NGC 1097 Ocak takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 45 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan çubuklu sarmal gökadadır. William Herschel tarafından 9 Ekim 1790 tarihinde keşfedildi. tarafından görüntülenmiş ve Arp 77 olarak "Eşlikçileri küçük ama yüksek yüzey parlaklığına sahip sarmal gökadalar" kategorisi altında Tuhaf Gökadalar Atlası'na dahil edilmiştir. Bu gökadanın Arp 77 olarak listelenmesine yol açan "nesne", hemen yanında yer alan eliptik gökada (PGC 10479) NGC 1097A'dır. NGC 1097 içerisinde , ve olmak üzere üç süpernova gözlenmiştir.
NGC 1097 | |||||
---|---|---|---|---|---|
ESO VLT tarafından elde edilen NGC 1097 fotoğrafı. | |||||
Gözlem verisi (Dönem J2000) | |||||
Takımyıldız | Ocak | ||||
Sağ açıklık (α) | 02sa 46d 19,0s | ||||
Dik açıklık (δ) | -30° 16′ 30″ | ||||
Galaksi sınıfı | (R'_1:)SB(r'l)bSy1 | ||||
Görünür büyüklük (V) | 9,5 | ||||
Görünür büyüklük (B) | 10,3 | ||||
Yüzey parlaklığı (SB) | 13,8 | ||||
Görünür boyut (V) | 9,3′ × 6,3′ | ||||
Özellikler | |||||
Grup veya küme | (LGG 75) | ||||
Kırmızıya kayma (z) | (+4,24 ± 0,01) ∙ 10-3 | ||||
Helyo dikey hız () | (+1.271 ± 3) km/s | ||||
Mesafe | 45 milyon Iy | ||||
Keşif | |||||
| |||||
Katalog belirtmeleri | |||||
NGC 1097 • GC 610 • IRAS 02441-3029 • 2MASX J02461905-3016296 • Arp 77 • ESO 416-G20 • H 5.48 • h 2495 • MCG -05-07-024 • PGC 10488 • SGC 024411-3028.9 • UGCA 41 • AM 0244-302 • HIPASS J0246-30 | |||||
Wikimedia Commons'ta ilgili ortam |
Şili'de Avrupa Güney Rasathanesi'ne ait Çok Büyük teleskop (VLT) ve girişimölçüm (interferometri) tekniğini kullanan astronomlar, güney gökküre'de 45 milyon ışık yılı uzaklıkta NGC 1097'nin merkezinde, maddenin dev kütleli bir karadeliğe nasıl düştüğünü belirlediler. Ocak (Fornax) takımyıldızındaki galaksi, Aktif Galaksi Çekirdeği (Active Galactic Nucleus – AGN) denen bir türün, nisbî olarak küçük bir örneğidir. Bu türe ait galaksilerin ışığının büyük kısmı, merkezlerinde aktif durumda bulunan dev kütleli bir karadeliğe düşen gaz ve yıldızların yaydığı ışınımdan kaynaklanıyor.
NGC 1097 adlı galaksinin çekirdeğiyse nisbî olarak küçüktür. Merkezdeki karadeliğin, türün daha muhteşem örneklerinde görüldüğü gibi fazla gıda bulamadığı, dolayısıyla çevresindeki ışınımın ötekiler kadar güçlü olmadığı anlaşılıyor. Ama belki de bu sayede VLT, merkezdeki ışığın perdelenmesi tekniğini kullanarak, çevredeki gazın deliğe doğru sarmal yapılar hâlinde çekildiğini görüntüleyebilmiş. NGC 1097’nin çubuklu bir merkezi ve bunun içinde de yoğun yıldız oluşumunun görüldüğü belirgin bir halka var. Halkanın içinde de ana çubuğa neredeyse dik konumda ikinci bir çubuk görülüyor VLT’nin yeni görüntülerindeyse, 300 kadar yıldız oluşum bölgesi görülüyor. Bunlar, resimde beyaz noktacıklar hâlinde seçilebiliyor. Halkanın ortasında, küçük bir aktif çekirdek var. Ancak, galaksinin toplam ışığı görüntüyü belirsizleştiriyor ve dolayısıyla çekirdek ve yakın çevresinin detayları izlenemiyor. Görünümü netleştirmek için astronomlar, yıldız ışığını bastıracak bir maskeleme tekniği kullanmışlar. Sonuçta, merkezde parlak bir çekirdek, ama daha çok merkez bölgede toplanmış karmaşık lifsi yapılardan oluşan bir görüntü ortaya çıkmış. Bilgisayar modellemelerinin ortaya koyduğu yapıyla oluşan bu görüntüdeki lifler, sonunda AGN’ye yakıt sağlamak üzere merkeze doğru çökmekte olan soğuk toz ve gaz kütlelerini betimliyor. Astronomlara göre bu sarmal lifler, en içteki 300 ışıkyılı genişliğindeki bölgede birbirleri üzerine kıvrılıyorlar. Bu da merkezde gerçekten dev kütleli bir karadeliğin varlığını kanıtlıyor.
