise "bilmiyorum" yanıtını verdi. Herhangi bir bilgiyi açıklamayı reddederek, akşam saat 22: 30'da ağır yaralı olması nedeniyle hayatını kaybetti.
Sonrası
Grinevitski'nin kimliği ölümünden sonra 1881 yılının Nisan ayında belirlenebildi. Yargılama sırasında, basitçe "1 Mart'ta ölen ve Elnikov'un sahte adı altında yaşayan şahıs" olarak raporlara geçti. Tutuklama sonrası sorgulaması sırasında Andrey Jelyabov cesedini tanımlamayı reddetti. İlk bombayı atan Rısakov, sadece kod adıyla Grinevitskiyi tanıdığı için gerçek adını açıklayamadı. Soyadı daha önce tutuklanan Narodnaya Volya üyesi Kolodkeviç tarafından ortaya çıkarıldı. Bu, Sankt-Peterburg Teknoloji Enstitüsü üyeleri tarafından da daha sonra desteklendi. Grinevitski ve Narodnaya Volya üyeleri, suikastın siyasi veya sosyal bir devrimi hızlandıracağını ummuşlardı.Ancak bunun yerine yeni İmparator III. Aleksandr devlet baskısını arttırmaya ve II. Aleksandr'ın hayata sokmuş olduğu birçok reformunu iptal etmeye başladı. Çok sayıda tutuklama, yoğunlaştırılmış polis gözetimi ile birlikte harekete ciddi darbeler gerçekleştirmiş ve partiyi bitirmiştir.Birçok tarihçi bu nedenle suikastı bir Pirus zaferi ve 1880'lerde devrimci hareketin düşüşüne bir başlangıç olarak gördü.
Bir bombacının rolünün onunla ölüm olasılığını taşıdığı biliniyordu ve Grinevitski gibi gönüllü bombacılar bu rolü bilerek almış ve bir intihar görevini kabul etmişlerdir. Bu nedenle Grinevitski bazen ilk intihar bombacısı olarak kabul edilir.
Daha sonra gerçekleştiği yere Voskresenia Khristova Kilisesi yapılmıştır.Mayıs 1975'te, olay yerinin yakınındaki köprü Grinevitski'den sonra 1998'de olarak yeniden adlandırılana kadar Grinevitski Köprüsü olarak isimlendirilmiştir.
Notlar
- ^ GBooks ngraph'a göre, her iki isim de literatürde kullanılmıştır. Tam adı, orijinal biyografik alıntılarda görüldüğü gibi, "İgnati İoakimoviç Grinevitski" (Rusça:Игнатий Иоакимович Гриневицкий).
- ^ Literatüre göre, ya 25ya da Mart 1881'de 26 yaşındaydı. Biyografi yazarı Jukovski-Juk, doğum tarihini 1856 sonbaharına emin bir şekilde yerleştirir, ancak Grinevitski'nin bazı akrabalarının bunu Ağustos 1855 gibi doğduğunu not eder.
- ^ Nikolay Rısakov, Grinevitski'nin işçilere, özellikle de Rısakov'un çeşitli han ve tavernalardaki işçilere dağıttığı Rabochaya Gazetesi'nin propaganda literatürünün üretimi ile ilgili olduğunu doğruladı.
- ^ Bu konuda komplo arkadaşı Arkadi Tırkov, suikasttan hemen sonra Perovskaya ile konuşmalarını ifade etmektedir.
- ^ İki görgü tanığına göre, Çar'a gerçekleştirilen saldırı ikiden fazla değildi. Olası suikastçının silahları ile beraber iki ya da üç adım ötesindeydi
- ^ Tutuklanma sonrası tanıklıklarda benzer bir hat Rysakov'a atfedildiği için bu belirsizdir.
- ^ Rusça "Придворно-конюшенном госпитале" (kelimenin tam anlamıyla Mahkeme ahır hastanesi ) olarak bilinen hastaneye taşınmıştı.
- ^ Bkz. Örneğin Avrahm Yarmolinsky, Ch. 15: "Bir Pirus zaferi". Ayrıca bkz. Deborah Pearl'ün makalesi.
