Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Post-Politika, Soğuk Savaş sonrası dönemde küresel ölçekte bir uzlaşı politikasının ortaya çıkışının eleştirisine atıfta bulunmaktadır: Berlin Duvarı'nın yıkılmasının ardından Doğu Komünist Bloku'nun dağılması, ideolojik uzlaşı sonrası için bir umut oluşturmuştur. Post-komünist ülkelerdeki siyasi gelişim, her birinin komünist parti üyeleriyle başa çıkma konusunda benimsediği yaklaşıma bağlı olarak iki farklı yönde ilerlemiştir. Daha sonra AB'ye katılan Doğu Avrupa ülkelerinde aktif bir komünizmden arındırma süreci yaşanmıştır. Rusya'da ve eski SSCB cumhuriyetlerinin çoğunda ise komünistler eşit şartlarda birçok siyasi partiden biri haline gelmişlerdir.
Jacques Rancière, Alain Badiou ve Slavoj Žižek gibi önde gelen bir grup filozof tarafından üretilen ve radikal, aktif eşitlik kurumu olarak siyasetle ilgilenen bu eleştiri, post-ideolojik uzlaşı siyasetinin gerçek anlamda siyasi olanın sistematik bir şekilde ortadan kaldırılmasına yol açtığını iddia etmektedir: bir dizi yeni "post-demokratik" yönetim tekniğinin kurulmasıyla birlikte, iç siyaset sosyal idareye indirgenmektedir. Bu arada, postmodernist "benlik siyaseti "nin yükselişiyle birlikte, Chantal Mouffe'un "ahlak sicilindeki siyaset" olarak adlandırdığı, siyasi değerlerin yerini ahlaki değerlerin aldığı yeni bir "davranış siyaseti" ortaya çıkmıştır.
Post-Politika fikir birliğinin kökleri
1989 sonrası küresel siyasi manzara
1989'da Berlin Duvarı'nın yıkılmasının akabinde Doğu komünist bloğunun dağılması, Soğuk Savaş döneminin ve bununla birlikte Doğu ile Batı, komünist ve kapitalist dünyalar arasındaki büyük ideolojik çekişmenin sona erdiğini ilan etmiştir. Batı toplumunun gözünde kapitalizm galip gelmiş, liberal demokrasi de buna karşılık gelen siyasi doktrin olmuştur. Doğu Avrupa ve Avrasya'da devlet komünizminin zaten kriz içindeki bir sisteme son darbe olarak düşmesiyle birlikte, komünizmin yanında kilit bir siyasi aktör olarak SSCB sosyal demokrat, Keynesyen biçimini terk etti; ve neoliberalizm yeni bir küresel aşamaya girmiştir. SSCB'de bu değişimin ana itici gücü, Andrey Saharov'un Nobel ödülü konuşmasında formüle ettiği sosyalizm ve komünizm arasındaki "yakınlaşma" düşüncesiydi. Francis Fukuyama'nın Tarihin Sonu adlı kitabının kurucu ifadesi olarak bu, post-politik, post-ideolojik "Zeitgeist "ın doğuşuydu.
Entelektüel iklim
Fukuyama'nın yanı sıra, diğer çeşitli entelektüel akımlar da post-politik uzlaşının pekiştirilmesiyle ilişkilendirilmektedir. Örneğin post-endüstriyel sosyologlar Anthony Giddens ve Ulrich Beck'in "düşünümsel modernite" tezi, Üçüncü Yol siyasetine entelektüel bir eşlik görevi görmektedir. Bu yazarlara göre "düşünümsel modernite "de siyasi eylemin merkezi zorunluluğu, yeniden dağıtım siyaseti olan sosyal refah meselelerinden "dağıtımsal sorumluluk" siyaseti olan "risk" yönetimine, yani tekno-ekonomik ilerlemenin giderek daha görünür, istenmeyen yan ürünleri olan "çevresel dışsallıklar "a kaymaktadır. Hem Beck hem de Giddens için, savaş sonrası dönemin derin toplumsal değişimlerini yönlendiren şey, araçsal rasyonalite ya da en önemlisi siyasi mücadeleden ziyade, bu zorunluluk ve buna yanıt olarak gelişen yeni "toplumsal düşünümsellik "tir. Gerçekten de Giddens'a göre, "geleneksel sonrası" toplumda sosyo-teknolojik bilginin ve riskin yayılmasıyla ortaya çıkan bireysel eylemin gelişmiş özerkliği olan "sosyal düşünümsellik" bu değişimin önünü açmıştır:
- Post-Fordist üretim (esnek üretime ve aşağıdan yukarıya karar almaya dayalı);
- Toplumun otoriteyle (hem devlet içinde hem de ötesinde siyasi, uzman ve idari) ilişkisinin müzakere ve “aktif güven” ilkelerine göre yeniden yapılandırılması.
