Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Arjantin sineması, Arjantin'deki film endüstrisine dayanmaktadır. Arjantin sineması, Arjantin ulusunda veya Arjantinli film yapımcıları tarafından yurt dışında yapılan film ve yaratıcı film sanatını da içermektedir.
| Arjantin sineması | |
|---|---|
 1961'deki Berlin Uluslararası Film Festivali'nde yer alan ikonik Arjantinli aktrisler Isabel Sarli, Olga Zubarry, ve . | |
| Salon sayısı | 792 (2011) |
| • Kişi başına | 100 binde 2,2 (2011) |
| Ana dağıtıcılar | United International Pictures 23.7% The Walt Disney Company 22.4% Warner Bros. 16.2% |
| Üretilen filmler (2005-2009) | |
| Toplam | 52 (ortalama) |
| Seyirci sayısı (2012) | |
| Toplam | 46.386.856 |
| • Kişi başına | 4.347.481 (%9,4) |
| Gişe hasılatı (2012) | |
| Toplam | ARS 1.31 milyar |
| Yerli film | ARS 111 milyon (%8,5) |
Arjantin film endüstrisi tarihsel olarak Meksika ve 'da üretilenlerle birlikte Latin Amerika sinemasında en gelişmiş üç sinemasından biridir. 20. yüzyıl boyunca, Arjantin'deki film endüstrisi devlet tarafından desteklenmektedir ve oldukça kalabalık bir yönetmen ve oyuncu listesiyle İspanyolca konuşulan yerlerdeki ana film endüstrisinden biri hâline geldi.
Arjantin, Goya Ödülleri'nde En İyi Yabancı İspanyolca Film dalında on altı ödül kazandı ve bu dalda en çok aday gösterilen ülkedir. Ayrıca (1985) ve Gözlerindeki Sır (2009) ile Akademi Ödülü kazanan tek Latin Amerika ülkesidir.
Tarihi
Başlangıç
1896'da Fransız fotoğrafçı ; Belçikalı Henri Lepage ve Avusturyalı için Buenos Aires'teki bir fotoğraf malzemesi şirketi olan 'Casa Lepage' de çalışıyordu. Üçü, "18 Temmuz 1896'da çekilen Lumiére'nin bir fotoğrafıyla" Arjantin'deki Lumière Cinématographe'in 'daki çıkışını gördü.
Lepage daha sonra ilk Fransız sinematografik ekipmanı ülkeye ithal etti ve 1897'de bir Gaumont kamera kullanan , genellikle Arjantin'in ilk filmi olan La bandera Argentina (Filmde Arjantin bayrağının rüzgarda sallandığı görülmektedir) ile ilişkilendirilmektedir. Aslında bu filmden önce Brezilya'da yaşayan Alman sinemacı , Buenos Aires'te Vistas de Palermo, Avenida de Mayo ve Plaza de Mayo adlarıyla bilinen üç film çekmiştir. Şöhret kazanan Py, yıllarca Casa Lepage'deki sergi için filmler üretmeye devam etti ve bunu, Viaje del Doctor Campos Salles a Buenos Aires (1900, ülkenin ilk belgeseli olduğunu düşünülmektedir) ile La Revista de la Escuadra Argentina (1901) takip etti. O zamana kadar ilk projeksiyon salonları Arjantin, Uruguay ve Şili'de Glücksmann tarafından geliştirilen uluslararası çapta film yapımı, dağıtım ve sergi sisteminin bir parçası olarak açılmıştı.
İlk gelişmeler
Birkaç Arjantinli oyuncu, haber kısaları ve belgeseller çekerek yeni buluşu denemeye devam etti. Eugenio A. Cardini, Escenas Callejeras (1901) filmini çekti ve , El fusilamiento de Dorrego (1908; Dorrego'nun İdamı) adıyla Arjantin'in ilk bakış açılı filmini yaptı. Ernesto Gunche'nin yönettiği erken belgeseller de diğer çalışmalardır.
ve edebiyatı, film yapımının ilk yıllarında film temalarına kaynaklık etmiştir. Yerli sinemanın ilk başarılarından biri de 'in gaucho şiirinden ilham alan 1915'teki Nobleza Gaucha çalışmasıdır. 'un romanına dayanan Amalia (1914), ülkenin ilk uzun metrajlı yerli yapımıdır ve Arjantin devlet başkanı Hipólito Yrigoyen hakkındaki kısa bir hiciv olan 1917'deki , dünya sinemasının ilk animasyon filmi oldu.
gibi yönetmenler Arjantin sinemasında film yapmaya başladılar ve Palomas rubias (1920), La Gaucha (1921) ve Buenos Aires, ciudad de ensueño (1922) gibi filmler çekildi. Bunları, La Maleva, Corazón de criolla, Melenita de oro, Leyenda del puente inca (1923), Odio serrano, Mientras Buenos Aires duerme, Arriero de Yacanto (1924) ve El Organito de la tarde ve Mi último tango (1925) çalışmaları izledi.
1926'da Ferreyra, Perdón, viejita (1927) filminden sonra La Vuelta al Bulín, La Costurerita que dio aquel mal paso ve Muchachita de Chiclana'yı yayımladı. Ferreyra filmlerinin çoğunda, on yılın en popüler yıldızlarından Alvaro Escobar ve Elena Guido'nun ikilisi yer aldı.
On yılın sonlarına doğru, gibi yönetmenler 1928'de Alma en pena gibi filmleri piyasaya sürmeye başladı. Bu gibi filmler, Arjantin kültürü olan tango dansını film haline getirmeye başladı; bu durum 1930'lu yıllarda arttı.
