Saka Kuşu (tablo)

Saka Kuşu (Felemenkçe: Het puttertje), Hollandalı Altın Çağ sanatçısı Carel Fabritius'un gerçek boyutlarda zincirlenmiş bir saka kuşunu resmettiği tablosudur. İmzalı ve 1654 tarihli olan eser, şu anda Hollanda'nın Lahey kentindeki Mauritshuis koleksiyonunda bulunmaktadır. Eser, 33,5 × 22,8 santimetre (13,2 in × 9,0 in) ölçülerinde panel üzerine yağlıboya bir trompe-l'œil olup, bir zamanlar daha büyük bir yapının, belki de bir pencere sövesi veya koruyucu bir kapağın parçasıydı. Tablonun, yaratıcısının ölümüne ve şehrin büyük bölümünün yok olmasına neden olan barut patlaması sırasında Delft'teki atölyesinde olması muhtemeldir.

Saka Kuşu (tablo)

Felemenkçe: Het puttertje
Sanatçı	Carel Fabritius
Yıl	1654 (1654)
Tür	Kuş resmi
Boyutlar	33.5 cm × 22.8 cm (132 in90 in)
Konum	Mauritshuis, Lahey, Hollanda

Hoş bir ötüşe ve renkli tüylere sahip bir tür olan saka kuşu 17. yüzyılda popüler bir evcil hayvandı. Ayrıca yaklaşık bir yüksük boyutundaki bir kova suyu kaldırmak gibi basit numaralar öğretilebilirdi. Sağlık getirdiği söylenirdi ve Hıristiyan kurtuluşunun ve İsa'nın Çilesi'nin sembolü olarak kullanılırdı.

Saka Kuşu, kompozisyonunun sadeliği ve yanılsamacı tekniklerin kullanımı açısından Hollanda Altın Çağ resim dönemi için alışılmadık bir eserdir. Yaratıcısının ölümünün ardından, Brüksel'de yeniden keşfedilmeden önce iki yüzyıldan fazla bir süre kaybolmuştur. Donna Tartt'ın Pulitzer ödüllü romanı Saka Kuşu ve film uyarlamasında merkezi bir rol oynar.

Açıklama

2003 yılındaki restorasyondan önce

Saka Kuşu, 33,5 × 22,8 santimetre (13,2 in × 9,0 in) ölçülerinde panel üzerine yağlıboya bir tablodur ve şu anda Hollanda'nın Lahey kentindeki Mauritshuis koleksiyonunda bulunmaktadır. Fiziksel yapısına ilişkin ayrıntılar 2003 yılında restore edildiğinde ortaya çıkmıştır. Kurşun bazlı boya, geleneksel röntgen ve kızılötesi ışınların etkinliğini sınırladığından, baş konservatör Jorgen Wadum, boya katmanını dijital olarak ortadan kaldırmak ve altında ne olduğunu görmek için bir CT tarayıcı kullandı. Resmin boyandığı panel 8-10 milimetre (0,31-0,39 in) kalınlığında olup, küçük bir resim için alışılmadık derinliktedir ve eskiden daha büyük bir ahşap parçasının parçası olabileceğini göstermektedir. Bunun kanıtı, orijinal tahtaların dübel ve tutkalla birleştirildiğini düşündüren ahşap bir pimin kalıntılarıdır. Çerçevelenmeden önce resmin 2 santimetre (0,79 in) siyah bir bordürü vardı ve bu bordürün üzerine sonradan eşit aralıklı on çiviyle yaldızlı bir çerçeve sabitlenmişti. Çiviler panelin arkasına ulaşmamıştır, dolayısıyla resmin arkasında bir destek olduğuna dair bir kanıt yoktur. Çerçeve daha sonra çıkarılmış ve geriye sadece yeşilimsi bakır bir bileşik kalmıştır. Fabritius daha sonra beyaz arka plan pigmentini sağ kenara kadar uzatmış, imzasını yeniden boyamış ve alt levreği eklemiştir. Son olarak, kalan siyah kenarların üzeri beyazla boyanmıştır.

Panonun arkasında dört çivi deliği ve üst kısma yakın bir yerde altı delik daha bulunmaktadır; bu da panonun çeşitli zamanlarda iki farklı yöntemle asıldığını göstermektedir. Sanat tarihçisi Linda Stone-Ferrier, panonun ya bir pencerenin iç pervazına tutturulmuş ya da duvara monte edilmiş başka bir resim için menteşeli bir koruyucu kapak olabileceğini öne sürmüştür.

