Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Minimal grup paradigması, sosyal psikolojide kullanılan bir deney yöntemidir. Henry Tajfel ve arkadaşları tarafından 1970'lerde geliştirilmiştir. İlk geliştirildiğinde, gruplar arasındaki ayrımcılık oluşması için gerekli asgari koşulları araştırmak amacıyla kullanılmıştır. Günümüzde pek çok farklı amaç için sosyal psikoloji araştırmalarında kullanılmaktadır. Bu paradigmayı kullanarak yapılan çalışmalar, insanlar gelişigüzel bir özelliğe göre (hangi ressamı daha çok beğendikleri ya da ne renk tişört giydikleri gibi) gruplara ayrıldığında grup üyelerinde kendi grubundan olanları diğerlerine tercih etme, kendi grubunu kayırma eğilimi ortaya çıkmaktadır.
Minimal grup araştırmaları genellikle iki aşamadan oluşur. İlk aşamada birbirini tanımayan ve görmeyen katılımcılar önemsiz bir kritere dayanarak iki gruba ayrılır (bir kâğıt üzerindeki nokta sayısını tahmin etme ya da yazı tura atışı veya iki ressam arasında seçim yapma gibi). İkinci aşamada, gruplara ayrılan katılımcılardan belirli bir kaynağı (para ya da puan gibi) diğer katılımcılara dağıtmaları istenir. Katılımcıların ellerindeki kaynağı dağıtacakları diğer kişiler hakkında sahip oldukları tek bilgi, bu kişilerin hangi gruba ait olduklarıdır ("34 numaralı katılımcı A grubundan, 25 numaralı katılımcı ise B grubundan" gibi). Bu deneylerle, katılımcıların kaynak dağıtımında ne kadar adil davranma eğiliminde (herkese eşit kaynak dağıtma) olduklarını ve ne kadar kendi gruplarını kayırma eğiliminde (kendi grubundan olana daha fazla kaynak sağlama)olduklarını incelemek amaçlanır.
Tajfel ve arkadaşlarının bu yöntemle yaptıkları çalışmaların sonuçları, katılımcıların adil davranmaya çalışsalar dahi genellikle kendi gruplarını kayırdıklarını göstermiştir. Bu bulgu katılımcıların ortak bir geçmişleri ya da gelecekleri olmamasına, diğer grup üyelerini tanımamasına ve kişisel olarak hiçbir çıkar sağlamayacak olmalarına rağmen kendi grup üyelerini dış grup üyelerine tercih ettiklerini göstermektedir. Minimal grup deneyleri yalnızca kişinin zihninde bir gruba üye olduğu bilgisine dayalı olarak minimal olarak oluşturulan grupların kişilerin davranışlarını etkilediğini göstermektedir. Bu deneylerden elde edilen bulgular Tajfel ve Turner’in sosyal kimlik kuramını geliştirmelerine yol açmıştır.
Kaynakça
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Minimal grup paradigmasi sosyal psikolojide kullanilan bir deney yontemidir Henry Tajfel ve arkadaslari tarafindan 1970 lerde gelistirilmistir Ilk gelistirildiginde gruplar arasindaki ayrimcilik olusmasi icin gerekli asgari kosullari arastirmak amaciyla kullanilmistir Gunumuzde pek cok farkli amac icin sosyal psikoloji arastirmalarinda kullanilmaktadir Bu paradigmayi kullanarak yapilan calismalar insanlar gelisiguzel bir ozellige gore hangi ressami daha cok begendikleri ya da ne renk tisort giydikleri gibi gruplara ayrildiginda grup uyelerinde kendi grubundan olanlari digerlerine tercih etme kendi grubunu kayirma egilimi ortaya cikmaktadir Minimal grup arastirmalari genellikle iki asamadan olusur Ilk asamada birbirini tanimayan ve gormeyen katilimcilar onemsiz bir kritere dayanarak iki gruba ayrilir bir kagit uzerindeki nokta sayisini tahmin etme ya da yazi tura atisi veya iki ressam arasinda secim yapma gibi Ikinci asamada gruplara ayrilan katilimcilardan belirli bir kaynagi para ya da puan gibi diger katilimcilara dagitmalari istenir Katilimcilarin ellerindeki kaynagi dagitacaklari diger kisiler hakkinda sahip olduklari tek bilgi bu kisilerin hangi gruba ait olduklaridir 34 numarali katilimci A grubundan 25 numarali katilimci ise B grubundan gibi Bu deneylerle katilimcilarin kaynak dagitiminda ne kadar adil davranma egiliminde herkese esit kaynak dagitma olduklarini ve ne kadar kendi gruplarini kayirma egiliminde kendi grubundan olana daha fazla kaynak saglama olduklarini incelemek amaclanir Tajfel ve arkadaslarinin bu yontemle yaptiklari calismalarin sonuclari katilimcilarin adil davranmaya calissalar dahi genellikle kendi gruplarini kayirdiklarini gostermistir Bu bulgu katilimcilarin ortak bir gecmisleri ya da gelecekleri olmamasina diger grup uyelerini tanimamasina ve kisisel olarak hicbir cikar saglamayacak olmalarina ragmen kendi grup uyelerini dis grup uyelerine tercih ettiklerini gostermektedir Minimal grup deneyleri yalnizca kisinin zihninde bir gruba uye oldugu bilgisine dayali olarak minimal olarak olusturulan gruplarin kisilerin davranislarini etkiledigini gostermektedir Bu deneylerden elde edilen bulgular Tajfel ve Turner in sosyal kimlik kuramini gelistirmelerine yol acmistir Kaynakca