Kazakistan'da kürtaj

Kazakistan'da kürtaj, seçmeli bir prosedür olarak 12 haftaya kadar yasaldır ve sonrasında sadece özel durumlarda uygulanabilmektedir. İlgili mevzuat, gebelik önleyici olarak kürtaja yasal olarak izin verildiği ülkenin Sovyet geçmişinden miras kalan kanunlara dayanmaktadır.

Kanunlar

Kazakistan'da kürtajı düzenleyen kanunlar Üreme Hakları Kanunu (2004), Ceza Kanunu (1997) ve Sağlık Bakanlığı Kürtaj için Tıbbi ve Sosyal Endikasyonlar'dır (2008).

Kürtaj aşağıdaki durumlarda yasaldır:

• Hamile kadının sağlığı aşağıdaki yollardan biriyle risk altındaysa, üç sağlık profesyonelinden oluşan bir komitenin (bir jinekolog, kurum başkanı ve durumu konusunda bir uzman) onayı gereklidir ve hastalığın onaylanmış bir listede olması şarttır.
  • Kadının hayatı risk altındaysa, gebelik yaşıyla ilgili bir sınır olmaksızın
  • Bir kadının sağlığı önemli ölçüde risk altındaysa gebelik yaşı ile ilgili herhangi bir sınırlama yoktur.
  • Kadının ruh sağlığı risk altındaysa.
• İstek üzerine, herhangi bir nedenle, ensest ilişkisinden hamilelik gibi nedenler dahil.
• Hamile kadının bilişsel veya zihinsel bir engeli varsa.
• Reşit olmayan bir çocukta gebelik, ebeveyn izni veya başka bir yetişkinin izni gerektirir.

Yasal kürtajlar özel merkezlerde, Kadın Danışma Merkezlerinde, Doğumevlerinde, Polikliniklerde Kadın Danışma Bürolarında, birçok hastane ve Aile Grubu Uygulamalarında yapılmaktadır. İkinci üç aylık dönemdeki kürtaj uygulamaları yalnızca perinatal merkezlerde, doğumevlerinde ve çok bölgeli hastanelerde yapılabilir.

Devlet, kürtajın güvenli olmasını sağlamak için önlemler sağlar ve hamile bir kadının kürtajı değerlendirmesini zorunlu kılar. Yasadışı kürtaj uygulayıcılarına yaptırım uygulanır. Doğum kontrol hapları kürtaj sonrasında kullanılır.

Tarihi

Kazakistan'da kürtajın yaygınlığına ilişkin bilgiler temel olarak iki kaynaktan gelmektedir: Sağlık Bakanlığı ve Kazakistan Nüfus ve Sağlık Araştırması. Prosedür bir süredir yasal olduğu için yüksek isabetli anketler ve diğer veriler mevcuttur. Bununla birlikte, raporlar bazen çelişkilidir.

Sovyet Kazakistanı

20. yüzyılın büyük bölümünde, devlet desteği nedeniyle, Sovyetler Birliği'nde kullanılan ana doğum kontrol yöntemi kürtajdı.

1920'de Sovyetler Birliği, geçici bir önlem olarak talep üzerine kürtajı yasallaştırdı, çünkü ekonomik kriz durumunda, yasal kürtajlar sıhhi koşulları sağlamak için gerekli bir önlem olacaktı. Kazakistan'da yerli Kazaklar buna karşı çıktı. Takip eden on yıl boyunca, kürtaj karşıtlığı, Sovyet (genellikle Slav) yetkililer tarafından saldırıya uğrayan kültürel bir kale olarak çerçevelenen Kazaklar arasında önemli bir akım olacaktı. Yasallaştırma döneminde bile, Rus yetkililer Kazakların kürtaja direnişini alkışladılar. Doktorlar, sık sık kürtaja başvurmanın sağlık riskleri olduğu konusunda uyarılar yayınladılar. Kürtajın yasal olduğu dönemde, kürtaj yasa koyucuların istediği gibi uygulanmadı-klinikler fon almadı ve hastalar ödeme yapmak zorunda kaldı. Kürtajlar çoğunlukla Kazakistan bölgesinde etnik Rus kadınlar tarafından gerçekleştirildi (kürtajların sadece %0,002'si, etnik Kazak kadınlarına, özellikle kentsel alanlarda gerçekleştirildi).

