Roberto Rossellini (d. 8 Mayıs 1906, Roma - ö. 3 Haziran 1977, Roma), İtalyan senaryo yazarı ve yönetmen. Yeni Gerçekçilik akımının en önemli yönetmenlerindendir. İlk yeni gerçekçi film Roma, Açık Şehir'in yönetmenidir.
Roberto Rossellini | |
---|---|
Roberto Rossellini (solda) ve Ingrid Bergman | |
Doğum | Roberto Gastone Zeffiro Rossellini 8 Mayıs 1906 Roma, İtalya |
Ölüm | 3 Haziran 1977 (71 yaşında) Roma, İtalya |
Milliyet | İtalyan |
Meslek | Sinema yönetmeni ve yazar |
Evlilik | Assia Noris (1934–1936) Marcella De Marchis (1936–1950) Ingrid Bergman (1950–1957) |
Çocuk(lar) | 7 |
Babası Roma'daki ilk sinemanın kurucusuydu. Bu sayede çocuk yaşta film izlemeye başlayan Rossellini babasının ölümünden sonra da sinema sektöründe çalışmaya devam etti.
1937'de ilk belgeseli olan Prélude à l'après-midi d'un faune'u çekti.
Kariyeri
Roberto Rossellini (1906-1977) anılarında, Roma, Açık Şehir'i çevirebilmek için evindeki eşyaları satmak zorunda kaldığını yazar. Savaşın yaralarını sarmaya bile vakit bulamamış bir Roma'nın sokaklarında, son derecede zor koşullar altında, çoğu kez prova bile yapmadan bu filmi çekerken, Rossellini kuşkusuz "Yeni Gerçekçilik" adını alacak bir akımın temelini attığını bilmiyordu. Oysa çok geçmeden, kimi sinema tarihçileri sinema tarihini, Roma, Açık Şehir'den önce ve sonra diye ikiye ayırmaya başladılar. Gerçekten de bu film, günlük gerçekliğe getirdiği bakış açısıyla sinema tarihinde bir dönüm noktası oluşturur. Ne var ki, Rossellini'nin daha faşizm döneminde çevirdiği filmlerle bu anlayışın ipuçlarını verdiğini unutmamak gerekir. Yönetmenin 1941'de çektiği Beyaz Gemi (La nave bianca, 1941), bir savaş filmi olsa, dahası dolaylı bir biçimde faşizm övgüsü içerse de, belgeselci anlayışı ile dikkati çeker. Konusunu 'nin yazdığı (Un pilota ritorna, 1942) ise yönetmenin titiz gözlemciliğini vurgular. Almanların kurşuna dizdiği rahip Morosini'nin direnişçilerle işbirliğini işleyen Roma, Açık Şehir'in (Roma città aperta, 1945) senaryosu, savaşın son günlerinde Rossellini'nin gizlendiği bir eve direnişçilerden günü gününe gelen bilgiler temel alınarak geliştirildi. Filmde ezilen insanların destekçisi rahip Pietro'yu Alda Fabrizi, bir çocuklu, dul halk kadınını Anna Magnani oynadı. Çizgisel bir gelişme izlemeyen film, kadının makineli tüfek ateşiyle öldürülmesi, rahibin de yakalanıp kurşuna dizilmesiyle noktalanır. Yönetmenin amacı dokuz ay boyunca nazi boyunduruğu altında inleyen Roma halkının dramını vermektir. Film bu dramın belgeseli olur. Rossellini içgüdüsel bir sezgiyle, kurmaca bir öykü yerine yaşanmış tanıklıklardan yola çıkar. "Sokaktaki insanı", Roma sokaklarını dolduran kadınları, çocukları, papazları perdeye getirir. Eski Roma saraylarında ya da süslü salonlarda güzel giysili kadınlarla, kara gömlekli faşistler arasında geçen konulara alıştırılmış İtalyan seyircisi için Roma, Açık Şehir bir dönüm noktası olur. Dahası, Rossellini'nin kendi ülkesine yönelik içeriği, evrensel bir boyut yakalar. Nazi askerlerin evde arama yapmaları; bağırarak koşan kadının sokakta makineli ile taranması; papazın kurşuna dizilmesine çocukların uzaktan tanık olmaları, sinema sanatının savaş sonrasında ulaştığı en etkileyici görüntülerdir. Papazın kurşuna dizilmesi sahnesi ise birkaç planla yaratılan bağımsız bir dramdır sanki. Filmin başarısı, toplumun değişik katmanlarını baskıya karşı aynı amaçta birleştirmesinde, toplumun yeni dengelerini gerçekçi bir anlayışla yansıtmasında yatar.
