Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Geiger-Marsden deneyleri (Rutherford altın levha deneyi olarak da bilinir), bilim insanlarının her atomun tüm pozitif yükünün ve kütlesinin çoğunun yoğunlaştığı bir çekirdeğe sahip olduğunu keşfettikleri önemli bir deney serisidir. Bu sonucu, ince bir metal folyoya çarptığında bir alfa parçacık ışınının nasıl dağıldığını ölçerek çıkardılar. Deneyler, 1908-1913 arasında Hans Geiger ve Ernest Marsden tarafından Manchester Üniversitesi Fizik Laboratuvarlarında Ernest Rutherford başkanlığında yapıldı.
Özet
Çağdaş atomik yapı teorileri
Rutherford'un deneyi zamanında popüler atomik yapı teorisi "erikli puding modeli" idi. Bu model, Lord Kelvin tarafından tasarlanmış ve J. J. Thomson tarafından geliştirilmişti. Thomson, elektronu keşfeden bilim insanıydı ve elektron her atomun parçasıydı. Thomson, atomun bir Noel pudingindeki erikler gibi elektronların dağıldığı küre bir pozitif yük alanı olduğuna inanıyordu. Proton ve nötronların varlığı o anda bilinmiyordu. Atomların çok küçük olduğunu biliyorlardı (Rutherford yarıçapında 10 −8 m civarında olduklarını varsayıyordu). Bu model tamamen klasik (Newton) fiziğe dayanıyordu; Mevcut kabul gören modelde kuantum mekaniği kullanılır.
Thomson'ın modeli, Rutherford'un deneylerinden önce bile, evrensel olarak kabul görmedi. Thomson, kavramının tam ve istikrarlı bir modelini asla geliştiremedi. Japon bilim insanı Hantaro Nagaoka, karşı yüklerin birbirlerine nüfuz edemediklerinden dolayı, Thomson'ın modelini reddetti. Bunun yerine elektronların Satürn'ün etrafındaki halkalar gibi pozitif yüklü yörüngelerde dağıldığı "gezegen modelini" önerdi.
Erik pudingi modelinin etkileri
Bir alfa parçacığı, mikroskobik, pozitif yüklü madde parçacığıdır. Thomson'ın modeline göre, eğer bir alfa parçacığı bir atomla çarpışacak olsaydı, sadece düz bir şekilde uçardı, yolu en fazla bir derecenin bir parçası kadar sapacaktı. Atom ölçeğinde "katı madde" kavramı anlamsızdır, bu yüzden alfa parçacığı atomdan bir bilye gibi sıçrayamazdı. Sadece atomun elektrik alanından etkilenecekti ve Thomson'ın modeli, bir atomdaki elektrik alanından geçen bir alfa partikülünü etkilemek için atomun elektrik alanının çok zayıf olduğunu tahmin etti (alfa partikülleri çok hızlı hareket etme eğilimindedir). Thomson atomundaki hem negatif hem de pozitif yükler, atomun tüm hacmi boyunca yayılır. Coulomb kanununa göre, daha az konsantre küresel bir elektrik yükü alanının, yüzeyindeki elektrik alanı daha zayıf olacaktır.
Bir çalışmış örnek olarak, bir alfa parçacığının altın atomunu teğet geçtiğini düşünün, tam atomun etki alanına teğet olduğu noktada, parçacık en güçlü elektrik alanı etkileşimine tabi olur ve yörüngesinden maksimum sapma, "θ" ile ayrılır. Elektronlar alfa parçacıklarına kıyasla çok hafif oldukları için, etkileri ihmal edilebilir ve atom ağır bir pozitif yüklü küresel alan olarak görülebilir.
- Qg = Altın atomunun pozitif yükü = 79 e = 1,266×10-17 C
- Qα = alfa partikülü yükü = 2 e = 3,204×10-19 C
- r = bir altın atomunun yarıçapı = 1,44×10-10 m
- v = alfa parçacığının hızı = 1,53×107 m/s
- m = alfa parçacığının kütlesi = 6,645×10-27 kg
- k = Coulomb sabiti = 8,987×109 N·m2/C2
Klasik fiziği kullanarak, alfa partikülünün momentumunda yanal değişim, Δp, Coulomb kuvvet ifadesi kullanılarak tahmin edilebilir:
Yukarıdaki hesaplama, bir alfa parçacığı bir Thomson atomuna yaklaştığında ne olacağının bir tahminidir, ancak sapmanın en fazla bir derecenin küçük bir yüzdesi düzeyinde olacağı açıktır. Alfa parçacığı, yaklaşık 0.0004 cm kalınlığında (2410 atom) altın bir folyodan geçecek olsa, gerçekleşecek maksimum sapma aynı yönde (düşük olasılıkla), yine de küçük bir sapma olacaktır.
Deneylerin sonucu
Sağ: Geiger ve Marsden'ın gözlemlediği şey, alfa parçacıklarının küçük bir kısmının güçlü bir sapma yaşamasıydı.
Rutherford'un gözetiminde, Geiger ve Marsden, ince bir metal folyoya bir alfa parçacıkları demeti gönderip saçılma modelini bir floresan ekran kullanarak ölçtüğü bir dizi deney yaptı. Metal folyodan her yöne sıçrayan alfa parçacıklarını ve parçaların bir kısmının da kaynağına geri sıçradığını gözlemlemişlerdi. Thomson'ın modeline göre bu imkânsız olmalıydı; Alfa parçacıklarının hepsinin doğrudan folyonun içinden geçmesi gerekirdi. Açıktı ki, bu parçacıklar Thomson modelinin önerdiğinden çok daha büyük bir elektrostatik kuvvetle karşılaştı, bu da atomun pozitif yükünün Thomson'un hayal ettiğinden çok daha küçük bir hacimde yoğunlaştığını ortaya koydu.
Geiger ve Marsden metal parçacıklarına alfa parçacıklarını vurduğunda, alfa parçacıklarının sadece küçük bir kısmının 90 °'den fazla saptırıldığını fark ettiler. Çoğu folyo içinden dümdüz geçti. Bu, yoğun pozitif yüklü küçücük kürenin içinde boş alanların bulunduğu geniş hacimlere ayrıldığını ortaya koydu. Parçacıklar çoğu boş alandan geçti ve ihmal edilebilir bir sapma yaşarken, bir avuç parçacık ise atomun çekirdeğine yakın bir yerinden geçti ve büyük açılardan saptı.
Rutherford bu nedenle Thomson'un atom modelini reddetti ve bunun yerine atomun büyük oranda boş alandan oluştuğu, tüm pozitif yükü merkezinde çok küçük bir hacimde, bir elektron bulutuyla çevrili olan bir model önerdi.
Mirası
Geiger Rutherford'a alfa parçacıklarının kuvvetli bir şekilde saptığını tespit ettiğini bildirdiğinde, Rutherford şaşırmıştı. Rutherford Cambridge Üniversitesinde verilen bir konferansta şöyle dedi:
| “ | Hayatımda başıma gelen en inanılmaz olaydı. Tıpkı bir kağıt mendile ateşlediğiniz 40 cm'lik bir merminin geriye dönüp sizi vurması kadar şaşırtıcı. Bana göre, geriye doğru bu saçılımın tek bir çarpışmanın sonucu olması gerektiğini fark ettim ve hesaplamaları yaptığımda, atomun kütlesinin büyük kısmının merkezde konsantre şekilde olmadığı sürece, bu büyüklükte bir sonuç almanın imkansız olduğunu gördüm. O zaman, merkezde büyük bir hacme sahip yük taşıyan bir atom fikri oluştu. (It was quite the most incredible event that has ever happened to me in my life. It was almost as incredible as if you fired a 15-inch shell at a piece of tissue paper and it came back and hit you. On consideration, I realized that this scattering backward must be the result of a single collision, and when I made calculations I saw that it was impossible to get anything of that order of magnitude unless you took a system in which the greater part of the mass of the atom was concentrated in a minute nucleus. It was then that I had the idea of an atom with a minute massive centre, carrying a charge.) | „ |
—Ernest Rutherford | ||
Kısa süre sonra tebrikler yağmaya başladı. Bir zamanlar atomun yapılandırması için bir Satürn atom modeli önermiş olan Hantaro Nagaoka, 1911'de Tokyo'dan Rutherford'a şöyle yazmıştı: "Kullandığınız cihazın sadeliği ve elde ettiğiniz mükemmel sonuçlar için tebrikler". Bu deneylerin sonuçları, Dünya'daki tüm maddenin nasıl yapılandırıldığını ve böylece tüm bilimsel ve mühendislik disiplinlerini etkilediğini ve böylece tüm zamanların en önemli bilimsel keşiflerinden biri yaptığını ortaya koydu. Gök bilimci Arthur Eddington, "Democritos'un atomu keşfetmesinden bu yana, Rutherford'un keşfi en önemli bilimsel başarı" olarak adlandırdı.
Çoğu bilimsel model gibi, Rutherford'un atom modeli de mükemmel ya da eksiksiz değildi. Klasik Newton fiziğine göre, aslında imkânsızdı. Hızlandırılmış yüklü parçacıklar, elektromanyetik dalgaları yayar; bu nedenle atom çekirdeğinin yörüngesinde yer alan bir elektron, teoride enerji kaybederken çekirdeğin merkezine doğru sarmal yapar. Bu sorunu çözmek için, bilim adamları Rutherford'un modeline kuantum mekaniğini dahil etmek zorunda kaldı.
Ayrıca bakınız
Notlar
- ^ Rutherford (1911)
- ^ Daintith & Gjertsen (1999)
- ^ Nagaoka (1904)
- ^ Hyperphysics
- ^ Cavendish Laboratory
- ^ Jewett & Serway (2014), s. 1299
- ^ . 12 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ekim 2019.
- ^ a b Manners (2000), s. 28
- ^ Rutherford & Ratcliffe (1938), s. 61
- ^ Reeves (2008)
Kaynakça
- . Amerika Fizik Enstitüsü. 24 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2014.
- . Georgia State Üniversitesi. 29 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2014.
- (İngilizce). Cavendish Laboratuvarı. 9 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2014.
- Daintith, John; Gjertsen, Derek (1999). A Dictionary of Scientists (İngilizce). Oxford University Press. ISBN .
- Fowler, Michael. . Lecture notes for Physics 252. Virginia Üniversitesi. 13 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2014.
- Geiger, Hans (1908). "On the Scattering of α-Particles by Matter" (PDF). . 81 (546). ss. 174-177. Bibcode:1908RSPSA..81..174G. doi:10.1098/rspa.1908.0067.
- Geiger, Hans; Marsden, Ernest (1909). "On a Diffuse Reflection of the α-Particles" (PDF). . 82 (557). s. 495–500. Bibcode:1909RSPSA..82..495G. doi:10.1098/rspa.1909.0054.
- Geiger, Hans; Marsden, Ernest (1913). (PDF). Philosophical Magazine. Series 6. 25 (148). s. 604–623. doi:10.1080/14786440408634197. 24 Ekim 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2019.
- Heilbron, John L. (2003). Ernest Rutherford and the Explosion of Atoms. Oxford University Press. ISBN .
- Jewett, John W., Jr.; Serway, Raymond A. (2014). "Early Models of the Atom". Physics for Scientists and Engineers with Modern Physics. 9. Brooks/Cole. s. 1299.
- Manners, Joy (2000). Quantum Physics: An Introduction. CRC Press. ISBN .
- Nagaoka, Hantaro (1904). . Philosophical Magazine. Series 6. 7 (41). ss. 445-455. doi:10.1080/14786440409463141. 27 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2019.
- Reeves, Richard (2008). A Force of Nature: The Frontier Genius of Ernest Rutherford. ISBN .
- Rutherford, Ernest (1911). "The Scattering of α and β Particles by Matter and the Structure of the Atom". Philosophical Magazine. Series 6. 21 (125). ss. 669-688. doi:10.1080/14786440508637080. 12 Şubat 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 15 Ekim 2019.
- Rutherford, Ernest (1912). "The origin of β and γ rays from radioactive substances" (PDF). Philosophical Magazine. Series 6. 24 (142). s. 453–462. doi:10.1080/14786441008637351. 25 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 15 Ekim 2019.
- Rutherford, Ernest; Nuttal, John Mitchell (1913). "Scattering of α-Particles by Gases". Philosophical Magazine. Series 6. 26 (154). s. 702–712. doi:10.1080/14786441308635014.
- Rutherford, Ernest (1914). . Philosophical Magazine. Series 6. 27 (159). s. 488–498. doi:10.1080/14786440308635117. 15 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2019.
- Rutherford, Ernest; Ratcliffe, John A. (1938). "Forty Years of Physics". Needham, Joseph; Pagel, Walter (Ed.). Background to Modern Science. Cambridge University Press.
- Rutherford, Ernest (1913). Radioactive Substances and their Radiations. Cambridge University Press.
- Thomson, Joseph J. (1904). "On the Structure of the Atom: an Investigation of the Stability and Periods of Oscillation of a number of Corpuscles arranged at equal intervals around the Circumference of a Circle; with Application of the Results to the Theory of Atomic Structure". Philosophical Magazine. Series 6. 7 (39). s. 237. doi:10.1080/14786440409463107.
- Tibbetts, Gary (2007). How the Great Scientists Reasoned: The Scientific Method in Action. Elsevier. ISBN .
Dış bağlantılar
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Geiger Marsden deneyleri Rutherford altin levha deneyi olarak da bilinir bilim insanlarinin her atomun tum pozitif yukunun ve kutlesinin cogunun yogunlastigi bir cekirdege sahip oldugunu kesfettikleri onemli bir deney serisidir Bu sonucu ince bir metal folyoya carptiginda bir alfa parcacik isininin nasil dagildigini olcerek cikardilar Deneyler 1908 1913 arasinda Hans Geiger ve Ernest Marsden tarafindan Manchester Universitesi Fizik Laboratuvarlarinda Ernest Rutherford baskanliginda yapildi OzetCagdas atomik yapi teorileri Thomson tarafindan ongoruldugu gibi atomun erikli puding modeli Rutherford un deneyi zamaninda populer atomik yapi teorisi erikli puding modeli idi Bu model Lord Kelvin tarafindan tasarlanmis ve J J Thomson tarafindan gelistirilmisti Thomson elektronu kesfeden bilim insaniydi ve elektron her atomun parcasiydi Thomson atomun bir Noel pudingindeki erikler gibi elektronlarin dagildigi kure bir pozitif yuk alani olduguna inaniyordu Proton ve notronlarin varligi o anda bilinmiyordu Atomlarin cok kucuk oldugunu biliyorlardi Rutherford yaricapinda 10 8 m civarinda olduklarini varsayiyordu Bu model tamamen klasik Newton fizige dayaniyordu Mevcut kabul goren modelde kuantum mekanigi kullanilir Thomson in modeli Rutherford un deneylerinden once bile evrensel olarak kabul gormedi Thomson kavraminin tam ve istikrarli bir modelini asla gelistiremedi Japon bilim insani Hantaro Nagaoka karsi yuklerin birbirlerine nufuz edemediklerinden dolayi Thomson in modelini reddetti Bunun yerine elektronlarin Saturn un etrafindaki halkalar gibi pozitif yuklu yorungelerde dagildigi gezegen modelini onerdi Erik pudingi modelinin etkileri Bir alfa parcacigi mikroskobik pozitif yuklu madde parcacigidir Thomson in modeline gore eger bir alfa parcacigi bir atomla carpisacak olsaydi sadece duz bir sekilde ucardi yolu en fazla bir derecenin bir parcasi kadar sapacakti Atom olceginde kati madde kavrami anlamsizdir bu yuzden alfa parcacigi atomdan bir bilye gibi sicrayamazdi Sadece atomun elektrik alanindan etkilenecekti ve Thomson in modeli bir atomdaki elektrik alanindan gecen bir alfa partikulunu etkilemek icin atomun elektrik alaninin cok zayif oldugunu tahmin etti alfa partikulleri cok hizli hareket etme egilimindedir Thomson atomundaki hem negatif hem de pozitif yukler atomun tum hacmi boyunca yayilir Coulomb kanununa gore daha az konsantre kuresel bir elektrik yuku alaninin yuzeyindeki elektrik alani daha zayif olacaktir Bir calismis ornek olarak bir alfa parcaciginin altin atomunu teget gectigini dusunun tam atomun etki alanina teget oldugu noktada parcacik en guclu elektrik alani etkilesimine tabi olur ve yorungesinden maksimum sapma 8 ile ayrilir Elektronlar alfa parcaciklarina kiyasla cok hafif olduklari icin etkileri ihmal edilebilir ve atom agir bir pozitif yuklu kuresel alan olarak gorulebilir Qg Altin atomunun pozitif yuku 79 e 1 266 10 17 C Qa alfa partikulu yuku 2 e 3 204 10 19 C r bir altin atomunun yaricapi 1 44 10 10 m v alfa parcaciginin hizi 1 53 107 m s m alfa parcaciginin kutlesi 6 645 10 27 kg k Coulomb sabiti 8 987 109 N m2 C2 Klasik fizigi kullanarak alfa partikulunun momentumunda yanal degisim Dp Coulomb kuvvet ifadesi kullanilarak tahmin edilebilir Dpy F t lt kQaQgr2 2rv displaystyle Delta p y bar F t lt k frac Q alpha Q g r 2 cdot frac 2r v tan 8 Dpypx lt kQaQgr2 2rv 1mv 8 987 109 3 204 10 19 1 266 10 17 1 44 10 10 2 2 1 44 10 101 53 107 16 645 10 27 1 53 107 displaystyle tan theta frac Delta p y p x lt k frac Q alpha Q g r 2 cdot frac 2r v cdot frac 1 mv 8 987 times 10 9 cdot frac 3 204 times 10 19 times 1 266 times 10 17 1 44 times 10 10 2 cdot frac 2 times 1 44 times 10 10 1 53 times 10 7 cdot frac 1 6 645 times 10 27 times 1 53 times 10 7 8 lt 0 000325 radyan veya 0 0186 displaystyle theta lt 0 000325 text radyan text veya 0 0186 circ Yukaridaki hesaplama bir alfa parcacigi bir Thomson atomuna yaklastiginda ne olacaginin bir tahminidir ancak sapmanin en fazla bir derecenin kucuk bir yuzdesi duzeyinde olacagi aciktir Alfa parcacigi yaklasik 0 0004 cm kalinliginda 2410 atom altin bir folyodan gececek olsa gerceklesecek maksimum sapma ayni yonde dusuk olasilikla yine de kucuk bir sapma olacaktir Deneylerin sonucu Sol Thomson in modeli dogru olsaydi tum alfa parcaciklari en az sacilma ile folyodan gecmis olmaliydi Sag Geiger ve Marsden in gozlemledigi sey alfa parcaciklarinin kucuk bir kisminin guclu bir sapma yasamasiydi Rutherford un gozetiminde Geiger ve Marsden ince bir metal folyoya bir alfa parcaciklari demeti gonderip sacilma modelini bir floresan ekran kullanarak olctugu bir dizi deney yapti Metal folyodan her yone sicrayan alfa parcaciklarini ve parcalarin bir kisminin da kaynagina geri sicradigini gozlemlemislerdi Thomson in modeline gore bu imkansiz olmaliydi Alfa parcaciklarinin hepsinin dogrudan folyonun icinden gecmesi gerekirdi Acikti ki bu parcaciklar Thomson modelinin onerdiginden cok daha buyuk bir elektrostatik kuvvetle karsilasti bu da atomun pozitif yukunun Thomson un hayal ettiginden cok daha kucuk bir hacimde yogunlastigini ortaya koydu Geiger ve Marsden metal parcaciklarina alfa parcaciklarini vurdugunda alfa parcaciklarinin sadece kucuk bir kisminin 90 den fazla saptirildigini fark ettiler Cogu folyo icinden dumduz gecti Bu yogun pozitif yuklu kucucuk kurenin icinde bos alanlarin bulundugu genis hacimlere ayrildigini ortaya koydu Parcaciklar cogu bos alandan gecti ve ihmal edilebilir bir sapma yasarken bir avuc parcacik ise atomun cekirdegine yakin bir yerinden gecti ve buyuk acilardan sapti Rutherford bu nedenle Thomson un atom modelini reddetti ve bunun yerine atomun buyuk oranda bos alandan olustugu tum pozitif yuku merkezinde cok kucuk bir hacimde bir elektron bulutuyla cevrili olan bir model onerdi MirasiGeiger Rutherford a alfa parcaciklarinin kuvvetli bir sekilde saptigini tespit ettigini bildirdiginde Rutherford sasirmisti Rutherford Cambridge Universitesinde verilen bir konferansta soyle dedi Hayatimda basima gelen en inanilmaz olaydi Tipki bir kagit mendile ateslediginiz 40 cm lik bir merminin geriye donup sizi vurmasi kadar sasirtici Bana gore geriye dogru bu sacilimin tek bir carpismanin sonucu olmasi gerektigini fark ettim ve hesaplamalari yaptigimda atomun kutlesinin buyuk kisminin merkezde konsantre sekilde olmadigi surece bu buyuklukte bir sonuc almanin imkansiz oldugunu gordum O zaman merkezde buyuk bir hacme sahip yuk tasiyan bir atom fikri olustu It was quite the most incredible event that has ever happened to me in my life It was almost as incredible as if you fired a 15 inch shell at a piece of tissue paper and it came back and hit you On consideration I realized that this scattering backward must be the result of a single collision and when I made calculations I saw that it was impossible to get anything of that order of magnitude unless you took a system in which the greater part of the mass of the atom was concentrated in a minute nucleus It was then that I had the idea of an atom with a minute massive centre carrying a charge Ernest Rutherford Kisa sure sonra tebrikler yagmaya basladi Bir zamanlar atomun yapilandirmasi icin bir Saturn atom modeli onermis olan Hantaro Nagaoka 1911 de Tokyo dan Rutherford a soyle yazmisti Kullandiginiz cihazin sadeligi ve elde ettiginiz mukemmel sonuclar icin tebrikler Bu deneylerin sonuclari Dunya daki tum maddenin nasil yapilandirildigini ve boylece tum bilimsel ve muhendislik disiplinlerini etkiledigini ve boylece tum zamanlarin en onemli bilimsel kesiflerinden biri yaptigini ortaya koydu Gok bilimci Arthur Eddington Democritos un atomu kesfetmesinden bu yana Rutherford un kesfi en onemli bilimsel basari olarak adlandirdi Cogu bilimsel model gibi Rutherford un atom modeli de mukemmel ya da eksiksiz degildi Klasik Newton fizigine gore aslinda imkansizdi Hizlandirilmis yuklu parcaciklar elektromanyetik dalgalari yayar bu nedenle atom cekirdeginin yorungesinde yer alan bir elektron teoride enerji kaybederken cekirdegin merkezine dogru sarmal yapar Bu sorunu cozmek icin bilim adamlari Rutherford un modeline kuantum mekanigini dahil etmek zorunda kaldi Ayrica bakinizAtomik teoriNotlar Rutherford 1911 Daintith amp Gjertsen 1999 Nagaoka 1904 Hyperphysics Cavendish Laboratory Jewett amp Serway 2014 s 1299 12 Subat 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 13 Ekim 2019 a b Manners 2000 s 28 Rutherford amp Ratcliffe 1938 s 61 Reeves 2008 Kaynakca Amerika Fizik Enstitusu 24 Ekim 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 23 Ekim 2014 Georgia State Universitesi 29 Mart 2019 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 13 Agustos 2014 Ingilizce Cavendish Laboratuvari 9 Agustos 2017 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 23 Temmuz 2014 Daintith John Gjertsen Derek 1999 A Dictionary of Scientists Ingilizce Oxford University Press ISBN 978 0 19 280086 2 Fowler Michael Lecture notes for Physics 252 Virginia Universitesi 13 Ekim 2019 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 23 Temmuz 2014 Geiger Hans 1908 On the Scattering of a Particles by Matter PDF 81 546 ss 174 177 Bibcode 1908RSPSA 81 174G doi 10 1098 rspa 1908 0067 Geiger Hans Marsden Ernest 1909 On a Diffuse Reflection of the a Particles PDF 82 557 s 495 500 Bibcode 1909RSPSA 82 495G doi 10 1098 rspa 1909 0054 Geiger Hans Marsden Ernest 1913 PDF Philosophical Magazine Series 6 25 148 s 604 623 doi 10 1080 14786440408634197 24 Ekim 2018 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 15 Ekim 2019 Heilbron John L 2003 Ernest Rutherford and the Explosion of Atoms Oxford University Press ISBN 978 0 19 512378 4 Jewett John W Jr Serway Raymond A 2014 Early Models of the Atom Physics for Scientists and Engineers with Modern Physics 9 Brooks Cole s 1299 Manners Joy 2000 Quantum Physics An Introduction CRC Press ISBN 978 0 7503 0720 8 Nagaoka Hantaro 1904 Philosophical Magazine Series 6 7 41 ss 445 455 doi 10 1080 14786440409463141 27 Kasim 2017 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 15 Ekim 2019 Reeves Richard 2008 A Force of Nature The Frontier Genius of Ernest Rutherford ISBN 978 0 393 07604 2 Rutherford Ernest 1911 The Scattering of a and b Particles by Matter and the Structure of the Atom Philosophical Magazine Series 6 21 125 ss 669 688 doi 10 1080 14786440508637080 12 Subat 2020 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 15 Ekim 2019 Rutherford Ernest 1912 The origin of b and g rays from radioactive substances PDF Philosophical Magazine Series 6 24 142 s 453 462 doi 10 1080 14786441008637351 25 Agustos 2019 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 15 Ekim 2019 Rutherford Ernest Nuttal John Mitchell 1913 Scattering of a Particles by Gases Philosophical Magazine Series 6 26 154 s 702 712 doi 10 1080 14786441308635014 Rutherford Ernest 1914 Philosophical Magazine Series 6 27 159 s 488 498 doi 10 1080 14786440308635117 15 Ekim 2019 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 15 Ekim 2019 Rutherford Ernest Ratcliffe John A 1938 Forty Years of Physics Needham Joseph Pagel Walter Ed Background to Modern Science Cambridge University Press Rutherford Ernest 1913 Radioactive Substances and their Radiations Cambridge University Press Thomson Joseph J 1904 On the Structure of the Atom an Investigation of the Stability and Periods of Oscillation of a number of Corpuscles arranged at equal intervals around the Circumference of a Circle with Application of the Results to the Theory of Atomic Structure Philosophical Magazine Series 6 7 39 s 237 doi 10 1080 14786440409463107 Tibbetts Gary 2007 How the Great Scientists Reasoned The Scientific Method in Action Elsevier ISBN 978 0 12 398498 2 Dis baglantilar