Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Deep Space 1 (DS1), bir asteroit ve bir kuyruklu yıldızın yakınından uçuş gerçekleştiren NASA'nın teknoloji kanıtlama amaçlı bir uzay aracıydı. Gelişmiş teknolojileri test etmek için tahsis edilmiş 'nın (New Millennium Program) bir parçasıydı.
 Deep Space 1'in sanatsal tasviri | |||||||||
| Görev türü | Teknoloji kanıtlama | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Uygulayıcı | NASA / JPL | ||||||||
| COSPAR kimliği | 1998-061A  | ||||||||
| SATCAT no. | 25508 | ||||||||
| Web sitesi | JPL - Deep Space 1 | ||||||||
| Görev süresi | Yörüngede: 25 yıl, 8 ay, 2 gün | ||||||||
| Uzay aracı özellikleri | |||||||||
| Üretici | |||||||||
| Fırlatma ağırlığı | 486 kg (1.071 lb) | ||||||||
| Yakıtsız ağırlık | 373 kg (822 lb) | ||||||||
| Boyutlar | 2,1 × 11,8 × 2,5 m (6,9 × 38,6 × 8,2 ft) | ||||||||
| Güç | 2.500 watt | ||||||||
| Görev başlangıcı | |||||||||
| Fırlatma tarihi | 24 Ekim 1998, 12:08 UTC | ||||||||
| Roket | 7326 | ||||||||
| Fırlatma yeri | Cape Canaveral SLC-17A | ||||||||
| Görev sonu | |||||||||
| Tasfiye türü | Görevden alındı | ||||||||
| Devre dışı kalma | 18 Aralık 2001, 20:00 UTC | ||||||||
| uçuşu | |||||||||
| En yakın yaklaşım | 29 Temmuz 1999, 04:46 UTC | ||||||||
| Mesafe | 26 km (16 mi) | ||||||||
| (19P/Borrelly) uçuşu | |||||||||
| En yakın yaklaşım | 22 Eylül 2001, 22:29:33 UTC | ||||||||
| Mesafe | 2.171 km (1.349 mi) | ||||||||
| |||||||||
 DS1 görev logosu | |||||||||
24 Ekim 1998'de fırlatılan Deep Space 1 uzay aracı, ana bilimsel hedefi olan asteroit 'in yanından bir uçuş gerçekleştirdi. Görev, (19P/Borrelly) kuyruklu yıldızıyla karşılaşmak ve ileri mühendislik testlerinin gerçekleştirilmesi amacıyla iki kez uzatıldı. İlk aşamalarındaki ve yıldız takipçisindeki yazılımsal sorunlar, görev yapılandırmasında sürekli değişikliklere yol açtı. Asteroit geçişi kısmi bir başarı olarak kalsa da, kuyruklu yıldızla karşılaşma sonucu değerli bilgiler elde edildi.
Deep Space serisi, Ocak 1999'da üzerine bindirilerek fırlatılan ve Mars'ın yüzeyine çarpması amaçlanan (temas kopmuş ve görev başarısız olsa da) sondaları ile devam etti. Deep Space 1, geleneksel kimyasal roketler yerine İyon itici kullanan ilk NASA uzay aracıydı.
Teknolojiler
Deep Space 1in amacı, gelecekteki görevler için teknoloji geliştirme ve doğrulamaydı. Bu amaçla 12 teknoloji test edildi:
- Güneş Enerjili Elektrik Tahriği
- Güneş Yoğunlaştırıcı Dizileri
- Çok Fonksiyonlu Yapı
- Minyatür Entegre Kamera ve Görüntüleme Spektrometresi
- İyon ve Elektron Spektrometresi
- Küçük Derin Uzay Aktarıcısı
- Ka-Bant Katı Hal Güç Amplifikatörü
- Beacon Monitor İşlemleri
- Otonom Uzak Ajanı
- Düşük Güç Elektroniği
- Güç Çalıştırma ve Anahtarlama Modülü
- Otonom Navigasyon
Görev özeti
Deep Space 1 · · Dünya · (19P/Borrelly)
Fırlatmadan önce Deep Space 1, kuyruklu yıldız ve asteroit 'yi ziyaret etmeyi amaçlıyordu. Gecikmeli fırlatma nedeniyle hedefler, asteroit (o zamanlar 1992 KD olarak adlandırılırdı) ve kuyruklu yıldızı olarak değiştirildi. 28 Temmuz 1999'da, Braille asteroidinin 26 km uzağından geçti. Geçiş sırasında asteroidin bileşimi ve boyutları üzerine ölçümler yaptı, ayrıca güneş rüzgarının sapmalarını kontrol ederek bir manyetik alanın olası varlığını doğruladı. Bu ikinci görev tam olarak başarılı olmadı. Yaklaşma aşamasında bir yazılım sorunu nedeniyle beklemeye girdi. Bu sorun Dünya'dan çözüldüğünde, otonom seyrüsefer sistemi asteroidi doğru bir şekilde tanımlayamadı ve bu nedenle kaliteli fotoğrafların oluşturulmasını engelledi. Kalan ölçümler yararlı veriler verdi. Ağustos 2002'de, başka bir genişletilmiş görev olarak asteroit 'in yanından geçmesi düşünüldü, ancak nihayetinde maliyet endişeleri nedeniyle gerçekleştirilmedi. Görev sırasında Mars'ın yüksek kaliteli kızılötesi tayfları da alındı.
Sonuçlar ve başarılar
İyon tahrik motoru başlangıçta 4.5 dakikalık çalışmadan sonra arızalandı. Ancak daha sonra tekrar faaliyete geçirildi ve mükemmel bir performans sergiledi. Görevin başlarında, fırlatma aracının ayrılması sırasında çıkan malzeme, yakın aralıklı iyon çıkarma ızgaralarının kısa devreye girmesine neden oldu. Malzeme elektrik arkıyla aşındığı, gaz çıkışıyla süblimleştiği veya basitçe sürüklenmesine izin verildiği için kirlenme sonunda temizlendi. Bu, motorun bir motor onarım modunda tekrar tekrar çalıştırılmasıyla, sıkışan malzeme üzerinde ark oluşturarak başarıldı.
İyon motoru egzozunun, radyo iletişimi veya bilim aletleri gibi diğer uzay aracı sistemlerine engel olacağı düşünülüyordu. PEPE dedektörlerinin, motordan bu tür etkileri izlemek için ikincil bir işlevi vardı. İticiden gelen iyon akışı, PEPE'nin yaklaşık 20 eV'nin altındaki iyonları gözlemlemesini engellemesine rağmen hiçbir girişim bulunmadı.
Başka bir arıza yıldız takipçisi'nin kaybıydı. Yıldız takipçisi, yıldız alanını dahili çizelgeleriyle karşılaştırarak uzay aracı konumunu belirler. MICAS kamerası yıldız takipçisinin yerini alacak şekilde yeniden programlandığında görev kurtarıldı. MICAS daha hassas olmasına rağmen, görüş alanı çok daha küçüktür ve daha büyük bir bilgi işleme yükü oluşturur. İronik olarak, yıldız takipçisi son derece güvenilir olması beklenen, kullanıma hazır bir bileşendi.
Çalışan yıldız takipçisi olmadan, iyon tahriği geçici olarak askıya alındı. İtki süresinin kaybı, yanından geçen kuyruklu yıldızın uçuş iptalini zorunlu kıldı.
Autonav sistemi ara sıra elle düzeltmeler gerektiriyordu. Çoğu sorun, Autonav'ın hedefleri yanlış tanımlamasına neden olarak kırınım artışlarına ve kamerada yansımalara neden olan daha parlak cisimler nedeniyle tanımlanması zor veya çok loş cisimlerin belirlenmesindeydi.
Remote Agent sistemi, uzay aracında simüle edilmiş üç arıza ile sunuldu ve her olayı doğru şekilde halletti.
- Remote Agent'ın üniteyi yeniden etkinleştirerek düzelttiği arızalı elektronik birim.
- Remote Agent'ın güvenilmez olarak algıladığı ve bu nedenle doğru şekilde göz ardı ettiği yanlış bilgi sağlayan başarısız sensör.
- "kapalı" konumda sıkışmış bir konum kontrol iticisi (uzay aracının yönünü kontrol etmek için küçük bir motor), Remote Agent tarafından algılandı ve o iticiye dayanmayan bir moda geçerek telafi edildi.
Genel olarak bu, tamamen otonom planlama, teşhis ve iyileşmenin başarılı bir gösterimini oluşturdu.
MICAS cihazı bir tasarım başarısıydı, ancak morötesi kanalı bir elektrik arızası nedeniyle başarısız oldu. Görevin ilerleyen saatlerinde, yıldız takipçisi arızasından sonra MICAS bu görevi de üstlendi. Bu, Borrelly kuyruklu yıldızı karşılaşması da dahil olmak üzere kalan görev sırasında bilimsel kullanımında sürekli kesintilere neden oldu.
Asteroit 'in yanından geçişi yalnızca kısmi bir başarıydı. Deep Space 1, asteroitden yalnızca 56.000 km/sa (35.000 mph)'da uçuş gerçekleştirmeyi amaçlıyordu. Yaklaşmadan kısa bir süre önce bir yazılım sorunu da dahil olmak üzere teknik zorluklar nedeniyle, araç bunun yerine Braille‘e 26 km (16 mi) mesafeden geçti. Bu, ayrıca Braille'in daha düşük albedosu, asteroidin Autonav'ın kamerayı doğru yöne odaklaması için yeterince parlak olmaması ve fotoğraf çekiminin neredeyse bir saat geciktiği anlamına geliyordu. Ortaya çıkan resimler hayal kırıklığı yaratacak kadar belirsizdi.
Ancak, Borrelly Kuyruklu Yıldızı'nın yanından geçişi büyük bir başarıydı ve kuyruklu yıldızın yüzeyinin son derece ayrıntılı görüntülerini gönderdi. Bu tür görüntüler, Giotto uzay aracı tarafından çekilen -- Halley Kuyruklu Yıldızı ‘nın önceki tek fotoğraflarından daha yüksek çözünürlükteydi. PEPE cihazı, kuyruklu yıldızın güneş rüzgarı etkileşiminin çekirdekten dengelendiğini bildirdi. Bunun kuyruklu yıldızın yüzeyine eşit olarak dağılmayan jetlerin emisyonundan kaynaklandığına inanılıyor.
Enkaz kalkanları olmamasına rağmen, uzay aracı kuyruklu yıldız geçişini sağlam bir şekilde atlattı. Bir kez daha seyrek kuyruklu yıldız jetleri uzay aracını işaret etmiyor gibiydi. "Deep Space 1" daha sonra uzay aracının donanım teknolojilerini yeniden denemeye odaklanan ikinci genişletilmiş görev aşamasına girdi. Bu görev aşamasının odak noktası iyon motor sistemleriydi. Sonunda konum kontrol iticileri için uzay aracının hidrazin yakıtı tükendi. Yüksek verimli iyon itici, ana tahrike ek olarak konum kumandası yapmak için yeterli miktarda iticiye sahipti ve böylece görevin devam etmesine izin verdi.
Ekim sonu ve Kasım 1999 başlarında, uzay aracının Braille sonrası kıyı aşaması sırasında, “Deep Space 1”, MICAS cihazıyla Mars'ı gözlemledi. Bu çok uzak bir uçuş olmasına rağmen, alet gezegenin çoklu kızılötesi spektrumlarını almayı başardı.
Mevcut durum
Deep Space 1 değerli bilim verilerini ve görüntülerini göndererek birincil ve ikincil hedeflerinde başarılı oldu. DS1'in iyon motorları 18 Aralık 2001'de yaklaşık 20:00:00 UTC'de kapatıldı ve bu da görevin sona erdiğinin işaretiydi. Gemide iletişim, gelecekte gemiye ihtiyaç duyulması durumunda aktif modda kalacak şekilde ayarlandı. Ancak, Mart 2002'de yeniden temas kurma girişimleri başarısız oldu. Güneş'in yörüngesinde, Güneş Sistemi içinde durmaktadır.
Ayrıca bakınız
Dış bağlantılar
- Deep Space 1 website 4 Kasım 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde . by NASA / Jet Propulsion Laboratory
- Deep Space 1 website 30 Ekim 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde . by NASA / New Millennium Program
- Deep Space 1 26 Ocak 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde . by Encyclopedia Astronautica
- Deep Space 1 Mission Archive 30 Ekim 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde . at the NASA Planetary Data System, Small Bodies Node
Kaynakça
- ^ a b c d e "Deep Space 1 Asteroid Flyby" (PDF) (Press kit). NASA. 26 Temmuz 1999. 16 Kasım 2001 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 20 Kasım 2016.
- ^ a b c d e "Deep Space 1". National Space Science Data Center. NASA. 5 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 20 Kasım 2016.
- ^ Siddiqi, Asif A. (2018). Beyond Earth: A Chronicle of Deep Space Exploration, 1958–2016 (PDF). NASA History Series (2. bas.). NASA. s. 2. ISBN . LCCN 2017059404. SP-2018-4041. 6 Eylül 2020 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 30 Ekim 2021.
- ^ . NASA/Jet Propulsion Laboratory. 30 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Kasım 2016.
- ^ a b . SEDS.org. 4 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Kasım 2016.
- ^ a b c d e Rayman, Marc D.; Varghese, Philip (March–June 2001). (PDF). Acta Astronautica. 48 (5–12): 693-705. Bibcode:2001AcAau..48..693R. doi:10.1016/S0094-5765(01)00044-3. 9 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.
- ^ Schactman, Noah (18 Aralık 2001). . Wired. 17 Haziran 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Rayman, Marc (18 Aralık 2001). . Dr. Marc Rayman's Mission Log. NASA/Jet Propulsion Laboratory. 13 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ a b . NASA. 29 Eylül 2003. 21 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Kasım 2016.
- ^ Rayman, Marc D.; Varghese, Philip; Lehman, David H.; Livesay, Leslie L. (July–November 2000). (PDF). Acta Astronautica. 47 (2–9): 475-487. Bibcode:2000AcAau..47..475R. CiteSeerX 10.1.1.504.9572 $2. doi:10.1016/S0094-5765(00)00087-4. 15 Nisan 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.
- ^ a b c Rayman, Marc D. (2003). "The Successful Conclusion of the Deep Space 1 Mission: Important Results without a Flashy Title" (PDF). Space Technology. 23 (2): 185-196. 4 Kasım 2021 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 30 Ekim 2021.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Deep Space 1 DS1 bir asteroit ve bir kuyruklu yildizin yakinindan ucus gerceklestiren NASA nin teknoloji kanitlama amacli bir uzay araciydi Gelismis teknolojileri test etmek icin tahsis edilmis nin New Millennium Program bir parcasiydi Deep Space 1Deep Space 1 in sanatsal tasviriGorev turuTeknoloji kanitlamaUygulayiciNASA JPLCOSPAR kimligi1998 061A SATCAT no 25508Web sitesiJPL Deep Space 1Gorev suresiYorungede 25 yil 8 ay 2 gunUzay araci ozellikleriUreticiFirlatma agirligi486 kg 1 071 lb Yakitsiz agirlik373 kg 822 lb Boyutlar2 1 11 8 2 5 m 6 9 38 6 8 2 ft Guc2 500 wattGorev baslangiciFirlatma tarihi24 Ekim 1998 12 08 24 Ekim 1998 12 08 UTCRoket7326Firlatma yeriCape Canaveral SLC 17AGorev sonuTasfiye turuGorevden alindiDevre disi kalma18 Aralik 2001 20 00 18 Aralik 2001 20 00 UTCucusuEn yakin yaklasim29 Temmuz 1999 04 46 UTCMesafe26 km 16 mi 19P Borrelly ucusuEn yakin yaklasim22 Eylul 2001 22 29 33 UTCMesafe2 171 km 1 349 mi CihazlarMICASMiniature Integrated Camera SpectrometerPEPEPlasma Experiment for Planetary ExplorationIDSIon Propulsion System IPS Diagnostic SubsystemDS1 gorev logosu 24 Ekim 1998 de firlatilan Deep Space 1 uzay araci ana bilimsel hedefi olan asteroit in yanindan bir ucus gerceklestirdi Gorev 19P Borrelly kuyruklu yildiziyla karsilasmak ve ileri muhendislik testlerinin gerceklestirilmesi amaciyla iki kez uzatildi Ilk asamalarindaki ve yildiz takipcisindeki yazilimsal sorunlar gorev yapilandirmasinda surekli degisikliklere yol acti Asteroit gecisi kismi bir basari olarak kalsa da kuyruklu yildizla karsilasma sonucu degerli bilgiler elde edildi Deep Space serisi Ocak 1999 da uzerine bindirilerek firlatilan ve Mars in yuzeyine carpmasi amaclanan temas kopmus ve gorev basarisiz olsa da sondalari ile devam etti Deep Space 1 geleneksel kimyasal roketler yerine Iyon itici kullanan ilk NASA uzay araciydi TeknolojilerDeep Space 1in amaci gelecekteki gorevler icin teknoloji gelistirme ve dogrulamaydi Bu amacla 12 teknoloji test edildi Gunes Enerjili Elektrik Tahrigi Gunes Yogunlastirici Dizileri Cok Fonksiyonlu Yapi Minyatur Entegre Kamera ve Goruntuleme Spektrometresi Iyon ve Elektron Spektrometresi Kucuk Derin Uzay Aktaricisi Ka Bant Kati Hal Guc Amplifikatoru Beacon Monitor Islemleri Otonom Uzak Ajani Dusuk Guc Elektronigi Guc Calistirma ve Anahtarlama Modulu Otonom NavigasyonGorev ozetiDS1 in Cape Canaveral SLC 17A dan Delta II ile firlatilmasi24 Ekim 1998 den 31 Aralik 2003 e kadar DS1 ler in yorunge animasyonu Deep Space 1 Dunya 19P Borrelly Firlatmadan once Deep Space 1 kuyruklu yildiz ve asteroit yi ziyaret etmeyi amacliyordu Gecikmeli firlatma nedeniyle hedefler asteroit o zamanlar 1992 KD olarak adlandirilirdi ve kuyruklu yildizi olarak degistirildi 28 Temmuz 1999 da Braille asteroidinin 26 km uzagindan gecti Gecis sirasinda asteroidin bilesimi ve boyutlari uzerine olcumler yapti ayrica gunes ruzgarinin sapmalarini kontrol ederek bir manyetik alanin olasi varligini dogruladi Bu ikinci gorev tam olarak basarili olmadi Yaklasma asamasinda bir yazilim sorunu nedeniyle beklemeye girdi Bu sorun Dunya dan cozuldugunde otonom seyrusefer sistemi asteroidi dogru bir sekilde tanimlayamadi ve bu nedenle kaliteli fotograflarin olusturulmasini engelledi Kalan olcumler yararli veriler verdi Agustos 2002 de baska bir genisletilmis gorev olarak asteroit in yanindan gecmesi dusunuldu ancak nihayetinde maliyet endiseleri nedeniyle gerceklestirilmedi Gorev sirasinda Mars in yuksek kaliteli kizilotesi tayflari da alindi Sonuclar ve basarilar Deep Space 1 37 milyon km 23 milyon mi uzakliktayken Hale Teleskobu ndan goruldugu gibi Iyon tahrik motoru baslangicta 4 5 dakikalik calismadan sonra arizalandi Ancak daha sonra tekrar faaliyete gecirildi ve mukemmel bir performans sergiledi Gorevin baslarinda firlatma aracinin ayrilmasi sirasinda cikan malzeme yakin aralikli iyon cikarma izgaralarinin kisa devreye girmesine neden oldu Malzeme elektrik arkiyla asindigi gaz cikisiyla sublimlestigi veya basitce suruklenmesine izin verildigi icin kirlenme sonunda temizlendi Bu motorun bir motor onarim modunda tekrar tekrar calistirilmasiyla sikisan malzeme uzerinde ark olusturarak basarildi Iyon motoru egzozunun radyo iletisimi veya bilim aletleri gibi diger uzay araci sistemlerine engel olacagi dusunuluyordu PEPE dedektorlerinin motordan bu tur etkileri izlemek icin ikincil bir islevi vardi Iticiden gelen iyon akisi PEPE nin yaklasik 20 eV nin altindaki iyonlari gozlemlemesini engellemesine ragmen hicbir girisim bulunmadi Baska bir ariza yildiz takipcisi nin kaybiydi Yildiz takipcisi yildiz alanini dahili cizelgeleriyle karsilastirarak uzay araci konumunu belirler MICAS kamerasi yildiz takipcisinin yerini alacak sekilde yeniden programlandiginda gorev kurtarildi MICAS daha hassas olmasina ragmen gorus alani cok daha kucuktur ve daha buyuk bir bilgi isleme yuku olusturur Ironik olarak yildiz takipcisi son derece guvenilir olmasi beklenen kullanima hazir bir bilesendi Calisan yildiz takipcisi olmadan iyon tahrigi gecici olarak askiya alindi Itki suresinin kaybi yanindan gecen kuyruklu yildizin ucus iptalini zorunlu kildi Autonav sistemi ara sira elle duzeltmeler gerektiriyordu Cogu sorun Autonav in hedefleri yanlis tanimlamasina neden olarak kirinim artislarina ve kamerada yansimalara neden olan daha parlak cisimler nedeniyle tanimlanmasi zor veya cok los cisimlerin belirlenmesindeydi Remote Agent sistemi uzay aracinda simule edilmis uc ariza ile sunuldu ve her olayi dogru sekilde halletti Remote Agent in uniteyi yeniden etkinlestirerek duzelttigi arizali elektronik birim Remote Agent in guvenilmez olarak algiladigi ve bu nedenle dogru sekilde goz ardi ettigi yanlis bilgi saglayan basarisiz sensor kapali konumda sikismis bir konum kontrol iticisi uzay aracinin yonunu kontrol etmek icin kucuk bir motor Remote Agent tarafindan algilandi ve o iticiye dayanmayan bir moda gecerek telafi edildi Genel olarak bu tamamen otonom planlama teshis ve iyilesmenin basarili bir gosterimini olusturdu MICAS cihazi bir tasarim basarisiydi ancak morotesi kanali bir elektrik arizasi nedeniyle basarisiz oldu Gorevin ilerleyen saatlerinde yildiz takipcisi arizasindan sonra MICAS bu gorevi de ustlendi Bu Borrelly kuyruklu yildizi karsilasmasi da dahil olmak uzere kalan gorev sirasinda bilimsel kullaniminda surekli kesintilere neden oldu DS1 tarafindan goruntulendigi gibi 9969 Braille19P Borrelly kuyruklu yildizi DS1 in en yakin yaklasimindan sadece 160 saniye once goruntulendi Asteroit in yanindan gecisi yalnizca kismi bir basariydi Deep Space 1 asteroitden yalnizca 56 000 km sa 35 000 mph da ucus gerceklestirmeyi amacliyordu Yaklasmadan kisa bir sure once bir yazilim sorunu da dahil olmak uzere teknik zorluklar nedeniyle arac bunun yerine Braille e 26 km 16 mi mesafeden gecti Bu ayrica Braille in daha dusuk albedosu asteroidin Autonav in kamerayi dogru yone odaklamasi icin yeterince parlak olmamasi ve fotograf cekiminin neredeyse bir saat geciktigi anlamina geliyordu Ortaya cikan resimler hayal kirikligi yaratacak kadar belirsizdi Ancak Borrelly Kuyruklu Yildizi nin yanindan gecisi buyuk bir basariydi ve kuyruklu yildizin yuzeyinin son derece ayrintili goruntulerini gonderdi Bu tur goruntuler Giotto uzay araci tarafindan cekilen Halley Kuyruklu Yildizi nin onceki tek fotograflarindan daha yuksek cozunurlukteydi PEPE cihazi kuyruklu yildizin gunes ruzgari etkilesiminin cekirdekten dengelendigini bildirdi Bunun kuyruklu yildizin yuzeyine esit olarak dagilmayan jetlerin emisyonundan kaynaklandigina inaniliyor Enkaz kalkanlari olmamasina ragmen uzay araci kuyruklu yildiz gecisini saglam bir sekilde atlatti Bir kez daha seyrek kuyruklu yildiz jetleri uzay aracini isaret etmiyor gibiydi Deep Space 1 daha sonra uzay aracinin donanim teknolojilerini yeniden denemeye odaklanan ikinci genisletilmis gorev asamasina girdi Bu gorev asamasinin odak noktasi iyon motor sistemleriydi Sonunda konum kontrol iticileri icin uzay aracinin hidrazin yakiti tukendi Yuksek verimli iyon itici ana tahrike ek olarak konum kumandasi yapmak icin yeterli miktarda iticiye sahipti ve boylece gorevin devam etmesine izin verdi Ekim sonu ve Kasim 1999 baslarinda uzay aracinin Braille sonrasi kiyi asamasi sirasinda Deep Space 1 MICAS cihaziyla Mars i gozlemledi Bu cok uzak bir ucus olmasina ragmen alet gezegenin coklu kizilotesi spektrumlarini almayi basardi Mevcut durum Deep Space 1 degerli bilim verilerini ve goruntulerini gondererek birincil ve ikincil hedeflerinde basarili oldu DS1 in iyon motorlari 18 Aralik 2001 de yaklasik 20 00 00 UTC de kapatildi ve bu da gorevin sona erdiginin isaretiydi Gemide iletisim gelecekte gemiye ihtiyac duyulmasi durumunda aktif modda kalacak sekilde ayarlandi Ancak Mart 2002 de yeniden temas kurma girisimleri basarisiz oldu Gunes in yorungesinde Gunes Sistemi icinde durmaktadir Ayrica bakinizUzay araclarinca ziyaret edilen kucuk gezegen ve kuyruklu yildizlarin listesiDis baglantilarDeep Space 1 website 4 Kasim 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde by NASA Jet Propulsion Laboratory Deep Space 1 website 30 Ekim 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde by NASA New Millennium Program Deep Space 1 26 Ocak 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde by Encyclopedia Astronautica Deep Space 1 Mission Archive 30 Ekim 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde at the NASA Planetary Data System Small Bodies NodeKaynakca a b c d e Deep Space 1 Asteroid Flyby PDF Press kit NASA 26 Temmuz 1999 16 Kasim 2001 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 20 Kasim 2016 a b c d e Deep Space 1 National Space Science Data Center NASA 5 Mayis 2012 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 20 Kasim 2016 Siddiqi Asif A 2018 Beyond Earth A Chronicle of Deep Space Exploration 1958 2016 PDF NASA History Series 2 bas NASA s 2 ISBN 978 1 62683 042 4 LCCN 2017059404 SP 2018 4041 6 Eylul 2020 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 30 Ekim 2021 NASA Jet Propulsion Laboratory 30 Ekim 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 20 Kasim 2016 a b SEDS org 4 Ocak 2011 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 20 Kasim 2016 a b c d e Rayman Marc D Varghese Philip March June 2001 PDF Acta Astronautica 48 5 12 693 705 Bibcode 2001AcAau 48 693R doi 10 1016 S0094 5765 01 00044 3 9 Mayis 2009 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Schactman Noah 18 Aralik 2001 Wired 17 Haziran 2008 tarihinde kaynagindan arsivlendi Rayman Marc 18 Aralik 2001 Dr Marc Rayman s Mission Log NASA Jet Propulsion Laboratory 13 Agustos 2009 tarihinde kaynagindan arsivlendi a b NASA 29 Eylul 2003 21 Subat 2013 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 20 Kasim 2016 Rayman Marc D Varghese Philip Lehman David H Livesay Leslie L July November 2000 PDF Acta Astronautica 47 2 9 475 487 Bibcode 2000AcAau 47 475R CiteSeerX 10 1 1 504 9572 2 doi 10 1016 S0094 5765 00 00087 4 15 Nisan 2012 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi a b c Rayman Marc D 2003 The Successful Conclusion of the Deep Space 1 Mission Important Results without a Flashy Title PDF Space Technology 23 2 185 196 4 Kasim 2021 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 30 Ekim 2021