Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Eğitimde Bütünleştirme veya Toplumsallaşma, tüm öğrencilerin eğitime ve öğrenmeye eşit erişim ve fırsatlara sahip olmasını sağlayan bir yaklaşımdır .Bütünleştirme yaklaşımı, özel eğitim bağlamında, bireyselleştirilmiş eğitim programı gibi uygulamalarla birlikte ortaya çıkmıştır. Bu yaklaşımın temelini oluşturan düşünce, özel gereksinimli öğrencilerin karma öğrenim deneyimlerinin, sosyal etkileşimlerde daha başarılı olmalarını ve dolayısıyla yaşamlarında daha ileriye gitmelerini sağlayacağıdır. Bütünleştirme modelinin arkasındaki felsefe, ve kullanımını tamamen ortadan kaldırmayı amaçlamaz, ancak yine de bu imkanları sunar. Bütünleştirme modelleri, eğitim yöneticileri tarafından özel eğitimde tecrit modellerinden mümkün olduğunca uzaklaşma amacıyla uygulamaya konur. Bu uygulamanın temel düşüncesi, hem genel eğitim öğrencilerinin hem de özel eğitim öğrencilerinin sosyal açıdan gelişmesidir. Daha başarılı öğrenciler akran öğreticisi rolü üstlenirken, daha az başarılı öğrenciler genel eğitim öğrencilerinin empati öğrenmeleri için motivasyon kaynağı olur.
Bu uygulamaların uygulanması değişkenlik göstermektedir. Okullar, bütünleştirme modelini çoğunlukla hafif ila orta düzeyde özel gereksinimleri olan öğrenciler için kullanır. Tamamen kapsayıcı okullar nadirdir ve "genel eğitim" ve "özel eğitim" programlarını ayırmaz; bunun yerine, okul tüm öğrencilerin birlikte öğrenmesi için yeniden yapılandırılır.
Bütünleştirme yöntemi, geçmişte çocukların yeterince bütünleşmeyeceği sebebiyle endişe yaratan "entegrasyon" veya "kaynaştırma" modellerinden farklıdır. Bu yaklaşımda, engelli öğrencilerin tam katılımı ve sosyal, medeni ve eğitim haklarına saygı ön planda tutulur. Dahil olma hissi sadece fiziksel ve bilişsel engellileri değil, yetenek, dil, kültür, cinsiyet, yaş ve diğer tüm insani farklılıkları da kapsar. Richard Wilkinson ve Kate Pickett, "öğrencilerin eğitim görevlerindeki performans ve davranışlarının, kendimizi nasıl hissettiğimiz, başkaları tarafından nasıl görüldüğümüz ve değerlendirildiğimizden derin şekilde etkilenebileceğini" belirtmişlerdir. "Aşağılanmayı beklediğimizde, yeteneklerimiz de azalıyor gibi görünüyor." Bu nedenle, Birleşmiş Milletler , yeterli fiziksel altyapıya ve güvenli, kapsayıcı öğrenme ortamlarına duyulan ihtiyacı kabul etmektedir.
Tam kapsayıcı okullar ve genel veya özel eğitim politikaları
Tamamen kapsayıcı okullar, nadir de olsalar, "genel eğitim" ve "özel eğitim" programları arasındaki ayrımı ortadan kaldırır. Bu yaklaşım, 1980'lerde yaşanan tartışmalara örneğin Toplum Entegrasyon Projesi ve evde eğitim ile özel eğitim-genel eğitim sınıfları arasındaki tartışmalara artık değinmez. Bunun yerine, okul tüm öğrencilerin birlikte öğrenmesi için yeniden yapılandırılır . Her türlü kapsayıcı okul yaklaşımı, ilköğretim ve lise eğitiminde geleneksel yöntemlerden uzaklaşmak için yönetimsel ve idari değişiklikler gerektirir
Bütünleştirme, şu anda da okulların ayrılmaz bir parçası olarak varlığını sürdürmektedir (örneğin, Powell & Lyle, 1997'den itibaren en az kısıtlayıcı ortam ilkesine göre en kapsayıcı ortamda eğitim) ve Türkiye ve diğer dünya ülkelerinde eğitim reformu girişimlerinin önemli bir parçasıdır. Kapsayıcılık, engellilik alanında eğitim kalitesini artırma çabasıdır, onlarca yıldır eğitim reformunda ortak bir tema olmuştur ve (BM, 2006) tarafından desteklenmektedir.
