Dehidratasyon ya da dehidrasyon, fizyolojide, beraberinde metabolik süreçlerin bozulmasına neden olan toplam bir vücut suyu noksanlığı durumudur. Serbest su kaybının, genellikle egzersiz, hastalık veya yüksek çevre sıcaklığı nedeniyle serbest su alımını aştığında ortaya çıkar. Hafif dehidratasyon ayrıca dalma diürezinden de kaynaklanabilir ve bu da dalgıçlarda dekompresyon hastalığı riskini artırabilir.
Dehidratasyon | |
---|---|
Hemşireler hastayı kolera yüzünden meydana gelen dehidratasyon ve hipovolemi kombinasyonunu azaltmak için oral rehidratasyon çözeltisi içmeye teşvik ediyorlar. Kolera, hem fazla miktarda serbest suyun (dehidrasyon) hem de sodyumun (dolayısıyla ECF hacim tükenmesine - hipovolemi) kaybına neden olur. | |
Uzmanlık | Endokrinoloji, Yoğun bakım |
Çoğu insan, herhangi bir zorluk veya olumsuz bir sağlık sorunu olmadan, toplam vücut suyundaki yüzde üç ila dört azalmayı tolere edebilir. Yüzde beş ila sekiz oranında bir azalma yorgunluk ve baş dönmesine neden olabilir. Toplam vücut suyunun yüzde onundan fazlasının kaybı, şiddetli susama hissi ile birlikte fiziksel ve zihinsel bozulmaya neden olabilir. Ölüm, vücut suyunun yüzde on beş ila yirmi beşi'nin kaybedilmesiyle meydana gelir. Hafif dehidratasyon susuzluk ve genel rahatsızlık ile karakterizedir ve genellikle oral rehidratasyonla (suyu yerine koyma) giderilir.
Dehidratasyon, hipernatremiye (kandaki sodyum seviyesinin artmasına) neden olabilir ve durumunda (kan hacmi kaybı, özellikle plazma kaybı) çok belirgindir.
Belirtiler ve semptomlar
Susuzluk belirtileri arasında baş ağrısı, genel rahatsızlık, iştahsızlık, idrar hacminde azalma (eğer poliüri (sık idrara çıkma isteği) dehidratasyonun nedeni değilse), konfüzyon, açıklanamayan yorgunluk, mor renkli tırnaklar ve nöbetler gibi susuzluk ve nörolojik değişiklikler bulunur. Susuzluk belirtileri toplam vücut su kaybının artmasıyla birlikte giderek şiddetlenir. Hafif dehidratasyon olarak kabul edilen % 1-2'lik bir vücut su kaybının bilişsel performansı azalttığı gösterilmiştir. 50 yaşın üzerindeki kişilerde, vücudun susuzluk hissi azalır ve yaşın artması ile birlikte azalmaya devam eder. Birçok yaşlı vatandaş susuzluk belirtileri geçiriyordur. Dehidratasyon, yaşlılarda özellikle sıcak hava gibi fark edilmesi zor olan ancak serbest su kayıplarını arttıran koşullar sırasında morbiditeye katkıda bulunur. Bu konuyla ilgili bir Cochrane incelemesi, su kaybı dehidratasyonunu "serum ozmolaritesinin 295 mOsm/kg veya daha fazlası olan insanlar" olarak tanımlamış ve yaşlılarda görülen ana semptomları yorgunluk olarak ifade ettiklerini ve bu durmunun sebebinin biyoelektrik empedans analizi sonuçlarına göre öğünler arasında alınmayan içecekler olduğunu göstermiştir.
Sebepleri
Dehidrasyon için risk faktörleri arasında burada sayılanlarla sınırlı olmamak üzere: sıcak ve nemli havalarda yaşamak ve çalışmak, yüksek irtifalarda yaşamak, atletlik dayanıklılığa sahip olmak, yaşlı yetişkinler, bebekler, çocuklar ve kronik hastalıklarla yaşayan insanlar yer almaktadır.