Hem Beck hem de Giddens'a göre bu değişimler, parti veya sendika gibi geleneksel, kolektif formlar aracılığıyla örgütlenen maddi, sınıf temelli, ideolojik olarak temellendirilmiş siyaseti modası geçmiş hale getirmektedir. Bunların yerine, Beck'te yeni bir "benlik siyaseti" "alt siyaset"; Giddens'ta ise daha geniş post-modern dönüşün bir parçası olarak, daha önce tamamen kişisel olduğu düşünülen konuların siyasi arenaya girdiği "yaşam siyaseti" ortaya çıktığını görmekteyiz.
Bununla birlikte, tüm yorumcular olayların bu versiyonuna katılmamaktadır ve bu bölümde ele alınan eleştirel bakış açıları, post-politik eleştirinin türediği bakış açılarıdır. Örneğin Nikolas Rose, Beck ve Giddens'a karşı çıkarak, Yeni İşçi Partisi yönetimindeki Britanya'da ve buna bağlı olarak sanayi sonrası dönemde gelişmiş ülkelerde Üçüncü Yol siyasetinin ortaya çıkışıyla birlikte ortaya çıkan siyasi öznelliklerin şekillenmesinde yeni bir hükûmet "davranış siyasetinin" rolünü vurgulamaktadır. Giddens'ın "sosyal düşünümsellik" temelli açıklamasına karşı Rose'un bu yeni "etopolitika" üzerine çalışması, özerk, özgürlüğü arzulayan, kendi kendine yeten bireye yapılan son vurguyu yönlendirenin, devletin ötesinde yeni, piyasa bireyci (Schumpeterci) yönetişim biçimlerinin katı kuralları olduğunu öne sürmektedir. Rose'a göre "etopolitik "in en önemli özelliği, öznelerinin siyasi duyarlılıklarından ziyade etik duyarlılıklarıyla ilgilenmesidir; bu da siyasetin neoliberalizm altında aldığı ahlakçı yönelimle tamamen uyumlu bir eğilimdir. Gerçekten de, Britanya'da kamu sektörünün gerilemesi üzerine çalışmasında David Marquand, neoliberal reformları ve devlet tarafından sektöre dayatılan satışları - daha geniş "özelin intikamı" Thatcher ve Blair hükûmetleri aracılığıyla - destekleyen ahlaki ideolojiyi anlatır. Bu, post-politik eleştirinin yanıt verdiği önemli bir gelişmedir: Mouffe burada “ahlakın sicilinde oynanan siyasetten” söz ediyor; Rancière'in siyaseti yeniden tasavvur etmesi ise siyaset felsefesinin 1980'lerin sonlarında Aristotelesçi, “etik” dönüşle ortaya çıkan apolitikleşmesine karşı açık bir meydan okuma olarak görülmektedir.
Benzer şekilde, Beck siyasetin kişiselleştirilmesinin ilerici potansiyelinin paradigma örneği olarak çevreciliğe işaret ederken, Erik Swyngedouw bize gelişmiş dünyada en sık göründüğü kılıkta, çevreciliğin kişisel yaşam tarzı tercihlerine ve çevresel "kötülerin" yerel olarak hissedilen etkilerine karşı tikelci mücadelelere yaptığı vurgunun, dikkati insan toplumunun doğayla yapısal ilişkisine dair doğru politik meseleden uzaklaştırmaya çalışabileceğini hatırlatmaktadır. Benzer şekilde Beck, karakterize eden evrensel belirsizliğin ilerici bir sonucu olarak post-modern, kimliğe dayalı politikalarla ilişkilendirilen yeni şüpheciliği kutlamaktadır. Buna karşılık eleştirmenler, hakikate dair anti-özcü tutumun " büyük anlatıların " (siyasi teleolojileri okuyun) tahayyülü açısından yarattığı derin sonuçlardan yakınmaktadır.