Kazakların için, kürtaj, tabu idi, yine de bitkisel düşük yaptırıcı içeren geleneksel yöntemler uygulandı. Rusya'da olduğu gibi Kazakistan'da da gerçekleştirilen kürtaj sayısı arttı, 1927 ile 1928 yılları arasında cerrahi prosedür hakkında mevcut bilgilerin artması ve ahlaki bakıştaki değişiklik nedeniyle özel bir artış oldu. Yasadışı kürtajlar azalmaya başladı ve artan kürtaj oranı yetkilileri endişelendirmeye başladı, öyle ki yetkililer yasal kürtaj uygulamasına güvenmemeye başladı ve bu da yasaklanmasına yol açtı.

Doktorlar aşağıdaki sağlık nedenlerinden biri için kürtaj yapmayı reddettiğinde yasadışı kürtajlar meydana geldi: ilk trimesterden önceki gebelikler, ilk gebelikler veya tehlikeli tıbbi durumları olanlar için. Yasal olarak mevcut kürtajların yasadışı kürtajları tamamen ortadan kaldırmadığı gerçeği, Sovyetlerin suç sayma kararını almasına yol açtı. 1930'ların başında Sovyet yetkilileri kürtajı ve yasallaştırılmasını açıkça eleştirdiler. Kazakistan da dahil olmak üzere SSCB'nin çevre bölgelerinde, kademeli bir yasağı savunanlar ve hatta diğer doğum kontrol yöntemleri hakkında eğitim verenler arasında ani yasağın etkileri konusunda endişeler vardı.

Yasallık dönemi 27 Haziran 1936'da, kürtajın ancak hayatı tehlikede olan hastalar için yapılabildiği bir yasa olan “Anne ve Çocuğun Korunması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname” ile sona erdi. Yasadışı kürtaj, güvenli ve sıhhi koşulları garanti etmedi. Bölgesel (oblast) hükûmet, yasaya uyulmasını sağlamak için bir kontrol sistemi oluşturdu: doktorlar, aylık bir komite tarafından gözden geçirilmek üzere hamileliği sona erdirmek için bir istek göndererek uygulamalarını beyan etmek zorunda kaldılar.

Yasadışılaştırma, kadınların anne olarak ve dolayısıyla Sovyet beklentilerine göre iyi yurtseverler olduğu fikrini pekiştirdiği için ataerkil bir sosyal durumda kadınların geleneksel rollerini güçlendirdi. Basın, yasadışı kürtaj yaptıran kadınları anavatanın kaprisli düşmanları olarak tasvir eden bir propaganda aracı olarak kullanıldı. Kazak kadınları nadiren kürtaj yapmayı seçtiklerinden, yasal zulüm tarafından hedef alınmadılar. Kürtajı düşündüren semptomlarla hastanelere giden kadınlar soruşturma altına alındı. Yasadışı kürtaj yapan doktorlar üç yıla kadar hapis cezasına çarptırılabilirdi. Bu gizli faaliyetle ilgili güvenilir kaynaklar yoktur ancak arşivlerden elde edilen kanıtlar, basında ele alınan durumların aksine, yasadışı kürtaj sırasında bulunan kadınların genellikle evli olmadığını göstermektedir.

1940'taki bir vakada, kürtaj girişimiyle ilgili tipik semptomları olan on bir kadın gözaltına alındı ve ailelerinden ayrıldı, devlet incelemesine tabi tutuldu ve kamuoyunda aşağılanmaya maruz kaldı. Daha sonra tüm suçlamalardan aklandılar.

Sahadaki varlık eksikliği nedeniyle, kürtaj karşıtı propaganda insanlara ulaşmakta zorlandı. Gerçekleşen etkiye dair çok az kanıt olduğundan, kampanyanın etkisini ölçmek zordur.

Savaş sonrası dönemde, propaganda çabalarının kürtajı azaltmada başarısız olduğu ortaya çıktı. 1953'te Joseph Stalin'in ölümünün ardından devlet yasadışı kürtaj peşinde koşmayı bıraktı ve doktorlar talep üzerine ilk üç aylık dönemde kürtaj yaptı. 1968'de Sovyetler Birliği, talep üzerine kürtajı bir kez daha yasallaştırdı.

Bağımsız Kazakistan

Yıl	Yasal kürtaj oranı (15-44 yaş arası 1000 kadında)
1995	53
1999	43.9, veya resmi kaynaklara göre 57 ile 55 arasında
2004	35
2008	32.3
2010	27.4
2012	24.5

1991 yılında SSCB'den bağımsızlığını kazanmaya başlayan Kazakistan, kürtajı diğer doğum kontrol yöntemleriyle değiştirmeye başladı. Kazakistan'daki ilgili mevzuat, ülkenin Sovyet geçmişinden etkilenmiştir. Kürtajlarda diğer kontraseptif yöntemler lehine düşüşe rağmen, kürtaj 1990'larda en yaygın kullanılan kontraseptif yöntem olmaya devam etti. Ülkenin bağımsızlığından bu yana, özel sektörde kürtaj giderek daha fazla yapılmaktadır ve bu da resmi kürtaj oranının düşmesine neden olmaktadır.

1995 ile 1999 yılları arasındaki verilere dayanan bir araştırma, kürtajların çoğunlukla kentsel alanlarda, o zamanın başkenti Almatı'da ve ülkenin Kuzey ve Doğu eyaletlerinde yapıldığını ortaya çıkarmıştır. Kürtaj yapan kadınların çoğu etnik Ruslardı. Daha yüksek eğitim oranına sahip bölgelerde kürtaj kullanımında daha büyük bir düşüş görüldü. Evlilik öncesi seks, ağırlıklı olarak Müslüman ülkelerde çok daha az yaygın olduğu için, evli kadınlar kürtaj yapan kadınların neredeyse tamamını oluşturmaktaydı. Kürtaj yaptırmanın nedeni, öncelikle doğumları sınırlamak ve doğumlar arasındaki süreyi uzatmaktır. Ülkede ilk gebelikler nadiren sonlandırılır.

Bir gebeliğin sonlandırma olasılığı %36,8 idi. Düşükle sonuçlanan kontraseptif başarısızlıktan kaynaklanan gebeliklerin yüzdesi %67 idi. Kazakistan Nüfus ve Sağlık Araştırması 3771 kadına kaza sonucu gebelik durumunda kürtaj yaptırıp yaptırmayacağını sordu ve %35,6 olumlu yanıt verdi, %20,6 emin değildi ve geri kalanı olumsuz yanıt verdi.

Şubat 1994'te, kürtajı ve anne ölümlerini azaltmaya çalışmak için tıp kurumlarında bir aile planlaması hizmeti oluşturan bir aile planlaması programı onaylandı.

1993 ve 1997 yılları arasında Birleşmiş Milletler ülkedeki üreme sağlığını finanse etti ve bu finansmanın birincil amaçlarından biri kürtaj oranını azaltmaktı.

1995 ve 1999 yılları arasında kürtaj resmi olarak ücretsizdi, ancak uygulamada insanlar 8 ila 20 ABD $ arasında bir ücret karşılığında ödeme yapmak zorundaydı. Bu ödemeler genellikle kırsal alanlarda yapılmıyordu. 1995 yılında, geniş kapsamlı bir kampanyada, yasadışı kürtajların sağlık riski konusunda uyarılar yapıldı.

Yasalar, 1996 ile 2013 yılları arasında temelde aynı kaldı.

1999 yılında, vakum aspirasyon tekniği Kazakistan'daki tüm kürtajların neredeyse yarısında kullanıldı.

2000 yılında, kürtajı azaltmak için ülke çapında bir hükûmet programı onaylandı. Program tıp uzmanlarını eğitti ve nüfusu diğer doğum kontrol yöntemleri hakkında bilgilendirdi.

2002'de yayınlanan bir BM raporu, kürtajların ilk üç aylık dönemde talep üzerine uygulandığını ve özel bir motivasyon gerektirmediğini ortaya koydu; 12 ila 28 hafta arasında, belirli sosyal veya tıbbi koşullar mevcutsa hizmet uygulanmaktaydı.

2001 yılında, kürtajın tıbbi nedenleri ve yönetmeliği ile ilgili bir Sağlık Bakanlığı emri onaylandı. 2009 yılında Bakanlık, 2012 yılında aşağıdaki hususlarla ilgili olarak değiştirilen 626 Sayılı Kararı onayladı:

2009'da kürtaj koşulları

2012'de kürtaj koşulları

12 haftaya kadar: Talep üzerine Aşağıdakiler dahil sosyal gerekçelerle 12 ila 22 hafta arasında: Kocanın hamilelik sırasında ölümü Kadının veya kocasının hapsedilmesi Kadının veya kocasının işsizliği Kadın evli değilse Ebeveyn haklarından mahrum bırakma veya sınırlama Hamilelik tecavüz sonucu olduğunda Kadının mülteci veya zorunlu göçmen statüsü varsa Ailede engelli çocuk varsa Hamilelik sırasında boşanma Ailede 4 veya daha fazla çocuk varsa Fetal malformasyon durumunda Gebelik sınırı olmadan: Hamile kadının rızası ile hayatını tehdit eden tıbbi belirtiler varsa 16 yaşından küçükler için ebeveyn izni gereklidir. Devlet, sosyal veya tıbbi nedenlerle gerçekleştirilen kürtajlara mali destek sağlamaktadır.

12 haftaya kadar: Talep üzerine Aşağıdakiler dahil sosyal gerekçelerle 12 ila 22 hafta arasında: Kocanın hamilelik sırasında ölümü Kadının veya kocasının hapsedilmesi Kadının veya kocasının işsizliği Kadın evli değilse Ebeveyn haklarından mahrum bırakma veya sınırlama Hamilelik tecavüz sonucu olduğunda Kadının mülteci veya zorunlu göçmen statüsü varsa Ailede engelli çocuk varsa Hamilelik sırasında boşanma Ailede 4 veya daha fazla çocuk varsa Hasta 18 yaşın altında Gebelik sınırı olmadan: Hamile kadının rızası ile hayatını tehdit eden tıbbi belirtiler varsa Fetal malformasyon durumunda 18 yaşın altındaki çocuklar için ebeveyn izni gereklidir. Devlet, sosyal veya tıbbi nedenlerle gerçekleştirilen kürtajlara mali destek sağlamaktadır.

Yasal kürtajlar özel merkezlerde, Kadın Danışma Merkezleri, Doğumevleri, Kadın Danışma Büroları ile Poliklinikler, birçok hastane ve Aile Grubu Uygulamalarında yapılmaktadır. Kürtaj oranının başarılı bir şekilde düşürülmesi, nüfusu modern doğum kontrol yöntemlerini kullanmaya teşvik eden eğitim, bilgi ve iletişim (sosyal medyadaki Kızıl Elma kampanyası gibi) çabalarından kaynaklanıyordu. Ancak Ruslar arasında kürtaj oranı %33 düşerken Kazaklardaki düşüş çok daha az oldu.

Kürtaja neden olmak için kullanılan ilaçlar Mifepristone ve Misoprostol'dur.

Gençler arasında yüksek oranda kürtaj uygulaması gerçekleştirilmektedir.

Kazak Cinsel Sağlık ve Üreme Sağlığı Derneği, 2009 ve 2012 yıllarında tıbbi düşüklerin sadece Almatı'da özel merkezlerde yapıldığını ve devlet tıp merkezlerinde hizmetlerin açılmasının son yıl olarak değerlendirildiğini açıkladı. Ayrıca 2007 yılında Almatı şehrinde 11 bin 666 kürtaj yapıldığını ve bunların %74,3'ünün dilatasyon ve küretaj ile gerçekleştirildiğini açıkladı. Özel uygulayıcılar arasındaki ortalama fiyat 2009'da 5000 KZT (41 $) ve 2012'de 200 $ idi.

2007 yılında yapılan bir araştırma, yüksek kürtaj oranının özellikle kırsal bölgelerde sağlık hizmetlerine sınırlı erişimden kaynaklanabileceği sonucuna varmıştır. Rahim içi cihazlar, çok az mevcut yöntem olduğundan, Kazakistan'da profesyonel yardım olmadan genellikle bir doğum kontrol aracı olarak kullanılmaktadır. Ülkede kullanılan başlıca kontraseptif yöntemin kürtaj olmasının nedeni bu olabilir.

Bir 2010 raporu, devletin kürtaj da dahil olmak üzere cinsel sağlık ve üreme sağlığı hakkında hiçbir bilgi vermediğini ortaya koydu.

2011 tarihli bir rapor, ergenlik dönemindeki hamilelik ve arka sokak düşüklerinin oranlarının, esas olarak belirli önleyici programların eksikliğinden kaynaklanan ölümlere yol açtığını ortaya koydu.

İstatistikler

Geçmiş kürtaj istatistikleri

Tablo verilerinin açıklaması:

• Canlı doğumlar .
• Kürtajlar, bildirilen yasal olarak bildirilen kürtajları da içerir.
• Kürtajlar (AWR), Dünya Çapında Kürtaj Raporu ve çalışma kağıtlarından rapor edilen ve tahmin edilen kürtaj vakalarıdır.
• Kürtajlar, ülkede ikamet edenler, yalnızca ülke içinde yalnızca ikamet edenler tarafından rapor edilen kürtajları içerir.
• Yurtdışında gerçekleştirilen kürtajlar, ülke sakinlerinin diğer ülkelerde gerçekleştirdiği kürtajları içerir.
• Kürtajlar, ikamet edenler, toplam, hem ülke içinde hem de yurt dışında ikamet edenler tarafından bildirilen kürtajları içerir.
• Fetal ölümler genellikle fetal ölümleri veya en az 20 haftalık gebeliğin ölü doğumlarını içerir.
• Düşükler genellikle bakılmaksızın gebelik süresinin, spontan fetal kayıp / düşükler, cenin ölümleri veya ölü bulunur.
• Kürtaj oranı 1000 canlı doğum başına düşen kürtajdır.
• Kürtaj %, gebelik yüzdesi olarak düşüktür (fetal ölümler / düşükler hariç).
• Kürtaj oranı, sakinler 15-49 yaş arası 1000 kadına göre ikamete göre kürtajdır.
• Kürtaj oranı, vakalar (AWR), 15-39 yaş arası 1000 kadın başına düşen Dünya Çapında Kürtaj Raporu rakamlarından alınan kürtaj vakalarıdır.

yıl*	canlı doğum	kürtajlar, bildirilen	kürtajlar (AWR)	kürtajlar, ülkede ikamet edenler, yalnızca ülke	yurtdışında gerçekleştirilen	kürtajlar, ikamet edenler, toplam	kürtajlar, yasa dışı	düşükler	Fetal ölümler	kürtaj oranı		kürtaj %		kürtaj oranı, sakinler	kürtaj oranı, vakalar (AWR)
										ülke içinde/dışında yaşayanlar	tüm ülkede	ülke içinde/dışında yaşayanlar	tüm ülkede
1925		582	582	(582)		582
1926
1927		2,360	2,360	(2,360)		2,360
1928		6,127	6,127	(6,127)		6,127
1929		1,950	1,950	(1,950)		1,950
1930		2,660	2,660	(2,660)		2,660
1931		2,190	2,190	(2,190)		2,190
1932		840	840	(840)		840
1933
1934
1935
1936
1937
1938
1939
1940	(254,000)
1941
1942		11,214	11,214	(11,214)		11,214	1,675
1943		1,600	1,600	(1,600)		1,600
1944		7,811	7,811	(7,811)		7,811	1,278
1945		10,303	10,303	(10,303)		10,303	1,684
1946		15,901	15,901	(15,901)		15,901	3,866
1947		16,263	16,263	(16,263)		16,263	3,096
1948		4,079	4,079	(4,079)		4,079	4,079
1949
1950	(251,900)
1951	(270,000)
1952	(262,600)
1953	(260,300)
1954	(275,700)
1955	(299,300)		(25,000)
1956	(304,800)		(58,000)
1957	(326,100)		(101,000)
1958	(355,300)		(164,000)
1959	(349,100)		(228,000)
1960	371,828		(335,000)
1961	377,002		(363,000)
1962	368,298		(379,000)
1963	352,400		(388,000)
1964	330,511		(389,000)
1965	320,585		(404,000)
1966	313,465		(392,000)
1967	307,197		(381,000)
1968	302,022		(372,000)
1969	302,179		(370,000)
1970	306,652		(372,000)
1971	317,423	382,702	382,702	(382,702)		382,702				1,205.7	1,205.7	54.66	54.66
1972	318,551	383,764	383,764	(383,764)		383,764				1,204.7	1,204.7	54.64	54.64
1973	321,075	387,626	387,626	(387,626)		387,626				1,207.3	1,207.3	54.70	54.70
1974	338,291	377,070	377,070	(377,070)		377,070				1,114.6	1,114.6	52.71	52.71
1975	343,668	390,809	390,809	(390,809)		390,809				1,137.2	1,137.2	53.21	53.21	124.0
1976	350,362	395,712	395,712	(395,712)		395,712				1,129.4	1,129.4	53.04	53.04
1977	349,379	406,247	406,247	(406,247)		406,247				1,162.8	1,162.8	53.76	53.76
1978	355,337	392,734	392,734	(392,734)		392,734				1,105.2	1,105.2	52.50	52.50
1979	354,320	380,692	380,692	(380,692)		380,692				1,074.4	1,074.4	51.79	51.79
1980	356,013	378,125	378,125	(378,125)		378,125				1,062.1	1,062.1	51.51	51.51	108.3
1981	367,950	359,824	359,824	(359,824)		359,824				977.9	977.9	49.44	49.44
1982	373,416	364,087	364,087	(364,087)		364,087				975.0	975.0	49.37	49.37	103.3
1983	378,577	362,371	362,371	(362,371)		362,371				957.2	957.2	48.91	48.91
1984	389,091	349,366	349,366	(349,366)		349,366				897.9	897.9	47.31	47.31	98.1
1985	396,929	367,334	367,334	(367,334)		367,334				925.4	925.4	48.06	48.06
1986	410,846	332,055	332,055	(332,055)		332,055				808.2	808.2	44.70	44.70	91.5
1987	417,139	329,819	329,819	(329,819)		329,819				790.7	790.7	44.15	44.15
1988	407,116	362,596	362,596	(362,596)		362,596				890.6	890.6	47.11	47.11	97.1
1989	380,849	358,124	358,124	(358,124)		358,124			3,916	940.3	940.3	48.46	48.46	72.4	101.58
1990	362,081	355,173	355,173	(355,173)		355,173			3,692	980.9	980.9	49.52	49.52	92.4	100.03
1991	353,174	358,484	358,484	(358,484)		358,484			3,474	1,015.0	1,015.0	50.37	50.37	87.7	100.40
1992	337,612	346,405	346,405	(346,405)		346,405			3,184	1,026.0	1,026.0	50.64	50.64	84.1	96.76
1993	315,482	290,703	290,703	(290,703)		290,703			2,710	921.5	921.5	47.96	47.96	70.1	81.93
1994	305,624	261,834	261,834	(261,834)		261,834			2,705	856.7	856.7	46.14	46.14	63.1	75.39
1995	276,125	224,100	224,100	(224,100)		224,100			2,455	811.6	811.6	44.80	44.80	54.3	66.14
1996	253,175	194,187	194,187	(194,187)		194,187			2,365	767.0	767.0	43.41	43.41	47.2	58.11
1997	232,356	156,751	156,751	(156,751)		156,751			2,206	674.6	674.6	40.28	40.28	38.3	47.61
1998	222,380	149,248	149,248	(149,248)		149,248			2,055	671.1	671.1	40.16	40.16	36.7	46.01
1999	211,815	138,197	138,197	(138,197)		138,197			1,899	652.4	652.4	39.48	39.48	34.0	42.92
2000	217,379	134,111	134,111	(134,111)		134,111			1,812	616.9	616.9	38.15	38.15	32.8	41.58
2001	220,748	136,787	136,787	(136,787)		136,787			1,719	619.7	619.7	38.26	38.26	33.2	42.22
2002	227,169	124,523	124,523	(124,523)		124,523		1,788	1,748	548.2	548.2	35.41	35.41	30.0	38.10
2003	246,933	127,180	127,180	(127,180)		127,180		1,751	1,768	515.0	515.0	34.00	34.00	35.0	38.49
2004	270,737	129,495	129,495	(129,495)		129,495		1,873	1,729	478.3	478.3	32.35	32.35	30.4	38.66
2005	278,977	125,654	125,654	(125,654)		125,654		2,138	1,899	450.4	450.4	31.05	31.05	29.1	37.00
2006	278,977	130,599	130,599	(130,599)		130,599			2,066	468.1	468.1	31.89	31.89	30.1	37.85
2007	321,963	133,097	133,097	(133,097)		133,097			2,171	413.4	413.4	29.25	29.25	31.1	38.02
2008	339,269	123,992	123,992	(123,992)		123,992			4,021	365.5	365.5	26.77	26.77	28.1	34.99
2009	357,552	113,320	113,320	(113,320)		113,320			3,713	316.9	316.9	24.07	24.07	24.7	31.67
2010	367,752	106,074	106,074	(106,074)		106,074			3,488	288.4	288.4	22.39	22.39	23.0	29.37
2011	372,801	95,288	95,288	(95,288)		95,288			3,285	255.6	255.6	20.36	20.36	24.2	26.27
2012	381,005	95,654	95,654	(95,654)		95,654			3,453	251.1	251.1	20.07	20.07	24.2	26.43
2013	387,227	84,265	106,000	(84,265)		84,265			3,206	217.6	217.6	17.87	17.87	18.4	29.43
2014	399,951	83,709	83,709	(83,709)		83,709			3,371	209.3	209.3	17.31	17.31		23.35
2015	398,073	81,440	81,440	(81,440)		81,440			2,344	204.6	204.6	16.98	16.98		22.82
2016	400,694	78,857	78,857	78,857		78,857			2,382	196.8	196.8	16.44	16.44
2017	390,262	80,328	80,328	80,328		80,328			2,321	205.8	205.8	17.07	17.07
2018	397,799		(80,000)						2,257
2019			(80,000)