Bütünleştirme, onlarca yıldır araştırılmış ve incelenmiştir. Bu araştırmalar kamuoyuna yeterince yansımasa da, heterojen ve homojen yetenek gruplandırmaları (Stainback & Stainback, 1989) , kritik arkadaşlar ve kapsayıcılık kolaylaştırıcıları çalışmaları (örneğin, Jorgensen & Tashie, 2000) , kendine yeten sınıflardan genel eğitime geçişte %90'lık başarı oranı (Fried & Jorgensen, 1998) gibi ABD genelinde doktora derecesi alan birçok araştırmacı tarafından yürütülmüştür.
Öğrencilerin sınıflandırılması ve eğitim uygulamaları
Eğitim sistemlerinin çoğunda öğrenciler, tanısal, eğitsel ve psikolojik testlerin yanı sıra başka yöntemlerle de engellilik durumlarına göre sınıflandırılır. Ancak kapsayıcılık, kendi planlama yöntemleriyle de ilişkilendirilmiştir. Bu yöntemlerden biri, Jack Pearpoint'un öncülüğünü yaptığı ve 2015 yılında da liderliğini sürdürdüğü MAPS yöntemidir. Diğer bir yöntem ise, John O'Brien ve Connie Lyle O'Brien tarafından geliştirilen ve kapsayıcılığı okul yenilenmesinin itici gücü olarak gören kişi merkezli planlamadır
Bütünleştirici eğitim anlayışının iki alt türü vardır: Bunlardan ilki bazen normal kapsayıcılık veya kısmi kapsayıcılık olarak adlandırılır, diğeri ise tam kapsayıcılıktır.
Bütünleştirici uygulamalar her zaman gerçekten bütünleştirici olmayabilir, daha çok bir kaynaştırma yöntemidir. Örneğin, özel eğitim gereksinimi olan öğrenciler, günün neredeyse tamamı veya en azından yarısından fazlası normal sınıflarda eğitim görür . Mümkün olduğunca, öğrenciler genel sınıfta ek yardım veya özel eğitim alır ve sınıfın tam teşekküllü bir üyesi olarak kabul edilir.
Ancak, özellikle bu hizmetler özel ekipman gerektiriyorsa veya sınıfın geri kalanını rahatsız edebilecekse (konuşma terapisine ihtiyaç duyan öğrenciler gibi) en uzmanlaşmış hizmetler genellikle normal sınıf dışında verilir ve bu hizmetler için öğrenciler normal sınıftan çıkarılır. Bu durumda, öğrenci ara sıra normal sınıftan ayrılıp ayrı bir sınıfta daha küçük ve daha yoğun öğretim oturumlarına katılmak veya konuşma ve dil terapisi, ergoterapi ve/veya fizik tedavi, psikolojik hizmetler ve sosyal hizmetler gibi diğer ilgili hizmetleri almak için dışarı çıkarılır . Bu yaklaşım, pek çok kaynaştırma uygulamasına çok benzeyebilir ve arkasındaki eğitim idealleri dışında pek az farklılık gösterebilir.
Tam kapsayıcı eğitim ortamında, özel gereksinimli öğrenciler her zaman, uygun destek ve hizmetler sağlanarak, ilk ve en çok tercih edilen seçenek olarak özel gereksinimi olmayan öğrencilerle birlikte eğitim görür. Çoğu eğitimci, bunun özel gereksinimli öğrenciler için daha etkili olduğunu düşünmektedir
Tam kapsayıcılığın en uç noktası ise, normal sınıflarda başarılı olmak için en kapsamlı eğitim ve davranışsal destek ve hizmetlere ihtiyaç duyanlar da dahil olmak üzere tüm öğrencilerin eğitimini kapsar ve özel, ayrı ayrı yürütülen özel eğitim sınıflarının kaldırılmasını savunur . Bu yaklaşımda, özel eğitim bir yer değil, bir hizmet olarak görülür ve bu hizmetler öğrencinin bireysel ihtiyaçlarını karşılamak için onu sınıftan çıkarmak yerine günlük rutinlere, sınıf yapısına, ortamına, müfredata ve stratejilere entegre edilir .
