Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Dağ baştankarası (Poecile montanus), Paridae adlı baştankara familyasından olan bir ötücü kuştur. Ilıman ve yarı arktik Avrupa ve Palearktik biyocoğrafik bölgesi boyunca yayılım göstermektedir ve yaygın görülen yerleşik üreyen bir türdür. Başı ve boğazının üst bölümü siyah olmakla birlikte tüyleri gri-kahverengi ve kirli beyaz renklerindedir. Kozalaklı ağaçlar konusunda yakın akrabası kayın baştankarasına göre daha çok uzmanlaşmıştır. Yerleşik bir türdür ve bu türün çoğu bireyi göç etmemektedir.
| Dağ baştankarası | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Alt tür kleinschmidti, Wigan, England | |||||||||||||||
Rusya, Bryansk yakınlarında kaydedilen ötüşü | |||||||||||||||
| Korunma durumu | |||||||||||||||
 Asgari endişe altında (IUCN 3.1) | |||||||||||||||
| Biyolojik sınıflandırma | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| İkili adlandırma | |||||||||||||||
| Poecile montanus (, 1827) | |||||||||||||||
 | |||||||||||||||
| Dağılımı | |||||||||||||||
| Sinonimler | |||||||||||||||
| Parus montanus | |||||||||||||||
Taksonomi
Dağ baştankarası, İsviçreli doğabilimci tarafından 1827 yılında Parus cinereus montanus üçlü adıyla tanımlanmıştır. Türün konumu İsviçre'nin Grisons Kantonundaki dağ ormanlarıdır. Günümüzde dağ baştankarası Alman doğabilimci tarafından 1829'da oluşturulan Poecile cinsine yerleştirilmiştir. Türün cins adı olan Poecile, günümüzde tanımlanamayan küçük bir kuşun Eski Yunanca adıdır ve türün özgül adı olan montanus ise Latincede "dağların" anlamındadır.
Poecile bir zamanlar Parus cinsi içinde bir alt cins olarak değerlendirilmiştir, ancak hem nükleer hem de mitokondriyal genleri kullanan moleküler taksonomik analiz, Poecile'nin ayrı bir klad (soy) olduğunu desteklemektedir. Poecile içinde, Eski Dünya türlerinin çoğu (dağ baştankarası da içinde), Yeni Dünya baştankaralarından (chickadee'lerden) ayrı bir klad oluşturur. Taksonomik analiz, dağ baştankarasının ile kardeş olduğunu göstermiştir.
Dağ baştankarası daha önce benzer görünümünden dolayı Kuzey Amerika'daki türünden olduğu sanılıyordu. Bu durum, Peterson Field Guide, Birds of Britain and Europe (Peterson Arazi Kılavuzu, Britanya ve Avrupa'nın Kuşları) eserinin eski bir sürümünde görülmüştür. Aslında dağ baştankarası, Poecile atricapillus, kayın baştankarası ve görünüş olarak birbirlerine çok benzemektedir.
Tanımlanmış 14 tanınmış alt tür vardır:
- P. m. kleinschmidti (Hellmayr, 1900) - Britanya
- P. m. rhenanus (O. Kleinschmidt, 1900) - kuzeybatı Fransa'dan batı Almanya'ya değin olan bölge, kuzey İsviçre ve kuzey İtalya
- P. m. montanus (Conrad von Baldenstein, 1827) - güneydoğu Fransa'dan Romanya, Bulgaristan ve Yunanistan'a kadar
- P. m. salicarius (CL Brehm, 1831) - Almanya ve batı Polonya'dan kuzeydoğu İsviçre ve Avusturya'ya kadar
- P. m. borealis (de Sélys-Longchamps, 1843) - İskandinavya'nın güneyinden Ukrayna'ya kadar
- P. m. uralensis (Grote, 1927) - güneydoğu Avrupa Rusya, batı Sibirya ve Kazakistan
- P. m. baicalensis (R. Swinhoe, 1871) - doğu orta ve doğu Sibirya, kuzey Moğolistan, kuzey Çin ve kuzey Kore
- P. m. anadyrensis (Belopolski, 1932) - kuzeydoğu Sibirya
- P. m. kamtschatkensis (Bonaparte, 1850_ - Kamçatka Yarımadası ve kuzey Kuril Adaları
- P. m. sachalinensis (Lönnberg, 1908) - Sahalin Adası ve güney Kuril Adaları
- P. m. restrictus (Hellmayr, 1900) - Japonya
- P. m. songarus (Severtsov, 1873) - güneydoğu Kazakistan'dan Kırgızistan'a ve kuzeybatı Çin'e kadar
- P. m. affinis (Przewalski, 1876) - kuzey orta Çin
- P. m. stoetzneri (O. Kleinschmidt, 1921) - kuzeydoğu Çin
Siçuan baştankarası (Poecile weigoldicus) daha önce dağ baştankarasının alt türü olarak değerlendirilmekteydi. Mitokondriyal sitokrom b geninin DNA dizilemelerini karşılaştıran 2002 filogenetik analizine dayanılarak tür konumuna yükseltilmiştir. Tek lokus sonuçları daha sonra 2017'de yayınlanan daha büyük birçoklu lokus analizi ile doğrulanmıştır.