Post-Politika eleştirisi
Post-politika eleştirinin savunucuları birleşik bir teorik yapıyı temsil etmemektedir. Bununla birlikte, Mouffe hariç, bu eleştiriyle ilişkilendirilen filozoflar bazen bir arada ele alınmaktadır:
- Son yıllarda radikal sol düşüncenin yeniden canlanmaya başlamasına yaptıkları katkılar
- Aktif, radikal eşitlik (biçimsel eşitliğin aksine aksiyomatik bir verili olarak eşitlik) ve insan özgürleşmesi ile ilgilenmeleri
- Genel olarak materyalist eğilimleri - daha sonraki çalışmalarında Marksizm ile az ya da çok ilişki kurarken, hepsi ilk yıllarında Marksizmden etkilenmiştir. Buna ek olarak, önemli şekillerde etkilenmiş olsalar da, hepsi post-yapısalcılıktan önemli ölçüde ayrılmaktadır.
Mouffe ile birlikte Rancière, Badiou ve Žižek'in hemfikir olduğu nokta, mevcut post-politik konjonktürde "gerçek anlamda politik boyutun" sistematik olarak ortadan kaldırıldığını gördüğümüz ve bunun yeniden tesisinin politik kavramımızın radikal bir şekilde yeniden tasavvur edilmesine bağlı olacağıdır.
Siyaseti yalnızca ontik ya da ampirik düzeyde ele almaya - yani "siyasetin olguları" ya da "iktidarın kullanılması ya da ortak meselelerin karara bağlanması" olarak siyasetle ilgilenmeye - dair yaygın teslimiyete karşı, bu yeniden tasavvurun siyasetin ontolojik boyutuyla, yani siyasal olanın özüyle ilgilenmesi gerektiğini söylüyorlar. Her biri tam anlamıyla politik olanı farklı şekillerde kavramlaştırsa da, hepsi onun indirgenemez ve içkin antagonistik boyutu konusunda hemfikirdir: Žižek'e göre radikal-ilerlemeci bir konum, "politik olanın kurucu unsuru olarak içkin antagonizmanın koşulsuz önceliğinde ısrar etmelidir". Dolayısıyla, post-politikanın, tanımlayıcı mantığı olarak uzlaşmayla birlikte, uygun bir şekilde politik olanın önünü kestiği yönünde itham edilmiştir.
Post-Politika ve Çevre
Hem Žižek hem de Badiou'nun da açıkça kabul ettiği şekilde, post-politik manzara özellikle ekolojik kısımda oldukça gelişmiş durumdadır. Bu ipucunu takip eden çevre coğrafyacısı Erik Swyngedouw, post-politik durumun klasik semptomlarının çoğunu çevre politikaları içinde tanımlayan yeni bir literatüre öncülük etmiştir.
Kaynakça
- ^ Mouffe, Chantal (2005). On the political. Abingdon: Routledge. ss. 45-51.
- ^ Rose, Nikolas (2000). "Community, citizenship, and the third way". American Behavioral Scientist. 43 (9): 1395-1411. doi:10.1177/00027640021955955.
- ^ Marquand, David (2004). Decline of the public. Cambridge: Polity Press. ss. 79-83.
- ^ Ranciere, Jacques (2004). "Introducing disagreement". Angelaki: Journal of the Theoretical Humanities. 9 (3): 3-9. doi:10.1080/0969725042000307583.
- ^ Davis, Oliver (2010). Key Contemporary Thinkers: Jacques Ranciere. Cambridge: Polity Press. ss. 99-100.
- ^ Swyngedouw, Erik (2007). The Sustainable Development Paradox: Urban Political Economy in the United States and Europe. Londra: Guildford Press. ss. 13-40(23).
- ^ Mouffe, Chantal (2005). On the political. Abingdon: Routledge. ss. 41-42.
