Azərbaycanca AzərbaycancaБеларускі БеларускіDansk DanskDeutsch DeutschEspañola EspañolaFrançais FrançaisIndonesia IndonesiaItaliana Italiana日本語 日本語Қазақ ҚазақLietuvos LietuvosNederlands NederlandsPortuguês PortuguêsРусский Русскийසිංහල සිංහලแบบไทย แบบไทยTürkçe TürkçeУкраїнська Українська中國人 中國人United State United StateAfrikaans Afrikaans
Destek
www.wikipedia.tr-tr.nina.az
  • Vikipedi

Dead Can Dance 1981 yılında Melbourne Avustralya da kurulan müzik grubu Grup vokal ve enstrümantal olarak etnik öge

Dead Can Dance

Dead Can Dance
www.wikipedia.tr-tr.nina.azhttps://www.wikipedia.tr-tr.nina.az

Dead Can Dance, 1981 yılında Melbourne, Avustralya'da kurulan müzik grubu. Grup, vokal ve enstrümantal olarak etnik ögeleri harmanlayıp yaptığı dünya müziği, kullandığı Orta Çağ ve gregoryen ezgileri ve ethereal tarzıyla bilinir.

Dead Can Dance
image
Genel bilgiler
Başladığı yerMelbourne, Avustralya
TarzlarDünya müziği · neoklasik dark wave · new age · ethereal · post-punk
Etkin yıllar1981-1998 · 2005 · 2011-günümüz
Müzik şirketi4AD · Warner Bros. · Rhino ·  · PIAS
İlişkili hareketlerThis Mortal Coil
Resmî sitedeadcandance.com
ÜyelerLisa Gerrard
Brendan Perry
Eski üyelerPeter Ulrich
Scott Roger
James Pinker
Paul Erikson
Simon Monroe

Brendan Perry ve Lisa Gerrard'ın başlıca üyeleri olduğu grup kurulduktan sonra İngiltere'ye taşındı ve ilk albümü Dead Can Dance'i (1984) yayımladı. Albüm sonrasında gelen Garden of the Arcane Delights (1984) EP'si gibi grubun gelecek çalışmalarından farklı olarak post-punk ögeler içeriyordu. Gerrard ve Perry ikinci stüdyo albümlerini yayımlarken grubu ikili olarak devam ettirdiler.

Grup 1998 yılına kadar etkin olup yedi albüm ve çeşitli derleme albümler yayımladı. Bireysel olarak ya da farklı kişilerle yaptıkları çalışmalardan sonra ikili 2005 yılında yeni bir tur için yeniden bir araya geldi. Gerrard ve Perry son olarak 2012 yılında Anastasis albümünü yayımlayıp bir dünya turu düzenlediler.

Tarihçe

Kuruluşu ve ilk yılları (1981-84)

Avustralya'daki Little band akımının etkisiyle çeşitli gruplarda yer alan Brendan Perry ve Lisa Gerrard, 1980 yılında Gerrard'ın Junk Logic grubuyla sergilediği performans sırasında tanışmalarının ardından çıkmaya başladılar. Sonraki yıl Perry, bas gitarist Paul Erikson ve ayrıldığı The Marching Girls grubunun bateristi Simon Monroe ile Dead Can Dance'i kurdu. Birkaç ay sonra, tarzı Perry tarafından fazla avangart bulunsa da Gerrard gruba elektronik perküsyon ve geri vokal desteğiyle dahil oldu. Çoğunlukla Melbourne'un varoşları Prahran ve St Kilda'daki yerel mekanlarda verdikleri konserlerin ardından Avrupa'ya taşınma kararı aldılar. Perry bu kararı “Yaptığımız müziğin piyasası Avrupa’da daha geniş olduğu için Londra’ya gittik. Avustralya o zamanlar FM rock’tan ibaretti.” sözleriyle açıkladı.The Sun-Herald gazetesi, grubun müziğini "yoğun" ve "çaba gerektiren" sözleriyle tanımlayarak Joy Division gibi dönemin yeni çıkan İngiliz gruplarınkine benzetti. Nisan 1982’de ’da verdikleri konserin ardından Monroe haricindeki grup üyeleri Londra’ya gitti.

Londra’da yeni bir baterist arayışına giren gruba, Gerrard ve Perry’nin Londra'nın doğusundaki bölgesinde bulunan dairelerinin yakınında yaşayan Peter Ulrich ile tanışmaları sonucu Ulrich de katıldı. Erikson ise ayrılarak Avustralya'ya döndü. İlk stüdyo albümlerinde yer alan “The Fatal Impact” ve “Frontier” parçalarının da bulunduğu dört şarkılık bir demo hazırladılar ve daha sanatsal yaklaşacakları düşüncesiyle büyük şirketler yerine bağımsız şirketlere gönderdiler. Grubun müziği 4AD kurucularından Ivo Watts-Russell’ın ilgisini çekti. Russell, Gerrard ve Perry ile tanıştıktan sonra Haziran 1983’te grubun sahne performansını görebilmek adına şirketin diğer grupları Xmal Deutschland ve ile sahne alması için birkaç konser ayarladı. Russell’ın grubu beğenmesi sonucu 4AD ile anlaşma imzaladılar ve daha sonra Blackwing Studios'ta kayıt işlemlerine başladılar. İlk albümlerini kaydetmeleri için verilen iki haftalık süreç içerisinde Perry, yapımcılık görevini üstlenen ile daha ilk günden anlaşmazlığa düştü ve sonuç olarak ortaya çıkan işten memnun kalmadı. Albümün kayıtlarında ses teknisyeni James Pinker ve bas gitarist Scott Rodger'ın da görev almasının yanı sıra gruptan ayrılan Paul Erikson da yer aldı. Kasım ayında İskoç rock grubu Cocteau Twins'e bir hafta süren Hollanda konserlerinde eşlik etmelerinin ardındanBBC Radio 1'de yayımlanan programında performans sergilediler.

Dead Can Dance ve Spleen and Ideal (1984-87)

"A Passage in Time" (1984)
Dinlerken sorun mu yaşıyorsunuz? alın.

Grubun ilk stüdyo albümü Dead Can Dance, Şubat 1984’te 4AD etiketiyle yayımlandı. Albümün Perry tarafından tasarlanan kapak çalışmasında, grubun adını tasvir ettiği düşüncesiyle başından beri kullandığı Papua Yeni Gine'den ayinsel bir maske bulunuyordu 4AD'nin resmî olmayan kayıtlarına göre albüm 15.000 kopya sattı. Aynı yıl içinde Garden of the Arcane Delights adlı dört şarkılık bir EP yayımladılar. Bu iki kayıt grubun diskografisinde baskın post-punk etkileriyle diğer albümlerden farklılık gösterir. Albümün yapımındaki önemli güçlerden olan Perry, bu dönemdeki müziğinde Joy Division, Public Image Ltd, ve daha deneysel olan Can gibi grupların etkili olduğunu belirtti. Peter Ulrich grubun bu dönemdeki sahne performansını "Sahne ekipmanımız daha da karmaşık hale geliyordu. Sahnede sürekli hareket halindeydik, enstrümanları değiştiriyorduk. Bu Dead Can Dance'in ilk dönemelerinde bile bilinen bir özelliğiydi ve konser süresince çarpıcı duygu değişimleri yaratıyordu." şeklinde anlattı. Gerrard ve Perry aynı yıl içinde 4AD sanatçılarının katılımıyla oluşan müzikal proje This Mortal Coil'in ilk albümü It'll End in Tears'e "Waves Become Wings" ve "Dreams Made Flesh" şarkılarıyla katkıda bulundu.