Konservasyon sırasında, resmin yüzeyinde boya henüz tam kurumamışken oluşmuş olması gereken çok sayıda küçük ezik olduğu fark edildi, çünkü herhangi bir çatlama yoktu. Bu hafif hasarın, yaratıcısının ölümüne neden olan patlamadan kaynaklanmış olması muhtemeldir.Restorasyon sırasında eski sarı vernik kaldırılmış ve 1859 yılında sanat eleştirmeni Théophile Thoré-Bürger tarafından mur blême ve lumineuse couleur ("soluk duvar" ve "parlak renk") olarak tanımlanan orijinal tonlar ortaya çıkmıştır.

Konusu

Saka kuşu (Carduelis carduelis)

Resimde, duvara sabitlenmiş iki ahşap yarım halkayla çevrili, kapaklı mavi bir kap olan yemliğin üzerinde gerçek boyutlarda bir Avrupa sakası (Carduelis carduelis) görülmektedir. Kuş, bacağının ince bir zincirle bağlı olduğu üst halkanın üzerine tünemiştir. Resmin altında "C fabritivs 1654" imzası ve tarihi bulunmaktadır.

Saka kuşu Avrupa, Kuzey Afrika, Batı ve Orta Asya'da yaygın olarak yaşayan ve tohum yiyen bir kuştur. Hoş bir ötüşü olan renkli bir tür olarak ve sağlık ve iyi şans getirdiğine dair bir inançla, en az 2.000 yıl önce evcilleştirilmiştir.Plinius bu kuşa numaralar öğretilebileceğini kaydetmiş ve 17. yüzyılda saka kuşlarını bir zincir üzerindeki minyatür bir kovayla bir kaptan su çekmeleri için eğitmek moda haline gelmiştir. Resmin Hollandaca adı olan puttertje kuşun takma adıdır. Bu eski bir Norfolk ismi olan "draw-water" kelimesinin karşılığı olan bir kısaltmadır.

Saka kuşu sadece renkli görünümüyle değil, sembolik anlamlarıyla da resimlerde sıkça yer alır. Plinius bu kuşu doğurganlıkla ilişkilendirmiştir ve Hollandalı usta Hieronymus Bosch'un Dünyevi Zevkler Bahçesi adlı triptik tablosunda çıplak bir çiftin yanında dev bir saka kuşunun bulunması belki de bu inanca gönderme yapmaktadır.

Leonardo da Vinci'nin Madonna Litta (1490-1491), Rafaelo'nun Madonna of the Goldfinch (1506) ve Piero della Francesca'nın Nativity (1470-1475) gibi Orta Çağ Hristiyanlığında çoğunlukla İtalyan sanatçılar tarafından yapılan yaklaşık 500 Rönesans dini resminde kuş gösterilmiştir. Saka kuşunun sağlıkla olan ilişkisi Kefaret'i simgeler ve dikenli devedikenlerinin tohumlarıyla beslenme alışkanlığı, kırmızı yüzüyle birlikte İsa'nın çarmıha gerilişinin habercisidir; kuşun dikenli tacı çıkarmaya çalışırken kana bulandığı varsayılır. Bu adanmışlık resimlerinin çoğu on dördüncü yüzyılın ortalarında, Kara Ölüm salgını Avrupa'yı kasıp kavururken yapılmıştır.

Bu sembolizm Fabritius'un zamanından çok sonra da devam etmiştir. Saka kuşunun bir kurtuluş sembolü olarak çok daha sonraki bir örneği Hogarth'ın 1742 tarihli Graham Çocukları tablosudur. En küçükleri olan Thomas, resim tamamlandığında ölmüştü.

Stil

Saka Kuşu, derinlik yanılsaması yaratmak için sanatsal tekniklerin kullanıldığı bir trompe-l'œil tablosudur; özellikle başın önden kısaltılması, aynı zamanda halkalar ve kuşun ayağındaki vurgular ve sıvalı duvardaki güçlü gölgeler gibi teknikler kullanılmıştır. Yukarıda parlak renklerin kalın vuruşları ve aşağıda daha donuk renklerin daha hafif dokunuşları da görsel etkiyi vurguluyor. Bakış açısı kuşun biraz altından gibi görünüyor, bu da yüksek bir konuma monte edilmek istendiğini düşündürüyor. Başlangıçta bir çerçevenin olmaması da resmin gerçekçi görünmesi için monte edilmiş olabileceğini ve daha büyük bir yanılsamalı resimler topluluğunun bir parçası olabileceğini düşündürmektedir.