Kaynakça
- ^ a b c d e f g "NASA/IPAC Extragalactic Database". NGC 1097 için sonuçlar. 14 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Kasım 2006.
- ^ . European Southern Observatory. 15 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2008.
- ^ Seligman, Courtney. [hhttp://cseligman.com/text/atlas/ngc10a.htm#1097 "NGC 1097 (= PGC 10488, and with PGC 10479 = Arp 77)"]. 22 Ocak 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Eylül 2019.
- ^ Arp, Halton (1966). "Atlas of Peculiar Galaxies". Figure 1. 25 Ekim 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Eylül 2019.
- ^ NASA basın bülteni, 17 Ekim 2005
Ayrıca bakınız
Dış bağlantılar
- Antilhue-Chile: NGC 1097 in Fornax19 Eylül 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- Astronomy Picture of the Day for 1 December 200621 Ağustos 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- WikiSky'da NGC 1097: DSS2, SDSS, GALEX, IRAS, Hidrojen α, X-Ray, Astrofoto, Gök Haritası
NGC 1073 | NGC 1074 | NGC 1075 | NGC 1076 | NGC 1077 | NGC 1078 | NGC 1079 | NGC 1080 | NGC 1081 | NGC 1082 | NGC 1083 | NGC 1084 | NGC 1085 | NGC 1086 | NGC 1087 | NGC 1088 | NGC 1089 | NGC 1090 | NGC 1091 | NGC 1092 | NGC 1093 | NGC 1094 | NGC 1095 | NGC 1096 | NGC 1097 | NGC 1098 | NGC 1099 | NGC 1100 | NGC 1101 | NGC 1102 | NGC 1103 | NGC 1104 | NGC 1105 | NGC 1106 | NGC 1107 | NGC 1108 | NGC 1109 | NGC 1110 | NGC 1111 | NGC 1112 | NGC 1113 | NGC 1114 | NGC 1115 | NGC 1116 | NGC 1117 | NGC 1118 | NGC 1119 | NGC 1120 | NGC 1121 | NGC 1122
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
NGC 1097 Ocak takimyildizi bolgesinde yaklasik olarak 45 milyon isik yili uzaklikta bulunan cubuklu sarmal gokadadir William Herschel tarafindan 9 Ekim 1790 tarihinde kesfedildi tarafindan goruntulenmis ve Arp 77 olarak Eslikcileri kucuk ama yuksek yuzey parlakligina sahip sarmal gokadalar kategorisi altinda Tuhaf Gokadalar Atlasi na dahil edilmistir Bu gokadanin Arp 77 olarak listelenmesine yol acan nesne hemen yaninda yer alan eliptik gokada PGC 10479 NGC 1097A dir NGC 1097 icerisinde ve olmak uzere uc supernova gozlenmistir NGC 1097ESO VLT tarafindan elde edilen NGC 1097 fotografi Gozlem verisi Donem J2000 TakimyildizOcakSag aciklik a 02sa 46d 19 0sDik aciklik d 30 16 30 Galaksi sinifi R 1 SB r l bSy1Gorunur buyukluk V 9 5Gorunur buyukluk B 10 3Yuzey parlakligi SB 13 8Gorunur boyut V 9 3 6 3 OzelliklerGrup veya kume LGG 75 Kirmiziya kayma z 4 24 0 01 10 3Helyo dikey hiz vr displaystyle v r 1 271 3 km sMesafe45 milyon IyKesifWilliam Herschel 9 Ekim 1790 Katalog belirtmeleriNGC 1097 GC 610 IRAS 02441 3029 2MASX J02461905 3016296 Arp 77 ESO 416 G20 H 5 48 h 2495 MCG 05 07 024 PGC 10488 SGC 024411 3028 9 UGCA 41 AM 0244 302 HIPASS J0246 30 Wikimedia Commons ta ilgili ortamNGC 1097 icerisinde yildiz olusum halkasi HUT 0 9 gorunumu Sili de Avrupa Guney Rasathanesi ne ait Cok Buyuk teleskop VLT ve girisimolcum interferometri teknigini kullanan astronomlar guney gokkure de 45 milyon isik yili uzaklikta NGC 1097 nin merkezinde maddenin dev kutleli bir karadelige nasil dustugunu belirlediler Ocak Fornax takimyildizindaki galaksi Aktif Galaksi Cekirdegi Active Galactic