Dead Can Dance, sonraki çalışmalarını konuk müzisyenlerin eşliğinde Gerrard ve Perry'nin oluşturduğu ikiliyle sürdürdü. Perry bu durumu "Başlarda üyelerin birlikte yazdığı ve fikir ürettiği bir grup olmak istemiştik. Dead Can Dance'i yaratıcılıkları için katalizör olarak kullanabilirlerdi. Ancak zaman geçtikçe Lisa ve ben anladık ki yaptığımız müzik kendine özgüyken diğerleri bizimle aynı doğrultuda değildi. Bizim üretme kapasitemiz daha çok güçlendiğinden bu grup çalışması amacını sürdürmenin bir anlamı olmadığına karar verdik." sözleriyle açıkladı.

İkinci stüdyo albümü Spleen and Ideal, 25 Kasım 1985'te 4AD etiketiyle yayımlandı. İkilinin müzikal tarzındaki değişimlerden birini temsil eden bu çalışmada, gitar ağırlıklı olan önceki albümden farklı olarak çello ve trombon gibi enstrümanlar kullanıldı. Albüm Birleşik Krallık'ın bağımsız müzik listelerinde iki numaraya ulaştı.

Within the Realm of a Dying Sun, The Serpent's Egg ve Aion (1987-93)

Dead Can Dance’in üçüncü stüdyo albümü Within the Realm of a Dying Sun, 27 Temmuz 1987’de yayımlandı. İkili; gitar, davul ve bas gibi enstrümanlarla müzikal vizyonlarını kısıtladıklarını düşündükleri için bu albümde özellikle karşısürüme dayalı barok yapılar üzerinde durarak klasik teoriye odaklandı ve synthesizer destekli klasik enstrümanlar eşliğinde klasik tarzda çalışma kararı aldı. Albümde barok ve neoklasisizm esintileri görülse de Gerrard’ın seslendirdiği ve albümün öne çıkan şarkılarından olan “Cantara”da doğu müziğinin etkisi de görülebilir. Şarkı listesinin ilk yarısının Perry’nin diğer yarısının ise Gerrard’ın seslendirdiği şarkılardan oluşmasının yanı sıra ikilinin vokal farklılıkları, albümün iki bölümden oluştuğu görüşünü ortaya çıkardı. Aynı yıl içinde yayımlanan 4AD sanatçılarının Lonely Is an Eyesore adlı derlemesine daha çok kabileye özgü ritimler barındıran "Frontier" ve "The Protagonist" şarkılarıyla katkıda bulundular.

Dördüncü stüdyo albümü The Serpent’s Egg, 24 Ekim 1988’de 4AD etiketiyle yayımlandı. İkilinin yine erken dönem Avrupa müziği üzerinde durduğu albümün büyük bir kısmı, yaşadıkları küçük dairede kaydedildi. Albümde yer alan "The Host of Seraphim" adlı şarkı birçok filmde ve televizyon dizisinde kullanıldı. Ayrıca Gerrard’ın da rol aldığı İspanyol yapımı Agustí Villaronga filmi El niño de la luna'nın müziğini ürettiler.

Gerrard ve Perry, romantik birlikteliklerine son verseler de müzikal çalışmalarını sürdürerek beşinci stüdyo albümleri Aion'u, Haziran 1990'da yayımladılar. Albümün kapağı için Hieronymus Bosch'un Dünyevi Zevkler Bahçesi adlı üç parçalı tablosundan bir kesit kullanıldı. Dead Can Dance'in bu çalışmasında eski döneme ait enstrümanlar ve barok unsurların yanı sıra "Saltarello" ve bir Gregoryen ezgisi olan "The Song of the Sibyl" gibi geleneksel eserlere de yer vermesi, Aion'u grubun diskografisinde Orta Çağ müziğinin baskın olarak görüldüğü çalışma yapar. Albümün ardından yaptıkları dünya turuna ilk kez Amerika ayağını da dahil ettiler. Dead Can Dance dinleyicisi bu dönemde sadece bağımsız müzik hayranları ve gotik topluluğuyla sınırlı kalmayarak çeşitlendi.Aion'un yayımlanmasının ardından Villaronga'nın Mercè Rodoreda'nın La mort i la primavera adlı eserini uyarlayarak çekmeyi planladığı filmin müziği üzerinde çalıştılar ancak film maddi yetersizlikler nedeniyle çekilemedi.

1991 yılında bireysel çalışmalarıyla ilgilenmelerinin yanı sıra tiyatro ve festival alanlarında çalıştılar ve İrlanda'da sahnelenen Kral Oedipus oyununun müziğini ürettiler. Ekim ayında iki yeni şarkıyı da içeren A Passage in Time derlemesi 4AD ve ortaklığıyla yayımlandı. Fransız müzisyen Hector Zazou'nun 1992'de yayımlanan konsept albümü Sahara Blue için "Youth" ve "Black Stream" şarkılarını kaydettiler.

Into the Labyrinth, Spiritchaser ve dağılma (1993-98)

image
İkilinin Into the Labyrinth ile birlikte kayıt işlemlerini yapmaya başladığı Quivvy Kilise Stüdyosu.

1993 yılında Perry İrlanda'da, Gerrard ise Avustralya'da ayrı olarak çalışmalarını sürdürürken Gerrard'ın İrlanda'ya gitmesiyle stüdyo olarak kullandıkları Quivvy Kilisesi'nde bir araya geldiler. Üç aylık bir hazırlık ve kayıt sürecinin ardından 13 Eylül 1993'te altıncı stüdyo albümleri Into the Labyrinth'i 4AD etiketiyle yayımladılar. 4AD'nin Warner Bros. Records ile anlaşması sonucu ikilinin ABD'de dağıtımı yapılan ilk stüdyo albümü olarak Dead Can Dance'in daha geniş çapta ulaşılabilir olmasını sağladı. Konuk müzisyenlerin yer verilmediği albümde Gerrard'ın yapay diliyle buluşan klasik vokalleri ve Perry'nin şiirsel söyleyişinin yanı sıra Gerrard'a eşlik de ettiği görülür. Kelt, orta doğu ve Orta Çağ ezgileri barındıran albüm, ikilinin dünya müziği olarak nitelendirilen albümlerindendir. "The Ubiquitous Mr. Lovegrove" ve "The Carnival Is Over" şarkıları promosyon teklileri olarak yayımlandı. "Yulunga (Spirit Dance)" ise Baraka filminin soundtrack albümünde yer alan "The Host of Seraphim" şarkısı ile birlikte promosyon teklisi olarak yayımlandı.Billboard 200 listesinde 122 numaraya kadar ilerleyebilen albüm, 500.000 satış rakamına ulaştı. Albümün ardından yapılan turda kaydedilen Toward the Within belgeseli Santa Monica, Kaliforniya'da 'da Mark Magidson yönetmenliğinde çekildi ve 24 Ekim 1994'te yayımlandı.

İkili 1995'te solo çalışmalarıyla ilgilendi ve aynı yıl içinde Gerrard'ın ilk solo albümü yayımlandı. Dead Can Dance'in yedinci stüdyo albümü Spiritchaser 3 Temmuz 1996'da 4AD/Warner Bros. etiketiyle yayımlandı. Albüm Quivvy Kilisesi'nde kaydedildi ve birkaç çalgı dışında tüm yapım görevini Gerrard ve Perry üstlendi. Grubun eski üyelerinden Peter Ulrich vurmalı çalgılarla albüme katkıda bulundu. Tarzıyla ilgili olarak Güney Amerika ve Afrika müziği esinli olduğu yorumları yapılan albüm, içerdiği etnik çalgılar ve vokallerle grubun dünya müziği deneyimlerindendir. Albüm Billboard Top World Albums listesine 1 numaradan giriş yaparken Billboard 200 listesinde 75 numaraya kadar ilerleyebildi. "The Snake and the Moon" şarkısı tekli olarak, "Nierika" ise promosyon teklisi olarak yayımlandı.

