Libération (Libé olarak da bilinir) Paris’te 1973 yılında, Jean-Paul Sartre, Pierre Victor olarak da bilinen Benny Lévy ve Serge July tarafından Mayıs 1968’deki protest hareketlerin farkındalığında kurulmuş Fransız günlük gazetedir. Yaklaşık olarak, Libération'ın editorial bakış açısı günümüzde merkez soldur. Orijinalinde solcu olan gazete, özellikle 1980’lerde, 1990’larda ve son yıllarda, Haziran 2005'te Édouard Étienne de Rothschild’in % 37’lik ortaklığıyla, birçok mutasyon geçirdi. Serge July’nin, Avrupa Anayasası’nı kabul antlaşması için yapılan referanduma evet kampanyası, sol görüşlü okuyucularının bir bölümüne yabancılaştırmıştır. 2007’de ise, yaklaşık 140.000’lik bir tirajı vardır.Libé aynı zamanda web sitesi olan ilk Fransız günlük gazetesidir.
![]() Libération ön sayfası | |
Tür | Günlük gazete |
---|---|
Format | Compact |
Sahibi | Libération |
Editör | Antoine de Gaudemar |
Kuruluş tarihi | 3 Şubat 1973 |
Siyasi görüşü | Sosyalizm |
Dil | Fransızca |
Genel merkez | 11, rue Béranger F-75154 Paris Cedex 03 |
Tiraj | 185.632 |
Resmî site | www.liberation.fr |
Tarih
Libération-Nord ve Libération-Sud
Libération orijinal olarak gizli Fransız direniş gazetesi Libération-Nord’un (İşgal altındaki Kuzey Fransa’da basılmıştır) ve Libération-Sud’un (Güney Fransa’da basılmıştır) ismidir, ilk kez Temmuz 1941’de basılmıştır.
Libération, Jean-Paul Sartre tarafından 1973'te kurulan bir gazete
İlk Dönem (1973-1981)
İkincisi, şimdiki gazete, Jean-Paul Sartre tarafından kurulan ve Libération başlığıyla basılan, 3 Şubat 1973'ten beri yayınlanmaktadır. Sartre ise 24 Mayıs 1974’e kadar editörlüğünü yapmıştır.
Gazete ilk başta hiyerarşik çizgilere göre yönetilmedi, tüm ekip – şef editörden, odacıya kadar – aynı maaşı alıyordu, fakat bu daha sonra normal bir düzene döndü. 1980’lerin başında reklam almaya başladılar ve daha önce tamamiyle reddettikleri, dışarıdan kişilerin finansal olarak hisselerini elinde bulundurmalarına izin verdiler, fakat sol görüşü savunmaya devam ettiler.
İkinci Dönem (1981’den günümüze)
Birçok krizden sonra, Libération’ın basımı Şubat 1981’de geçici olarak durdu. 13 Mayıs’ta ise yeni direktörü Serge July ile birlikte yeni bir formatta basılmaya başlandı.
Libération kendi tabirleriyle yenilikçi bir editorial düzene sahiptir, genel olarak ırkçılık karşıtı, feminist ve işçi haklarını koruyan bir görüşleri vardır. Hiçbir siyasi parti ile bağlantısı olmamasına rağmen, Mayıs 1968’de Fransa’daki karışıklıklardan dolayı sol bir eğilimleri vardır. Kurucularından ve eski direktörlerinden olan Serge July’ye göre, Libé aktivist bir gazetedir, fakat, hiçbir partiyi desteklemez, karşıt bir güç olarak davranır ve genellikle hem sağ kanat hem de sol kanat parti yönetimleriyle kötü ilişkileri vardır. Bununla beraber, Libé'nin görüş sayfalarında birçok farklı politik görüşten düşüncelere yer verilmektedir.
Libé kültürel ve sosyal olaylardaki alternatif bakış açılarıyla bilinir. Örneğin, suçlar ve diğer olaylarla ilgili raporların yanında, önemsiz suçlara daha insancıl bir vizyon getirerek günlük suç davalarını da yazar. Serge July’nin söylediği gibi, "Libération denklemi karşı kültür ve siyasi radikalizmin kombinasyonuna bağlıdır." Bununla beraber, eleştirmenler 1970’lerden beri radikalizmin büyük şekilde bittiğini ve Libé’nin artık gerçekten solcu bir gazete olmadığını ileri sürmektedir. Editörlerin, 2005'teki Avrupa Anayasası’nı kabul anlaşmasını destekleme kararı, aşırı liberal ve Avrupa ulusunun katı kuruluşu için gerekli kabul edilen sosyal görüşlerin eksikliği dolayısıyla, daha sonra hayır oyu vermeye karar veren birçok okuyucusu tarafından eleştirilmişlerdir.
İlan edilen bağımsızlığının bir örneği, “karşı-güç” eğilimi 1993'te eski sosyalist başkan François Mitterrand'ın yasadışı telefon dinleme programını ortaya çıkarmalarıdır.
Édouard de Rothschild'in katılışı
2005'te Libération’un aşırı derecede paraya ihtiyacı vardı ve Serge July yönetim kurulunu Édouard de Rothschild’in hisse alımına izin vermesi için ikna etmeye çalışıyordu.Kurul 20 Ocak 2005'te kabul etti. Kısa süre sonra sosyal çatışmalar yükseldi. 25 Kasım 2005'te gazete, 52 işçinin işten çıkarılmasını protesto etmek için greve gitti. Editoryal kararlara karışmayacağına söz veren Rothschild, gazete yönetiminde yeterince aktif bir rol oynamadığına karar verdi. Mayıs 2006’da gazete Libé week-end adlı haftasonu gazetesini “Ecrans” (televizyon internet ve film eki) ve “R” denen ekleriyle birlikte ilan etti.(İkincisinin yayınından aynı yılın Eylül ayında vazgeçilmiştir.)
13 Haziran 2006’da Serge July editoryal ekibe, kendisinin ve Louis Dreyfus (directeur général)un gazeteyi bırakmaması halinde Édouard de Rothschild’in daha fazla yatırım yapmayı reddettiğini söyledi. July, gazetenin gelecekteki varlığının bu karara bağlı olduğunu düşünerek kabul etti. Gazeteçiler şoka uğramıştı. Ertesi gün, gazetenin kurucusunu öven ve kendilerinin bağımsız gazetecilikle ilgili kaygılarını ifade eden bir yazı yayınladılar. Serge July gazeteyi 30 Temmuz 2006’da bıraktı.
“Libération”’ın ilk yönetici müdürü Bernard Lallement ile Édouard de Rothschild arasındaki bir tartışma Le Monde gazetesinde oldu. 4 Temmuz 2006’da yayınlanan bir kolonda, Lallement, July’nin ayrılışının “yazmanın bir anlam ifade ettiği” dönemin sonu olduğunu yazıyordu. Lallement Libération'ın ve hem de tüm basının geleceği ile ilgili kasvetli bir resim çiziyordu. Rothschild’in müdahalesini eleştirerek, Sartre’ın meşhur bir sözünden alıntı yapıyordu: “Paranın düşüncesi yoktur.” Daha sonra, blog’unda, Lallement gazetenin tarihiyle hiçbir bağlantısı olmayan Rothschild’in sadece para kazanmakla ilgilendiğini gazetenin kendisiyle ilgilenmediğini yazıyordu. 6 Temmuz'da Rothschild: "Libération'ın yardıma ve ahlaki, entelektüel ve finansal desteğe ihtiyacı var. Liberation'ın bir ağıta ihtiyacı yok." dedi
62 çalışan (örneğin; redaksiyon direktörü Antoine de Gaudemar veya ödülünü kazanan Sorj Chalandon; ki ikisi de 1973'te Libé ’nin yaratılışından beri oradaydılar, 1981’den beri gazetede olan redaksiyon ikinci direktörü Pierre Haski’nin de bulunduğu 35 gazeteci de dahil) Ocak 2007’nin sonunda istifa edeceklerdi (toplam 276 çalışandan). 2005'in sonunda gazeteyi bırakan 55 çalışanıyla birlikte, toplamda 150 çalışan Rothschild’in ortak oluşuyla çıkarılmıştır, ki bunlara onlarca kişinin istifası dahil değildir (, Dominique Simonnot, Antoine de Baecque, Jean Hatzfeld…).