Pieter Janssens Elinga'nın Bredius Müzesi'ndeki bir perspektif kutusu

Stone-Ferrier tablonun bir zamanlar bir pencere pervazının parçası olabileceği tahmini, resmin yoldan geçenlere gerçek bir kuş izlenimi vermesine dayanmaktadır ki bu tahmin oldukça tutarlıdır. Hollanda Altın Çağı'nda resim dekoru olarak pencerelerin önemine ve gerçekçi iç mekanlar yaratmak için perspektif kutularının kullanıldığına dikkat çeker. Fabritius, Delft Manzarası da dahil olmak üzere diğer resimlerinde derinlik yaratmak için perspektif kutusu kullanmıştır.

Fabritius, duvarların krem rengi sıvası için kuşun taba rengi gölgesiyle kontrast oluşturan kurşuni beyaz boya kullanmıştır. Sanat tarihçisi Andrew Graham-Dixon, dağınık gölgedeki renklerin karışımının on dokuzuncu yüzyıl Fransız Empresyonist ve Post-Empresyonist sanatçıların bazı tekniklerinin habercisi olduğunu düşünmektedir.

Trompe-l'œil tekniği antik çağlardan beri bilinmektedir; Plinius, Zeuxis'in üzümleri o kadar gerçekçi resmettiğini ve kuşların onları gagalamak için aşağı uçtuğunu anlatır. Jacopo de' Barbari'nin Bir Atmaca tablosu, pencereden geçen insanlara gerçeklik yanılsaması yaratmak için monte edilmiş gibi görünen bir resmin Rönesans örneğidir. Ustası Rembrandt da dahil olmak üzere Fabritius'un birçok çağdaşı benzer efektler kullanmış olsa da, tek bir kuşun tasviri türün minimalist bir versiyonudur ve Saka Kuşu'ndaki perspektif tekniğiyle birleşen tasarımın sadeliği Hollanda Altın Çağı resimleri arasında benzersizdir. Fabritius daha önce de 1649 tarihli Abraham de Potter Portresi'nde çıkıntı gibi görünen gerçekçi çiviyle trompe-l'œil denemeleri yapmıştı.

Sanat tarihçisi Wilhelm Martin (1876-1954), Saka Kuşu'nun ancak Jacopo de' Barbari'nin 1504'te, yani yüz yıldan fazla bir süre önce yaptığı Keklik ve Eldivenli Natürmort ile karşılaştırılabileceğini düşünmüştür. Kuşun kendisi geniş fırça darbeleriyle yaratılmış, dış hatlarında daha sonra sadece küçük düzeltmeler yapılmış, zincir de dahil olmak üzere ayrıntılar ise daha hassas bir şekilde eklenmiştir. Fabritius'un üslubu Rembrandt'ın tipik chiaroscuro üslubundan soğuk gün ışığı, karmaşık perspektif ve açık zemin üzerine koyu figürler kullanmasıyla ayrılır, ancak ustasının kalın boyanın içinden çizgileri kazımak için fırçanın sap ucunu kullanmak gibi bazı tekniklerini korur.

• Jacopo de' Barbari'nin Keklik ve Eldivenli Natürmortu (1504)
• Bir Atmaca (1510'lar, bir Avrasya atmacasını gösteriyor), de' Barbari
• Fabritius'un Delft'ten Bir Görünüm (1642 ve 1654 yılları arasında)
• Fabritius tarafından Abraham de Potter'ın Portresi (1649)

Kökeni

Théophile Thoré-Bürger tarafından 1853 ve 1869 yılları arasında Nadar

Saka Kuşu, 1859'da gün ışığına çıkana kadar iki yüzyıldan fazla bir süre kayıptı ve bilinmiyordu. Vermeer'in itibarını geri kazanmasına yardımcı olan Théophile Thoré-Bürger, tabloyu eski Hollanda ordusu subayı ve koleksiyoncu Chevalier Joseph-Guillaume-Jean Camberlyn'in Brüksel'deki koleksiyonunda buldu. Daha sonra 1865'te Chevalier'in varisleri tarafından Thoré-Bürger'e verildi ve o da 1866'da Paris'teki ilk halka açık sergisinden üç yıl sonra, 1869'da koleksiyonunun geri kalanıyla birlikte arkadaşı Apolline Lacroix'ya miras bıraktı.