Gerrard ve Perry, Spiritchaser albümünün ardından 1998 yılında yeni bir albümün hazırlığına başladı ancak daha sonra çalışmalarını sonlandırarak yollarını ayırdılar. Perry, üzerinde altı hafta kadar çalıştıklarını söylediği albümün kayıtlarına başladıklarında zıt yönde ilerlediklerini ve farklı müzikler yapmak istediklerini fark ettiklerini belirtti. Gerrard ise ayrılıklarıyla ilgili olarak albümün hazırlık sürecinin öncesinde Perry ile yeterince zaman geçirmemelerini sebep gösterdi.

Yeniden bir araya gelmeleri (2005)

image
Dead Can Dance 2005 yılında Milano'da.

Dead Can Dance 2005 yılında yeni bir tur için tekrar bir araya geldi. Perry ile verdikleri bu kararı “Telefonda konuşuyorduk ve birlikte yaptığımız çalışmalardan bahsediyorduk. Hesaplanmış hiçbir şey yoktu. Birkaç kez görüştük ve arkadaşlığımızı yeniden kurabileceğimiz için birkaç konser verme düşüncesi mantıklı bir karar oldu.” sözleriyle açıklayan Gerrard, yeniden Dead Can Dance olarak sahne alacaklarının aklına hiç gelmediğini belirtti.

İkili planladıkları tura mart ayında Olympia Theatre'da Avrupa ayağıyla başladı. Turun şarkı listesine önceki yıllardaki çalışmalarının yanında Perry'nin solo albümü Ark'ta da (2010) bulunan “Crescent” ve konser kayıtlarında "Saffron" adıyla geçen “Babylon” şarkılarını dahil ettiler. Eylül ayında Kuzey Amerika ayağına Seattle’da başlayan ikili, 25 Eylül’de Hollywood Bowl’da Jeff Rona’nın yönettiği orkestra eşliğinde bir konser verdi. Yıl sonuna kadar süren konserlerin ardından birçok canlı kaydın yanı sıra Selections from Europe 2005 derlemesi gibi sınırlı sayıda üretilen konser albümleri yayımlandı. Turun sona ermesinin hemen ardından 25 Ekim'de Memento adlı derleme albümü yayımlandı. İkili daha sonra yeniden solo kariyerlerine yönelerek albümler yayımlayıp farklı müzisyenlerle iş birliklerinde bulundular.

Anastasis (2012-günümüz)

image
Dead Can Dance 2013 yılında Barselona'da sahnede.

İkili, 2009 yılında Gerrard'ın Avustralya'daki evinin yakınlarında çıkan orman yangınından sonra iletişime geçtiler ve zamanla yeniden birlikte çalışma kararı aldılar. 2011 yılında çalışmalarına başlayan ikili, üç buçuk ay süren kayıt sürecini Quivvy Kilisesi'nde gerçekleştirdi. Eylül 2011'den itibaren 2005 yılındaki turda kaydedilen şarkıları içeren Live Happenings adlı beş seriden oluşan EP albümleri internet sitelerinde ücretsiz olarak yayımladılar. 13 Ağustos 2012'de on altı yılın ardından PIAS Recordings etiketiyle Yunancada "yeniden doğuş, diriliş" anlamına gelen Anastasis adlı yeni bir stüdyo albümü yayımladılar. İkilinin Akdeniz müziği üzerinde durduğu albümde Yunan müziği ve kültürü başlıca etkilerden oldu.Billboard 200'de 46 numarayı görebilen albüm, Billboard Top World Albums listesinde zirveye ulaştı. Ağustos 2012'de albümün tanıtımı için Vancouver'da başladıkları dünya turunu Temmuz 2013'te Santiago, Şili'de sonlandırdılar. Nisan 2013'te turda kaydedilen In Concert albümünü yayımladılar.

2014 yılında resmî sitelerinden 2015 ilkbaharı için yeni bir tur yapmaya hazırlandıklarını ancak ertelemek durumunda kaldıklarını duyurdular.

Sanatı

Müzikal tarzı

"Cantara" (1987)
"The Ubiquitous Mr. Lovegrove" (1993)
Dinlerken sorun mu yaşıyorsunuz? alın.

Dead Can Dance’in müziği kuruluşundan bu yana post-punk, gotik rock, ethereal wave, neoklasik dark wave, dünya müziği, ambient, new age gibi tarzlarla ve çeşitli kültürlerin müzikleriyle ilişkilendirildi. Lisa Gerrard grubun değişen ve arayış içinde olan müziğini “farklı müziklerin, yapıların ve renklerin keşfinin sanatı” olarak tanımladı. Grup post-punk ağırlıklı ilk albümünü yayımladığında tarzı hakkında yapılan “morbid gotik” yorumlarını ve doğrudan gotik kültürüyle gruplandırılmalarını reddederek yüzeysel bir tasvir olduğunu savundu. Gerrard’ın daha çok Perry’ye hitap ettiğini söylediği ilk dönem çalışmalarından sonra neoklasik, barok ve çeşitli etnik ögeler içeren albümler yaptılar. Sonraki yıllarda da müzikteki arayışlarını sürdürerek imza attıkları çalışmalarda eleştirmenlerce farklı kültür ve dönemlerin etkisi hissedildi. Chicago Tribune yazarlarından Joshua Klein, ikilinin müziği için “Dead Can Dance dünyanın her yerinden ve farklı zaman aralıklarından edindikleri Orta Doğu ağıtları, Kelt folkloru, new age karışımları ve Orta Çağ ilahileri gibi geleneksel müzik parçalarını bir araya getirerek şüphesiz eşsiz bir şeyler üretiyor.” yorumunu yaptı. Müzik eleştirmeni Stephen Holden bir konserdeki izlenimlerini "Tarzı Anglo-Keltik kökenli olsa da Gerrard, sesini diğer tarihi ve evrensel yankıları sunabilmek için Orta Çağ litürjik ilahilerinden Orta Doğu dans müziğine kadar esnetiyor. Baş vokalleri paylaşan Perry ise daha çok rockçı. [...] Dead Can Dance'i çok amaçlı törensel mistisizmi amaç edinen diğer birçok gruptan üstün kılan şey, dengeli yapısına ve bir klasik müzik korosununkine benzeyen dinamik hassasiyetine verdiği önem." sözleriyle aktardı.

Etkilendikleri

Gerrard, İrlandalı babasının göç ettiği Melbourne’da bir Türk-Yunan banliyösü olan Prahran’da evlerden yükselen Akdeniz müziğiyle büyüdüğünü ve grubun müziğindeki dikkat çeken unsurlardan biri olan benzersiz yapay dilinin muhtemelen bu çevrenin etkisiyle oluştuğunu söyledi. Perry, İngiliz-İrlandalı ailesinin Auckland’a taşınması sonucu farklı kültürlerle tanışmasının yanı sıra “Public Image Ltd ve Joy Division gibi post-punk gruplar dinlemek, sesin somut duyguları ve atmosferi ifade etmek için kullanıldığı müziği yapmam konusunda bana ilham verdi.” sözleriyle müzikal faaliyetlerindeki etkilerden söz etti.