Tiraj İstatistikleri
YIL | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2004-2005 |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Tiraj | 169 427 | 169 011 | 171 551 | 164 286 | 158 115 | 146 109 | 140 334 |
Kaynakça
Kaynakça
- ^ OJD 8 Eylül 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde .. (Fransızca)
- ^ a b OJD 8 Eylül 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde . (, French NGO charged of counting diffusion of newspapers). (Fransızca)
- ^ Interviews with journalists from Libération 26 Mayıs 2005 tarihinde Wayback Machine sitesinde .. (Fransızca)
- ^ « Entretien avec Serge July, directeur de Libération 10 Nisan 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde . » (Interview with Serge July on official French government website). (Fransızca)
- ^ Sébastien Homer, « « Libération ? Un cas d’école pour la presse française 27 Mart 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde . », L'Humanité, 2 Ocak 2006. (Fransızca)
- ^ « Les raisons d'un divorce 29 Eylül 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde . », Le Figaro, 14 Haziran 2006. (Fransızca)
- ^ « Depuis trente-trois ans, Serge July, cofondateur de «Libération»… 17 Haziran 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde . », Libération, 14 Haziran 2006. (Fransızca)
- ^ Serge July, « "Pourquoi je quitte "Libération"" 24 Kasım 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde . », Libération, 30 Haziran 2006 (Fransızca) :
« Orkestra şefi olarak size elveda diyorum.
Gazeteci olarak burada bir daha yazamayacağım için sonsuz şekilde üzgünüm.
Okuyucu olarak da size hoşçakalın diyorum. » - ^ Bernard Lallement, « Une complainte pour "Libé" 5 Temmuz 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde . », Le Monde, 4 Temmuz 2006. (Fransızca)
- ^ Bernard Lallement, « Libé : un paradoxe très cavalier 8 Ağustos 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde . », 6 Temmuz 2006. (Fransızca)
- ^ Édouard de Rothschild, « "Libération" n'a pas besoin de requiem 19 Temmuz 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde . », Le Monde, 6 Temmuz 2006. (Fransızca)
- ^ Pascale Santi, « "Libération" : 62 candidats au départ 27 Ocak 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde . », Le Monde, 23 Ocak 2007 – URL accessed on January 23, 2007. (Fransızca)
Dış bağlantılar
- Libération's WWW site2 Ekim 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Liberation Libe olarak da bilinir Paris te 1973 yilinda Jean Paul Sartre Pierre Victor olarak da bilinen Benny Levy ve Serge July tarafindan Mayis 1968 deki protest hareketlerin farkindaliginda kurulmus Fransiz gunluk gazetedir Yaklasik olarak Liberation in editorial bakis acisi gunumuzde merkez soldur Orijinalinde solcu olan gazete ozellikle 1980 lerde 1990 larda ve son yillarda Haziran 2005 te Edouard Etienne de Rothschild in 37 lik ortakligiyla bircok mutasyon gecirdi Serge July nin Avrupa Anayasasi ni kabul antlasmasi icin yapilan referanduma evet kampanyasi sol goruslu okuyucularinin bir bolumune yabancilastirmistir 2007 de ise yaklasik 140 000 lik bir tiraji vardir Libe ayni zamanda web sitesi olan ilk Fransiz gunluk gazetesidir Liberation on sayfasiTurGunluk gazeteFormatCompactSahibiLiberationEditorAntoine de GaudemarKurulus tarihi3 Subat 1973Siyasi gorusuSosyalizmDilFransizcaGenel merkez11 rue Beranger F 75154 Paris Cedex 03 FransaTiraj185 632Resmi sitewww liberation frTarihLiberation Nord ve Liberation Sud Liberation orijinal olarak gizli Fransiz direnis gazetesi Liberation Nord un Isgal altindaki Kuzey Fransa da basilmistir ve Liberation Sud un Guney Fransa da basilmistir ismidir ilk kez Temmuz 1941 de basilmistir Liberation Jean Paul Sartre tarafindan 1973 te kurulan bir gazete Ilk Donem 1973 1981 Ikincisi simdiki gazete Jean Paul Sartre tarafindan kurulan ve Liberation basligiyla basilan 3 Subat 1973 ten beri yayinlanmaktadir Sartre ise 24 Mayis 1974 e kadar editorlugunu yapmistir Gazete ilk basta hiyerarsik cizgilere gore yonetilmedi tum ekip sef editorden odaciya kadar ayni maasi aliyordu fakat bu daha sonra normal bir duzene dondu 1980 lerin basinda reklam almaya basladilar ve daha once tamamiyle reddettikleri disaridan kisilerin finansal olarak hisselerini elinde bulundurmalarina izin verdiler fakat sol gorusu savunmaya devam ettiler Ikinci Donem 1981 den gunumuze Bircok krizden sonra Liberation in basimi Subat 1981 de gecici olarak durdu 13 Mayis ta ise yeni direktoru Serge July ile birlikte yeni bir formatta basilmaya baslandi Liberation kendi tabirleriyle yenilikci bir editorial duzene sahiptir genel olarak irkcilik karsiti feminist ve isci haklarini koruyan bir gorusleri vardir Hicbir siyasi parti ile baglantisi olmamasina ragmen Mayis 1968 de Fransa daki karisikliklardan dolayi sol bir egilimleri vardir Kurucularindan ve eski direktorlerinden olan Serge July ye gore Libe aktivist bir gazetedir fakat hicbir partiyi desteklemez karsit bir guc olarak davranir ve genellikle hem sag kanat hem de sol kanat parti yonetimleriyle kotu iliskileri vardir Bununla beraber Libe nin gorus sayfalarinda bircok farkli politik gorusten dusuncelere yer verilmektedir Libe kulturel ve sosyal olaylardaki alternatif bakis acilariyla bilinir Ornegin suclar ve diger olaylarla ilgili raporlarin yaninda onemsiz suclara daha insancil bir vizyon getirerek gunluk suc davalarini da yazar Serge July nin soyledigi gibi Liberation denklemi karsi kultur ve siyasi radikalizmin kombinasyonuna baglidir Bununla beraber elestirmenler 1970 lerden beri radikalizmin buyuk sekilde bittigini ve Libe nin artik gercekten solcu bir gazete olmadigini ileri surmektedir Editorlerin 2005 teki Avrupa Anayasasi ni kabul anlasmasini destekleme karari asiri liberal ve Avrupa ulusunun kati kurulusu icin gerekli kabul edilen sosyal goruslerin eksikligi dolayisiyla daha sonra hayir oyu vermeye karar veren bircok okuyucusu tarafindan elestirilmislerdir Ilan edilen bagimsizliginin bir ornegi karsi guc egilimi 1993 te eski sosyalist baskan Francois Mitterrand in yasadisi telefon dinleme programini ortaya cikarmalaridir Edouard de Rothschild in katilisi 2005 te Liberation un asiri derecede paraya ihtiyaci vardi ve Serge July yonetim kurulunu Edouard de Rothschild in hisse alimina izin vermesi icin ikna etmeye calisiyordu Kurul 20 Ocak 2005 te kabul etti Kisa sure sonra sosyal catismalar yukseldi 25 Kasim 2005 te gazete 52 iscinin isten cikarilmasini protesto etmek icin greve gitti Editoryal kararlara karismayacagina soz veren Rothschild gazete yonetiminde yeterince aktif bir rol oynamadigina karar verdi Mayis 2006 da gazete Libe week end adli haftasonu gazetesini Ecrans televizyon internet ve film eki ve R denen ekleriyle birlikte ilan etti Ikincisinin yayinindan ayni yilin Eylul ayinda vazgecilmistir 13 Haziran 2006 da Serge July editoryal ekibe kendisinin ve Louis Dreyfus directeur general un gazeteyi birakmamasi halinde Edouard de Rothschild in daha fazla yatirim yapmayi reddettigini soyledi July gazetenin gelecekteki varliginin bu karara bagli oldugunu dusunerek kabul etti Gazeteciler soka ugramisti Ertesi gun gazetenin kurucusunu oven ve kendilerinin bagimsiz gazetecilikle