Carl Sagan Enstitüsü

Carl Sagan Enstitüsü: Soluk Mavi Nokta ve Ötesi , Güneş Sistemi'nin içinde ve dışında yaşanabilir gezegenler arayışını ilerletmek için New York Ithaca'daki Cornell Üniversitesi'nde 2014 yılında kuruldu. Dış gezegenlerin karakterizasyonuna ve evrendeki yaşam belirtilerini aramak için kullanılan araçlara odaklanmıştır. Enstitünün kurucusu ve şu anki yöneticisi astronom Lisa Kaltenegger'dir .

2014 yılında açılışı yapılan ve 9 Mayıs 2015 tarihinde yeniden adlandırılan enstitü, evrenin başka yerlerinde yaşam arayışına disiplinler arası bir yaklaşım getirmek amacıyla astrofizik, mühendislik, yer ve atmosfer bilimi, jeoloji ve biyoloji gibi alanlarda uluslararası kuruluşlarla işbirliği yapmaktadırayrıca dünyadaki yaşamın kökeni hakkında bilgi sahibi olmaktır.

Carl Sagan, 1968'den itibaren Cornell Üniversitesi'nde öğretim üyesi olarak görev yapmaktadır. David Duncan Astronomi ve Uzay Bilimleri Profesörü ve 1996'daki ölümüne kadar oradaki Gezegen Araştırmaları Laboratuvarı'nın yöneticisiydi.

Araştırma

Carl Sagan Enstitüsü'nün temel amacı, bilinen ve varsayımsal gezegenlerin ve uyduların biyo- imzalarını içeren atmosferik spektral imzaları modellemek ve bunların yaşanabilir olup olmadıklarını ve nasıl tespit edilebileceklerini araştırmaktır. Araştırmaları, ev sahibi yıldızlarının etrafındaki yaşanabilir bölgelere, yörüngede dönen ötegezegenler ve aylara odaklanıyor. Bu tür dünyaların atmosferik karakterizasyonu, araştırmacıların ilk yaşanabilir ötegezegeni potansiyel olarak tespit etmelerini sağlamaktadır. Bir ekip üyesi, bilim insanlarının ötegezegenlerde yaşam belirtileri aramasına yardımcı olmak için "renk kataloğu" üretmiştir.

Bioreflektans spektrum kataloğu

Ekip bilim adamları, Dünya'nın en uç noktalarından izole edilmiş ekstremofiller de dahil olmak üzere 137 farklı mikroorganizma türünü kullandılar ve her bir yaşam formunun güneş ışığını görünür ve yakın kızılötesinde kısa dalga boylu kızılötesine (0.35–2.5) benzersiz bir şekilde nasıl yansıttığını katalogladılar. Bireysel 'yansıma parmak izlerinin' (spektrum) bu veritabanı, gök bilimciler tarafından uzak ötegezegenlerde büyük mikroskobik yaşam kolonileri bulmak için potansiyel biyolojik imzalar olarak kullanılabilir. Organizmaların bir kombinasyonu, gezegenden yansıyan ışığın yine kataloglanmış karışık bir spektrumunu üretecektir. Yöntem aynı zamanda noktasal bitki örtüsüne de uygulanacaktır. Kataloğun amacı, astronomlara, bilim insanlarının WFIRST ve E-ELT gibi teleskoplardan geri gelecek verileri yorumlamalarına yardımcı olacak bir temel karşılaştırma sağlamaktır.

Yaşam formları üzerindeki ultraviyole radyasyon, görünür dalga boylarında biyofloresansa da neden olabilir. Bu yaşam formlarına sahip M-tipi bir yıldızın yörüngesinde dönen bir ötegezegen, güneş patlamalarına maruz kaldığında parlayacak ve yeni nesil uzay gözlemevleri tarafından tespit edilmesini sağlamaktadır.

Diğer kataloglar ve modeller

Enstitü bilim adamları, sekiz gezegen, dokuz ay ve iki cüce gezegen dahil olmak üzere güneş sistemi nesnelerinin spektral emisyonlarını ve albedolarını katalogladılar. Ayrıca jeolojik tarih boyunca Dünya'nın atmosferini modellediler. Erken Dünya'ya benzer koşullara sahip olan ötegezegenler, ortaya çıkan yaşam formları için aday olarak kabul edilmektedir.

Ayrıca bakınız

• Astrobiology – Science concerned with life in the universe
• Exoplanetology – Study of planets outside the Solar System
• Lists of planets – Wikipedia list article
• Methods of detecting exoplanets – Overview of methods of detecting exoplanets

Kaynakça

1. ^ ^{a b c} Cofield (9 Mayıs 2015). "Institute for Pale Blue Dots Renamed to Honor Carl Sagan, Will Search for Alien Life". Space.com. 11 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2015.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "Calla2015" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: )
2. ^ "About the Carl Sagan Institute". 1 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2021. 
3. ^ "Introducing: The Carl Sagan Institute". 27 Ocak 2015. 27 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2015. 
4. ^ ^{a b} "Carl Sagan Institute - Major Research Areas". 1 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2021. 
5. ^ ^{a b c} Cofield (30 Mart 2015). "Catalog of Earth Microbes Could Help Find Alien Life". Space.com. 7 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2015.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "ColorCatalog" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: )
6. ^ Hegde (31 Mart 2015). "Surface biosignatures of exo-Earths: Remote detection of extraterrestrial life". PNAS. 112 (13): 3886-3891. doi:10.1073/pnas.1421237112. (PMC) 4386386 $2. (PMID) 25775594. 
7. ^ Cornell University (24 Eylül 2018). "Astronomers use Earth's natural history as guide to spot vegetation on new worlds". . 24 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2018. 
8. ^ Cornell University (13 Ağustos 2019). "Fluorescent glow may reveal hidden life in the cosmos". . 13 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2019. 
9. ^ "Biofluorescent Worlds – II. Biological fluorescence induced by stellar UV flares, a new temporal biosignature." Jack T. O'Malley-James1 and Lisa Kaltenegger1, Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. Volume 488, Issue 4, October 2019, Pages 4530–4545 DOI:10.1093/mnras/stz1842
10. ^ Linda B. Glaser (25 Temmuz 2018). "Exoplanet detectives create catalog of 'light-fingerprints'". . 27 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2021. 
11. ^ Blaine Friedlander (24 Mart 2020). "Earth's own evolution used as guide to hunt exoplanets". . 1 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2021.