Betimleme
Dağ baştankarasının uzunluğu 11,5 cm, kanat genişliği 17-20,5 cm ve ağırlığı 11 gramdır.
Yayılım gösterdiği yerlerin doğusunda kayın baştankarasından daha soluk renklidir, ancak batıya gittikçe çeşitli ırklar giderek daha benzer hale gelir, öyle ki, yaygın olmasına karşın 19. yüzyılın sonuna kadar Büyük Britanya'da üreme kuşu olarak kabul edilmemiştir.
Dağ baştankarası, kayın baştankarasından parlak mavi siyah bir başlık yerine kül rengi bir kahverengi ile ayırt edilir; rengin geneli aksi halde benzerdir, ancak alt kısımlar daha çok ten rengi-deve tüyü renginde ve yanlar belirgin biçimde daha çok pas rengindedir; ikincil tüylerdeki solgun deve tüyü rengi uçlar, kapalı kanatta hafif bir yama oluşturur. Tepe tüyleri ve gaganın altındaki siyahlık daha uzundur, ancak bu kolayca fark edilen bir özellik değildir. Bununla birlikte, dereceli kuyruk (dik değil) yayıldığında belirgin bir şekilde görülür.
En sıradan çağrı, genizden gelen zi, zi, zi'dir, ancak kuşun notaları önemli ölçüde açıkça değişir. Bazen bir çift nota "ipsi, ipsi", dört veya beş kez tekrarlanır.
Davranış ve ekoloji
Yavrulama
Dağ baştankarası kendi yuva deliğini kazar, hatta sert kabuğu deler; bu genellikle çürük bir kütük veya az ya da çok çürümüş bir ağaçtır. İncelenen yuvaların çoğu kürk, saç ve talaş gibi keçeli malzemeden yapılmış kaselerdir, ancak bazen tüyler kullanılır. Kırmızımsı benek veya lekeleri olan yumurtaların sayısı altı ila dokuz arasında değişmektedir.
Kuzey Finlandiya'da halka toplama verilerinin kullanıldığı bir çalışmada, ilk yıllarında gençlerin hayatta kalma oranının 0,58 ve sonraki yetişkinliklerinde ise yıllık hayatta kalma oranı 0,64 olduğu belirlenmiştir. İlk yıl hayatta kalan kuşlar için tipik ömür yalnızca üç yıldır. Kaydedilen en yüksek yaş 11'dir; bu Finlandiya'daki bir kuşta ve İngiltere'de Nottingham yakınlarındaki bir başka kuşta kaydedilmiştir.
Yiyecek ve beslenme
Kuşlar, diğer baştankaralarda olduğu gibi böcekler, tırtıllar ve tohumlarla beslenir. Bu tür tarafından parazitlenir.