* son güncelleme tarihi 14 Ocak 2020

Eyaletlere göre kürtajlar

Eyalet	Year*
	1999	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008
Almatı (şehir)	14,421	10,013	11,037			17,487			16,000	16,100
Astana (şehir)						8,113				9,600
Orta/Doğu Kazakistan		34,400				33,126				29,700
Doğu Kazakistan		18,039								16,600
Karagnandinskaya		16,400			16,700			10,300		13,100
Kuzey Kazakistan						32,898				29,800
Akmolinskaya					11,700					10,200
Kostanayskaya										8,200
Kuzey Kazakistan		7,608			7,660					6,300
Pavlodarskaya										5,100
SOUTH KAZAKHSTAN						20,294				20,900
Almatinskaya		13,249							5,000	4,800
Kyzylordinskaya		2,801								1,700
Güney Kazakistan		7,758								9,200
Zhambylskaya										5,200
Batı Kazakistan						17,549				17,700
Aktyubinskaya										3,900
Atyrauskaya		1,957								1,700
Mangistauskaya										3,400
Batı Kazakistan				7,000	15,700					8,700
KAZAKİSTAN TOPLAM	138,197	134,111	136,787	124,523	127,180	129,495	125,654	130,599	133,097	124,000

* son güncelleme tarihi: 11 Nisan 201

Notlar

1. ^ Diğer kaynaklar, Sağlık Bakanlığı'nın (Ekim 2009) 626 Sayılı Kararı, "gebeliğin yapay olarak sonlandırılmasına ilişkin gerçekleşme kurallarının onaylanması üzerine" ve RK "nüfus Sağlığı ve sağlık sistemi" kodu, Madde 104'e atıfta bulunmaktadır.
2. ^ Sağlık Bakanlığı Endikasyonlarının 3. sayfası.
3. ^ Sağlık Bakanlığı Endikasyonlarının 5. sayfası.
4. ^ Sağlık Bakanlığı Endikasyonlarının 5. sayfası.
5. ^ Sağlık Bakanlığı Endikasyonlarının 6. sayfası.
6. ^ Üreme Hakları Kanunu'nun 9. sayfası; Sağlık Bakanlığı Endikasyonlarının 2. sayfası.
7. ^ Üreme Hakları Yasası'nın 9. sayfası.
8. ^ Ceza Kanunu'nun 117. maddesi.
9. ^ Sağlık Bakanlığı Endikasyonlarının 3. sayfası.
10. ^ Bazı raporlar, kürtajların çeşitli yerlerde mevcut olduğunu belirtirken, Kazak Cinsellik ve Üreme Sağlığı Derneği sadece Almatı ve özel bölgelerden bahseder.
11. ^ Ceza Kanunu'nun 140. Maddesi

Kaynakça

1. ^ ^{a b c d e f g} . Global Abortion Policies Database. 5 Nisan 2018. 5 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2019. 
2. ^ ^{a b c d e f} (PDF). 2002. 1 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
3. ^ Kazakhstan Association on Sexual and Reproductive Health 2012, s. 44.
4. ^ ^{a b c d e} . United Nations Population Division | Department of Economic and Social Affairs (İngilizce). 2014. s. 21. 2 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2019. 
5. ^ ^{a b c} Olds & Westoff 2004, s. 33.
6. ^ ^{a b c} Westoff 2000, s. 2.
7. ^ ^{a b c} Westoff 2000, s. 1.
8. ^ Michaels, ss. 307-308.
9. ^ ^{a b} Michaels, s. 310.
10. ^ ^{a b} Michaels, s. 313.
11. ^ ^{a b} Michaels, s. 312.
12. ^ Michaels, s. 314.
13. ^ Michaels, s. 315.
14. ^ ^{a b} Michaels, s. 316.
15. ^ Michaels, s. 308.
16. ^ Michaels, s. 318.
17. ^ Michaels, ss. 318-319.
18. ^ Michaels, s. 319.
19. ^ Michaels, s. 317.
20. ^ Michaels, ss. 319-320.
21. ^ Michaels, s. 320.
22. ^ Michaels, ss. 323-324.
23. ^ Michaels, ss. 324-325.
24. ^ Michaels, s. 326.
25. ^ Michaels, ss. 326-327.
26. ^ . United Nations Population Division | Department of Economic and Social Affairs. 15 Ağustos 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
27. ^ (PDF). United Nations Population Division | Department of Economic and Social Affairs. 12 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
28. ^ . United Nations Population Division | Department of Economic and Social Affairs (İngilizce). 12 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2019. 
29. ^ . United Nations Population Division | Department of Economic and Social Affairs (İngilizce). 20 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2019. 
30. ^ ^{a b} Olds & Westoff 2004, s. 29.
31. ^ ^{a b} Westoff 2000, s. 27.
32. ^ Westoff 2000, s. 8.
33. ^ Westoff 2000, s. 9.
34. ^ Westoff 2000, s. 18.
35. ^ Westoff 2000, s. 16.
36. ^ ^{a b} Olds & Westoff 2004, s. 32.
37. ^ Olds & Westoff 2004, s. 30.
38. ^ ^{a b c d e} Kazakhstan Association on Sexual and Reproductive Health (2009). "Abortion legislation in Europe" (PDF). IPPF European Network (8.8 arşivurl = bas.). Brüksel. ss. 45-46. 27 Eylül 2018 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 5 Mayıs 2021. 
39. ^ ^{a b c d} Kazakhstan Association on Sexual and Reproductive Health 2012, ss. 44-45
40. ^ Olds & Westoff 2004, s. 31.
41. ^ Olds & Westoff 2004, s. 34.
42. ^ "CONSIDERATION OF REPORTS SUBMITTED BY STATES PARTIES UNDER ARTICLE 44 OF THE CONVENTION - Kazakhstan". Office of the High Commissioner for Human Rights. 2003. 11 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 11 Temmuz 2019. 
43. ^ "CONSIDERATION OF REPORTS SUBMITTED BY STATES PARTIES UNDER ARTICLE 44 OF THE CONVENTION - Kazakhstan". Office of the High Commissioner for Human Rights. 2007. 14 Kasım 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 11 Temmuz 2019. 
44. ^ . Office of the High Commissioner for Human Rights. 2015. 14 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2019. 
45. ^ "Concluding comments of the Committee on the Elimination of Discrimination against Women: Kazakhstan". Office of the High Commissioner for Human Rights. 2007. 14 Kasım 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 11 Temmuz 2019. 
46. ^ "Consideration of reports submitted by States parties under article 40 of the Covenant - Kazakhstan". Office of the High Commissioner for Human Rights. 2011. 14 Kasım 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 11 Temmuz 2019. 
47. ^ "Consideration of reports submitted by States parties under article 40 of the Covenant - Kazakhstan". Office of the High Commissioner for Human Rights. 2011. 14 Kasım 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 11 Temmuz 2019. 
48. ^ . www.johnstonsarchive.net. 31 Temmuz 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2020. 
49. ^ . www.johnstonsarchive.net. 13 Ekim 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2020. 

Bibliyografya

• Kazakhstan Association on Sexual and Reproductive Health (2009). "Kazakhstan". Abortion legislation in Europe (PDF) (8.8yer=Brüksel bas.). IPPF European Network. ss. 45-46. 27 Eylül 2018 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 5 Mayıs 2021. 
• Kazakhstan Association on Sexual and Reproductive Health (2012). "Kazakhstan". (PDF) (9.9yer=Brüksel bas.). IPPF European Network. ss. 44-45. 5 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2021. 
• Michaels, Paula A. "Motherhood, Patriotism, and Ethnicity: Soviet Kazakhstan and the 1936 Abortion Ban". Feminist Studies. 27 (2): 307-333. doi:10.2307/3178760. 
• Olds, Suzanne; Westoff, Charles F. (2004). Abortion and Contraception in Georgia and Kazakhstan. New York. 15 Kasım 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Mayıs 2021. 
• Westoff, Charles F. (2000). The substitution of contraception for abortion in Kazakhstan in the 1990s (PDF). Calverton, Maryland: ORC Macro. 2 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 5 Mayıs 2021. 
• United Nations, Department of Economic and Social Affairs, Population Division (2002). Abortion Policies : A Global Review. 5 Eylül 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Mayıs 2021. KB1 bakım: Birden fazla ad: yazar listesi ()
• United Nations, Department of Economic and Social Affairs, Population Division (2014). Abortion policies and reproductive health around the world. ISBN . 22 Kasım 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Mayıs 2021. KB1 bakım: Birden fazla ad: yazar listesi ()