- ^ Hewlett, Nick (2007). Badiou, Balibar, Ranciere: Re-Thinking Emancipation. Londra: Continuum. ss. 16-17.
- ^ Hewlett, Nick (2007). Badiou, Balibar, Ranciere: Re-thinking Emancipation. Londra: Continuum. ss. 1-23.
- ^ Ranciere, Jacques (2004). "Introducing Disagreement". Angelaki: Journal of the Theoretical Humanities. 9 (3): 3-9(6). doi:10.1080/0969725042000307583.
- ^ Mouffe, Chantal (2005). On the political. Abingdon: Routledge. ss. 8-9.
- ^ Mouffe, Chantal (2005). On the political. Abingdon: Routledge.
- ^ Ranciere, Jacques (2004). "Introducing Disagreement". Angelaki: Journal of the Theoretical Humanities. 9 (3).
- ^ Zizek, Slavoj (1999). The Ticklish Subject: The Absent Centre of Political Ontology. Londra: Verso. ss. 171-244.
- ^ a b Badiou, A (2008). Alain Badiou: Live Theory. Londra: Continuum. ss. 136-139 (139).
- ^ Zizek, Slavoj (1999). The Challenge of Carl Schmitt. Londra: Verso. ss. 18-37(29.
- ^ Zizek, Slavoj (2006). "Against the Populist Temptation". 26 Mart 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Nisan 2024.
Konuyla ilgili yayınlar
- Bell, Daniel (1960). The End of Ideology: On the Exhaustion of Political Ideas in the Fifties. Free Press. ISBN .
- (2006) [2001]. Liberation Theology After the End of History: The Refusal to Cease Suffering. Routledge. ISBN .
- Murphy, John M. (2004). "The language of the liberal consensus: John F. Kennedy, technical reason, and the "new economics"". Quarterly Journal of Speech. 90 (2). ss. 133-162. doi:10.1080/0033563042000227418.
- Pusey, Andre; Russell, Bertie (2010). "The Climate Crisis or the Crisis of Climate Politics?". Perspectives. 12 (2). ss. 26-47. Erişim tarihi: 31 Ocak 2017.
- Steven, Pascal. . 1 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Steven, Pascal (January 2009). "Are We Anywhere? Carbon, Capital and COP-15". libcom.org. Erişim tarihi: 31 Ocak 2017.[]
- (2001). . Shift Magazine. 8 (Jan-May). Raphael Schlembach tarafından görüşme yapıldı. Raphael Schlembach. ss. 11-13. 14 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- (2001). "An interview with geographer Erik Swyngedouw". Shift Magazine. 8 (Jan-May). Raphael Schlembach tarafından görüşme yapıldı. Raphael Schlembach. ss. 11-13.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Post Politika Soguk Savas sonrasi donemde kuresel olcekte bir uzlasi politikasinin ortaya cikisinin elestirisine atifta bulunmaktadir Berlin Duvari nin yikilmasinin ardindan Dogu Komunist Bloku nun dagilmasi ideolojik uzlasi sonrasi icin bir umut olusturmustur Post komunist ulkelerdeki siyasi gelisim her birinin komunist parti uyeleriyle basa cikma konusunda benimsedigi yaklasima bagli olarak iki farkli yonde ilerlemistir Daha sonra AB ye katilan Dogu Avrupa ulkelerinde aktif bir komunizmden arindirma sureci yasanmistir Rusya da ve eski SSCB cumhuriyetlerinin cogunda ise komunistler esit sartlarda bircok siyasi partiden biri haline gelmislerdir Jacques Ranciere Alain Badiou ve Slavoj Zizek gibi onde gelen bir grup filozof tarafindan uretilen ve radikal aktif esitlik kurumu olarak siyasetle ilgilenen bu elestiri post ideolojik uzlasi siyasetinin gercek anlamda siyasi olanin sistematik bir sekilde ortadan kaldirilmasina yol actigini iddia etmektedir bir dizi yeni post demokratik yonetim tekniginin kurulmasiyla birlikte ic siyaset sosyal idareye indirgenmektedir Bu arada postmodernist benlik siyaseti nin yukselisiyle birlikte Chantal Mouffe un ahlak sicilindeki siyaset olarak adlandirdigi siyasi degerlerin yerini ahlaki degerlerin aldigi yeni bir davranis siyaseti ortaya cikmistir Post Politika fikir birliginin kokleri1989 sonrasi kuresel siyasi manzara 1989 da Berlin Duvari nin yikilmasinin akabinde Dogu komunist blogunun dagilmasi Soguk Savas doneminin ve bununla birlikte Dogu ile Bati komunist ve kapitalist dunyalar arasindaki buyuk ideolojik cekismenin sona erdigini ilan etmistir Bati toplumunun gozunde kapitalizm galip gelmis liberal demokrasi de buna karsilik gelen siyasi doktrin olmustur Dogu Avrupa ve Avrasya da devlet komunizminin zaten kriz icindeki bir sisteme son darbe olarak dusmesiyle birlikte komunizmin yaninda kilit bir siyasi aktor olarak SSCB sosyal demokrat Keynesyen bicimini terk etti ve neoliberalizm yeni bir kuresel asamaya girmistir SSCB de bu degisimin ana itici gucu Andrey Saharov un Nobel odulu konusmasinda formule ettigi sosyalizm ve komunizm arasindaki yakinlasma dusuncesiydi Francis Fukuyama nin Tarihin Sonu adli kitabinin kurucu ifadesi olarak bu post politik post ideolojik Zeitgeist in dogusuydu Entelektuel iklim Fukuyama nin yani sira diger cesitli entelektuel akimlar da post politik uzlasinin pekistirilmesiyle iliskilendirilmektedir Ornegin post endustriyel sosyologlar Anthony Giddens ve Ulrich Beck in dusunumsel modernite tezi Ucuncu Yol siyasetine entelektuel bir eslik gorevi gormektedir Bu yazarlara gore dusunumsel modernite de siyasi eylemin merkezi zorunlulugu yeniden dagitim siyaseti olan sosyal refah meselelerinden dagitimsal sorumluluk siyaseti olan risk yonetimine yani tekno ekonomik ilerlemenin giderek daha gorunur istenmeyen yan urunleri olan cevresel dissalliklar a kaymaktadir Hem Beck hem de Giddens icin savas sonrasi donemin derin toplumsal degisimlerini yonlendiren sey aracsal rasyonalite ya da en onemlisi siyasi mucadeleden ziyade bu zorunluluk ve buna yanit olarak gelisen yeni toplumsal dusunumsellik tir Gercekten de Giddens a gore geleneksel sonrasi toplumda sosyo teknolojik bilginin ve riskin yayilmasiyla ortaya cikan bireysel eylemin gelismis ozerkligi olan sosyal dusunumsellik bu degisimin onunu acmistir Post Fordist uretim esnek uretime ve asagidan yukariya karar almaya dayali Toplumun otoriteyle hem devlet icinde hem de otesinde siyasi uzman ve idari iliskisinin muzakere ve aktif guven ilkelerine gore yeniden yapilandirilmasi Hem Beck hem de Giddens a gore bu degisimler parti veya sendika gibi geleneksel kolektif formlar araciligiyla orgutlenen maddi sinif temelli ideolojik olarak temellendirilmis siyaseti modasi gecmis hale getirmektedir Bunlarin yerine Beck te yeni bir benlik siyaseti alt siyaset Giddens ta ise daha genis post modern donusun bir parcasi olarak daha once tamamen kisisel oldugu dusunulen konularin siyasi arenaya girdigi yasam siyaseti ortaya ciktigini gormekteyiz Bununla birlikte tum yorumcular olaylarin bu versiyonuna katilmamaktadir ve bu bolumde ele alinan elestirel bakis acilari post politik elestirinin turedigi bakis acilaridir Ornegin Nikolas Rose Beck ve Giddens a karsi cikarak Yeni Isci Partisi yonetimindeki Britanya da ve buna bagli olarak sanayi sonrasi donemde gelismis ulkelerde Ucuncu Yol siyasetinin ortaya cikisiyla birlikte ortaya cikan siyasi oznelliklerin sekillenmesinde yeni bir hukumet davranis siyasetinin rolunu vurgulamaktadir Giddens in sosyal