Üyeler

Mevcut üyeler
  • Brendan Perry – vokaller, perküsyon, gitar, buzuki (1981–1998, 2005, 2011–günümüz)
  • Lisa Gerrard – vokaller, perküsyon (1981–1998, 2005, 2011–günümüz)
Eski üyeler
  • Peter Ulrich – perküsyon (1982-84)
  • Scott Roger – gitar (1983–84)
  • James Pinker – perküsyon (1983–84)
  • Paul Erikson – bas gitar (1981–83)
  • Simon Monroe – bateri (1981–82)

Diskografi

  • Dead Can Dance (1984)
  • Spleen and Ideal (1985)
  • Within the Realm of a Dying Sun (1987)
  • The Serpent's Egg (1988)
  • Aion (1990)
  • Into the Labyrinth (1993)
  • Spiritchaser (1996)
  • Anastasis (2012)
  • (2018)

Kaynakça

Dipnotlar

  1. ^ a b Walden, John (Mayıs 2001). "BRENDAN PERRY & QUIVVY STUDIO: Church Music". soundonsound.com. 5 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Nisan 2016. 
  2. ^ McClure, Kelly (14 Ağustos 2012). "Dead Can Still Dance". Vice. 18 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Mayıs 2016. 
  3. ^ a b c d . brendan-perry.com. 4 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2016. 
  4. ^ Melbourne'daki konser bilgileri:
    • "Rhythms". The Age. Melbourne. 25 Eylül 1981. s. 14. 
    • "Rhythms". The Age. Melbourne. 19 Mart 1982. s. 14. 
    • "Rhythms". The Age. Melbourne. 2 Nisan 1982. s. 14. 
  5. ^ a b c d e Ali, Lorraine (Kasım 1993). . Alternative Press. 1 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2016. 
  6. ^ Coupe, Stuart (13 Aralık 1981). "Look out for these terrific new bands". The Sun-Herald. Sidney. s. 108. 
  7. ^ Brown, Miles (8 Ekim 2015). "SCENES FROM THE STAIRCASE: A LOOK BACK AT THE CRYSTAL BALLROOM". Vice. 4 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Nisan 2016. 
  8. ^ Karagkouni, Maria (21 Eylül 2005). . postwave.gr. 4 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2016. 
  9. ^ a b c d Beron, Greg (2005). . unitedhomeproducts.com. 16 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2016. 
  10. ^ Aston 2013, ss. 145.
  11. ^ . chaoscontrol.com. 1997. 7 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Nisan 2016. 
  12. ^ "PEEL SESSIONS". BBC. 19 Kasım 1983. 25 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Nisan 2016. 
  13. ^ Reiss, Randy (1998). "DEAD CAN DANCE SPLIT UP AFTER 17 YEARS". MTV. 16 Mart 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 16 Mart 2016. 
  14. ^ a b . deadcandance.com. 17 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2016. 
  15. ^ Aston 2013, ss. 218.
  16. ^ Murphy, Tom (16 Ağustos 2012). "Dead Can Dance's Brendan Perry on the trance-inducing powers of making music in 6/8 time". . 7 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Nisan 2016. 
  17. ^ (1999). "Encyclopedia entry for 'Dead Can Dance (DCD)'". . : . ISBN . Erişim tarihi: 14 Nisan 2013. 
  18. ^ Bogdanov, Vladimir. "Dead Can Dance". Billboard. 21 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Nisan 2016. 
  19. ^ a b c d . . 1 Mart 2005. 2 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2016. 
  20. ^ a b . eyesore.no. 1993. 20 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2016. 
  21. ^ Berger, Fred H. (1994). . Propaganda Magazine. 21 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2016. 
  22. ^ . Sputnikmusic. 18 Mayıs 2008. 2 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2016. 
  23. ^ "Within the Realm of a Dying Sun". Allmusic. 2 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Nisan 2016. 
  24. ^ Buckley, Peter (2003). The Rough Guide to Rock. Rough Guides. ss. 274-275. ISBN . 11 Haziran 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 20 Nisan 2016. 
  25. ^ "Filmography". IMDb. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Nisan 2016. 
  26. ^ "El niño de la luna (1989) Full Cast & Crew". IMDb. 2 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Nisan 2016. 
  27. ^ a b Aston, Martin (Haziran 2012). . deadcandance.com. 22 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2016. 
  28. ^ a b Cornwell, Jane (25 Ağustos 1995). "Truly, madly, deeply dippy". The Independent. 5 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Nisan 2016. 
  29. ^ Raggett, Ned. "Aion". AllMusic. 2 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Nisan 2016. 
  30. ^ Kravchenko, Leonid (2012). . inrock.ru. 2 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2016. 
  31. ^ "IMPORTANT DATES". deadcandance.info. 4 Mayıs 2007. 2 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Nisan 2016. 
  32. ^ a b Popson, Tom (18 Ekim 1991). "New Compilation Album, Solo Projects For Dead Can Dance". Chicago Tribune. 8 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 8 Nisan 2016. 
  33. ^ Lardín, Rubén (1 Temmuz 2011). "Agustí Villaronga". Vice. 3 Haziran 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Haziran 2016. 
  34. ^ . The Salt Lake Tribune. 16 Ağustos 2012. 18 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2016. 
  35. ^ a b Raggett, Ned. "Into the Labyrinth". AllMusic. 1 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Nisan 2016. 
  36. ^ a b "Dead Can Dance Discography". Discogs. 1993. 1 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Nisan 2016. 
  37. ^ a b c "Chart History". Billboard. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 9 Nisan 2016. 
  38. ^ Aston 2013, ss. 501.
  39. ^ Sprague, David (25 Eylül 1994). "Dead Can Dance very much alive". The Tennessean. Nashville. s. 4. 
  40. ^ Willman, Chris (18 Ekim 1994). "Movie Review : Dead Can Dance's 'Within': An Exotic Musical Head Trip : Mark Magidson eschews flash in documenting the group's eclectic offerings. The melting pot of sounds can be transcendent--or make you very, very sleepy". Los Angeles Times. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 9 Nisan 2016. 
  41. ^ a b Morse, Steve (5 Ağustos 1996). "The Undefinable Music of Dead Can Dance". . 1 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Nisan 2016. 
  42. ^ Webber, Brad (5 Eylül 1996). "Dead Can Dance Spiritchaser (4AD) (star) (star..." Chicago Tribune. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 9 Nisan 2016. 
  43. ^ "World Albums". Billboard. 24 Ağustos 1996. 1 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Nisan 2016. 
  44. ^ Ferguson, Jason (15 Kasım 1999). . CDNow. 18 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2016. 
  45. ^ Lake, Dave (7 Ağustos 2012). . Seattle Weekly. 18 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2016. 
  46. ^ Hochman, Steve (22 Eylül 2005). "Healing process". Los Angeles Times. 8 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 8 Nisan 2016. 
  47. ^ Goldberg, Michael Alan (1 Eylül 2005). . . 8 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2016. 
  48. ^ Murphy, Adrienne (1 Nisan 2005). . . 8 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2016. 
  49. ^ Jenkins, Mark (27 Mayıs 2011). "Brendan Perry's 'Ark' album review". The Washington Post. 12 Mart 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 8 Nisan 2016. 
  50. ^ "About Brendan Perry". MTV. 8 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 8 Nisan 2016. 
  51. ^ . Hollywood Bowl. 25 Eylül 2005. 8 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2016. 
  52. ^ "DCD 2005 - Selections From Europe 2005". Discogs. 2005. 31 Mart 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 31 Mart 2016. 
  53. ^ Reesman, Bryan (22 Ağustos 2012). . The Aquarian Weekly. 22 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2016. 
  54. ^ . deadcandance.com. 2013. 28 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2016. 
  55. ^ Grow, Kory (29 Ağustos 2012). "Q&A: Dead Can Dance's Lisa Gerrard on Her Band's "Resurrection" Album, Where Her Lyrics Come From And What She Likes About New York". The Village Voice. 31 Mart 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 31 Mart 2016. 
  56. ^ . deadcandance.com. 2013. 31 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2016. 
  57. ^ . deadcandance.com. 17 Ekim 2014. 31 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2016. 
  58. ^ Kot, Greg (13 Ağustos 2012). "Dead Can Dance, 'Anastasis'". Chicago Tribune. 19 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 19 Mayıs 2016. 
  59. ^ Pareles, Jon (22 Kasım 1990). "Harmonies of Middle Ages Used by Dead Can Dance". The New York Times. 19 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 19 Mayıs 2016. 
  60. ^ . barcodezine.com. 2007. 5 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2016. 
  61. ^ Schanton, Pablo (Ağustos 1996). . eyesore.no. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2016. 
  62. ^ Maisey, Jeff (Ağustos 1995). . Veer. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2016. 
  63. ^ Klein, Joshua (14 Ekim 2005). "Dead Can Dance can come back any time". Chicago Tribune. 5 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Nisan 2016. 
  64. ^ Holden, Stephen (30 Ekim 1993). "Australians With Roots Both Celtic And Gothic". The New York Times. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Nisan 2016. 
  65. ^ Hennessy, Kate (16 Aralık 2014). "Sanvean by Dead Can Dance – pining after Australia in an invented language". The Guardian. 5 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Nisan 2016. 