Yaşlılarda aşırı serbest su kaybı durumu (özellikle hiperglisemi ile ilgili), yaşlıların susama hissine verdikleri ve/veya serbest suya erişme konusundaki yetersizlikleri, bu hastalardaki dehidrasyonun ana nedenleri gibi görünmektedir. Aşırı serbest su veya hipotonik su, vücudu iki şekilde terkedebilir - ozmotik diürez, terleme, kusma ve ishal gibi "fark edilebilir" kayıplar yoluyla ve esas olarak cilt ve solunum yolu yoluyla meydana gelen "fark edilemeyen" su kayıpları. İnsanlarda dehidratasyona vücuttaki su homeostazını bozan çok çeşitli hastalıklar ve durumlar neden olabilir . Bunlar öncelikle, bozulmuş susama/su erişimi veya sodyum fazlalığı yoluyla ortaya çıkar.
Teşhis
Tanımlama
Solunum, idrara çıkma ve terleme dahil olmak üzere normal fizyolojik süreçler veya ishal ve kusma gibi diğer nedenlerden dolayı kaybedilen serbest suyun yerine konması için su alımının yeterli gelmemesi durumunda meydana gelir. Dehidratasyon, şiddetli olduğunda nöbetlere veya solunum durmasına yol açtığı için hayatı tehdit edebilir ve rehidrasyon aşırı hızlı gelişirse ozmotik beyin ödemi riskini de taşır.
Dehidratasyon terimi bazen, spesifik olarak kan plazmasının hacmindeki bir azalmaya işaret eden farklı bir durum olan tanımlamak için olarak yanlış olarak kullanılmıştır. Bu iki durum insanlarda bağımsız mekanizmalar ile düzenlenirler, ve iki durumun ayrımının yapılması tedavi rehberliğinde önemlidir.
Önlenmesi
Günlük rutin faaliyetler için "susama hissi" normalde kişinin uygun hidratasyonunu sürdürmesi için yeterli bir rehberdir. Minimum su alım miktarı ağırlık, çevresel faktörler, diyet ve genetiğe bağlı olarak bireysel olarak değişmektedir. Egzersiz yapmak, sıcak ortamlara maruz kalmak veya susama yanıtının azalması durumlarında ilave su alınması gerekebilir. Müsabakaya katılan sporcularda "susayınca" su içmek kilo kaybına rağmen performans ve güvenliği optimize eder ve 2010 yılı itibarıyla, egzersiz sırasında "susamadan" su içmenin ve egzersiz sırasında kilo almanın ya da kiloyu korumanın bir faydası olduğunu gösteren herhangi bir bilimsel çalışma yoktur.
Sıcak veya nemli havalarda veya yoğun efor sırasında, su kaybı belirgin şekilde artabilir çünkü insanlar aktif olarak ter salgılamak için büyük değişkenlikler gösteren bir kapasiteye sahiptirler. Erkeklerde tüm vücuttan atılan ter miktarı, rekabetçi spor sırasında 2 L/saat'i geçebilir, bu değer sıcakta yapılan kısa süreli, yüksek yoğunluklu bir egzersiz sırasında gözlenen 3-4 L/saat'e çıkabilir. Terleme yoluyla bu kadar büyük miktarda su kaybedildiğinde, elektrolitler, özellikle de sodyum su ile birlikte kaybolmaktadır.
Sporcuların çoğunda, terdeki sodyum konsantrasyonunun 50 mmol/L'nin altında olduğu kabul edilirse, 4-5 saat boyunca yapılan egzersiz ve terleme sonrası vücudun toplam sodyum depolarının %10'undan daha azı kaybedilir (toplam sodyum deposu 70 kg'lık bir kişi için yaklaşık 2.500 mmol veya 58 gram'dır). Bu kayıpların çoğu insanlar tarafından iyi tolere edildiği görülmektedir. Sodyum replasman (yerine koyma) içeceklerine bir miktar sodyumun ilave edilmesinin bazı teorik faydaları vardır ve bu sıvılar hipotonik olduğu sürece çok az veya hiç risk oluşturmazlar (dehidratasyonun önlenmesinin temel dayanağı sadece serbest su kayıplarının yerine konulması olduğu için).
Aşırı şekerli ya/ya da tuzlu yiyeceklerin tüketimi de dehidratasyona neden olabilir.
Tedavi
Hafif derecedeki dehidrasyonun tedavisi için en etkili yöntemin su içmek ve sıvı kaybının durdurulması olduğu düşünülmektedir. İçme suyu, yalnızca kan plazmasının hacmini geri kazandırır ve susuzluk hissini azaltır, daha sonra kaybedilen kan elektrolitler yerine konulur. Gıdaların katı olması (su içerikleri az olduğu için), kusma ve ishal kaynaklı sıvı kaybına ilave katkıda bulunabilir. İdrar konsantrasyonu ve sıklığı dehidrasyon düzeldikçe normale döner.
Tatlı su (içme suyu) mevcut olmadığında (örneğin denizde veya çölde), deniz suyu ve etanol tüketilmesi durumu daha da kötüleştirir. İdrar deniz suyundan daha düşük miktarda sodyum içerir ve pek çok kılavuz hayatta kalma mücadelesi verilirken deniz suyu tüketilmemesi gerektiğini tavsiye etmektedir. Bir kişi dehidrate olduğunda ve hastaneye götürüldüğünde, İntravenöz tedavi ayrıca kullanılır.
Bayılma, bilinç kaybı veya diğer ciddi şekilde inhibe edici semptomların mevcut olduğu şiddetli dehidratasyon vakaları için (hastanın ayakta durması veya net düşünmesi mümkün değildir) acil müdahale gereklidir. Dengeli miktarda elektrolit içeren uygun bir ikame sıvısı, elektrolit durumunun sürekli olarak değerlendirilmesiyle oral veya intravenöz olarak verilir; durumun eksiksizce çözüme ulaştırılması, çok aşırı vakalar hariç hepsinde standarttır.
Başvurular
- ^ a b c Mange K, Matsuura D, Cizman B, Soto H, Ziyadeh FN, Goldfarb S, Neilson EG (Kasım 1997). "Language guiding therapy: the case of dehydration versus volume depletion". Annals of Internal Medicine. 127 (9). ss. 848-53. doi:10.7326/0003-4819-127-9-199711010-00020. (PMID) 9382413.
- ^ Ashcroft F, Life Without Water in Life at the Extremes. Berkeley and Los Angeles, 2000, 134-138.
- ^ . Ultrasound of the Week. 23 Eylül 2015. 31 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2017.
- ^ Riebl SK, Davy BM (Kasım 2013). "The Hydration Equation: Update on Water Balance and Cognitive Performance". ACSM's Health & Fitness Journal. 17 (6). ss. 21-28. doi:10.1249/FIT.0b013e3182a9570f. (PMC) 4207053 $2. (PMID) 25346594.
- ^ Hooper L, Abdelhamid A, Attreed NJ, Campbell WW, Channell AM, Chassagne P, Culp KR, Fletcher SJ, Fortes MB, Fuller N, Gaspar PM, Gilbert DJ, Heathcote AC, Kafri MW, Kajii F, Lindner G, Mack GW, Mentes JC, Merlani P, Needham RA, Olde Rikkert MG, Perren A, Powers J, Ranson SC, Ritz P, Rowat AM, Sjöstrand F, Smith AC, Stookey JJ, Stotts NA, Thomas DR, Vivanti A, Wakefield BJ, Waldréus N, Walsh NP, Ward S, Potter JF, Hunter P (Nisan 2015). "Clinical symptoms, signs and tests for identification of impending and current water-loss dehydration in older people". The Cochrane Database of Systematic Reviews. 4 (4). ss. CD009647. doi:10.1002/14651858.CD009647.pub2. (PMID) 25924806.
- ^ "Dehydration Risk factors - Mayo Clinic". www.mayoclinic.org. 24 Ekim 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Aralık 2015.
- ^ Borra SI, Beredo R, Kleinfeld M (Mart 1995). "Hypernatremia in the aging: causes, manifestations, and outcome". Journal of the National Medical Association. 87 (3). ss. 220-4. (PMC) 2607819 $2. (PMID) 7731073.
- ^ Lindner G, Funk GC (Nisan 2013). "Hypernatremia in critically ill patients". Journal of Critical Care. 28 (2). ss. 216.e11-20. doi:10.1016/j.jcrc.2012.05.001. (PMID) 22762930.
- ^ eMedicine'de Dehydration
- ^ Bhave G, Neilson EG (Ağustos 2011). "Volume depletion versus dehydration: how understanding the difference can guide therapy". American Journal of Kidney Diseases. 58 (2). ss. 302-9. doi:10.1053/j.ajkd.2011.02.395. (PMC) 4096820 $2. (PMID) 21705120.
- ^ "Dietary Reference Intakes: Water, Potassium, Sodium, Chloride, and Sulfate : Health and Medicine Division". www.nationalacademies.org (İngilizce). 21 Aralık 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Şubat 2018.
- ^ Godman H (Eylül 2016). "How much water should you drink?". Harvard Health. 8 Şubat 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Şubat 2018.
- ^ Noakes TD (2010). "Is drinking to thirst optimum?". Annals of Nutrition & Metabolism. 57 Suppl 2 (s2). ss. 9-17. doi:10.1159/000322697. (PMID) 21346332. 31 Ekim 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Aralık 2018.
- ^ Taylor NA, Machado-Moreira CA (Şubat 2013). "Regional variations in transepidermal water loss, eccrine sweat gland density, sweat secretion rates and electrolyte composition in resting and exercising humans". Extreme Physiology & Medicine. 2 (1). s. 4. doi:10.1186/2046-7648-2-4. (PMC) 3710196 $2. (PMID) 23849497.
- ^ a b Coyle EF (Ocak 2004). "Fluid and fuel intake during exercise". Journal of Sports Sciences. 22 (1). ss. 39-55. doi:10.1080/0264041031000140545. (PMID) 14971432.
- ^ Graw M. . 19 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2017.
- ^ Murray R, Stofan J (2001). "Ch. 8: Formulating carbohydrate-electrolyte drinks for optimal efficacy". Maughan RJ, Murray R (Ed.). Sports Drinks: Basic Science and Practical Aspects. CRC Press. ss. 197-224. ISBN .
- ^ "Healthwise Handbook," Healthwise, Inc. 1999
- ^ Wedro B. . MedicineNet. 31 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Haziran 2014.
- ^ . National Ocean Service. National Ocean Service NOAA Department of Commerce. 20 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2018.
- ^ . 29 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2018.
- ^ . 11 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2018.
- ^ . 30 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2018.
- ^ . 24 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2018.
- ^ Ellershaw JE, Sutcliffe JM, Saunders CM (Nisan 1995). "Dehydration and the dying patient". Journal of Pain and Symptom Management. 10 (3). ss. 192-7. doi:10.1016/0885-3924(94)00123-3. (PMID) 7629413. 31 Ekim 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Aralık 2018.
Sınıflandırma | D |
---|---|
Dış kaynaklar |
|
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Dehidratasyon ya da dehidrasyon fizyolojide beraberinde metabolik sureclerin bozulmasina neden olan toplam bir vucut suyu noksanligi durumudur Serbest su kaybinin genellikle egzersiz hastalik veya yuksek cevre sicakligi nedeniyle serbest su alimini astiginda ortaya cikar Hafif dehidratasyon ayrica dalma diurezinden de kaynaklanabilir ve bu da dalgiclarda dekompresyon hastaligi riskini artirabilir DehidratasyonHemsireler hastayi kolera yuzunden meydana gelen dehidratasyon ve hipovolemi kombinasyonunu azaltmak icin oral rehidratasyon cozeltisi icmeye tesvik ediyorlar Kolera hem fazla miktarda serbest suyun dehidrasyon hem de sodyumun dolayisiyla ECF hacim tukenmesine hipovolemi kaybina neden olur UzmanlikEndokrinoloji Yogun bakim Cogu insan herhangi bir zorluk veya olumsuz bir saglik sorunu olmadan toplam vucut suyundaki yuzde uc ila dort azalmayi tolere edebilir Yuzde bes ila sekiz oraninda bir azalma yorgunluk ve bas donmesine neden olabilir Toplam vucut suyunun yuzde onundan fazlasinin kaybi siddetli susama hissi ile birlikte fiziksel ve zihinsel bozulmaya neden olabilir Olum vucut suyunun yuzde on bes ila yirmi besi nin kaybedilmesiyle meydana gelir Hafif dehidratasyon susuzluk ve genel rahatsizlik ile karakterizedir ve genellikle oral rehidratasyonla suyu yerine koyma giderilir Dehidratasyon hipernatremiye kandaki sodyum seviyesinin artmasina neden olabilir ve durumunda kan hacmi kaybi ozellikle plazma kaybi cok belirgindir Belirtiler ve semptomlar source source source source source Ciddi dehidrasyon teshisini destekleyen boynun kan damarlarinin bir ultrasonu Susuzluk belirtileri arasinda bas agrisi genel rahatsizlik istahsizlik idrar hacminde azalma eger poliuri sik idrara cikma istegi dehidratasyonun nedeni degilse konfuzyon aciklanamayan yorgunluk mor renkli tirnaklar ve nobetler gibi susuzluk ve norolojik degisiklikler bulunur Susuzluk belirtileri toplam vucut su kaybinin artmasiyla birlikte giderek siddetlenir Hafif dehidratasyon olarak kabul edilen 1 2 lik bir vucut su kaybinin bilissel performansi azalttigi gosterilmistir 50 yasin uzerindeki kisilerde vucudun susuzluk hissi azalir ve yasin artmasi ile birlikte azalmaya devam eder Bircok yasli vatandas susuzluk belirtileri geciriyordur Dehidratasyon yaslilarda ozellikle sicak hava gibi fark edilmesi zor olan ancak serbest su kayiplarini arttiran kosullar sirasinda morbiditeye katkida bulunur Bu konuyla ilgili bir Cochrane incelemesi su kaybi dehidratasyonunu serum ozmolaritesinin 295 mOsm kg veya daha fazlasi olan insanlar olarak tanimlamis ve yaslilarda gorulen ana semptomlari yorgunluk olarak ifade ettiklerini ve bu durmunun sebebinin biyoelektrik empedans analizi sonuclarina gore ogunler arasinda alinmayan icecekler oldugunu gostermistir SebepleriDehidrasyon icin risk faktorleri arasinda burada sayilanlarla sinirli olmamak uzere sicak ve nemli havalarda yasamak ve calismak yuksek irtifalarda yasamak atletlik dayanikliliga sahip olmak yasli yetiskinler bebekler cocuklar ve kronik hastaliklarla yasayan insanlar yer almaktadir Yaslilarda asiri serbest su kaybi durumu ozellikle hiperglisemi ile ilgili yaslilarin susama hissine verdikleri ve veya serbest suya erisme konusundaki yetersizlikleri bu hastalardaki dehidrasyonun ana nedenleri gibi gorunmektedir Asiri serbest su veya hipotonik su vucudu iki sekilde terkedebilir ozmotik diurez terleme kusma ve ishal gibi fark edilebilir kayiplar yoluyla ve esas olarak cilt ve solunum yolu yoluyla meydana gelen fark edilemeyen su kayiplari Insanlarda dehidratasyona vucuttaki su homeostazini bozan cok cesitli hastaliklar ve durumlar neden olabilir Bunlar oncelikle bozulmus susama su erisimi veya sodyum fazlaligi yoluyla ortaya cikar TeshisTanimlama Solunum idrara cikma ve terleme dahil olmak uzere normal fizyolojik surecler veya ishal ve kusma gibi diger nedenlerden dolayi kaybedilen serbest suyun yerine konmasi icin su aliminin yeterli gelmemesi durumunda meydana gelir Dehidratasyon siddetli oldugunda nobetlere veya solunum durmasina yol actigi icin hayati tehdit edebilir ve rehidrasyon asiri hizli gelisirse ozmotik beyin odemi riskini de tasir Dehidratasyon terimi bazen spesifik olarak kan plazmasinin hacmindeki bir azalmaya isaret eden farkli bir durum olan tanimlamak icin olarak yanlis olarak kullanilmistir Bu iki durum insanlarda bagimsiz mekanizmalar ile duzenlenirler ve iki durumun ayriminin yapilmasi tedavi rehberliginde onemlidir OnlenmesiGunluk rutin faaliyetler icin susama hissi normalde kisinin uygun hidratasyonunu surdurmesi icin yeterli bir rehberdir Minimum su alim miktari agirlik cevresel faktorler diyet ve genetige bagli olarak bireysel olarak degismektedir Egzersiz yapmak sicak ortamlara maruz kalmak