1930'lar-1950'ler: Altın Çağ
1930'daki , bir film müziğine sahip ilk Arjantin filmi oldu. Filmde, ilk çıkışlarını yapan ve gibi aktrisler rol aldı.
1931'de , ses senkronizasyonu ile yapılan ilk Arjantin filmi Muñequitas porteñas'ı yönetti. O yıl, Ferreyra, adlı ikinci bir sesli film hazırladı ve diğer erken yönetmenleri sese geçiş yapmaya teşvik etti.
1933'te geldi ve filmlerde hem ses hem de müzik kullanılmasını sağladı. İlk iki Arjantin sinematografik stüdyosu oluşturuldu: , Ángel Mentasti tarafından kuruldu ve , 1951'de Arjantin'e televizyonun tanıtımına yardımcı olan önderliğindeki bir ortaklık tarafından oluşturuldu.
İlk disksiz ses filmi, 'ın yönettiği Tango (1931)'dur ve dönemin anahtar filmi ise Amelia Bence ve gibi bir dizi Arjantinli yıldızın ortaya çıkmasını sağlayan Dancing'tir. Dönemin diğer popüler aktörleri Aida Alberti, , ve yer almaktadır. 'in başrolünde olduğu (1938) ile 'ın başrolünde olduğu (1940) filmleri yerel kültüre dayanmaktadır. İki film de Arjantin müzik standartları haline gelen temaları ele aldı ve başroldeki iki kadını ölümsüzleştirdi.
Diğer filmler arasında El alma del bandoneón (, 1935), La muchacha de a bordo (, 1936), Ayúdame a vivir (Ferreyra, 1936), Besos brujos (Ferreyra, 1937), La vuelta al nido (, 1938) ve Asi es la vida (, 1939) yer almaktadır.
, 1930'lu yılların ortalarından sonuna doğru öne çıkan yönetmendir ve Don Quijote del altillo gibi filmlerde Arjantinli yıldız ile sık sık komedi filmlerinde çalıştı.
Arjantin'deki film endüstrisi, her yıl ortalama kırk iki filmin üretildiği 1930'lu ve 1940'ların sonunda bir doruk noktasına ulaştı. Filmler genelde tango içermekteydi ancak bir tango teması atlandığında bile bu dönemdeki sinemaların çoğunda hala mütevazı kahramanlar ve zengin hainler yer alıyordu. Bu filmlerde, yoksulluk ve çok çalışma yüceltici olarak tasvir edildi ve yoksul, Juan Peron'un ekonomi politikalarının başlıca yararlanıcıları olarak resmedildi. Bu filmler, kısmen Peron tarafından desteklendi, peronizmin siyasi gündeminin bir parçası olarak görüldü. Açgözlülüğe saldıran ve işçi sınıfını destekleyen bir film endüstrisini destekleyerek Peron, seçim bölgelerindeki halkın itiraz oluşturma tavrını etkileyebildi.
Amerika sinemasının artan popülaritesi, Roma Katolik Kilisesi'nden gelen baskı ve Peron dönem başkanlığı sırasında artan sansür, Arjantin sinemasının büyümesini biraz sınırladı ve bu rahatsızlık, aralarında , Arturo Garcia Buhr, ve gibi önde gelen aktörlerin sürgün edilmesine yol açtı. Arjantin sineması, yabancı filmlerin Arjantin pazarında yer edinmesinin artmasıyla izleyici sayısını kaybetmiştir. Problemin kötü bir hâl almasıyla 1957'de Sinema Yasası ile bu akın önlenebildi ve eğitim ve finansman sağlamak için "Instituto Nacional de Cinematografía" kuruldu.
Çağın en başarılı filmleri arasında şunlar yer aldı: Historia de una noche, , 1941; La dama duende, Luis Saslavsky, 1945; Malambro ( ve , 1945); Albeniz () oynayan: (1947); Pelota de trapo (1948) and Crimen de Oribe (1950), ; ve Las aguas bajan turbias, , 1952. Yönetmenliğe başarılı bir şekilde geçiş yapan az sayıdaki Arjantinli aktörden biri olan , oldukça övüldüğü El alma del bandoneón filmiyle 1935'te ilk kez kamera arkasına geçti ve Arjantin filminde sonraki nesil üzerine bir kurum haline geldi. En unutulmaz eserleri arasında 'nin çok satan gizem kitabının uyarlaması olan ve Soffici'in yazdığı, yönettiği ve oynadığı Rosaura a la diez (1958) filmi oldu.
1958'de 'nun yönettiği El trueno entre las hojas yayımlandı. Film, daha sonraki seks sembolü hâline gelen Isabel Sarli'nin oynadığı ilk filmdir. Film Sarli için daha sonra evleneceği Armando Bó ile neredeyse otuz yıl süren ve çok sayıda seks sömürüsü filmi yapacağı ortaklığının başlangıcı oldu. Şimdi bir klasik olarak kabul edilen gölde yıkandığı bir sahne, Arjantin sinemasında tam frontal çıplaklığa sahip ilk içerik oldu. Film son derece tartışmalı bir gişe başarısı elde etti; "patlama" ve "skandal" olarak nitelendirildi ve çoğunlukla Katolik Arjantin toplumunu şok etti. , Kasım 1958'de "Hedy Lamarr'ın 'de ün kazandığı soyunmasından beri en cüretkâr pozuyla Güney Amerika'nın gişe rekorlarını kırmış şımarık Latin kızı" olduğu belirtildi. Uruguay'ın Montevideo kentinde yapılan filmin galası gişe rekoru kırdı ve Sarli'nin yıkanma sahnesi "bazı Latin Amerika başkentlerini sarstı." Bununla birlikte, Sarli, diğer film yapımcıları tarafından çıplak sahne dolayısıyla eleştirildi.