Bibliyografi

  • Aston, Martin (2013). Facing the Other Way: The Story of 4AD. Londra: The Friday Project. ISBN . 

Dış bağlantılar

  • Resmî site
  • Discogs'ta Dead Can Dance diskografisi
  • IMDb'de Dead Can Dance
Wikimedia Commons'ta Dead Can Dance ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar

Dead Can Dance 1981 yilinda Melbourne Avustralya da kurulan muzik grubu Grup vokal ve enstrumantal olarak etnik ogeleri harmanlayip yaptigi dunya muzigi kullandigi Orta Cag ve gregoryen ezgileri ve ethereal tarziyla bilinir Dead Can DanceGenel bilgilerBasladigi yerMelbourne AvustralyaTarzlarDunya muzigi neoklasik dark wave new age ethereal post punkEtkin yillar1981 1998 2005 2011 gunumuzMuzik sirketi4AD Warner Bros Rhino PIASIliskili hareketlerThis Mortal CoilResmi sitedeadcandance comUyelerLisa Gerrard Brendan PerryEski uyelerPeter Ulrich Scott Roger James Pinker Paul Erikson Simon Monroe Brendan Perry ve Lisa Gerrard in baslica uyeleri oldugu grup kurulduktan sonra Ingiltere ye tasindi ve ilk albumu Dead Can Dance i 1984 yayimladi Album sonrasinda gelen Garden of the Arcane Delights 1984 EP si gibi grubun gelecek calismalarindan farkli olarak post punk ogeler iceriyordu Gerrard ve Perry ikinci studyo albumlerini yayimlarken grubu ikili olarak devam ettirdiler Grup 1998 yilina kadar etkin olup yedi album ve cesitli derleme albumler yayimladi Bireysel olarak ya da farkli kisilerle yaptiklari calismalardan sonra ikili 2005 yilinda yeni bir tur icin yeniden bir araya geldi Gerrard ve Perry son olarak 2012 yilinda Anastasis albumunu yayimlayip bir dunya turu duzenlediler TarihceKurulusu ve ilk yillari 1981 84 Avustralya daki Little band akiminin etkisiyle cesitli gruplarda yer alan Brendan Perry ve Lisa Gerrard 1980 yilinda Gerrard in Junk Logic grubuyla sergiledigi performans sirasinda tanismalarinin ardindan cikmaya basladilar Sonraki yil Perry bas gitarist Paul Erikson ve ayrildigi The Marching Girls grubunun bateristi Simon Monroe ile Dead Can Dance i kurdu Birkac ay sonra tarzi Perry tarafindan fazla avangart bulunsa da Gerrard gruba elektronik perkusyon ve geri vokal destegiyle dahil oldu Cogunlukla Melbourne un varoslari Prahran ve St Kilda daki yerel mekanlarda verdikleri konserlerin ardindan Avrupa ya tasinma karari aldilar Perry bu karari Yaptigimiz muzigin piyasasi Avrupa da daha genis oldugu icin Londra ya gittik Avustralya o zamanlar FM rock tan ibaretti sozleriyle acikladi The Sun Herald gazetesi grubun muzigini yogun ve caba gerektiren sozleriyle tanimlayarak Joy Division gibi donemin yeni cikan Ingiliz gruplarinkine benzetti Nisan 1982 de da verdikleri konserin ardindan Monroe haricindeki grup uyeleri Londra ya gitti Londra da yeni bir baterist arayisina giren gruba Gerrard ve Perry nin Londra nin dogusundaki bolgesinde bulunan dairelerinin yakininda yasayan Peter Ulrich ile tanismalari sonucu Ulrich de katildi Erikson ise ayrilarak Avustralya ya dondu Ilk studyo albumlerinde yer alan The Fatal Impact ve Frontier parcalarinin da bulundugu dort sarkilik bir demo hazirladilar ve daha sanatsal yaklasacaklari dusuncesiyle buyuk sirketler yerine bagimsiz sirketlere gonderdiler Grubun muzigi 4AD kurucularindan Ivo Watts Russell in ilgisini cekti Russell Gerrard ve Perry ile tanistiktan sonra Haziran 1983 te grubun sahne performansini gorebilmek adina sirketin diger gruplari Xmal Deutschland ve ile sahne almasi icin birkac konser ayarladi Russell in grubu begenmesi sonucu 4AD ile anlasma imzaladilar ve daha sonra Blackwing Studios ta kayit islemlerine basladilar Ilk albumlerini kaydetmeleri icin verilen iki haftalik surec icerisinde Perry yapimcilik gorevini ustlenen ile daha ilk gunden anlasmazliga dustu ve sonuc olarak ortaya cikan isten memnun kalmadi Albumun kayitlarinda ses teknisyeni James Pinker ve bas gitarist Scott Rodger in da gorev almasinin yani sira gruptan ayrilan Paul Erikson da yer aldi Kasim ayinda Iskoc rock grubu Cocteau Twins e bir hafta suren Hollanda konserlerinde eslik etmelerinin ardindanBBC Radio 1 de yayimlanan programinda performans sergilediler Dead Can Dance ve Spleen and Ideal 1984 87 A Passage in Time 1984 source source Dinlerken sorun mu yasiyorsunuz Medya yardimi alin Grubun ilk studyo albumu Dead Can Dance Subat 1984 te 4AD etiketiyle yayimlandi Albumun Perry tarafindan tasarlanan kapak calismasinda grubun adini tasvir ettigi dusuncesiyle basindan beri kullandigi Papua Yeni Gine den ayinsel bir maske bulunuyordu 4AD nin resmi olmayan kayitlarina gore album 15 000 kopya satti Ayni yil icinde Garden of the Arcane Delights adli dort sarkilik bir EP yayimladilar Bu iki kayit grubun diskografisinde baskin post punk etkileriyle diger albumlerden farklilik gosterir Albumun yapimindaki onemli guclerden olan Perry bu donemdeki muziginde Joy Division Public Image Ltd ve daha deneysel olan Can gibi gruplarin etkili oldugunu belirtti Peter Ulrich grubun bu donemdeki sahne performansini Sahne ekipmanimiz daha da karmasik hale geliyordu Sahnede surekli hareket halindeydik enstrumanlari degistiriyorduk Bu Dead Can Dance in ilk donemelerinde bile bilinen bir ozelligiydi ve konser suresince carpici duygu degisimleri yaratiyordu seklinde anlatti Gerrard ve Perry ayni yil icinde 4AD sanatcilarinin katilimiyla olusan muzikal proje This Mortal Coil in ilk albumu It ll End in Tears e Waves Become Wings ve Dreams Made Flesh sarkilariyla katkida bulundu Dead Can Dance sonraki calismalarini konuk muzisyenlerin esliginde Gerrard ve Perry nin olusturdugu ikiliyle surdurdu Perry bu durumu Baslarda uyelerin birlikte yazdigi ve fikir urettigi bir grup olmak istemistik Dead Can Dance i yaraticiliklari icin katalizor olarak kullanabilirlerdi Ancak zaman gectikce Lisa ve ben anladik ki yaptigimiz muzik kendine ozguyken digerleri bizimle ayni dogrultuda degildi Bizim uretme kapasitemiz daha cok guclendiginden bu grup calismasi amacini surdurmenin bir anlami olmadigina karar verdik sozleriyle acikladi Ikinci studyo albumu Spleen and Ideal 25 Kasim 1985 te 4AD etiketiyle yayimlandi Ikilinin muzikal tarzindaki degisimlerden birini temsil eden bu calismada gitar agirlikli olan onceki albumden farkli olarak cello ve trombon gibi enstrumanlar kullanildi Album Birlesik Krallik in bagimsiz muzik listelerinde iki numaraya ulasti Within the Realm of a Dying Sun The Serpent s Egg ve Aion 1987 93 Dead Can Dance in ucuncu studyo albumu Within the Realm of a Dying Sun 27 Temmuz 1987 de yayimlandi Ikili gitar davul ve bas gibi enstrumanlarla muzikal vizyonlarini kisitladiklarini dusundukleri icin bu albumde ozellikle karsisurume dayali barok yapilar uzerinde durarak klasik teoriye odaklandi ve synthesizer destekli klasik enstrumanlar esliginde klasik tarzda calisma karari aldi Albumde barok ve neoklasisizm esintileri gorulse de Gerrard in seslendirdigi ve albumun one cikan sarkilarindan olan Cantara da dogu muziginin etkisi de gorulebilir Sarki listesinin ilk yarisinin Perry nin diger yarisinin ise Gerrard in seslendirdigi sarkilardan olusmasinin yani sira ikilinin vokal farkliliklari albumun iki bolumden olustugu gorusunu ortaya cikardi Ayni yil icinde yayimlanan 4AD sanatcilarinin Lonely Is an Eyesore adli derlemesine daha cok kabileye ozgu ritimler barindiran Frontier ve The Protagonist sarkilariyla katkida bulundular Dorduncu studyo albumu The Serpent s Egg 24 Ekim 1988 de 4AD etiketiyle yayimlandi Ikilinin yine erken donem Avrupa muzigi uzerinde durdugu albumun buyuk bir kismi yasadiklari kucuk dairede kaydedildi Albumde yer alan The Host of Seraphim adli sarki bircok filmde ve televizyon dizisinde kullanildi Ayrica Gerrard in da rol aldigi Ispanyol yapimi Agusti Villaronga filmi El nino de la luna nin muzigini urettiler Gerrard ve Perry romantik birlikteliklerine son verseler de muzikal calismalarini surdurerek besinci studyo albumleri Aion u Haziran 1990 da yayimladilar Albumun kapagi icin Hieronymus Bosch un Dunyevi Zevkler Bahcesi adli uc parcali tablosundan bir kesit kullanildi Dead Can Dance in bu calismasinda eski doneme ait enstrumanlar ve barok unsurlarin yani sira Saltarello ve bir Gregoryen ezgisi olan The Song of the Sibyl gibi geleneksel eserlere de yer vermesi Aion u grubun diskografisinde Orta Cag muziginin baskin olarak goruldugu calisma yapar Albumun ardindan yaptiklari dunya turuna ilk kez Amerika ayagini da dahil ettiler Dead Can Dance dinleyicisi bu donemde sadece bagimsiz muzik hayranlari ve gotik topluluguyla sinirli kalmayarak cesitlendi Aion un yayimlanmasinin ardindan Villaronga nin Merce Rodoreda nin La mort i la primavera adli eserini uyarlayarak cekmeyi planladigi filmin muzigi uzerinde calistilar ancak film maddi yetersizlikler nedeniyle cekilemedi 1991 yilinda bireysel calismalariyla ilgilenmelerinin yani sira tiyatro ve festival alanlarinda calistilar ve Irlanda da sahnelenen Kral Oedipus oyununun muzigini urettiler Ekim ayinda iki yeni sarkiyi da iceren A Passage in Time derlemesi 4AD ve ortakligiyla yayimlandi Fransiz muzisyen Hector Zazou nun 1992 de yayimlanan konsept albumu Sahara Blue icin Youth ve Black Stream sarkilarini kaydettiler Into the Labyrinth Spiritchaser ve dagilma 1993 98 Ikilinin Into the Labyrinth ile birlikte kayit islemlerini yapmaya basladigi Quivvy Kilise Studyosu 1993 yilinda Perry Irlanda da Gerrard ise Avustralya da ayri olarak calismalarini surdururken Gerrard in Irlanda ya gitmesiyle studyo olarak kullandiklari Quivvy Kilisesi nde bir araya geldiler Uc aylik bir hazirlik ve kayit surecinin ardindan 13 Eylul 1993 te altinci studyo albumleri Into the Labyrinth i 4AD etiketiyle yayimladilar 4AD nin Warner Bros Records ile anlasmasi sonucu ikilinin ABD de dagitimi yapilan ilk studyo albumu olarak Dead Can Dance in daha genis capta ulasilabilir olmasini sagladi Konuk muzisyenlerin yer verilmedigi albumde Gerrard in yapay diliyle bulusan klasik vokalleri ve Perry nin siirsel soyleyisinin yani sira Gerrard a eslik de ettigi gorulur Kelt orta dogu ve Orta Cag ezgileri barindiran album ikilinin dunya muzigi olarak nitelendirilen albumlerindendir The Ubiquitous Mr Lovegrove ve The Carnival Is Over sarkilari promosyon teklileri olarak yayimlandi Yulunga Spirit Dance ise Baraka filminin soundtrack albumunde yer alan The Host of Seraphim sarkisi ile birlikte promosyon teklisi olarak yayimlandi Billboard 200 listesinde 122 numaraya kadar ilerleyebilen album 500 000 satis rakamina ulasti Albumun ardindan yapilan turda kaydedilen Toward the Within belgeseli Santa Monica Kaliforniya da da Mark Magidson yonetmenliginde cekildi ve 24 Ekim 1994 te yayimlandi Ikili 1995 te solo calismalariyla ilgilendi ve ayni yil icinde Gerrard in ilk solo albumu yayimlandi Dead Can Dance in yedinci studyo albumu Spiritchaser 3 Temmuz 1996 da 4AD Warner Bros etiketiyle yayimlandi Album Quivvy Kilisesi nde kaydedildi ve birkac calgi disinda tum yapim gorevini Gerrard ve Perry ustlendi Grubun eski uyelerinden Peter Ulrich vurmali calgilarla albume katkida bulundu Tarziyla ilgili olarak Guney Amerika ve Afrika muzigi esinli oldugu yorumlari yapilan album icerdigi etnik calgilar ve vokallerle grubun dunya muzigi deneyimlerindendir Album Billboard Top World Albums listesine 1 numaradan giris yaparken Billboard 200 listesinde 75 numaraya kadar ilerleyebildi The Snake and the Moon sarkisi tekli olarak Nierika ise promosyon teklisi olarak yayimlandi Gerrard ve Perry Spiritchaser albumunun ardindan 1998 yilinda yeni bir albumun hazirligina basladi ancak daha sonra calismalarini sonlandirarak yollarini ayirdilar Perry uzerinde alti hafta kadar calistiklarini soyledigi albumun kayitlarina basladiklarinda zit yonde ilerlediklerini ve farkli muzikler yapmak istediklerini fark ettiklerini belirtti Gerrard ise ayriliklariyla ilgili olarak albumun hazirlik surecinin oncesinde Perry ile yeterince zaman gecirmemelerini sebep gosterdi Yeniden bir araya gelmeleri 2005 Dead Can Dance 2005 yilinda Milano da Dead Can Dance 2005 yilinda yeni bir tur icin tekrar bir araya geldi Perry ile verdikleri bu karari Telefonda konusuyorduk ve birlikte yaptigimiz calismalardan bahsediyorduk Hesaplanmis hicbir sey yoktu Birkac kez gorustuk ve arkadasligimizi yeniden kurabilecegimiz icin birkac konser verme dusuncesi mantikli bir karar oldu sozleriyle aciklayan Gerrard yeniden Dead Can Dance olarak sahne alacaklarinin aklina hic gelmedigini belirtti Ikili planladiklari tura mart ayinda Olympia Theatre da Avrupa ayagiyla basladi Turun sarki listesine onceki yillardaki calismalarinin yaninda Perry nin solo albumu Ark ta da 2010 bulunan Crescent ve konser kayitlarinda Saffron adiyla gecen Babylon sarkilarini dahil ettiler Eylul ayinda Kuzey Amerika ayagina Seattle da baslayan ikili 25 Eylul de Hollywood Bowl da Jeff Rona nin yonettigi orkestra esliginde bir konser verdi Yil sonuna kadar suren konserlerin ardindan bircok canli kaydin yani sira Selections from Europe 2005 derlemesi gibi sinirli sayida uretilen konser albumleri yayimlandi Turun sona ermesinin hemen ardindan 25 Ekim de Memento adli derleme albumu yayimlandi Ikili daha sonra yeniden solo kariyerlerine yonelerek albumler yayimlayip farkli muzisyenlerle is birliklerinde bulundular Anastasis 2012 gunumuz Dead Can Dance 2013 yilinda Barselona da sahnede Ikili 2009 yilinda Gerrard in Avustralya daki evinin yakinlarinda cikan orman yanginindan sonra iletisime gectiler ve zamanla yeniden birlikte calisma karari aldilar 2011 yilinda calismalarina baslayan ikili uc bucuk ay suren kayit surecini Quivvy Kilisesi nde gerceklestirdi Eylul 2011 den itibaren 2005 yilindaki turda kaydedilen sarkilari iceren Live Happenings adli bes seriden olusan EP albumleri internet sitelerinde ucretsiz olarak yayimladilar 13 Agustos 2012 de on alti yilin ardindan PIAS Recordings etiketiyle Yunancada yeniden dogus dirilis anlamina gelen Anastasis adli yeni bir studyo albumu yayimladilar Ikilinin Akdeniz muzigi uzerinde durdugu albumde Yunan muzigi ve kulturu baslica etkilerden oldu Billboard 200 de 46 numarayi gorebilen album Billboard Top World Albums listesinde zirveye ulasti Agustos 2012 de albumun tanitimi icin Vancouver da basladiklari dunya turunu Temmuz 2013 te Santiago Sili de sonlandirdilar Nisan 2013 te turda kaydedilen In Concert albumunu yayimladilar 2014 yilinda resmi sitelerinden 2015 ilkbahari icin yeni bir tur yapmaya hazirlandiklarini ancak ertelemek durumunda kaldiklarini duyurdular SanatiMuzikal tarzi Cantara 1987 source source The Ubiquitous Mr Lovegrove 1993 source source Dinlerken sorun mu yasiyorsunuz Medya yardimi alin Dead Can Dance in muzigi kurulusundan bu yana post punk gotik rock ethereal wave neoklasik dark wave dunya muzigi ambient new age gibi tarzlarla ve cesitli kulturlerin muzikleriyle iliskilendirildi Lisa Gerrard grubun degisen ve arayis icinde olan muzigini farkli muziklerin yapilarin ve renklerin kesfinin sanati olarak tanimladi Grup post punk agirlikli ilk albumunu yayimladiginda tarzi hakkinda yapilan morbid gotik yorumlarini ve dogrudan gotik kulturuyle gruplandirilmalarini reddederek yuzeysel bir tasvir oldugunu savundu Gerrard in daha cok Perry ye hitap ettigini soyledigi ilk donem calismalarindan sonra neoklasik barok ve cesitli etnik ogeler iceren albumler yaptilar Sonraki yillarda da muzikteki arayislarini surdurerek imza attiklari calismalarda elestirmenlerce farkli kultur ve donemlerin etkisi hissedildi Chicago Tribune yazarlarindan Joshua Klein ikilinin muzigi icin Dead Can Dance dunyanin her yerinden ve farkli zaman araliklarindan edindikleri Orta Dogu agitlari Kelt folkloru new age karisimlari ve Orta Cag ilahileri gibi geleneksel muzik parcalarini bir araya getirerek suphesiz essiz bir seyler uretiyor yorumunu yapti Muzik elestirmeni Stephen Holden bir konserdeki izlenimlerini Tarzi Anglo Keltik kokenli olsa da Gerrard sesini diger tarihi ve evrensel yankilari sunabilmek icin Orta Cag liturjik ilahilerinden Orta Dogu dans muzigine kadar esnetiyor Bas vokalleri paylasan Perry ise daha cok rockci Dead Can Dance i cok amacli torensel mistisizmi amac edinen diger bircok gruptan ustun kilan sey dengeli yapisina ve bir klasik muzik korosununkine benzeyen dinamik hassasiyetine verdigi onem sozleriyle aktardi Etkilendikleri Gerrard Irlandali babasinin goc ettigi Melbourne da bir Turk Yunan banliyosu olan Prahran da evlerden yukselen Akdeniz muzigiyle buyudugunu ve grubun muzigindeki dikkat ceken unsurlardan biri olan benzersiz yapay dilinin muhtemelen bu cevrenin etkisiyle olustugunu soyledi Perry Ingiliz Irlandali ailesinin Auckland a tasinmasi sonucu farkli kulturlerle tanismasinin yani sira Public Image Ltd ve Joy Division gibi post punk gruplar dinlemek sesin somut duygulari ve atmosferi ifade etmek icin kullanildigi muzigi yapmam konusunda bana ilham verdi sozleriyle muzikal faaliyetlerindeki etkilerden soz etti UyelerMevcut uyelerBrendan Perry vokaller perkusyon gitar buzuki 1981 1998 2005 2011 gunumuz Lisa Gerrard vokaller perkusyon 1981 1998 2005 2011 gunumuz Eski uyelerPeter Ulrich perkusyon 1982 84 Scott Roger gitar 1983 84 James Pinker perkusyon 1983 84 Paul Erikson bas gitar 1981 83 Simon Monroe bateri 1981 82 DiskografiDead Can Dance 1984 Spleen and Ideal 1985 Within the Realm of a Dying Sun 1987 The Serpent s Egg 1988 Aion 1990 Into the Labyrinth 1993 Spiritchaser 1996 Anastasis 2012 2018 KaynakcaDipnotlar a b Walden John Mayis 2001 BRENDAN PERRY amp QUIVVY STUDIO Church Music soundonsound com 5 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 5 Nisan 2016 McClure Kelly 14 Agustos 2012 Dead Can Still Dance Vice 18 Mayis 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 18 Mayis 2016 a b c d brendan perry com 4 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 4 Nisan 2016 Melbourne daki konser bilgileri Rhythms The Age Melbourne 25 Eylul 1981 s 14 Rhythms The Age Melbourne 19 Mart 1982 s 14 Rhythms The Age Melbourne 2 Nisan 1982 s 14 a b c d e Ali Lorraine Kasim 1993 Alternative Press 1 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 1 Nisan 2016 Coupe Stuart 13 Aralik 1981 Look out for these terrific new bands The Sun Herald Sidney s 108 Brown Miles 8 Ekim 2015 SCENES FROM THE STAIRCASE A LOOK BACK AT THE CRYSTAL BALLROOM Vice 4 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 4 Nisan 2016 Karagkouni Maria 21 Eylul 2005 postwave gr 4 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 4 Nisan 2016 a b c d Beron Greg 2005 unitedhomeproducts com 16 Mart 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 16 Mart 2016 Aston 2013 ss 145 chaoscontrol com 1997 7 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 7 Nisan 2016 PEEL SESSIONS BBC 19 Kasim 1983 25 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 25 Nisan 2016 Reiss Randy 1998 DEAD CAN DANCE SPLIT UP AFTER 17 YEARS MTV 16 Mart 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 16 Mart 2016 a b deadcandance com 17 Aralik 2008 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 27 Mayis 2016 Aston 2013 ss 218 Murphy Tom 16 Agustos 2012 Dead Can Dance s Brendan Perry on the trance inducing powers of making music in 6 8 time 7 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 7 Nisan 2016 1999 Encyclopedia entry for Dead Can Dance DCD ISBN 1 86508 072 1 Erisim tarihi 14 Nisan 2013 Bogdanov Vladimir Dead Can Dance Billboard 21 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 21 Nisan 2016 a b c d 1 Mart 2005 2 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 2 Nisan 2016 a b eyesore no 1993 20 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 20 Nisan 2016 Berger Fred H 1994 Propaganda Magazine 21 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 21 Nisan 2016 Sputnikmusic 18 Mayis 2008 2 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 2 Nisan 2016 Within the Realm of a Dying Sun Allmusic 2 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 2 Nisan 2016 Buckley Peter 2003 The Rough Guide to Rock Rough Guides ss 274 275 ISBN 9781843531050 11 Haziran 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 20 Nisan 2016 Filmography IMDb 9 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 21 Nisan 2016 El nino de la luna 1989 Full Cast amp Crew IMDb 2 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 2 Nisan 2016 a b Aston Martin Haziran 2012 deadcandance com 22 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Nisan 2016 a b Cornwell Jane 25 Agustos 1995 Truly madly deeply dippy The Independent 5 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 5 Nisan 2016 Raggett Ned Aion AllMusic 2 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 2 Nisan 2016 Kravchenko Leonid 2012 inrock ru 2 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 2 Nisan 2016 IMPORTANT DATES deadcandance info 4 Mayis 2007 2 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 2 Nisan 2016 a b Popson Tom 18 Ekim 1991 New Compilation Album Solo Projects For Dead Can Dance Chicago Tribune 8 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 8 Nisan 2016 Lardin Ruben 1 Temmuz 2011 Agusti Villaronga Vice 3 Haziran 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 3 Haziran 2016 The Salt Lake Tribune 16 Agustos 2012 18 Mayis 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 18 Mayis 2016 a b Raggett Ned Into the Labyrinth AllMusic 1 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 1 Nisan 2016 a b Dead Can Dance Discography Discogs 1993 1 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 1 Nisan 2016 a b c Chart History Billboard 9 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 9 Nisan 2016 Aston 2013 ss 501 Sprague David 25 Eylul 1994 Dead Can Dance very much alive The Tennessean Nashville s 4 Willman Chris 18 Ekim 1994 Movie Review Dead Can Dance s Within An Exotic Musical Head Trip Mark Magidson eschews flash in documenting the group s eclectic offerings The melting pot of sounds can be transcendent or make you very very sleepy Los Angeles Times 9 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 9 Nisan 2016 a b Morse Steve 5 Agustos 1996 The Undefinable Music of Dead Can Dance 1 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 1 Nisan 2016 Webber Brad 5 Eylul 1996 Dead Can Dance Spiritchaser 4AD star star Chicago Tribune 9 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 9 Nisan 2016 World Albums Billboard 24 Agustos 1996 1 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 1 Nisan 2016 Ferguson Jason 15 Kasim 1999 CDNow 18 Mayis 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 18 Mayis 2016 Lake Dave 7 Agustos 2012 Seattle Weekly 18 Mayis 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 18 Mayis 2016 Hochman Steve 22 Eylul 2005 Healing process Los Angeles Times 8 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 8 Nisan 2016 Goldberg Michael Alan 1 Eylul 2005 8 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 8 Nisan 2016 Murphy Adrienne 1 Nisan 2005 8 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 8 Nisan 2016 Jenkins Mark 27 Mayis 2011 Brendan Perry s Ark album review The Washington Post 12 Mart 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 8 Nisan 2016 About Brendan Perry MTV 8 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 8 Nisan 2016 Hollywood Bowl 25 Eylul 2005 8 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 8 Nisan 2016 DCD 2005 Selections From Europe 2005 Discogs 2005 31 Mart 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 31 Mart 2016 Reesman Bryan 22 Agustos 2012 The Aquarian Weekly 22 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Nisan 2016 deadcandance com 2013 28 Mart 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Nisan 2016 Grow Kory 29 Agustos 2012 Q amp A Dead Can Dance s Lisa Gerrard on Her Band s Resurrection Album Where Her Lyrics Come From And What She Likes About New York The Village Voice 31 Mart 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 31 Mart 2016 deadcandance com 2013 31 Mart 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 31 Mart 2016 deadcandance com 17 Ekim 2014 31 Mart 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 31 Mart 2016 Kot Greg 13 Agustos 2012 Dead Can Dance Anastasis Chicago Tribune 19 Mayis 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 19 Mayis 2016 Pareles Jon 22 Kasim 1990 Harmonies of Middle Ages Used by Dead Can Dance The New York Times 19 Mayis 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 19 Mayis 2016 barcodezine com 2007 5 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 5 Nisan 2016 Schanton Pablo Agustos 1996 eyesore no 9 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 9 Nisan 2016 Maisey Jeff Agustos 1995 Veer 9 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 9 Nisan 2016 Klein Joshua 14 Ekim 2005 Dead Can Dance can come back any time Chicago Tribune 5 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 5 Nisan 2016 Holden Stephen 30 Ekim 1993 Australians With Roots Both Celtic And Gothic The New York Times 9 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 10 Nisan 2016 Hennessy Kate 16 Aralik 2014 Sanvean by Dead Can Dance pining after Australia in an invented language The Guardian 5 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 5 Nisan 2016 Bibliyografi Aston Martin 2013 Facing the Other Way The Story of 4AD Londra The Friday Project ISBN 9780007489619 Dis baglantilarResmi site Discogs ta Dead Can Dance diskografisi IMDb de Dead Can DanceWikimedia Commons ta Dead Can Dance ile ilgili ortam dosyalari bulunmaktadir

Yayın tarihi: Haziran 15, 2024, 18:32 pm
En çok okunan
  • Kasım 04, 2024

    2002 Beşiktaş Jimnastik Kulübü Olağan Kongresi

  • Kasım 08, 2024

    20. Uluslararası İstanbul Film Festivali'nde gösterilen filmler

  • Kasım 10, 2024

    2-bromopropanoik asit

  • Kasım 08, 2024

    1938 Banda Denizi depremi

  • Kasım 08, 2024

    1914-15 İstanbul Futbol Ligleri

Günlük

  • Özgür içerik

  • Stamata Revithi

  • Demir zırhlı savaş gemisi

  • Kazamat

  • Haliç Tersaneleri

  • Çin-Hindistan Savaşı

  • Heinrich von Kleist

  • Yılın günleri listesi

  • Max Verstappen

  • Galešnjak

NiNa.Az - Stüdyo

  • Vikipedi

Bültene üye ol

Mail listemize abone olarak bizden her zaman en son haberleri alacaksınız.
Temasta ol
Bize Ulaşın
DMCA Sitemap Feeds
© 2019 nina.az - Her hakkı saklıdır.
Telif hakkı: Dadaş Mammedov
Üst