dusunumsellik temelli aciklamasina karsi Rose un bu yeni etopolitika uzerine calismasi ozerk ozgurlugu arzulayan kendi kendine yeten bireye yapilan son vurguyu yonlendirenin devletin otesinde yeni piyasa bireyci Schumpeterci yonetisim bicimlerinin kati kurallari oldugunu one surmektedir Rose a gore etopolitik in en onemli ozelligi oznelerinin siyasi duyarliliklarindan ziyade etik duyarliliklariyla ilgilenmesidir bu da siyasetin neoliberalizm altinda aldigi ahlakci yonelimle tamamen uyumlu bir egilimdir Gercekten de Britanya da kamu sektorunun gerilemesi uzerine calismasinda David Marquand neoliberal reformlari ve devlet tarafindan sektore dayatilan satislari daha genis ozelin intikami Thatcher ve Blair hukumetleri araciligiyla destekleyen ahlaki ideolojiyi anlatir Bu post politik elestirinin yanit verdigi onemli bir gelismedir Mouffe burada ahlakin sicilinde oynanan siyasetten soz ediyor Ranciere in siyaseti yeniden tasavvur etmesi ise siyaset felsefesinin 1980 lerin sonlarinda Aristotelesci etik donusle ortaya cikan apolitiklesmesine karsi acik bir meydan okuma olarak gorulmektedir Benzer sekilde Beck siyasetin kisisellestirilmesinin ilerici potansiyelinin paradigma ornegi olarak cevrecilige isaret ederken Erik Swyngedouw bize gelismis dunyada en sik gorundugu kilikta cevreciligin kisisel yasam tarzi tercihlerine ve cevresel kotulerin yerel olarak hissedilen etkilerine karsi tikelci mucadelelere yaptigi vurgunun dikkati insan toplumunun dogayla yapisal iliskisine dair dogru politik meseleden uzaklastirmaya calisabilecegini hatirlatmaktadir Benzer sekilde Beck karakterize eden evrensel belirsizligin ilerici bir sonucu olarak post modern kimlige dayali politikalarla iliskilendirilen yeni supheciligi kutlamaktadir Buna karsilik elestirmenler hakikate dair anti ozcu tutumun buyuk anlatilarin siyasi teleolojileri okuyun tahayyulu acisindan yarattigi derin sonuclardan yakinmaktadir Post Politika elestirisiPost politika elestirinin savunuculari birlesik bir teorik yapiyi temsil etmemektedir Bununla birlikte Mouffe haric bu elestiriyle iliskilendirilen filozoflar bazen bir arada ele alinmaktadir Son yillarda radikal sol dusuncenin yeniden canlanmaya baslamasina yaptiklari katkilar Aktif radikal esitlik bicimsel esitligin aksine aksiyomatik bir verili olarak esitlik ve insan ozgurlesmesi ile ilgilenmeleri Genel olarak materyalist egilimleri daha sonraki calismalarinda Marksizm ile az ya da cok iliski kurarken hepsi ilk yillarinda Marksizmden etkilenmistir Buna ek olarak onemli sekillerde etkilenmis olsalar da hepsi post yapisalciliktan onemli olcude ayrilmaktadir Mouffe ile birlikte Ranciere Badiou ve Zizek in hemfikir oldugu nokta mevcut post politik konjonkturde gercek anlamda politik boyutun sistematik olarak ortadan kaldirildigini gordugumuz ve bunun yeniden tesisinin politik kavramimizin radikal bir sekilde yeniden tasavvur edilmesine bagli olacagidir Siyaseti yalnizca ontik ya da ampirik duzeyde ele almaya yani siyasetin olgulari ya da iktidarin kullanilmasi ya da ortak meselelerin karara baglanmasi olarak siyasetle ilgilenmeye dair yaygin teslimiyete karsi bu yeniden tasavvurun siyasetin ontolojik boyutuyla yani siyasal olanin ozuyle ilgilenmesi gerektigini soyluyorlar Her biri tam anlamiyla politik olani farkli sekillerde kavramlastirsa da hepsi onun indirgenemez ve ickin antagonistik boyutu konusunda hemfikirdir Zizek e gore radikal