Arjantinli film yapımcıları tarafından pek keşfedilmeyen korku türü Arjantinli yönetmen tarafından keşfedildi.
Televizyon, ABD'de olduğu gibi, 1950'lerde film pazarı üzerinde baskı uygulamaya başladı; Channel 7 (kamu televizyonu) kanalının 195'teki lansmanından bu yana yayımlanmasıyla Arjantin televizyon programı Latin Amerika'nın en eskisidir.
Birinci "Yeni Sinema"
1950'lerin sonlarından bu yana yeni nesil film yönetmenleri, Arjantin filmlerini uluslararası film festivallerine götürdü. Bu tür yönetmenlerin ilk dalgasını "aristokrat çöküşünü araştıran" , , , Simon Feldman ve 1960'ların sonundaki siyasi kargaşa üzerine ilk belgeseller La Hora de los Hornos (1966-68)'u çeken Fernando "Pino" Solanas oluşturmaktadır.
ve gibi yönetmenler, çoğunlukla hem yazıp hem yönettiği filmlerle ortaya çıktılar. Sinematografik tarz elde eden ikinci nesil , ve 'dur.
1960'lar ve 1970'ler
Kurt Land, Alberto de Mendoza'nın başrolünde oynadığı ve siyah-beyaz bir polisiye dram olan 1960 çıkışlı El Asalto'yu yönetti. Arjantin sinemasında çalışan Şili'li aktör , Alias Gardelito'yu 1961'de yönetti.
1963'te komedi filmleri Arjantin sinemasında yer almaya başladı. gibi komedyenlerin yer aldığı ve 1963 çıkışlı Alias Flequillo gibi filmler çekildi. Arjantin filmi ve televizyonu, 1970'lerin sonlarındaki tehlikeli dönemlerde hafif konuları ele aldı.
Nostalji, Arjantin edebi klasiklerinin yeniden işleyen tarafından yakalandı. Nilsson, La Mano en la trampa (1961), Martin Fierro (1968), The Seven Lunatics (1973) ve Painted Lips (1974) filmleriyle kült oldu. Aynı atmosferde ose Martinez Suarez'in karamsar filmi Los muchachos de antes no usaban arsenico (Yaşlı Adamlar Arseniğe İhtiyaç Duymaz, 1975)'da Alfred Hitchcock tarzı cinayet işlendi.
1960'ların ortalarından sonlarına doğru, gibi yönetmenler, izleyicileri şok edici softcore porno olan seks komedileri ürettiler ve daha önce endüstride görülmeyen çıplaklık ve seks gösterdiler. Bu tercih, 'in mizah komedileri ile 1970'li yıllara kadar sürdü.
1970'lerin başında Arjantin parçalandı. Hükûmet baskısı ayaklanma ve terörle karşılandı. Solanas ve Getino, sürgüne gönderilen Peron'la iki belgesel röportaj yaparak endüstriye katkıda bulundu. Ayrıca Cine y liberacion adlı bir dergi kurdular. Getino, Latin Amerika destinasyonunda alegorik bir kurgu özelliği olan El Familiar (1972) adlı filmi yönetti. Diğer film yapımcıları Peronist filmler yapmaya devam etti ve Cine de Base gibi aşırı sol gruplar ortaya çıktı. 1976'da, bu belgesel ve sinema yeniliği dönemi, Arjantin ordusu tarafından üç belgesel film yapımcısının (Gleyzer, Pablo Szir ve Enrique Juarez) öldürülmesi/kaybolmasıyla şiddetle yıkıldı.
1980'lerin başı
1980'de kısıtlamaların gevşetilmesinin ardından, Arjantin ekranlarında (skandal habercisi) sinema kendini belli etmeye başladı. 'in Tiempo de revancha filmi, 'in Plata dulce filmi ve Eduardo Calcagno'nun Los enemigos filmi, yolsuzluk ve dokunulmazlık gibi konulara dalan (doğrudan iktidardaki kişileri göstermeksizin) filmlerdendir. Küçük yolsuzluklar 'nın El arreglo filmiyle gündeme geldi.
Cunta sineması sonrası
Arjantin sinemasında yeni bir dönem, 1983'te demokrasinin gelişinden sonra başladı. Alejandro Doria'nın aile komedisi Esperando la carroza (1985) gibi birkaç unutulmaz istisna dışında daha ciddiyetli ve somut konulara sahip filmlere yönelik slapstik komedilerin popülerliğinde belirgin bir düşüş görüldü.
Birinci grup açık bir şekilde baskı, işkence ve 1970'lerde ve 1980'lerin başında meydana gelen Kirli Savaş sırasında ortadan kaybolmalarla uğraştı. Bu filmler arasında 'nın Funny Little Dirty War (1983) ve gerçek bir hikâyeden esinlenen Night of the Pencils (1986); Luis Puenzo'nın Akademi Ödüllü Resmi Tarih (1985); "Pino" Solanas'ın Tangos (1985) ve Sur ("Güney", 1987) ve Alejandro Doria'nın Sofia (1987)'sı yer almaktadır.
İkinci grup sürgün ve memleket özlemini resmetti.
Çağdaş sinema
1990'lar
1990'lı yıllar Yeni Arjantin Sineması dalgası getirdi.