ilgili kaygilarini ifade eden bir yazi yayinladilar Serge July gazeteyi 30 Temmuz 2006 da birakti Liberation in ilk yonetici muduru Bernard Lallement ile Edouard de Rothschild arasindaki bir tartisma Le Monde gazetesinde oldu 4 Temmuz 2006 da yayinlanan bir kolonda Lallement July nin ayrilisinin yazmanin bir anlam ifade ettigi donemin sonu oldugunu yaziyordu Lallement Liberation in ve hem de tum basinin gelecegi ile ilgili kasvetli bir resim ciziyordu Rothschild in mudahalesini elestirerek Sartre in meshur bir sozunden alinti yapiyordu Paranin dusuncesi yoktur Daha sonra blog unda Lallement gazetenin tarihiyle hicbir baglantisi olmayan Rothschild in sadece para kazanmakla ilgilendigini gazetenin kendisiyle ilgilenmedigini yaziyordu 6 Temmuz da Rothschild Liberation in yardima ve ahlaki entelektuel ve finansal destege ihtiyaci var Liberation in bir agita ihtiyaci yok dedi 62 calisan ornegin redaksiyon direktoru Antoine de Gaudemar veya odulunu kazanan Sorj Chalandon ki ikisi de 1973 te Libe nin yaratilisindan beri oradaydilar 1981 den beri gazetede olan redaksiyon ikinci direktoru Pierre Haski nin de bulundugu 35 gazeteci de dahil Ocak 2007 nin sonunda istifa edeceklerdi toplam 276 calisandan 2005 in sonunda gazeteyi birakan 55 calisaniyla birlikte toplamda 150 calisan Rothschild in ortak olusuyla cikarilmistir ki bunlara onlarca kisinin istifasi dahil degildir Dominique Simonnot Antoine de Baecque Jean Hatzfeld Tiraj IstatistikleriYIL 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2004 2005Tiraj 169 427 169 011 171 551 164 286 158 115 146 109 140 334KaynakcaKaynakca OJD 8 Eylul 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde Fransizca a b OJD 8 Eylul 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde French NGO charged of counting diffusion of newspapers Fransizca Interviews with journalists from Liberation 26 Mayis 2005 tarihinde Wayback Machine sitesinde Fransizca Entretien avec Serge July directeur de Liberation 10 Nisan 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde Interview with Serge July on official French government website Fransizca Sebastien Homer Liberation Un cas d ecole pour la presse francaise 27 Mart 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde L Humanite 2 Ocak 2006 Fransizca Les raisons d un divorce 29 Eylul 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde Le Figaro 14 Haziran 2006 Fransizca Depuis trente trois ans Serge July cofondateur de Liberation 17 Haziran 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde Liberation 14 Haziran 2006 Fransizca Serge July Pourquoi je quitte Liberation 24 Kasim 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde Liberation 30 Haziran 2006 Fransizca Orkestra sefi olarak size elveda diyorum Gazeteci olarak burada bir daha yazamayacagim icin sonsuz sekilde uzgunum Okuyucu olarak da size hoscakalin diyorum Bernard Lallement Une complainte pour Libe 5 Temmuz 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde Le Monde 4 Temmuz 2006 Fransizca Bernard Lallement Libe un paradoxe tres cavalier 8 Agustos 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde 6 Temmuz 2006 Fransizca Edouard de Rothschild Liberation n a pas besoin de requiem 19 Temmuz 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde Le Monde 6 Temmuz 2006 Fransizca Pascale Santi Liberation 62 candidats au depart 27 Ocak 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde Le Monde 23 Ocak 2007 URL accessed on January 23 2007 Fransizca Dis baglantilarLiberation s WWW site2 Ekim 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde