Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Bu maddedeki bilgilerin için ek kaynaklar gerekli. (Haziran 2021) () |
Karabatakgiller (Phalacrocoracidae), Suliformes takımına ait bir kuş familyasıdır.
| Karabatakgiller | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Karabatak (Phalacrocorax carbo) | |||||||||||
| Biyolojik sınıflandırma | |||||||||||
| |||||||||||
| Türler | |||||||||||
| Metne bakınız. | |||||||||||
Adlandırma
Bilimsel adı Phalacrocoracidae, Grekçe "kel" anlamına gelen φαλακρός (phalakros) ve "kuzgun" anlamına gelen κόραξ (korax) kelimelerinden Latinceleştirilmiştir. Erişkin karabatakların yanaklarında bulunan krem beyazı tüysüz bölgeden ötürü bu adın geldiği düşünülmektedir.
Özellikleri
Karabataklar orta ve büyük boyutlarda deniz kuşlarıdır. En küçükleri olan küçük karabatak 45 cm. boyunda ve 340 g. ağırlığında iken en büyük türü olan Phalacrocorax harrisi 100 cm. boyunda ve 5 kg. ağırlığındadır. Soyu tükenmiş ortalama 6,3 kg. ağırlığıyla daha da büyüktü. Kuzey Yarımküre türlerinin tamamına yakını ile birlikte türlerin çoğunluğu koyu renkli tüylere sahiptir. Güney Yarımküre türlerinin bazıları ise siyah ve beyaz tüylere sahip iken Yeni Zelanda'nın türü gibi çok azı daha renkli tüylere sahiptir. Türlerin çoğunda yüzde gözler ile gaga arasında parlak mavi, turuncu, kırmızı ya da sarı olan ve üreme döneminde daha da parlaklaşan tüysüz renkli deri bulunur. Gagaları ince ve uzundur. Gaganın üst ucu ise aşağıya doğru kanca gibi kıvrıktır. Ayaklarında dört parmağıda birleştiren perdeler bulunur.
Açık denizden çok kıyılarda yaşarlar ve bazı türleri kara içindeki sularda koloniler kurar. En eski soyunun yaşam alanına bakıldığında köken olarak tatlı su kuşları olduğu görülür. Pasifik Okyanusu'nun ortasındaki adalar hariç dünyanın tamamına yayılmışlardır.
Tüm türler balık ile beslenir. Su yüzünden dalarak avlanırlar ancak bazı türler dalmadan önce hafifçe sıçrayarak suya girişlerini kolaylaştırırlar. Su altında ayakları yardımıyla ilerler ve bazı türlerin kanatları da kullandığı görülür. Bazı karabatak türlerinin 45 m.'ye kadar dalabildikleri gözlemlenmiştir.
Balık avladıktan sonra karaya çıkan karabatakların kanatlarını açarak güneş altında kurudukları görülebilir. Tüm karabatakların üropigial bezleri vardır ve bu bezin salgısıyla kanatların sugeçirmez olmasını sağlarlar.
Ağaçlarda, kayalık adacıklarda ve kayalıklarda koloni hâlinde yuvalanırlar. Yumurtaları tebeşir mavisi rengindedir. Genellikle yılda bir kez yumurtlarlar. Yavruları yedikleri besinleri geri kusarak beslerler.
Türler
Cins MicrocarboBonaparte, 1856
- Microcarbo melanoleucos Vieillot, 1817)
- Microcarbo africanus Gmelin, JF, 1789
- Microcarbo coronatus Wahlberg, 1855
- Microcarbo niger Vieillot, 1817
- Microcarbo pygmeus Pallas, 1773 - Küçük karabatak
Cins Phalacrocorax Brisson, 1760
- Phalacrocorax gaimardi Lesson & Garnot, 1828
- Phalacrocorax harrisi Rothschild, 1898
- Phalacrocorax neglectus Wahlberg, 1855
- Sparrman, 1786
- Phalacrocorax featherstoni Buller, 1873
- Pallas, 1811
- Phalacrocorax penicillatus von Brandt, JF, 1837
- Pallas, 1811 -
- Phalacrocorax urile Gmelin, JF, 1789
- Gmelin, JF, 1789
- Phalacrocorax auritus Lesson, 1831 - Kulaklı karabatak
- Phalacrocorax aristotelis Linnaeus, 1761 - Tepeli karabatak
- Phalacrocorax fuscescens Vieillot, 1817
- Phalacrocorax fuscicollis Stephens, 1826
- Phalacrocorax sulcirostris von Brandt, JF, 1837
- Phalacrocorax varius Gmelin, JF, 1789
- Phalacrocorax carbo Linnaeus, 1758 - Karabatak
- Lichtenstein, MHK, 1823
- Temminck & Schlegel, 1849 -
- Phalacrocorax capensis Sparrman, 1788
- Phalacrocorax nigrogularis Ogilvie-Grant & Forbes, HO, 1899 - Basra karabatağı
- Gmelin, JF, 1789
Cins LeucocarboBonaparte, 1856
- Leucocarbo bougainvillii Lesson, 1837
- King, PP, 1828
- Leucocarbo georgianus Lönnberg, 1906
- Leucocarbo bransfieldensis Murphy, 1936
- Leucocarbo nivalis Falla, 1937
- Leucocarbo melanogenis Blyth, 1860
- Leucocarbo purpurascens von Brandt, JF, 1837
- Leucocarbo verrucosus Cabanis, 1875
- Leucocarbo carunculatus Gmelin, JF, 1789
- Leucocarbo chalconotus Gray, GR, 1845
- Leucocarbo onslowi Forbes, HO, 1893
- Leucocarbo campbelli Filhol, 1878
- Leucocarbo colensoi Buller, 1888
- Leucocarbo ranfurlyi Ogilvie-Grant, 1901
Kaynakça
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Bu maddedeki bilgilerin dogrulanabilmesi icin ek kaynaklar gerekli Lutfen guvenilir kaynaklar ekleyerek maddenin gelistirilmesine yardimci olun Kaynaksiz icerik itiraz konusu olabilir ve kaldirilabilir Kaynak ara Karabatakgiller haber gazete kitap akademik JSTOR Haziran 2021 Bu sablonun nasil ve ne zaman kaldirilmasi gerektigini ogrenin Karabatakgiller Phalacrocoracidae Suliformes takimina ait bir kus familyasidir Karabatakgiller Yasadigi donem araligi 66 0 myo Senozoyik Gunumuz PreYeYeOSDCPTJKPgNKarabatak Phalacrocorax carbo Biyolojik siniflandirmaAlem AnimaliaSube ChordataSinif AvesTakim SuliformesFamilya Phalacrocoracidae Reichenbach 1850TurlerMetne bakiniz AdlandirmaBilimsel adi Phalacrocoracidae Grekce kel anlamina gelen falakros phalakros ve kuzgun anlamina gelen kora3 korax kelimelerinden Latincelestirilmistir Eriskin karabataklarin yanaklarinda bulunan krem beyazi tuysuz bolgeden oturu bu adin geldigi dusunulmektedir OzellikleriKarabataklar orta ve buyuk boyutlarda deniz kuslaridir En kucukleri olan kucuk karabatak 45 cm boyunda ve 340 g agirliginda iken en buyuk turu olan Phalacrocorax harrisi 100 cm boyunda ve 5 kg agirligindadir Soyu tukenmis ortalama 6 3 kg agirligiyla daha da buyuktu Kuzey Yarimkure turlerinin tamamina yakini ile birlikte turlerin cogunlugu koyu renkli tuylere sahiptir Guney Yarimkure turlerinin bazilari ise siyah ve beyaz tuylere sahip iken Yeni Zelanda nin turu gibi cok azi daha renkli tuylere sahiptir Turlerin cogunda yuzde gozler ile gaga arasinda parlak mavi turuncu kirmizi ya da sari olan ve ureme doneminde daha da parlaklasan tuysuz renkli deri bulunur Gagalari ince ve uzundur Gaganin ust ucu ise asagiya dogru kanca gibi kivriktir Ayaklarinda dort parmagida birlestiren perdeler bulunur Acik denizden cok kiyilarda yasarlar ve bazi turleri kara icindeki sularda koloniler kurar En eski soyunun yasam alanina bakildiginda koken olarak tatli su kuslari oldugu gorulur Pasifik Okyanusu nun ortasindaki adalar haric dunyanin tamamina yayilmislardir Tum turler balik ile beslenir Su yuzunden dalarak avlanirlar ancak bazi turler dalmadan once hafifce sicrayarak suya girislerini kolaylastirirlar Su altinda ayaklari yardimiyla ilerler ve bazi turlerin kanatlari da kullandigi gorulur Bazi karabatak turlerinin 45 m ye kadar dalabildikleri gozlemlenmistir Balik avladiktan sonra karaya cikan karabataklarin kanatlarini acarak gunes altinda kuruduklari gorulebilir Tum karabataklarin uropigial bezleri vardir ve bu bezin salgisiyla kanatlarin sugecirmez olmasini saglarlar Agaclarda kayalik adaciklarda ve kayaliklarda koloni halinde yuvalanirlar Yumurtalari tebesir mavisi rengindedir Genellikle yilda bir kez yumurtlarlar Yavrulari yedikleri besinleri geri kusarak beslerler TurlerCins MicrocarboBonaparte 1856 Microcarbo melanoleucos Vieillot 1817 Microcarbo africanus Gmelin JF 1789 Microcarbo coronatus Wahlberg 1855 Microcarbo niger Vieillot 1817 Microcarbo pygmeus Pallas 1773 Kucuk karabatak Cins Phalacrocorax Brisson 1760 Phalacrocorax gaimardi Lesson amp Garnot 1828 Phalacrocorax harrisi Rothschild 1898 Phalacrocorax neglectus Wahlberg 1855 Sparrman 1786 Phalacrocorax featherstoni Buller 1873 Pallas 1811 Phalacrocorax penicillatus von Brandt JF 1837 Pallas 1811 Phalacrocorax urile Gmelin JF 1789 Gmelin JF 1789 Phalacrocorax auritus Lesson 1831 Kulakli karabatak Phalacrocorax aristotelis Linnaeus 1761 Tepeli karabatak Phalacrocorax fuscescens Vieillot 1817 Phalacrocorax fuscicollis Stephens 1826 Phalacrocorax sulcirostris von Brandt JF 1837 Phalacrocorax varius Gmelin JF 1789 Phalacrocorax carbo Linnaeus 1758 Karabatak Lichtenstein MHK 1823 Temminck amp Schlegel 1849 Phalacrocorax capensis Sparrman 1788 Phalacrocorax nigrogularis Ogilvie Grant amp Forbes HO 1899 Basra karabatagi Gmelin JF 1789 Cins LeucocarboBonaparte 1856 Leucocarbo bougainvillii Lesson 1837 King PP 1828 Leucocarbo georgianus Lonnberg 1906 Leucocarbo bransfieldensis Murphy 1936 Leucocarbo nivalis Falla 1937 Leucocarbo melanogenis Blyth 1860 Leucocarbo purpurascens von Brandt JF 1837 Leucocarbo verrucosus Cabanis 1875 Leucocarbo carunculatus Gmelin JF 1789 Leucocarbo chalconotus Gray GR 1845 Leucocarbo onslowi Forbes HO 1893 Leucocarbo campbelli Filhol 1878 Leucocarbo colensoi Buller 1888 Leucocarbo ranfurlyi Ogilvie Grant 1901Kaynakca a b www mindat org 9 Mayis 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 7 Haziran 2021