Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Aristotelesçilik, Platonculuğa paralel olarak, aynı zaman dönemleri içinde gelişen bir felsefi eğilimdir. Yeni bir dünya görüşü arayışı içinde rönesans felsefesinin Platon'a ve Aristoteles'e yönelmesi şaşırtıcı değildir. Her ikisi de klasik çağın en güçlü düşünürleriydi ve yapıtları bir anlamda ilk felsefeyi kurmaya yönelikti.
Genel çerçeve
Aristoteles'in orta çağ felsefesinde de çok önemli bir rolü vardır; Aristotelesçiliğin bir biçimi bu tarihsel dönemde şekillenir. Bu dönemde, özellikle de Skolastik felsefe içinde temel dayanak noktası Aristotales felsefesidir. Hristiyan dogmaların felsefe ile temellendirilmesini hedefleyen bu dönem felsefeleri, önemli bir kaynak olarak Aristotales'i bulmuşlardır. Bundan kaynaklı olarak Aristotales denildiğinde aynı zamanda akla Skolastik felsefe gelir. Rönesans felsefesi skolastikle savaşın içinde geliştiğinden dolayı, başlangıçta Aristotales'e tepkili bir tavır geliştirir; ancak bu dönem felsefesi genel olarak antik çağ düşüncesini yeniden değerlendirmeye yöneldiğinden, Aristotales'e tümden yadsınmaz.
Rönesans felsefesinin Aristotales'le ilgisi, temel yönelimi olan hümanizm ile bağlantılıdır. Hümanizm öncelikli olarak antik çağ felsefesine ait metinlerin orijinal olarak konulmasını ve öyle değerlendirilmesini hedefler. Orta Çağ felsefesinin bu bakımdan Aristotales'e kattıkları böylece ayıklanmaya çalışılmıştır. Rönesans felsefesinde Aristotelesçilik, Orta Çağ'ın ve Skolastik felsefenin Aristotales üzerine eklemelerin ayıklanması biçiminde meydana gelmiştir diyebiliriz. (1400'lü yıllar), Aristotelesçiliğin başaltılarından olan bir Bizanslı bilgindir.
Aristotelesçiliğin düşünce kaynakları
Aristotelesçiliğin belirli bir akademisi olmamıştır, bu bakımdan Platonizmden daha farklı yönelimleri söz konusudur. Hümanistlerin yanı sıra İbni Rüştçüler (Avveroistler) ve Alexandristler olarak adlandırılan akımlar anılmaya değerdir. Birinciler İbni Rüşt'ün Orta Çağ'da Platon etkisinde işe karıştığı Aristo yorumunu temel alıyorlardı. İkincilerse, antik çağ sonlarında en büyük Aristotales yorumcusu kabul edilen Aphrodisiaslı Alexandros'a dayanıyorlardı. Bu son iki eğilim Aristotales doğrudan kaynaklardan değil yorumcularından hareketle değerlendiriyorlardı. Rönesans döneminde bu aristotelesçi yönelimler arasında çelişki ve çatışmalar meydana gelir.
Aristotelesçiliğin merkezi 14. yüzyıldan itibaren İbn Rüşdcülüğün etkili olduğu Padova'dır. Bütün Aristotalesçi kadroların burada toplanması söz konusudur. Bu dönem en büyük filozof 'dir (1462-1524). Birçok üniversitede görev yapan Pomponazzie, Aristotelesçiliğin merkezi tartışması olan konusunda doğalcı-materyalist bir düşüncenin savunusunu geliştirmiştir. "Çifte doğruluk" düşüncesiyle akli olan ile tanrısal olanı ayırmaya çalışmış buna rağmen kilise tarafından aforoz edilmekten kurtulamamıştır. Rönesans felsefesindeki Aristotelesçiliğin orta cağ'dan farkı, din dışı bir yönelimle Aristo felsefesini değerlendirmesidir.
Ayrıca bakınız
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Aristotelescilik Platonculuga paralel olarak ayni zaman donemleri icinde gelisen bir felsefi egilimdir Yeni bir dunya gorusu arayisi icinde ronesans felsefesinin Platon a ve Aristoteles e yonelmesi sasirtici degildir Her ikisi de klasik cagin en guclu dusunurleriydi ve yapitlari bir anlamda ilk felsefeyi kurmaya yonelikti Genel cerceveAristoteles in orta cag felsefesinde de cok onemli bir rolu vardir Aristotelesciligin bir bicimi bu tarihsel donemde sekillenir Bu donemde ozellikle de Skolastik felsefe icinde temel dayanak noktasi Aristotales felsefesidir Hristiyan dogmalarin felsefe ile temellendirilmesini hedefleyen bu donem felsefeleri onemli bir kaynak olarak Aristotales i bulmuslardir Bundan kaynakli olarak Aristotales denildiginde ayni zamanda akla Skolastik felsefe gelir Ronesans felsefesi skolastikle savasin icinde gelistiginden dolayi baslangicta Aristotales e tepkili bir tavir gelistirir ancak bu donem felsefesi genel olarak antik cag dusuncesini yeniden degerlendirmeye yoneldiginden Aristotales e tumden yadsinmaz Ronesans felsefesinin Aristotales le ilgisi temel yonelimi olan humanizm ile baglantilidir Humanizm oncelikli olarak antik cag felsefesine ait metinlerin orijinal olarak konulmasini ve oyle degerlendirilmesini hedefler Orta Cag felsefesinin bu bakimdan Aristotales e kattiklari boylece ayiklanmaya calisilmistir Ronesans felsefesinde Aristotelescilik Orta Cag in ve Skolastik felsefenin Aristotales uzerine eklemelerin ayiklanmasi biciminde meydana gelmistir diyebiliriz 1400 lu yillar Aristotelesciligin basaltilarindan olan bir Bizansli bilgindir Aristotelesciligin dusunce kaynaklariAristotelesciligin belirli bir akademisi olmamistir bu bakimdan Platonizmden daha farkli yonelimleri soz konusudur Humanistlerin yani sira Ibni Rustculer Avveroistler ve Alexandristler olarak adlandirilan akimlar anilmaya degerdir Birinciler Ibni Rust un Orta Cag da Platon etkisinde ise karistigi Aristo yorumunu temel aliyorlardi Ikincilerse antik cag sonlarinda en buyuk Aristotales yorumcusu kabul edilen Aphrodisiasli Alexandros a dayaniyorlardi Bu son iki egilim Aristotales dogrudan kaynaklardan degil yorumcularindan hareketle degerlendiriyorlardi Ronesans doneminde bu aristotelesci yonelimler arasinda celiski ve catismalar meydana gelir Aristotelesciligin merkezi 14 yuzyildan itibaren Ibn Rusdculugun etkili oldugu Padova dir Butun Aristotalesci kadrolarin burada toplanmasi soz konusudur Bu donem en buyuk filozof dir 1462 1524 Bircok universitede gorev yapan Pomponazzie Aristotelesciligin merkezi tartismasi olan konusunda dogalci materyalist bir dusuncenin savunusunu gelistirmistir Cifte dogruluk dusuncesiyle akli olan ile tanrisal olani ayirmaya calismis buna ragmen kilise tarafindan aforoz edilmekten kurtulamamistir Ronesans felsefesindeki Aristotelesciligin orta cag dan farki din disi bir yonelimle Aristo felsefesini degerlendirmesidir Ayrica bakinizSkolastik felsefe Ronesans felsefesi Toz Platonizm