Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
I²C (Inter-Integrated Circuit) Philips tarafından geliştirilmiş, düşük hızlı çevre birimlerini anakart, gömülü sistem ya da cep telefonu'na bağlamak için kullanılan toprağa referanslı, çok denetleyicili bir seri veri yoludur. 1990'ların ortasından beri Siemens (sonrasında Infineon Technologies), NEC, STMicroelectronics (öncesinde SGS-Thomson), Motorola (sonrasında Freescale Semiconductor), Intersil gibi pek çok firma NXP (öncesinde Philips Semiconductor Division) I²C-sistem standartıyla tam uyumlu ürünler piyasaya sürmüşlerdir.
1 Ekim 2006 itibarıyla ürünlerinde I²C protokolünü kullanmak isteyen firmalar için lisans ücreti ödeme zorunluluğu ortadan kalkmıştır, ancak NXP tarafından tahsis edilen I²C bağımlı birim adresine sahip olabilmek halen ücrete tabidir.
SMBus I²C'nin daha katı elektriksel ve protokol sınırlamaları tanımlayan bir alt kümesidir. SMBus'ın bir amacı dayanıklılık ve karşılıklı çalışabilirliği artırmaktır. Bu sebepten modern I²C sistemleri SMBus kural ve prensiplerini içermektedirler ve pratikte bu iki standart arasındaki ayrım genellikle çok belirgin değildir.
Tasarım
I²C pull-up dirençleriyle pozitif beslemeye bağlanmış iki adet çift yönlü open-drain sinyal hattı kullanır (Serial Data Line(SDA) ve Serial Clock (SCL)). Daha düşük ya da yüksek besleme gerilimlerine de izin verilmekle birlikte tipik olarak kullanılan besleme değerleri +5 V ya da +3.3 V'tur.
I²C referans tasarımında 16 adet özel amaçlı adres içeren 7-bit adres bölgesi mevcuttur, dolayısıyla aynı veriyolu üzerinden en fazla 112 adet birim birbiriyle haberleşebilir. Sık kullanılan I²C veriyolu hızları 100 kbit/s standart mod ve 10 kbit/s low-speed modu dur, ancak isteğe bağlı olarak daha düşük saat frekanslarına da izin verilmektedir.
Son I²C sürümleri daha fazla birime daha hızlı olarak hizmet verebilmektedir (400 kbit/s Fast mode, 1 Mbit/s Fast mode plus ya da Fm+ ve 3.4 Mbit/s Yüksek Hızlı Mod). Bu hızlar PC'lerden ziyade gömülü sistemlerde kullanılmaktadır. Ayrıca 10-bit adresleme modu gibi diğer özellikler de mevcuttur.
Belirtilen bit oranları denetleyici ile bağımlı birim arasında saat sıkıştırması ya da ilave donanım gecikmesi harici mesajlaşmalar için tanımlanmıştır. İlave protokol yükü bir bağımlı birim adresi ve muhtemelen bir kütük adresi yanında her bir bayt için ACK/NACK bitleri ihtiva etmektedir. Sonuç olarak gerçek veri transfer hızları yukarıda belirtilen tepe değerlerinden düşük olmaktadır. Örneğin, eğer bir bağımlı birimle yapılan her mesajlaşmanın sadece 1 bayt transferi ile sınırlı olduğu etkin olmayan bir protokolde gerçek veri aktarım hızı bit oranı tepe değerinin yarısından az olacaktır.
Maksimum bağımlı birim sayısı adres bölgesi boyutu ve ayrıca pratik iletişim uzaklığını birkaç metre ile limitleyen 400 pF 'lık toplam veriyolu kapasitansı ile sınırlıdır.
Kaynakça
- ^ . 29 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Nisan 2010.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
I C Inter Integrated Circuit Philips tarafindan gelistirilmis dusuk hizli cevre birimlerini anakart gomulu sistem ya da cep telefonu na baglamak icin kullanilan topraga referansli cok denetleyicili bir seri veri yoludur 1990 larin ortasindan beri Siemens sonrasinda Infineon Technologies NEC STMicroelectronics oncesinde SGS Thomson Motorola sonrasinda Freescale Semiconductor Intersil gibi pek cok firma NXP oncesinde Philips Semiconductor Division I C sistem standartiyla tam uyumlu urunler piyasaya surmuslerdir 1 Ekim 2006 itibariyla urunlerinde I C protokolunu kullanmak isteyen firmalar icin lisans ucreti odeme zorunlulugu ortadan kalkmistir ancak NXP tarafindan tahsis edilen I C bagimli birim adresine sahip olabilmek halen ucrete tabidir SMBus I C nin daha kati elektriksel ve protokol sinirlamalari tanimlayan bir alt kumesidir SMBus in bir amaci dayaniklilik ve karsilikli calisabilirligi artirmaktir Bu sebepten modern I C sistemleri SMBus kural ve prensiplerini icermektedirler ve pratikte bu iki standart arasindaki ayrim genellikle cok belirgin degildir TasarimBir denetleyici mikroislemci uc adet bagimli birim bir ADC bir DAC ve bir mikroislemci ile pull up direnclerinden Rp olusan ornek bir I C veriyolu I C pull up direncleriyle pozitif beslemeye baglanmis iki adet cift yonlu open drain sinyal hatti kullanir Serial Data Line SDA ve Serial Clock SCL Daha dusuk ya da yuksek besleme gerilimlerine de izin verilmekle birlikte tipik olarak kullanilan besleme degerleri 5 V ya da 3 3 V tur I C referans tasariminda 16 adet ozel amacli adres iceren 7 bit adres bolgesi mevcuttur dolayisiyla ayni veriyolu uzerinden en fazla 112 adet birim birbiriyle haberlesebilir Sik kullanilan I C veriyolu hizlari 100 kbit s standart mod ve 10 kbit s low speed modu dur ancak istege bagli olarak daha dusuk saat frekanslarina da izin verilmektedir Son I C surumleri daha fazla birime daha hizli olarak hizmet verebilmektedir 400 kbit s Fast mode 1 Mbit s Fast mode plus ya da Fm ve 3 4 Mbit s Yuksek Hizli Mod Bu hizlar PC lerden ziyade gomulu sistemlerde kullanilmaktadir Ayrica 10 bit adresleme modu gibi diger ozellikler de mevcuttur Belirtilen bit oranlari denetleyici ile bagimli birim arasinda saat sikistirmasi ya da ilave donanim gecikmesi harici mesajlasmalar icin tanimlanmistir Ilave protokol yuku bir bagimli birim adresi ve muhtemelen bir kutuk adresi yaninda her bir bayt icin ACK NACK bitleri ihtiva etmektedir Sonuc olarak gercek veri transfer hizlari yukarida belirtilen tepe degerlerinden dusuk olmaktadir Ornegin eger bir bagimli birimle yapilan her mesajlasmanin sadece 1 bayt transferi ile sinirli oldugu etkin olmayan bir protokolde gercek veri aktarim hizi bit orani tepe degerinin yarisindan az olacaktir Maksimum bagimli birim sayisi adres bolgesi boyutu ve ayrica pratik iletisim uzakligini birkac metre ile limitleyen 400 pF lik toplam veriyolu kapasitansi ile sinirlidir Kaynakca 29 Eylul 2011 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 7 Nisan 2010