Durumu
Dağ baştankarası, 175 ila 253 milyon olgun bireyden oluşan tahmini bir nüfusa sahip son derece geniş bir dağılıma sahiptir. Bu büyük nüfusun yavaş yavaş azaldığı görülmektedir; ancak bu düşüş, kırılganlık eşiğine yaklaşmak için yeterince hızlı değildir. Bu nedenle bu tür Dünya Doğa ve Doğal Kaynakları Koruma Birliği tarafından en asgari endişede olarak sınıflandırılmaktadır. Buna karşılık Birleşik Krallık'taki sayı 1995-2017 yılları arasında %83 oranında azalmıştır. Ayrıca dağılım alanında bir daralma yaşanmıştır. Hızlı düşüşün üç etkenden kaynaklandığına inanılmaktadır: Habitat kaybı, diğer baştankaraların özellikle mavi baştankaraların yuva delikleri için rekabeti ve orman alaca ağaçkakanı tarafından yuva avcılığı. Aynı dönemde, orman alaca ağaçkakanlarının sayısı dört kat artmıştır.
Kaynakça
- ^ a b BirdLife International (2019). "Parus montanus". IUCN Tehdit Altındaki Türlerin Kırmızı Listesi. 2019: e.T155139697A155139155. doi:10.2305/IUCN.UK.2019-3.RLTS.T155139697A155139155.en
![image]()
. Erişim tarihi: 17 Nisan 2020. - ^ "Nachrichten über die Sumpf-Meise (Mönchs-Meise) (Parus palustris Linn.)". Neue Alpina : eine Schrift der Schweizerischen Naturgeschichte Alpen- und Landwirthschaft gewiedmet (Almanca). Volume 2. Winterthur: Steiner. 1827. ss. 30-36 [31].
- ^ Check-List of Birds of the World. Volume 12. Cambridge, Massachusetts: Museum of Comparative Zoology. 1986. s. 77. 22 Eylül 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Mayıs 2020.
- ^ Skizzirte Entwickelungs-Geschichte und natürliches System der europäischen Thierwelt (Almanca). Darmstadt: Carl Wilhelm Leske. 1829. s. 114. 27 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Mayıs 2020.
- ^ The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. Londra: Christopher Helm. 2010. ss. 259, 311. ISBN .
- ^ Johansson (2013). "A complete multilocus species phylogeny of the tits and chickadees (Aves: Paridae)". Molecular Phylogenetics and Evolution. 69 (3): 852-860.
- ^ a b Tritsch (2017). "Improved sampling at the subspecies level solves a taxonomic dilemma – A case study of two enigmatic Chinese tit species (Aves, Passeriformes, Paridae, Poecile)". Molecular Phylogenetics and Evolution. 107: 538-550.
- ^ Gill, (Ed.) (2020). "Waxwings and their allies, tits & penduline tits". IOC World Bird List Version 10.1. International Ornithologists' Union. 6 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 16 Nisan 2020.
- ^ Salzburger (2002). "Phylogeography of the Eurasian Willow Tit (Parus montanus) based on DNA sequences of the mitochondrial cytochrome b gene". Molecular Phylogenetics and Evolution. 24 (1): 26-34.
- ^ Eck, S. (2006). "Systematic notes on Asian birds. 49. A preliminary review of the Aegithalidae, Remizidae and Paridae". Zoologische Mededelingen. 80–5: 1-63 [18-19]. 7 Nisan 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Mayıs 2020.
- ^ Cramp & Perrins 1993.
- ^ Orell (2002). "Delayed cost of reproduction and senescence in the willow tit Parus montanus". Journal of Animal Ecology. 71 (1): 55-64.
- ^ . Bird Facts. British Trust for Ornithology. 3 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2020.
- ^ . Euring: European Union for Bird Ringing. 24 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2020.
- ^ . Thetford: British Trust for Ornithology. 3 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2020.
- ^ Fleas, Flukes and Cuckoos: A Study of Bird Parasites. Londra: Collins. 1953. s. 113.
- ^ The Breeding Bird Survey 2018 (PDF). BTO Research Report 717. Thetford: British Trust for Ornithology. 2019. ISBN . 24 Mart 2020 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 17 Mayıs 2020.
- ^ Siriwardena (2004). "Possible roles of habitat, competition and avian nest predation in the decline of the Willow Tit Parus montanus in Britain". Bird Study. 51 (3): 193-202.