Ressam, restoratör ve sanat simsarı Étienne-François Haro'ya 5 Aralık 1892'de Paris'teki Hôtel Drouot müzayede evinde 5.500 franka satılmış ve daha sonra Mauritshuis için küratörü ve sanat koleksiyoncusu Abraham Bredius tarafından 27 Şubat 1896'da yine Hôtel Drouot'da Émile Martinet koleksiyonunun satışında 6.200 franka satın alınmıştır. Martinet'nin koleksiyonunda Saka Kuşu'nun yanı sıra Rembrandt, Goya, Steen ve Corot gibi diğer ünlü sanatçılara atfedilen eserler ve Fabritius'un kardeşi Barent'e atfedilen La Pythonisse de yer alıyordu.

Kültürel referanslar ve sergiler

Tablo ile aynı adı taşıyan Saka Kuşu kitabı kurgu dalında 2014 Pulitzer Ödülü'nü kazandı ve ödülün hemen ardından yaklaşık 1,5 milyona ulaşan satışıyla ticari bir başarı elde etti. Kitabın kapağı başlı başına bir trompe l'oeil olup, resim kağıttaki yanılsamalı bir yırtıktan görülebilmektedir. Gerçekte tablo Metropolitan Müzesi'nde hiç sergilenmemiştir, ancak tesadüfen romanın yayınlandığı gün New York Frick Collection'da Saka Kuşu'nu da içeren bir sergi açılmıştır. Dondurucu soğuklara rağmen Frick sergisine tahminen 200.000-235.000 kişi katıldı ve 13.000 kişi müzeye üye olarak abone sayısını dört katına çıkardı.

2013-2014 Frick sergisi, galerinin 25 milyon sterlinlik yenileme çalışmaları için iki yıl süreyle kapalı kaldığı dönemde Mauritshuis'de sergilenen Altın Çağ tablolarından seçilmiş eserlerin Tokyo, Kobe, San Francisco, Atlanta ve New York'ta sergilenmesinin ardından Bologna ziyaretiyle sona eren dünya turunun bir parçasıydı.Tokyo'daki sergiye bir milyon kişi katılarak yılın en çok ziyaret edilen etkinliği oldu.Donna Tartt'ın romanının yayınlanmasından önce, Vermeer'in İnci Küpeli Kız tablosu genellikle serginin ana cazibe merkezi olarak vurgulanmıştı.

Tartt'ın kitabı 2019 yılında Warner Bros ve Amazon Studios tarafındanJohn Crowley'nin yönettiği ve Ansel Elgort ile Nicole Kidman'ın oynadığı bir filme uyarlandı.Saka Kuşu'na yapılan diğer kültürel referanslar arasında Amerikalı sanatçı Helen Frankenthaler'in 1654 tarihli Fabritius Kuşu tablosunun 1960 tarihli soyut dışavurumcu yorumu ve ABD'li şair Morri Creech'in 2010 tarihli "Saka Kuşu" adlı şiiri yer almaktadır: "Bakıyorsun/ paylaşmadığımız mütevazı bir trompe l'oeil cennetinden".

Saka Kuşu, 2014 yılında Hollanda posta servisi PostNL tarafından müzenin yeniden açılışı münasebetiyle basılan 1,00 Avroluk pul setinde tasvir edilen sekiz Mauritshuis başyapıtından biriydi. Ayrıca 2004 yılında Fabritius'un eserlerini gösteren bir pul setinde de yer almıştır.

Seçilmiş bibliyografya

• Cornelis (1995). "A Reassessment of Arnold Houbraken's "Groote schouburgh"". Simiolus: Netherlands Quarterly for the History of Art. 23 (2/3): 163-180. doi:10.2307/3780827. 
• Fabritius and the Goldfinch. New York: Plympton. 2014. ISBN . 
• The Goldfinch. New York: Little, Brown. 2013. ISBN . 

Dış bağlantılar

• Mauritshuis web sitesindeki Saka Kuşu 5 Nisan 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Edinburgh sergisi için İngilizce sesli açıklama ve (Hollandaca altyazılı) bir animasyon dahil.

Notlar

Wikimedia Commons'ta Saka Kuşu (tablo) ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

1. ^ Türkçe literatürde orijinal ismi olan "Het puttertje"'un Türkçesi olan Saka Kuşu kullanılmıştır.
2. ^ Friedmann, da Vinci'nin Madonna Litta'sı (1490-1491), Raphael'in Madonna of the Goldfinch'i (1506) ve Piero della Francesca'nın Nativity'si (1470) dahil olmak üzere 214'ü İtalyan 254 sanatçıya ait 486 resim listelemiştir.
3. ^ Sadece altı perspektif kutusunun hâlâ sağlam olduğu bilinmektedir. Samuel van Hoogstraten şimdi Ulusal Galeri'de bulunan bir tane daha yaptı.
4. ^ Eski aktris Apolline Lacroix, Bibliothèque de l'Arsenal'in yöneticisi olan meslektaşı Paul Lacroix'nın eşiydi ve ölümüne kadar on yıldan fazla bir süre Thoré-Bürger ile birlikte yaşadı.
5. ^ Bredius bunu Franz Kleinberger adında bir sanat tüccarı aracılığıyla satın aldı. Kleinberger'e müzayedede teklif verdirdim. Beyefendi arkasını döndü ve şöyle dedi: "Şimdi alıcının kim olduğunu bilmek isterim!" "C'est moi," diye cevap verdi. [Kleinburger'in açık artırmada teklif vermesine izin verdim ... beyefendi döndü ve "şimdi alıcının kim olduğunu bilmek istiyorum!" dedi. Cevap "C'est moi" oldu].