Rossellini, bir sonraki filmi (Paisà, 1946) profesyonel oyunculara yer vermeden İtalya'nın yaşamak zorunda bırakıldığı savaşı, savaşın getirdiği işgali, yağmayı, açlığı konu edinir. Roma Açık Şehir, kurmacanın, geleneksel dramatik yapının varlığını belli ettiği .bir filmdir. Paisà ise gerçekliğe bir belgeselcinin duygulardan arınmış nesnelliğiyle yaklaşır. Paisà bu özellikleriyle, Yeni Gerçekçiliğin ilk döneminin eriştiği doruk nokta olmaya hak kazanır.
Almanya Sıfır Yılı (Germania anno zero, 1948) savaşın yerle bir ettiği Berlin'de savaş sonrasında kendisini yaşama bağlayabilecek en ufak bir destek bulamayan 13 yaşındaki bir çocuğun ölüm yolculuğunu konu edinir.
Bu üçlemenin ardından Rossellini, bireyin duygularını, bireyler arası ilişkileri gündeme getiren ve metafizik, dahası mistik yoğunluğu ağır basmaya başlayan filmlere yöneldi. Bölümlerinden birinde Anna Magnani'nin Jean Cocteau'nun insan Sesi adlı tek kişilik oyununu büyük bir başarıyla canlandırdığı, iki bölümlük L'Amore (Aşk, 1948) L'amore (1948) bu yönelişin tohumlarını taşır. Jean Cocteau, yönetmenin yirmi beş planda, " bir kadının acısını benzersiz bir biçimde belgelediğini" söyler. Filmin, yine Anna Magnani'nin oynadığı ve Hz. Meryem gibi gebe kaldığını sanan saf bir köylü kadının öyküsünü anlatan ikinci bölümü Il Miracolo (Mucize) başlığını taşır. Senaryosunu Federico Fellini'nin yazdığı bu bölümde Fellini oyuncu olarak Anna Magnani'ye eşlik eder. Roberto Rossellini, sıradan bir güldürü olan (La macchina ammazzacattivi, 1952) sonra, yaşamını da paylaşacağı lngrid Bergman ile işbirliğinin ilk ürünü olan (1950) çekti. Toplama kampından kurtulmak için evlendiği bir balıkçı ile Stromboli Adası'na yerleşen Litvanyalı genç kadın Karin, kendisine yabancı bu ortama ayak uyduramaz. Kocasının, bir çocukları olacağı haberine bile coşku göstermemesi üzerine adadan kaçmaya karar verir. Ama yanardağ lav püskürmeye başlayınca canını zor kurtarır. Gün ağarırken doğanın güzelliği karşısında Tanrı'ya dua ederek yeniden yaşama, bu arada kocasına döner. Dönemin eleştirmenlerince önemsenmeyen film, yönetmenin "yalnızlık" üzerine yapacağı, kadın kahramanlı üçlemenin iİkini oluşturur. Gerçekten de yalnızlık, Rossellini'nin gözünde yaşamın bütün sorunlarına kaynaklık eden temel bir durumdur. Stromboli'de yönetmen olayları gözlemlemek yerine kişilerin iç dünyasını gözlemlemeyi yeğler. Yönetmenin filmlerini bilen bir seyirci, Stromboli'deki kadının yalnızlığı ile, Berlin yıkıntıları arasındaki çocuğun yalnızlığı arasında benzerlik kurmakta