Muhammed Laz ö Eylül 1653 Tunus 1647 ve 1653 yılları arasında Tunus ta Dayılık yapan Osmanlı devlet adamıdır A

Muhammed Laz (ö. Eylül 1653, Tunus), 1647 ve 1653 yılları arasında Tunus'ta Dayılık yapan Osmanlı devlet adamıdır. Ahmed Hoca'nın ölümüyle Dayı olmuştur. Rivayetlere göre hayır sahibi ve dayılık yaptığı dönemde çok sevilen biriydi. 1631'den 1705'e kadar Tunus'un yönetiminde söz sahibi olan Muradi ailesine mensuptu.

Muhammed Laz'ın yaptırdığı Bizerte Ulu Camii'nin minaresinin yer aldığı posta pulu, 1908

Hayatı

Muhammed Laz, dayılığı boyunca Tunus Beylerbeyi Hammûde Paşa ile mücadele etmek zorunda kalmıştır. Tunus'ta bir katolik şapelinin açılmasına izin veren Muhammed Laz, 1647'de Al-Qsar Camisine dönemin mimarisini yansıtan bir minare eklemiştir. Minarenin küboid şaftı, bölgedeki maliki etkisini göstermektedir. 1652-53 yılları arasında Bizerte Ulu Camii'ni yaptırdı. Dayılık döneminde akşam üstleri kentin kapısının önünde halkın şikayetlerini dinleyip karara bağlardı. Muhammed Laz Türbesi'ne gömülen devlet adamının adı Laz Camii'ne verilmiştir. Yerine Mustafa Laz geçmiştir.

Kaynakça

^ Maksudoğlu, Mehmet (2021). Osmanlı devrinde Tunus. İnkılab Basım Yayım. s. 71. ISBN .
^ Matar, Nabil (2009). Europe Through Arab Eyes, 1578-1727. Columbia University Press. s. 25. ISBN . 7 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Temmuz 2020.
^ Vakıflar dergisi, Volume 22. Türk Tarih Kurumu Basimevi. 1991. s. 423. 9 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 9 Ağustos 2021.
^ Tinniswood, Adrian (2011). Pirates Of Barbary: Corsairs, Conquests and Captivity in the 17th-Century Mediterranean. Random House. s. 219. ISBN . 8 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Temmuz 2020.
^ Flaux, Armand de (1865). La régence de Tunis au dix-neuvième siècle. Challamel Ainé. s. 198. 8 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Temmuz 2020.
^ كراسات التونسية. Institut des hautes études. 1971.
^ Bloom, Jonathan M. (2020). Architecture of the Islamic West: North Africa and the Iberian Peninsula, 700-1800. Yale University Press. s. 224. ISBN . 11 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Temmuz 2020.
^ Eren, Çiçek, İnalcık, Güler, Kemal, Halil (1999). Osmanlı: Kültür ve sanat. Yeni Türkiye Yayınları. s. 542. ISBN . 9 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 9 Ağustos 2021.

[1] Maksudoğlu, Mehmet (2021). Osmanlı devrinde Tunus. İnkılab Basım Yayım. s. 71. ISBN .

[2] Matar, Nabil (2009). Europe Through Arab Eyes, 1578-1727. Columbia University Press. s. 25. ISBN . 7 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Temmuz 2020.

[3] Vakıflar dergisi, Volume 22. Türk Tarih Kurumu Basimevi. 1991. s. 423. 9 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 9 Ağustos 2021.

[4] Tinniswood, Adrian (2011). Pirates Of Barbary: Corsairs, Conquests and Captivity in the 17th-Century Mediterranean. Random House. s. 219. ISBN . 8 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Temmuz 2020.

[5] Flaux, Armand de (1865). La régence de Tunis au dix-neuvième siècle. Challamel Ainé. s. 198. 8 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Temmuz 2020.

[6] كراسات التونسية. Institut des hautes études. 1971.

[7] Bloom, Jonathan M. (2020). Architecture of the Islamic West: North Africa and the Iberian Peninsula, 700-1800. Yale University Press. s. 224. ISBN . 11 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Temmuz 2020.

[8] Eren, Çiçek, İnalcık, Güler, Kemal, Halil (1999). Osmanlı: Kültür ve sanat. Yeni Türkiye Yayınları. s. 542. ISBN . 9 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 9 Ağustos 2021.