Kaynakça

1. ^ . sanatabasla.com. 29 Aralık 2021. 1 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2023. 
2. ^ . mehvaccasestudies.com. 4 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2023. 
3. ^ . Yeni Akit. 12 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2023. 
4. ^ MeisterDrucke. "saka kuşu (saka kuşu, saka kuşu) | Carel Fabritius". MeisterDrucke. 4 Mart 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Mart 2023. 
5. ^ Alpay, Zeynep (26 Aralık 2018). . Sanatla Art. 8 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2023. 
6. ^ editor (10 Mart 2016). . İstanbul Sanat Evi. 25 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2023. 
7. ^ ^{a b} . Mauritshuis. 5 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2020. 
8. ^ ^{a b c d e f g h} Stone-Ferrier (2016). "The Engagement of Carel Fabritius' Goldfinch of 1654 with the Dutch Window, a Significant Site of Neighborhood Social Exchange". Journal of Historians of Netherlandish Art. 8 (1). doi:10.5092/jhna.2016.8.1.5. 
9. ^ Wadum, Jorgen (9 Nisan 2004). . Foundation for Advancement in Conservation. 5 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2020. 
10. ^ ^{a b c d e} . Mauritshuis. 5 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2020. 
11. ^ Runia, Epco, (Ed.) (2009). "Carel Fabritius, The Goldfinch". Preserving Our Heritage: Conservation, Restoration and Technical Research in the Mauritshuis. Wolle: Waanders. s. 154. ISBN . 
12. ^ [The Arenberg Gallery in Brussels: with the complete catalogue of the collection] (Fransızca). Brüksel: Ve Jules Renouard. 1859. s. 29. 3 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2020. 
13. ^ . Mauritshuis. 5 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2020. 
14. ^ ^{a b c d} Vermeer and the Delft School. New York: Metropolitan Museum of Art. 2001. ss. 260-263. ISBN . 
15. ^ Perrins, Christopher M, (Ed.) (1998). The Birds of the Western Palearctic concise edition (2 volumes). Oxford: Oxford University Press. ss. 1561-1564. ISBN . 
16. ^ ^{a b c} Birds Britannica. Londra: Chatto & Windus. 2005. ss. 448-451. ISBN . 
17. ^ ^{a b c d} The Art of the Bird: The History of Ornithological Art Through Forty Artists. Chicago: University of Chicago Press. 2019. ss. 15, 21. ISBN . 
18. ^ ^{a b c} Symbolic Goldfinch: Its History and Significance in European Devotional Art. New York: Pantheon. 1946. ss. 6, 66. OCLC 294483. 
19. ^ . datazone.birdlife.org. 21 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2023. 
20. ^ Birds and People. Londra: Jonathan Cape. 2013. ss. 500-502. ISBN . 
21. ^ . In-depth description. The National Gallery. 26 Temmuz 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2022. 
22. ^ ^{a b c} Martin, Wilhelm (1936). [Dutch painting in the seventeenth century: Rembrandt and his times] (Felemenkçe). Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren. 5 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2020. 
23. ^ . National Gallery. 28 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
24. ^ National Gallery display 10 Ocak 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde . of Hoogstraten's perspective box.
25. ^ ^{a b} Graham, Andrew (14 Kasım 2004). . Sunday Telegraph. 6 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2020. 
26. ^ . Rijksmuseum. 13 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2020. 
27. ^ Montias, John Michael (1991). Vermeer and His Milieu: A Web of Social History. reprint, illustrated. Princeton: Princeton University Press. s. 104. ISBN . 
28. ^ . The National Gallery. 5 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2020. 
29. ^ . British Museum. 5 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2020. 
30. ^ ^{a b} Jowell (2003). "Thoré-Bürger's art collection: "A rather unusual gallery of bric-à-brac"". Simiolus: Netherlands Quarterly for the History of Art. 30 (1/2): 54-119 (61, 68). doi:10.2307/3780951. 
31. ^ Jowell (2001). "From Thoré to Bürger: The image of Dutch art before and after the Musées de la Hollande". Bulletin van Het Rijksmuseum. 49 (1): 43-60. 
32. ^ Charreire, Magali (2016). "Vermeer à l'Arsenal: la bibliothèque-musée de Paul Lacroix" [Vermeer at the Arsenal: Paul Lacroix's library-museum]. Littératures (Fransızca). 75 (75): 45-56. doi:10.4000/litteratures.668. 
33. ^ . British Museum. 5 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2020. 
34. ^ Still Life. Köln: Taschen. 2003. s. 203. ISBN . 
35. ^ Bredius, Abraham (1939). "Een vroeg werk van Carel Fabritius" [An early work by Carel Fabritius]. Oud Holland (Felemenkçe). 56: 3-14. doi:10.1163/187501739X00018. JSTOR 42722845. 
36. ^ [Exhibition of paintings, statues and works of art for the benefit of the work of orphans from Alsace-Lorraine] (Fransızca). Paris: Musée du Louvre. 1874. s. 56. 15 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2020. 
37. ^ . Associated Press. 14 Nisan 2014. 6 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2020. 
38. ^ . Publishers Weekly. New York: PWxyz LLC. 24 Nisan 2014. 5 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2020. 
39. ^ Revely-Calder, Cal (29 Eylül 2019). . The Telegraph. Londra: Telegraph Media Group. 5 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2020. 
40. ^ . Frick Collection. 5 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2020. 
41. ^ . National Galleries Scotland. 5 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2020. 
42. ^ ^{a b} Brown, Mark (27 Şubat 2014). . The Guardian. Londra. 5 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2020. 
43. ^ ^{a b} . The New Yorker. New York: Condé Nast. 3 Şubat 2014. 4 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2020. 
44. ^ ^{a b} Naldi, Paola. . Bologna Magazine. 5 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2020. 
45. ^ Riley, Betsy (20 Haziran 2013). . Atlanta Magazine. 6 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2020. 
46. ^ . de Young Museum, San Francisco. 6 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2020. 
47. ^ . Variety. Variety Media. 6 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2020. 
48. ^ Fleming, Mike Jr. (20 Temmuz 2016). . Deadline Hollywood. 16 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2020. 
49. ^ Kroll, Justin (4 Ekim 2017). . Variety. Variety Media. 5 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2020. 
50. ^ Schudel, Matt (6 Nisan 2003). . Sun-Sentinel. Fort Lauderdale: Tribune Publishing. 5 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ocak 2020. 
51. ^ Fabritius, Carel (June 2010). . First Things. 5 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2020. 
52. ^ Visser, Yuri (2 Temmuz 2014). "Topstukken Mauritshuis op nieuwe postzegels" [Mauritshuis masterpieces on new stamps] (Felemenkçe). Historiek. Erişim tarihi: 2 Haziran 2020. 
53. ^ (PDF). Collect (Felemenkçe). TPGPOST. 41: 7. 2004. 10 Eylül 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2020.