veya susama yanitinin azalmasi durumlarinda ilave su alinmasi gerekebilir Musabakaya katilan sporcularda susayinca su icmek kilo kaybina ragmen performans ve guvenligi optimize eder ve 2010 yili itibariyla egzersiz sirasinda susamadan su icmenin ve egzersiz sirasinda kilo almanin ya da kiloyu korumanin bir faydasi oldugunu gosteren herhangi bir bilimsel calisma yoktur Sicak veya nemli havalarda veya yogun efor sirasinda su kaybi belirgin sekilde artabilir cunku insanlar aktif olarak ter salgilamak icin buyuk degiskenlikler gosteren bir kapasiteye sahiptirler Erkeklerde tum vucuttan atilan ter miktari rekabetci spor sirasinda 2 L saat i gecebilir bu deger sicakta yapilan kisa sureli yuksek yogunluklu bir egzersiz sirasinda gozlenen 3 4 L saat e cikabilir Terleme yoluyla bu kadar buyuk miktarda su kaybedildiginde elektrolitler ozellikle de sodyum su ile birlikte kaybolmaktadir Sporcularin cogunda terdeki sodyum konsantrasyonunun 50 mmol L nin altinda oldugu kabul edilirse 4 5 saat boyunca yapilan egzersiz ve terleme sonrasi vucudun toplam sodyum depolarinin 10 undan daha azi kaybedilir toplam sodyum deposu 70 kg lik bir kisi icin yaklasik 2 500 mmol veya 58 gram dir Bu kayiplarin cogu insanlar tarafindan iyi tolere edildigi gorulmektedir Sodyum replasman yerine koyma iceceklerine bir miktar sodyumun ilave edilmesinin bazi teorik faydalari vardir ve bu sivilar hipotonik oldugu surece cok az veya hic risk olusturmazlar dehidratasyonun onlenmesinin temel dayanagi sadece serbest su kayiplarinin yerine konulmasi oldugu icin Asiri sekerli ya ya da tuzlu yiyeceklerin tuketimi de dehidratasyona neden olabilir TedaviORS posetinin siseye konulmasi Hafif derecedeki dehidrasyonun tedavisi icin en etkili yontemin su icmek ve sivi kaybinin durdurulmasi oldugu dusunulmektedir Icme suyu yalnizca kan plazmasinin hacmini geri kazandirir ve susuzluk hissini azaltir daha sonra kaybedilen kan elektrolitler yerine konulur Gidalarin kati olmasi su icerikleri az oldugu icin kusma ve ishal kaynakli sivi kaybina ilave katkida bulunabilir Idrar konsantrasyonu ve sikligi dehidrasyon duzeldikce normale doner Tatli su icme suyu mevcut olmadiginda ornegin denizde veya colde deniz suyu ve etanol tuketilmesi durumu daha da kotulestirir Idrar deniz suyundan daha dusuk miktarda sodyum icerir ve pek cok kilavuz hayatta kalma mucadelesi verilirken deniz suyu tuketilmemesi gerektigini tavsiye etmektedir Bir kisi dehidrate oldugunda ve hastaneye goturuldugunde Intravenoz tedavi ayrica kullanilir Bayilma bilinc kaybi veya diger ciddi sekilde inhibe edici semptomlarin mevcut oldugu siddetli dehidratasyon vakalari icin hastanin ayakta durmasi veya net dusunmesi mumkun degildir acil mudahale gereklidir Dengeli miktarda elektrolit iceren uygun bir ikame sivisi elektrolit durumunun surekli olarak degerlendirilmesiyle oral veya intravenoz olarak verilir durumun eksiksizce cozume ulastirilmasi cok asiri vakalar haric hepsinde standarttir Basvurular a b c Mange K Matsuura D Cizman B Soto H Ziyadeh FN Goldfarb S Neilson EG Kasim 1997 Language guiding therapy the case of dehydration versus volume depletion Annals of Internal Medicine 127 9 ss 848 53 doi 10 7326 0003 4819 127 9 199711010 00020 PMID 9382413 Ashcroft F Life Without Water in Life at the Extremes Berkeley and Los Angeles 2000 134 138 Ultrasound of the Week 23 Eylul 2015 31 Ekim 2018 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 27 Mayis 2017 Riebl SK Davy BM Kasim 2013 The Hydration Equation Update on Water Balance and Cognitive Performance ACSM s Health amp Fitness Journal 17 6 ss 21 28 doi 10 1249 FIT 0b013e3182a9570f PMC 4207053 2 PMID 25346594 Hooper L Abdelhamid A Attreed NJ Campbell WW Channell AM Chassagne P Culp KR Fletcher SJ Fortes MB Fuller N Gaspar PM Gilbert DJ Heathcote AC Kafri MW Kajii F Lindner G Mack GW Mentes JC Merlani P Needham RA Olde Rikkert MG Perren A Powers J Ranson SC Ritz P Rowat AM Sjostrand F Smith AC Stookey JJ Stotts NA Thomas DR Vivanti A Wakefield BJ Waldreus N Walsh NP Ward S Potter JF Hunter P Nisan 2015 Clinical symptoms signs and tests for identification of impending and current water loss dehydration in older people The Cochrane Database of Systematic Reviews 4 4 ss CD009647 doi 10 1002 14651858 CD009647 pub2 PMID 25924806 Dehydration Risk factors Mayo Clinic www mayoclinic org 24 Ekim 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Aralik 2015 Borra SI Beredo R Kleinfeld M Mart 1995 Hypernatremia in the aging causes manifestations and outcome Journal of the National Medical Association 87 3 ss 220 4 PMC 2607819 2 PMID 7731073 Lindner G Funk GC Nisan 2013 Hypernatremia in critically ill patients Journal of Critical Care 28 2 ss 216 e11 20 doi 10 1016 j jcrc 2012 05 001 PMID 22762930 eMedicine de Dehydration Bhave G Neilson EG Agustos 2011 Volume depletion versus dehydration how understanding the difference can guide therapy American Journal of Kidney Diseases 58 2 ss 302 9 doi 10 1053 j ajkd 2011 02 395 PMC 4096820 2 PMID 21705120 Dietary Reference Intakes Water Potassium Sodium Chloride and Sulfate Health and Medicine Division www nationalacademies org Ingilizce 21 Aralik 2018 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 7 Subat 2018 Godman H Eylul 2016 How much water should you drink Harvard Health 8 Subat 2018 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 7 Subat 2018 Noakes TD 2010 Is drinking to thirst optimum Annals of Nutrition amp Metabolism 57 Suppl 2 s2 ss 9 17 doi 10 1159 000322697 PMID 21346332 31 Ekim 2018 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 25 Aralik 2018 Taylor NA Machado Moreira CA Subat 2013 Regional variations in transepidermal water loss eccrine sweat gland density sweat secretion rates and electrolyte composition in resting and exercising humans Extreme Physiology amp Medicine 2 1 s 4 doi 10 1186 2046 7648 2 4 PMC 3710196 2 PMID 23849497 a b Coyle EF Ocak 2004 Fluid and fuel intake during exercise Journal of Sports Sciences 22 1 ss 39 55 doi 10 1080 0264041031000140545 PMID 14971432 Graw M 19 Kasim 2018 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 12 Aralik 2017 Murray R Stofan J 2001 Ch 8 Formulating carbohydrate electrolyte drinks for optimal efficacy Maughan RJ Murray R Ed Sports Drinks Basic Science and Practical Aspects CRC Press ss 197 224 ISBN 978 0 8493 7008 3 Healthwise Handbook Healthwise Inc 1999 Wedro B MedicineNet 31 Ekim 2018 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 10 Haziran 2014 National Ocean Service National Ocean Service NOAA Department of Commerce 20 Kasim 2018 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 25 Aralik 2018 29 Temmuz 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 25 Aralik 2018 11 Mayis 2013 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 25 Aralik 2018 30 Aralik 2019 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 25 Aralik 2018 24 Ekim 2013 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 25 Aralik 2018 Ellershaw JE Sutcliffe JM Saunders CM Nisan 1995 Dehydration and the dying patient Journal of Pain and Symptom Management 10 3 ss 192 7 doi 10 1016 0885 3924 94 00123 3 PMID 7629413 31 Ekim 2018 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 25 Aralik 2018 SiniflandirmaDICD 10 E 1 ICD 9 CM 276 51MeSH D003681Dis kaynaklarMedlinePlus 000982eMedicine article 801012