Frankfurt önerileri veya Frankfurt muhtırası Avusturya dışişleri bakanı Klemens von Metternich tarafından tasarl

Frankfurt önerileri veya Frankfurt muhtırası, Avusturya dışişleri bakanı Klemens von Metternich tarafından tasarlanan bir Koalisyon barış girişimiydi. Leipzig Muharebesi'nde kesin bir yenilgiye uğradıktan sonra Kasım 1813'te Fransız İmparatoru I. Napolyon'a teklif edildi. Amaç, Altıncı Koalisyon Savaşı'na barışçıl bir şekilde son vermekti. Müttefikler, Ren'e kadar Almanya'nın çoğunu yeniden fethettiler, ancak bir sonraki adıma karar vermemişlerdi. Metternich inisiyatifi ele aldı. Frankfurt'ta bir araya gelen Müttefikler, Metternich'in yakın gözetimi altında teklifleri hazırladılar. Katılan İngiliz diplomat Lord Aberdeen, Londra'nın tutumunu yanlış anladı ve ılımlı şartları kabul etti.

Fransa, 1801 itibari hali yani Fransa'ya önerilen "doğal sınırlar"

Öneri, Napolyon'un Fransa İmparatoru olarak kalmasıydı, ancak Fransa, Fransız devrimcilerin iddia ettiği gibi Fransa'nın "doğal sınırları" haline gelecekti. Doğal sınırlar Pireneler, Alpler ve Ren idi. Fransa, Fransız Devrimi'nin ilk savaşları sırasında fethedilen ve ilhak edilen Belçika, Savoy ve Renanya'nın (Ren nehrinin batı yakası) kontrolünü elinde tutarken, İspanya, Polonya, Hollanda'nın ve Ren'in doğusundaki İtalya ve Almanya'nın bazı kısımları da dahil olmak üzere işgal altındaki topraklardan vazgeçecekti.

Haziran ayında Dresden'de özel bir toplantıda Napolyon ve Metternich, şartları tartıştı. Nihai versiyon, Kasım ayında Baron de Saint-Aignon tarafından Napolyon'a iletildi. Metternich, Napolyon'a önerilerin Müttefiklerin sunabileceği en iyi şartlar olduğunu ve Mütteiklerin daha fazla zafer kazanması durumunda şartların daha da sertleşeceğini söyledi. Metternich'in amacı, bir yandan son derece istikrarsızlaştırıcı bir dizi savaşı sona erdirmek ve Rusya'nın tehditlerine karşı bir denge olarak Fransa'yı korumaktı.

Savaşı kazanmayı bekleyen Napolyon ise çok uzun süre teklifi kabul etmeyi erteledi ve bu fırsatı kaybetti. Aralık ayına gelindiğinde, Avusturya Müttefiklerle anlaşmalar imzaladı ve Londra, Belçika'nın Britanya'nın işgali için bir üs olmasına izin verebileceği için şartları reddetti ve sonuç olarak teklif geri çekildi. Müttefikler 1813'ün sonlarında Fransa'yı işgal ettiğinde, Napolyon Frankfurt önerilerini kabul etme temelinde barış müzakerelerini yeniden başlatmaya çalıştı. Müttefikler artık Fransa'nın 1791 sınırlarına çekilmesini içeren, Belçika ve Renanya'nın kaybı anlamına gelen yeni ve daha sert şartları öne sürüyordu. Napolyon ise önerileri inatla reddetti ve sonunda 6 Nisan 1814'te tahttan çekilmek zorunda kaldı.

Kaynakça

^ Ward, Adolphus William; Gooch, G. P. (George Peabody) (1922). The Cambridge history of British foreign policy. The Library of Congress. Cambridge, The University press.
^ ^a ^b Leggiere, Michael V. (12 Kasım 2007). The Fall of Napoleon: Volume 1, The Allied Invasion of France, 1813-1814 (İngilizce). Cambridge University Press. ISBN .
^ ^a ^b ^c Riley, J. P. (5 Eylül 2013). Napoleon and the World War of 1813: Lessons in Coalition Warfighting (İngilizce). Routledge. ISBN .
^ Leggiere, Michael V. (12 Kasım 2007). The Fall of Napoleon: Volume 1, The Allied Invasion of France, 1813-1814 (İngilizce). Cambridge University Press. ISBN .

[1] Ward, Adolphus William; Gooch, G. P. (George Peabody) (1922). The Cambridge history of British foreign policy. The Library of Congress. Cambridge, The University press.

[books.google.com-2] Leggiere, Michael V. (12 Kasım 2007). The Fall of Napoleon: Volume 1, The Allied Invasion of France, 1813-1814 (İngilizce). Cambridge University Press. ISBN .

[ReferenceA-3] Riley, J. P. (5 Eylül 2013). Napoleon and the World War of 1813: Lessons in Coalition Warfighting (İngilizce). Routledge. ISBN .

[4] Leggiere, Michael V. (12 Kasım 2007). The Fall of Napoleon: Volume 1, The Allied Invasion of France, 1813-1814 (İngilizce). Cambridge University Press. ISBN .