1991'de Marco Bechis'in Alambrado filmi yayımlandı. Aynı yıl, aktivisti film yapımcısı Fernando "Pino" Solanas, Latin Amerika'daki hakim sosyal koşullara dair gerçeküstü bir bakış olan El viaje adlı üçüncü önemli filmini gösterime sundu. Varoluşsal öfke, Arjantin film gündemine hâkim olmaya devam etti.
1990'lı yılların sonlarında filmlerin odağında Arjantin'in artan evsizlik ve suç gibi toplumsal sorunlar yer almaya başladı. Popüler kültür, etkileyici geçmişe ve zengin kültür mirasına sahip olmak, politik tarih gibi konular sinemada işlenmeye devam edildi.
2000'ler
'nin twister filmi Dokuz Kraliçe (2000), gotik filmi El Aura (2005) ve 'nın filmi El hijo de la novia (2001), eleştirel övgü aldı ve dünya genelinde çeşitli ödüller kazandı.
Her zaman siyasi açıdan aktif olan Arjantinli sineması, zor konuları işlemeye devam etti. Buna örnek olarak İspanyol yönetmen Manane Rodríguez'in kaçırılmış çocukları işlediği Los pasos perdidos (2001) ve "Pino" Solanas'ın 2001 ekonomik krizi ile ilgili filmi Memorias del saqueo (2004) verilebilir.
Yıllarca süren ekonomik huzursuzluk ve yerli film pazarının yabancı (çoğunlukla ABD) filmlerle geçilmesiyle Arjantin film endüstrisi 1987'de kurulan Ulusal Sinema ve Görsel Sanatlar Enstitüsü () tarafından desteklendi.
2000'ler 2009 filmi Gözlerindeki Sır'ın eleştirel övgü alması ve 82. Akademi Ödülleri'nde Yabancı Dilde En İyi Film Akademi Ödülü kazanmasıyla sonlandı. Film ayrıca 2009'da Goya Ödülleri'nde En İyi Yabancı İspanyolca Film dalında ödül aldı.
2014'te Asabiyim Ben, 87. Akademi Ödülleri'nde Yabancı Dilde En İyi Film Akademi Ödülü'ne aday gösterildi ve Goya Ödülleri'nde En İyi Yabancı İspanyolca Film dalında ödül aldı.
Akademi Ödülü adaylıkları
Akademi Ödülleri'nde Yabancı Dilde En İyi Film Akademi Ödülü kategorisinde aday gösterilen filmler şunlardır:
| Yıl | Filmin aday olarak gösterilen adı | Özgün adı | Türkçe adı | Yönetmen | Sonuç |
|---|---|---|---|---|---|
| 1974 | The Truce | La Tregua | Bilinmiyor | Adaylık | |
| 1984 | Camila | Camila | Bilinmiyor | Adaylık | |
| 1985 | The Official Story | La historia oficial | Resmi Tarih | Kazandı | |
| 1998 | Tango | Tango, no me dejes nunca | Tango | Carlos Saura | Adaylık |
| 2001 | Son of the Bride | El hijo de la novia | Bilinmiyor | Adaylık | |
| 2009 | The Secret in Their Eyes | El secreto de sus ojos | Gözlerindeki Sır | Kazandı | |
| 2015 | Wild Tales | Relatos salvajes | Asabiyim Ben | Adaylık |
Arjantin film şirketleri
- EMB Entertainment, Corp./Contrakultura
- Aqua Films
- Pol-ka
Ayrıca bakınız
- Cinema of the world
- Argentine Academy of Cinematography Arts and Sciences Awards
- Argentine Film Critics Association Awards
- Buenos Aires International Independent Film Festival
- Cinenacional.com
- Dünya sineması
Kaynakça
- ^ a b . UNESCO Institute for Statistics. 5 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2013.
- ^ . UNESCO Institute for Statistics. 16 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2013.
- ^ . UNESCO Institute for Statistics. 27 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2013.
- ^ a b . Sistema de Información Cultural de la Argentina. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2015.
- ^ Carl J. Mora, "Mexican cinema: reflections of a society, 1896-1980" (1982)
- ^ "Academy Award for Best Foreign Language Film". IMDb.com. 28 Kasım 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Mayıs 2015.
- ^ "Argentine: Cinema: Argentine Cinema History". Surdelsur.com. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Mayıs 2015.
- ^ Karush, Matthew B. (2010). The New Cultural History of Peronism: Power and Identity in Mid-Twentieth-Century Argentina. Durham: Duke University Press Books. ss. 26-27. ISBN . 24 Aralık 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 20 Ekim 2017.
- ^ Ruétalo, Victoria; Tierney, Dolores (2009). Latsploitation, Exploitation Cinemas, and Latin America. Routledge. ss. 201-213. ISBN . 22 Aralık 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Ekim 2013.
- ^ "A 50 años del debut de Isabel Sarli en el cine". (İspanyolca). 1 Ekim 2008. 23 Mart 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 19 Ekim 2013.
- ^ Papic, Diego (1 Ekim 2008). "La noche en que nació el mito". Clarín (İspanyolca). 11 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 19 Ekim 2013.
- ^ . Rolling Stone Spain (İspanyolca). 24 Temmuz 2013. 20 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2013.
- ^ Vallejos, Soledad (2001). "La Coca y nada más". (İspanyolca). 23 Eylül 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 20 Ekim 2013.
- ^ Summerlin, Sam (9 Kasım 1958). "Stardom Follows Nude Movie Bath". . Erişim tarihi: 26 Ekim 2013.[]
- ^ Bordwell, David and Thompson, Kristen. (2003) "Film History An Introduction". New York, NY: McGraw-Hill Company Inc. P. 545.
