Himalayacetus, Erken Eosen döneminde kuzey Hindistan'da yaşamış, bilinen en eski balina cinsi. 'nda bulunan kalıntıları 53.5 milyon yıl öncesine tarihlendi. Bu kalıntılar tek ve tip türü olan Himalayacetus subathuensis'e atandı.
Himalayacetus | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Biyolojik sınıflandırma | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
İkili adlandırma | |||||||||||||||||
†Himalayacetus subathuensis Gingerich & Bajpai, 1998 |
Etimoloji
Himalaya, Sanskritçe, kar ve balinanın yeri – Yunanca ketos (balina). Tür ismi, subathuensis, holotip fosilini veren Himalaya eteklerindeki Subathu Formasyonu ve Subathu tipi bölümü ifade eder.
Fosil buluntuları
H. subathuensis, M1 için alveolleri olan, M2'nin hafif hasarlı tacı ve M3'ün tam tacı olan kısmi sol dentary (mandibula) ile temsil edilir. Sığ bir mandibular kanalın tabanı, dentary'nin medial tarafında nispeten yüksek korunmuştur. Kanalın üstü korunmamıştır, ancak tabanı o kadar yüksek ve genişliği o kadar dardır ki, Ambulocetus veya daha sonraki arkeosetlerinki gibi genişletilemez.
Tanı
Himalayacetus, Archaeoceti'nin genel molar formuna sahiptir. Gingerich ve Bajpai'ın analizine göre açıkça bir pakicetiddir, çünkü daha gelişmiş arkeosetlerin hepsinde görülen genişlemiş mandibular kanaldan yoksundur. Himalayacetus boyut olarak daha sonraki Pakicetus'a benzer, ancak trigonid üzerinde daha büyük ve daha yuvarlak bir ana uç (protoconid) ve talonid üzerinde daha küçük ve daha az yüksek bir minör uç (hipokonid) ile daha düşük azı dişlerine sahip olması bakımından farklılık gösterir. Himalayacetus, Pakicetus, Gandakasia ve Ambulocetus'tan trigonidin tabanında anteromedial tepe noktasının anterolateral tepe noktasından daha öne çıkıntı yapmasıyla ayrılır.
Dağılım ve yaş
Himalayacetus'un tip örneği, Kuzey Hindistan'daki Subathu Oluşumunun tip bölümünde Mathur'un IIIc aralığından gelir. Burada bulunan Nummulites atacicus türünden H. subathuensis'in yaşı 53 ila 54 myö arasında veya yaklaşık 53,5 myö olduğu belirlenmiştir.
Sınıflandırma
Himalayacetus Gingerich ve Bajpai tarafından 1998'de ilk kez tanımlandığında bir pakicetid olarak sınıflandırıldı. Ancak daha sonraki bazı yazarlar onu Ambulocetidae'de sınıflandırdı. Buna rağmen pakicetid olduğunu savunan analizler daha fazladır.
Paleoçevre
Himalayacetus ayrıca, bazı balinaların, cetacean evriminin çok erken dönemlerinde muhtemelen kısmen denizde yaşadıklarını göstermesi açısından da önemlidir. Himalayacetus sığ bir istiridye taşıyan deniz yatağından gelirken, Pakicetus ve daha önce bilinen diğer en eski pekicetidler kıtasal kırmızı yataklardan geldi ve kara memelileriyle birlikte bulundu.
Oksijen izotopları, canlı tatlı suda yaşayan balinaları deniz balinalarından ayırır. Tatlı su ortamındaki oksijen, daha ağır 18O'yu koruyan deniz ortamlarındaki oksijene kıyasla fraksiyonlanır—hafif 16O'da zenginleşir ve ağır 18O'da tükenir. Eosen'de yaşamış Pakicetus ve Nalacetus'un oksijen izotoplarının deniz değerlerinden ziyade tatlı suya sahip olduğu bildirildi, bu da Thewissen ve arkadaşlarının bu sonuca varmasına neden oldu.
Kara memelilerinin kemik ve diş fosfatındaki oksijenin izotopik bileşimi genellikle ağır olduğundan, solunum ve diğer metabolik süreçler sırasındaki parçalanmayı yansıttığı için yorumlama karmaşıktır. Bu nedenle, Himalayacetus'ta ve en azından bazı Pakicetus'ta görülen ağır değerler, neredeyse kesinlikle hala amfibi olan hayvanlarda karada solunum, beslenme sırasında deniz suyunda bir miktar ağır oksijenin yutulması veya her ikisi ile açıklanabilir. Karadaki yaşam, kara memelileri ile birlikte tüm Pakicetus'un geri kazanılması ile tutarlıdır ve deniz suyunda ağır oksijenin yutulması, deniz istiridyeleri ve diğer yumuşakçalar ile birlikte Himalayacetus'un keşfi ile tutarlıdır. Yorum hala belirsizdir, ancak iki satırlık kanıt -deniz katmanlarında iyileşme ve ağır oksijen izotopik bileşim- cetacean tarihinin erken dönemlerinde deniz sularının istilasını desteklemektedir. Balinaların kökeni genellikle doğu Tethys'in oldukça verimli sığ deniz sularında balıkların yiyecek olarak bulunmasıyla açıklanır ve erken pakicetidlerin tatlı su nehirlerinde, karışık haliçlerde ve sığ denizlerde balıklarla beslenmiş olmaları muhtemeldir.
Balinaların kökeni
H. subathuensis'in keşfi, balinaların kökeninin maksimum olasılık süresini 53,5 milyon yıl öncesine değiştirir ve L = 0,05 güven sınırını 56,7 myö'ye uzatarak Paleosen-Eosen sınırını geçer. Mevcut Cetacea'nın mevcut Artiodactyla'dan ayrılma zamanı değişmez ve Senozoyik'in başlangıcında veya yakınında 62.5–66.4 myö aralığındadır.
Moleküler genetik saatler kullanan bazı sistematistler, Cetacea'nın Mezozoik'teki diğer memeli türlerinden 100 myö kadar erken bir zamanda ayrıldığını öne sürüyorlar, ancak böyle bir hipotezin niceliksel olasılığı, bilinen fosillerin jeolojik zaman ölçegi ve radyometrik kalibrasyon açısından yok denecek kadar küçüktür (L ≈ 10−9). Çelişkili kanıtların tutarsız yorumlarının çözümü, hem balinaların (ve diğer memelilerin) tarihini hem de evrimsel değişimin dinamiklerini anlamak için önemli olacaktır.
Kaynakça
- ^ a b c d e f g h i j k l Bajpai, S.; Gingerich, P. D. (22 Aralık 1998). "A new Eocene archaeocete (Mammalia, Cetacea) from India and the time of origin of whales". Proceedings of the National Academy of Sciences (İngilizce). 95 (26): 15464-15468. doi:10.1073/pnas.95.26.15464. ISSN 0027-8424. (PMC) 28065 $2. (PMID) 9860991.
- ^ Thewissen, J. G. M.; Williams, E. M.; Hussain, S. T. (20 Temmuz 2001). "Eocene mammal faunas from northern Indo-Pakistan". Journal of Vertebrate Paleontology. 21 (2): 347-366. doi:10.1671/0272-4634(2001)021[0347:emffni]2.0.co;2. ISSN 0272-4634.
- ^ auteur., Berta, Annalisa. The rise of marine mammals : 50 million years of evolution. ISBN . OCLC 1033475583.
- ^ Uhen, Mark D. (Nisan 2010). "The Origin(s) of Whales". Annual Review of Earth and Planetary Sciences. 38 (1): 189-219. doi:10.1146/annurev-earth-040809-152453. ISSN 0084-6597.
- ^ Marx, Felix G.; Lambert, Olivier; Uhen, Mark D. (10 Mayıs 2016). "Cetacean Paleobiology". doi:10.1002/9781118561546.
- ^ Clementz, MARK T.; Goswami, Anjali; Gingerich, Philip D.; Koch, Paul L. (12 Haziran 2006). "Isotopic records from early whales and sea cows: contrasting patterns of ecological transition". Journal of Vertebrate Paleontology. 26 (2): 355-370. doi:10.1671/0272-4634(2006)26[355:irfewa]2.0.co;2. ISSN 0272-4634.
- ^ Gingerich, Philip D.; Cappetta, Henri (Ocak 2014). "A new archaeocete and other marine mammals (Cetacea and Sirenia) from lower middle Eocene phosphate deposits of Togo". Journal of Paleontology. 88 (1): 109-129. doi:10.1666/13-040. ISSN 0022-3360.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Himalayacetus Erken Eosen doneminde kuzey Hindistan da yasamis bilinen en eski balina cinsi nda bulunan kalintilari 53 5 milyon yil oncesine tarihlendi Bu kalintilar tek ve tip turu olan Himalayacetus subathuensis e atandi Himalayacetus Yasadigi donem araligi 53 5 myo Wasatchian PreYeYeOSDCPTJKPgN Biyolojik siniflandirmaAlem AnimaliaSube ChordataSinif MammaliaTakim CetaceaParvo takim ArchaeocetiFamilya Pakicetidae Cins Himalayacetus amp Bajpai 1998Tur H subathuensisIkili adlandirma Himalayacetus subathuensisGingerich amp Bajpai 1998EtimolojiHimalaya Sanskritce kar ve balinanin yeri Yunanca ketos balina Tur ismi subathuensis holotip fosilini veren Himalaya eteklerindeki Subathu Formasyonu ve Subathu tipi bolumu ifade eder Fosil buluntulariH subathuensis M1 icin alveolleri olan M2 nin hafif hasarli taci ve M3 un tam taci olan kismi sol dentary mandibula ile temsil edilir Sig bir mandibular kanalin tabani dentary nin medial tarafinda nispeten yuksek korunmustur Kanalin ustu korunmamistir ancak tabani o kadar yuksek ve genisligi o kadar dardir ki Ambulocetus veya daha sonraki arkeosetlerinki gibi genisletilemez Tani Himalayacetus Archaeoceti nin genel molar formuna sahiptir Gingerich ve Bajpai in analizine gore acikca bir pakicetiddir cunku daha gelismis arkeosetlerin hepsinde gorulen genislemis mandibular kanaldan yoksundur Himalayacetus boyut olarak daha sonraki Pakicetus a benzer ancak trigonid uzerinde daha buyuk ve daha yuvarlak bir ana uc protoconid ve talonid uzerinde daha kucuk ve daha az yuksek bir minor uc hipokonid ile daha dusuk azi dislerine sahip olmasi bakimindan farklilik gosterir Himalayacetus Pakicetus Gandakasia ve Ambulocetus tan trigonidin tabaninda anteromedial tepe noktasinin anterolateral tepe noktasindan daha one cikinti yapmasiyla ayrilir Dagilim ve yasHimalayacetus un tip ornegi Kuzey Hindistan daki Subathu Olusumunun tip bolumunde Mathur un IIIc araligindan gelir Burada bulunan Nummulites atacicus turunden H subathuensis in yasi 53 ila 54 myo arasinda veya yaklasik 53 5 myo oldugu belirlenmistir SiniflandirmaHimalayacetus Gingerich ve Bajpai tarafindan 1998 de ilk kez tanimlandiginda bir pakicetid olarak siniflandirildi Ancak daha sonraki bazi yazarlar onu Ambulocetidae de siniflandirdi Buna ragmen pakicetid oldugunu savunan analizler daha fazladir PaleocevreHimalayacetus ayrica bazi balinalarin cetacean evriminin cok erken donemlerinde muhtemelen kismen denizde yasadiklarini gostermesi acisindan da onemlidir Himalayacetus sig bir istiridye tasiyan deniz yatagindan gelirken Pakicetus ve daha once bilinen diger en eski pekicetidler kitasal kirmizi yataklardan geldi ve kara memelileriyle birlikte bulundu Oksijen izotoplari canli tatli suda yasayan balinalari deniz balinalarindan ayirir Tatli su ortamindaki oksijen daha agir 18O yu koruyan deniz ortamlarindaki oksijene kiyasla fraksiyonlanir hafif 16O da zenginlesir ve agir 18O da tukenir Eosen de yasamis Pakicetus ve Nalacetus un oksijen izotoplarinin deniz degerlerinden ziyade tatli suya sahip oldugu bildirildi bu da Thewissen ve arkadaslarinin bu sonuca varmasina neden oldu Kara memelilerinin