Ancak, tam kapsayıcılık konusundaki bu yaklaşım biraz tartışmalıdır ve bugüne kadar tam olarak anlaşılmamış veya uygulanmamıştır .
Kaynakça
- ^ Qvortrup, A., & Qvortrup, L. (2017). Inclusion: Dimensions of inclusion in education. International Journal of Inclusive Education, 22(7), 803–817.
- ^ Allen, K.E., Schwartz, I
- ^ a b Scheyer et al. (1996). The Inclusive Classroom Teacher Created Materials, Inc. The Inclusive Classroom 28 Eylül 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- ^ . Inclusive Design Research Centre. OCAD University. 16 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2015.
- ^ Wilkinson, Richard; Pickett, Kate (2010). The Spirit Level- Why Equity is Better for Everyone. 2010. İngiltere: Penguin Books. s. 113. ISBN .
- ^ "SDG4's 10 targets". Global Campaign For Education (İngilizce). 7 Aralık 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Eylül 2020.
- ^ Knoll, J. & Meyer, L. (1986). Principles and practices for school integration of students with severe disabilities: An overview of the literature. In: M. Berres & P. Knoblock, Managerial Models of Mainstreaming. Rockville, MD: Aspen.
- ^ Brown, L., Long, E., Udvari-Solner, A., Schwarz, P., VenDeventer, P., et al. (1989, Spring). Should students with severe intellectual disabilities be based in regular or in special education classrooms in home schools? Journal of the Association of Persons with Severe Handicaps, 14(1): 8-12.
- ^ Sailor, W. (1991, November/December). Special education in the restructured school. Remedial and Special Education, 12(6): 8-22.
- ^ Sage, D.D. (1996). Administrative strategies for achieving inclusive schooling. (pp. 105-116). In: S. Stainback & W. Stainback, Inclusion: A Guide for Educators. Baltimore, MD: Paul H. Brookes.
- ^ Powell, Donna; Hyle, Adrienne E. (1 Mayıs 1997). "Principals and School Reform: Barriers to Inclusion in Three Secondary Schools". Journal of School Leadership. 7 (3). ss. 301-326. doi:10.1177/105268469700700305
![image]()
. - ^ Bellamy, T.G. (1989). Book Review of D. K. Liptsky and A. Gartner, School Reform for All Students: An Essay Review of Beyond Separate Education: Quality Education for All. Baltimore, MD: Paul H. Brookes.
- ^ Stainback, W. & Stainback, W. C. (1989). Classroom organization for diversity among students. In: D. Biklen, D. Ferguson & Al Ford, Schooling and Disability. Chicago, IL: University of Chicago Press.
- ^ Jorgensen, C. & Tashie, C. (2000). Turning points: The story of high school inclusion in New Hampshire. (pp. 131-176). In: J. Nisbet & D. Hagner, Part of the Community. Baltimore, MD: Paul H. Brookes.
- ^ Fried, R.L. & Jorgensen, C.M (1998). Equity and excellence: Finding common ground between inclusive education and school reform. In: C. M. Jorgensen, Restructuring High School For All Students. (pp. 15–28). Baltimore, MD: Paul H. Brookes.
- ^ Forest, M. & Pearpoint, J.. (1992). MAPS: Action planning. (pp. 52–56). In: J. Pearpoint, M. Forest, & J. Snow, The Inclusion Papers: Strategies to Make Inclusion Work. Toronto, Canada: The Inclusion Press.
- ^ O'Brien, J. & Lyle O'Brien, C. (1996). Inclusion as a force for school renewal. In : S. Stainback & W. Stainback, Inclusion: A Guide for Educators. Baltimore, MD: Paul H. Brookes.
- ^ . 23 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2009. Definition of inclusion, accessed October 11, 2007. 2009-10-31.
- ^ a b c d Bowe, Frank. (2005). Making Inclusion Work. Merrill Education/Prentice Hall.
- ^ a b c "Understanding Psychology Eighth Edition", Feldman, Robert S. (2008), page 309. Retrieved 2010-06-10.
- ^ Student teachers' attitudes toward the inclusion of children with special needs. Educational Psychology, Hastings. R.P., & Oakford, S. (2003), page 23, 87-95
- ^ Mainstreaming to full inclusion: From orthogenesis to pathogenesis of an idea. International Journal of Disability, Development, and Education, Kavale, K.A. (2002), page 49, 201-214.
- ^ Attitudes of elementary school principals toward the inclusion of students with disabilities. Exceptional Children, Praisner, C. L. (2003), page 69, 135-145.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Egitimde Butunlestirme veya Toplumsallasma tum ogrencilerin egitime ve ogrenmeye esit erisim ve firsatlara sahip olmasini saglayan bir yaklasimdir Butunlestirme yaklasimi ozel egitim baglaminda bireysellestirilmis egitim programi gibi uygulamalarla birlikte ortaya cikmistir Bu yaklasimin temelini olusturan dusunce ozel gereksinimli ogrencilerin karma ogrenim deneyimlerinin sosyal etkilesimlerde daha basarili olmalarini ve dolayisiyla yasamlarinda daha ileriye gitmelerini saglayacagidir Butunlestirme modelinin arkasindaki felsefe ve kullanimini tamamen ortadan kaldirmayi amaclamaz ancak yine de bu imkanlari sunar Butunlestirme modelleri egitim yoneticileri tarafindan ozel egitimde tecrit modellerinden mumkun oldugunca uzaklasma amaciyla uygulamaya konur Bu uygulamanin temel dusuncesi hem genel egitim ogrencilerinin hem de ozel egitim ogrencilerinin sosyal acidan gelismesidir Daha basarili ogrenciler akran ogreticisi rolu ustlenirken daha az basarili ogrenciler genel egitim ogrencilerinin empati ogrenmeleri icin motivasyon kaynagi olur Bu uygulamalarin uygulanmasi degiskenlik gostermektedir Okullar butunlestirme modelini cogunlukla hafif ila orta duzeyde ozel gereksinimleri olan ogrenciler icin kullanir Tamamen kapsayici okullar nadirdir ve genel egitim ve ozel egitim programlarini ayirmaz bunun yerine okul tum ogrencilerin birlikte ogrenmesi icin yeniden yapilandirilir Butunlestirme yontemi gecmiste cocuklarin yeterince butunlesmeyecegi sebebiyle endise yaratan entegrasyon veya kaynastirma modellerinden farklidir Bu yaklasimda engelli ogrencilerin tam katilimi ve sosyal medeni ve egitim haklarina saygi on planda tutulur Dahil olma hissi sadece fiziksel ve bilissel engellileri degil yetenek dil kultur cinsiyet yas ve diger tum insani farkliliklari da kapsar Richard Wilkinson ve Kate Pickett ogrencilerin egitim gorevlerindeki performans ve davranislarinin kendimizi nasil hissettigimiz baskalari tarafindan nasil goruldugumuz ve degerlendirildigimizden derin sekilde etkilenebilecegini belirtmislerdir Asagilanmayi bekledigimizde yeteneklerimiz de azaliyor gibi gorunuyor Bu nedenle Birlesmis Milletler yeterli fiziksel altyapiya ve guvenli kapsayici ogrenme ortamlarina duyulan ihtiyaci kabul etmektedir Tam kapsayici okullar ve genel veya ozel egitim politikalariTamamen kapsayici okullar nadir de olsalar genel egitim ve ozel egitim programlari arasindaki ayrimi ortadan kaldirir Bu yaklasim 1980 lerde yasanan tartismalara ornegin Toplum Entegrasyon Projesi ve evde egitim ile ozel egitim genel egitim siniflari arasindaki tartismalara artik deginmez Bunun yerine okul tum ogrencilerin birlikte ogrenmesi icin yeniden yapilandirilir Her turlu kapsayici okul yaklasimi ilkogretim ve lise egitiminde geleneksel yontemlerden uzaklasmak icin yonetimsel ve idari degisiklikler gerektirir Butunlestirme su anda da okullarin ayrilmaz bir parcasi olarak varligini surdurmektedir ornegin Powell amp Lyle 1997 den itibaren en az kisitlayici ortam ilkesine gore en kapsayici ortamda egitim ve Turkiye ve diger dunya ulkelerinde egitim reformu girisimlerinin onemli bir parcasidir Kapsayicilik engellilik alaninda egitim kalitesini artirma cabasidir onlarca yildir egitim reformunda ortak bir tema olmustur ve BM 2006 tarafindan desteklenmektedir Butunlestirme onlarca yildir arastirilmis ve incelenmistir Bu arastirmalar kamuoyuna yeterince yansimasa da heterojen ve homojen yetenek gruplandirmalari Stainback amp Stainback 1989 kritik arkadaslar ve kapsayicilik kolaylastiricilari calismalari ornegin Jorgensen amp Tashie 2000 kendine yeten siniflardan genel egitime geciste 90 lik basari orani Fried amp Jorgensen 1998 gibi ABD genelinde doktora derecesi alan bircok arastirmaci tarafindan yurutulmustur Ogrencilerin siniflandirilmasi ve egitim uygulamalariEgitim sistemlerinin cogunda ogrenciler tanisal egitsel ve psikolojik testlerin yani sira baska yontemlerle de engellilik durumlarina gore siniflandirilir Ancak kapsayicilik kendi planlama yontemleriyle de iliskilendirilmistir Bu yontemlerden biri Jack Pearpoint un onculugunu yaptigi ve 2015 yilinda da liderligini surdurdugu MAPS yontemidir Diger bir yontem ise John O Brien ve Connie Lyle O Brien tarafindan gelistirilen ve kapsayiciligi okul yenilenmesinin itici gucu olarak goren kisi merkezli planlamadir Butunlestirici egitim anlayisinin iki alt turu vardir Bunlardan ilki bazen normal kapsayicilik veya kismi kapsayicilik olarak adlandirilir digeri ise tam kapsayiciliktir Butunlestirici uygulamalar her zaman gercekten butunlestirici olmayabilir daha cok bir kaynastirma yontemidir Ornegin ozel egitim gereksinimi olan ogrenciler gunun neredeyse tamami veya en azindan yarisindan fazlasi normal siniflarda egitim gorur Mumkun oldugunca ogrenciler genel sinifta ek yardim veya ozel egitim alir ve sinifin tam tesekkullu bir uyesi olarak kabul edilir Ancak ozellikle bu hizmetler ozel ekipman gerektiriyorsa veya sinifin geri kalanini rahatsiz edebilecekse konusma terapisine ihtiyac duyan ogrenciler gibi en uzmanlasmis hizmetler genellikle normal sinif disinda verilir ve bu hizmetler icin ogrenciler normal siniftan cikarilir Bu durumda ogrenci ara sira normal siniftan ayrilip ayri bir sinifta daha kucuk ve daha yogun ogretim oturumlarina katilmak veya konusma ve dil terapisi ergoterapi ve veya fizik tedavi psikolojik hizmetler ve sosyal hizmetler gibi diger ilgili hizmetleri almak icin disari cikarilir Bu yaklasim pek cok kaynastirma uygulamasina cok benzeyebilir ve arkasindaki egitim idealleri disinda pek az farklilik gosterebilir Tam kapsayici egitim ortaminda ozel gereksinimli ogrenciler her zaman uygun destek ve hizmetler saglanarak ilk ve en cok tercih edilen secenek olarak ozel gereksinimi olmayan ogrencilerle birlikte egitim gorur Cogu egitimci bunun ozel gereksinimli ogrenciler icin daha etkili oldugunu dusunmektedir Tam kapsayiciligin en uc noktasi ise normal siniflarda basarili olmak icin en kapsamli egitim ve davranissal destek ve hizmetlere ihtiyac duyanlar da dahil olmak uzere tum ogrencilerin egitimini kapsar ve ozel ayri ayri yurutulen ozel egitim siniflarinin kaldirilmasini savunur Bu yaklasimda ozel egitim bir yer degil bir hizmet olarak gorulur ve bu hizmetler ogrencinin bireysel ihtiyaclarini karsilamak icin onu siniftan cikarmak yerine gunluk rutinlere sinif yapisina ortamina mufredata ve stratejilere entegre edilir Ancak tam kapsayicilik konusundaki bu yaklasim biraz tartismalidir ve bugune kadar tam olarak anlasilmamis veya uygulanmamistir Kaynakca Qvortrup A amp Qvortrup L 2017 Inclusion Dimensions of inclusion in education International Journal of Inclusive Education 22 7 803 817 Allen K E Schwartz I a b Scheyer et al 1996 The Inclusive Classroom Teacher Created Materials Inc The Inclusive Classroom 28 Eylul 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde Inclusive Design Research Centre OCAD University 16 Agustos 2015 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 13 Kasim 2015 Wilkinson Richard Pickett Kate 2010 The Spirit Level Why Equity is Better for Everyone 2010 Ingiltere Penguin Books s 113 ISBN 978 0 241 95429 4 SDG4 s 10 targets Global Campaign For Education Ingilizce 7 Aralik 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Eylul 2020 Knoll J amp Meyer L 1986 Principles and practices for school integration of students with severe disabilities An overview of the literature In M Berres amp P Knoblock Managerial Models of Mainstreaming Rockville MD Aspen Brown L Long E Udvari Solner A Schwarz P VenDeventer P et al 1989 Spring Should students with severe intellectual disabilities be based in regular or in special education classrooms in home schools Journal of the Association of Persons with Severe Handicaps 14 1 8 12 Sailor W 1991 November December Special education in the restructured school Remedial and Special Education 12 6 8 22 Sage D D 1996 Administrative strategies for achieving inclusive schooling pp 105 116 In S Stainback amp W Stainback Inclusion A Guide for Educators Baltimore MD Paul H Brookes Powell Donna Hyle Adrienne E 1 Mayis 1997 Principals and School Reform Barriers to Inclusion in Three Secondary Schools Journal of School Leadership 7 3 ss 301 326 doi 10 1177 105268469700700305 Bellamy T G 1989 Book Review of D K Liptsky and A Gartner School Reform for All Students An Essay Review of Beyond Separate Education Quality Education for All Baltimore MD Paul H Brookes Stainback W amp Stainback W C 1989 Classroom organization for diversity among students In D Biklen D Ferguson amp Al Ford Schooling and Disability Chicago IL University of Chicago Press Jorgensen C amp Tashie C 2000 Turning points The story of high school inclusion in New Hampshire pp 131 176 In J Nisbet amp D Hagner Part of the Community Baltimore MD Paul H Brookes Fried R L amp Jorgensen C M 1998 Equity and excellence Finding common ground between inclusive education and school reform In C M Jorgensen Restructuring High School For All Students pp 15 28 Baltimore MD Paul H Brookes Forest M amp Pearpoint J 1992 MAPS Action planning pp 52 56 In J Pearpoint M Forest amp J Snow The Inclusion Papers Strategies to Make Inclusion Work Toronto Canada The Inclusion Press O Brien J amp Lyle O Brien C 1996 Inclusion as a force for school renewal In S Stainback amp W Stainback Inclusion A Guide for Educators Baltimore MD Paul H Brookes 23 Subat 2009 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 1 Kasim 2009 Definition of inclusion accessed October 11 2007 2009 10 31 a b c d Bowe Frank 2005 Making Inclusion Work Merrill Education Prentice Hall a b c Understanding Psychology Eighth Edition Feldman Robert S 2008 page 309 Retrieved 2010 06 10 Student teachers attitudes toward the inclusion of children with special needs Educational Psychology Hastings R P amp Oakford S 2003 page 23 87 95 Mainstreaming to full inclusion From orthogenesis to pathogenesis of an idea International Journal of Disability Development and Education Kavale K A 2002 page 49 201 214 Attitudes of elementary school principals toward the inclusion of students with disabilities Exceptional Children Praisner C L 2003 page 69 135 145