Parafilm M R çoğunlukla laboratuvarlarda kullanılan Neenah WI ABD de kurulu Bemis NA firması tarafından üretilen a

Parafilm M(R) çoğunlukla laboratuvarlarda kullanılan, Neenah, WI (ABD)'de kurulu Bemis NA firması tarafından üretilen arkası kağıt kaplı plastik parafin filmdir. Genellikle haznelerin (örn. flask veya beherin) sızdırmaya karşı veya koruma amaçlı örtünmesinde kullanılır. Yumuşak, su geçirmez, kokusuz, ve yapışkan bir termoplastiktir.

Ayrıca ağzı kapalı kapların daha uzun süreli saklanmasında nem ve hava ile kontamine olmasına karşı ikincil yalıtım malzemesi olarak kullanılır. Ancak Parafilm M(R)'ın hava ve ışığa maruz kaldığında zamanla bozulduğu ve uzun süreli yalıtkan olarak yeterli olmadığı da belirtilmiştir. ^[]

Termoplastik olmasından dolayı, Parafilm M(R)'ın otoklavda kullanılması güvenli değildir.

Uçucu organik çözücüler Parafilm M(R)'ı çözer.

Parafilm M(R) adhezyonu düşük olduğu için bazı modelciler tarafından püskürtmeli boya yaparken maskelemek için kullanılır.

Bahçıvanlar Parafilm(R)'i aşılama işleminde aşılama bandı olarak kullanabilirler. Bazı aşılama tipleri iki parçayı bir arada tutmak için sargıya ve kurumasını engellemek için sıkıca kapanmasına ihtiyaç duyarlar, Parafilm(R) ikisini de yapabilmektedir. Bu bağlamda Parafilm(R) aynı zamanda aşılama bandı olarak da bilinmektedir.

Entomologlar Parafilm M(R)'ı laboratuvarda yetiştirilen sivrisinekler ve tahtakuruları gibi kanla beslenen böcekleri beslemek için zar gibi kullanırlar

Parafilm M(R)'ın yeni bir uygulama alanı da kağıt tabanlı mikroakışkan cihazlar yapmaktır. Kağıt tabanlı mikroakışkan cihazlar medikal cihazların ulaşılabilir olmadığı veya pahalı olduğu yerlerde düşük maliyetli tanı cihazları olarak uygun bir seçenek olarak kullanılmaktadır. Dijital mikroakışkan cihazlar ayrıca elektrot yalıtkanı ve hidrofobik katman olarak da kullanılır.

Bir benzeri Fuji tarafından Sealon film ismiyle pazara sunulmuştur, fakat şu anda üretilmemektedir.

Ayrıca bakınız

Streç film

Kaynakça

^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Ekim 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Ekim 2017.
^ . rsc.org. 1 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2017.
^ . rsc.org. 23 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2017.
^ Mitsuhashi, Jun (1979). "Materials for Artificial Rearing of Leafhoppers". Maramorosch, Karl; Harris, Kerry F. (Ed.). Leafhopper Vectors and Plant Disease Agents. Academic Press. s. 375.
^ Takahashi, K.; Mogi, I.; Awaji, S.; Watanabe, K. (2011). "Non-contact measurement of diamagnetic susceptibility change by a magnetic levitation technique". Measurement Science and Technology. 22 (3). s. 035703. Bibcode:2011MeScT..22c5703T. doi:10.1088/0957-0233/22/3/035703.

Dış bağlantılar

http://www.parafilm.com 29 Aralık 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde .

[1] "Arşivlenmiş kopya". 23 Ekim 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Ekim 2017.

[2] . rsc.org. 1 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2017.

[3] . rsc.org. 23 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2017.

[4] Mitsuhashi, Jun (1979). "Materials for Artificial Rearing of Leafhoppers". Maramorosch, Karl; Harris, Kerry F. (Ed.). Leafhopper Vectors and Plant Disease Agents. Academic Press. s. 375.

[5] Takahashi, K.; Mogi, I.; Awaji, S.; Watanabe, K. (2011). "Non-contact measurement of diamagnetic susceptibility change by a magnetic levitation technique". Measurement Science and Technology. 22 (3). s. 035703. Bibcode:2011MeScT..22c5703T. doi:10.1088/0957-0233/22/3/035703.