- ^ Lewis (2009). "The decline of the Willow Tit in Britain" (PDF). British Birds. 102: 386-393. 24 Eylül 2020 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 17 Mayıs 2020.
- ^ Parry (2018). "Nesting behaviour and breeding success of Willow Tits Poecile montanus in north-west England". Ringing & Migration. 33 (2): 75-85.
Kaynakça
Dış bağlantılar
- Xeno-canto: Dağ baştankarası ses kayıtları 5 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Dag bastankarasi Poecile montanus Paridae adli bastankara familyasindan olan bir otucu kustur Iliman ve yari arktik Avrupa ve Palearktik biyocografik bolgesi boyunca yayilim gostermektedir ve yaygin gorulen yerlesik ureyen bir turdur Basi ve bogazinin ust bolumu siyah olmakla birlikte tuyleri gri kahverengi ve kirli beyaz renklerindedir Kozalakli agaclar konusunda yakin akrabasi kayin bastankarasina gore daha cok uzmanlasmistir Yerlesik bir turdur ve bu turun cogu bireyi goc etmemektedir Dag bastankarasiAlt tur kleinschmidti Wigan England source source Rusya Bryansk yakinlarinda kaydedilen otusuKorunma durumuAsgari endise altinda IUCN 3 1 Biyolojik siniflandirmaAlem AnimaliaSube ChordataSinif AvesTakim PasseriformesFamilya ParidaeCins PoecileTur P montanusIkili adlandirmaPoecile montanus 1827 DagilimiSinonimlerParus montanus source source source source source source Dag bastankarasi besleniyorIngiltere den bir dag bastankarasiTaksonomiDag bastankarasi Isvicreli dogabilimci tarafindan 1827 yilinda Parus cinereus montanus uclu adiyla tanimlanmistir Turun konumu Isvicre nin Grisons Kantonundaki dag ormanlaridir Gunumuzde dag bastankarasi Alman dogabilimci tarafindan 1829 da olusturulan Poecile cinsine yerlestirilmistir Turun cins adi olan Poecile gunumuzde tanimlanamayan kucuk bir kusun Eski Yunanca adidir ve turun ozgul adi olan montanus ise Latincede daglarin anlamindadir Poecile bir zamanlar Parus cinsi icinde bir alt cins olarak degerlendirilmistir ancak hem nukleer hem de mitokondriyal genleri kullanan molekuler taksonomik analiz Poecile nin ayri bir klad soy oldugunu desteklemektedir Poecile icinde Eski Dunya turlerinin cogu dag bastankarasi da icinde Yeni Dunya bastankaralarindan chickadee lerden ayri bir klad olusturur Taksonomik analiz dag bastankarasinin ile kardes oldugunu gostermistir Dag bastankarasi daha once benzer gorunumunden dolayi Kuzey Amerika daki turunden oldugu saniliyordu Bu durum Peterson Field Guide Birds of Britain and Europe Peterson Arazi Kilavuzu Britanya ve Avrupa nin Kuslari eserinin eski bir surumunde gorulmustur Aslinda dag bastankarasi Poecile atricapillus kayin bastankarasi ve gorunus olarak birbirlerine cok benzemektedir Tanimlanmis 14 taninmis alt tur vardir P m kleinschmidti Hellmayr 1900 Britanya P m rhenanus O Kleinschmidt 1900 kuzeybati Fransa dan bati Almanya ya degin olan bolge kuzey Isvicre ve kuzey Italya P m montanus Conrad von Baldenstein 1827 guneydogu Fransa dan Romanya Bulgaristan ve Yunanistan a kadar P m salicarius CL Brehm 1831 Almanya ve bati Polonya dan kuzeydogu Isvicre ve Avusturya ya kadar P m borealis de Selys Longchamps 1843 Iskandinavya nin guneyinden Ukrayna ya kadar P m uralensis Grote 1927 guneydogu Avrupa Rusya bati Sibirya ve Kazakistan P m baicalensis R Swinhoe 1871 dogu orta ve dogu Sibirya kuzey Mogolistan kuzey Cin ve kuzey Kore P m anadyrensis Belopolski 1932 kuzeydogu Sibirya P m kamtschatkensis Bonaparte 1850 Kamcatka Yarimadasi ve kuzey Kuril Adalari P m sachalinensis Lonnberg 1908 Sahalin Adasi ve guney Kuril Adalari P m restrictus Hellmayr 1900 Japonya P m songarus Severtsov 1873 guneydogu Kazakistan dan Kirgizistan a ve kuzeybati Cin e kadar P m affinis Przewalski 1876 kuzey orta Cin P m stoetzneri O Kleinschmidt 1921 kuzeydogu Cin Sicuan bastankarasi Poecile weigoldicus daha once dag bastankarasinin alt turu olarak degerlendirilmekteydi Mitokondriyal sitokrom b geninin DNA dizilemelerini karsilastiran 2002 filogenetik analizine dayanilarak tur konumuna yukseltilmistir Tek lokus sonuclari daha sonra 2017 de yayinlanan daha buyuk bircoklu lokus analizi ile dogrulanmistir BetimlemeJaponya dan bir alt tur Poecile montanus restrictus Dag bastankarasinin uzunlugu 11 5 cm kanat genisligi 17 20 5 cm ve agirligi 11 gramdir Yayilim gosterdigi yerlerin dogusunda kayin bastankarasindan daha soluk renklidir ancak batiya gittikce cesitli irklar giderek daha benzer hale gelir oyle ki yaygin olmasina karsin 19 yuzyilin sonuna kadar Buyuk Britanya da ureme kusu olarak kabul edilmemistir Dag bastankarasi kayin bastankarasindan parlak mavi siyah bir baslik yerine kul rengi bir kahverengi ile ayirt edilir rengin geneli aksi halde benzerdir ancak alt kisimlar daha cok ten rengi deve tuyu renginde ve yanlar belirgin bicimde daha cok pas rengindedir ikincil tuylerdeki solgun deve tuyu rengi uclar kapali kanatta hafif bir yama olusturur Tepe tuyleri ve gaganin altindaki siyahlik daha uzundur ancak bu kolayca fark edilen bir ozellik degildir Bununla birlikte dereceli kuyruk dik degil yayildiginda belirgin bir sekilde gorulur En siradan cagri genizden gelen zi zi zi dir ancak kusun notalari onemli olcude acikca degisir Bazen bir cift nota ipsi ipsi dort veya bes kez tekrarlanir Davranis ve ekolojiYavrulama Yumurtalar Wiesbaden Muzesi koleksiyonu Almanya Dag bastankarasi kendi yuva deligini kazar hatta sert kabugu deler bu genellikle curuk bir kutuk veya az ya da cok curumus bir agactir Incelenen yuvalarin cogu kurk sac ve talas gibi keceli malzemeden yapilmis kaselerdir ancak bazen tuyler kullanilir Kirmizimsi benek veya lekeleri olan yumurtalarin sayisi alti ila dokuz arasinda degismektedir Kuzey Finlandiya da halka toplama verilerinin kullanildigi bir calismada ilk yillarinda genclerin hayatta kalma oraninin 0 58 ve sonraki yetiskinliklerinde ise yillik hayatta kalma orani 0 64 oldugu belirlenmistir Ilk yil hayatta kalan kuslar icin tipik omur yalnizca uc yildir Kaydedilen en yuksek yas 11 dir bu Finlandiya daki bir kusta ve Ingiltere de Nottingham yakinlarindaki bir baska kusta kaydedilmistir Yiyecek ve beslenme Kuslar diger bastankaralarda oldugu gibi bocekler tirtillar ve tohumlarla beslenir Bu tur tarafindan parazitlenir DurumuDag bastankarasi 175 ila 253 milyon olgun bireyden olusan tahmini bir nufusa sahip son derece genis bir dagilima sahiptir Bu buyuk nufusun yavas yavas azaldigi gorulmektedir ancak bu dusus kirilganlik esigine yaklasmak icin yeterince hizli degildir Bu nedenle bu tur Dunya Doga ve Dogal Kaynaklari Koruma Birligi tarafindan en asgari endisede olarak siniflandirilmaktadir Buna karsilik Birlesik Krallik taki sayi 1995 2017 yillari arasinda 83 oraninda azalmistir Ayrica dagilim alaninda bir daralma yasanmistir Hizli dususun uc etkenden kaynaklandigina inanilmaktadir Habitat kaybi diger bastankaralarin ozellikle mavi bastankaralarin yuva delikleri icin rekabeti ve orman alaca agackakani tarafindan yuva avciligi Ayni