kemik ve dis fosfatindaki oksijenin izotopik bilesimi genellikle agir oldugundan solunum ve diger metabolik surecler sirasindaki parcalanmayi yansittigi icin yorumlama karmasiktir Bu nedenle Himalayacetus ta ve en azindan bazi Pakicetus ta gorulen agir degerler neredeyse kesinlikle hala amfibi olan hayvanlarda karada solunum beslenme sirasinda deniz suyunda bir miktar agir oksijenin yutulmasi veya her ikisi ile aciklanabilir Karadaki yasam kara memelileri ile birlikte tum Pakicetus un geri kazanilmasi ile tutarlidir ve deniz suyunda agir oksijenin yutulmasi deniz istiridyeleri ve diger yumusakcalar ile birlikte Himalayacetus un kesfi ile tutarlidir Yorum hala belirsizdir ancak iki satirlik kanit deniz katmanlarinda iyilesme ve agir oksijen izotopik bilesim cetacean tarihinin erken donemlerinde deniz sularinin istilasini desteklemektedir Balinalarin kokeni genellikle dogu Tethys in oldukca verimli sig deniz sularinda baliklarin yiyecek olarak bulunmasiyla aciklanir ve erken pakicetidlerin tatli su nehirlerinde karisik haliclerde ve sig denizlerde baliklarla beslenmis olmalari muhtemeldir Balinalarin kokeniFarkli Archaeocetelerin jeolojik caglari H subathuensis in kesfi balinalarin kokeninin maksimum olasilik suresini 53 5 milyon yil oncesine degistirir ve L 0 05 guven sinirini 56 7 myo ye uzatarak Paleosen Eosen sinirini gecer Mevcut Cetacea nin mevcut Artiodactyla dan ayrilma zamani degismez ve Senozoyik in baslangicinda veya yakininda 62 5 66 4 myo araligindadir Molekuler genetik saatler kullanan bazi sistematistler Cetacea nin Mezozoik teki diger memeli turlerinden 100 myo kadar erken bir zamanda ayrildigini one suruyorlar ancak boyle bir hipotezin niceliksel olasiligi bilinen fosillerin jeolojik zaman olcegi ve radyometrik kalibrasyon acisindan yok denecek kadar kucuktur L 10 9 Celiskili kanitlarin tutarsiz yorumlarinin cozumu hem balinalarin ve diger memelilerin tarihini hem de evrimsel degisimin dinamiklerini anlamak icin onemli olacaktir Kaynakca a b c d e f g h i j k l Bajpai S Gingerich P D 22 Aralik 1998 A new Eocene archaeocete Mammalia Cetacea from India and the time of origin of whales Proceedings of the National Academy of Sciences Ingilizce 95 26 15464 15468 doi 10 1073 pnas 95 26 15464 ISSN 0027 8424 PMC 28065 2 PMID 9860991 KB1 bakim PMC bicimi link Thewissen J G M Williams E M Hussain S T 20 Temmuz 2001 Eocene mammal faunas from northern Indo Pakistan Journal of Vertebrate Paleontology 21 2 347 366 doi 10 1671 0272 4634 2001 021 0347 emffni 2 0 co 2 ISSN 0272 4634 auteur Berta Annalisa The rise of marine mammals 50 million years of evolution ISBN 978 1 4214 2325 8 OCLC 1033475583 Uhen Mark D Nisan 2010 The Origin s of Whales Annual Review of Earth and Planetary Sciences 38 1 189 219 doi 10 1146 annurev earth 040809 152453 ISSN 0084 6597 Marx Felix G Lambert Olivier Uhen Mark D 10 Mayis 2016 Cetacean Paleobiology doi 10 1002 9781118561546 Clementz MARK T Goswami Anjali Gingerich Philip D Koch Paul L 12 Haziran 2006 Isotopic records from early whales and sea cows contrasting patterns of ecological transition Journal of Vertebrate Paleontology 26 2 355 370 doi 10 1671 0272 4634 2006 26 355 irfewa 2 0 co 2 ISSN 0272 4634 Gingerich Philip D Cappetta Henri Ocak 2014 A new archaeocete and other marine mammals Cetacea and Sirenia from lower middle Eocene phosphate deposits of Togo Journal of Paleontology 88 1 109 129 doi 10 1666 13 040 ISSN 0022 3360