Nucleus AGN denen bir turun nisbi olarak kucuk bir ornegidir Bu ture ait galaksilerin isiginin buyuk kismi merkezlerinde aktif durumda bulunan dev kutleli bir karadelige dusen gaz ve yildizlarin yaydigi isinimdan kaynaklaniyor NGC 1097 adli galaksinin cekirdegiyse nisbi olarak kucuktur Merkezdeki karadeligin turun daha muhtesem orneklerinde goruldugu gibi fazla gida bulamadigi dolayisiyla cevresindeki isinimin otekiler kadar guclu olmadigi anlasiliyor Ama belki de bu sayede VLT merkezdeki isigin perdelenmesi teknigini kullanarak cevredeki gazin delige dogru sarmal yapilar halinde cekildigini goruntuleyebilmis NGC 1097 nin cubuklu bir merkezi ve bunun icinde de yogun yildiz olusumunun goruldugu belirgin bir halka var Halkanin icinde de ana cubuga neredeyse dik konumda ikinci bir cubuk goruluyor VLT nin yeni goruntulerindeyse 300 kadar yildiz olusum bolgesi goruluyor Bunlar resimde beyaz noktaciklar halinde secilebiliyor Halkanin ortasinda kucuk bir aktif cekirdek var Ancak galaksinin toplam isigi goruntuyu belirsizlestiriyor ve dolayisiyla cekirdek ve yakin cevresinin detaylari izlenemiyor Gorunumu netlestirmek icin astronomlar yildiz isigini bastiracak bir maskeleme teknigi kullanmislar Sonucta merkezde parlak bir cekirdek ama daha cok merkez bolgede toplanmis karmasik lifsi yapilardan olusan bir goruntu ortaya cikmis Bilgisayar modellemelerinin ortaya koydugu yapiyla olusan bu goruntudeki lifler sonunda AGN ye yakit saglamak uzere merkeze dogru cokmekte olan soguk toz ve gaz kutlelerini betimliyor Astronomlara gore bu sarmal lifler en icteki 300 isikyili genisligindeki bolgede birbirleri uzerine kivriliyorlar Bu da merkezde gercekten dev kutleli bir karadeligin varligini kanitliyor Kaynakca a b c d e f g NASA IPAC Extragalactic Database NGC 1097 icin sonuclar 14 Mayis 2011 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 25 Kasim 2006 European Southern Observatory 15 Agustos 2009 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 15 Mart 2008 Seligman Courtney hhttp cseligman com text atlas ngc10a htm 1097 NGC 1097 PGC 10488 and with PGC 10479 Arp 77 22 Ocak 2019 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 7 Eylul 2019 Arp Halton 1966 Atlas of Peculiar Galaxies Figure 1 25 Ekim 2018 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 7 Eylul 2019 NASA basin bulteni 17 Ekim 2005Ayrica bakinizNGC 1232 NGC 1300 Ocak kumesiDis baglantilarAntilhue Chile NGC 1097 in Fornax19 Eylul 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde Astronomy Picture of the Day for 1 December 200621 Agustos 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde WikiSky da NGC 1097 DSS2 SDSS GALEX IRAS Hidrojen a X Ray Astrofoto Gok HaritasiNGC cisimleri Liste NGC 1073 NGC 1074 NGC 1075 NGC 1076 NGC 1077 NGC 1078 NGC 1079 NGC 1080 NGC 1081 NGC 1082 NGC 1083 NGC 1084 NGC 1085 NGC 1086 NGC 1087 NGC 1088 NGC 1089 NGC 1090 NGC 1091 NGC 1092 NGC 1093 NGC 1094 NGC 1095 NGC 1096 NGC 1097 NGC 1098 NGC 1099 NGC 1100 NGC 1101 NGC 1102 NGC 1103 NGC 1104 NGC 1105 NGC 1106 NGC 1107 NGC 1108 NGC 1109 NGC 1110 NGC 1111 NGC 1112 NGC 1113 NGC 1114 NGC 1115 NGC 1116 NGC 1117 NGC 1118 NGC 1119 NGC 1120 NGC 1121 NGC 1122