- ^ Bkz. Örneğin: Bennett (2007); Baddeley (2009); Ortbals (2018); Overton (2019).
Kaynakça
- Özel
- ^ a b c d e f g h i j k l Kel'ner 2015.
- ^ a b Yarmolinsky 2016, s. 273.
- ^ a b Zhukovsky-Zhuk 1930, s. 8.
- ^ Tikhomirov 1927, s. 319.
- ^ Zhukovsky-Zhuk 1930, s. 13.
- ^ Dziewanowski 1951, s. 528.
- ^ Zhukovsky-Zhuk 1930, s. 12.
- ^ Gella 1979, s. 316.
- ^ a b Pearl 1988, s. 255.
- ^ Zhukovsky-Zhuk 1930, s. 24.
- ^ Hartnett 2001, s. 250.
- ^ a b Pomper 2008, s. 139.
- ^ Verhoeven 2010, s. 266.
- ^ a b Yarmolinsky 2016, s. 274.
- ^ a b Yarmolinsky 2016, s. 276.
- ^ a b c Yarmolinsky 2016, s. 280.
- ^ Hartnett 2001, s. 251.
- ^ Walsh 2002.
- ^ a b Yarmolinsky 2016, s. 281.
- ^ Bennett 2007.
- ^ Baddeley 2009.
- ^ Ortbals 2018.
- ^ Overton 2019.
- ^ Wortman 2013.
- ^ Novo-Konyushenny Bridge.
- Genel
- Yarmolinsky, Avrahm (2016). Road to Revolution: A Century of Russian Radicalism. Princeton University Press. ISBN .
- Kel'ner, Viktor Efimovich (2015). 1 marta 1881 goda: Kazn imperatora Aleksandra II (1 марта 1881 года: Казнь императора Александра II). Lenizdat. ISBN .
- Jukovski-Juk, I.I. (1930). Grinevitski İoakimoviç İgnati (Игнатий Иоакимович Гриневецкий). Politkorzhan Publishing House (Publishing house of political prisoners).
- Tihomirov, Lev (1927). Memoirs of Lev Tikhomirov (Воспоминания Льва Тихомирова). Gos. Publishing House.
- Dziewanowski, M. (1951). "The Beginnings of Socialism in Poland". The Slavonic and East European Review. 29 (73). ss. 510-531. JSTOR 4204253.
- Gella, A. (1979). "The Russian and Polish Intelligentsias: A Sociological Perspective". Studies in Soviet Thought. 19 (4). ss. 307-320. JSTOR 20098852.
- Pomper, P. (2008). "Aleksandr Ul'ianov: Darwinian Terrorist". Russian History. 35 (1/2). ss. 139-156. JSTOR 24661676.
- Verhoeven, C. (2010). "Time of Terror, Terror of Time: On the Impatience of Russian Revolutionary Terrorism (Early 1860s – Early 1880s)". Jahrbücher Für Geschichte Osteuropas. 58 (2). ss. 254-273. JSTOR 41052430.
- Hartnett, L. (2001). "The Making of a Revolutionary Icon: Vera Nikolaevna Figner and the People's Will in the Wake of the Assassination of Tsar Aleksandr II". Canadian Slavonic Papers. 43 (2/3). ss. 249-270. JSTOR 40870322.
- Walsh, Edmund A. (2002). The Fall of the Russian Empire: The Story of the Last of the Romanovs and the Coming of the Bolsheviks. Roman Catholic Book. ISBN .
- Pearl, Deborah (1988). "Educating Workers For Revolution: Populist Propaganda in St. Petersburg, 1879-1882". Russian History. 15 (2/4). ss. 255-284. JSTOR 24656239.
- Bennett, Brian T. (2007). Understanding, Assessing, and Responding to Terrorism: Protecting Critical Infrastructure and Personnel. Wiley-Interscience. ISBN .
- Baddeley, Gavin (2009). God's Assassins: The Medieval Roots of Terrorism (Devil's Histories). Ian Allan Publishing. ISBN .
- Ortbals, Candice D. (2018). Gender and Political Violence: Women Changing the Politics of Terrorism. Springer. ISBN .
- Overton, Iain (2019). The Price of Paradise. Ian Allan Publishing. ISBN .
- Wortman, R. (2013). "Moscow and Petersburg: The Problem of Political Center in Tsarist Russia, 1881-1914. In Russian Monarchy: Representation and Rule". Brighton, MA, USA: Academic Studies Press. ss. 170-198. JSTOR j.ctt21h4wbq.13.
- . saint-petersburg.com. 22 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2019.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Ignati Grinevitski veya Ignacy Hryniewiecki Rusca Ignatij Grinevickij y 1856 13 Mart 1881 II Aleksandr Suikasti ni duzenleyen devrimci Narodnaya Volya grubunun Polonyali bir uyesiydi Grinevitski II Aleksandr in olduruldugu bombali suikast saldirisina katilimi ile tanindi Grinevitski Car i ve kendisini olumcul sekilde yaralayan ikinci bombayi atmisti Car in olumunden birkac saat sonra ayni gun kendisi de oldu Grinevitski ve suc ortaklari II Aleksandr a yapilacak herhangi bir suikastin carlik otokrasisini devirmek icin siyasi veya sosyal bir devrimi tetikleyebilecegine inanmaktaydilar Bircok tarihci ise suikasti bir Pirus zaferi olarak gormektedir zira bir devrime katilmak yerine devletin devrimci hareketi ezmek icin kararliligini guclendirmistir ve 1880 lerde devrim hareketinin dususune yol acmistir Grinevitski nin ise suikastteki rolunun Intihar saldirilarinin ilk orneklerinden olarak gorulmektedir Ignati GrinevitskiDogumy 1856 Babruysk Minsk Guberniyasi Rus ImparatorluguOlum13 Mart 1881 aged c 25 Mahkeme Reviri Sankt Peterburg Rus ImparatorluguHayatiIgnati Grinevitski 1855 6 da Minsk te bugunku Klichaw Bolgesi Mahilyov Voblasti Grodno Guberniyasi nda buyuk bir ailede dunyaya geldi Polonyali soylu bir katolik toprak sahibinin ogluydu Eski yoldasi a gore Grinevitski kendisine bir Polonyali degil Litvan olarak tanimlardi Tihomirov onu bir Rus Kutbu olarak kabul etmis ve ayrica Rusca ile Lehce de esit derecede akici oldugunu eklemistir Grinevitski Polonya hareketlerine katilmadigi icin suclandigi bir noktada Partizan catismalarina basladiginizda sizinle olacagim Ama simdilik Rusya nin ozgurlugu icin calisacagim seklinde ifade etmekteydi 1875 te Grinevitski yuksek akademik dereceye sahip Byelostok taki bir spor okulundan mezun oldu ve sonbaharda Sankt Peterburg un Sankt Peterburg Devlet Teknoloji Enstitusu nde makine muhendisligine kaydolmasi icin ayrildi 1879 da finansal destege katkida bulundugu yeralti Rus devrimci hareketi Narodnaya Volya Halkin Iradesi ile hareket etti Derslere katilmadigi icin 1 Haziran 1880 de enstituden cikarildi O yil Kotik ve Mihail Ivanovic takma adlari altinda calismalarini surduren Grinevitski hukumet karsiti faaliyetlerde bulundu ve ogrenciler ile isciler arasinda devrimci propaganda yaymak amaci ile cabaladi Ayrica gizli bir baski kurulusunda yer alan Rabocaya Gazetesi nin yeralti edebiyatinin organizatorudur Cagdas aciklamalara gore Grinevitski orta boyda hafif sakalli kivircik saclara sahipti ve iyi huylu biriydi Car Suikasti1880 sonbaharinda Grinevitski ve diger bes kisi Pazar gunu birliklerin duzenli olarak gozden gecirilmesinin ardindan Car in cesitli guzergahlari izlemekle gorevlendirildi 26 Subat 1881 de gozlemleri Grinevitski nin Elnikov soyadi altinda yasadigi 59 Simbirskaya sokagindaki dairesinde yapilan bir toplantida tartisildi Car in sik sik nden gectigini gozlemlemislerdi bu yuzden Icra Komitesi kaldirimin altina bir mayin dosemeye karar verdi Ancak Italyanskaya Caddesi ne donerek ve ni takip ederek farkli bir yol izleyebilecegini boylece yeralti madeninden kacinabilecegini fark ettiler Bu nedenle kanali yoneten suikastcilarin bomba atmasi gerekecekti Grinevitski gonullu oldu ve bomba aticisi olarak gorevlendirildi Kimyager Nikolay Kibalcic tarafindan hazirlanan bombalar hareketli nesnelere zarar verebilecek sekilde ozel olarak tasarlandi Bombalarin 5 6 kilo agirliginda oldugu ve patlayici maddenin nitrogliserin ve karisimindan olustugu ifade edildi Gizli bir toplantida Grinevitski Kibalcic Nikolay Risakov ve Timofey Mihaylov cevresindeki Neva otesindeki yari yuklu bombalari test etmek icin calismalar yaptilar Suikasttan onceki gece Grinevitski gelecek nesillere bir mektup yazdi ve bir kisminda sunlari ifade etti II Aleksandr olmeli O olecek ve onunla birlikte biz dusmanlari infazcilari da yenecegiz Mutsuz ulkemiz kurtarilmadan once kac evladini daha kurban verecek Olmek icin cok gencim zaferimizi gormeyecegim zaferimizin parlak donemlerinde bir gun bir saat yasamayacagim ama olumumle dahi sonuclansa tum gorevimi yapacagim inaniyorum ve dunyadaki hic kimse benden daha fazlasini talep edemez 13 Mart 1881 Pazar sabahi Grinevitski ve diger uc bombaci grubun Telejnaya Caddesi ndeki dairesinde toplandi Sabah 9 10 sularinda Sofya Perovskaya ve Kibalcic in her biri iki bomba getirmisti Perovskaya daha sonra Catherine Kanali na gitmeden once Risakov ve Grinevitski un karsisinda yer alan bir sekerleme dukkaninda oturdular II Aleksandr in alayina mudahalede bulunmak icin sabirsizlikla beklemekteydiler Sadece Grinevitski sakince kendisine servis edilen sekerlemelerin bir kismini yiyebildi Oradan yollarini ayirdilar ve kanalda birlestiler O sirada Grinevitski iskele uzerindeki pozisyonunu almak icin Perovskaya yi gecerken ona gulumsedi ve zar zor algilanabilir bir goz kirpti Eylem sirasinda korku ya da kaygi belirtisi gostermiyordu Yaklasik 14 15 te komplocular Catherine Kanali yakinlarindaki bir sokak kosesine yaklasirken imparatorluk arabasini fark ettiler Perovskaya eylemin basladigini ifade etmek icin mendilini sallayarak bombacilara onceden belirlenmis bir sinyal verdi Risakov isaretten sonra arabaya yanindaks bombayi firlatarak cadde de bulunan birkac kisi ve Car in arabasina zarar verdi Kendi guvenliginden emin olmayan II Aleksandr yakalanan saldirgani gormek icin arabasini terk etmekte israr etti Risakov u inceledikten sonra saraya geri donmek yerine Car patlamanin meydana geldigi yeri arastirmaya karar verdi Cevresinin endiseli sorgulamalarina cevaben Tanriya sukur yaralanmadan kurtuldum dedi Daha sonra merakini gideren Car uzaklasmaya karar verdi ve arabaya dogru yurumeye devam etti Bu noktada Car kanal citi tarafindan korkuluga yaslanan ve bir mendile sarili bir sekilde bomba tasiyan Grinevitski den 1 5 metreden daha az bir mesafeye yaklasmisti Grinevitski bazi kaynaklara gore Car in sukran ifadesini duyunca Henuz Tanri ya sukurler olsun cok erken dedi Ardindan Car la yuzlesmek icin dondu ve her iki kolunu da kaldirarak Car in ayagina elindeki bombayi atti Aleksandr saldiridan sonra agir yaralar aldi ve o gun saat 15 30 da hayatini kaybetti Bildirildigine gore Grinevitski nin bombasi bir oncekinden cok daha fazla kayip vermis ve olay mahallinde yer alan bir vatandas olumcul bir sekilde yaralanmistir Patlamanin ardindan bombacilardan Ivan Yemelyanov Grinevitski nin yasanan patlamadan kurtulup kurtulmadigini gormek icin olay yerine kostu ancak kendisini patlamadan agir yarali ve bilincsizce uzanir vaziyette buldu Yarali vaziyetteki Grinevitski Kislik Saraya bagli yakindaki bir revire kaldirildi Saat 21 00 de son nefesini vermeden once bilincini geri kazandi Tibbi muayenenin raporuna gore sadece bir keresinde basucunda adini ve rutbesini sorgulayan polise bilmiyorum yanitini verdi Herhangi bir bilgiyi aciklamayi reddederek aksam saat 22 30 da agir yarali olmasi nedeniyle hayatini kaybetti SonrasiSergey Prokudin Gorski tarafindan suikasttan yaklasik 24 yil sonra cekilen Voskresenia Khristova Kilisesi fotograflari Grinevitski nin kimligi olumunden sonra 1881 yilinin Nisan ayinda belirlenebildi Yargilama sirasinda basitce 1 Mart ta olen ve Elnikov un sahte adi altinda yasayan sahis olarak raporlara gecti Tutuklama sonrasi sorgulamasi sirasinda Andrey Jelyabov cesedini tanimlamayi reddetti Ilk bombayi atan Risakov sadece kod adiyla Grinevitskiyi tanidigi icin gercek adini aciklayamadi Soyadi daha once tutuklanan Narodnaya Volya uyesi Kolodkevic tarafindan ortaya cikarildi Bu Sankt Peterburg Teknoloji Enstitusu uyeleri tarafindan da daha sonra desteklendi Grinevitski ve Narodnaya Volya uyeleri suikastin siyasi veya sosyal bir devrimi hizlandiracagini ummuslardi Ancak bunun yerine yeni Imparator III Aleksandr devlet baskisini arttirmaya ve II Aleksandr in hayata sokmus oldugu bircok reformunu iptal etmeye basladi Cok sayida tutuklama yogunlastirilmis polis gozetimi ile birlikte harekete ciddi darbeler gerceklestirmis ve partiyi bitirmistir Bircok tarihci bu nedenle suikasti bir Pirus zaferi ve 1880 lerde devrimci hareketin dususune bir baslangic olarak gordu Bir bombacinin rolunun onunla olum olasiligini tasidigi biliniyordu ve Grinevitski gibi gonullu bombacilar bu rolu bilerek almis ve bir intihar gorevini kabul etmislerdir Bu nedenle Grinevitski bazen ilk intihar bombacisi olarak kabul edilir Daha sonra gerceklestigi yere Voskresenia Khristova Kilisesi yapilmistir Mayis 1975 te olay yerinin yakinindaki kopru Grinevitski den sonra 1998 de olarak yeniden adlandirilana kadar Grinevitski Koprusu olarak isimlendirilmistir Notlar GBooks ngraph a gore her iki isim de literaturde kullanilmistir Tam adi orijinal biyografik alintilarda goruldugu gibi Ignati Ioakimovic Grinevitski Rusca Ignatij Ioakimovich Grinevickij Literature gore ya 25ya da Mart 1881 de 26 yasindaydi Biyografi yazari Jukovski Juk dogum tarihini 1856 sonbaharina emin bir sekilde yerlestirir ancak Grinevitski nin bazi akrabalarinin bunu Agustos 1855 gibi dogdugunu not eder Nikolay Risakov Grinevitski nin iscilere ozellikle de Risakov un cesitli han ve tavernalardaki iscilere dagittigi Rabochaya Gazetesi nin propaganda literaturunun uretimi ile ilgili oldugunu dogruladi Bu konuda komplo arkadasi Arkadi Tirkov suikasttan hemen sonra Perovskaya ile konusmalarini ifade etmektedir Iki gorgu tanigina gore Car a gerceklestirilen saldiri ikiden fazla degildi Olasi suikastcinin silahlari ile beraber iki ya da uc adim otesindeydi Tutuklanma sonrasi tanikliklarda benzer bir hat Rysakov a atfedildigi icin bu belirsizdir Rusca Pridvorno konyushennom gospitale kelimenin tam anlamiyla Mahkeme ahir hastanesi olarak bilinen hastaneye tasinmisti Bkz Ornegin Avrahm Yarmolinsky Ch 15 Bir Pirus zaferi Ayrica bkz Deborah Pearl un makalesi Bkz Ornegin Bennett 2007 Baddeley 2009 Ortbals 2018 Overton 2019 KaynakcaOzel a b c d e f g h i j k l Kel ner 2015 a b Yarmolinsky 2016 s 273 a b Zhukovsky Zhuk 1930 s 8 Tikhomirov 1927 s 319 Zhukovsky Zhuk 1930 s 13 Dziewanowski 1951 s 528 Zhukovsky Zhuk 1930 s 12 Gella 1979 s 316 a b Pearl 1988 s 255 Zhukovsky Zhuk 1930 s 24 Hartnett 2001 s 250 a b Pomper 2008 s 139 Verhoeven 2010 s 266 a b Yarmolinsky 2016 s 274 a b Yarmolinsky 2016 s 276 a b c Yarmolinsky 2016 s 280 Hartnett 2001 s 251 Walsh 2002 a b Yarmolinsky 2016 s 281 Bennett 2007 Baddeley 2009 Ortbals 2018 Overton 2019 Wortman 2013 Novo Konyushenny Bridge GenelYarmolinsky Avrahm 2016 Road to Revolution A Century of Russian Radicalism Princeton University Press ISBN 978 0691638546 Kel ner Viktor Efimovich 2015 1 marta 1881 goda Kazn imperatora Aleksandra II 1 marta 1881 goda Kazn imperatora Aleksandra II Lenizdat ISBN 5 289 01024 6 Jukovski Juk I I 1930 Grinevitski Ioakimovic Ignati Ignatij Ioakimovich Grineveckij Politkorzhan Publishing House Publishing house of political prisoners Tihomirov Lev 1927 Memoirs of Lev Tikhomirov Vospominaniya Lva Tihomirova Gos Publishing House Dziewanowski M 1951 The Beginnings of Socialism in Poland The Slavonic and East European Review 29 73 ss 510 531 JSTOR 4204253 Gella A 1979 The Russian and Polish Intelligentsias A Sociological Perspective Studies in Soviet Thought 19 4 ss 307 320 JSTOR 20098852 Pomper P 2008 Aleksandr Ul ianov Darwinian Terrorist Russian History 35 1 2 ss 139 156 JSTOR 24661676 Verhoeven C 2010 Time of Terror Terror of Time On the Impatience of Russian Revolutionary Terrorism Early 1860s Early 1880s Jahrbucher Fur Geschichte Osteuropas 58 2 ss 254 273 JSTOR 41052430 Hartnett L 2001 The Making of a Revolutionary Icon Vera Nikolaevna Figner and the People s Will in the Wake of the Assassination of Tsar Aleksandr II Canadian Slavonic Papers 43 2 3 ss 249 270 JSTOR 40870322 Walsh Edmund A 2002 The Fall of the Russian Empire The Story of the Last of the Romanovs and the Coming of the Bolsheviks Roman Catholic Book ISBN 978 1929291311 Pearl Deborah 1988 Educating Workers For Revolution Populist Propaganda in St Petersburg 1879 1882 Russian History 15 2 4 ss 255 284 JSTOR 24656239 Bennett Brian T 2007 Understanding Assessing and Responding to Terrorism Protecting Critical Infrastructure and Personnel Wiley Interscience ISBN 978 0471771524 Baddeley Gavin 2009 God s Assassins The Medieval Roots of Terrorism Devil s Histories Ian Allan Publishing ISBN 978 0711034099 Ortbals Candice D 2018 Gender and Political Violence Women Changing the Politics of Terrorism Springer ISBN 9781787470866 Overton Iain 2019 The Price of Paradise Ian Allan Publishing ISBN 9781787470866 Wortman R 2013 Moscow and Petersburg The Problem of Political Center in Tsarist Russia 1881 1914 In Russian Monarchy Representation and Rule Brighton MA USA Academic Studies Press ss 170 198 JSTOR j ctt21h4wbq 13 saint petersburg com 22 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 20 Ekim 2019