donemde orman alaca agackakanlarinin sayisi dort kat artmistir Kaynakca a b BirdLife International 2019 Parus montanus IUCN Tehdit Altindaki Turlerin Kirmizi Listesi 2019 e T155139697A155139155 doi 10 2305 IUCN UK 2019 3 RLTS T155139697A155139155 en Erisim tarihi 17 Nisan 2020 Nachrichten uber die Sumpf Meise Monchs Meise Parus palustris Linn Neue Alpina eine Schrift der Schweizerischen Naturgeschichte Alpen und Landwirthschaft gewiedmet Almanca Volume 2 Winterthur Steiner 1827 ss 30 36 31 Check List of Birds of the World Volume 12 Cambridge Massachusetts Museum of Comparative Zoology 1986 s 77 22 Eylul 2020 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 17 Mayis 2020 Skizzirte Entwickelungs Geschichte und naturliches System der europaischen Thierwelt Almanca Darmstadt Carl Wilhelm Leske 1829 s 114 27 Temmuz 2020 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 17 Mayis 2020 The Helm Dictionary of Scientific Bird Names Londra Christopher Helm 2010 ss 259 311 ISBN 978 1 4081 2501 4 Johansson 2013 A complete multilocus species phylogeny of the tits and chickadees Aves Paridae Molecular Phylogenetics and Evolution 69 3 852 860 a b Tritsch 2017 Improved sampling at the subspecies level solves a taxonomic dilemma A case study of two enigmatic Chinese tit species Aves Passeriformes Paridae Poecile Molecular Phylogenetics and Evolution 107 538 550 Gill Ed 2020 Waxwings and their allies tits amp penduline tits IOC World Bird List Version 10 1 International Ornithologists Union 6 Mayis 2014 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 16 Nisan 2020 KB1 bakim Editorler parametresini kullanan link Salzburger 2002 Phylogeography of the Eurasian Willow Tit Parus montanus based on DNA sequences of the mitochondrial cytochrome b gene Molecular Phylogenetics and Evolution 24 1 26 34 Eck S 2006 Systematic notes on Asian birds 49 A preliminary review of the Aegithalidae Remizidae and Paridae Zoologische Mededelingen 80 5 1 63 18 19 7 Nisan 2020 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 17 Mayis 2020 Cramp amp Perrins 1993 Orell 2002 Delayed cost of reproduction and senescence in the willow tit Parus montanus Journal of Animal Ecology 71 1 55 64 Bird Facts British Trust for Ornithology 3 Aralik 2019 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 19 Nisan 2020 Euring European Union for Bird Ringing 24 Subat 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 19 Nisan 2020 Thetford British Trust for Ornithology 3 Aralik 2019 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 20 Nisan 2020 Fleas Flukes and Cuckoos A Study of Bird Parasites Londra Collins 1953 s 113 The Breeding Bird Survey 2018 PDF BTO Research Report 717 Thetford British Trust for Ornithology 2019 ISBN 978 1 912642 05 2 24 Mart 2020 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 17 Mayis 2020 Siriwardena 2004 Possible roles of habitat competition and avian nest predation in the decline of the Willow Tit Parus montanus in Britain Bird Study 51 3 193 202 Lewis 2009 The decline of the Willow Tit in Britain PDF British Birds 102 386 393 24 Eylul 2020 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 17 Mayis 2020 Parry 2018 Nesting behaviour and breeding success of Willow Tits Poecile montanus in north west England Ringing amp Migration 33 2 75 85 KaynakcaDis baglantilarXeno canto Dag bastankarasi ses kayitlari 5 Agustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde