Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Gruppe 47, Alman yazar ’in 1947’den 1967’ye kadar Almancada eser veren yazarları davet ederek oluşturduğu bir gruptu. Grubun buluşmaları, okunan metnin iki taraflı eleştirisi ve genç, daha tanınmamış yazarları destekleme amacı gütmekteydi. Demokratik bir oylamayla verilen Gruppe 47 Ödülü, birçok yazarın bu ödülü almasıyla kariyerlerinin başlangıcı anlamına gelmiştir. Gruppe 47, bağımsız bir örgütlenmeydi, üye listesi yoktu ve hiçbir edebî akıma dâhil değildi, ama Richter’in katılıma davet etme usulüyle belirgin biçimde şekillenmişti.
Gruppe 47, genç yazarlara II. Dünya Savaşı sonrasında Alman edebiyatını yenileyebilecekleri bir mecra, olanak sundu. İlerleyen yıllarda, toplantılarına en önemli çağdaş yazarların, edebiyat eleştirmenlerinin ve entelektüellerin katıldığı, Batı Almanya'nın kültür yaşamında etkili bir oluşum hâline geldi. Gruppe 47’nin kültürel ve siyasî etkisi, birçok tartışmanın konusu oldu. 1967’de topluluk kendini feshettikten sonra dahi, katılımcıları Alman edebiyatına liderlik etmeye devam etti.
Tarihi
İlk Davet
Çağrı: Alman savaş esirlerinin gazetesi (Der Ruf: Zeitung der deutschen Kriegsgefangenen), 1945 yılının ilk zamanlarında Rodos Adası’ndaki Fort Philip Kearney savaş esiri kampında Alman savaş esirleri için oluşturulan Amerikan “Yeniden Eğitim Programı”nın bir parçası olarak kurulmuştur. Curt Vinz tarafından yayımlanmıştır. Gazete, savaş esirlerinin Almanya’ya dönüşlerinin ardından Vinz ’nde Çağrı – genç neslin bağımsız sayfaları (Der Ruf – unabhägige Blätter der jungen Generation) adıyla, ilk kez 15 Ağustos 1946’da basılmıştır. Gazetede edebi yazılar da basılmıştır, ama yayımcı Andersch ve Richter her şeyden önce bunu, özgür bir Almanya için doğu ve batı arasında bir köprü olması ve sosyal bir toplum biçimine geçiş amacıyla daha çok siyasi bir organ olarak kullanmak istemişlerdir. Bazı zamanlar Amerikan işgal güçlerini eleştiren yazılar yazmışlardır, bu yüzden Amerikan işgalcileri tarafından gazetenin yayımlanması yasaklanmıştır. Bu iki yayımcının salıverilmesinin ardından gazetenin farklı siyasi yönde basılmasına devam edilmiştir.
Çağrı’nın faaliyetinin sona ermesinin ardından Hans Werner Richter “Akrep” (Der Skorpion) adında yeni bir gazete yayımlamak istemiştir. Richter’in davetiyle 1947’de yazarlar buluşarak müsvedde yazılmış ve ortak tartışmalar yapılmıştır. “Akrep” gazetesi çıkarılamamış olmasıyla birlikte Grup 47’nin ilk toplantıları burada yapılmıştır.
Oluşumu ve Teşkilatlanması
Grup 47’nin ilk buluşmasına 16 kişi katılmıştır. Başlangıç olarak Wolfdietrich Schnurre Das Begräbnis (Mezar) adlı öyküsünü yazmıştır. Ardından diğer katılımcıların açık, kısmen sert, kendiliğinden oluşan, daha sonradan grup eleştirisi ritüeline dönüşecek olan, eleştirilerinin plansız biçimi ortaya çıkmıştır. Konuşmacı yazarın, Richter’in yanındaki –“elektrikli sandalye” diye esprili adla anılan- boş sandalyeye oturarak yaptığı okumanın tarzı bile aynı kalmıştır. Konuşmacı kendini savunmak zorunda olmadığından, söyledikleri en önemli vecizeler arasına girer, yani somut metnin eleştirisi merkezde durur. Grubu bölebilecek olan edebi veya siyasi tarzın temelde yatan tartışmalarına Richter hiçbir zaman kesin tavırlarıyla meydan vermemiştir. Harabe edebiyatı (Trümmerliteratur) için kendi gerçekçi tercihine rağmen, grup adına bir edebi program belirginleşmemiştir, hiçbir ortak şiir kuramsallık anlayışı egemen olmamıştır; kısacası, örneğin faşist veya militarist metinlere yasak durumu gibi herhangi bir ilke anlayışı söz konusu edilmemiştir.
Grup 47 adı ilk kez, Hans Werner Richter’in düzenli olarak planladığı toplantıların ilkinde ortaya çıkmıştır. Yazar ve eleştirmen , grubun ismini, İspanyol Generación del 98’e bir benzeşme niyetiyle önermiştir. Buluşmanın bütün kuruluş biçimlerini reddeden Richter; „topluluk, kulüp, birlik, akademi“ önerilerine katılıp katılmayacağını şöyle açıklamıştır: „“Grup 47“, tamamen isteğe bağlıdır ve esasında hiçbir şey ifade etmez.“
İlk olarak 1962’de, topluluğun 15. Yıldönümü adına, Richter maziye bakarak Grup 47’nin „ideal çıkış noktalarını“ ifade etmiştir:
1.“Edebiyat ve gazetecilik (yayıncılık) alanlarında demokratik seçkinler oluşumu“
2.“Uygulamalı demokratik yöntemlerle bireyci bir gruba sonradan daha yaygın toplum kesimlerine kadar ulaşabilecek etkinlik alanını belirleme umudunu sağlamak.
3.“Bir program, bir topluluk, bir kuruluş ve herhangi bir kolektif düşüncenin araştırmalarını yerine getirmeden her iki hedefe de ulaşmak”
Grubun ilk yılları
İki aylık düzenlemenin ardından, Grup 47’nin ikinci toplantısı Ulm’de düzenlenmiştir. Katılımcı sayısı bu kez iki katına ulaşmıştır. Richter’in ‘Davet’iyle gruba ilk kez dâhil olan katılımcılardan Alfred Andersch’in ‘Alman Edebiyatı karar aşamasında’ adlı denemesi gruba yön gösterici olmuştur. ‘Gerçek sanatçılık’, ‘nasyonal sosyalizm karşıtlığının özdeşidir’ tezinden yola çıkarak, Alman düşünce yaşamının yenilenmesi için orijinal bir yaratma sürecinin tamamlanması gerekliliğiyle ‘genç nesilde sıfırdan başlamak’la yüz yüze olduğunu, belirtmiştir. Andersch’in bu taslağı, uzun süre boyunca grupta okunan tek deneme olmuştur.
Bunu takip eden yıllarda düzenlenen toplantılar çoğunlukla yılın ilk yarısında ve sonbaharda, farklı yerlerde vuku bulmuştur. 1950’de düzenlenen yedinci toplantıda ilk kez ‘’ verilmiştir. Bu ödülün diğer edebiyat ödüllerinden farkı ise; tanınmamış genç yazarların desteklenmesinin hedeflenmiş olmasıdır. Ödül töreninde yazarların eserlerinin okunmasının ardından, grup üyeleri ödül alacak kişiyi demokratik bir seçimle belirlemişlerdir. İlk ödül, şair ’a verilmiştir. Üçüncü ödül töreninde Heinrich Böll, ‘Kara Koyunlar’öyküsüyle ödülü almıştır.
8 ay sonunda, 1952’de, Grup 47’nin bir yayın organını kalıcı kılmak ve yerleştirmek amacıyla edebiyat gazetesi ‘Die Literatur’, Richter’in çabasıyla yayımlanmıştır.
Realizm ve Modernizm
Grup 47’nin ününün yayılmasıyla her buluşmaya yurt içinden ve yurt dışından daha fazla misafir davet edilmiştir. Grup 47’deki edebî paradigma değişikliğiyle, özellikle grubun ilk yıllarında belirleyici olan, “Alman Savaş Sonrası Edebiyat’ının sade realizm”inde yazılar yazılmıştır. Daha karmaşık yapıya sahip metinlerden yavaş yavaş uzaklaşılmıştır. 20 yy.’ın ilk yarısında gelişen, nasyonal sosyalizm zamanında yasaklanmış ve yakılmış olan “Modernist Edebiyat”, Grup 47 ile dirilmiştir.
Genç yazarlar, 1950’li yıllardaki ilımlı modernizmi Grup 47’nin edebî simgesi olarak şekillendirirken, genel hatları ile deneysel edebiyat çalışmaları grubun içinde yerleşmede ve kalıcılaşmada epey zorlanmıştır.
Bir kurum olarak Grup 47
Grup, 1950’li yılların başından beri daha fazla ilgi odağı olmuştur. Başlarda katılımcılar, düzenlenen toplantılar hakkında röportaj vermişlerdir. 1956’dan sonra ise sadece yıllık, ilkbaharda düzenlenen toplantılar hakkında, resmi sonuçlar değerlendirilmiş ve medyaya sunulmuştur.
Grup 47’nin en büyük başarısı, “Grup 47 Edebiyat Ödülü”ne layık görülen Günter Grass olmuştur. Grass 1958 yılında daha yayımlanmamış romanı “Teneke Trampet”in ilk bölümüyle bu ödülü almıştır. Bu ödül ile, daha o zamana kadar tanınmamış olan Grass’ın ani bir şekilde ünlenmesini sağlamıştır. Grup 47 Edebiyat Ödülü’nün verilmesine 3 yıl ara verilmiştir. Grass, kamuoyunun algısında grup yoluyla belirgin hale gelmesinden sonra belirginleşen edebiyat başarısı tekrar gruba yönelik bir etki yaratmıştır; nitekim bu anlamda, Grup 47’nin edebiyat sahnesinde önemi derinleşmeye başlamıştır.
Ardından, yazarlar, eleştirmenler ve yayımcılar gruptan davet edilmekte ısrar etmişlerdir. Grup düzenleme süreciyle daha profesyonel bir hal almıştır ve önceki toplantılardaki dostça hava yok olmuştur. Richter katılımcıları 3 gruba ayırmıştır: bazı genç yazarlar, “her şeyi daha iyi bilen” pür eleştirmenler ve sadece üye olan büyük bir grup. Grubun eski üyeleri artık gitgide toplantılara katılmamaya başlamışlardır. Heinrich Böll grupla ilgili düşüncelerini şöyle bildirmiştir: “150 yazarın, eleştirmenin, yayımcının, sinemacının, televizyoncunun ve daha fazlasının katıldığı toplantılar, bana öylesine ıstırap veriyor ki, isteksizce gidiyorum. Grup 47 kurum olma tehlikesiyle karşı karşıyadır.” Alfred Andersch de şu şekilde eleştiride bulunmuştur: “Grup edebi pazara dönüşecek.” Grup 47 Edebiyat Ödülü’nün verilmesi sırasında müsvetteler teslim edilir, yazarlar grup önündeki okumalarına özenli bir şekilde hazırlanırdı. Okumanın başarılı olup olmadığına bakarak, artık orada bulunan yayınevi temsilcileri yazarın edebi kariyeri hakkında karar verirdi.
Metinler hakkındaki eleştiriyi artık gruptaki diğer yazarlar değil, ayrıcalıklı olarak toplantıların yapıldığı salonların ön sıralarında oturan meslek eleştirmenleri gerçekleştiriyordu; bu eleştirmenler örneğin: Walter Höllerer, , Walter Jens, Walter Mannzen, Marcel Reich-Ranicki und Hans Mayer gibi isimlerdi.
1961 yılında Grup 47’nin daha devam edip etmeceği tartışmaları olmuştur. Eleştirilere dönük eleştiri özellikle de değerlendirmelerinden çok çekinilen Reich-Ranicki’nin şahsında alevleniyordu. Bu konuda farklı görüşler olmuştur. Grubun eski üyeleri gruptan tahliyesini istemiştir. Richter ise gecikmeli olarak, bu yönde hareket etmeyeceğini bildirmiştir.
Grup, Politika ve Toplum
60’lı yıllarda toplumun politikayla daha fazla ilgilenmesinin sonuçları Grup 47’ye de yansımıştır. Richter’in hareketi temelde sosyal politik bir haldeyken, Grup 47 varolduğu süre boyunca politik açıdan etkin olmamıştır. Ancak bu durum hiçbir zaman bütün grup adına geçerli olmamıştır.
Son toplantı
Son toplantı 1967’de düzenlenmiştir. Bu toplantı, Sosyal Demokrat Öğrenci Topluluğu’nun bazı üyelerince protesto edilmiştir. Öğrenciler grubu “politik olmayan bir duruş”la suçlamışlardır ve “grup 47 kâğıttan kedi” ve “Şairler! Şairler!” gibi alaycı sloganlar atmışlardır. Grup üyelerinin tepkileri farklılık göstermiştir. Bazıları rahatsız oldukları için kızarken, bazıları öğrencilerle diyaloğa girmeye çalışmışlardır. Grup içinde -özellikle iki öncü Günter Grass ve arasında- ideolojik farklılıklar oluşmuştur.
Hans Werner Richter 1968’de bir kapanış toplantısı düzenlemiştir. Bu toplantıda grup dağılmıştır. Richter’e göre Grup 47 hiçbir zaman gerçekten kurulmamıştır, bununla birlikte hiçbir zaman resmi olarak da dağılmamıştır. Richter bundan sonra bir toplantı daveti göndermemiştir. Eski üyeler, ara sıra, küçük çaplı toplantılar düzenlemişlerdir.
Ardıllar
Günter Grass 2005 yılının Aralık ayında kurduğu “Lübeck Edebiyat Toplantısı”yla yeni edebiyat çevresini kurmuştur. “Günter Grass Evi”nde düzenlenen ilk toplantıya Thomas Brussig, Michael Kumpfmüller, Katja Lange-Müller, Benjamin Lebert, Eva Menasse, Matthias Politycki, Tilman Spengler und Burkhard Spinnen gibi isimler davet edilmiştir. Grup 47’yi taklit ederek derneğe “Lübeck 05” adı verilmiştir. Grass, her şeyden önce, Grup 47’nin yeniden hayata geçirilmesi düşüncesinden uzak olduğunu eski üslubuyla belirtmiştir: “Devam ettirilemez bir şeydir bu. Aramızda hiç yok. 40’lı ve 50’li yıllarda hüküm sürdüğü gibi bir durum günümüzde söz konusu değil.“
Edebiyat Ödülü
Grup 47 Edebiyat Ödülü 1950 yılından itibaren daha tanınmamış yazarlara verilmişir. İlk yıllardaki ödüllerde takdim edilen para (iki ödülde de 1000 Alman Markı), Amerikan reklam şirketi Coward McCann Company’nin bağışıydı. Daha sonradan –Hans Werner Richter tarafından düzenlenen ödüllerdeki- para farklı yayımevlerince ve radyo kuruluşlarınca bağışlanmıştır.
Ödüle alanlar
- 1950: Günter Eich, Abgelegene Gehöfte (Virane Çiftlikler) adlı şiiriyle,
- 1951: Heinrich Böll, Kara Koyunlar adlı öküsüyle,
- 1952: Ilse Aichinger: Spiegelgeschichte (Ayna Hikâyesi) adlı öyküsüyle,
- 1953: Ingeborg Bachmann, Ertelenmiş Zaman’dan dört şiiriyle,
- 1954: Adriaan Morriën, Zu große Gastlichkeit verjagt die Gäste adlı öyküsüyle,
- 1955: Martin Walser, Templones Ende adlı öyküsüyle,
- 1958: Günter Grass, Teneke Trampet’in ilk bölümüyle,
- 1962: Johannes Bobrowski, Sarmatlılar Dönemi’nden şiiriyle,
- 1965: Peter Bichsel, Mevsimler adlı romanıyla,
- 1967: Jürgen Becker, Ränder (Kenarlar) ile
Grup 47’nin etkisi ve tartışmalar
Heinz Ludwig Arnold’un görüşüne göre Grup 47 “20. yy’ın ikinci yarısındaki Alman Edebiyatı’nda belirgin bir iz bırakmıştır. Grubun edebiyat eleştirmenleri Federal Almanya Cumhuriyeti’ndeki edebî tartışmalara etkin olarak katılmışlardır ve gruptaki yazarlar Alman gazetelerinin kültür eki ve edebiyat çevrelerinde sansasyonel tartışmalar yürütmüşlerdir. Alman yazar Hans Magnus Enzensberger, Grup 47’yi “Alman edebiyat tarihinde örneği bulunmayan bir edebi topluluk” olarak nitelendirmiştir. Alman edebiyat tarihçisi Klaus Briegleb, grubu “günümüz Alman kültüründeki siyasî efsane” olarak adlandırmıştır. Alman yazar Alexander Kluge de, Grup 47’nin parladığı dönemde, Federal Almanya Cumhuriyeti’nin önemli edebi yeteneklerini bir araya getirdiğini ve asıl toplumsal sorunlara yönelik ortak bir tutumu ortaya koymak için onları etkilediğini belirtmiştir. Grup 47 çoğu kez efsanevileştirilmiş, çok sayıda taklit örnekleri ile karşılaşılmıştır. Örneğin Grub 47‘yi, Alman yazar Hans Werner Richter Edebiyat çevresi olarak, Heinrich Böll seyyar akademi olarak, Günter Grass bir tür edebî başkentin yedeği olarak, Hermann Kesten kendinden menkul yazarlar birliği olarak, Enzensberger de klik olarak görmüştür. Grup 47, farklı görüş açılarına göre; „edebiyat mafyası“, „edebî […] deneme sahnesi“, „Alman mucizesi“, „özel komando birliği“, „seyyar romantik kafe“ veya „yazar pazarının acentesi“ olarak da algılanmıştır.
Grup 47’nin kamusal etkisi üzerine tartışmalar
Sonraki eleştiriler, daha çok grubun kuruluşuna ve grubun kamu üzerindeki etkisine karşı yöneltilmiştir. Grup, yazar çevrelerince, aralarına başkalarını almayan, Alman Edebiyatı’nda hangi eserin iyi olup olmadığına, hangisinin okunup okunmayacağına karar vererek düşünce terörü yapan, diktatör bir grup olarak tanımlanmıştır. Sadece edebiyat alanında değil, kamusal alanda da çok etkili olan grup, edebi eserlerle ve içerikleriyle değil, politik tarzda tartışmalarla ilgilenen kamusal bir güç olarak değerlendirilmiştir. Heinrich Böll ve gibi Alman yazarlara göre; 1945 yılı sonrası Alman Edebiyatı, Grup 47 hiç var olmasaydı da farklı olmazdı. Grubun yararlarının ve zararlarının birbirini eşitlediği düşünülmüştür. Çoğu Alman yazar, Grup 47’nin dağılmasının ardından Alman Edebiyatı’nın artık rahat bir nefes aldığı yorumunu yapmıştır.
Politik müdahaleler
Grup, ilk yıllarında çoğunlukla tutucu eleştirmenlerce, sonraki yıllarda da parti politikacılarınca, politik odaklı yoğun karşı çıkışlara ya da saldırılara maruz kalmıştır.
Çoğu siyasetçiye göre grup, sadece kültürel alanda değil, politika alanında da etkisiyle gizemli meselelere yol açmıştır. 60’lı yıllarda politik havanın değişmesiyle ve grubun daha sağlam temellere sağlam olmasıyla eleştirilerin yönü de değişmiştir.
Sonraki çalışmalar
Grup 47’nin fiili olarak dağılmasından sonra, grubun gücü ve etkisi üzerine yapılan kamusal eleştirilerin sebebi ortadan kalkmıştır. Ardından grubun gelişmesi ve içeriksel öncelikleri arka planda kalmıştır. Nasyonal sosyalizm ve soykırım zamanında gerilemiş olan edebiyat çalışmalarını daha fazla yoğunlaştırmaya başlamışlardır.
Grup 47 üzerine çekilen film
- „Vom Glanz und Vergehen der Gruppe“, belgesel, Almanya, 2007, 45 dk.
Ünlü üyeleri
Dış bağlantılar
- Grup 4713 Ekim 2005 tarihinde Wayback Machine sitesinde . (Almanca)
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Gruppe 47 Alman yazar in 1947 den 1967 ye kadar Almancada eser veren yazarlari davet ederek olusturdugu bir gruptu Grubun bulusmalari okunan metnin iki tarafli elestirisi ve genc daha taninmamis yazarlari destekleme amaci gutmekteydi Demokratik bir oylamayla verilen Gruppe 47 Odulu bircok yazarin bu odulu almasiyla kariyerlerinin baslangici anlamina gelmistir Gruppe 47 bagimsiz bir orgutlenmeydi uye listesi yoktu ve hicbir edebi akima dahil degildi ama Richter in katilima davet etme usuluyle belirgin bicimde sekillenmisti Gruppe 47 genc yazarlara II Dunya Savasi sonrasinda Alman edebiyatini yenileyebilecekleri bir mecra olanak sundu Ilerleyen yillarda toplantilarina en onemli cagdas yazarlarin edebiyat elestirmenlerinin ve entelektuellerin katildigi Bati Almanya nin kultur yasaminda etkili bir olusum haline geldi Gruppe 47 nin kulturel ve siyasi etkisi bircok tartismanin konusu oldu 1967 de topluluk kendini feshettikten sonra dahi katilimcilari Alman edebiyatina liderlik etmeye devam etti TarihiIlk Davet Cagri Alman savas esirlerinin gazetesi Der Ruf Zeitung der deutschen Kriegsgefangenen 1945 yilinin ilk zamanlarinda Rodos Adasi ndaki Fort Philip Kearney savas esiri kampinda Alman savas esirleri icin olusturulan Amerikan Yeniden Egitim Programi nin bir parcasi olarak kurulmustur Curt Vinz tarafindan yayimlanmistir Gazete savas esirlerinin Almanya ya donuslerinin ardindan Vinz nde Cagri genc neslin bagimsiz sayfalari Der Ruf unabhagige Blatter der jungen Generation adiyla ilk kez 15 Agustos 1946 da basilmistir Gazetede edebi yazilar da basilmistir ama yayimci Andersch ve Richter her seyden once bunu ozgur bir Almanya icin dogu ve bati arasinda bir kopru olmasi ve sosyal bir toplum bicimine gecis amaciyla daha cok siyasi bir organ olarak kullanmak istemislerdir Bazi zamanlar Amerikan isgal guclerini elestiren yazilar yazmislardir bu yuzden Amerikan isgalcileri tarafindan gazetenin yayimlanmasi yasaklanmistir Bu iki yayimcinin saliverilmesinin ardindan gazetenin farkli siyasi yonde basilmasina devam edilmistir Cagri nin faaliyetinin sona ermesinin ardindan Hans Werner Richter Akrep Der Skorpion adinda yeni bir gazete yayimlamak istemistir Richter in davetiyle 1947 de yazarlar bulusarak musvedde yazilmis ve ortak tartismalar yapilmistir Akrep gazetesi cikarilamamis olmasiyla birlikte Grup 47 nin ilk toplantilari burada yapilmistir Olusumu ve Teskilatlanmasi Grup 47 nin ilk bulusmasina 16 kisi katilmistir Baslangic olarak Wolfdietrich Schnurre Das Begrabnis Mezar adli oykusunu yazmistir Ardindan diger katilimcilarin acik kismen sert kendiliginden olusan daha sonradan grup elestirisi ritueline donusecek olan elestirilerinin plansiz bicimi ortaya cikmistir Konusmaci yazarin Richter in yanindaki elektrikli sandalye diye esprili adla anilan bos sandalyeye oturarak yaptigi okumanin tarzi bile ayni kalmistir Konusmaci kendini savunmak zorunda olmadigindan soyledikleri en onemli vecizeler arasina girer yani somut metnin elestirisi merkezde durur Grubu bolebilecek olan edebi veya siyasi tarzin temelde yatan tartismalarina Richter hicbir zaman kesin tavirlariyla meydan vermemistir Harabe edebiyati Trummerliteratur icin kendi gercekci tercihine ragmen grup adina bir edebi program belirginlesmemistir hicbir ortak siir kuramsallik anlayisi egemen olmamistir kisacasi ornegin fasist veya militarist metinlere yasak durumu gibi herhangi bir ilke anlayisi soz konusu edilmemistir Grup 47 adi ilk kez Hans Werner Richter in duzenli olarak planladigi toplantilarin ilkinde ortaya cikmistir Yazar ve elestirmen grubun ismini Ispanyol Generacion del 98 e bir benzesme niyetiyle onermistir Bulusmanin butun kurulus bicimlerini reddeden Richter topluluk kulup birlik akademi onerilerine katilip katilmayacagini soyle aciklamistir Grup 47 tamamen istege baglidir ve esasinda hicbir sey ifade etmez Ilk olarak 1962 de toplulugun 15 Yildonumu adina Richter maziye bakarak Grup 47 nin ideal cikis noktalarini ifade etmistir 1 Edebiyat ve gazetecilik yayincilik alanlarinda demokratik seckinler olusumu 2 Uygulamali demokratik yontemlerle bireyci bir gruba sonradan daha yaygin toplum kesimlerine kadar ulasabilecek etkinlik alanini belirleme umudunu saglamak 3 Bir program bir topluluk bir kurulus ve herhangi bir kolektif dusuncenin arastirmalarini yerine getirmeden her iki hedefe de ulasmak Grubun ilk yillariIki aylik duzenlemenin ardindan Grup 47 nin ikinci toplantisi Ulm de duzenlenmistir Katilimci sayisi bu kez iki katina ulasmistir Richter in Davet iyle gruba ilk kez dahil olan katilimcilardan Alfred Andersch in Alman Edebiyati karar asamasinda adli denemesi gruba yon gosterici olmustur Gercek sanatcilik nasyonal sosyalizm karsitliginin ozdesidir tezinden yola cikarak Alman dusunce yasaminin yenilenmesi icin orijinal bir yaratma surecinin tamamlanmasi gerekliligiyle genc nesilde sifirdan baslamak la yuz yuze oldugunu belirtmistir Andersch in bu taslagi uzun sure boyunca grupta okunan tek deneme olmustur Bunu takip eden yillarda duzenlenen toplantilar cogunlukla yilin ilk yarisinda ve sonbaharda farkli yerlerde vuku bulmustur 1950 de duzenlenen yedinci toplantida ilk kez verilmistir Bu odulun diger edebiyat odullerinden farki ise taninmamis genc yazarlarin desteklenmesinin hedeflenmis olmasidir Odul toreninde yazarlarin eserlerinin okunmasinin ardindan grup uyeleri odul alacak kisiyi demokratik bir secimle belirlemislerdir Ilk odul sair a verilmistir Ucuncu odul toreninde Heinrich Boll Kara Koyunlar oykusuyle odulu almistir 8 ay sonunda 1952 de Grup 47 nin bir yayin organini kalici kilmak ve yerlestirmek amaciyla edebiyat gazetesi Die Literatur Richter in cabasiyla yayimlanmistir Realizm ve ModernizmGrup 47 nin ununun yayilmasiyla her bulusmaya yurt icinden ve yurt disindan daha fazla misafir davet edilmistir Grup 47 deki edebi paradigma degisikligiyle ozellikle grubun ilk yillarinda belirleyici olan Alman Savas Sonrasi Edebiyat inin sade realizm inde yazilar yazilmistir Daha karmasik yapiya sahip metinlerden yavas yavas uzaklasilmistir 20 yy in ilk yarisinda gelisen nasyonal sosyalizm zamaninda yasaklanmis ve yakilmis olan Modernist Edebiyat Grup 47 ile dirilmistir Genc yazarlar 1950 li yillardaki ilimli modernizmi Grup 47 nin edebi simgesi olarak sekillendirirken genel hatlari ile deneysel edebiyat calismalari grubun icinde yerlesmede ve kalicilasmada epey zorlanmistir Bir kurum olarak Grup 47Grup 1950 li yillarin basindan beri daha fazla ilgi odagi olmustur Baslarda katilimcilar duzenlenen toplantilar hakkinda roportaj vermislerdir 1956 dan sonra ise sadece yillik ilkbaharda duzenlenen toplantilar hakkinda resmi sonuclar degerlendirilmis ve medyaya sunulmustur Grup 47 nin en buyuk basarisi Grup 47 Edebiyat Odulu ne layik gorulen Gunter Grass olmustur Grass 1958 yilinda daha yayimlanmamis romani Teneke Trampet in ilk bolumuyle bu odulu almistir Bu odul ile daha o zamana kadar taninmamis olan Grass in ani bir sekilde unlenmesini saglamistir Grup 47 Edebiyat Odulu nun verilmesine 3 yil ara verilmistir Grass kamuoyunun algisinda grup yoluyla belirgin hale gelmesinden sonra belirginlesen edebiyat basarisi tekrar gruba yonelik bir etki yaratmistir nitekim bu anlamda Grup 47 nin edebiyat sahnesinde onemi derinlesmeye baslamistir Ardindan yazarlar elestirmenler ve yayimcilar gruptan davet edilmekte israr etmislerdir Grup duzenleme sureciyle daha profesyonel bir hal almistir ve onceki toplantilardaki dostca hava yok olmustur Richter katilimcilari 3 gruba ayirmistir bazi genc yazarlar her seyi daha iyi bilen pur elestirmenler ve sadece uye olan buyuk bir grup Grubun eski uyeleri artik gitgide toplantilara katilmamaya baslamislardir Heinrich Boll grupla ilgili dusuncelerini soyle bildirmistir 150 yazarin elestirmenin yayimcinin sinemacinin televizyoncunun ve daha fazlasinin katildigi toplantilar bana oylesine istirap veriyor ki isteksizce gidiyorum Grup 47 kurum olma tehlikesiyle karsi karsiyadir Alfred Andersch de su sekilde elestiride bulunmustur Grup edebi pazara donusecek Grup 47 Edebiyat Odulu nun verilmesi sirasinda musvetteler teslim edilir yazarlar grup onundeki okumalarina ozenli bir sekilde hazirlanirdi Okumanin basarili olup olmadigina bakarak artik orada bulunan yayinevi temsilcileri yazarin edebi kariyeri hakkinda karar verirdi Metinler hakkindaki elestiriyi artik gruptaki diger yazarlar degil ayricalikli olarak toplantilarin yapildigi salonlarin on siralarinda oturan meslek elestirmenleri gerceklestiriyordu bu elestirmenler ornegin Walter Hollerer Walter Jens Walter Mannzen Marcel Reich Ranicki und Hans Mayer gibi isimlerdi 1961 yilinda Grup 47 nin daha devam edip etmecegi tartismalari olmustur Elestirilere donuk elestiri ozellikle de degerlendirmelerinden cok cekinilen Reich Ranicki nin sahsinda alevleniyordu Bu konuda farkli gorusler olmustur Grubun eski uyeleri gruptan tahliyesini istemistir Richter ise gecikmeli olarak bu yonde hareket etmeyecegini bildirmistir Grup Politika ve Toplum60 li yillarda toplumun politikayla daha fazla ilgilenmesinin sonuclari Grup 47 ye de yansimistir Richter in hareketi temelde sosyal politik bir haldeyken Grup 47 varoldugu sure boyunca politik acidan etkin olmamistir Ancak bu durum hicbir zaman butun grup adina gecerli olmamistir Son toplantiSon toplanti 1967 de duzenlenmistir Bu toplanti Sosyal Demokrat Ogrenci Toplulugu nun bazi uyelerince protesto edilmistir Ogrenciler grubu politik olmayan bir durus la suclamislardir ve grup 47 kagittan kedi ve Sairler Sairler gibi alayci sloganlar atmislardir Grup uyelerinin tepkileri farklilik gostermistir Bazilari rahatsiz olduklari icin kizarken bazilari ogrencilerle diyaloga girmeye calismislardir Grup icinde ozellikle iki oncu Gunter Grass ve arasinda ideolojik farkliliklar olusmustur Hans Werner Richter 1968 de bir kapanis toplantisi duzenlemistir Bu toplantida grup dagilmistir Richter e gore Grup 47 hicbir zaman gercekten kurulmamistir bununla birlikte hicbir zaman resmi olarak da dagilmamistir Richter bundan sonra bir toplanti daveti gondermemistir Eski uyeler ara sira kucuk capli toplantilar duzenlemislerdir ArdillarGunter Grass 2005 yilinin Aralik ayinda kurdugu Lubeck Edebiyat Toplantisi yla yeni edebiyat cevresini kurmustur Gunter Grass Evi nde duzenlenen ilk toplantiya Thomas Brussig Michael Kumpfmuller Katja Lange Muller Benjamin Lebert Eva Menasse Matthias Politycki Tilman Spengler und Burkhard Spinnen gibi isimler davet edilmistir Grup 47 yi taklit ederek dernege Lubeck 05 adi verilmistir Grass her seyden once Grup 47 nin yeniden hayata gecirilmesi dusuncesinden uzak oldugunu eski uslubuyla belirtmistir Devam ettirilemez bir seydir bu Aramizda hic yok 40 li ve 50 li yillarda hukum surdugu gibi bir durum gunumuzde soz konusu degil Edebiyat OduluGrup 47 Edebiyat Odulu 1950 yilindan itibaren daha taninmamis yazarlara verilmisir Ilk yillardaki odullerde takdim edilen para iki odulde de 1000 Alman Marki Amerikan reklam sirketi Coward McCann Company nin bagisiydi Daha sonradan Hans Werner Richter tarafindan duzenlenen odullerdeki para farkli yayimevlerince ve radyo kuruluslarinca bagislanmistir Odule alanlar 1950 Gunter Eich Abgelegene Gehofte Virane Ciftlikler adli siiriyle 1951 Heinrich Boll Kara Koyunlar adli okusuyle 1952 Ilse Aichinger Spiegelgeschichte Ayna Hikayesi adli oykusuyle 1953 Ingeborg Bachmann Ertelenmis Zaman dan dort siiriyle 1954 Adriaan Morrien Zu grosse Gastlichkeit verjagt die Gaste adli oykusuyle 1955 Martin Walser Templones Ende adli oykusuyle 1958 Gunter Grass Teneke Trampet in ilk bolumuyle 1962 Johannes Bobrowski Sarmatlilar Donemi nden siiriyle 1965 Peter Bichsel Mevsimler adli romaniyla 1967 Jurgen Becker Rander Kenarlar ileGrup 47 nin etkisi ve tartismalarHeinz Ludwig Arnold un gorusune gore Grup 47 20 yy in ikinci yarisindaki Alman Edebiyati nda belirgin bir iz birakmistir Grubun edebiyat elestirmenleri Federal Almanya Cumhuriyeti ndeki edebi tartismalara etkin olarak katilmislardir ve gruptaki yazarlar Alman gazetelerinin kultur eki ve edebiyat cevrelerinde sansasyonel tartismalar yurutmuslerdir Alman yazar Hans Magnus Enzensberger Grup 47 yi Alman edebiyat tarihinde ornegi bulunmayan bir edebi topluluk olarak nitelendirmistir Alman edebiyat tarihcisi Klaus Briegleb grubu gunumuz Alman kulturundeki siyasi efsane olarak adlandirmistir Alman yazar Alexander Kluge de Grup 47 nin parladigi donemde Federal Almanya Cumhuriyeti nin onemli edebi yeteneklerini bir araya getirdigini ve asil toplumsal sorunlara yonelik ortak bir tutumu ortaya koymak icin onlari etkiledigini belirtmistir Grup 47 cogu kez efsanevilestirilmis cok sayida taklit ornekleri ile karsilasilmistir Ornegin Grub 47 yi Alman yazar Hans Werner Richter Edebiyat cevresi olarak Heinrich Boll seyyar akademi olarak Gunter Grass bir tur edebi baskentin yedegi olarak Hermann Kesten kendinden menkul yazarlar birligi olarak Enzensberger de klik olarak gormustur Grup 47 farkli gorus acilarina gore edebiyat mafyasi edebi deneme sahnesi Alman mucizesi ozel komando birligi seyyar romantik kafe veya yazar pazarinin acentesi olarak da algilanmistir Grup 47 nin kamusal etkisi uzerine tartismalar Sonraki elestiriler daha cok grubun kurulusuna ve grubun kamu uzerindeki etkisine karsi yoneltilmistir Grup yazar cevrelerince aralarina baskalarini almayan Alman Edebiyati nda hangi eserin iyi olup olmadigina hangisinin okunup okunmayacagina karar vererek dusunce teroru yapan diktator bir grup olarak tanimlanmistir Sadece edebiyat alaninda degil kamusal alanda da cok etkili olan grup edebi eserlerle ve icerikleriyle degil politik tarzda tartismalarla ilgilenen kamusal bir guc olarak degerlendirilmistir Heinrich Boll ve gibi Alman yazarlara gore 1945 yili sonrasi Alman Edebiyati Grup 47 hic var olmasaydi da farkli olmazdi Grubun yararlarinin ve zararlarinin birbirini esitledigi dusunulmustur Cogu Alman yazar Grup 47 nin dagilmasinin ardindan Alman Edebiyati nin artik rahat bir nefes aldigi yorumunu yapmistir Politik mudahaleler Grup ilk yillarinda cogunlukla tutucu elestirmenlerce sonraki yillarda da parti politikacilarinca politik odakli yogun karsi cikislara ya da saldirilara maruz kalmistir Cogu siyasetciye gore grup sadece kulturel alanda degil politika alaninda da etkisiyle gizemli meselelere yol acmistir 60 li yillarda politik havanin degismesiyle ve grubun daha saglam temellere saglam olmasiyla elestirilerin yonu de degismistir Sonraki calismalar Grup 47 nin fiili olarak dagilmasindan sonra grubun gucu ve etkisi uzerine yapilan kamusal elestirilerin sebebi ortadan kalkmistir Ardindan grubun gelismesi ve iceriksel oncelikleri arka planda kalmistir Nasyonal sosyalizm ve soykirim zamaninda gerilemis olan edebiyat calismalarini daha fazla yogunlastirmaya baslamislardir Grup 47 uzerine cekilen film Vom Glanz und Vergehen der Gruppe belgesel Almanya 2007 45 dk Unlu uyeleriIlse Aichinger Alfred Andersch Ingeborg Bachmann Heinrich Boll Paul Celan Hans Magnus Enzensberger Erich Fried Gunter Grass Erich Kastner Siegfried Lenz Marcel Reich Ranicki inisiyatif ve organizasyon Dis baglantilarGrup 4713 Ekim 2005 tarihinde Wayback Machine sitesinde Almanca