ilerlemeci bir konum politik olanin kurucu unsuru olarak ickin antagonizmanin kosulsuz onceliginde israr etmelidir Dolayisiyla post politikanin tanimlayici mantigi olarak uzlasmayla birlikte uygun bir sekilde politik olanin onunu kestigi yonunde itham edilmistir Post Politika ve CevreHem Zizek hem de Badiou nun da acikca kabul ettigi sekilde post politik manzara ozellikle ekolojik kisimda oldukca gelismis durumdadir Bu ipucunu takip eden cevre cografyacisi Erik Swyngedouw post politik durumun klasik semptomlarinin cogunu cevre politikalari icinde tanimlayan yeni bir literature onculuk etmistir Kaynakca Mouffe Chantal 2005 On the political Abingdon Routledge ss 45 51 Rose Nikolas 2000 Community citizenship and the third way American Behavioral Scientist 43 9 1395 1411 doi 10 1177 00027640021955955 Marquand David 2004 Decline of the public Cambridge Polity Press ss 79 83 Ranciere Jacques 2004 Introducing disagreement Angelaki Journal of the Theoretical Humanities 9 3 3 9 doi 10 1080 0969725042000307583 Davis Oliver 2010 Key Contemporary Thinkers Jacques Ranciere Cambridge Polity Press ss 99 100 Swyngedouw Erik 2007 The Sustainable Development Paradox Urban Political Economy in the United States and Europe Londra Guildford Press ss 13 40 23 Mouffe Chantal 2005 On the political Abingdon Routledge ss 41 42 Hewlett Nick 2007 Badiou Balibar Ranciere Re Thinking Emancipation Londra Continuum ss 16 17 Hewlett Nick 2007 Badiou Balibar Ranciere Re thinking Emancipation Londra Continuum ss 1 23 Ranciere Jacques 2004 Introducing Disagreement Angelaki Journal of the Theoretical Humanities 9 3 3 9 6 doi 10 1080 0969725042000307583 Mouffe Chantal 2005 On the political Abingdon Routledge ss 8 9 Mouffe Chantal 2005 On the political Abingdon Routledge Ranciere Jacques 2004 Introducing Disagreement Angelaki Journal of the Theoretical Humanities 9 3 Zizek Slavoj 1999 The Ticklish Subject The Absent Centre of Political Ontology Londra Verso ss 171 244 a b Badiou A 2008 Alain Badiou Live Theory Londra Continuum ss 136 139 139 Zizek Slavoj 1999 The Challenge of Carl Schmitt Londra Verso ss 18 37 29 Zizek Slavoj 2006 Against the Populist Temptation 26 Mart 2024 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 1 Nisan 2024 Konuyla ilgili yayinlarBell Daniel 1960 The End of Ideology On the Exhaustion of Political Ideas in the Fifties Free Press ISBN 978 0 02 902240 5 2006 2001 Liberation Theology After the End of History The Refusal to Cease Suffering Routledge ISBN 978 1 134 54583 4 Murphy John M 2004 The language of the liberal consensus John F Kennedy technical reason and the new economics Quarterly Journal of Speech 90 2 ss 133 162 doi 10 1080 0033563042000227418 Pusey Andre Russell Bertie 2010 The Climate Crisis or the Crisis of Climate Politics Perspectives 12 2 ss 26 47 Erisim tarihi 31 Ocak 2017 Steven Pascal 1 Eylul 2011 tarihinde kaynagindan arsivlendi Steven Pascal January 2009 Are We Anywhere Carbon Capital and COP 15 libcom org Erisim tarihi 31 Ocak 2017 Arsivlenmesi gereken baglantiya sahip kaynak sablonu iceren maddeler link olu kirik baglanti 2001 Shift Magazine 8 Jan May Raphael Schlembach tarafindan gorusme yapildi Raphael Schlembach ss 11 13 14 Mayis 2010 tarihinde kaynagindan arsivlendi 2001 An interview with geographer Erik Swyngedouw Shift Magazine 8 Jan May Raphael Schlembach tarafindan gorusme yapildi Raphael Schlembach ss 11 13