- ^ Shpuntoff, Richard. "Politics and Poetics: A Brief History of Argentine Documentary Cinema | International Documentary Association". Documentary.org. 28 Mart 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Ocak 2015.
- ^ "The Official Story (1985) Release Info". 4 Kasım 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 20 Ekim 2017.
- ^ "Tango (1998) Release Info". 4 Kasım 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 20 Ekim 2017.
Dış bağlantılar
- Buenos Aires Blues: Five Must-See Argentine Films7 Kasım 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- Cineargentino9 Haziran 2014 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi
- Argentine Cinema Awards28 Kasım 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- Brief Argentine Cinema History24 Eylül 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- Argentine Documentary Cinema28 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- (İspanyolca)
- (İspanyolca)
- History of the cinema in Argentina14 Mayıs 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde . INCAA.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Arjantin sinemasi Arjantin deki film endustrisine dayanmaktadir Arjantin sinemasi Arjantin ulusunda veya Arjantinli film yapimcilari tarafindan yurt disinda yapilan film ve yaratici film sanatini da icermektedir Arjantin sinemasi1961 deki Berlin Uluslararasi Film Festivali nde yer alan ikonik Arjantinli aktrisler Isabel Sarli Olga Zubarry ve Salon sayisi792 2011 Kisi basina100 binde 2 2 2011 Ana dagiticilarUnited International Pictures 23 7 The Walt Disney Company 22 4 Warner Bros 16 2 Uretilen filmler 2005 2009 Toplam52 ortalama Seyirci sayisi 2012 Toplam46 386 856 Kisi basina4 347 481 9 4 Gise hasilati 2012 ToplamARS 1 31 milyarYerli filmARS 111 milyon 8 5 Arjantin film endustrisi tarihsel olarak Meksika ve da uretilenlerle birlikte Latin Amerika sinemasinda en gelismis uc sinemasindan biridir 20 yuzyil boyunca Arjantin deki film endustrisi devlet tarafindan desteklenmektedir ve oldukca kalabalik bir yonetmen ve oyuncu listesiyle Ispanyolca konusulan yerlerdeki ana film endustrisinden biri haline geldi Arjantin Goya Odulleri nde En Iyi Yabanci Ispanyolca Film dalinda on alti odul kazandi ve bu dalda en cok aday gosterilen ulkedir Ayrica 1985 ve Gozlerindeki Sir 2009 ile Akademi Odulu kazanan tek Latin Amerika ulkesidir TarihiBaslangic 1896 da Fransiz fotografci Belcikali Henri Lepage ve Avusturyali icin Buenos Aires teki bir fotograf malzemesi sirketi olan Casa Lepage de calisiyordu Ucu 18 Temmuz 1896 da cekilen Lumiere nin bir fotografiyla Arjantin deki Lumiere Cinematographe in daki cikisini gordu Lepage daha sonra ilk Fransiz sinematografik ekipmani ulkeye ithal etti ve 1897 de bir Gaumont kamera kullanan genellikle Arjantin in ilk filmi olan La bandera Argentina Filmde Arjantin bayraginin ruzgarda sallandigi gorulmektedir ile iliskilendirilmektedir Aslinda bu filmden once Brezilya da yasayan Alman sinemaci Buenos Aires te Vistas de Palermo Avenida de Mayo ve Plaza de Mayo adlariyla bilinen uc film cekmistir Sohret kazanan Py yillarca Casa Lepage deki sergi icin filmler uretmeye devam etti ve bunu Viaje del Doctor Campos Salles a Buenos Aires 1900 ulkenin ilk belgeseli oldugunu dusunulmektedir ile La Revista de la Escuadra Argentina 1901 takip etti O zamana kadar ilk projeksiyon salonlari Arjantin Uruguay ve Sili de Glucksmann tarafindan gelistirilen uluslararasi capta film yapimi dagitim ve sergi sisteminin bir parcasi olarak acilmisti Ilk gelismeler Amalia 1914 ilk uzun metrajli yerli yapimdir Birkac Arjantinli oyuncu haber kisalari ve belgeseller cekerek yeni bulusu denemeye devam etti Eugenio A Cardini Escenas Callejeras 1901 filmini cekti ve El fusilamiento de Dorrego 1908 Dorrego nun Idami adiyla Arjantin in ilk bakis acili filmini yapti Ernesto Gunche nin yonettigi erken belgeseller de diger calismalardir ve edebiyati film yapiminin ilk yillarinda film temalarina kaynaklik etmistir Yerli sinemanin ilk basarilarindan biri de in gaucho siirinden ilham alan 1915 teki Nobleza Gaucha calismasidir un romanina dayanan Amalia 1914 ulkenin ilk uzun metrajli yerli yapimidir ve Arjantin devlet baskani Hipolito Yrigoyen hakkindaki kisa bir hiciv olan 1917 deki dunya sinemasinin ilk animasyon filmi oldu gibi yonetmenler Arjantin sinemasinda film yapmaya basladilar ve Palomas rubias 1920 La Gaucha 1921 ve Buenos Aires ciudad de ensueno 1922 gibi filmler cekildi Bunlari La Maleva Corazon de criolla Melenita de oro Leyenda del puente inca 1923 Odio serrano Mientras Buenos Aires duerme Arriero de Yacanto 1924 veEl Organito de la tarde ve Mi ultimo tango 1925 calismalari izledi 1926 da Ferreyra Perdon viejita 1927 filminden sonra La Vuelta al Bulin La Costurerita que dio aquel mal paso ve Muchachita de Chiclana yi yayimladi Ferreyra filmlerinin cogunda on yilin en populer yildizlarindan Alvaro Escobar ve Elena Guido nun ikilisi yer aldi On yilin sonlarina dogru gibi yonetmenler 1928 de Alma en pena gibi filmleri piyasaya surmeye basladi Bu gibi filmler Arjantin kulturu olan tango dansini film haline getirmeye basladi bu durum 1930 lu yillarda artti 1930 lar 1950 ler Altin Cag Amelia Bence 1930 daki bir film muzigine sahip ilk Arjantin filmi oldu Filmde ilk cikislarini yapan ve gibi aktrisler rol aldi 1931 de ses senkronizasyonu ile yapilan ilk Arjantin filmi Munequitas portenas i yonetti O yil Ferreyra adli ikinci bir sesli film hazirladi ve diger erken yonetmenleri sese gecis yapmaya tesvik etti 1933 te geldi ve filmlerde hem ses hem de muzik kullanilmasini sagladi Ilk iki Arjantin sinematografik studyosu olusturuldu Angel Mentasti tarafindan kuruldu ve 1951 de Arjantin e televizyonun tanitimina yardimci olan onderligindeki bir ortaklik tarafindan olusturuldu Ilk disksiz ses filmi in yonettigi Tango 1931 dur ve donemin anahtar filmi ise Amelia Bence ve gibi bir dizi Arjantinli yildizin ortaya cikmasini saglayan Dancing tir Donemin diger populer aktorleri Aida Alberti ve yer almaktadir in basrolunde oldugu 1938 ile in basrolunde oldugu 1940 filmleri yerel kulture dayanmaktadir Iki film de Arjantin muzik standartlari haline gelen temalari ele aldi ve basroldeki iki kadini olumsuzlestirdi Diger filmler arasinda El alma del bandoneon 1935 La muchacha de a bordo 1936 Ayudame a vivir Ferreyra 1936 Besos brujos Ferreyra 1937 La vuelta al nido 1938 ve Asi es la vida 1939 yer almaktadir 1930 lu yillarin ortalarindan sonuna dogru one cikan yonetmendir ve Don Quijote del altillo gibi filmlerde Arjantinli yildiz ile sik sik komedi filmlerinde calisti Arjantin deki film endustrisi her yil ortalama kirk iki filmin uretildigi 1930 lu ve 1940 larin sonunda bir doruk noktasina ulasti Filmler genelde tango icermekteydi ancak bir tango temasi atlandiginda bile bu donemdeki sinemalarin cogunda hala mutevazi kahramanlar ve zengin hainler yer aliyordu Bu filmlerde yoksulluk ve cok calisma yuceltici olarak tasvir edildi ve yoksul Juan Peron un ekonomi politikalarinin baslica yararlanicilari olarak resmedildi Bu filmler kismen Peron tarafindan desteklendi peronizmin siyasi gundeminin bir parcasi olarak goruldu Acgozluluge saldiran ve isci sinifini destekleyen bir film endustrisini destekleyerek Peron secim bolgelerindeki halkin itiraz olusturma tavrini etkileyebildi Amerika sinemasinin artan popularitesi Roma Katolik Kilisesi nden gelen baski ve Peron donem baskanligi sirasinda artan sansur Arjantin sinemasinin buyumesini biraz sinirladi ve bu rahatsizlik aralarinda Arturo Garcia Buhr ve gibi onde gelen aktorlerin surgun edilmesine yol acti Arjantin sinemasi yabanci filmlerin Arjantin pazarinda yer edinmesinin artmasiyla izleyici sayisini kaybetmistir Problemin kotu bir hal almasiyla 1957 de Sinema Yasasi ile bu akin onlenebildi ve egitim ve finansman saglamak icin Instituto Nacional de Cinematografia kuruldu Cagin en basarili filmleri arasinda sunlar yer aldi Historia de una noche 1941 La dama duende Luis Saslavsky 1945 Malambro ve 1945 Albeniz oynayan 1947 Pelota de trapo 1948 and Crimen de Oribe 1950 ve Las aguas bajan turbias 1952 Yonetmenlige basarili bir sekilde gecis yapan az sayidaki Arjantinli aktorden biri olan oldukca ovuldugu El alma del bandoneon filmiyle 1935 te ilk kez kamera arkasina gecti ve Arjantin filminde sonraki nesil uzerine bir kurum haline geldi En unutulmaz eserleri arasinda nin cok satan gizem kitabinin uyarlamasi olan ve Soffici in yazdigi yonettigi ve oynadigi Rosaura a la diez 1958 filmi oldu 1958 de nun yonettigi El trueno entre las hojas yayimlandi Film daha sonraki seks sembolu haline gelen Isabel Sarli nin oynadigi ilk filmdir Film Sarli icin daha sonra evlenecegi Armando Bo ile neredeyse otuz yil suren ve cok sayida seks somurusu filmi yapacagi ortakliginin baslangici oldu Simdi bir klasik olarak kabul edilen golde yikandigi bir sahne Arjantin sinemasinda tam frontal ciplakliga sahip ilk icerik oldu Film son derece tartismali bir gise basarisi elde etti patlama ve skandal olarak nitelendirildi ve cogunlukla Katolik Arjantin toplumunu sok etti Kasim 1958 de Hedy Lamarr in de un kazandigi soyunmasindan beri en curetkar pozuyla Guney Amerika nin gise rekorlarini kirmis simarik Latin kizi oldugu belirtildi Uruguay in Montevideo kentinde yapilan filmin galasi gise rekoru kirdi ve Sarli nin yikanma sahnesi bazi Latin Amerika baskentlerini sarsti Bununla birlikte Sarli diger film yapimcilari tarafindan ciplak sahne dolayisiyla elestirildi Arjantinli film yapimcilari tarafindan pek kesfedilmeyen korku turu Arjantinli yonetmen tarafindan kesfedildi Televizyon ABD de oldugu gibi 1950 lerde film pazari uzerinde baski uygulamaya basladi Channel 7 kamu televizyonu kanalinin 195 teki lansmanindan bu yana yayimlanmasiyla Arjantin televizyon programi Latin Amerika nin en eskisidir Birinci Yeni Sinema 1950 lerin sonlarindan bu yana yeni nesil film yonetmenleri Arjantin filmlerini uluslararasi film festivallerine goturdu Bu tur yonetmenlerin ilk dalgasini aristokrat cokusunu arastiran Simon Feldman ve 1960 larin sonundaki siyasi kargasa uzerine ilk belgeseller La Hora de los Hornos 1966 68 u ceken Fernando Pino Solanas olusturmaktadir ve gibi yonetmenler cogunlukla hem yazip hem yonettigi filmlerle ortaya ciktilar Sinematografik tarz elde eden ikinci nesil ve dur 1960 lar ve 1970 ler El Santo de la Espada 1970 cekimi sirasinda la donemin ustasi solda Kurt Land Alberto de Mendoza nin basrolunde oynadigi ve siyah beyaz bir polisiye dram olan 1960 cikisli El Asalto yu yonetti Arjantin sinemasinda calisan Sili li aktor Alias Gardelito yu 1961 de yonetti 1963 te komedi filmleri Arjantin sinemasinda yer almaya basladi gibi komedyenlerin yer aldigi ve 1963 cikisli Alias Flequillo gibi filmler cekildi Arjantin filmi ve televizyonu 1970 lerin sonlarindaki tehlikeli donemlerde hafif konulari ele aldi Nostalji Arjantin edebi klasiklerinin yeniden isleyen tarafindan yakalandi Nilsson La Mano en la trampa 1961 Martin Fierro 1968 The Seven Lunatics 1973 ve Painted Lips 1974 filmleriyle kult oldu Ayni atmosferde ose Martinez Suarez in karamsar filmi Los muchachos de antes no usaban arsenico Yasli Adamlar Arsenige Ihtiyac Duymaz 1975 da Alfred Hitchcock tarzi cinayet islendi 1960 larin ortalarindan sonlarina dogru gibi yonetmenler izleyicileri sok edici softcore porno olan seks komedileri urettiler ve daha once endustride gorulmeyen ciplaklik ve seks gosterdiler Bu tercih in mizah komedileri ile 1970 li yillara kadar surdu 1970 lerin basinda Arjantin parcalandi Hukumet baskisi ayaklanma ve terorle karsilandi Solanas ve Getino surgune gonderilen Peron la iki belgesel roportaj yaparak endustriye katkida bulundu Ayrica Cine y liberacion adli bir dergi kurdular Getino Latin Amerika destinasyonunda alegorik bir kurgu ozelligi olan El Familiar 1972 adli filmi yonetti Diger film yapimcilari Peronist filmler yapmaya devam etti ve Cine de Base gibi asiri sol gruplar ortaya cikti 1976 da bu belgesel ve sinema yeniligi donemi Arjantin ordusu tarafindan uc belgesel film yapimcisinin Gleyzer Pablo Szir ve Enrique Juarez oldurulmesi kaybolmasiyla siddetle yikildi 1980 lerin basi 1980 de kisitlamalarin gevsetilmesinin ardindan Arjantin ekranlarinda skandal habercisi sinema kendini belli etmeye basladi in Tiempo de revancha filmi in Plata dulce filmi ve Eduardo Calcagno nun Los enemigos filmi yolsuzluk ve dokunulmazlik gibi konulara dalan dogrudan iktidardaki kisileri gostermeksizin filmlerdendir Kucuk yolsuzluklar nin El arreglo filmiyle gundeme geldi Cunta sinemasi sonrasi Arjantin sinemasinda yeni bir donem 1983 te demokrasinin gelisinden sonra basladi Alejandro Doria nin aile komedisi Esperando la carroza 1985 gibi birkac unutulmaz istisna disinda daha ciddiyetli ve somut konulara sahip filmlere yonelik slapstik komedilerin populerliginde belirgin bir dusus goruldu Birinci grup acik bir sekilde baski iskence ve 1970 lerde ve 1980 lerin basinda meydana gelen Kirli Savas sirasinda ortadan kaybolmalarla ugrasti Bu filmler arasinda nin Funny Little Dirty War 1983 ve gercek bir hikayeden esinlenen Night of the Pencils 1986 Luis Puenzo nin Akademi Odullu Resmi Tarih 1985 Pino Solanas in Tangos 1985 ve Sur Guney 1987 ve Alejandro Doria nin Sofia 1987 si yer almaktadir Ikinci grup surgun ve memleket ozlemini resmetti Cagdas sinema 1990 lar 1990 li yillar Yeni Arjantin Sinemasi dalgasi getirdi 1991 de Marco Bechis in Alambrado filmi yayimlandi Ayni yil aktivisti film yapimcisi Fernando Pino Solanas Latin Amerika daki hakim sosyal kosullara dair gercekustu bir bakis olan El viaje adli ucuncu onemli filmini gosterime sundu Varolussal ofke Arjantin film gundemine hakim olmaya devam etti 1990 li yillarin sonlarinda filmlerin odaginda Arjantin in artan evsizlik ve suc gibi toplumsal sorunlar yer almaya basladi Populer kultur etkileyici gecmise ve zengin kultur mirasina sahip olmak politik tarih gibi konular sinemada islenmeye devam edildi 2000 ler Devlet Baskani Cristina Fernandez de Kirchner ve Gozlerindeki Sir filminin kadrosu Yabanci Dilde En Iyi Film Akademi Odulu ndeyken nin twister filmi Dokuz Kralice 2000 gotik filmi El Aura 2005 ve nin filmi El hijo de la novia 2001 elestirel ovgu aldi ve dunya genelinde cesitli oduller kazandi Her zaman siyasi acidan aktif olan Arjantinli sinemasi zor konulari islemeye devam etti Buna ornek olarak Ispanyol yonetmen Manane Rodriguez in kacirilmis cocuklari isledigi Los pasos perdidos 2001 ve Pino Solanas in 2001 ekonomik krizi ile ilgili filmi Memorias del saqueo 2004 verilebilir Yillarca suren ekonomik huzursuzluk ve yerli film pazarinin yabanci cogunlukla ABD filmlerle gecilmesiyle Arjantin film endustrisi 1987 de kurulan Ulusal Sinema ve Gorsel Sanatlar Enstitusu tarafindan desteklendi 2000 ler 2009 filmi Gozlerindeki Sir in elestirel ovgu almasi ve 82 Akademi Odulleri nde Yabanci Dilde En Iyi Film Akademi Odulu kazanmasiyla sonlandi Film ayrica 2009 da Goya Odulleri nde En Iyi Yabanci Ispanyolca Film dalinda odul aldi 2014 te Asabiyim Ben 87 Akademi Odulleri nde Yabanci Dilde En Iyi Film Akademi Odulu ne aday gosterildi ve Goya Odulleri nde En Iyi Yabanci Ispanyolca Film dalinda odul aldi Akademi Odulu adayliklariAkademi Odulleri nde Yabanci Dilde En Iyi Film Akademi Odulu kategorisinde aday gosterilen filmler sunlardir Yil Filmin aday olarak gosterilen adi Ozgun adi Turkce adi Yonetmen Sonuc1974 The Truce La Tregua Bilinmiyor Adaylik1984 Camila Camila Bilinmiyor Adaylik1985 The Official Story La historia oficial Resmi Tarih Kazandi1998 Tango Tango no me dejes nunca Tango Carlos Saura Adaylik2001 Son of the Bride El hijo de la novia Bilinmiyor Adaylik2009 The Secret in Their Eyes El secreto de sus ojos Gozlerindeki Sir Kazandi2015 Wild Tales Relatos salvajes Asabiyim Ben AdaylikArjantin film sirketleriEMB Entertainment Corp Contrakultura Aqua Films Pol kaAyrica bakinizCinema of the world Argentine Academy of Cinematography Arts and Sciences Awards Argentine Film Critics Association Awards Buenos Aires International Independent Film Festival Cinenacional com Dunya sinemasiKaynakca a b UNESCO Institute for Statistics 5 Kasim 2013 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 5 Kasim 2013 UNESCO Institute for Statistics 16 Eylul 2013 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 5 Kasim 2013 UNESCO Institute for Statistics 27 Ekim 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 5 Kasim 2013 a b Sistema de Informacion Cultural de la Argentina 2 Nisan 2015 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Mart 2015 Carl J Mora Mexican cinema reflections of a society 1896 1980 1982 0520043049 Academy Award for Best Foreign Language Film IMDb com 28 Kasim 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 18 Mayis 2015 Argentine Cinema Argentine Cinema History Surdelsur com 24 Eylul 2015 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 18 Mayis 2015 Karush Matthew B 2010 The New Cultural History of Peronism Power and Identity in Mid Twentieth Century Argentina Durham Duke University Press Books ss 26 27 ISBN 0822347385 24 Aralik 2019 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 20 Ekim 2017 Ruetalo Victoria Tierney Dolores 2009 Latsploitation Exploitation Cinemas and Latin America Routledge ss 201 213 ISBN 978 0415898546 22 Aralik 2019 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 26 Ekim 2013 A 50 anos del debut de Isabel Sarli en el cine Ispanyolca 1 Ekim 2008 23 Mart 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 19 Ekim 2013 Papic Diego 1 Ekim 2008 La noche en que nacio el mito Clarin Ispanyolca 11 Agustos 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 19 Ekim 2013 Rolling Stone Spain Ispanyolca 24 Temmuz 2013 20 Ekim 2013 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 19 Ekim 2013 Vallejos Soledad 2001 La Coca y nada mas Ispanyolca 23 Eylul 2017 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 20 Ekim 2013 Summerlin Sam 9 Kasim 1958 Stardom Follows Nude Movie Bath Erisim tarihi 26 Ekim 2013 olu kirik baglanti Bordwell David and Thompson Kristen 2003 Film History An Introduction New York NY McGraw Hill Company Inc P 545 Shpuntoff Richard Politics and Poetics A Brief History of Argentine Documentary Cinema International Documentary Association Documentary org 28 Mart 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 29 Ocak 2015 The Official Story 1985 Release Info 4 Kasim 2017 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 20 Ekim 2017 Tango 1998 Release Info 4 Kasim 2017 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 20 Ekim 2017 Dis baglantilarBuenos Aires Blues Five Must See Argentine Films7 Kasim 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde Cineargentino9 Haziran 2014 tarihinde Archive is sitesinde arsivlendi Argentine Cinema Awards28 Kasim 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde Brief Argentine Cinema History24 Eylul 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde Argentine Documentary Cinema28 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde Ispanyolca Ispanyolca History of the cinema in Argentina14 Mayis 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde INCAA