zorlanmaz. Rossellini'nin Stromboli'de bir öykü anlatmaktan çok duyguları aktardığı ve kişilerin iç dünyasını çözümlediği görülür. Acımasız bir doğayla karşı karşıya kalan genç kadının dinsel coşkusu, beİki de kökleri derinde bir günahın doğurduğu bir tepkidir. Üçlemenin öbür iki filmini oluşturan Avrupa '51 (Europa '51, 1952) ile (Viaggio in Italia, 1954) da Ingrid Bergman ile çekilmiş filmlerdir. Kadının, toplum içinde karşı karşıya kaldığı sorunlara eğilen, daha sonraları Antonioni'nin ele alacağı iletişimsizliği ve evlilik bunalımlarını gündeme getiren bu filmlerin, Fransız Yeni Dalga akımı için esin kaynağı olduğunu da belirtmek gerekir. Avrupa 51, Roma'da görevli bir diplomatın karısının, yeterince ilgi görmediği için oğlunun intihar etmesi üzerine girdiği bunalımı konu edinir. Kadın yoksullarla ilgilenmeye başlar, kimi günler, kaçamak yapmak isteyen bir işçi kadının yerine fabrikaya gider, cinayet işleyen bir fahişeye yardım eder ve sonunda bir akıl hastanesine kapatılır. Doktorlar, rahipler, siyasetçiler, yalnızlığı gittikçe artan kadının " deliliğini" çözemezler. Kadın penceresinden "insanlığın acı çekmesine" bakarken, bir ses onun "deli değil, azize olduğunu" söyler. Rossellini, acı çekilmeden bir yere varılamayacağını vurgular. Gösterime girdiğinde İtalya'da ilgi görmeyen İtalya'da Yolculuk ise bugün yönetmenin en önemli filmlerinden biri sayılır. Kendilerine miras kalan bir evi satmak için Napoli'ye gelen varlıklı bir İngiliz karı koca, bu yabancı ortamda, aralarındaki bağın daha da zayıfladığını görür. Çevrenin zenginliklerini keşfetmeye başlamaları da, boşanmaya karar vermelerini engellemez. Birbirine sarılmış bir kadın ve erkek iskeleti gördükleri Pompei gezisinden dönüşte, kadının otomobilden inerek dinsel bir kutlama yapan kalabalığa karışması erkeği (George Sanders) de peşinden sürükler. Erkek, kalabalıkta kaybolan, ezilme tehlikesi geçiren karısının yanına ulaşabildiğinde, ona sarılır. Sanki ruhları arınmış, yeniden birbirlerine bağlanmışlardır. Senaryosunu önemli İtalyan yazarlarından 'nin kaleme aldığı İtalya'da Yolculuk, günlük gerçekliğin dışındaki bir gerçekliğin peşinde giden, içsel bir yolculuktur. Bu nedenle Yeni Gerçekçilik'ten ayrılarak yeni açılımlara yönelir. Marksist eleştirinin ilgisiz kalmasına karşılık, Fransız Cahiers du Cinema dergisi filmi övgülere boğar. Jacques Rivette, Rossellini ile ressam Matisse arasında bağlantılar kurar. Jean-Luc Godard, bu filmi Antonioni'nin esin kaynağı, birçok eleştirmen ise yönetmenin en önemli filmi sayar.
Rossellini'nin, Almanya Sıfır Yılı gibi Almanya'da çektiği Korku, kocasına ihanet eden bir kadının, intiharın eşiğinden dönen bunalımını ele alır. İtalya'da (kesilmiş olarak ve Nan Credo Piu all'Amore / Artık Aşka inanmıyorum adıyla) gösterime girdiğinde "yönetmensiz çekilmiş bir film" olarak değerlendirilen Korku, konusu, durağan bölümleri ve yönetmenin Ingrid Bergman'a odaklanmış anlatımıyla İtalya'da Yolculuk'u çağrıştırsa da, yönetmenin kalıcı filmleri arasında yer almaz. (Dov'è la libertà?, 1954) ise başrolde Toto gibi bir güldürü ustasının oynamasına karşın hüzünlü bir filmdir. Filmin cezaevinden çıkan kahramanı, "özgürlük nerede?" sorusuna aradığı yanıtı, yeniden cezaevine girmekte bulur. Rossellini toplumun özgürlüğü belirli sınırlar içinde tanıdığını vurgular. Bu sınırlara direnmenin yolunu Hristiyanlıkta arar. Rossellini, Hemşeri'deki belgeselci anlayışa India (Hindistan, 1957) India (1959) ile döner. Dokuz bölümden oluşan ve belgeselle kurmacayı iç içe geçiren bu filmde Rossellini, Hindistan'a ilişkin önyargıların tutarsızlığını vurgular, bu ülkenin insanlarına, kültürüne ve çelişkilerine eğilir. (Hindistan gezisi yönetmenin üçüncü evliliğini yapacağı Hindistanlı senaryo yazarı Somali Das Gupta ile tanışmasına yol açar). (Il generale della Rovere, 1959), (Era notte a Roma, 1960), Yaşasın İtalya (Viva l'Italia, 1961), Vanina Vanini (1961) Vanina Vanini (1961) ise İtalya'nın yakın tarihine eğilen, bilgilendirici yanları ağır basan filmlerdir. Rossellini, başta Fransız televizyonu için yaptığı La Prise de Pouvoir Par Louis XIV (XIV. Louis'nin İktidarı Alışı, 1966) La presa del potere da parte di Luigi XIV (TV, 1966) olmak üzere geniş kitlelere yönelik televizyon filmleri (Blaise Pascal, 1971 Blaise Pascal (TV, 1971); Cartesius / Descartes, 1974 Cartesius (TV, 1974); Anno Una / Sıfır Yılı Anno uno (1974), 1975; Il Messia / ) (1975) de çekti. Rossellini'nin Yeni Gerçekçiliği siyasal ve ideolojik olmaktan çok, etik değerlere yönelik bir özgürlük arayışıdır. Bu arayışın içinde, yönetmenin ilk filmlerinden beri, bireyi materyalist açıdan ele almasını engelleyen, gizil bir dinsellik varlığını belli eder. Başrollerden birinde bir rahibin yer aldığı Roma Açık Şehir'de bile, en dramatik bölümlerde bir tinsellik sezilir. Bu nedenle, Roma Açık Şehir'deki belirsiz tinselliğin, İtalya'da Yolculuk'un sonunda açıkça ortaya çıkışı, yönetmenin çizgisinde bir sapma değil, (kendi açısından) tutarlı bir gelişmedir.
Filmografi
Yönetmen olarak
- (Daphne)
- (La vispa Teresa, 1939)
- (1940)
- (1941)
- (Un pilota ritorna, 1942)
- (La nave bianca, 1941)
- (1943)
- Roma, Açık Şehir (1945)
- (1946)
- (Paisà, 1946)
- Almanya Sıfır Yılı (Germania anno zero, 1948)
- ve ( bölümü, 1948)
- (1950)
- (Francesco, giullare di Dio, 1950)
- ( bölümü, 1952)
- (La macchina ammazzacattivi, 1952)
- Avrupa '51 (Europa '51, 1952)
- ( bölümü, 1953)
- (Viaggio in Italia, 1954)
- ( bölümü, 1954)
- (Dov'è la libertà?, 1954)
- Korku (La paura, 1954)
- (1954)
- (12 bölümlük dizi olarak, 1959)
- (India, 1959)
- (I generale Della Rovere, 1959)
- (Era notte a Roma, 1960)
- Yaşasın İtalya (Viva l'Italia, 1961)
- (1961)
- (TV, 1961)
- (1962)
- ( bölümü, 1963)
- (L'età del ferro, 1964)
- (La presa del potere da parte di Luigi XIV, 1966)
- (TV, 1967)
- (1969)
- (TV, 1970)
- (Socrate, 1970)
- (Da Gerusalemme a Damasco, 1970)
- (Rice University, 1971)
- (1971)
- (TV, 1971)
- (1972)
- (L'età di Cosimo de' Medici, 1973)
- (Anno Uno, 1974)
- (TV, 1974)
- Il messia (1975)
- (TV, 1977)
- (1977)
Kaynakça
- Yeres, Artun (derleyen) (2004). "Göstermenin Sorumluluğu". İstanbul: Donkişot Yayınları. s. 391.
Dış bağlantılar
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Roberto Rossellini d 8 Mayis 1906 Roma o 3 Haziran 1977 Roma Italyan senaryo yazari ve yonetmen Yeni Gercekcilik akiminin en onemli yonetmenlerindendir Ilk yeni gercekci film Roma Acik Sehir in yonetmenidir Roberto RosselliniRoberto Rossellini solda ve Ingrid BergmanDogumRoberto Gastone Zeffiro Rossellini 8 Mayis 1906 Roma ItalyaOlum3 Haziran 1977 71 yasinda Roma ItalyaMilliyetItalyanMeslekSinema yonetmeni ve yazarEvlilikAssia Noris 1934 1936 Marcella De Marchis 1936 1950 Ingrid Bergman 1950 1957 Cocuk lar 7 Babasi Roma daki ilk sinemanin kurucusuydu Bu sayede cocuk yasta film izlemeye baslayan Rossellini babasinin olumunden sonra da sinema sektorunde calismaya devam etti 1937 de ilk belgeseli olan Prelude a l apres midi d un faune u cekti KariyeriRoberto Rossellini 1906 1977 anilarinda Roma Acik Sehir i cevirebilmek icin evindeki esyalari satmak zorunda kaldigini yazar Savasin yaralarini sarmaya bile vakit bulamamis bir Roma nin sokaklarinda son derecede zor kosullar altinda cogu kez prova bile yapmadan bu filmi cekerken Rossellini kuskusuz Yeni Gercekcilik adini alacak bir akimin temelini attigini bilmiyordu Oysa cok gecmeden kimi sinema tarihcileri sinema tarihini Roma Acik Sehir den once ve sonra diye ikiye ayirmaya basladilar Gercekten de bu film gunluk gerceklige getirdigi bakis acisiyla sinema tarihinde bir donum noktasi olusturur Ne var ki Rossellini nin daha fasizm doneminde cevirdigi filmlerle bu anlayisin ipuclarini verdigini unutmamak gerekir Yonetmenin 1941 de cektigi Beyaz Gemi La nave bianca 1941 bir savas filmi olsa dahasi dolayli bir bicimde fasizm ovgusu icerse de belgeselci anlayisi ile dikkati ceker Konusunu nin yazdigi Un pilota ritorna 1942 ise yonetmenin titiz gozlemciligini vurgular Almanlarin kursuna dizdigi rahip Morosini nin direniscilerle isbirligini isleyen Roma Acik Sehir in Roma citta aperta 1945 senaryosu savasin son gunlerinde Rossellini nin gizlendigi bir eve direniscilerden gunu gunune gelen bilgiler temel alinarak gelistirildi Filmde ezilen insanlarin destekcisi rahip Pietro yu Alda Fabrizi bir cocuklu dul halk kadinini Anna Magnani oynadi Cizgisel bir gelisme izlemeyen film kadinin makineli tufek atesiyle oldurulmesi rahibin de yakalanip kursuna dizilmesiyle noktalanir Yonetmenin amaci dokuz ay boyunca nazi boyundurugu altinda inleyen Roma halkinin dramini vermektir Film bu dramin belgeseli olur Rossellini icgudusel bir sezgiyle kurmaca bir oyku yerine yasanmis tanikliklardan yola cikar Sokaktaki insani Roma sokaklarini dolduran kadinlari cocuklari papazlari perdeye getirir Eski Roma saraylarinda ya da suslu salonlarda guzel giysili kadinlarla kara gomlekli fasistler arasinda gecen konulara alistirilmis Italyan seyircisi icin Roma Acik Sehir bir donum noktasi olur Dahasi Rossellini nin kendi ulkesine yonelik icerigi evrensel bir boyut yakalar Nazi askerlerin evde arama yapmalari bagirarak kosan kadinin sokakta makineli ile taranmasi papazin kursuna dizilmesine cocuklarin uzaktan tanik olmalari sinema sanatinin savas sonrasinda ulastigi en etkileyici goruntulerdir Papazin kursuna dizilmesi sahnesi ise birkac planla yaratilan bagimsiz bir dramdir sanki Filmin basarisi toplumun degisik katmanlarini baskiya karsi ayni amacta birlestirmesinde toplumun yeni dengelerini gercekci bir anlayisla yansitmasinda yatar Rossellini bir sonraki filmi Paisa 1946 profesyonel oyunculara yer vermeden Italya nin yasamak zorunda birakildigi savasi savasin getirdigi isgali yagmayi acligi konu edinir Roma Acik Sehir kurmacanin geleneksel dramatik yapinin varligini belli ettigi bir filmdir Paisa ise gerceklige bir belgeselcinin duygulardan arinmis nesnelligiyle yaklasir Paisa bu ozellikleriyle Yeni Gercekciligin ilk doneminin eristigi doruk nokta olmaya hak kazanir Almanya Sifir Yili Germania anno zero 1948 savasin yerle bir ettigi Berlin de savas sonrasinda kendisini yasama baglayabilecek en ufak bir destek bulamayan 13 yasindaki bir cocugun olum yolculugunu konu edinir Bu uclemenin ardindan Rossellini bireyin duygularini bireyler arasi iliskileri gundeme getiren ve metafizik dahasi mistik yogunlugu agir basmaya baslayan filmlere yoneldi Bolumlerinden birinde Anna Magnani nin Jean Cocteau nun insan Sesi adli tek kisilik oyununu buyuk bir basariyla canlandirdigi iki bolumluk L Amore Ask 1948 L amore 1948 bu yonelisin tohumlarini tasir Jean Cocteau yonetmenin yirmi bes planda bir kadinin acisini benzersiz bir bicimde belgeledigini soyler Filmin yine Anna Magnani nin oynadigi ve Hz Meryem gibi gebe kaldigini sanan saf bir koylu kadinin oykusunu anlatan ikinci bolumu Il Miracolo Mucize basligini tasir Senaryosunu Federico Fellini nin yazdigi bu bolumde Fellini oyuncu olarak Anna Magnani ye eslik eder Roberto Rossellini siradan bir gulduru olan La macchina ammazzacattivi 1952 sonra yasamini da paylasacagi lngrid Bergman ile isbirliginin ilk urunu olan 1950 cekti Toplama kampindan kurtulmak icin evlendigi bir balikci ile Stromboli Adasi na yerlesen Litvanyali genc kadin Karin kendisine yabanci bu ortama ayak uyduramaz Kocasinin bir cocuklari olacagi haberine bile cosku gostermemesi uzerine adadan kacmaya karar verir Ama yanardag lav puskurmeye baslayinca canini zor kurtarir Gun agarirken doganin guzelligi karsisinda Tanri ya dua ederek yeniden yasama bu arada kocasina doner Donemin elestirmenlerince onemsenmeyen film yonetmenin yalnizlik uzerine yapacagi kadin kahramanli uclemenin iIkini olusturur Gercekten de yalnizlik Rossellini nin gozunde yasamin butun sorunlarina kaynaklik eden temel bir durumdur Stromboli de yonetmen olaylari gozlemlemek yerine kisilerin ic dunyasini gozlemlemeyi yegler Yonetmenin filmlerini bilen bir seyirci Stromboli deki kadinin yalnizligi ile Berlin yikintilari arasindaki cocugun yalnizligi arasinda benzerlik kurmakta zorlanmaz Rossellini nin Stromboli de bir oyku anlatmaktan cok duygulari aktardigi ve kisilerin ic dunyasini cozumledigi gorulur Acimasiz bir dogayla karsi karsiya kalan genc kadinin dinsel coskusu beIki de kokleri derinde bir gunahin dogurdugu bir tepkidir Uclemenin obur iki filmini olusturan Avrupa 51 Europa 51 1952 ile Viaggio in Italia 1954 da Ingrid Bergman ile cekilmis filmlerdir Kadinin toplum icinde karsi karsiya kaldigi sorunlara egilen daha sonralari Antonioni nin ele alacagi iletisimsizligi ve evlilik bunalimlarini gundeme getiren bu filmlerin Fransiz Yeni Dalga akimi icin esin kaynagi oldugunu da belirtmek gerekir Avrupa 51 Roma da gorevli bir diplomatin karisinin yeterince ilgi gormedigi icin oglunun intihar etmesi uzerine girdigi bunalimi konu edinir Kadin yoksullarla ilgilenmeye baslar kimi gunler kacamak yapmak isteyen bir isci kadinin yerine fabrikaya gider cinayet isleyen bir fahiseye yardim eder ve sonunda bir akil hastanesine kapatilir Doktorlar rahipler siyasetciler yalnizligi gittikce artan kadinin deliligini cozemezler Kadin penceresinden insanligin aci cekmesine bakarken bir ses onun deli degil azize oldugunu soyler Rossellini aci cekilmeden bir yere varilamayacagini vurgular Gosterime girdiginde Italya da ilgi gormeyen Italya da Yolculuk ise bugun yonetmenin en onemli filmlerinden biri sayilir Kendilerine miras kalan bir evi satmak icin Napoli ye gelen varlikli bir Ingiliz kari koca bu yabanci ortamda aralarindaki bagin daha da zayifladigini gorur Cevrenin zenginliklerini kesfetmeye baslamalari da bosanmaya karar vermelerini engellemez Birbirine sarilmis bir kadin ve erkek iskeleti gordukleri Pompei gezisinden donuste kadinin otomobilden inerek dinsel bir kutlama yapan kalabaliga karismasi erkegi George Sanders de pesinden surukler Erkek kalabalikta kaybolan ezilme tehlikesi geciren karisinin yanina ulasabildiginde ona sarilir Sanki ruhlari arinmis yeniden birbirlerine baglanmislardir Senaryosunu onemli Italyan yazarlarindan nin kaleme aldigi Italya da Yolculuk gunluk gercekligin disindaki bir gercekligin pesinde giden icsel bir yolculuktur Bu nedenle Yeni Gercekcilik ten ayrilarak yeni acilimlara yonelir Marksist elestirinin ilgisiz kalmasina karsilik Fransiz Cahiers du Cinema dergisi filmi ovgulere bogar Jacques Rivette Rossellini ile ressam Matisse arasinda baglantilar kurar Jean Luc Godard bu filmi Antonioni nin esin kaynagi bircok elestirmen ise yonetmenin en onemli filmi sayar Rossellini nin Almanya Sifir Yili gibi Almanya da cektigi Korku kocasina ihanet eden bir kadinin intiharin esiginden donen bunalimini ele alir Italya da kesilmis olarak ve Nan Credo Piu all Amore Artik Aska inanmiyorum adiyla gosterime girdiginde yonetmensiz cekilmis bir film olarak degerlendirilen Korku konusu duragan bolumleri ve yonetmenin Ingrid Bergman a odaklanmis anlatimiyla Italya da Yolculuk u cagristirsa da yonetmenin kalici filmleri arasinda yer almaz Dov e la liberta 1954 ise basrolde Toto gibi bir gulduru ustasinin oynamasina karsin huzunlu bir filmdir Filmin cezaevinden cikan kahramani ozgurluk nerede sorusuna aradigi yaniti yeniden cezaevine girmekte bulur Rossellini toplumun ozgurlugu belirli sinirlar icinde tanidigini vurgular Bu sinirlara direnmenin yolunu Hristiyanlikta arar Rossellini Hemseri deki belgeselci anlayisa India Hindistan 1957 India 1959 ile doner Dokuz bolumden olusan ve belgeselle kurmacayi ic ice geciren bu filmde Rossellini Hindistan a iliskin onyargilarin tutarsizligini vurgular bu ulkenin insanlarina kulturune ve celiskilerine egilir Hindistan gezisi yonetmenin ucuncu evliligini yapacagi Hindistanli senaryo yazari Somali Das Gupta ile tanismasina yol acar Il generale della Rovere 1959 Era notte a Roma 1960 Yasasin Italya Viva l Italia 1961 Vanina Vanini 1961 Vanina Vanini 1961 ise Italya nin yakin tarihine egilen bilgilendirici yanlari agir basan filmlerdir Rossellini basta Fransiz televizyonu icin yaptigi La Prise de Pouvoir Par Louis XIV XIV Louis nin Iktidari Alisi 1966 La presa del potere da parte di Luigi XIV TV 1966 olmak uzere genis kitlelere yonelik televizyon filmleri Blaise Pascal 1971 Blaise Pascal TV 1971 Cartesius Descartes 1974 Cartesius TV 1974 Anno Una Sifir Yili Anno uno 1974 1975 Il Messia 1975 de cekti Rossellini nin Yeni Gercekciligi siyasal ve ideolojik olmaktan cok etik degerlere yonelik bir ozgurluk arayisidir Bu arayisin icinde yonetmenin ilk filmlerinden beri bireyi materyalist acidan ele almasini engelleyen gizil bir dinsellik varligini belli eder Basrollerden birinde bir rahibin yer aldigi Roma Acik Sehir de bile en dramatik bolumlerde bir tinsellik sezilir Bu nedenle Roma Acik Sehir deki belirsiz tinselligin Italya da Yolculuk un sonunda acikca ortaya cikisi yonetmenin cizgisinde bir sapma degil kendi acisindan tutarli bir gelismedir FilmografiYonetmen olarak Daphne La vispa Teresa 1939 1940 1941 Un pilota ritorna 1942 La nave bianca 1941 1943 Roma Acik Sehir 1945 1946 Paisa 1946 Almanya Sifir Yili Germania anno zero 1948 ve bolumu 1948 1950 Francesco giullare di Dio 1950 bolumu 1952 La macchina ammazzacattivi 1952 Avrupa 51 Europa 51 1952 bolumu 1953 Viaggio in Italia 1954 bolumu 1954 Dov e la liberta 1954 Korku La paura 1954 1954 12 bolumluk dizi olarak 1959 India 1959 I generale Della Rovere 1959 Era notte a Roma 1960 Yasasin Italya Viva l Italia 1961 1961 TV 1961 1962 bolumu 1963 L eta del ferro 1964 La presa del potere da parte di Luigi XIV 1966 TV 1967 1969 TV 1970 Socrate 1970 Da Gerusalemme a Damasco 1970 Rice University 1971 1971 TV 1971 1972 L eta di Cosimo de Medici 1973 Anno Uno 1974 TV 1974 Il messia 1975 TV 1977 1977 KaynakcaYeres Artun derleyen 2004 Gostermenin Sorumlulugu Istanbul Donkisot Yayinlari s 391 ISBN 975 6511 25 7Dis baglantilar